T Boterboten worden opgelegd Landbouw 1981 geen goud wat er blinkt l Kruiswoordpuzzel I Allgauer Emmentaler Koning van de Duitse kazen Glas in de container Scherven brengen nieuw glaswerk Huisvrouw besteedt 8 miljard aan vlees en vleeswaren Nieuwe keukenrol in perfecte harmonie met modetrends Minder nitraat in groente? &tCendat met tevael twinsmi waard KNIPTIP ,gfr 14 15 Duitsland kent zo'n 600 verschillende l^soo rten. £lbe streek heeft haar eigen recepten. De Allgau is zo'n aparte landstreek j, het zuidoosten van de Bondsrepu bliek. Koeien en kaas horen bij de ais de weiden en de bergen. ils u in september in de Allgau bent kunt u met enig geluk getuige zijn van de „Almatrieb". De koeien, feestelijk versierd, worden dan vanaf de hoog gelegen weiden - de almen - weer te ruggedreven naar het dal Deze traditie laat zien hoe hoog de koeien in de Allgau in aanzien staan, ^smaken is hier een kunst die nog naar 150 jaar oud is, maar de be- foemde harde kaas met grote gaten, de Allgauer Emmentaler, is deson danks wereldberoemd. Van oorsprong afkomstig uit Zwitser land is deze kaas in de Allgau tot een geheel eigen specialiteit geworden. De Emmentaler is een harde kaas, hetgeen wil zeggen dat de kaas een droge stofgehalte heeft van tenmin ste 60^- Emmentaler kazen herkent men direct aan de molensteenvorm met een door- j snee van soms een meter en een dik- j van 12 tot 15 cm. Het gewicht van een kaas kan wel tot 130 kilo oplopen. De buitenkant is donkergeel lot lichtbruin, terwijl de binnenkant matgeel is met regelmatig verdeelde gaten ter grootte van kersen. All gauer Emmentaler is een volvette I kaas en heeft dus minimaal 45 pro cent vet in de drogestof van de kaas. Voor dat zij (verkocht) wordt heeft Emmentaler drie maanden rijping achter de rug. Thuis kunt u haar nog I twee weken bewaren. Allgauer Emmentaler geldt als een klassieke tafelkaas en mag dan ook niet ontbreken op een goed gesorteer de kaasplank. Voor kaasfondue moet een volrijpe Allgauer Emmentaler gebruikt worden. Dat deze kaassoort zeer geliefd is, blijkt wel uit het feit dat als men de fenmmenWeenaSUktie °p zou stape" bereikt. hoogte van 161 meter mtnStllcrnJ,eCept Voor AUgSuer Em- voor hpt n J °°k n°g enige tips g" °mgaan met in het ll- goed inkopen m^enlegTen wtdt a'S smaak hch T StUk bli3ft beter de smaak behouden dan gesneden kaas. Goed bewaren De beste methode om kaas te bewaren rt oge' koele keld<f gra- nfsnk u °P 8en goed geluchte plank- Voor velen zal dit niet moge- «Jk zijn en moet de koelkast uitkomst brengen. Denk hierbij aan het volgen- harde en snijkaas doorstaan de koude schok beter dan de zachte kaassoorten. Zorg dat de kaas goed verpakt is. Wikkel haar bij voorkeur in een voch tige doek of plaats haar onder een stolp met een halve tomaat. Haal kaas een uur van te voren uit de koel kast. ALLGAUER SENNER-SALAT voor 4 personen Bereid uit 3 eetlepels wijnazijn, wat zout. peper en suiker, theelepel mos terd en twee eetlepels olie een mari nade. Snij 400 gram Allgauer Emmentaler in kleine staafjes en leg deze met 1 eet lepel uitgelekte kappertjes in de mari nade. Zet dit alles gedurende 1 uur koud weg. Vervolgens 300 gram Kasseier ham in dunne repen snijden en voor het serveren bij de kaas voegen. De salade goed mengen en eventueel wat peper en room toevoegen. Serveer het geheel met sla, stevig boerenbrood en een glas koel Duits bier. Eet sma kelijk. Het zag er even naar uit dat een recent besluit \an het Europese Hof \an .lus titie het bestaan van tax free winkels in gevaar bracht maar de internationale reiziger hoeft zich geen zorgen te maken. Maandenlang verschenen ongelun deerde berichten en werd er he\ig gespeculeerd o\er de mogelijke, drastische gevolgen die een in 1981 genomen besluit van het Europse Hot \an Justitie /mi kunnen hebben voor deze verkoop. De Commissie in Brussel heett nu nadruk kelijk ontkend dat de beslissing een bedreiging vormt voor de talrijke winkel- in luchthavens. De rechterlijke beslissing en de hieruit voortvloeiende maatregelen zullen geenszins gevolgen hebben voor de winkels en hun, naar schatting. 3000 werknemers. Het besluit betekent ech ter wel dat de trips op de zogenaamde boterboten gestaakt moeten worden. Deze boterboten vertrekken vanuit havens aan de Noord- en de Baltische Zee voor korte excursies net in de in ternationale wateren zodat technisch gesproken tax-free artikelen verkocht mogen worden. Het besluit van het Hof en de Commis sie om een eind te maken aan deze- versluierde wetsontduiking en de nor male tarieven en belastingen te han teren, leidden ertoe dat het voortbe staan van de tax-free winkels in twij tel werd getrokken. Toen de Commissie een paar maanden geleden te kennen gaf dat ze gerech telijke stappen ging ondernemen tegen een aantal Lid-Staten die niet de hand hielden aan de voorschriften met betrekkeing tot de boterboten en tarie ven, nam de bezorgdheid toe. Com missaris Christopher Tugendhat, die belast is met belastingen en finan ciën, heeft herhaaldelijk ontkend dat deze maatregelen een bedreiging betekenen voor de tax-free winkels. Hij legde er de nadruk op dat de Com missie verwacht dat de meeste Lid- Staten van plan zijn de beslissing voor hét eind van het jaar op te volgen. Dat zou het aanspannen van een pro cedure bij het Europese Hof van Jus titie overbodig maken. HIJ gaf de verzekering dat de Com missie zich rekenschap geeft van de omvang van de inkomsten, akkomstig qtt de verkoop van belastingvrije ar tikelen, voor luchthavens en andere autoriteiten, van de werkgelegen heid die het schept voor de 3000 werk nemers in deze winkels en de omzet van verschillende fabrikanten van ver- brulksartikelen als gevolg van dit soort verkoop. Boterboten vormen slechts een klein onderdeel van de belastingsvrije handel. Het resultaat is dat de Europese reizi ger ook in de toekomst zal kunnen pro- Sieren van belastingvrije aankopen. Glasscherven, daar gaat het om. Nog lang niet alle mensen zijn zich bewust van de grote voordelen die het heelt, de glazen potten, flessen en potjes niet in de afvalbak te kieperen, maar naar de speciaal daarvoor geplaatste glasbak te brengen. Inderdaad, het kost een beetje moeite, er staat er niet altijd een pal naast de deur. Gelukkig maar, want te veel van die bakken is ook geen gezicht. Heel veel huisvrouwen en huis mannen ook, denken „wat een last, weg is weg". Inderdaad voorlopig, want waar komt het afval-glas te recht? Op de vuilnisbelten, die door meer glas, dat erg veel ruimte inneemt en niet zomaar verdwijnt, veel en veel groter worden. Dit betekent meer stortplaatsen en grotere aantasting van onze toch al schaarse natuurge bieden. Voor ons land is in de fabrieken voor glasfabricage de vraag naar afvalgias groot. De scherven worden gebruikt voor het maken van nieuwe potten en flessen. Een geregelde aanvoer is be langrijk. Sinds de afschaffing van het statiegeld op de meeste verpakkingen en sinds men steeds meer overging op het gebruik van een eenmalige verpak king, groeide de hoeveelheid glas in het huishoudafval sterk. En menigeen zal met spijt potten en flessen in de afval bak gooien. Zonde van het geld. En zou men kunnen denken: Glas is toch niet milieu-onvriendelijk, het vervuilt niet, het bevat geen gevaarlijke stoffen. Maar het is niet makkelijk weg te wer ken. Glas wordt vervaardigd van zand, soda en kalksteen en glasscherven. Niet alle zand is geschikt voor glasfa bricage. Soms moeten voor zandwin ning weer natuurgebieden worden af gegraven. Het vervoer kost energie en ook soda moet gefabriceerd worden. Hoewel voor frisdranken-, bier- en melkflessen het statiegeld nog bestaat, wegen de voordelen van grondstofbe sparing niet op tegen de kosten die op slaan, sorteren, schoonmaken en ver voer met zich mee brengen. Dit zijn na delen, die ook weer energie, water en schoonmaakmiddelen kosten. Geen wegwerpglas Eenmalig glas hoeft geen wegwerpglas te zijn. Het gebruik van glascon tainers, die in steeds meer gemeenten in steeds grotere getale verschijnen, is een verantwoorde manier om het een malige glas te verzamelen. De con tainers zijn vaak geplaatst bij drukke winkelcentra en andere druk bezochte punten. Om de glasbak echter zo dicht mogelijk bij het publiek te brengen, gaat men er steeds meer toe over de felgekleurde, rechthoekige of bol vormige glasbakken in de wijken te plaatsen. Dan kan men het glas al kwijtraken onderweg naar de winkel. 'Want waar is waar, ook leeg in de bood schappentas is het niet licht en neemt het hinderlijk veel plaats in. De con tainers worden regelmatig geleegd door een grote glasfirma. In veel ge vallen wordt de container op de laad- bank van een grote vrachtauto gehesen, er goed boven gehouden en zo leegge stort. Later wordt het glas verder ver brijzeld en zo komen de "ovenklare" scherven bij de glasfabrieken. Proeven hebben aangetoond dat men voor het maken van nieuw glas 80% i.p.v. 20% scherven kan gebruiken, zonder dat verlies van kwaliteit op treedt. Dit betekent dus een grote be sparing van grondstoffen. In Amerika is jaren geleden al een methode ontwikkeld om een nieuw soort asfalt te maken, dat voor een groot deel uit fijngemalen glaskorrels bestaat. Deze vervangen het kalksteen, dat normaal in asfalt wordt gebruikt. Het "Glasfalt" heeft geen nadelige invloed op de autobanden. Zo ziet men maar, wat mogelijk is als er genoeg glas wordt ingeleverd. En het is een fijn idee te weten, dat de lege potjes van jam, mayonaise, pindakaas enz. een nieuwe bestemming krijgen en dat na de inworp in de container de potjes weer gloednieuw op tafel ko men. Indrukwekkende kwaliteitsopdruk. Tot op de dag van vandaag wordt in de Allgau de kaas na een strenge keuring met een stempel als hierboven tot een kwaliteitsprodukt bestempeld. Deze ceremonie is voor een ieder te zien in het kaasmuseum Wangen in Baden- Württemberg. Anton Matthias Schnetz, oprichter van het museum hanteert hier het in velerlei opzicht gewichtige stempel. De consumptieve bestedingen aan vlees en vleeswaren bedroegen in 1980 bijna 8 miljard gulden. Dit is ruim 550 gulden per hoofd, of wel een tientje in de week. Ongeveer tweederde daarvan wordt uitgegeven voor vers vlees. Vooral varkensvlees mag zich in een grote en toenemende belangstelling ver heugen. De verkoop van rundvlees vertoont de laatste jaren een dalende ten dens. Verwacht wordt dat deze verschuiving in het consumptiepatroon naar goedkopere vleessoorten zich zal voortzetten. Dit schrijft het E.I.M. (Economisch instituut voor het Midden- en Klein bedrijf) in de onlangs verschenen branche-oriëntatie „Het Slagersbe- drijf". Door de opkomst van de super markt is een flink deel van de vlees verkoop naar het levensmiddelenka naal gegaan. Het marktaandeel van de algemene levensmiddelenhandel (supermarkten, zelfbedieningswin kels, discountbedrijven etc.) is öpge- lopen tot ruim boven de veertig pro cent. De verkoop van vlees en vlees waren gaat voor iets meer dan de helft via het levensmiddelenkanaal. Het totale aantal slagerijvestigingen (inclusief de circa 1.700 slagerijen van de supermarkten) is gedaald van 9.751 in 1960 tot 8.578 in 1981. Deze relatief beperkte daling steekt zeer gunstig af bij de afkalving van het aantal winkels in andere branches van de voedings- en genotmiddelen detailhandel. Tot 1980 maakte de slagersbranche als geheel (zelfstan dige slagers plus supermarktslage rijen) een gunstige ontwikkeling door. Als gevolg van de toenemende wel vaart steeg de comsumptie van vlees, terwijl ook de brutowinstmarge kon toenemen. De laatste paar jaar is de consument echter kritischer gewor den, zowel ten aanzien van het product vlees als*zodanig (mede onder invloed van consumentenorganisaties) als ten aanzien van zijn portemonnee. Het aantal „gehakteters" zal groter worden, terwijl dat gehakt ook van een onberispelijke kwaliteit moet zijn en gesierd met een aantrekkelijk prijskaartje. Er zullen dan ook hoge eisen aan het vakmanschap en het bedrijfseconomisch inzicht van de slager worden gesteld. Kansen liggen er in het inspelen op veranderende eetgewoonten (meer vrije tijd, één- en tweepersoonshuishoudens, kokke rellende mannen etc.) en het sterker naar voren brengen van eigenge maakte worst en vleeswaren. Samen werking met collega's kan daarbij soms verrassende mogelijkheden bieden. De jaren tachtig zullen moei lijk worden voor de slagersbranche en er zullen ongetwijfeld zwakke broe ders afvallen. De vakbekwame en alerte slager zal echter een behoor lijke boterham kunnen blijven ver dienen, niet in de laatste plaats dank zij de vakopleiding, die in Nederland op een hoog niveau staat. De consu ment zal derhalve van een in veler lei opzicht verantwoord stukje vlees kunnen blijven genieten. Veel mensen maken tegenwoordig iets moois en gezelligs van hun keuken. Ze doen links en rechts ideetjes op om die toe te passen in eigen huis. Zo zien we te genwoordig steeds meer keukens en attributen als apparaten en voorraadbussen in de modekleur beige. Voor het eerst is er nu keukenpapier dat daar perfect bij past: decoratieve keukenrollen van Page, volgens de laatste mode in beige, be drukt in bruin. De smaak van de modebewuste consument Als eerste haakt Page in op de smaak van de modebewuste consument met een keukenrol uit tweelaags tissue re liëfpapier in een eigentijdse kleurstel ling: beige met een bruine bedrukking. Ook het moderne motief sluit aan bij de mode in de keukenop elk blaadje van de rol zien we bekende kruiden afge beeld. Page is niet zomaar tot de beslissing gekomen kruiden af te beelden: er is uitgebreid onderzoek aan vooraf ge gaan. Van alle geteste decoraties - kruiden, klavers, ruiten, appels, eikels, blokken en abstracte ontwerpen op zes verschillende papierkleuren - vielen de kruiden, gedrukt in bruin op beige, het meest in de smaak. Dat papier ligt nu in de winkels om de moderne Neder landse keuken te sieren Wij Nederlanders grijpen steeds vaker naar de keukenrol omdat die zo makke lijk is en bovendien hygiënisch. In de meeste keukens heeft de rol een vaste plaats veroverd. Daarnaast wordt hij vaak gebruikt als servet, zaxdoek of om de handen af te vegen na een kar weitje aan brommer of auto. Voor een rol in de garage maakt de kleur misschien niet veel uit, maar in de keuken is die des te belangrijker. Vrouwen die gevoelig zijn voor mode trends hebben nogal eens commentaar op sommige keukenrollen. Ze vinden de kleur te saai of de bedrukking te bont. Ze zouden liever papier kiezen, dat beter past bij hun keukeninrich ting. Een zwaluw maakt nog geen zomer. Ondanks de betere boereninkomens in 1981 is de land- en tuinbouw nog ver verwijderd van het paradijs. De wer kelijke situatie op het platteland iaat zich niet vatten in een simpel inko mensplaatje. Waarom geen agrarische feestvreugde, maar wel boeren be dachtzaamheid? Het antwoord komt van de boer zelf: Prijs de dag niet voor het avond is. Het Landbouw Economisch Instituut presenteert elk jaar een overzicht van het reilen en zeilen in de land- en tuin bouw. De rekenmeesters produceren indrukwekkende cijferlijsten die de agrarische bedoening in beeld moeten brengen. Een niet-ingewijde lezer wordt tureluurs want behalve de ta bellen vliegen ook de vaktermen ar- beidsopbrengst, ondernemers- en ge zinsinkomen, im- en export, en andere om de oren. Jantje Buitenstaander knoopt er de volgende reactie aan vast: ,,Het zal wel zo zijn. Als ik de krant lees constateer ik dat de boeren verleden jaar uitstekende resultaten hebben bereikt. De boeren doen het dus beter dan al die burgers die door Van der Stee tot inleveren worden ge dwongen". In feite ligt in de reactie van Jan Buitenstaander een brok boerentra- giek opgesloten. Boer en Tuinder zou den graag willen feesten maar er is geen enkele aanleiding: sterker nog: ze hebben niets om te feesten. Agrarische prestaties niet beloond De land- en tuinbouw heeft in 1981 de totale produktiewaarde met 16% opgevoerd tot 25 miljard gulden. Toch bleef deze waarde nog met 2 miljard gulden achter bij de totale kosten. De ze naakte balans geeft dus al aan dat er in de land- en tuinbouw wei nig of niets is verdiend. Ook in het handelsverkeer met het buitenland blazen de boer en tuinder een goede partij. De agrarische sector voert meer uit dan in. Dat netto verschil is zelfs met 4 miljard gulden gegroeid. In vakter men heet het dat het netto-export-re sultaat verleden jaar 14,7 miljard gul den was. Daarmee is de bijdrage van de land- en tuinbouw aan onze econo mie ongeveer even groot als de aard gasbel waarover we jarenlang de na tionale loftrompet hebben gestoken. Nederland telt nog 141.000 land- en tuinbouwbedrijven, waarvan er 26.000 als part-time of nevenbedrijf worden geëxploiteerd. Het aantal bedrijven neemt jaarlijks met 2,3% af. Op. dit ogenblik verkeren heel wat boeren in tweestrijd: door de slechte resul taten zijn ze gedwongen de pijp aan Maarten te geven en door de beroer de werkgelegenheid buiten de land bouw zijn ze gedwongen op de boerde rij te blijven. Slechte resultaten: hoe is dat nu te rijmen met de gunstige op te stellen die door landbouwvoor- lichters aan de tuinders kunnen wor den doorgegeven. Juiste raskeuze, matige bemesting en telen in het goede seizoen zijn maatregelen die zullen helpen het nitraatgehalte binnen de perken te houden. De bemesting is van groot belang. Bij toepassing van kunstmest, (irijfmest en gier komt er direkt veel nitraat in de bodem, meer (jan de planten kunnen gebruiken. De overmaat wordt door het gewas op geslagen. Uit stalmest en kompost komt het nitraat langzaam vrij. De planten zullen dan minder nitraat be vatten. Naast de vorm van bemesting spelen ook temperatuur en licht een rol. Deze faktoren beïnvloeden omzet ting van het nitraat in de plant. In een koude, donkere omgeving hoopt het nitraat zich op. Bij warme en lichte omstandigheden kan het ni traat worden gebruikt voor bijvoor beeld de opbouw van eiwitten. Het Produktschap Groete en Fruit brengt verder als bezwaar naar voren, dat de konkurrentiepositie van de Neder landse tuinbouw zou worden aangetast als de voorstellen van de staatssecretaris praktijk zouden wor den. Hier valt tegenin te brengen, dat door reklame te maken voor de nitraatarme groentes uit Nederland de •positie van de Nederlandse tuinbouw juist kan worden versterkt. Over nitraat in groentes is het één en ander te"doen geweest. Tegenstrijdige berichten hebben nogal wat verwarring gezaaid. Bij dit alles moeten wij ons realiseren dat nitraat een normale verbinding is, die van nature in veel groen tes voorkomt. Voor de ontwikkeling van deze groentes is de opname van nitraat nodig, onder andere voor de opbouw van eiwitten. In de groenteteelt wordt daarom nitraat door bemesting aan de planten toegediend. Bladgroentes als spinazie, sla en andijvie bevatten vaak veel nitraat. Op zich is nitraat helemaal geen gevaarlijke stof. Maar het nitraat kan gemakkelijk worden omgezet in nitriet. Dat kan al gebeuren voordat de groen te wordt gegeten, door de manier van bewaren, bewerken en bereiden. Maar ook in de mond en de maag kan deze omzetting plaatsvinden. In de maag kan nitriet reageren met andere stik stofverbindingen, waardoor zoge naamde N-nitrosoverbindingen ont staan. Bij proefdieren veroorzaken deze verbindingen kankergezwellen. Bij de mens is tot nu toe geen verband gevonden tussen nitraatgehalten van groentes en het vóórkomen van kanker. Als het nitriet onveranderd de maag is gepasseerd kan het in het bloed worden opgenomen. In dat geval hecht het zich aan de zuurstofdrager hemo globine, waardoor het zuurstoftrans- port wordt belemmerd. In bepaalde gevallen hebben baby's hiervan te lijden gekregen. Normen voor nitraatgehalten De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft normen opgesteld voor de opname van nitraat en nitriet. Deze organisatie vindt dat je per dag maximaal 220 mg nitraat en 8 mg nitriet binnen mag krijgen. De Neder landse konsument zou volgens gege vens van het Ministerie van Volks gezondheid en Milieuhygiëne en van een onderzoek van CIVO-TNO ruim onder deze normen blijven. Bekend is dat bladgroentes als andijvie, sla en spinazie verantwoordelijk zijn voor 60 tot 80 procent van het nitraat dat een mens binnenkrijgt. Op dit mo ment bestaat voor het maximale ni traatgehalte van groentes nog geen officiële norm in Nederland. "Offi cieus" vindt de overheid voor bij voorbeeld spinazie van een gehalte van 1800 mg nitraat per kg aanvaard baar. Aan de tuinders worden adviezen gegeven hoeveel kunstmest ze mogen gebruiken om het nitraatgehalte bene den de streefwaarde van 1500 mg per kg te houden. Deze normen zijn gebaseerd op het uitgangspunt dat bij bereiding van spinazie 60 tot 80 procent van het nitraat verloren zou gaan. Onderzoekers uit Wageningen (Landbouwhogeschool, vakgroep Huis houdkunde) hebben berekend dat dit verlies gemiddeld minder dan de helft bedraagt. Een maaltijd van spinazie met aardappelen (ook een belangrijke bron van nitraat) leverde gemiddeld ongeveer 600 mg nitraat op; hieruit kan 25 mg nitriet worden gevormd. De normen van de WHO worden hier dus ruim overschreden. Medici uit Nij megen echter zeggen dat het wel mee valt. Zij behandelen patiënten met nierstenen met maximaal 9000 mg ni traat per dag. Dat is 40 keer zo veel als de norm van de WHO. Toch onder vonden de patiënten geen schadelijke gevolgen van de behandeling. We moe ten echter wel in de gaten houden dat het Nijmeegse onderzoek wel een heel bijzondere situatie beschrijft. De normen moeten omlaag De Staatssecretaris voor Volksgezond heid en Milieuhygiëne wil grenzen stel len aan het nitraatgehalte van groen tes. Vanaf midden 1982 zouden sla van de volle grond, andijvie en spinazie niet meer dan 4000 mg per kg versge wicht mogen bevatten. Voor kassla zou deze norm vanaf midden 1983 op 5000 mg moeten liggen. In de toe komst moet volgens de voorstellen van de Staatssecretaris de norm voor alle groentes tot 2500 mg per kg worden teruggebracht. Het Produkt schap Groente en Fruit ziet niets in deze voorstellen. Volgens deze organisatie zouden de tuinders niet weten wat zij zouden moeten doen om beneden de norm te blijven. Tegen dit bezwaar kunnen we inbrengen, dat door land bouwkundig onderzoek adviezen zijn berichten van het Landbouw Econo misch Instituut? Inkomensachterstand De inkomenssituatie in de landbouw is het afgelopen jaar inderdaad verbe terd. Maar als de boer „volgens het boekje" (d.w.z. volgens de elders te hanteren beloningspraktijken) be taald zou worden, komt hij nog altijd 22% te kort. In vaktermen heet het dat de belo ningsaanspraken van arbeid, grond en kapitaal voor 78% worden gehono reerd. Voor Jan Buitenstaander moet het echte verhaal enigszins worden herschreven. De doorsnee Nederlan der heeft tot nu toe een reële inko mensachteruitgang kunnen voorko men. Daarvoor geldt nog steeds een prijscompensatie. In die uitgangs situatie wordt de Nederlander een in- leververhaal aangepraat. In de agrari sche wereld klinkt het anders: sinds 1974 hebben de boer en tuinder jaar lijks een stukje van zijn reëel inkomen moeten prijsgeven. Zij hadden een in komensachterstand die enkele ja ren geleden zelfs tot de helft van het vergelijkbaar niet-agrarisch inkomen was gekomen. Gelukkig hebben de boe ren een gunstig jaar achter de rug; maar dit heeft nog steeds niet geleid tot een algehele overbrugging van de bedoelde inkomensachterstand. Het simpele inkomensplaatje van de land- en tuinbouw doet zelfs helemaal onrecht aan de glastuinders. Vele duizenden tuinders moeten het stel len met een schamel inkomen en kunnen de touwtjes niet meer aan el-/ kaar knopen. Een doorsnee glasbloementeler moest het in 1981 stellen met een arbeids- beloning van 6.200,-. Wie dan de door snee C.A.O.-loner bestudeert moet constateren dat het in de glastuinbouw kommer en kwel is. Een genuanceer de benadering van de agrarische wer kelijkheid leert dat de feestvreugde over 1981 wordt getemperd en begrij pelijkerwijze omslaat in een afwach tende onzekerheid: „Want de dag wordt niet geprezen voor het avond Bloemen zijn ideale motieven voor het ma ken van foto's en dia's. Ze zijn mooi, kleurig en erg geduldig. 63 54 MSB 6 5 Horizontaal: 1. onderwijzer: 7. oneer; 13. uitroep; 14. oosterse titel; 15. collektieve arbeidsovereenkomst (afk.16. deel van de dag; 17. de onbekende (afk.); 18. meisjesnaam; 19. Europeaan; 20. slede; 22. aanw, voornaamwoord; 24. voormalige eiland in Nederland; 26. verharde huid; 29. werpstrik; 31, dichtbij; 33. enig; 35. pl. in België; 36. bevel; 37. zangnoot; 38. vogeleigenschap; 40. hoofddeksel; 41. vervoerbedrijf (afk.); 42. plaats in Iran; 43. of dergelijke (afk.); 45. danskoor; 46. gegraven gat; 48. administratie-troepen (afk.); 50. dier; 52. niet raak; 54. planeet; 56. reus; 57. voorschrift; 59. draai, omwenteling; 60. aanw. voornaamwoord; 61. jongensnaam; 63. de oudere (afk.); 65. bijb. naam; 66. ijzerhoudende aarde; 67. zangnoot; 68. kraan; 70. fr. lidwoord; 72. pl. in Gelderland; 73. insekt; 74. begeleiding; 75. groente. Verticaal: 1. beroep; 2. lidwoord; 3. vogelprodukt; 4. deel v.h. gebit; 5. effen; 6. rondhout; 7. scandium (afk.); 8. pl. in Egypte; 9. meetkundeterm10. bijwoord; 11. spoedig; 12. vroeger; 21. oosterse jongensnaam; 23. stapel; 24. deel v. Amerika (afk.); 25. laboratorium (afk.); 27. een zekere; 28. sekonde; 30. weldra; 31. visgerei; 32. waardebriefje; 34. keukengerei; 36. pl. in Italië; 39. lopend touw; 40. voedsel; 43. mil. rang; 44. spaanse titel; 45. elasticiteit; 47. geheel de uwe (fr. afk.); 48. groet; 49. grondig; 51. ijle stof; 52. voorzetsel; 53. droog (van wijnen); 55. zeehond; 57. vrolijk en bekoorlijk; 58. noodgebouw, keet; 60. deel v.e. huis; 62. smalle strook; 64. soort; 67. deel v.h. lichaam; 69. permanente commissie (afk.); 71. water in Friesland; 72. en anderen (afk.); 73. titel (afk.). mui -gi ZL '12, 'vd '69 :Sru A9 :sbj -*9 :daaj Z9 :.map 09 :spooi '89 UireiJ A9 Iqoj 99 laas gg Ijaux 69 'snS 'T9 laSap-iaj et- '8Ê W 'Af- '9* :uop ff ïajsjaAO aSaadse gj, tojjoosa ■fl '.3mu '8A :apg ZL 0L :dt?l '89 'z* '2,9 iJao -99 ïeaq -gg Ijs 99 '.joo 19 UlP '09 '63 :i9Saa '2,9 !>l«ua '93 'apjen >9 :siui ZQ !ia3oA 03 "Sï- !ind 9fr Jtaj Qf :po 8* !uejaqaj, Zf ^SN '1* '-lad '0* '3d\ '88 :aa 'AS IpoqaS *98 :eds ge '.jjaiun eg :fjqeu ig :ossei -02 :naa qz lawi ES U«p 'SS 'JB OS ^I '61 :bui 81 '.uu AI '.ajn '91 'OVO 'SI 'EI Ijao'gx Japueqos a iJajsaaui x HstquozijoH I I lazznaaaooAvsiiiJTH onissouo

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1982 | | pagina 15