Bes
Ath
wass
Vliegtuig over straat naar
Luchtvaartmuseum
Donateursavond van 'Apollo'
zeer geslaagd
Restaurant De Soester Duinen
organiseert Paasbuffet Dansant
Unicef present bij toneelstuk
in De Borg
Meningen van lezers
De klok gaat
steeds verder
terug
Soester deelnemers B.M.D.
vrijwel eenstemmig
Vastenaktie Soest wil
25.000,- bijeenbrengen
voor rijstpelmachine
in Indonesië
'Fleurida' - nieuwe bloemenboetiek
SOESTDIJK
Flessengas
Amnesty en
discriminatie
CAFÉ-RESTAURANT
BRUILOFTEN
PARTIJEN
RECEPTIES
Discussie-avond zonden vuuvwerk
Theater- en
muziekavond
Amnesty
Schending van
mensenrechten
Egypte
Splitsi
Meei
specia
Eigei
(géén w
9
Deze maand zal er een voorlopig einde
komen aan de diverse verbouwingen
die de afgelopen 4 jaar hebben plaatge
vonden. Ook de laatste vier weken is er
weer veel gebeurd. Het linker gedeelte
van het bedrijf is geheel gemoderni
seerd. Door middel van paneelwanden
kunnen diverse verschillende zalen
worden gecreëerd. De maximum capa
citeit is hiermee tot zo'n 225 personen
vergroot.
Vooruitlopend op de officiële opening,
wil de directie van De Soester Duinen
tijdens de Paasdagen toch al gebruik
gaan maken van deze schitterende
ruimte.
Op beide dagen organiseert men een
Paasbuffet Dansant, een koud, warm,
gourmet en fondue buffet. Tal van
heerlijke koude schotels, diverse
warme gerechten en tevens de moge
lijkheid van fondue of gourmet, wat
men wil. Hierbij is er gelegenheid tot
dansen. Tijdens de avond is er een ei-
erenzoekwedstrijd waarbij tal van
prijzen zijn te winnen.
Inclusief welkomstdrankje, buffet, ei-
erenzoeken en dansen kost deze avond
slechts 30,-- p.p., kinderen tot 12 jaar
17,50.
Unicef - het kinderfonds van de Ver
enigde Naties, waarvan ook in Soest
een werkgroep actief is - zal op woens
dag 30 maart a.s. aanwezig zijn in de
pauze van de toneelavond van het Nut,
die in De Borg wordt gehouden. In het
toneelstuk spelen André van den Heu
vel en Kitty Janssen de hoofdrollen.
Er komt een standje te staan waar de
Unicef-artikelen te verkrijgen zijn,
waarbij de nadruk zal liggen op de
nieuwe voorjaarscollectie. Er is een
grote verscheidenheid aan kaarten
voor alle gelegenheden, een collectie
snoezige miniatuurkaartjes, geboorte
kaartjes en prentbriefkaarten. Er is
ook een nieuwe correspondentiemap en
een hele serie kleine geschenkkaartjes.
Bovendien zijn er twee nieuwe legpuz
zels.
Er zijn dus genoeg ideeën voor een aar
dig cadeautje. Bovendien steunt men
met de aankoop van Unicef-artikelen
een buitengewoon goed doel: het kin
derfonds van de Verenigde Naties.
Huisvuil inzamelen
tijdens de Paasdagen
Op Goede Vrijdag, vrijdag l april,
wordt door de reinigingsdienst geen
huisvuil opgehaald. Het wordt in de
straten, waar men anders op vrijdag
komt, nu op donderdag 31 maart opge
haald.
De huisvuilinzameling van maandag 4
april (Tweede Paasdag) zal nu op dins
dag 5 april plaatsvinden.
Hierbij verzoek ik u beleefd onder
staand stukje als ingezonden in uw
Courant te plaatsen. "Verkoop van fles
sengas voor Soest behouden", stond bo
ven een stukje in uw courant van
woensdag 16 maart 1983. Daar ik heel
toevallig deze courant in mijn handen
kreeg en dit las, kreeg ik het gevoel dat
uw verslaggever niet erg bekend is met
hetgeen er in Soest te koop is. Want als
hij zich hierin verdiept had was hij tot de
ontdekking gekomen dat van dat stukje
niet veel klopt.
Naast de Fa. Tak bestaat sinds 1925
Brandstoffenhandel De Ruiters aan de
Nieuwstraat, die sinds 1970 ook flessen
gas verkoopt. De Fa. de Ruiter levert
ook aan verschillende bedrijven in
Soest en wijde omgeving. Het is niet zo
dat loodgietersbedrijf Kerkhof de pri
meur heeft en Soest in iets unieks voor
ziet, want Soest is al vele jaren voor
zien van een verkooppunt van flessen
gas en dat zal nog zeker vele jaren
duren.
Waarom een loodgietersbedrijf
flessengas moet gaan verkopen is voor
mij een raadsel. Want het spreekwoord
is nog altijd: Schoenmaker blijf bij je
leest.
Th. M. de Bruyn
Het artikel van Arie Wandelaar met
als kop "De klok terug" roept bij mij -
een goede 65 -er - herinneringen uit
de crisisjaren van de dertiger jaren op.
Hetgeen hij schrijft over de zgn.
"steunbonnen" is slechts een klein on
derdeel van al de vernederingen die de
werklozen toen in ons christelijk gere
geerd landje moesten ondergaan.
Zo was er o.a. het fietsplaatje met het
gaatje erin, zodat een ieder goed kon
zien dat daar en werkloze reed. Omdat
het plaatje gratis werd verstrekt
mocht de fiets niet op zondag gebruikt
worden. Verder was een bekend ver
schijnsel voor de werkozen de zgn. "ar
menbezoeker." Dat was de ambtenaar
die kwam kijken of als men wat had
aangevraagd het wel noodzakelijk
was. Hij had het recht om bij je thuis in
kasten en op zolder te kijken, of het wel
nodig was. Ook toen had men reeds ont
dekt dat er mensen waren die wat we
nu zwart werken noemen in praktijk
brachten. Om dat tegen te gaan waren
alle werklozen verplicht om zowel 's
morgens als 's middags te gaan stem
pelen. Toch waren er toen ook vele
mensen en instellingen die zich de nood
van de werklozen aantrokken en met
goede bedoelingen overigens allerlei
acties uitvoerden om wat voor deze
"stumpers" te doen. Zo waren er gra
tis voedsel-uitdelingen in het zgn.
"soephuis." Dat dit alles geschiedde
met de goede bedoeling om te hel
pen, verandert niets aan het feit dat al
deze mensen zich toch niet konden inle
ven in de gedachten van de werklozen.
Zij konden niet beseffenm welk een
vernedering het was om als mens je
hand te moeten ophouden voor een aal
moes, je als een uitgestotene te voelen.
Na hun humanitaire daden gingen zij
weer terug naar hun warme huiskamer
en hadden alleen de zorg om uit te zoe
ken hoe ze zich morgen weer belang
rijk konden maken. De werklozen bleef
echter thuis achter met het uitzichtloze
gevoel er niet meer bij te horen, aange
wezen te zijn op de goede bedoelingen
van de werkers. Als ik nu zo om me
heen kijk en al de maatregelen van
deze regering zie, die er allemaal op
gericht zijn om - ondanks alles - de toe
stand van de crisisjaren weer te doen
herleven, dan ben ik bang voor de toe
komst. De materiële kant van de uit
keringtrekkers mag dan iets beter lij
ken dan toen, maar de geestelijke kant
wordt erger dan toen. Nu zijn we ge
wend geweest aan een zekere welstand
en daar hebben de werklozen van nu
ook aan medegewerkt. Zouden de ge
lukkigen - ik bedoel de werkers - wel
begrijen wat het zeggen wil, als je aan
den lijve ondervindt dat al datgene
waaraan je hebt medegewerkt nu niet
meer voor jou bestemd is? Het is te ho
pen dat er spoedig een oplossing voor
dit probleem komt, anders zie ik de toe
komst zeer somber in en zie ik de breuk
in het normale leven spoedig gebeuren.
Het principe van "ieder voor zich"
neemt hand over hand toe, zodat straks
alleen de sterkere overheerst. Jammer
voor al die werklozen, zieken en be
jaarden, maar zolang het geld het be
langrijkste is, wordt het menselijke
spoedig vergeten als dat geld schaar
ser wordt. Ik hoop daarom dat de klok
spoedig tot staan wordt gebracht en
dat we hem dan met z'n allen weer
vooruit kunnen zetten.
Piet de Roos
Hoewel ik Amnesty een goed hart toe
draag, houd ik het niet voor passend, dat
er via de „Wijkdirigent" reclame ge
maakt werd voor deze buitenwijkse
politieke organisatie. Nu schijn ik dat
weer helemaal verkeerd begrepen te
hebben. Ik val immers ook niet over
een advertentie van de Vivo in ons
wijkkrantje! Het is natuurlijk erg dom
van mij, dat ik het verband tussen de
Vivo en Amnesty helemaal niet zie zit
ten, of het zou het „buitenwijkse"
moeten zijn.
Intussen heb ik wel gezien dat de dood
straf in de USA in de aanbieding is. Die
in Iran b.v. zal te duur zijn.
Nu is het in ons goede land ongetwijfeld
erg in, om gekleurde mensen eerder
gelijk te geven dan een blanke, anders
discrimineert men. Discrimineren dat
doen ze in Zuid Afrika en niet in Neder
land.
Nu moet ik daar wel een beetje om
lachen, want ik ben zelf een „pinda,"
zij het een ongebrande.
Onbedoeld discriminerende opmer
kingen zijn echt niet aan mij voorbij
gegaan en ik haal mijn schouders
maar eens op over zoveel schijnheilig
heid.
Al met al heb ik een persoonlijke uitno
diging gehad, om naar de tentoonstel
ling „Amnesty 10 jaar" te komen kij
ken.
Dat ik niet op de uitnodiging inga, heeft
te maken met het feit dat ik zelf in een
Japans Vrouwenkamp gevangen geze
ten heb. Ik weet dus zo ongeveer wat er
in die branche te koop is.
Natuurlijk hebben wij het in die kam
pen niet zo slecht gehad, want wij zijn
immers niet massaal vergast en bo
vendien hadden wij het klimaat mee.
Dat het b.v. toch niet zo leuk was om op
je blote voeten in smeltend asfalt in de
houding te moeten staan, is maar een
onbelangrijke bijkomstigheid. De
vrouwen hebben in die tijd al het til-,
sjouw- en denkwerk zouden mankracht
moeten klaren.
Dezelfde vrouwen keerden na de oorlog
in de kortst mogelijke keren terug naar
de plaats waar zij thuis hoorden( de
keuken! Hoe wonderlijk dat was reali
seerde ik mij pas, toen ik las, dat vrou
wen nu eindelijk geschikt geacht
worden, ook het brandweerkorps te
komen versterken.
Omdat de oorlog zowat vergeten is, is
het logisch dat deze „versterking"
twijfels oproept. En wie er nu in de
keuken moet, dat zijn mijn zorgen niet.
Op eventuele reacties op mijn schrijf
sel zal in niet ingaan, want ik ga fijn,
samen met mijn man, „pinda's eten bij
mijn aapjes."
E. G. Timmer-Geerlings
BART KOOY
Vredehofstraa» 6
Telefoon 12525
Voor uw
In oud-hollandse stijl
ingerichte zaal
Vernielingen
Een bewoner van de Eigendomweg
hoorde vrijdagavond j.1. een klap en
constateerde vervolgens dat onbeken
den een baksteen door een van de rui
ten van zijn woning hadden gegooid.
De schade bedraagt ongeveer 400,-.
De gedupeerde deed aangifte bij de
politie.
Een bewoonster van de Van Goyenlaan
meldde de politie de vernieling van de
buitenspiegel van haar auto. Hier be
draagt de schadepost zo'n 40,-.
Soester Courant van woensdag 23 maart 1983
De tweede bijeenkomst in het kader
van de Brede Maatschappelijke Dis
cussie over het Energiebeleid, die vo
rige week donderdag in "Credo" werd
gehouden, heeft slechts één deelnemer
méér getrokken dan de eerste (infor
matieve) avond, die veertien dagen ge
leden plaatsvond. Twaalf personen na
men min of meer actief deel aan de
discussie, die erop gericht was de opi
nies te "vertalen" naar het antwoord
formulier, dat aan het einde van de bij
eenkomst door de deelnemers kon wor
den ingeleverd. De antwoorden worden
verzameld en verwerkt in het Eind
rapport, dat in november a.s. door de
Stuurgroep zal worden aangeboden
aan regering en parlement. Ook nu
stond de bijeenkomst onder leiding van
Nico Kool en werd de discussie geleid
door Dolf Coppes.
Al bij een van de eerste vragen, over
de doelstellingen van het energiebe
leid, tekenden de verhoudingen onder
de deelnemers zich vrij duidelijk af
slechts één hunner meende „dat we in
Nederland nog niet zo erg slecht bezig
waren; we doen van alles 'n beetje en
kunnen daardoor nog gemakkelijk
switchen". Hij vond ook dat het zich
richten op duurzame energiebronnen
als de zon en de wind "de klok honderd
jaar zou terugzetten."
De meeste andere deelnemers waren
dat niet met hem eens. "We mogen
alleen maar beslissingen nemen voor
onszelf, niet voor ons nageslacht. De
problemen zijn te zwaar om een wissel
op de toekomst te trekken", bracht
een deelneemster naar voren.
Te leen
Verschillende discussianten bepleitten
meer subsidie voor het onderzoek naar
de duurzame, "alternatieve" energie
bronnen, omdat deze "hernieuwbaar"
zijn, d.w.z. nooit op zullen raken. "De
fossiele energiebronnen mogen wij niet
opmaken voor onze kinderen - we heb
ben de wereld niet gekregen van onze
voorouders, maar slechts te leen van
onze kleinkinderen", aldus een van de
aanwezigen.
De veiligheid en de toekomstrisico's
waren dan ook de aspecten waaraan
naar het vrijwel unanieme oordeel van
de deelnemers veel meer aandacht zou
moeten worden besteed. Het geld dat
aan onderzoek naar alternatieve ener
giebronnen wordt uitgegeven is buiten
proportioneel laag.
"Wat heeft kernenergie eigenlijk
opgeleverd?", was een andere vraag.
Uit de documentatie kon worden vast
gesteld dat de uit kernenergie opge
wekte elektriciteit slechts een paar
cent per KWh goedkoper is dan de
stroom uit andere energiebronnen. De
kosten van kernenergie zijn in het ver
leden veel te rooskleurig ingeschat,
meende een ander. Kernenergie wordt
trouwens al overbodig gemaakt door
het toepassen van energiebesparende
maatregelen: "De besparing is voor
lopig onze belangrijkste energiebron.
Er wordt nu nog zoveel verspild
Eén van de deelnemers wees er in dit
verband op dat de term energiebespa
ring dikwijls versluierend wordt ge-
bruikt. Meestal wordt daarmee be-
doeld: brandstofbesparing, maar dat
is bepaald niet hetzelfde. "Je was in
de zon drogen vraagt evenveel energie
als in de wasdroger, maar in het eerste
geval kost het geen bMndstaf.^^
Centraal in de discussie, die redelijk
geanimeerd verliep, stond de vraag
naar het vertrouwen dat de deelne
mers koesterden in de vooruitgang van
de technologie bij het oplossen van de
problemen die samenhangen met het
gebruik van kernenergie. De deelne
mer die al te kennen had gegeven wei
nig heil te zien in de alternatieve ener
giebronnen, meende dat men zich met
enig vertrouwen kon overgeven aan de
toekomst: „We beslissen nu toch niet
voor de eeuwigheid, hooguit voor een
jaar of honder!"Misschien kiezen we
daardoor juist wel voor de eeuwig
heid," wierp een ander tegen, "name
lijk de eeuwige rust!
Een andere deelnemer kenschetste de
situatie als volgt. "We hebben een
auto, en die rijdt nog hard ook, maar
er zit geen rem op." Ook over de vraag
of het afvalproblemen reden genoeg
was om de bestaande kerncentrale te
sluiten vond de éne deelnemer en de
rest van het gezelschap tegenover zich.
"Een bepaalde technologie is pas rijp
voor toepassing als alle fundamentele
problemen zijn opgelost. Dat is bij
kernenergie absoluut niet het geval,
en het is daarom belachelijk ermee
door te gaan. Sluiten dus
Van diverse zijden werden het vertrou
wen in de voortschrijdende technolo
gie als geneesmiddel voor alle kwalen
als veel te lichtvaardig beoordeeld.
"Kijk maar naar al die gifbelten - dat
zijn de resultaten van zoveel vertrou
wen!"
Dat de negatieve houding ten opzichte
van de mogelijkheid van bij
voorbeeld windmolenenergie zo dik
wijls samengaat met een posi
tieve verwachting van de technologi
sche vooruitgang, werd door één van
de deelnemers toegeschreven aan het
feit dat "een windmolen door de fietsen
maker in elkaar kan worden gezet,
en dat een kerncentrale door een kern
geleerde wordt ontworpen. Een kwes
tie van statusverschil.
Aan het slot van de avond merkte dis
cussieleider Dolf Coppes nog op dat
de Brede Maatschappelijke Discussie
zeker niet zinloos was. De waarde er
van was wat hem betreft vooral gele
gen in het feit dat op deze manier
in de samenleving "zonder politieke
voorsortering" over fundamentele
vraagstukken kon worden gesproken.
"In de politieke discussie zijn de stel-
lingnames bij voorbaat al zo vastge
legd. Ik hoop dat het experiment var
de B.M.D. daardoor vernieuwend kar
werken."
Bij het Vastenaktie-project dat dit jaar
aan de parochies van Soest is toege
wezen staat Indonesië centraal, het
land waarmee Nederland destijds zo'n
sterke band had. Meer in het bijzonder
gaat het in 1983 om het eiland Flores
(bij velen nog bekend uit het rijtje
kleine Snnda-eilanden: "Bali-Lombok-
Sumbawa-Sumba-Flores-Timor", dat
vroeger op school uit het hoofd moest
worden geleerd).
In Rekas, een plaatsje in het meest
westelijke deel van Flores, dat nogal
geïsoleerd ligt op ca. 120 kilometer van
de hoofdstad van het eiland, is pater
Jos van Hoef werkzaam. Trouwens, de
hele streek heeft pater Jos onder zijn
hoede. Van de 15.000 bewoners van de
streek zijn er 11.000 christen. Voor hen
is pater Jos hun geestelijk raadsman,
maar ook voor alle anderen is hij
"ontwikkelingswerker van het eerste
uur." Hij stimuleert en adviseert de
bevolking om in het eigen levensonder
houd te voorzien.
Jaren geleden begon hij met een soort
lagere school; nu heeft de streek meer
dan vier scholen, waaronder één mid
delbare, voor jongens en meisjes. De
bevolking leeft voor 100% van de land
bouw, hoofdzakelijk van rijst en maïs.
Elk gezinshoofd heeft een kleine sa-
wah. Met behulp van een 5-jarenplan
heeft de regering intussen het sawah-
areaal uitgebreid, waardoor de rijst-
opbrengst sterk is toegenomen.
Het rijststampen is het werk van de
vrouwen. Dat kost veel tijd, en het is
bovendien zwaar werk. Door de grote
re oogst komen ze daarmee niet op
tijd klaar, zodat de boeren ook de on
gepelde rijst met hun gammele voer
tuigjes naar de kust moeten brengen,
zo'n 30 km verder, waar de Chinezen
wel over een rijstpelmachine beschik
ken.
Als dit rijstpellen ter plaatse zou kun
nen gebeuren zijn de boeren bevrijd
van het tijdrovende transport en kun-
Op donderdag 14 april a.s. organiseert
de groep Soest van Amnesty Interna
tional een theater- en muziekavond in
de aula van het Griftlandcollege, Noor-
derweg 79 in Soest. Aanvang 20.00 uur,
de toegang is gratis. Het programma
bestaat uit twee delen
1. "Aan de autoriteiten" is een stuk dat
gebracht wordt door de welbekende en
gewaardeerde Amnesty-Theater groep
uit Purmerend.
2. Luis Aravena. Deze uit Chili afkom
stige zanger zorgt voor het muzikale
gedeelte van de avond. Hij beschikt
over een bijzondere stijl en door zijn
muziek, verhalen en humor kweekt hij
een sfeer van saamhorigheid en be
trekt hij het publiek bij zijn voordracht
en de ontwikkelingen in zijn land. De
avond is een van de vele aktiviteiten
welke georganiseerd worden in het te
ken van 10 jaar Amnesty Soest.
nen zij ook een hogere prijs bedingen.
Op die manier kunnen zij hun levens
standaard op een hoger peil brengen.
Daarom vraagt de gemeenschap van
Rekas, bij monde van de dessahoofden
en de parochieraad, de katholieke ge
meenschap van Soest om hulp. Alléén
kunnen de mensen het in Rekas niet
opbrengen. Met een handreiking uit
Soest moet het echter kunnen lukken.
De Vastenaktie, die gehouden wordt
onder het motto: "Om het recht van
de zwaksten," is er in Soest dus op ge
richt een rijstpelmachine aan te schaf
fen voor de boerencoöperatie in Rekas,
want de boeren zijn materieel zwak -
niet lichamelijk of geestelijk. Ze heb
ben hulp nodig van een animator én
wat geldelijke steun in hun armoedig
bestaan.
De animator, Pater Jos, is er al jaren.
En met succes. En wat de geldelijke
steun betreft: daar zou Soest voor kun
nen, nee: moeten zorgen. Het streef
bedrag is 25.000,-.
Het Interparochieel Missie-Comité van
Soest beveelt de Vastenaktie dan ook
van harte aan. Giften kunnen worden
overgemaakt op postrekening 35 80 168
en op bankrekening 35 99 67 787 (Rabo
bank).
in
Onlangs is Amnesty International ge-
start met een aktie om de schending
van mensenrechten in Egypte aan de
kaak te stellen. Deze schending ge
beurt op de volgende wijzen:
1. Door het falen van wetgeving m.b.t.
politieke aktiviteiten is er te weinig
bescherming voor mensen die op ge
weldloze wijze hun mening naar voren
willen brengen.
2. Het afkondigen van de noodtoestand
betekent dat willekeurig mensen ge
arresteerd kunnen worden.
3' Amnesty heeft rapporten ontvangen
over het martelen van gevangenen;
4. Door het toepassen van de doodstraf
sinds 1981 zijn er tenminste 16 mensen
ter dood veroordeeld.
Amnesty is een onafhankelijk organi
satie die werkt voor de vrijlating van
gewetensgevangenen; mensen die
worden vastgehouden wegens hun over
tuiging, ras, taal, sexé of geloof, mits
zij geen geweld hebben gebruikt of ge
propageerd. Tot nu toe is tevergeefs
een beroep gedaan op de Egyptische
regering om maatregelen te nemen
tegen martelingen en allen die wegens
vreedzame oppositie gevangen zitten
vrij te laten.
Informatie over de situatie in Egypte
is verkrijgbaar in het Amnesty Cen
trum, Bonifaciusstraat 24, Soest.
Openingstijden: dinsdagavond van
19.30 tot 21.00 uur en zaterdagmorgen
van 10.00 tot 12.00 uur.
Verdere informatie verstrekt: H. Aerts,
Kerkpad ZZ 22, Soest, tel. 20161.
Het dagelijks
ging voor
Onderwijs te
deze week bij
temgewone h
11 april a.s. ir
den gehoudei
geheel gewij<
vereniging li
met name zoa
kwestie van
grondslag.
De ledenven
voorstel vooi
bij monde va
schetst als
om de gerezi
komen. Het v
Er wordt ee
diensten gev
volgende dri<
werking hebt
- drs. K. de
de Unie "Sch
- mr. J. Ozii
gen;
- prof. dr. W.
de theologie i
school van di
de Kerken te
Haar opdrac
1. De bestaai
van de ident
voor Prote
wijs te Soest
2. Zo mogell
aan het besti
wijze de ge
haar oordeel
3. Een eensl
bestuur en
bindend wo
overeenkom
den uitgevot
4. Indien ge<
uitgebracht
tigd zijn or
een splitsin
door:
A. een nieu
eniging een
gen;
B. in goed c
de nieuwe
scholen wc
welk mome
C. daarbij
ning te hoi
hetpersonc
D. zorg te
tot zakelijl
mogelijk sa
tussen beid
De "comn
zal, indier
ring op 11
stel, in tw<
/scï
Marijnen
van 829.-
Philips v
Zeer solid
Miele wa
Schoema
Wassen r<
Drogen r<
Miele, er I
Bauknei
850 toe»
Zondagmorgen j.1. werd in alle vroegte
de Douglas C-47 (de militaire versie
van de beroemde DC-3 Dakota) die het
Militaire Luchtvaartmuseum in Soes-
terberg eind vorig jaar in ontvangst
nam naar zijn "laatste rustplaats"
getransporteerd.
Op 16 december voltooide het vliegtuig
zijn laatste vlucht, toen het werd over
gevlogen vanuit Denemarken. Het toe
stel, een geschenk van de Amerikaanse
luchtmacht, is onlangs overgespoten in
de kleuren van de Koninklijke Lucht
macht en voorzien van een Nederland
se registratie. Tevoren was het in
bruikleen bij de Deense luchtmacht.
Het transport had. gezien de omvang
van het toestel, nogal wat voeten in de
aarde. De beide vleugels waren gede
monteerd, zodat de bochten gemakke
lijk konden worden genomen, al moes
ten op het kruispunt Amersfoortse-
weg/Richelleweg de stoplichten even
wijken.
Het vermaarde toestel kan vanaf 1
De C-47 onderweg naar het museum.
Op de Richelleweg moesten de ver
keerslichten even "uit het lood"
worden gezet.
april, als het museum zijn poorten
weer openstelt, door het publiek wor
den bewonderd tussen de twee tentoon
stellingshallen. Het museum is van
maandag tot en met vrijdag geopend,
van 10.00 uur 's morgens tot 16.00 uur 's
middags, ook tijdens de feestdagen, be
halve als deze op zondag vallen.
Apollo's vice-voorzitter P. de Kiewit
overhandigt de spelers en speelsters
van Utile Dulci een bloemetje.
De traditionele donatoursavond, die
het mannenkoor "Apollo" vorige week
in het Griftland College organiseerde,
was zeer geslaagd. Het ls al enige ja
ren de gewoonte dat voor deze avonden
een toneelgezelschap wordt uitgeno
digd, en dat was ook vorige week don
derdag het geval. De toneelvereniging
Utile Dulcl uit Soestorberg voerde voor
de pauze een tweetal éénaktors op van
de Engelse schrijver Alan
Ayckbourne, onder de titels "Gezellig
samen een borreltje drinken" en
"Moederfiguur."
Het sprak vanzelf dat ook „Apollo" zelf
een bijdrage leverde. Het koor deed
dat na de pauze, en voerde o.m. het
Bundeslied van W. A. Mozart en een
aantal Duitse en Nederlandse volks
liedjes uit. Het optreden werd afgeslo
ten met de vertolking van "Grüss euch
Gott" uit Der Vogelhandier van Carl
Zeiler.
Aan het slot van de avond kreeg diri
gent Gerard van de Schepop de onge
veer 250 aanwezige leden en donateurs
van het koor zover dat zij gezamenlijk
de canon "Hallo, hallo, hoe gaat het er
mee" instudeerden.
Om de kosten te dekken werd er een
grote verloting gehouden, waarbij heel
veel mensen veel prijzen in de wacht
sleepten.
Hek vuilstortplaats
vernield
De omheining van de gemeentelijke
vuilstortplaats aan de Schans werd
vorige week voor de zoveelste keer
vernield. De schade bedraagt ca.
ƒ500,-.
Sinds vorige week is Soest-Zuid een uit
stekend voorziene bloemenwinkel rij
ker. Het is de bloemenboetiek "Fleuri-
da" aan de Soesterbergsestraat 9A,
waar Ida Schotten zich dagelijks (be
halve op maandagochtend) bezighoudt
met de verkoop van alle soorten bloe
men.
Ida is de dochter van bloemist Scholten
van de Middelwijkstraat, en in die zin
is "Fleurida" dan ook een filiaal van
bloemisterij Scholten aldaar.
De nieuwe bloemenboetiek voorziet in
een duidelijke behoefte, zoals onlangs
duidelijk werd bij een enquête onder de
bevolking van Soest-Zuid. Op de vraag
welke winkel men het meest miste
scoorde het antwoord "een bloemen
winkel" het hoogst. Aan die vraag is
dus al heel snel voldaan.
De zaak werd vorige week donderdag
min of meer officieel geopend door
bloembindster Joke Tielens, van wie
Ida Scholten het vak heeft geleerd. Een
bijzonderheid is nog dat de bloemen bij
"Fleurida" ook per tak te koop zijn.
Voor het maken van bloemstukjes hoe
ven de liefhebbers dus niet persé een
hele bos aan te schaffen.
t