Feest op komst bij restaurant Van den Brink
'Wat ons betreft schilderen
we heel Soest door!
Burgemeester Scholten stuurde
100e transport voor Polen op weg
Nederlands Kampioenschap
Modelautoraces te Baarn
Pakketten voor Polen
Kasteel Groeneveld te Baarn
één dag met eigen jeugdorkest
Echtpaar Van den Brink 50 jaar getrouwd
Ie Pinksterdag 1984
'Flatschilders'Ton Paauw en Egbert de Rooij:
Voorjaarsvergadering
ANBO-Soest
Adriaan Morriën
in Dichterskring
dat ze er intussen al zo'n anderhalf
jaar aan voorbereidingen in hebben zit
ten. "Daar komt ongelooflijk veel bij
kijken. Alleen een hangbrug kost al
30.000 gulden peri'jÉiar. We hebben ge
probeerd ladders bij de brandweer te
lenen, om de gevels schoon te kunnen
spuiten. Maar dat willen ze niet. 't Zou
toch een mooie oefening geweest zijn.
Voordat je door al die voorbereidingen
heen bent is er al veel tijd verstreken.
Ton en Egbert verwachten zelf het werk
zelf binnen een jaar te kunnen afmaken
"Maar dat is dan ook sterk afhankelijk
van het weer. We moeten de verf er
echt met de kwast opbrengen, en 'het
zijn hele lappen, die gevels."
De hier en daar gehoorde opmerking
dat het kunstwerk het misschien geen
tien jaar zou uithouden wordt door de
kunstenaars bestreden. "Dat blijft er
heus wel tien jaar opzitten. Trouwens,
wat ons betreft zou er over tien jaar
best weer wat anders mogen komen.
Dan krijg je weer een heel ander
beeld." Egbert heeft zelfs zoveel ver
trouwen in de kwaliteit van de verf dat
hij zegt: "Over tien jaar bestaat de
muurschildering nog wel, alleen de flat
niet meer.
Wanneer zij, als ze de opdracht krij
gen, met het werk kunnen beginnen,
staat nog niet helemaal vast. "Als het
een slechte zomer wordt moeten we
aan de lage kant beginnen. Het hangt
van zoveel dingen af." Beide kunste-
Ton Paauw (l.) en Egbert de Rooij.
Foto: Goos van der Wilt
naars zijn intussen ook uitgenodigd
voor een ontwerp voor een sociale
werkplaats in IJsselstein. "Dat wordt
binnenkort beslist, en dat moet heel
snel klaar. Dat zou eventueel voor
moeten gaan."
Zodra de keuze van het ontwerp voor
de flats vaststaat, komt er overleg met
de Plantsoenendienst over de bomen
en de struiken die nu voor de gevels
staan, waarmee in het ontwerp trou
wens ook rekening is gehouden.
Inmiddels genieten de plannen lande
lijke bekendheid. "Jan Visser had ge
lijk toen hij zei dat de landelijke pers
op Soest zou afkomen. Met 'Van Ge
west tot Gewest' hebben we al een af
spraak gemaakt. Die komen opnamen
maken als we met de tweede gevel
gaan beginnen." Beide kunstenaars
onderstrepen het feit dat het flatschil-
derplan uniek voor Nederland is. "En
wat ons betreft schilderen we heel
Soest door!"
Over het kunst-klimaat in Soest zijn
Egbert en Ton redelijk tevreden. "Men
staat hier nog welwillend tegenover
kunst, al zitten er in de raad mensen
die onomwonden toegeven dat ze cul
tuurbarbaren zijn. Het zou trouwens
slecht zijn als men het altijd volko
men eens zou zijn over de keuze van
een kunstwerk."
De modelbouwvereniging MICRO, die
leden heeft in Amersfoort, Baarn,
Blaricum, Bussum, Hilversum, Leus
den en Utrecht, organiseert op zondag
15 april a.s. in de sporthal De Trits
te Baarn de zesde wedstrijd voor het
Nederlands Kampioenschap indoor
modelelectroracen voor het seizoen
1983/1984 (schaal 1:12).
Deze wedstrijd is de laatste uit een
serie van zes die verspreid over heel
Nederland verreden worden. In deze
wedstrijd zal de beslissing vallen wie
zich Nederlands Kampioen mag noemen.
Twee MICRO leden, te weten Jan van
Kooij uit Baarn en Michel Spaargaren
uit Huizen gooien hoge ogen in de strijd
om de ereplaatsen in de Standaard
klasse.
Op dit moment staan zij respectieve
lijk één en twee in het eindklassement
en als er geen gekke dingen gebeuren
mogen wij aannemen dat één van deze
heren Nederlands Kampioen wordt.
Sporthal de Trits aan de Goeman Bor-
gesiuslaan te Baarn biedt ruime gele
genheid om dit spektakel van dichtbij
te bekijken, de "thuisrijdende" kans
hebbers zullen het erg waarderen als
u komt aanmoedigen.
De auto's waarmee gereden wordt zijn
eigenlijk een kopie (schaal 1:12) van
Wedstrijdklasse 1:12 auto.
ae eciue boude s die op Ziandvoon rij
den. Zij worden door een electromotor
aangedraven en d.m.v. radiografische
besturing bediend.
De snelheden die bereikt worden liggen
zo rond de 50 km per uur en er komt
heel wat voor kijken om de auto's
foutloos over het van te voren uitgezet
te circuit te "jagen". Dit circuit bestaat
uit tapijt van plm. 2 meter breedte
en heeft een lengte van ongeveer 100
meter, door op tapijt te rijden krijgen
de auto's een optimale "grip" hou
vast) op het circuit waardoor de moei
lijkste bochten met zeer hoge snelhe
den genomen kunnen worden.
Aangezien de wedstrijd van a.s. zon
dag bijzonder belangrijk is voor het
eindklassement zullen alle toprijders
van Nederland naar Baarn komen om
hun beste beentje voor te zetten. Onder
meer zal Bert van de Vecht (tweede
plaats op de Europese Kampioenschap
pen in Milaan) aanwezig zijn om zijn
geweldige rijtechniek te demonstreren.
De eerste heat start zo rond 10.00 uur,
om ongeveer 16.00 uur zullen de finales
verreden worden. Voor de toeschou
wers betekend dit nagenoeg non-stop
kijkplezier. De toegang bedraagt
slechts 1,- per persoon.
De Dichterskring Amersfoort besluit
het seizoen met Adriaan Morriën, op
13 april a.s. Daarmee wordt een sei
zoen afgerond dat een hoog niveau ken
de en erg veel bezoekers heeft getrokken.
Adriaan Morriën debuteerde in 1935
met een gedicht in het tijdschrift Fo
rum II. Sindsdien zijn van hem elf
dichtbundels verschenen, de laatste
'Avond in een tuin" in 1980 bij Van
Oorschot, Amsterdam. Verder publi
ceerde hij verhalend proza, kritisch pro
za en hij stelde enkele bloemlezingen
samen. Momenteel werkt hij aan zijn
eerste roman.
Wat Morriën in zijn laatste bundel
onderzoekt, is in hoeverre je eenvoudig
kunt schrijven zonder simpel te zijn,
hoe onopvallend een gedicht kan zijn,
terwijl het toch opvalt. Zijn poëzie krijgt
zo een helderheid die heel erg beeldend
is; hij heeft geen beeldspraken en ver
gelijkingen nodig: zijn woorden zijn
beeldend genoeg en hij hoeft de wereld
met niets te vergelijken omdat hij de
wereld zelf beschrijven kan.
Sommige van zijn dichtregels zijn bij
na anaforistische uitspraken. Ook
heeft hij een grote liefde voor de para
dox. Tekenend hiervoor is bijvoorbeeld
"Doodgaan zou heel fijn zijn, als je het
heel vaak doen kon" of "Zolang er le
ven is, is er dood".
Steeds terugkerende onderwerpen bij
Moriën zijn sexualiteit, het moeder- en
vaderschap, schoonheid van de natuur
en het naakt, en het schrijverschap
en de dichtkunst.
Vrijdag 13 april, Theater Appelmarkt,
aanvang 20.30 uur. Adriaan Morriën
wordt ingeleid door Robert van 't Wout
om 20.00 uur.
Kaarten uitsluitend aan de kassa, dus
liefst tijdig aanwezig zijn
Burgemeester P. Scholten heeft vorige
week donderdag bij het dorpshuis in
Soesterberg het honderdste transport
van de Stichting Midden-Nederland
Helpt de Polen in gang gezet. Hij deed
dit door zelf in de cabine van de vracht
wagen plaats te nemen, en als een wa
re 'trucker' de eerste meters richting
Polen te sturen. Daarop nam een van
de chauffeurs het van hem over en zet
te de vrachtwagen koers naar de Pool-
plaatsen Wroclaw en Jelena Gura.
Zeker 150 mensen woonden de feeste
lijke gebeurtenis bij. Al om kwart voor
zeven werd begonnen met volksdansen
door een kinderdansgroep uit Biltho-
ven. De kinderen waren in klederdracht.
Ook de majorettes en het muziekkorps
van muziekvereniging Odeon uit Soes
terberg droegen hun steentje bij.
Na een korte inleiding van Ab Blok
zijl, organisator van het transport,
hield burgemeester Scholten een toe
spraak. Hij bedankte alle gulle gevers,
die ook dit transport weer mogelijk
hebben gemaakt, en liet weten dat er
nu al ruim anderhalf miljoen kilo goe
deren naar Polen zijn gebracht, bij
elkaar voor een bedrag van ruim één
miljoen gulden. Hij vestigde de aan
dacht op de twee Poolse artsen, die
momenteel in ziekenhuis De Lichten
berg in Amersfoort een cursus volgen
met de apparatuur, die gekocht wordt
van het in zustergemeente Titusville
(USA) opgehaalde geld. Speciale be
langstelling vroeg hij voor de Poolse
mevrouw Ulla Sigmuds. Zij zorgt in
Polen voor de organisatie en het ver
spreiden van de goederen.
„Nederland heeft een groot voorrecht
op Polen. Dat is de vrijheid van me
ningsuiting en de vrijheid om mensen
te helpen", zo vervolgde hij zijn toe
spraak, waarin hij de kontakten die
uit de transporten voortkomen niet
onaangeroerd liet. Talloze gevers van
goederen corresponderen met Poolse
mensen.
Sommigen zijn er zelfs op bezoek ge
weest en kunnen uit eigen ondervin
ding over de problemen vertellen.
Aan het einde van de toespraak riep
Burgemeester Scholten met de groep
vrijwilligers die de Stichting Midden-
Nederland Helpt de Polen runnen.
hij een aantal medewerkers bij zich.
"Zonder hen hadden de transporten niet
plaats kunnen vinden'
De vrijwilligers kregen bloemen en
werden bedankt voor alle hulp, die
varieerde van het verzamelen en sor
teren van de goederen, tot het inladen
en transporteren ervan.
Na de toespraak nam de burgemeester
plaats in de vrachtwagen, om die ver
volgens onder luid geclaxonneer vak
kundig een aantal meters naar voren
te rijden. Daarna nam een van de chauf
feurs het stuur van hem over, en zo
ging het honderdste transport vanuit
Soesterberg op weg naar Polen.
Men kan nog steeds pakketten voor Polen versturen en brengen op de
volgende adressen:
-Mevr. B. Grift, Korte Brinkwegl3, tel. 12538
- Mevr. N. Nijhof, Korte Brinkweg 37.
Men kan een doos naar eigen keuze gebruiken. De kosten zijn: pakketten
t./m. 4 kg zijn 7,50. Pakketten zwaarder dan 4 kg kosten 1,75 p. kg.
Een bijgaande lijst van de inhoud, evenals het gewicht van de artikelen
is noodzakelijk.
Ook wordt nog graag overtollige of gebruikte kleding in ontvangst genomen.
Financiële bijdragen voor medicijnen en apparatuur voor ziekenhuizen,
die nog zeer dringend nodig zijn, zijn eveneens welkom op: postgiro nr.
5480231 t.n.v. „Stichting Midden Nederland helpt de Polen" te Soesterberg.
Donderdag 12 april a.s. wordt een ge
denkwaardige dag voor de mensen
achter het gerenommeerde Soester
restaurant Van den Brink aan de Soes-
terbergsestraat 122. Op die dag zal het
50 jaar geleden zijn dat de heer L. J. F.
van den Brink (nu 76) en mevrouw C.
van den Brink-van Gaaien (nu 79) in
het huwelijk traden. Dit heuglijk feit
wordt gevierd met een receptie in het
restaurant, van 16.00 tot 17.30 uur, en
naar verwachting zullen velen van
deze gelegenheid gebruik maken om de
heer en mevrouw Van den Brink te feli
citeren.
Als weinig anderen hebben zij in de
loop der jaren het "horeca"-gezicht
van Soest bepaald.
Veel Soesters, en ook tallozen van
buiten onze gemeente, kennen de heer
en mevrouw Van den Brink nog altijd,
al zijn zij de laatste jaren niet meer zo
actief betrokken bij het reilen en zeilen
van het restaurant, waarover zij de lei
ding al in 1970 overdroegen aan hun
dochter en schoonzoon, mevrouw E. M.
C. M. Ott-Van den Brink en de heer K.
H. Ott.
De laatste jaren wonen de heer en me
vrouw Van den Brink in Honsbergen,
maar nog iedere week verzorgt me
vrouw Van den Brink het linnengoed
van het restaurant en bovendien ko
men de heer en mevrouw Van den
Brink nog elke maand "show"-eten, zo
als mevrouw Ott het noemt, waarbij
het nieuwe maandmenu wordt be
proefd.
De heer en mevrouw Van den Brink be
gonnen hun carrière in Soest in het res
taurant dat destijds (in 1946) nog 'de
Boschvijver' heette, op de plaats waar
tegenwoordig La grande Bouffè' is ge
vestigd (hoek Hildebrandlaan). Vader
Van den Brink was daarvoor jarenlang
gérant geweest in Chalet Royal in het
Brabantse 's-Hertogenbosch, eigen
dom van zijn schoonvader, evenals het
bekende Royal. Toen zich in 1952 de
kans voordeed de villa van de familie
Goedhart aan de Soesterbergsestraat
te kopen werd er niet lang geaarzelfen
binnen enkele maanden was restaurant
Van den Brink een feit, toen nog een fa
miliehotel met een flink aantal ka
mers.
Bakfiets
"De spullen werden met een bakfiets
van de Boschvijver hier naartoe ver
huisd," herinnert mevrouw Ott zich
nog levendig. Zij en haar man namen
de zaak in 1963 over, nadat zij
overigens al jaren haar ouders had ge
assisteerd. "Dat was nog in een tijd dat
er nauwelijks personeel te krijgen
was," aldus mevrouw Ott.
In de eerste jaren van Van den Brink
aan de Soesterbergsestraat viel de na
druk vooral op het pensionbedrijf, dat
destijds in Soest nog volop bloeide.
"Later is dat veranderd en hebben we
het geheel met succes kunnen "om-
breien" tot een goed restaurant.
Anders dan haar ouders, van wie haar
vader de heerschappij in de keuken
voerde en moeder ("als een soort moe
der-overste") het gebeuren in het res
taurant zelf in de gaten hield, kwamen
de heer en mevrouw Ott tot een opmer
kelijk en unieke taakverdeling in de ho-
recawereld. Mevrouw Ott is de "chef"
in de keuken en het is de heer Ott die
zich vooral met de bediening bezig
houdt.
"Mijn stekje is de keuken," aldus me
vrouw Ott. "Ik vind 't prachtig om
eerst alles zelf uit te proberen." Het
komt niet vaak voor dat in een restau
rant een vrouw de scepter in de keuken
zwaait, en mevrouw Ott is dan ook een
hoge uitzondering. Dat leidde enkele
jaren geleden zelfs tot een verhaal in
het boek "De chef-kok is een vrouw,"
waarin twintig vrouwelijke chefkoks
uit Nederland en België worden geïn
terviewd. In de opleiding tot meester
kok was zij destijds de enige vrouw.
Nog steeds probeert mevrouw Ott haar
toch al niet geringe kookkunst te per
fectioneren. Daartoe volgt zij allerlei
cursussen, ook om haar talenkennis te
verrijken, wat het werk uiteindelijk al
leen maar ten goede kan komen.
"Van den Brink" onderging acht jaar
geleden opnieuw een wijziging. De ka
mers werden omgebouwd tot sfeervol
le vergaderzalen, die zich bij uitstek le
nen voor familiefeestjes en partijen.
Kenmerkend voor "Van den Brink" is
de huiselijke sfeer. Wat dat betreft
heeft de oorspronkelijke atmosfeer van
de villa nog niets aan kracht ingeboet.
"Uit en toch thuis," aldus mevrouw
Ott, "dat is altijd ons devies geweest.
Het voornaamste bij een restaurant is
natuurlijk toch datgene wat er op tafel
komt. Ook wat dat betreft geniet "Van
den Brink" een uitstekende reputatie.
Mevrouw Ott: "Kijk, je kunt overal wel
lekker eten, maar dinéren, dat is na
tuurlijk toch wat anders! Vlees is
vlees, maar de entourage is van grote
betekenis."
De kaart van Van den Brink is niet bui
tengewoon groot, maar daardoor
kunnen de gasten er ook verzekerd van
zijn dat de gerechten de volle aandacht
van de vrouw in de keuken krijgen.
"Alles is vers," voegt mevrouw Ott
daaraan toe. "We hebben misschien
wel een beetje de naam duur te zijn,
maar dat is niet zo, al wil ik die reputa
tie best houden."
Terugkijkend in de geschiedenis zegt
ze "De manier van werken was vroe
ger wel heel anders, veel gemoedelij
ker. Je moet nu wel wat meer op je te
nen lopen, omdt de gasten vandaag de
dag vrij hoge eisen stellen. Je kunt het
eten natuurlijk ook zo op de tafel knal
len, maar wij proberen er een sfeervol
geheel van te maken.
Generatie
De culinaire belangstelling van de fa
milies Van den Brink en Ott is
overigens niet geëindigd bij de tweede
generatie. Ook de kinderen van de heer
en mevrouw Ott bereiden zich, elk op
eigen wijze, al voor op een loopbaan in
de "haute cuisine." Stephan de oudste
zoon (19) is in opleiding als leerling-
kelner en gaat in de loop van het jaar
werken bij De Hoefslag in Bosch en
Duin. Dochter Claudia (17) volgt mo
menteel de middelbare hotelschool in
Amsterdam en jongste zoon Sebastian
zit weliswaar nog op de lagere school,
maar heeft al beloofd later ook in het
restaurant te komen.
Het aantrekkelijke van het vak is, al
dus mevrouw Ott, dat er zoveel ontzet-
De heer en mevrouw Van den Brink.
tend leuke dingen te beleven zijn. "Je
ontmoet zoveel verschillende mensen,
en vooral mijn man voelt 't goed aan of
de gasten een babbeltje willen maken
of juist liever gezellig met z'n tweeën
willen blijven."
Het huwelijksjubileum van de heer en
mevrouw Van der Brink is een uitste
kende aanleiding om het voortreffelij
ke restaurant weer eens in het licht te
plaatsen.
Het feest van de heer en me
vrouw Van den Brink wordt op
12 april, na de receptie, in de fa
miliekring voortgezet met een
gezellig diner. Het restaurant
blijft dan uiteraard gesloten.
Dat de Baarnse Muziekkring in samen
werking met Kasteel Groeneveld te
Baarn actief is op het gebied van orga
nisatie van kamerconcerten mag be
kend worden verondersteld bij de lief
hebbers, maar dat zij zich daarnaast
ook belast met de stimulering van de
klassieke muziekbeoefening is mis
schien minder bekend, maar wel even
waar.
Door de boven gememoreerde unieke
samenwerking werd vorig jaar voor
één dag een Groeneveld Jeugdorkest
geformeerd uit jonge (en heel jonge)
instrumentalisten die onder leiding
van muziekpedagoog, dirigent en com
ponist Wim Bredenhorst enkefe
speciaal voor die gelegenheid geschre
ven composities instudeerden, en aan
het eind van de middag voor publiek
uitvoerden. Het succes was toen der
mate groot dat beide organisatoren
hebben gemeend om ook dit jaar het
Groeneveld Jeugdorkest weer tot leven
te brengen. Ook zij die vorig jaar niet
f4
hebben ingeschreven kunnen nu toch
meedoen.
Deze gebeurtenis gaat plaatsvinden op
zondag 10 juni 1984 in Kasteel Groene
veld te Baarn. Iedere leerling die een
paar jaar les heeft gehad op een instru
ment kan meedoen, en alle soort in
strumenten zijn welkom. Het is dus
geen "luistermiddag" maar een
"doe"-middag. Het gaat om het genoe
gen samen te musiceren.
Aanmelding kan plaatsvinden bij Kas
teel Groeneveld, Groeneveld 3744 ML
Baarn, tel. 02154-20446, waar ook ver
dere inlichtingen kunnen worden ver
kregen. Bij de aanmelding graag ver
melden hoe ver men op zijn (haar) in
strument is gevorderd. Omdat Wim
Bredenhorst een inzicht van "zijn" or
kest moet hebben voor hij met de in
strumentatie kan beginnen moeten in
schrijvingen liefst zo spoedig mogelijk
plaatsvinden, maar uiterlijk 15 april
1984. Organisatoren rekenen op een
even grote belangstelling als vorig
jaar.
914
WOENSDAG 4 APRIL 1984
SOESTER COURANT PAGINA 19
Sinds gisteren is in de Open Hof aan de
Veenbesstraat een korte expositie te
zien van het fameuze "flatschilder-
plan," voor de flats langs de Dalweg
de Akkeren en de Haverweerd. De
bewoners kunnen de beide ontwerpen
die zijn ingeleverd door de Utrechtse
kunstenaars A. Z. Manten en W. We
vers enerzijds, en door de Soester
kunstenaars Ton Paauw en Egbert de
Rooij anderzijds, zelf komen bekijken
en hebben inspraak in de uiteindelijke
keuze.
Het ontwerp van de Soesters is waar
schijnlijk het meest opvallend. Het be
staat enerzijds uit grote kleurpotlodi
in verschillende "standen" afgebeeld
op de kopgevels aan de oostzijde van de
flats. Opmerkelijk is dat de lijnen die
door de potloden worden getrokken
langs de voorgevels van de flats doorlo
pen naar de andere gevel, die versierd
wordt met waslijnen en wasknijpers.
De geknikte flat op de hoek van de Dal-
weg en de Koningsweg krijgt daarbij
een bijzondere versiering: een zaag die
het flatgebouw als het ware in twee
stukken zaagt, terwijl aan de noordge
vel een stekker is gedacht. Dit alles in
sprekende, pastel-achtige tinten, die in
het ontwerp kleurrijk afsteken bij de
saaie witte vlakken die de gevels tot
dusver kenmerken.
Het idee voor het beschilderen van de
flatgevels is eigenlijk al jaren geleden
ontstaan. "Met Herman Joosten had ik
destijds al eens een maquette ge
maakt, maar de pot in Soest was toen
op," vertelt Ton Paauw. Na opmer
kingen van het VVD-raadslid Blaauw,
die in '79 de lelijkheid van de gevels
opnieuw aan de orde stelde, bleef het
idee verder sluimeren, tot het vorig
jaar opnieuw werd opgepakt. De finan
ciering zou voor Soest nauwelijks een
probleem hoeven te zijn, omdat het
leeuwedeel van het geld via de BKR
(Beeldende Kunstenaars Regeling) op
tafel zou kunnen komen.
Lijnen
In eerste instantie werden 12 kunste
naars door de provinciale BKR-com-
missie (die B. en W. adviseert) uitge
nodigd om hun ideeën op papier te zet
ten. Na een schifting bleven daarvan
twee groepjes van twee over. Ton
Paauw en Egbert de Rooij bleken alle-
lebei met lijnen in de weer te zijn ge
weest, en hun gedachten sloten vrij
nauw bij elkaar aan. "Ik was al een tijd
bezig met potloden," vertelt Ton, "en
Eberts waslijnen en knijpers pasten
daar goed bij."
Beide kunstenaars kennen elkaar al
geruime tijd. Ton is een geboren Soes
ter en heeft in de tweede helft van de
jaren zeventig als docent bij Artishock
gewerkt. Zijn opleiding kreeg hij aan
de Academie voor Kunsten en Vormge
ving in 's-Hertogenbosch. Ton was zeer
actief bij de werkgroep "Zuidereng
Nee," waarvoor hij ook de affiches
maakte. "Ik heb nog stapels archief
materiaal uit die tijd. Het interessante
is dat wat wij destijds met het Soest-ster-
plan wilden, nu wordt gerealiseerd:
drie winkelpolen in Soest." Hij voelt
zich zeer betrokken bij wat er leeft en
speelt in Soest.
Voor Egbert geldt dat niet minder. Hij
woont al een jaar of twintig in Soest.
Oorspronkelijk afkomstig uit Gouda
volgde hij de opleiding aan de Acade
mie voor Beeldende Kunsten in Rotter
dam en kwam via Bussum, waar hij
voor zichzelf begon, in de vrije, alge
mene kunst terecht. Hij deed veel re-
clamewerk en heeft ook ervaring met
muurschilderingen. Die in het Dolfina
rium in Harderwijk van zijn hand.
Identiteit
"Wij willen de opdracht niet hebben
omdat wijzelf toevallig in Soest wo
nen," benadrukken de beide kunste
naars, "maar vanwege de kwaliteit."
Het ontwerp van de andere kunste
naars kan heel functioneel zijn, vinden
ze, maar het geeft de flats niet zozeer
een eigen "identiteit," en daar is het
Egbert en Ton vooral om begonnen.
"Het is een leueke opdracht, een groot
werk. En het aantrekkelijke is natuur
lijk ook dat je er iets van kunt zienDat
is leuker dan alleen maar werk naar de
gemeente brengen, waar het dan
ergens komt te hangen en bijna nie
mand het meer onder ogen krijgt.
Omdat de pot voor kunstwerken inmid
dels aardig leeg geraakt is deden de
kunstenaars bij de gemeente de sug
gestie om het kunstwerk via de BKR
tot stand te laten brengen. "Dat viel in
goede aarde. Vooral Nico Schröder (de
secretaris van de inmiddels opgeheven
Culturele commissie) is er achterheen
gegaan, en met succes."
De toekomst ziet er voor beeldende
kunstenaars in het algemeen niet al te
rooskleurig uit. "Er zijn plannen om
100 miljoen op de BKR te bezuinigen.
Nu zitten er nog bijna 3500 kunstenaars
in de BKRover een paar jaar moet dat
worden teruggebracht tot duizend. In
Soest is verder de 1-procent-regeling
afgeschaft, op de arthotheken is be
zuinigd en ook de aankoopsubsidie voor
kunstwerken bestaat niet meer. Alle
andere kranen zijn dus al lang dichtge
draaid. Deze opdracht is in Soest nog
zo'n beetje het enige om zoiets voor el
kaar te krijgen."
De BKR zorgt ervoor dat beeldende
kunstenaars hun beroep kunnen uitoe
fenen en hun werk kunnen verkopen,
leggen ze uit. "Het krankzinnige is dat
de nieuwe regeling voorschijft dat de
kunstenaar buiten de BKR een bepaald
bedrag aan opdracht moet verwerven,
wil hij voor de BKR in aanmerking ko
men. En dat bedrag stijgt snel. Vorig
jaar 3000, dit jaar 6000 en volgend jaar
8000 gulden. Bovendien worden de
artistieke maatstaven veel strenger
gehanteerd. Een paar mensen gaan be
palen wat jouw werk waard is. Dat is
toch niet te doen.' De één houdt van ab
stract, de ander weer niet. Bovendien,
zelf werk je de ene dag nu eenmaal met
meer succes dan de andere.
Het verwerven van opdrachten valt
niet mee. Egbert: "Ik schilder meestal
surrealistisch, dus ik kan weinig kan
ten uit." Voor Ton ziet het er iets beter
uit, nu hij zeer onlangs heeft vernomen
dat hij de opdracht krijgt om voor de
wijk Bloemheuvel in Soesterberg de
"plattegrond" van een oude Ons Be-
lang-woning (ter herinnering aan de af
gebroken wijk) als schetsontwerp in te
leveren.
Voorbereidingen
Over het flatschilderplan merken zij op
De afdeling Soest van de Algemene Ne
derlandse Bond voor Ouderen (ANBO)
houdt op dinsdag 17 april a.s. haar
voorjaarsvergadering in de grote zaal
van het dienstencentrum Honsbergen
aan de Wiardi Beckmanstraat 475.
Aanvang14.00 uur
Behalve de gebruikelijke jaarstukken
vermeldt de agenda o.m. ook bestuurs
verkiezingen. Een aantal be
stuursleden is aftredend maar wel her
kiesbaar, zij het niet altijd in dezelfde
functie. Tweede secretaris mevrouw
V.d. Brink treedt terug als zodanig
maar is bereid bestuurswerk te blijven
doen. Hetzelfde geldt voor penning
meester mevrouw V.d. Post. Voor deze
functie is de heer W. Derks kandidaat.
Secretaris A. J. Driever is herkies
baar, evenals bestuurslid mevrouw
Overgaag.
De heer Kooij, thans voorzitter, is be
reid de functie van tweede voorzitter
op zich te nemen. In zijn plaas is me
vrouw P. Oranje kandidaat voor het
voorzitterschap.
