Soester Courant | 1984 | 16 mei 1984 | pagina 11

vereniging

lijken. a milscawluncM

Prof. Tims zag 'Socialisme
met een opgewekt gezicht'

'Geweld is absolute grens bij burgerlijke
ongehoorzaamheid

Thema-avond in Artishock op 29 mei

Pensioenen voor weduwnaars

S&ÏS5Ï

PAGÏn^

plus betaal
ir langs.

doet

Kledingwerkplaats Artishock
in 'Van Gewest tot Gewest'

Reisverhaal uit de eerste hand

Bezinningsavond in Artishock:

Soester PVO neemt deel aan con
cert van 90-jarige Harmonie
Crescendo te Baarn

'Krisis in Europa'

FilosofieAngst in al zijn vormen

Muziek Het Rein de Graaff/Dick
Vennik kwartet

STEENHOFFSTRAAT 46 - 3764 BM SOEST - TELEFOON 02155 - 19577

WOENSDAG 16 ME11984

SOESTER COURANT

PAGINA 11

t IMPOfiTRiCL HARf M8B1ÜGA
GRCEVE BV SfiSSENHElM

£TEtEFÖ0&O?5:>?'|<ffl(JQ

:KTIE

Privé en kantoor:
Olijkeweg 26, Soest
tel. [phone]

garantie

voor

zekerheid

ank

'eg,
23280.

De kledingwerkplaats in het Artishockgebouw, die sinds het begin van
dit jaar de mogelijkheid biedt aan een aantal jeugdige werklozen
uit Soest en omgeving om ervaring op te doen bij het zelf vervaardigen
vanJtukken, heeft ook landelijke aandacht gekregen. Vorige
week heeft een televisieploeg van de NOS opnamen gemaakt voor het
programma Van Gewest tot Gewest'. De opnamen duurden ca.
40 minuten en de verwachting is dat in het NOS-programma, dat op
woensdag 23 mei wordt uitgezonden, ongeveer 5 a 7 minuten aan de
Kledingwerkplaats gewijd zullen zijn.

Onlangs keerde prof. dr. W. Tims naar
zijn woonplaats Soest terug r.a een
zeven weken durend werkbezoek aan
China. Hij sprak daar met regerings-
funktionarissen, leden van communes
en met mensen op straat. Hij schetst
China als een land waar heel veel ver
andert en waar mensen weer hoop en
verwachting hebben.

De huidige ontwikkeling in China staat
olgens prof. Tims niet los van de ge-
ihiedenis. Veel van wat voor ons on
begrijpelijk is, valt te verklaren aan de
hand van de zeer lange, aaneengeslo
ten geschiedbeschrijving van het on-
letelijke Chinese rijk. Men voelt zich
erfgenaam van een meer dan 3000 jaar
joude cultuur zonder witte plekken, be
schreven in nog steeds leesbaar
schrift.

'Tot aan het begin van deze eeuw
3chommelde de bevolking tussen de 50-
en 100-miljoen. Nu zijn er meer dan een
miljard Chinezen, waarvan er 800 mil
joen op het platteland wonen.

De rest woont in propvolle steden waar
zo veel mensen wonen dat elke dag tel
kens een zesde del van de bevolking
ïen vrije dag heeft omdat anders de
eaak niet meer in de hand te houden is.
Als iedereen tegelijk gaat winkelen
tornt er niemand meer aan de beurt.
~indag is ook een vrije dag, maar
dan zijn de winkels gesloten. Een
kwart van de wereldbevolking woont in
China en het is duidelijk dat zoiets een
gigantisch probleem vormt.

"China is niet alleen een groot land, het
is ook een arm land. De armoede is
echter redelijk gelijk verdeeld en dat is
een rechtstreeks gevolg van het feit dat
China in 1949 een communistisch land
is geworden. De hele collectieve
organisatie zoals die daar nu funktio-
neert is gestoeld op de eigen Chinese
cultuur. Men doet weliswaar niet meer
aan voorouderverering, maar de fa
miliezin is nog heel sterk. Tot 1976 heb
ben we heel weinig geweten van wat
zich in China afspeelde. Het liet geen
buitenlanders toe en er kwam weinig
1 nieuws vandaan. We wisten dat er geen
partikulier grondbezit was en dat de
bevolking georganiseerd was in com
munes, dat er heel wat gebeurde aan
de opbouw van grote nieuwe indus
trieën en aan de uitbreiding van het
spoorwegnet, maar een kompleet beeld
hadden we niet. We hoorden van de
Culturele Revolutie en van de Bende
Lvan Vier, die geprobeerd ..heeft .de
macht in handen te krijgen. Een meer
gematigde groep leiders is aan het be
wind gekomen en sindsdien is het een
heel stuk rustiger en tegelijk opener
geworden. De communes beheren de
landbouwgronden en organiseren het
werk op het platteland en in de indus
trie. Een commune is zo groot als bij
voorbeeld een Noordhollandse polder,
waar zo'n 12- tot 15.000 mensen wonen.
Er werd centraal georganiseerd hoe ze
hun werk moesten doen. Ze kregen
daar werkpunten voor, waarmee ze
hun dagelijks rantsoen aan eten kon
den krijgen. Het grootste deel van de
produktie was eigendom van de staat.
Een zeer hoge ambtenaar vertelde mij
hoe dat in de praktijk werkte. Tijdens
de Culturele Revolutie werd hij uit de
stad verbannen om door de boeren 'op
nieuw opgevoed' te worden. Twee jaar
lang trok hij als schaapsherder met
zijn kudde rond over vruchtbare gron
den waarop totaal niets werd ver
bouwd. De boeren en boerinnen, die er
wel waren, brachten hun tijd door met
praten, sigaretten roken en breien. Zo
lang ze maar in het veld aanwezig
waren kregen ze werkpunten en dus
ook hun rantsoen. Ze aten mee uit de
grote pot, maar de drijfveer ontbrak.
Er zijn heel wat hoge ambtenaren ge
weest die met eigen ogen hebben ge
zien hoe slecht dat collectieve systeem
in de praktijk werkte. Toen dan ook de
Culturele Revolutie achter de rug was
en zij in hun funkties werden hersteld,
was het hun duidelijk dat er iets moest
veranderen op het platteland.
Kapitalisme?

Het nieuwe begrip dat je overal tegen-
komst is het woord 'verantwoordelijk
heid', hetgeen daar betekent, dat de
mensen er zelf voor moeten zorgen dat
grond en machines goed worden ge
bruikt. Daar moet dan wel wat tegen
over staan. Bijvoorbeeld de mogelijk
heid om door hard te werken een groter
inkomen te halen. "Ieder gezin op het
platteland kan een gebruikerscontract
afsluiten, waarin staat dat men een be
paald stuk land krijgt dat eigenhandig
bewerkt moet worden. Een deel van de
opbrengst moet als een soort pacht in
geleverd worden om de steden van
voedsel te voorzien. De rest mogen ze
zelf verkopen. Bovendien mogen ze zelf
bepalen welke produkten ze willen ver
bouwen. Zelfs specialisatie in de vorm
van bijvoorbeeld varkens fokken is toe
gestaan. Er is dus veel meer ruimte ge
komen voor eigen initiatief en de boe
ren krijgen nu inkomen naar prestatie.

Er zijn weer overal vrije markten, ter
wijl dat tot voor kort niet in het sys
teem paste. De landbouwproduktie is
in de laatste vijf jaar ongeveer met een
derde gestegen en het gemiddelde in
komen van de bevolking op het platte
land is bijna verdubbeld

In tijden van tegenslag of droogte is de
staat weliswaar bereid om de boeren
van rantsoen te voorzien, maar riekt
dit niet naar ons kapitalistische sys
teem?

"Tot op zekere hoogte wel, ja. Maar op
een tweetal punten onderscheidt zich
het Chinese systeem heel duidelijk van
het onze. In de eerste plaats is grond
niet te koop. Het is en blijft staatsei
gendom. Bezitsuitbreiding is alleen
mogelijk met dingen die je voor jezelf
en je gezin nodig hebt, zoals een radio,
een televisie, een naaimachine of een
huis. Zelfs een oliepersje mag, maar
echt industriële machines zijn niet toe
gestaan. Het tweede verschil is dat wie
op het platteland woont niet mag ver
huizen naar de stad. In alle ontwikke
lingslanden leidt de armoede op het
platteland er toe dat mensen hun heil
zoeken in de stad. Meestal is het daar
niet veel beter, maar de aantrekkings
kracht blijft. Rond alle grote steden zie
je dan ook krottenwijken ontstaan
waar de meest erbarmelijke toe
standen heersen. Wie in China naar de
stad trekt raakt zijn rantsoen kwijt en
dat risico durven de meeste mensen
niette nemen."

Het platteland is verplicht om er voor
te zorgen dat er werk is voor iedereen.
Met een zo explosief groeiende bevol
king op een betrekkelijk klein deel van
het land dat maar bruikbaar is, kan dat
natuurlijk niet. De rest moet iets an
ders gaan doen. Op zijn rondreis be
zocht prof. Tims zo'n 150 bedrijfjes die
door de communes werden opgezet en
waar van alles en nog watgeproduceerd
wordt.

'Doordat het de boeren goed gaat ont
staat er veel werkgelegenheid. Zij
willen een beter huis voor zichzelf.
Daar heb je cement, bakstenen en hout
voor nodig en natuurlijk de mensen die
de huizen bouwen. De grote staatsbe
drijven ondervinden zelfs concurrentie
van de kleine bedrijfjes die beter en
goedkoper kunnen produceren. De
woningbouw op het platteland heeft
een enorme vlucht genomen. Ze zijn
weliswaar simpel van opzet en niet erg
goed geïsoleerfd, maar de mensen zijn
er erg blij mee.

Het toverwoord 'verantwoordelijkheid'
komt ook in de steden steeds vaker
voor. Waar vroeger de staatsbedrijven
al hun winst bij de staat moesten inle
veren, daar mogen ze nu een deel daar
van zelf houden. Ze zijn ook niet meer
verplicht om jaarlijks een bepaald
aantal werknemers in dienst te nemen.
Daarentegen past de staat ook niet
meer bij als er verlies geleden wordt.
Bij een staalfabriek waar 65.000 men
sen werken werden vorig jaar 7.000
mensen ontslagen.

"Zij zijn niet werkloos geworden, want
ze werden ingezet om bomen te planten.
Het Is trouwens interessant om te zien
wat die bedrijven met hun winsten
doen. Er is nog steeds een groot ge
brek aan woningen en bij alle grote fa
brieken en steden zie je nu nieuwe
woonwijken verrijzen. Met de snelheid
waarmee ze bouwen ziet het er naar uit
dat de bestaande woningnood in 1990
opgelost is."

Godsdienstvrijheid
De China-reiziger wordt telkens gecon
fronteerd met de grootte van het land
en de omvang van de daarmee samen
hangende problemen. Zo legt de ge
boortebeperking een enorme druk op
gezinnen. De vrijheid van godsdienst is
opnieuw in de grondwet opgenomen en
vastgelegd.

"China is nooit een erg religieus land
geweest. Het wil een socialistisch land
zijn en blijven, maar er worden weer
kerken en tempels hersteld en ge
bouwd. De kranten en televisie be
steden weer aandacht aan wat er
kerkelijk aan de hand is. Het is niet al
leen maar een recht op vrijheid van
godsdienst, maar men accepteert het
ook als een zaak die bij de. Chinese cul
tuur hoort.

Natuurlijk vraagt men zich af of het
wel zo zal blijven. Dat geeft onzeker
heid. Alles wat je nu zegt kan tegen je
gebruikt worden als er ooit een terug
keer zou komen naar het harde com
munisme. Het vertrouwen in de toe
komst moet nog groeien. Je kunt in elk
geval zeggen dat er een land is bijgeko
men met een menselijker gezicht.
Menselijke waardigheid staat voorop
in het beleid van de regering. En van
de aanpak ervan kunnen wij in het
Westen nog heel wat leren.
Dit 'interview' is weergave van
het reisverhaal dat prof. Tims als ge
meentelid op 9 mei j.1. in 'de Deel'
vertelde aan de leden van de Her
vormde Wijkgemeente Soest-Zuid.

Gerard Paul.

In het kader van haar 90-jarig bestaan,
organiseert Harmonie Crescendo op 19
mei a.s. een muziekmiddag vanuit de
muziektent op de Brink te Baarn.

Voor deze middag heeft Crescendo nog
4 bevriende korpsen uit de regio uitge
nodigd, t.w. de Abcouder Harmonie,
Abcoude: P.V.O. Soest; Nieuw Leven,
Loosdrecht en Kunst en Genoegen,
Maartensdijk.

Genoemde korpsen zullen deze middag
met een populair programma van on
geveer een half uur per korps muzikaal
opluisteren, terwijl enkele van deze
korpsen tevens een mars door de
Baarnse winkelstraten zullen maken.

Voor dit speciale gebeuren is de Brink
afgezet en zijn er banken voor het pu
bliek neergezet om op een ontspannen
manier te genieten van de optredens.
Voor deze muziekmiddag, welke tot
stand Is gekomen met steun van de
winkeliersvereniging centrum Baarn,
heeft Crescendo programma's ge
maakt, die op de dag zelf aan het pu
bliek gratis worden uitgegeven.
Crescendo rekent op veel belangstel
ling voor deze middag, die om 13.45 uur
zal worden geopend door het optreden
van Kunst en Genoegen uit Maartens
dijk.

Ongeveer dertig leden van de plaatse
lijke vredesbeweging hebben vorige
week in het Artishockgebouw deelge
nomen aan een bezinningsavond over
"burgerlijke ongehoorzaamheid", in
het kader van de Aktieweek tegen de
kruisraketten die in Soest door het
Vredesplatform werd georganiseerd.
De avond was opgezet door leden van
de Basisgroep Baarn/Soest, die in haar
midden een aantal belastingwei
geraars heeft, en werd geleid door
Joop van Haaften.

Informatie kregen de deelnemers voor
al van Joop Verdonk uit Soest, lid van
het Deputaatschap ter Bestudering
van het Oorlogsvraagstuk van de Gere
formeerde Kerken, maar ook van de
Soesters An Coolsma, Peter Roelofs en
Tineke Dorr, die in persoonlijke ver
klaringen toelichtten op welke wijze zij
tot een vorm van "burgerlijke onge
hoorzaamheid" waren gekomen en hoe
zij daaraan gestalte geven.
"Als besloten wordt de raketten inder
daad te plaatsen treedt de vredesbe
weging een nieuwe fase in," aldus Ver
donk in zijn inleiding. "Dan rijst de
vraag: kunnen we nog meegaan, of is
het tijd om verder te gaan dan demon
straties?" In dat verband gaf hij een
korte uiteenzetting over het begrip bur
gerlijke ongehoorzaamheid, waarvan
hij een aantal kenmerken opsomde:
Burgerlijke ongehoorzaamheid is een
middel dat weliswaar "onwetting" is,
maar moreel als juist wordt be
schouwd, althans door degene die het
middel toepast. Een ander kenmerk
noemde hij principiële geweldloosheid.
"Het geweldsmonopolie blijft bij de
Overheid, en in de actie moet duidelijk
worden dat de relatie overheid-burger
gehandhaafd blijft, zij het dat men op
een onderdeel ongehoorzaam is.
Daaruit vloeit voort dat men ook de
straf niet ontwijkt, en de overheid ook
openlijk tot het toedienen van die straf
in staatstelt."

Kwaliteit

Bij het vraagstuk van de burgerlijke
ongehoorzaamheid gaat het vooral om
de kwaliteit van de democratie, aldus
Verdonk, die er in dit verband op wees
dat onze vaderlandse geschiedenis niet
met "burgerlijke ongehoorzaamheid"
is begonnen, maar met "opstand" - een
begrip dat door de kerken altijd is ge
sanctioneerd. "Blijkbaar zijn de ker
ken bereid veel verder te gaan dan bur
gerlijke ongehoorzaamheid

Omdat ini een democratie de burger in
zekere zin mede-verantwoordelijk is,
zal hij zelf ook steeds te maken heb
ben met twee doelen van de democra
tische staatsvorm: gerechtigheid en
veiligheid. Verdonk wees erop dat deze
twee doelen "elkaar in de weg kunnen
zitten, zoals nu aan de hand is. Je kunt
beide niet tegelijk nastreven. Je kiest
óf voor de gerechtigheid, óf voor de
veiligheid. Stel je de veiligheid voorop,
dan leidt dat tot uitholling van de ge
rechtigheid."

Verdonk merkte verder op dat de
vredesbeweging, met name het IKV.
zich uiterst terughoudend opstelt ten
aanzien van burgerlijke ongehoor
zaamheid, omdat zij - anders dan bij
voorbeeld de vakbeweging - de verant
woordelijkheid en aansprakelijkheid
voor de acties niet van de individuele
deelnemers kan overnemen.
Als concrete vormen van burgerlijke
ongehoorzaamheid noemde hij ten
slotte het "totaal weigeren" van de
dienstplicht, en verschillende vormen
van belastingweigering: totale
weigering, weigering om het defensie-
aandeel te betalen, inhouding van een
symbolisch bedrag en/of gescheiden
betaling.

Grenzen

Na een korte pauze werd in groepjes
verder gesproken over een aantal vra
gen, waarbij vooral werd gediscus
sieerd over de grenzen die bij burger
lijke ongehoorzaamheid in acht geno

men moeten worden. Uit die discussie
bleek dat die grenzen door leder per
soonlijk moeten worden vastgesteld, al
gold voor iedereen dat het gebruik van
geweld een absolute grens was, die niet
overschreden mocht worden. "Geweld
brengt alleen winst op korte termijn
maar roept weer agressie op, zodat het
geweld in stand blijft." Verder werd
erop gewezen dat de wijze waarop men
burgerlijk ongehoorzaam is in over
eenstemming moet zijn met het doel,
en dat het geen middel is om er zelf
beter van te worden (ingehouden be
lastingen kunnen worden afgedragen
aanhetzgn. "Vredesfonds").
Een belangrijk deel van de gedachten-
wisseling werd besteed aan een diep
gaande discussie over het verschijnsel
"geweld," waarbij er o.m. op werd ge
wezen dat het gebruik van geweld door
de overheid niet per definitie slecht is
(politie) en dat er ook aan geweldloze
acties gewelds-aspecten kunnen zitten,
doordat andere mensen zich erdoor be
dreigd kunnen voelen. Bij vormen van
burgerlijke ongehoorzaamheid als het
weigeren van belasting etc. moet goed
in het oog worden gehouden dat het niet
gaat om het "pesten van ambtenaren'
en in het algemeen geldt dat acties van
burgerlijke ongehoorzaamheid niet
verder zouden moeten gaan dan "hin
deren" in plaats van "verhinderen".
Joop Verdonk: "Geweld is als men de
overheid tegen haar zin dwingt het be
leid te veranderen. De bedoeling van
acties als belasting weigeren etc. is
daarentegen een poging tot overtuigen,
gebruikmakend van democratische
rechten.

De discussie leverde één concreet
voorstel op tot een actie in Soest: de
mogelijkheid om (een deel van) de no
ta van het gasbedrijf in te houden en
later gezamenlijk alsnog contant te be
talen, zoals ook in andere plaatsen wel
gebeurd is.

Europese verkiezingen van 14 juni:
boze boeren, mislukte topconferenties,
een parlement dat weinig kan en mag,
hoge onkostennota's, 13 miljoen werk
lozen. Europa in krisis? Op dinsdag 29
mei organiseren de progressieve par
tijen in Soest in samenwerking met de
Vereniging Artishock een thema-avond
over Europa: 'Europa in krisis?', om
20.00 uur in het Artishockgebouw, de
toegang is vrij.

In de serie thema-avonden die de pro
gressieve partijen in Soest (CPN, D'66,
PvdA, Progressief Soest en PSP) sa
men met de Vereniging Artishock or
ganiseert, volgt na de avond over het
massaproces in Fatsa (Turkije) van
vorig jaar november, nu een thema
avond over Europa.

Voor deze avond is een forum samen
gesteld met vertegenwoordigers van
de progressieve partijen. In dit forum
zitten

- Kees van der Pijl, polemoloog aan de
Vrije Univeriteit van Amsterdam;

- Jacob Kohnstamm, partijvoorzitter
van D'66;

- Ben Visser, kandidaat van de PvdA
voor het Europees Parlement en -
Bram van der Lek, Tweede Kamerlid
van de PSP en lijsttrekker van "Groen
Progressief Akkoord" voor het Euro
pees Parlement.

Elk forumlid zal in circa 10 minuten
zijn partijvisie over de krisis in Europa
geven. Na de pauze is er gelegenheid
om vragen te stellen. Gespreksleider is
de Soester Jan Versteegh, stafmede
werker van de VARA-televisie. Naast
enkele stands is op deze avond ook een
tentoonstelling over Europa te zien.
Aan de hand van grote schema's wordt
naast de geschiedenis, ontwikkeling en
struktuur van de Europese Gemeen
schap ook een beeld gegeven met
welke onderwerpen de Europese Ge
meenschap met name te maken heeft.
Zoals het landbouwbeleid, het vrije
verkeer, energie, de nieuwe technolo
gieën, het sociaal beleid, het handels
verkeer e.a. Gedurende de maand mei
is deze tentoonstelling ook in het ge
meentelijk INFOrmatiecentrum aan
de Steenhoffstraat 6a te zien.

Europese Gemeenschap

Vanaf januari 1981, toen Griekenland
lid werd, bestaat de Europese gemeen
schap uit tien lidstaten, ook wel "Het
Europa van de Tien" genoemd. De lid
staten zijn: Frankrijk, Italië, Bondsre
publiek Duitsland, Verenigd Konink
rijk, Nederland, België, Griekenland,
Denemarken, Ierland en Luxemburg.
Zij hebben enkele gemeenschappelijke
doelstellingen, te weten:

- De Europese volkeren steeds nauwer
te laten samenwerken.

- Door gemeenschappelijke actie eco
nomische en sociale vooruitgang te
boeken en de muren die Europa ver
delen af te breken

- Een verbetering van de levens- en
werkomstandigheden te stimuleren

- Vrede en veiligheid te waarborgen;
Om dit te bewerkstelligen zijn er de
volgende instellingen en organen in de
Europese Gemeenschap:

- Het Europees Parlement, dat de Eu
ropese burgers vertegenwoordigt;

- De Raad van Minister, waarin elke
regering met één minister vertegen
woordigd is

- De Europese Commissie, die bestaat
uit 14 onafhankelijke leden

- Het Hof van Justitie.

De rechtstreekse verkiezingen op 14
juni a.s. die om de vijf jaar plaatsvin
den hebben betrekking op het Euro
pees Parlement. Voor het eerst von
den de verkiezingen in juni 1979 plaats.
In het Parlement ziten 434 parlements
leden, die 270 miljoen Europeanen ver
tegenwoordigen. Nederland is daarin
met 25 zetels vertegenwoordigd. Net
zoals de Tweede Kamer bepalen de
fracties het politieke beeld in het Par
lement. Zo zijn er de volgende fracties
in het Europees Parlement (met
tussen haakjes het aantal zetels op dit
moment

- Socialisten (125), E.V.P., Christen-de
mocraten (117), EDF, conservatieven
(63), Communisten en geestverwanten
(48), Liberalen en democraten (38),
Europese democraten voor de vooruit
gang (22), Coördiriatiefractie (11), Niet
ingeschrevenen (10).

De voorzitter van het Europees Parle
ment is de PvdA-lijsttrekker Piet Dan-
kert. Om de 2% jaar wordt een nieuwe
voorzitter benoemd.

Forum

fractie van D'66. Na zijn studie aan de
Universiteit van Amsterdam voor
Meester in de Rechten is hij van 1978
tot 1981 advocaat en procureur te Am
sterdam geweest. Vanaf 1982 is hij par
tijvoorzitter van D'66 en heeft in mei
1983 zijn advocaat- en procureurschap
in Amsterdam weer opgepakt.

Ben Visser geboren in 1934 is sinds 1974
statenlid van de provincie Gelderland
en vanaf januari 1983 fractievoorzitter
van de PvdA voor de provincie. Zijn
huidige functie is direkteur financiën
van de gemeente Arnhem. Hij staat 8e
op de lijst voor de Europese verkie
zingen.

Kees van der Pijl, geboren in 1947, is
sinds 1973 werkzaam aan de Universi
teit van Amsterdam als wetenschappe
lijke medewerker in de vakgroep inter
nationale betrekkingen en volkenrecht
(subfaculteit Politicologie

Hij heeft enkele publikaties op zijn
naam staan met Europa als onder
werp. Zijn proefschrift uit 1983 gaat
over de opkomst en neergang van de
Atlantische eenheid en de daarmee
verbonden economische belangen en
politieke stromingen van de 19de eeuw
tot het raketbesluit van 1979.

Jacob Kohnstamm, geboren in 1949, is
sinds 1981 lid van de Tweede Kamer-

En tenslotte Bram van der Lek. Ge
boren in 1931 is hij zowel qua leeftijd
als zijn ervaring in de politiek de oud
gediende van het viertal. Als bioloog
was hij lange tijd lid van de Tweede
Kamer voor de PSP. Sinds de laatste
verkiezingen is hij lid van de Eerste
Kamer. Voor de verkiezingen in het
Europees Parlement is hij lijsttrekker
van Het Groen Progressief Akkoord.
Officieel heet deze lijst "CPN, Groene
Partij Nederland, PPR, PSP," dit
i.v.m. de uitspraak die de Kiesraad
deed n.a.v. het beroep van de "Groe
nen."

Voor nadere informatie over deze the
ma-avond 'Krisis in Europa' kunt u
zich wenden to: Fred Rijntalder
(21748) of Wim Groart (18411), beiden
te Soest.

Honderden weduwnaars in Europa za
gen bij het overlijden van hun echt
genoten een overlevingspensioen hun
neus voorbijgaan ais gevolg van een
leemte in de sociale wetgeving. Dat
beweert althans de Nederlandse Jo-
hanna Maij-Weggen, lid van het Euro
pees Parlement voor de christen-de
mocratische fractie.

In een verslag dat zij voor de com
missie voor sociale zaken van het
Europees Parlement opstelde, ver
klaart mevrouw Weggen dat in alle
Lid-Staten van de Europese Gemeen
schap pensioenregelingen bestaan
voor weduwen; in slechts vijf landen
bestaan ook regelingen voor weduw
naars.

De vijf landen waar geen specifieke
overlevingspensioenen voor weduw
naars bestaan zijn Groot-Brittannië,
België, Denemarken, Ierland en Ne
derland. Regelingen voor weduwen
verschillen nogal per Lid-Staat.

In het Maij-Weggen verslag wordt er
voor gepleit de nieuwe ontwerp-richt-
lijn voor gelijke behandeling van man

nen en vrouwen op het gebied van de
sociale zekerheid aan te vullen zodat
weduwen en weduwnaars op dezelfde
sociale en financiële steunmaatregelen
kunnen rekenen. In toekomstige wet
geving zouden drie zaken voorop moe
ten staan:

1) weduwnaren met ten laste komen
de kinderen behoren eenzelfde uitke
ring te ontvangen als weduwen in een
overeenkomstige positie

2) weduwnaren die financieel afhanke
lijk waren van hun overleden echtge
note zouden gelijk behandeld moeten
worden als weduwen die financieel
afhankelijk waren van hun overleden
echtgenoten.

3) particuliere en beroepsregelingen
vormen een aanvulling op de wette
lijke basisregelingen en niet een ver
lenging daarvan.

In de Bondsrepubliek Duitsland, Grie
kenland, Frankrijk en Luxemburg be
staan al sociale zekerheidsregelingen
voor weduwnaren die financieel af
hankelijk waren van hun overleden
vrouw. Weduwen hoeven echter zelden

hun financiële afhankelijkheid aan te
tonen.

Alleen in Italië ontvangen weduwen en
weduwnaars op het gebied van sociale
zekerheid een gelijke behandeling.
Het Europese Hof van Justitie heeft al
laten blijken achter het verslag te
staan. In en recente zaak oordeelde het
Hof dat een weduwnaar recht heeft op
dezelfde pensioenuitkering als een
weduwe in een overeenkomstige si
tuatie.

Woensdag 16 mei:

Filosofiewerkgroep "zelfwaarne
ming." houdt op 16 mei 1984 een thema
avond in het Artishockgebouw. Het the
ma zal zijn "angst in al zijn vormen."
Na een inleidend woord en een lezing
over de grenzeloze angst waarin wij
mensen gevangen zitten zal er gelegen
heid zijn tot vragen stellen.

Angst

Angst, een van de meest onprettige as
pecten van het leven. En dan te beden
ken dat wij. de angst zelf in het leven
roepen. Dit klinkt natuurlijk heel ver
werpelijk en daarom zetten wij er met
een de nodige weerstand op. Maar be
denk eens, dat, wanneer wij het zelf
doen, wanneer dit aangetoond zou kun
nen worden, er dan ook een mogelijk
heid is om er een eind aan te maken.
Het is dan ook om die reden dat de eso
terische wijsbegeerte ons laat zien
waar angst door ontstaat.

Duidelijk is dat angst in direkt verband
staat met het verleden of met de toe
komst. Wij zijn bang voor pijn, omdat
wij het reeds hebben ervaren, bang om
wéér ziek te worden, bang om opnieuw
een relatie aan te gaan, omdat de vo
rige zo slecht afliep en wij die onpret
tige situatie niet opnieuw wensen te on
dergaan. Of wij zijn bang voor de toe
komst, bang om dood te gaan, om ge-
kwest te worden, om alleen te zijn, om
een geliefde te verliezen en honderden
andere angsten die alle toekomstge
richt zijn.

Dit soort denken nu, doet de angst ge

boren worden en bange gedachten zor
gen voor het voedsel dat deze angst in
het leven houdt. En dat terwijl angst de
moeilijkheden van morgen niet weg
neemt en geen verandering kan aan
brengen in de gevolgen die zich door ei
gen veroorzaking zullen gaan voltrek
ken. Het enige dat angst in dit geval
doet is ons de kracht ontnemen die no
dig is om die gevolgen het hoofd te bie
den, en wij beseffen niet dat in al die
gevallen, angst een machtspositie gaat
innemen.

Een essentiële vraag is: kunnen wij vrij
zijn van angst-denken? En daarop ant
woordt de esoterische wijsbegeerte
met een volmondig Ja. Maar dan moe
ten wij ons denkproces in zijn geheel le
ren begrijpen en daar hoef je geen col
lege voor te lopen, je moet alleen jezelf
maar doorlopend gadeslaan. Zó ga
deslaan dat je de struktuur van de
angst gaat doorzien. Gaat zien dat den
ken het verleden en de toekomst be
denkt en daarin Angst creëert. Op het
moment dat wij dit doorgronden zijn
we vrij van angst en krijgt het leven
een heel andere betekenis: vreugdevol
ler en waard om geleefd te worden.

Voor levens-informatie richt deze
groep zich tot de volgende filosofen: J.
Krishnamurti, Saswitha, Bhagwan, G.
Gurjieff, P. D. Ouspensky, en vele an
deren die zich bezighouden of hielden
met esoterische wijsbegeerten.
Aanvang: 20.30 uur.

Entree: vrij.

Donderdag 17 mei aanvang 21.00 uur:
Filmhuis: Japans meesterwerk: Ikiru

RegieAkira Kurosawa
Met: Takashi Shimura, Nobo Kaneko,

Yunoseke Ito, Miki Odagiri.e.a.

Japan 1952 zwart/wit 143 min.

IKIRU is een meesterlijk in beeld ge
bracht drama over een oudere ambte
naar op het stadhuis, die te horen krijgt
dat hij kanker heeft en dan beseft dat
zijn leven nog weinig heeft voorgesteld.
Met een spoedige dood in het vooruit
zicht wil hij "eindelijk eens werkelijk
leven". Hij gaat aan de zwier (drank,
muziek, vrouwen), koopt een nieuwe
hoed en zoekt kontakt met een jong
meisje. Uiteindelijk stelt hij een daad:
door de bureacratie de hiërarchie van
het kantoor heen, weet hij van een mod
derpoel in een krottenwijk een fraaie
kinderspeelplaats te maken.

Akira Kurosawa (geb. 1919) maakte
IKIRU (De Verdoemde) in 1952. Dat
was twee jaar na "Rashamon", welke
film zowel voor hemzelf als voor de hele
Japanse cinema een internationale
doorbraak betekende. De film vertelt
het verhaal van een al wat oudere
ambtenaar, die te horen krijgt dat hij
nog zes maanden te leven heeft. Hij
leidt een ordentelijk bestaan in de

stoffige archieven van de sociale dienst.
Maar na deze mededeling zet hij het
eerst op een zuipen met een dichter die
hem het nachtleven laat zien en gaat
hij stappen met een onbenullig meisje.
Toch keert hij daarna terug naar
zijn kantoor en besluit nog een goede
daad te verrichten: de aanleg van
een speelplaats in een sloppenwijk.
Hij vecht zich door de bureacratie van
de verschillende gemeentelijke diensten
heen en weet te bewerkstelligen dat
een modderpoel in een speelplaats ver
andert. Kurosawa's films handelen over
de inspanningen die mensen zich ge
troosten om aan hun noodlot te ont
snappen óf er zin aan te geven, nadat
inzicht in wat komen gaat hen uit hun
vertrouwde levensgangetje heeft wak
ker geschud. Dit gaat dus ook op voor
IKIRU, waarin de ambtenaar zijn dood
een betekenis geeft en zijn extreme ver
sufte, verstarde leven een beetje zinvol
maakt. Dat mensen hun leven zin geven
door een daad te stellen, iets voor ande
ren te doen, is een terugkerend ver
schijnsel in het werk van Kurosawa.

Aanvang: 21.00 uur. Entree: 5,--/leden
en CJP 4,--.

Zaterdag 19 mei aanvang 21.00 uur:

Het Rein de Graaf/Dick Vennik Kwar
tet begon in 1964 als hard bop-groep.
Pianist De Graaff is een van de beste
vertolkers van het Bud Powell-idioom.
Tenorist Vennik liet zich inspireren
aoor grote Amerikaanse voorbeelden
als Dexter Gordon en James Moody.
Over succes heeft het Kwartet nooit te
klagen gehad, maar geleidelijk groeide
bij de musici de behoefte aan enige
verbreding.

Die werd gevonden in de modale jazz
van John Coltrane en McCoy Tyner.
Sindsdien beweegt de groep zich dan ook
vrijelijk door de Amerikaanse jazz
traditie van, zeg maar, de jaren veertig
vijftig en zestig. Na twintig jaar is
de overgave van de leden van hetKwar-
tet onaangetast. Dit is een unicum in
de jazz. De bovengenoemde "vrije op
stelling" heeft gelukkig bewerkstelligd
dat hetKwartet staat voor wat zij doet
en geen concessie heeft gedaan aan
hedendaagse trends. Hun oorspronke
lijke stijl, de hard bop is de laatste
tijd trouwens weer ruimschoots in de
belangstelling komen te staan.
De bezetting van het Kwartet isRein
de Graaff, piano; Dick Vennik; tenor/
sopraan sez, fluit; Erik Ieneke, drums
en Koos Serierse, Bass.

Rein de Graaff, winnaar van de Boy-
Edgar prijs voor jazz en geïmprovi
seerde muziek is wellicht de bekendste

van het viertal.

Om een indruk te geven: Hij speelde o.a
met Johnny Griffin/Art Taylor Kwar
tet, het René Thomas Quintet, the Jazz-
opaters, Buddy Tate, Cecil Payne, Don
Byas, Dexter Gordon en J.R. Montrose,
kortom vele grote namen in de wereld
van de jazz.

Muzikale experimenten waar hij aan
meewerkte zijn o.a. het Rob Agerbeek
Quintet, de Dusko Gojkovic Big Band,
het Eurpean Jazz Orchestra, Free Fair,
Boy Edgar en Loek Dikker.

Dick Vennik is onder andere te horen op
de volgende elpee's: "Homeru", Rob
Agerbeek Quintet; "I want to cele-
brate", met Herb Geiler en Slide Hamp-
ton; "Napalis", met Michael Sampson
en Neppy Noya.

Elpee's van het Rein de Graaff/Dick
Vennik Kwartet zijn: "Minor Moods",
Departure," "Point of no return" en
Modal Soul".

Het kwartet speelde op vele festivals o.a
Bordeaux, Middelheim, 'Reims, Nort-
SeaDen Haag, Warschau, Zürich, Duin
kerken, Laren, etc.

En zaterdag zal dit Kwartet Artishock
op zijn grondvesten laten schudden en
hopen we op veler aanwezigheid om dit,
naar onze mening geweldige muziek
festijn, tot een succes te maken!
Aanvang: 21.00 uur, Entree 7,50/leden
en CJP 6,-.

Gehoorzaamheidscursus voor honden,
tevens puppietraining vanaf 3 maan
den.

Voor meer informatie kunt u bellen tel.
22542 (tussen 18.30 en 21.00 uur) b.g.g.
tel. 12269,11437 of 22851.