3i
vereniging
ar-grill 't Luykje nu ook open voor
lunchgebruikers
Plattelandsvrouwen 'deden' Soest
'Vrede kan niet zonder
gerechtigheid'
Groen van Prinstererschool
en 't Vinkennest brachten
3200 gulden bij elkaar
Thea Figee uit Soest geslaagd
als grafisch vormgever
SOESTER COURANT
PAGINA 11
i!'
IfSlSÉPS:
+giro6868
Constant...
de ring die elke
liefde rond
1 maakt
KETTING
FORMULIEREN
FilmhuisRocco en zijn broers
Ledenexpositie met Chris Uïterwijk
als model
ieuw wekelijks evenement met kans op gratis fiets
J"Er waren altijd al veel mensen die
hier langs kwamen en dachten dat we
's middags ook open waren. Dat is
vooral zo sinds we \orig jaar met
Pinksteren de "Sloepenbar" (het bui
tenterras) van 't Lu.vkje in gebruik
hebben genomen. Van die nood hebben
we nu maar een deugd gemaakt, en
met ingang Van maandag 28 mei zijn
we dus ook overdag al open, vanaf
11.00 uur."
Thijs van den Brakel, de in Soest wijd
en zijd bekende eigenaar van bar-grill
't Luykje aan de Sleenhoffstraat 77.
legt met deze woorden uit waarom
zijn zaak met ingang van deze week
naast de bekende en vanouds zeer ge
waardeerde avondbar ook voor de
overdag-klanten een welkom toevluchts
oord zal zijn. Bij 't Luykje zijn dan ook
allerlei lunchgerechten te krijgen, die
in de bar of - als het weer maar een
bèètje meezit - ook op het terras ge
nuttigd kunnen worden.
Uiteraard is daarbij rekening gehou
den met de lange Luykje-traditie, het
geen ook tot uitdrukking komt in de
verschillende specialiteiten waarop
de bezoekers overdag vergast kunnen
worden, '"t Luykje staat al jaren be
kend om de voortreffelijke manier
waarop je er bijvoorbeeld mosselen
kunt eten", zegt hij. Maar er komen
ook spareribs, bal speciaal (een
reuzebal gehakt, die bij 't Luykje zelf
wordt gemaakt! en andere favoriete
uitspringers op het menu te staan,
zoals saté in diverse aankledingen,
pizza's in verschillende soorten en
natuurlijk ook de traditionele uitsmij
ters,1 tosti's,'etc. Daarnaast zullèn de
gastep. op de kaart van tijd tot tijd
nog eeri aantal verrassingen aantref
fen, waarover Thijs zich op dit moment
nog niet uitlaat. Wel wil hij kwijt dat
die - vooral in de naamgeving - alles
te maken zullen hebben met de bijzon
dere entourage van de "Sloepenbar",
zodat die waarschijnlijk wel in de
sfeer van de zee gezocht moeten worden.
Zonneterras
"We draaien hier uitstekend", aldus
Thijs van den Brakel, wijzend op het
"meest gunstig gelegen zonneterras
van Soest", zoals hij vol trots ver
meldt. Ook als de zon het laat afwe
ten is het verblijf in de Sloepenbar
trouwens verre van onaangenaam, om
dat het geheel overdekt kan worden en
bovendien verwarmd.
't Luykje dóet wat voor z'n klanten,
zo valt op te tekenen uit de mond van
Thijs van den Brakel - met z'n eeuwige
sigaar, die in de loop der jaren is uit
gegroeid tot een soort handelsmerk.
Bekendheid genieten vooral de jaar
lijkse feestavonden en uitstapjes die
hij regelmatig organiseert voor de
vaste "klantenkring" van de bar,
waartussen inmiddels een hechte band
is ontstaan.
Beroemd werden vooral de bustochten,
waarbij de vaste Luykje-kring samen
op weg ging, gezellig uit, een hele dag.
Eén keer gebeurde dat met de mannen
alleen, een andere keer met de vrou
wen alleen, en tenslotte ook een keer
met zowel de mannen als de vrouwen.
Thijs bewaart uitstekende herinne
ringen aan die gezamenlijke onderne
mingen.
Feest
Het jaarlijkse feest van 't Luykje, dat
altijd werd opgeluisterd met een keur
van artiesten, was ook een belangrijk
evenement, dat echter de laatste keer
niet kon doorgaan, omdat er werd ge
vreesd voor geluidsoverlast. "Jammer
is dat", aldus Thijs van den Brakel,
"dat je in de zomer met die éne keer
per jaar zo'n feest meer kunt opzetten.
Het was altijd goed georganiseerd, het
verliep gedisciplineerd en we hadden
er geen slechte ervaringen mee.
Thijs, die zich nu al zo'n jaar of acht
de trotse eigenaar van 't Luykje mag
noemen, heeft nooit spijt gehad van
zijn beslissing om de wereld van de
uitgeverij vaarwel te zeggen en zich
in de horeca te "storten". "Al waren
er toen al mensen die me voor gek
verklaarden en dachten dat 't nooit
wat zou worden... Maar vanaf het be
gin is het hier geweldig gegaan."
Dat blijkt ook wel uit het feit dat veel
van .zijn initiatieven zijn nagevolgd
door andere ondernemers op hetzelfde
gebied in Soest. "Alles wat ik hier heb
gedaan wordt in de ruimste zin van het
woord na-geaapt door anderen", zegt
hij. "Dat is op zichzelf niet zo erg,
maar het gebeurt de laatste tijd toch
iets té vaak, en dat is eigenlijk wel
een beetje irritant. Opvallend is al
leen dat wat wij - hij spreekt daarbij
ook over zijn vrouw Ina en de vaste
barkeeper Hans van der Linden- écht
voor de klanten doen niet zomaar
wordt overgenomen. Niemand doet
voor zijn gasten wat wij hier doen..."
Fietsenplan
Eén van de nieuwste ideeën van Thijs
van den Brakel kan worden omschre
ven als het "fietsenplan". De opzet
daarvan is de band tussen de min of
meer vaste Luykje-bezoekers nog
hechter te smeden, al zijn "nieuwe"
mensen uiteraard daarbij ook welkom.
Het plan van Thijs komt in het kort
hierop nee: Met een vaste ploeg van
De.Sloepenbarhet terrasvan 't
Luykje.
Foto: Goos van der Wilt
ca. 15 mannen en hopelijk even zovele
vrouwen wil hij in de komende maan
den elke zondag een fietstocht orga
niseren, waarvoor 't Luykje de fietsen
beschikbaar stelt. "Het gaat daarbij
om pure recreatie" legt hij uit. "We
denken aan tochtjes van een uur of
twee, waarbij we met z'n allen er ge
zellig op uittrekken, maar dan wel
op de fiets."
Dat het niét gaat om een of andere
wielrenprestatie wordt duidelijk als
hij zegt dat er onderweg uitgebreid
wordt gepauzeerd. "Dan drinken we
met z'n allen ergens een kopje koffie,
en na verloop van tijd keren we ge
zamenlijk terug naar 't Luykje."
De deelnemers - Thijs is de laatste
tijd al een beetje aan het inventarise
ren wie er mogelijk belangstelling zou
den hebben - verplichten zich dan wel
min of meer om elke zondag mee te
doen. - "Weer of geen weer", aldus
Thijs. "Ze moeten niet zeuren als het
een beetje regent." Daar staat dan ook
wel iets tegenover: "Wie aan alle
tochten meedoet kan zijn of haar fiets
zelf verdienen", legt hij uit. "ik schaf
binnenkort een aantal goeie fietsen
aan, en die stelt 't Luykje gratis ter
beschikking aan de deelnemers. Ik ben
op dit moment nog in onderhandeling
met een leverancier, maar dat komt
wel goed. Wie niet alle tochten vol
brengt betaalt aan het einde daarvoor
een soort boete van bijvoorbeeld 25
gulden per gemiste rit, maar de door
bijters kunnen hem dus helemaal voor
niets krijgen."
Voorop staat het gezelligheidselement,
aldus Thijs, al betekent het natuur
lijk ook een stukje klantenbinding, een
terrein waarop 't Luykje in de loop der
jaren een ijzersterke reputatie heeft
opgebouwd. "Er gebeurt weer wat bij
't Luykje!" stelt hij vergenoeg vast.
De plannen hebben intussen al zoveel
vaste vorm aangenomen dat hij ermee
naar buiten wil treden. "Ik wacht na
tuurlijk nog wel even af hoe de belang
stelling is. Zijn ei- maar tien of twaalf
die zich opgeven, dan gaat het niet
door."
In beginsel zullen er tochten worden
georganiseerd op alle zondagen van
de maanden juni, juli, augustus en
september. Wie belangstelling heeft
moet zich melden aan de bar van
't Luykje, waar het overigens bij
zonder goed toeven is, ook al is men
niet van plan om op zondagmiddag op
de fiets te stappen...
Ongeveer honderd leden van de Neder
landse Bond van Plattelandsvrouwen
waren vorige week donderdag een
dagje te gast in Soest. Hun verblijf was
een onderdeel van een week durend be
zoek aan de provincie Utrecht. Al en
kele jaren organiseert de bond derge
lijke reizen voor de leden, waarbij tel
kens een andere provincie word aange
daan. De Plattelandsvrouwen werden
in Soest verwelkomd door de nog vrij
jonge afdeling Soest, waarvan presi
dente mevrouw Janny Thijs als gast
vrouw optrad. Zij stelde het Soester be
stuur aan de aanwezigen voor en ver
klaarde het een eer te vinden deze dag
te mogen verzorgen: "We bestaan nog
maar drie jaar en zijn dus nog een heel
jonge loot van de bond
Burgemeester Scholten was eveneens
aanwezig om de dames namens het ge
meentebestuur een woord van welkom
toe te roepen. Hij stelde dat "iedereen
in Nederland de Bond van Plattelands
vrouwen kent, die een stukje zelfbewust
heid uitstraalt. "Plattelandsvrouwen,
aldus de heer Scholten, "zijn mensen
die graag wat doen voor anderen,
maar ook voor elkaar." Hij wees erop
dat ook de gemeente, net als de gezin
nen, een huishouding hebben die be
stuurd moet worden. In dat verband
wees hij op de problemen waarin het
gemeentebestuur gewikkeld was met
het oog op de financiële hulshouding:
"Ook hier moeten we de tering naar de
nering-zetten." Desondanks heeft Soest
heel wat te bieden, vond de burgemees
ter.
Hij trok een vergelijking met de bond
zelf, die voor een kwart uit vrouwen uit
de agrarische sector bestaat, en de ge
meente Soest, waar ongeveer 20r/r van
de bevolking betrokken is bij de land
bouw. "De kern van Soest is nog altijd
agrarisch, en er zijn veel oude boeren-
karakteristieken terug te vinden. Ook
onderstreepte hij het aantrekkelijk
woonklimaat in Soest. "Van heinde en
verre willen mensen zich hier vestigen.
Dat geeft ook wel eens problemen." Er
zijn veel wachtenden en soms duurt het
heel lang voordat mensen voor een huis
aan de beurt komen."
In dit verband wees de burgemeester
op het feit dat een kwestie (die van de
kinderen van Klooster aan de Molen
straat) zelfs de landelijke pers had ge
haald, en dat Soest daarbij als gemeen
te in een negatief daglicht was komen
te staan. Hij merkte op dat de handel
wijze van het gemeentebestuur in deze
kwestie een zaak van rechtvaardigheid
en barmhartigheid was ten opzichte
van de vele andere woningzoekenden
die Soest kent.
De burgemeester merkte verder op dat
de "vrijheid" de laatste tijd veel in dis
cussie is geweest, ook in Soest, maar dat
het accent op déze dag geheel op de
"gast-vrijheid" van Soest moest lig
gen.
Hij wees tenslotte op een aantal bijzon
dere kenmerken van Soest, zoals de re
creatiemogelijkheden en de histo
rische Kerkebuurt. Gemeente-voor
lichter B. van Os onderhield de dames
vervolgens met een interessante
lezing, die hij voorzag van lichtbeel
den, over allerlei wetens- en beziens
waardigheden in Soest.
Het programma van de dames werd
voortgezet met een duinwandeling, een
bezoekje aan o.m. de Paardenkamp en
aan de Oude Kerk. Ook een kijkje bij
Paleis Soestdijk was in het schema op
genomen.
De dames verzamelden zich in de voor
avond opnieuw in De Borg, waar één
van de Soester leden, mevrouw Jaars
veld, een interessant einde van de dag
bood door te vertellen over haar hobby,
de vervaardiging van wandkleden.
Aparte plaats
De Nederlandse Bond van Plattelands
vrouwen, opgericht 14 oktober 1930,
neemt een aparte plaats in in de sa
menleving als grootste vrouwenorgani
satie met ca. 82.000 leden, verdeeld
over 715 afdelingen in dorpen en ste
den.
De Bond is kerkelijk noch politiek ge
bonden en maakt een belangrijk deel
uit van het sociale-culturele leven van
de laatste 50 jaar.
Een organisatie met een leeftijd van
meer dan 50 jaar draagt een historie
met zich mee. Een eigen geschiedenis
van het ouder en wijzer worden, maar
ook een geschiedenis in relatie tot de
wereld er omheen. Om wat meer te we
ten over het ontstaan van de Bond is
het goed om zich af te vragen: wat be
woog een 60-tal boerinnen en bewoon
sters van het platteland in 1929 boer
derij en huis te verlaten voor een twee
daagse bijeenkomst in het Vormings
centrum "De Vonk" te Noordwijker-
hout om te gaan praten over de oprich
ting van een vereniging, een blijvend
verband tussen hen allen? In 1930 zien
we het dubbele aantal vrouwen terug in
de Hommel te Utrecht. Nu wordt defi
nitief de Nederlandse Bond van Boerin
nen en andere plattelandsvrouwen op
gericht. Behalve uit Limburg kwamen
de deelneemsters uit alle provincies.
De Bond is een trefpunt voor vrouwen.
Vrouwen vinden elkaar in een regel
matig contact en creëren met elkaar
doe- en leermogelijkheden. Met name
in de kleine plattelandsgemeenten zijn
er weinig alternatieven voor vrouen,
die zelf vorm willen gevert aan een
reeks van activiteiten.
Uit alle lagen van de bevolking zijn
vrouwen lid van de Bond. De agra
rische vrouwen nemen vanuit de ge
schiedenis nog steeds een aparte plaats
in. Op dit moment vormen zij ongeveer
een kwart van het totale ledenbestand.
De leden van de Bond vormen en or
ganiseren met elkaar de bondsstruc-
tuur en de activiteiten. Al het bestuur
lijke en uitvoerende werk geschiedt
door leden voor leden op vrijwillige ba
sis. De financiering van het totaal wordt
geregeld vanuit de lèdencontributie met
een afdracht van het provinciale- en
landelijke werk. De Bond onderscheidt
zich als ledenorganisatie van andere
vormen van vrijwilligerswerk. Vrou
wen worden lid van de organisatie om
er samen met andere vrouwen bezig te
zijn met die zaken, die hen interes
seren en aangaan. De Bond is dus ge
richt op de wensen van de leden en niet
in eerste instantie op de behoeften van
de samenleving.
Afdeling Soest
De afdeling Soest, die in 1981 werd op
gericht, organiseert buiten de maande
lijkse bijeenkomsten cursussen voor
handwerken-weven-volksschilderen-
kunstgeschiedenis-koken en vormt een
leeskring. De meeste cursussen
worden door leden voor leden gegeven.
Enkele malen per jaar wordt er een ex
cursie gemaakt, soms aansluitend 90
een behandeld onderwerp tijdens één
aer bijeenkomsten. Fiets- en wandel
tochten staan eveneens op het pro
gramma. Inlichtingen: mevr. A. J.
Kleiberg-Zuidgeest, Prins Hendriklaan
10, tel. 16268 en mevr. J. Thijs-Ruben,
Braamweg85, tel. 16500.
Lada
Zastava
Dealer: Daihatsu
09 Soest Tel 16410
Laatste thema-avond van Vrouwen voor Vrede:
Een kleine groep vrouwen keek maan
dag 21 mei j.1. naar de film "You have
struck a rock" over het verzet van
vrouwen in Zuid-Afrika in de jaren '50-
'60, tegen de invoering van de pasjes-
wet. Zij zagen beelden van 9 augustus
1956, toen er meer dan 20.000 vrouwen
in Pretoria op de been waren om te pro
testeren tegen deze maatregel, waar
door zij enorm in hun bewegingsvrij
heid werden beperkt. Ook zagen zij op
welke manier de blanke regering dit
verzet aanpakte.
De leidende vrouwen werden van begin
af aan vervolgd, opgepakt en vastgezet
of 'geband.' De massaliteit van het ver
zet, dat 10 jaren heeft geduurd, werd
gebroken doordat de regering de vrou
wen tegen elkaar uitspeelde door zich
te richten op aparte beroepsgroepen.
Zwarte vrouwen konden b.v. geen ver
pleegster meer worden zonder pasje.
Toen dit aanvankelijk geen succes had
richtte men zich op de meest kwets
bare en geïsoleerde groep: de dienst
bode van de blanken in de steden en op
het platteland. Blanke vrouwen namen
geen zwarte meer in dienst zonder pas
je.
Uiteindelijk werd op 1 februari 1963 de
invoering van de pasjes een feit en kon
de uitdrijving van zwarte vrouwen en
hun gezinnen uit de blanke woongebie
den een aanvang nemen. Alle 'overtol
lige' vrouwen, vrouwen dus zonder
baan, werden met hun gezinnen gede
porteerd naar één van de thuislanden.
Zo worden gezinnen uit elkaar gerukt
mannen blijven werken in de steden,
vrouwen en kinderen verdwijnen in de
thuislanden waar geen mogelijkheden
zijn om een vast bestaan op te bouwen.
'Woman is the nigger of the world,'
zong John Lennon. Vrouw en zwart zijn
betekent een dubbele onderdrukking in
Zuid-Afrika. De zwarte vrouwen in
Zuid-Afrika laten deze onderdrukking
niet gelaten over zich heenkomen, maar
verzetten zich op allerlei manieren.
In het Afrikaans Nationaal Con
gres, de bevrijdingsbeweging van
Zuid-Afrika, spelen vrouwen een be
langrijke rol.
In Nederland is er een steungroep
van het vrouwen verzet: "Vrouwen
tegen Apartheid," gevestigd in Am
sterdam. Twee vrouwen daaruit, Lucia
Raadschelders en Cornelie Faber,
waren op 21 mei aanwezig om de
Vrouwen voor Vrede in Soest te infor
meren over hun werk.
Lucia: Vanuit de vrouwensecties van
het ANC werd onze steun gevraagd,
financieel en materiaal. 1984 is door
het ANC uitgeroepen tot het jaar van
de vrouw. In dat kader organiseren wij
allerlei acties, zoals een benefiet-con
cert, een kaartenactie voor de vrijla
ting van Albertina Sisulu, een poli
tieke gevangene. Wij proberen op zo
veel mogelijk manieren de mensen
hier voor te lichten over wat er in Zuid-
Afrika aan de hand is.
Cornelie benadrukt de relatie tussen de
vredesbeweging en de strijd die in de
Derde Wereldlanden gevoerd wordt te
gen onderdrukking, honger en armoe
de. Cornelie: "De blanke regering in
Zuid-Afrika stelt haar eigen veiligheid
en welvaart boven de gerechtigheid in
haar land. Zij grijpt van daaruit naar
middelen die getuigen van minachting
voor mensen van een ander ras en een
andere kleur. Ook de massavernie-
tingswapens in het Westen getuigen
van minachting voor het menselijk le
ven. Met deze wapens, die ons voortbe
staan bedreigen, menen wij ons te kun
nen 'beveiligen', onze vrijheid en wel
vaart te kunnen verdedigen. Maar hoe
kunnen wij veilig en welvarend zijn ten
koste van anderen? Steeds meer men
sen zijn zich er van bewust dat vrede
niet bereikt kan worden zonder gerech
tigheid. En gerechtigheid betekent:
mensen tot hun recht laten komen on
geacht hun kleur of ras
Met deze avond sloten de Vrouwen
voor Vrede in Soest de thema-avonden
van het seizoen af
Voor actie 'Pompen voor Eten'in Brazilië
In de afgelopen weken hebben de leer
lingen van de Groen van Prinsterer
school en die van de kleuterschool 't
Vinkennest gezamenlijk actie gevoerd
voor een bijzonder project: de actie
"Pompen voor Eten." Op twee manie
ren hebben de kinderen daarvoor geld
bijeengebracht.
In de eerste plaats door een actie "Een
heitje voor een karweitje," waarbij
ze door boodschappen doen, auto's
wassen, planten water geven, de tuin
verzorgen, de kamer opruimen en nog
veel meer activiteiten, die telkens wer
den beloond met een kwartje, een be
drag van ca. 900 gulden bij elkaar heb
ben weten te brengen.
Het grootste deel van het geld werd
echter verdiend met de organisatie van
een "sponsorloop", die op 23 mei het
terrein van de school door de kleuter
klas en de leerlingen van de lagere
school werd gehouden. De "onder
houw-leerlingen" legden daarbij maxi
maal 7 rondjes af, de bovenbouw-leer
lingen mochten er ten hoogste 12 ma
ken.
Voor de actie werd vrijwel uitsluitend
gewerkt in de kring van ouders, fami
lieleden, kennissen, etc. De totale op
brengst kon vorige week worden vast
gesteld op het zeer mooie bedrag van
maar liefst 3200 gulden
Het geld is bestemd voor de actie
"Pompen voor Eten" voor noord-oost
Brazilië, dat al vijf jaar lang wordt ge
teisterd door grote droogte en als ge
volg daarvan een enorme voedsel
schaarste. Het doel van de actie is geld
in te zamelen voor de aanschaf van
nood voedsel, maar vooral voor de aan
schaf en installatie van pompen om
naar water te boren, dat zich op onge
veer 80 meter diepte bevindt. Met dit
water kan het land worden bevloeid en
zal er op den duur weer voedsel zijn
voor velen.
De leerlingen van de Groen van Prins
tererschool en 't Vinkennest hebben
daar met hun actie een behoorlijke
steen aan bijgedragen.
Insluiping Varenstraat
Uit een woning aan de Varenstraat
werd door een tot dusver onbekende
dader een bedrag van 1500 gulden weg
genomen, alsmede enkele zilveren sie
raden en een fototoestel. Omdat geen
sporen van braak werden aangetroffen
gaat de politie ervan uit hier met een
insluiper te doen te hebben.
Autodiefstal
Een patrouille van de Luchtmachtbe-
wakingsdiesnt van de vliegbasis Soes-
terberg ontdekte in het afgelopen
weekeinde dat onbekenden met een
auto het hekwerk van een garagebe
drijf aldaar ramden. Later bleek één
van de auto's die op het terrein van het
bedrijf stonden te zijn verdwenen.
In 14-karaatsgoud
vanaf f 275- p. paar
Er ligt een Constant
ringenboekje voor u
klaar. Gratis.
CONSTANT
in elke samenstelling
en uitvoering
Onze specialiteit:
Levering kleine oplagen -
korte levertijden.
Drukkerij Smit B.V.
Postbus 57 - 3760 AB Soest
Vanadiumweg 6
3812 PZ Amersfoort
Telefoon 033 -18747
Inbraak dépendance
Griftland College
Vorige week werd ingebroken in de
dépendance van het Griftland College
aan de Inspecteur Schreuderlaan. Uit
een deur waren de glaslatjes verwij
derd, zodat de ruit uitgenomen kon
worden. Bij onderzoek bleek echter dat
uit het gebouw niets werd vermist.
Gouden ringen gestolen
Een bewoner van de Henriëtte Blaek-
weg ontdekte in het weekeinde dat hij
twee gouden ringen, bezet met diaman
ten, miste. Hoe de diefstal heeft
kunnen plaatsvinden bleef tot dusver
onopgehelderd. De ringen vertegen
woordigen een waarde van ca. 5000 gul-
HE
STEENHOFFSTRAAT 46 3764 BM SOEST - TELEFOON 02155 - 19577
Donderdag SI mei, 21.00 uur:
RegieLuchimo Visconti.
Met: Alain Delon, Annie Girardot, Re-
nato Salvatori, Claudia Cardinale e.a.
Italië 1960.
Dit meestervi-erk van de in 1976 overle
den Visconti is sinds maart eindelijk
weer in Nederland te zien. In drie uur
worden de wederwaardigheden verteld
van het gezin Parondi dat na de dood
van de vader-, van het arme Sicilië emi
greert naar het geïndustrialiseerde
noorden. Da;eir komt het gezin bestaan
de uit de weduwe en vier zoons op de
lange duur tot een zekere welstand,
maar aan de andere kant zal het geheel
ten onder gaan. Met de jeugdigde Alain
Delon, Claudlio Cardinale en Annie Gi
rardot in de hoofdrollen.
De film is opgebouwd uit vijf episodes,
die de namen dragen van de zoonsVin-
cenzo, Simone, Rocco, Ciro en Luca. In
elke episode treedt de bewuste zoon
lichtjes op de voorgrond en draagt het
verhaal van het gezin verder. Na hun
aankomst in Milaan, wordt het bestaan
van de famiilie Parondi beheerst door
het zoeken inaar werk. Ze pakken alles
aan. Simone (Renato Salvatori) en
later ook Rocco (Alain Delon) vechten
zich als boksers letterlijk uit de ar
moede omhoog. De vijf broers worden
vooral in beslag genomen door vrou
wen. In het bijzonder door twee uiter
sten die elke vrouw volgens de rooms
katholieke opvatting in zich bergt: de
moeder en de hoer. De moeder is echt
zo'n ïtaïiaans (bij)gelovige kloek die
haar gezin op feodale wijze bestuurt.
Als de jongens 's ochtends weggaan,
kussen ze "naar hand. De hoer is Nadia
(Annie Girardot), die zich op haar ma
nier heeft opgewerkt. Zij is verloofd
met Simone, maar verliefd op Rocco,
die haar omwille van zijn broer af
wijst. Zoals Simone eigenlijk de slap
peling is die tot het kwade vervalt, zo is
Rocco het goede in persoon. Maar de
pogingen van Rocco om het gezin bij
een te houden mislukken. Op het mo
ment dat hij een belangrijke boksover-
winning behaalt en alles koek en ei
lijkt, bevrijdt Simone hem in een indruk
wekkende scène van zijn kwelgeest,
Nadia. De grote stad, de liefde en het
geld hebben de hechte banden in de fa
milie Parondi verwoest.
Rocco en zijn broers is een verhaal
over een familie, over de interne mi
gratie in Italië. Over de tegenstelling
tussen Noord- en Zuid-Italië, die eens
beschreven is als het gewricht waar de
geschiedenis van Italië zich omheen
beweegt. Over de ondergang van de
"heilige familie." Van de familie als
centrale samenlevingsvorm, zoals die
in het feodaal, agrarisch zuiden nog
wel kon functioneren, maar die stuk
breekt op het eigenbelang en de onver
mijdelijke concurrentie van het kapi
talistische noorden. De film laat ook de
ondergang van het "burgerlijke" zien.
Het burgerlijke dat aan de ene kant
liefde, beschaving, menselijkheid en
vrijheid preekt en aan de andere kant
oproept tot gewetenloos eigenbelang
en winnen tot elke prijs. De twee hoofd
personen, Simone en Roéco, vertegen
woordigen elk één kant van het "bur
gerlijke."
Aanvang: 21.00 uur.
Entree5,-/leden en CJP 4,-.
Om meer aandacht te geven aan de
modeltekenclub van de Vereniging
"Artishock" organiseren deze teke
naars en schilders op zondagmiddag
3 juni a.s. een openbare modelteken
les.
Iedereen (lid of geen lid) kan dan van
drie tot vijf uur in het Artishockgebouw
komen modeltekenen.
Als model is uitgenodigd de Soester im
ker CHRIS UÏTERWIJK die door zijn
markante figuur (met en zonder im
ker-attributen) een fraai tekenobject is.
Deze manifestatie, die om vijf uur
feestelijk, wordt afgesloten met eten en
drinken, is georganiseerd in verband
met de ledententoonstelling, die Ar
tishock houdt in de theaterzaal en in de
sociëteitsruimte, van 1 juni tot 21 juni.
Dit is een jaarlijks terugkerend evene
ment waaraan, onder voorbehoud, de
volgende kunstenaars dit jaar meedoen:
Jan van Vlier, Harry Schilder, Erna
Braat, Mia v.d. Abbeele, Cor van Tol,
Lied Zwagerman, Henk Fugers, Cris-
tel Fugers, Foekje Hoekstra, Bram
Portengen, Teddy Derksen, Ray Schlunk,
Cok Hees, Leo v.d. Berg, Geertje de
Roovere en Nadjezjda van Ittersum.
Ook in het nieuwe seizoen zal het ten-
toonstellingskollektief (nieuwe leden
gevraagd!) exposities organiseren in
het Artishockgebouw. De ledententoon
stelling wordt vrijdagavond 1 juni om
negen uur geopend. Dagelijks te be
zichtigen van twee tot vier uur.
Onze oud-plaatsgenote Thea Figee is
vorige week aan de Academie voor
Beeldende Kunsten "Artibus" in
Utrecht afgestudeerd als grafisch
vormgever. De diploma-uitreiking
vond plaats in het Muziekcentrum Vre-
denburjg;. Na haar Mulo-opleiding en
enkele jaren op kantoor voljgde Thea in
Utrecht de Atheneum-opleiding. Ver
volgens! studeerde zij voor de opleiding
tekenleraar bij de Stichting Opleiding
Leraren S.O.L., eveneens in Utrecht,
waarna ze haar studie voortzette aan
de academie.
Over haar werk merkt Thea zelf op
"Mijn eigen handschrift is de drijfveer
van m ijn werk. In de tijd dat ik nog een
kantoorklerk was, bleek mijn eigen
schrift, het enige middel waarin ik mijn
creativiteit nog kwijt kon. Na dit ja
renlang te hebben gelaten voor wat het
was, pikte ik dit thema een jaar ge
leden weer op, maar nu bewuster. Ik
kom nu pas tot het besef wat voor een
rol dat gepriegel in mijn kantoortijd
heeft gespeeld.
Deze ontwikkeling zette zich voort in
mijn grafiek. Allereerst raakte ik ge
boeid. door het spiegelschrift van mijn
hands>chrift. Daarna ontdekte ik schrift
van anderen. Ik maakte kennis met
chinese calligrafie, verdiepte me in de
tails van schrift en later alleen in lijn-
voering. Het schrift werd minder dui
delijk, maar de afzonderlijke lijn in
teressanter.
Vragen en onzekerheden waren hierbij
niet van de lucht: Hoe krijg ik die lijn-
voeri ng onder controle? Mijn werken is
een constant vormonderzoek. Hoe ga ik
met kleur om? Hoe ga ik ermee om dat
de boel niet kan rationaliseren, niet kan
verklaren waarom ik steeds in een
zelfde kleurengamma en lijnvoering
geraak? Niet kunnen verklaren
waairom ik soms in pastelkleuren en
dan ineens weer in wolkbreuken van
knal kleuren wil werken?
Dingen die mijn weg kruisen in
spireren mij vooral. De ene keer kom
ik werk tegen van een kunstenaar die
mef; hetzelfde bezig is als ik, dan weer
kon-i ik op mijn fiets eeri paar prachtlij-
Thea Figee.
nen op het fietspad tegen en veroor
zaak ik een verkeersopstoppinkje.
Werk van Twombly, werk van andere
kunstenaars, discussies over werk, Chi
nese calligrafie, structuren in muren
en grafity zijn mijn inspiratiebronnen.
Ik werk in lithografie, droge naalden
en monotypes. Dat zijn voor mij de
beste middelen om me te kunnen uiten.
Ik sluit daarbij andere technieken niet
uit en maak geregeld gebruik van
schilderijen en fotografie om mijn
werk te ondersteunen. Dat het ooit nog
eens andersom zou kunnen gaan ligt
voorlopig niet in de lijn der verwach
tingen, daar ik me nog steeds verslaafd
voel aan lithostenen en alumiumpla-
ten."
Thea heeft inmiddels uitnodigingen
ontvangen voor exposities in Amster
dam en Delfzijl. Sinds enige tijd is zij
als kunstcriticus verbonden aan het
dagblad De Waarheid.
