Winnaars Paaskleurwedstrijd
winkeliers 'Hartje-Zuid'
Voorjaar bij 'Groei en Bloei'
ftje
1
'Met het oog op Hartie-Zuid'
iien
sten
MCm cle Bruin [migYffkMfUS d^ö
id'Oude Enghel
College moet
met Baarn
gaan praten
over
Bremeentje
'Er gaat niks boven een
échte Hollandse fiets!
pagina!^
HAARDEN
IERS
1CUES
(ANALEN
rtïing
ing
WOENSDAG 10 APRIL 1985
SOESTER COURANT
PAGINA 15
m.
CHINES
41137
iines
Fort Hoofddijk, een bijzondere
botanische tuin met een unieke
collectie Alpenplanten
i BAR EETCAFE o
handenarbeid
Volks
schilderkunst
Poppen maken
HARTJE-ZUID
Sjaak de Bruin:
jplaatst.
SOEST
nr.l.
Dffers
kig is
i dat
mt af.
cht-
leeft
oen
3t
/eek
kt!
'0.70.70.600.
at vooi
prijs
K) iimp
Jinium
I
Foto: Herman van Dam
Vorige week vond in 'Eltheto' in Soest-
Zuid de feestelijke prijsuitreiking plaats
van de grote kleurwedstrijd voor de
jeugd, die door de gezamenlijke win
keliers van 'Hartje-Zuid' was geor
ganiseerd.
Heel wat jongelui waren, al dan niet
vergezeld van vader en moeder, naar
de uitreiking gekomen, die een bijzon
der feestelijk karakter had. Niet alleen
was er volop limonade en een trak
tatie van bakker Hans Boumans, maar
de gelukkigen kregen ook nog een
aantal zeer fraaie prijzen mee naar
huis.
Die werden uitgereikt door Carol Vo-
ges en René Grendel. Carol Voges liet
de jeugd weten dat de jury maar voor
een moeilijke opgave had gestaan,
maar dat iedere tekening heel goed
bekeken was. René Grendel vertelde
zelfs een beetje teleurgesteld te zijn,
omdat er helemaal geen lelijke teke
ningen bij waren. 'Je hebt hier in Soest
Rembrandt's en Picasso's' stelde hij
vast.
Na afloop van de prijsuitreiking wer
den de bekroonde tekeningen door Ca
rol Voges eigenhandig opgehangen in
de etalage van de C-1000 Voordeel
markt aan de Zuidpromenade, waar
ze gedurende veertien dagen te bezich
tigen zijn. De lijst van de prijswin-
De gezamenlijke prijsivinnaars
voor zover aanwezig gingen met
Carol Voges en René Grendel op de
foto.
naars luidt als volgt:Marlies Nusse.
Victoriene Nuysink. Rogier Bemer. Ri-
anne Druijff. Catharijne Nuysink. Erna
Scholten. Rozemarijn Timmers. Leonti-
ne Loeber. Mirjam van Oest. Sonja
Hoksbergen. Anne Bootsman. Maeike
v. d. Heuvel. Natasja Andeweg. An-
drea van Duinkerken. Jan Weenink.
Erwin Henkels. Christiaan van Apel
doorn. Marije Ambags. Esther v. d.
Water. Nicole Kuijpers. Sanna Kop
penaal. Gijsbert Hagen. Eilien Hof
man. Robert Ecury. Mark Sesink.
Maarten Pijpers en Caroline de Bruin.
Echt een Batavus die z'n
naam eer aan doet! Een spor
tieve fiets voor alledag. Of u
nu boodschappen doet of er
eens lekker lang op uit trekt,
met de Winner gaat 't moeiteloos
RUWIELSPECIAL1ST
Vanaf
GALLENKAMPPELSWEG 1 - SOEST m w
TELEFOON 02155-12857
m
Enige tientallen dames hebben vorige
week in het Medisch Centrum aan de
Nieuweweg deelgenomen aan het ma
ken van Paasversieringen onder lei
ding van de cursisten van de Bloem
schikkring van 'Groei en Bloei'.
Met behulp van bloemen, groen en
mandjes, die door de Soester afdeling
van de Ned. Mij. voor Tuinbouw en
Plantkunde ter beschikking waren ge
steld, werden er fraaie 'Biedermeiers'
gemaakt, terwijl de deelneemsters in
zelf meegebrachte schalen ook een
Foto: Goos van der Wilt
'vegetatieve schikking' - wat zoveel
wil zeggen als een mini-tuintje -
maakten. Het spreekt vanzelf, dat er al
veel gebruik werd gemaakt van de
echte voorjaarsbloemen, zoals irissen
en blauwe druifjes.
KONINKLIJKE MAATSCHAPPIJ
TUINBOUW EN PLANTKUNDE
Woensdagavond 29 mei a.s. zal een ex
cursie plaatsvinden naar de botanische
tuin van de Rijksuniversiteit Utrecht.
Deze tuin met een omvang van pi. m. 6
ha. is in 1964 gesticht op het terrein van
een van Utrechts' forten: Fort Hoofd
dijk (zie foto). De brede fortgracht en
de prachtige, volwassen houtwallen
vormen een mooie omlijsting.
'de tuin wordt gedomineerd door een e-
norme rotspartij met een enkele
meters hoge waterval, die via een moe
rasje tenslotte in de fortgracht uit
mondt. Op de rotspartij en de terrassen
zijn ongeveer 1500 verschillende soor
ten alpineplanten aangeplant; één van
de fraaiste collecties van Nederland.
De mooiste tijd van het jaar om een bo
tanische tuin te bekijken is in de maan
den mei/juni: vele heestersm rhodon-
dendrons, vaste planten en ook de al-
penplantn staan dan in bloei.
De vertrektijd woensdagavond 29 mei
is om 19.00 uur van het parkeerterrein
bij Winkelcentrum Soest-Zuid. Men
gaat met eigen vervoer; mocht u geen
auto hebben dan is er vast wel plaats
bij iemand anders. Hieruit volgt tege
lijkertijd een vraag aan de autobezit
ters: wilt u opgeven of er iemand met u
mee naar Utrecht kan rijden? Meerij
ders dienen bereid te zijn 3,- als bij
drage in de kosten te betalen. De toe
gangsprijs tot Fort Hoofddijk bedraagt
2,-. U kunt zich voor deze excursie
opgeven bij: mevr. M. Janvier, tel.
02155-17109. (gaarne bellen tussen 17.00
uur en 18.00 uur).
Voor de excursie op 8 juni naar de tui
nen van kasteel de Wiersse te Vorden
en naar de kwekerij V. d. Kaa Oud
hof te Hummelo zijn nog plaatsen vrij
U kunt zich tot 19 april a.s. opgeven bij
mevrouw M. Janvier. Ook voor nadere
informatie over deze excursie kunt u
op bovenstaand telefoonnummer te
recht.
Middelwijkstraat 2
3764 CG Soest
Tel. 02155-13331
DAGMENU
voor ƒ11,50
Tussen 12.00 en 20.00 uur
Wegens het succes van ons
dagmenu hebben wij besloten J
een meer-keuze menu samen
te stellen a 11,50
van 11 april t/m 31 mei
keuze uit:
Duitse karbonade
Wiener schnitzel
Bal gehakt
Gehakte biefstuk met uien
Saté speciaal
Geserveerd met groenten van
de dag en aardappeltjes.
Het dagmenu is van 12.00 uur
tot 20.00 uur verkrijgbaar in
ons eetcafé-gedeelte.
In het restaurant worden de
normale restaurantprijzen
berekend
Zaterdag en zondag is er geen
dagmenu.
••••••••••••••••••••••ft
De kwestie van het Bremeentje kwam
vorige week nog even ter sprake in de
commissie Ruimtelijke Ordening, naar
aanleiding van een notitie die het Col
lege vooral op verzoek van de heer Eb-
bers (VVD) had opgesteld en waarin
een opsomming wordt gegeven van de
activiteiten die het College na 1979 met
betrekking tot deze zaak had onder
nomen.
Ebbers vond het resultaat nu maar
magertjes, liet hij voorzitter Plomp
weten. Hij had bovendien ontdekt dat
er op het gemeentehuis nog aanvullen
de informatie was, die niet in het stuk
was verwerkt. In het bijzonder vond hij
het vreemd dat hij bij een ambtelijk
voorstel dat aan het College was voor
gelegd in januari 1981 de kanttekening
had gelezen "Voorlopig niets doen.
Laten rusten". j 1
"Het gemeentebestuur heeft altijd als
een kat om de hete brij heengedraaid,
vooral in de jaren dat er verkiezingen wa
ren", aldus de heer Ebbers. Hij sprak
zijn teleurstelling uit over de wijze
waarop de gemeente Baarn was be
naderd. "Zo ga je niet met een nabuur
gemeente om, door de zaak altijd maar
voor je uit te schuiven.
'Haat en nijd'
Hij drong erop aan dat het College nu
eens met Baarn zou gaan praten en de
zaak "rondmaken", zodat er een einde
zou komen aan de "Haat- en nijd-
strijd" tussen beide gemeenten. Hij
wilde zich overigens opnieuw niet uit
spreken over de doortrekking van het
Bremeentje, omdat hij nog steeds te
weinig informatie had gekregen.
Ries van Logtenstein (CDA) nodigde
Ebbers uit zich bij de rest de commis
sie aan te sluiten en zich eveneens te
gen het plan uit te spreken. Hij steunde
de suggestie dat het College met Baarn
moeten gaan praten, "in de weten
schap dat de raad de doortrekking van
het Bremeentje niet wenst'
Gert Beijen (VVD) merkte overigens
op dat Baarn sinds 1981 ook niet meer
heeft gereageerd, zodat de zaak voor
de buurgemeente blijkbaar ook niet
erg urgent was.
Wethouder Plomp rondde de discussie
af met de opmerking dat de conclusie
duidelijk was. "Het Bremeentje wordt
geschrapt." Hij betreurde het dat de
zaak al met al zo lang heeft moeten
duren.
uee|duu;6ujuox
Alles voor
o.a. vilt, raffia etc.
o.a. pruikjes, mandjes,
schoentjes, ogen, vulling etc.
Honden vergiftigd
op de Eng
Twee honden zijn vorige week het
slachtoffer geworden van het eten van
vergiftigd vlees, dat door onbekenden
was neergelegd op en In de omgeving
van de speelweide op de Eng. De ene
hond was een jonge herder van ca. ne
gen maanden, eigendom van een fami
lie aan de Hobbemalaan. De andere
was een 10-jarige border collie van een
familie aande Soester Engweg.
De dieren vonden de dood na het eten
van stukjes kippevlees, waarin zich
vermoedelijk een hoeveelheid
strychnine bevond. De dierenarts con
stateerde bij twee andere honden even
eens vergiftigingsverschijnselen. De
bos- en veldpolitie heeft de zaak in on
derzoek.
.©©S®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®
Na de feestelijke opening van het nieuwe winkelcentrum, eind vorig jaar,
in Soest-Zuid is er aan de "zuidpool" van Soest een betrekkelijke rust in
getreden. De winkeliers hebben zich intussen ingewerkt en ook de con
sumenten hebben de tijd gehad om aan de nieuwe situatie te wennen.
Dat is vanuit beider gezichtspunt naar grote tevredenheid verlopen, zoals
uit de positieve verhalen kan worden opgemaakt.
In wekelijkse afleveringen zal de Soester Courant de winkeliers van "Hartje-
Zuid" - onder welke vlag zich zowel de "oude" als de "nieuwe" winkeliers
van Soest-Zuid gezamenlijk scharen - nader bij het lezerspubliek intro
duceren. Dat gebeurt onder het motto: "Met het oog op Hartje-Zuid". De
verschillende winkels passeren daarbij in een willekeurige volgorde de
revue.
Aflevering 10: Jac. W. B. de Bruin, Rijwielhandel Gallenkamp
Pels weg 1
®®®®®g
I iballero
De spreker verleent aan zijn met grote
overtuigingskracht uitgesproken geen
tegenspraak duldende en door een
krachtig gebaar onderstreepte woor
den bijkans de onbetwistbaarheid van
een leerstelling. Enige bekendheid met
dit oerhollandse fenomeen mag hem
natuurlijk wel toegeschreven worden,
deze Sjaak de Bruin, die als het ware
tussen de fietsen geboren werd. En dat
hij er wat van af weet laat hij in de loop
van het gesprek op een bescheiden
manier, waaraan niettemin de trots
van een vakman kan worden herkend,
blijken.
Het is gezellig toeven aan de ronde
tafel die niet alleen een plaats van
samenkomst is voor de gezinsleden en
de in de directe nabijheid wonende
familieleden, doch die ook gastvrijheid
biedt aan de regelmatig binnenkomen
de en weer voor volgende "kortver-
banders" plaatsmakende bezoekers.
Aangezien iedereen met iedereen
praat, ontstaat er vanzelf een onge
dwongen sfeertje, dat nog geaccentu
eerd wordt door de rondgaande oude
foto's en dito kranteknipsels, die
Sjaak's vrouw, de bedrijvige Corry de
Bruin, tussen de koffie door te voor
schijn heeft gehaald.
Drie generaties
Alles draait in dit rasechte familiebe
drijf waarin de derde generatie zich
inmiddels op een duidelijk waarneem
bare wijze heeft aangeduid om fietsen
en tabaksartikelen. Ook voor lotto- en
totoformulieren, alsmede strippen
kaarten kan men hier terecht, terwijl
peuters, kleuters en de grotere kinde
ren er ongetwijfeld hun geliefkoosde
snoepje zullen kunnen vinden.
Het begon allemaal omstreeks 56 jaar
geleden toen Sjaak's vader, Bernard
(Ben) de Bruin, op de hoek van de
Vondellaan en de Soesterbergsestraat
in een uiterst bescheiden optrekje be
gon met het plakken van banden en het
herstellen van rijwielen. Fietsenman
en fietsenmaker waren destijds de in
de omgangstaal voor dit beroep in
zwang zijnde benamingen, die allengs
voor de kwalificaties rijwielherstel
ler en rijwielreparateur hebben plaats
gemaakt. Het enige historische her
kenningsteken ter plekke, wordt ge
vormd door een boom die zich nog
steeds in leven heeft weten te houden
en ook aan de vernieuwingen op ver
keersgebied heeft weten te ontkomen.
"De boom" is voor de familie De
Bruin een zicht- en tastbare herinne
ring aan die begintijd.
Ben Sr. verkaste al na een jaar naar
het pand aan de Gallenkamp Pelsweg 1
waar het bedrijf nu, 55 jaar later nog
steeds is gevestigd.
Na de verhuizing in 1930 werd het
dienstenpakket uitgebreid met rook
artikelen, want een inkomen moest
destijds en vooral in de daaropvolgen
de crisisjaren met kleine beetjes bij
elkaar geharkt worden. Bovendien
wilde de actieve echtgenote van Ber
nard ook wel iets te doen hebben, doch
dat die tijdsbesteding zo'n dikke 40
jaar in beslag zou gaan nemen, zal wel
niemand destijds hebben kunnen voor
zien.
In het bedrijf van De Bruin hebben de
wiegjes altijd tussen de fietsen en de
sigaren gestaan, zodat de aandacht
voor de geachte cliëntèle en de levende
have niet verdeeld behoefde te worden.
Sjaak herinnert zich nog vaag de
beelden van bungelende fietswielen en
de luchtjes van olie en consistentvet uit
zijn eerste levensjaren. De in een later
stadium van zijn kinderjaren opgedane:
ervaringen zijn veel tastbaarder en
kunnen dan ook moeiteloos door Sjaak
opgediept worden. "Het meehelpen in
de allereenvoudigste zin begon al
gauw", herinnert hij zich. "Of dat nu
bestond uit het aangeven van een
onderdeeltje wanneer vader aan het re-
paieren was, deed er niet toe, er werd im
mers geholpen. Toen ik een schoolgaand
jochie was werd er na schooltijd vaak
wel iets gevonden om me bezig te
houden. In die tijd was het toch de
gewoonste zaak van de wereld dat de
kinderen ook wat deden. Al spoedig
had het plakken van een bandje geen
geheimen meer voor me en ik moet
eerlijk bekennen, dat de tegenzin in al
die voor een kind toch wel vaak verve
lende klusjes mij nooit afkerig heeft
gemaakt van het vak dat door mijn
vader uitgeoefend werd. Misschien
hebben de grote aandacht die hij aam
zijn werk besteedde en het plezier dat
hij er kennelijk aan beleefde toch wel
een zodanige indruk op mij gemaakt,
dat ik het vanzelfsprekend vond om
rechtstreeks vanaf de schoolbanken
mijn entree als jongmaatje in het
bedrijf van vader te maken."
Werd alles toen anders? "Niet alles. Ik
moest natuurlijk wel harder werken.
Wat je voorheen als een verplicht
spelletjes beschouwde was nu een se
rieuze aangelegenheid geworden. Va
der bleef echter dezelfde. Halfbakken
werk was er bij hem niet bij en datgene
wat ik spelenderwijze al goed had
moeten doen, moest ik nu uiteraard
nog beter doen. Het was geen gemak
kelijk mannetje, maar ik voeg er
onmiddellijk aan toe, wél een moord -
kerel waarvan ik veel geleerd heb,
óók naast mijn vak. Ik ben blij dat ik
nog steeds oude herinneringen met
hem kan ophalen. Hij is nu 80 jaar."
Wanneer heb je het bedrijf van vader
overgenomen?" Dat was in 1971, nu
dus ook al weer 14 jaar geleden. Ik had
allang alle officiële papieren om zelf
een bedrijf uit te oefenen. Diploma's
moesten er natuurlijk komen, dus
naast het dagelijkse werk was er de
vakopleiding en 's avonds moest je er
ook nog even tegenaan voor het
theoretische gedeelte en voor het mid
denstandsexamen." En dan ineens wat
feller: "Ons vak wordt helaas nog wel
eens ondergewaardeerd, maar neem
nou maar van mij aan, dat er meer
vastzit aan het goed stellen en nastel
len van een fiets dan je in de verste
verte kunt vermoeden." Bij het uit
spreken van de laatste woorden kijkt
hij zijn zoon Ben, telg uit de derde
generatie van fietsenmakers aan, in de
stellige overtuiging van die zijde bijval
te kunnen verwachten. In die verwach
ting wordt hij niet teleurgesteld, want
Ben Jr. (24) die volgens moeder Corry
eerder kon fietsen dan lopen, beaamt
met het zelfbewustzijn en de rustige
zekerheid van iemand die zijn vakbe
kwaamheid gestoeld weet op een jaren
lange ervaring en een rits diploma's:
"Wij weten toch wel beter, Pa! En het
is maar goed ook, dat onze klanten het
verschil tussen een koekebakker en
een vakman zien, anders hadden we
het niet zo razend druk." Het is duide
lijk dat vader en zoon een goed wieier-
koppel vormen, doch vlak moeder
Corry ook niet uit. In het gezin vormt
zij de as waar alles om draait, in het
huwelijk heeft zij onlangs met glans
het zilver behaald en in de firma De
Bruin tandemt zij al tientallen jaren
mee als een volkomen zelfstandig be-
heester van de uitgebreide afdeling
rookartikelen. Al deze tijdverslindende
bezigheden vervult zij met een stra
lend humeur en dito lach, die waar
schijnlijk de sleutel vormen van haar
jeugdigheid. Voor haar huwelijk met
Sjaak stond Corry al vaak achter de
toonbank van de sigarenwinkel als
voorbeeldige invalster van haar aan
staande schoonmoeder, de huidige nog
immer kwiek door het leven gaande
Oma de Bruin, Corry, gniffelend: "In
de begintijd van mijn huwelijk, toen ik
nog steeds bijsprong in de winkel, zei
een klant eens tegen mij: 'als ik U
spreek, hoor ik U vaak zeggen... als ik
mijn schoonmoeder niet had!, terwijl
Uw schoonmoeder even vaak zegt.als
ik mijn schoondochter niet had!" De
familie De Bruin zit hecht in elkaar en
de instelling om elkaar te helpen is
hiervan het logische gevolg. Geen won
der derhalve dat dochter Karin (22)
die als vertegenwoordigster in de kin-
der- en dameskleding van het bekende
merk "Esprit" het handelaarsbloed
van een echte De Bruin niet ver
loochent, en ook schoonzus Marian, die
eveneens op de Gallenkamp de Bruin-
weg woont, bijspringen wanneer Corry
even aan een adempauze toe is. Over
haar werk in de winkel zegt Corry: "Ik
vind dat geweldig om te doen. Het ver
veelt me nooit. Ik ken de mensen en de
FotoHerman van Dam
mensen kennen mij. Die jarenlange
vertrouwensrelatie leidt wel eens tot
ontroerende ontboezemingen. Naast
mijn werk heb ik dus ook nog een
sociale functie. De klantenbinding is
enorm en ik ben er trots op. Wat te
denken van de man die zelf wegens
ziekte verhinderd is om de straat op te
gaan en die zijn vrouw verplicht om
een busritje te maken naar Soest-Zuid,
waar zich de sigarenzaak van Corry de
Bruin bevindt, terwijl ze op enkele
passen van haar woning de sigaretten
voor haar man ook bij de supermarkt
kan kopen."
Terwijl de kan met verse koffie rond
gaat springt het gesprek weer even
gemakkelijk over op het onderwerp
fietsen. Hoe lang ben je nu al weer
eigen baas? "Veertien jaar. In 1971 heb
ik de zaak van mijn vader overgeno
men en ik ben hardstikke blij dat de
familietradities in stand gehouden ku-
nen worden, want zoon Ben heeft
dezelfde opvattingen over vakman
schap en klantenservice als zijn vader
en grootvader. Voeg daarbij zijn frisse
kijk op het huidige zakendoen en ik stel
vast dat ik niet alleen rustig kan
weggaan als dat zo nu en dan eens
nodig is, doch dat ik ook nog wat van
hem kan leren."
Recycling en winkelcentrum
De gedachten van Sjaak maken een
sprong naar het jaar 1971 toen hij de
zaak van vader overnam, en de gein
van het komende verhaal valt af te
lezen van zijn achter de brilleglazen
van voorpret, twinkelende ogen.
"Vader gooide nooit wat weg en hoewel
ik ook wel een beetje behoudzuchtig
ben, vond ik het toch noodzakelijk om
eens een goede opruiming te houden.
Er kwam dus het een en ander naast de
vuilnisbak te staan. Niet voor lange
tijd, want de lokale "morgenster" uit
die dagen, zijn naam ben ik vergeten,
laten we hem maar even Wimpie
noemen, zorgde er wel voor dat het
hele zaakje spoedig op zijn gammele
bakfiets lag. Zo, daar ben ik van af,
dacht ik. Totdat vader mij later op de
dag trots kwam vertellen dat hij een
leuk handeltje had gehad. Hij voerde
mij naar zijn wagen waarvan de kof
ferbak volgestouwd was met de onder
delen die ik 's morgens bij de vuilnis
bak had gedeponeerd. Gekocht van
Wimpie zei vader, voor een prikkie!
Kun je je voorstellen dat ik perplex
was? En dat we daarna gegierd hebben
van het lachen?" Ook ni buldert de
lach door de kamer.
De jongste zoon Jacco (15* steekt even
zijn olijke gezicht om de hoek van de
deur, maar hij is weer snel verdwenen.
Heeft hij belangstelling voor het fiet-
senvak? "Ik geloof dat het langzamer
hand een beetje begint te komen", zegt
Sjaak voorzichtig. "Hij moet het zelf
maar bekijken. Dwingen is er hier niet
bij". En met deze woordan schildert
Sjaak op voortreffelijke wijze de geest
die er in huize "Sjaak en Corry"
heerst. Is er iets veranderd sinds de
komst van het nieuwe winkelcentrum?
"Jazeker", antwoordt Corry met grote
beslistheid. "Meer klanten van buiten
af. En het leuke ervan is dat ze blijven
terugkomen. De verkoop van sloffen
sigaretten is er aardig door gestegen,
want deze klanten komen eens in de
zoveel tijd en kopen dan voor die
periode in. Ja, ik ben er wel gelukkig
mee."
Ook Sjaak ziet het wel zitten. "Er is
mij Iets opgevallen", zegt hij. "Veel
mensen komen op de fiets naar het
winkelcentrum. Vaak komen ze dan
mij mij voor een kleine reparatie,
nieuwe verlichting, fietstassen, een
bel, noem maar op. Ze zetten hun fiets
bij mij voor een kleine reparatie,
afloop halen ze hun rijwiel weer kant
en klaar op. Leuk toch?" Rond de tafel
zit een oerhollands gezin met een
oerhollandse traditie: het re pararenen
het verkopen van het populairste en
gezondste vervoermiddel, de fiets.
Geen gewone fiets, maar de échte
Hollandse fiets. En met fietsen van
Batavus, Fongers en Gazelle geven
Sjaak en Ben Jr. blijk van hun voor
keur voor oerhollandse producten die
al vele generaties lang hun betrouw
baarheid hebben bewezen.
Omafiets, toerfiets, racefiets, rokertje,
snoepje, strippenkaart, toto en/of lotto
formulier, het is altijd iemand van de
familie De Bruin die U eraan helpt. Het
vakmanschap van de mannen, de char
mante glimlach van de dames en het
sociale contact met Corry zijn bij de
prijs inbegrepen. Leuk trefpunt daar op
de Gallenkamp de Bruinweg!
