Extra strong
vereniging
Driemaal duizend gulden
bij Adama Herenmode
d'OudeEnghe
Bij ons op Soest
PAGINA 8
WOENSDAG 10 JULI 1985
SOESTER COURANT
PAGINA 9
Jubileumactie onder vaste klanten
'Groene kaart' over natuur en
landschap in provincie Utrecht
verschenen
Kampweek Vrije Teugel groot sukses
Foto-expositie in Artishock
Sfeer
Fleurige Lathyrus-tentoonstelling tot
en met zondag in Kasteel Groeneveld
Filmhuis: de Flamencofilm
'Carmen'
Met vriendelijke toestemming overgenomen uit het dagblad "Trouw" van maandag 1 juli 1985.
(•••••••••••••••••••MM
BAREETCAFE
Middelwijkstraat 2 j
3764 CG Soest
Tel. 02155-13331
DAGMENU
voor ƒ11,50
Tussen 12.00 en 20.00 uur
S Woensdag 10 juli
Kipfilet met champignons
Donderdag 11 juli
Holsteiner schnitzel
Vrijdag 12 juli
Haché, puree en moes
Maandag 15 juli
Steak Westmoreland
Dinsdag 16 juli
0 Osselapje
(grootmoeders wijze)
Woensdag 17 juli
Bal gehakt
Deze gerechten worden
gereserveerd met verse
groenten en aardappelen.
S Zaterdag en zondag is er geen J
0 dagmenu.
Over manieren gesproken
Na een aanrijding werd een aan het
Klarinet geparkeerde auto beschadigd.
De dader liet gele laksporen achter,
maar verzuimde zich bij de gedupeer
de te melden. Bij de Soester politie
werd aangifte gedaan van het doorrij
den na een aanrijding.
Nieuwe kaart voor recreatie in natuur en
landschap
De provincie Utrecht heeft een zogenaamde "groene kaart" uitgege
ven. Op die kaart zijn alle recreatie-voorzieningen aangegeven, die met
natuur en landschap te maken hebben. Met name die plaatsen waar de
recreant wat over de natuur kan leren zijn vermeld. Enkele voorbeel
den zijn natuurpaden, wandelroutes, bezoekerscentra en kinderboerde
rijen. Bovendien zijn dit de plaatsen die op grote aantallen bezoekers
zijn berekend, zonder dat deze schade aan natuur en landschap aanrichten.
Naast de recreatie-voorzieningen in de natuur zijn op de kaart de be
langrijkste wegen in de provincie: bebouwing, bos, heide en water
aangegeven. In eerste instantie is de kaart bedoeld.om te laten zien wel
ke recratie-mogelijkheden er in een bepaalde omgeving zijn.
Op de achterzijde van de kaart is een schat van informatie over de op de
kaart vermelde mogelijkheden te vinden. Onder andere zijn de ope
ningstijden van bezoekerstra, de startpunten van natuurpaden en de a-
dressen van kinderboerderijen vermeld.
Iedereen kan de kaart gratis afhalen bij de meeste VVV-informatie-pos
ten en gemeentehuizen in de provincie Utrecht. Ook kan men de kaart
aanvragen bij de afdeling voorlichting van de provincie, postbus 18100,
3501 CC Utrecht, telefoon 030-321632 toestel 222.
Artishock was zelf vrijdagavond niet
aanwezig bij de opening van de expo
sitie van de tweeëndertig-jarige Ron
Jagers uit Amersfoort, die negenen
veertig zwart-wit foto's laat zien in het
lege Artishockgebouw, waar kennelijk
een belangrijke verhuizing voor de
deur staat.
Een aantal foto's is getiteld "Boule
vard". "De kust symboliseert voor
mij de eenzaamheid, je alleen voelen",
aldus de vrije-tijdsfotograaf, die zes
jaar geleden met fotograferen is be
gonnen waarbij vooral het buitenge-
beuren hem interesseert.
"Ik kijk niet alleen naar objectieve
beelden, maar wacht af wat er in ge
beurt. geef daar commentaar op en
leg vast wat ik aantrekkelijk vind",
zegt Jagers die destijds deelnam aan
het project "stedelijk détaiCvan-de
fotograaf Jos Ruyssenaars.
Die invloed is te merken bij zijn "voor
bijgangers" en een aantal "Portret
ten". "Ik leg vooral het décor vast en
kijk dan wat er aan de hand is. Dat is
een kwestie van zoeken, tasten, terug
gaan en vragen beantwoorden. Wan
neer eenb eeld dan meer suggereert
dan wat er is, ben ik tevreden.
Deze maand nog dagelijks in het Arti
shockgebouw aan de Steenhoffstraat
in Soest van 14.00 tot 16.00 uur.
J.V.
Vrijdag j.1. werd de eerste kampweek
van de Vrije Teugel, die ook dit jaar
weer op de kinderboerderij werd ge
houden, afgesloten. Ruim 30 kinderen
hebben, mede dankzij het voortreffe
lijk weer, een onvergetelijke week
voorgeschoteld gekregen.
Aan de vooravond van de afsluiting
waren hun ouders te gast en werd met
een feestelijke avond de eerste kamp
week officieel afgerond. Het blijft niet
bij een eenmalige kampweek. In de
week van 15 tot en met 20 juli en de
week van 29 juli tot en met 3 augustus
vinden opnieuw kampweken plaats.
Ouders en kinderen die daarvoor be
langstelling hebben doen er verstandig
aan niet al te lang met de aanmelding
te wachten. Gezien het sukses van de
eerste kampweek verwachten de or
ganisatoren dat de resterende twee
kampweken veel klandizie zullen krij
gen; Tot 15 juli a.s. is aanmelding
mogelijk.
door Mink van Rijsdijk
Soester mensen van voor de oorlog hebben
praktisch allemaal Peter van den Bremer ge
kend, de olijke boer die het schuim van zijn
leven tot in hoge ouderdom wist op te kloppen.
Zodra dc ijsbaan open was, haalde hij zijn
schaatsen uit het vet en nodigde uitsluitend
jonge meiden aan zijn zijde. Voordat hij ijs-
waarts toog, kocht hij altijd een rolletje Knig,
zoals hij volhardend de extra strong noemde.
Peter pruimde en heeft stellig gedacht dat een
frisse adem relatiebevorderend werkte.
De boer is er al lang niet meer, men noemde
- als ik me niet vergis - een straat naar hem en
dat was het dan. De beroemde pepermunten
hebben hem glansrijk overleefd. Tussen twee
haakjes: Van den Bremer was rooms-katho-
iiek, waar ik maar mee zeggen wil dat gerefor
meerden beslist niet het monopolie hebben op
het witte zoethoudertje, zoals sommigen den
ken.
Ik neem altijd een paar rollen mee als ik met
vakantie naar Frankrijk ga. Niet voor in de
kerk, maar voor mijn buurmeisje daar. Ze
plukt boeketjes Alpenbloemen voor me en
vraagt dan recht toe recht aan of ze in ruil
daarvoor een 'bonben bianc' krijgt. Soms staat
ze al op een erg pril uur op de stoep met één
margriet of één paardebloem (die in Frankrijk
pissebed heet). ïk ken haar al vanaf de tijd dat
ze nog een kleine paardebloem was. Nu is ze
een schoolmeisje van zeven jaar, maar haar
begeerte naar een pepermunt bleef door de
jaren heen constant,
Zoals veel meisjes van haar leeftijd is ze dol op
sieraden, ze is dan ook altijd royaal behangen
met plastic toestanden. Gisteren zag ze me
buiten op een bankje met mijn breiwerk, ze
plukte snel twee koekoeksbloemen die beter
dagen gekend hadden en stormde op me af.
Nu zat er in mijn breitas wel een rolletje knig
om met Peter zaliger te spreken, maar het leek
me niet goed haar snoeplust zo op te voeren dat
ze de hele wei kaai zou plukken.
Slim leidde ik haar aandacht van de tas af door
een compliment te maken over de mooie ket
ting die ze droeg. Een gouden nog wel met een
gouden plak eraan, waar ik de paus op herken
de. Mijn list lukte. Uitgebreid vertelde ze dat
ze een week daarvoor haar eerst communie
had gedaan. De ketting was een cadeau van
haar grootouders. Ondertussen had ik een pe
permunt gepakt, die ze direct in haar mond
stak.
Smakkend en sabbelend 2ei ze: „De paus is pas
in Nederland geweest hè?" Zijn bezoek was
me niet ontgaan, wat me goed van pas kwam
want ze vervolgde: „Dat was heel nodig. Jullie
hebben goede en slechte priesters en daarom is
jullie kerk verscheurd."
Dat leek me een uitstekend onderwerp om in
de zon met een zevenjarige te bepraten, ik
vroeg haar dringend langzaam te praten.
Fransen kunnen zo ratelen en ik wilde geen
woord van haar verhaal missen. Ze wist op een
prik dat de paus de goede priesters had gepre
zen en de slechte vermaand. „Hij hoopt dat het
nu beter met jullie zal gaan."
„Hoe weet jij dat allemaal?"
Haar vader had het haar uitgelegd. Ik vroeg
nieuwsgierig wat slechte priesters eigenlijk
fout deden.
Ze beet de pepermunt door en merkte mild op
dat ze zich misschien alleen vergisten. „Maar
jij vergist je toch ook weieens?" De rek was uit
haar mildheid, streng zei ze; „Ik mag me
weieens vergissen, maar een priester niet. Die
moet trouw zijn aan de paus. Wist u dat niet?"
„Ik ben protestant", beleed ik mijn geloof. Dat
was merkwaardig in haar ogen. Hoe kon ie
mand die zulke lekkere snoepjes had nou pro
testant zijn? „De paus", beleerde ze me, „is de
plaatsbekleder van Petrus." En omdat ze het
bevattingsvermogen van een dwalende ziel niet
zq hoog aansloeg, vervolgde ze: „Dat betekent
dat hij een soort koning van de kerk is."
Waarmee we op een wonderlijke manier bij
een ander type King terecht waren gekomen.
Zo werd ver van Soest en zo om en nabij een
halve eeuw na dato de filosofie van Peter van
den Bremer bevestigd dat een rolletje knig iets
heel speciaals kan teweeg brengen.
Jongeren hebben weinig tijd én aandacht voor oude
mensen en de dingen die voorbijgaan.
Zelden vragen moderne lieden aan een bejaarde
man of vrouw: wat deed U toen, wat gebeurde er
precies in Soest, hoe zat dat eigenlijk
In "Bij ons op Soest" publiceert de Soester Courant
verhalen van echte Soesters die in deze gemeente
zijn geboren of getogen.
Jan Visser loopt hen tegen het lijf, luistert geïnteres
seerd en schrijft hun relaas op.
Vandaag: de h«
v.u. Meuien (12).
..De wandelaar: "In februari 1985 kreeg
ik een hartaanval, maar ik ben net op
tijd hersteld om van 16 tot 19 juli dit
jaar voor de veertigste keer de Vier
daagse van Nijmegen te lopen.
Daar krijg ik het verguld zilveren
bondskruis met vaste kroon en het cij
fer veertig voor. Gewoon doen, zei de
dokter. Na zo'n hartaanval moet je na
tuurlijk niet hard gaan lopen, maar
met wandelen help je de motor een
beetje. Ik heb de Avondvierdaagse in
Soest en de twee-daagse in Amersfoort
(voor de zesendertigste keer!) be
schouwd als training de laatste maan
den. Ik heb er zin in de volgende week.
Ik ben geboren in Friesland. Vader
was een gewone boerenarbeider en Ik
een soort "Bartje", dat jochie van de
teevee-serie. We liepen op klompen
van vijfenzestig cent van Tergracht bij
Bartlehiem in de berm naar school.
Fietsen heb ik geleerd op de bakfiets
van de bakker.
De eerste keer dat ik echt liep in
groepsverband was bij het leger. Ik zat
in Amsterdam bij de Huzaren van Bo-
reel, het bereden volk van de militaire
politie, en op een zaterdagmiddag in
1938 deden we met 17 man mee aan een
voettocht van .35 km vanaf het Ajax-
stadion naar Muiden en weer terug.
Lopen was niets voor mij. Je zweette je
kapot in zo'n duffelse jas met een mi
trailleur op je rug. We waren doodop in
Muiden en wilden in een cafeetje even
uitrusten, maar kapitein van Moorsel
moest zo nodig de branie uithangen
voor het publiek, liet ons meteen weer
buiten aantreden in de houding en com
mandeerde ons weer richting Amster
dam. Bij de finish viel er iemand
flauw, we konden niet meer, blaren zo
groot als duiveëieren en we waren zo
stijf als een deur.
Op 15 oktober 1945 kwam ik bij de
Soester politie in dienst. In dat jaar
werd ook de Soester Politie Sportvere
niging (SPSV) opgericht. In onze uit
bundigheid deden we van allerlei:
boksen, schermen, voetbal, volleybal,
zingen en wandelen: de Avondvier
daagse en de Vierdaagse van Nijme
gen met een groep politiemensen.
In 1955 speldde burgemeester Ba
ron Bentinck ons na tien keer het "gou
den kruis" op (zie foto). Zingen deden
we ook ja. We hadden een dubbelman-
nenkwartet o.I.v. Meindert de Wolf.
Rang stand
Het liefst loop ik met mooi, droog, zon
nig weer. Dan blijven je spieren soepel.
Mijn voeten wrijf ik vantevoren in met
vaseline en soms draag ik zwachtels.
Verder gewone sokken en goede, stevi
ge wandelschoenen. Vroeger droegen
we van die "kistjes", die hoge schoe
nen.
De twee-daagse in Amersfoort (2 x 30
km) duurde vroeger 70 km. Daar deed
je twaalf uur over. Iedereen kan dat
niet en niet iedereen zal dat doen.
Wat me zo aantrekt? Dat is de sfeer.
Iedereen loopt met iedereen. Er is geen
verschil in rang en stand. De kolonel
loopt naast de postbode. Vooral bij de
Vierdaagse rond Nijmegen is de sfeer
en hulpvaardigheid fantastisch. Al vijf
endertig jaar logeer ik ter plaatse in
hetzelfde kosthuis, bij "tante Marie".
Ze heeft nog niet zo lang geleden aan
mijn ziekbed gezeten en ze zei: als je
niet meedoet dit jaar, kom je toch die
week bij ons logeren om het mee te ma
ken.
Veertig jaar geleden overnachtten we
met de Soester politie in een Nijmeegs
schoolgebouw. Je moest je wassen bij
zo'n trog onder de koude kraan. Een
douche was er niet bij. Om negen uur 's
avonds kreeg je pas wat warm eten.
Maar het was altijd gezellig. Vooral
met agent de Bruin kon je lachen. Hoe
meer pijn hij had, hoe meer schik hij
kreeg. We hebben ook heel wat gezon
gen onderweg. Later liep ik samen met
schoenmaker v.d. Pol van de
Koninginnelaan. Hij is jonger dan ik en
moest tien kilometer langer lopen,
maar dan zei ik: ik loop met je mee.
Tussen de achttien en vijftig jaar loop
je vijftig kilometer per dag, van vijftig
tot vijfenzestig veertig kilometer en
boven de vijfenzestig loop je dertig ki
lometer.
Eén keer heb ik de afstand in één keer
uitgelopen. Onderweg waren alle
cafeetjes bezet en overvol. Ik dacht:
ik loop maar door en zo kwam ik
als zesde binnen. Nu loop ik elk jaar
samen met een oud-militair ui Ede. Hij
is 76 jaar en loopt in hetzelfde ritme en
Foto: Herman van Dam
tempo als ik. Ik heb ook de elfsteden
tocht te voet meegedaan. Dan sliepen
we 's nachts in stapelbedden in de
zandschepen.
In Amersfoort liep ik een keer bij een
hitte van 35 graden in 1957. Ik weet niet
meer hoe ik de Leusderweg aan het
eindpunt bereikte, maar op weg naar
Soest op de fiets voelde ik me helemaal
niet lekker. Als ik langs mijn voorhoofd
wreef, hield ik zout in mijn hand. De
volgende dag deed ik met moeite
zondagsdienst bij de recherche en die
maandag erop was ik in Utrecht bij het
gerechtshof en toen bedacht ik me dat
ze in Indië zouttabletjes gebruiken als
het zo warm is. Op de hoek van de
straat kocht ik twee zoute haringen en
in een cafeetje dronk ik twee glaasjes
pils. Ik voelde me helemaal
opknappen." JAN VISSER
Van rechts naar links:Burgemeester Bentinck, de heer W.G. Le Clerq en de
heer T. v.d. Meulen.
Steenhoffstraat 53 Soest
Tel. 02155-21433
"Carmen", in 1845 ontsproten aan de
fantasie van schrijver Prosper Meri-
mée, dertig jaar later door Georges
Bizet omgezet tot een opera en nu door
de Spaanse cineast Carlos Saura be
werkt tot een oogstrelende en fasci
nerend opgezette speelfilm.
Saura zet zijn "Carmen" in een ruimte
waarin een flamenco-groep een ge
danste versie van Bizets stuk instu
deert. Deze groep wordt geleid door
Antonio Gases en die brengt zijn nieu
we ontdekking (hoe toevallig) Carmen
mee. Tijdens het oorspronkelijk ver
haal van Merimée naast en door el
kaar. Ook in de film is sprake van een
allesverterende liefde en jaloezie, die
via vlammende flamenco-dansen en
muziek uiterst subtiel en in prachtige
beelden wordt neergezet. De leider,
Antonio, ontbrandt in een gedreven
liefde voor zijn nieuwe ster, maar
Carmen wil zich niet binden aan An
tonio. Tussen Carmen en de al wat
oudere danseres, die oorspronkelijk de
rol van "Carmen" zou krijgen, maar
pu naar het tweede plan is verscho
ven, begint een felle strijd, opgezweept
door jaloézie en visueel gemaakt in
subtiele danspassen en gebaren op de
tonen van de flamencogitaristen.
"Carmen" is een ode aan het flamen
co-dansen. Saura laat zien dat deze
dans alle uitersten aan emoties, alle
extremen die de liefde oproept, in zich
weet op te nemen en te styleren. Het
mannelijke, het vrouwelijke, de trots,
de jaloezie, de concurrentie, al die
oer-emoties die meer of minder be
wust het liefdesspel en de liefdesstrijd
beheersen, krijgen in het flamenco-
dansen een schitterende uitdrukking.
Een film die op indrukwekkende wijze
onthult dat de flamenco-muziek en -
dans soul bezit en kan swingen als een
trein.
Aanvang: 21.00uur.
Entree: 5,-/leden, cjp en65+ ƒ4,-.
Agenda: Do. 18 juli: "Je Vous Salue,
Marie" van Jean-Luc Godard (Fr.
1984). De film over de onbevlekte ont
vangenis in de wereld van vandaag.
Een schandaal in Frankrijk en Italië,
geprezen en verguisd door de critici.
Do. 25 juli: "Rear Window" van Alfred
Hitchcock (USA 1954). Een van de
beste Hitchcocks met James Stewart
en Grace Kelly in de hoofdrollen.
Vrijdagmiddag vond bij het bekende
herenmodehuis Adama aan de Soes-
terbergsestraat in Soest-Zuid de fees
telijke uitreiking plaats van de prijzen
uit de jubileumactie, die Adama in de
maanden mei en juni heeft gevoerd
onder de klanten, ter gelegenheid van
het 60-jarige bestaan van de zaak. No
taris Elferink had vorige week de win
nende nummers getrokken uit de
"klantenboekjes" van Adama. Met
deze nummers maakten drie uitverko
renen kans op een bedrag van maar
liefst duizend gulden in contanten.
Eén van de drie, de heer 't Hoen, ver
trok die dag al naar zijn vakantie
adres en kreeg de tien "flappen-van-
honderd" al daags tevoren overhandigd.
Met enige ceremonieel reikte de heer
G. J. Adama vrijdagmiddag de beide
andere bedragen uit aan mevrouw J.
de Zoete-van Rees en de heer J. G. A.
Batenburg.
Mevrouw de Zoete vertelde dat zij de
1000 gulden van harte toevoegde aan
het vakantiebudget, en de heer Baten
burg zat net midden in een verhuizing,
zodat ook hier de gulle gave van Ada
ma uitstekend van pas kwam.
Voor de derde achtereenvolgende keer
wordt deze week in Kasteel Groene
veld te Baarn een Lathyrus-tentoon
stelling gehouden, die, mooier dan
vorig jaar, in het fraaie gebouw is in
gericht vanaf de zolder tot aan de
Boomkamer in het onderhuis.
"Het wordt bijna een traditie", ver
telde beheerder/conservator Wemer
Paans vrijdagavond bij de opening
de talrijke bezoekers onder wie wet
houder Oudemans uit Soest.
De opening voltrok zich in de tuin
achter Kasteel Groeneveld waar tot
half oktober de beeldenexpositie "De
Natuur Verbeeld" is te bewonderen.
Aan de voet van het bloemstuk "Alpha
Omega" speelde een koperensemble
uit Leersum vrolijke bloemenwalsjes,
die door de zomergasten vriendelijk
ritmisch werden mee geklapt.
Donderdag 11 juli, 21.00 uur:
De voorzitter van de jury deelde enkele
prijzen uit voor de mooiste arrange
menten op bloemschik-gebied, waar
onder de langste steel (1 meter 85)
en maakte de winnaar bekend van de
Groeneveld-bokaal, die dit jaar in het
bezit is gekomen van de Rijks Middel
bare Tuinbouwschool in Aalsmeer.
Ook "Paleis Soestdijk" viel weer in de
prijzen.
Mr. P. P. A. Teunissen, voorzitter van
het Bloemen Bureau Holland, memo
reerde dat ondanks "hagel en slecht
weer" dit jaar weer topkwaliteit is ge
leverd. Ongetwijfeld zullen zeer velen
deze week nog de prachtige bloemen
weelde willen bewonderen, waarbij
vooral de composities in het trappen
huis de aandacht trekken.
