'Pastoraat is: er zijn,
of't je uitkomt
of niet'
d'Oude Enghe f
Bob Sluis organiseert
Backgammon-toernooi in 'De Knollentuin'
Jamborette 1985 weer verleden tijd
Succesvolle ruiterkampen bij 'Eldorado'
SOESTER COURANT
Ds. J. van Buuren,
nieuwe gereformeerde
predikant van Soestdijk:
BAREETCAFE
Olympia organiseert
28e Paleis Soestdijk-wandeltocht
PAGINA 11
Hoofdprijs: weekend voor twee personen in Parijs
RUITERSPORT
Oude boeken?
FIETSCROSS
Groot fietscross-
toemooi bij King's
Road Riders
i.s.m. Bonds
spaarbank
Kruis, afd.
e medische
ird zijn,
icentrum
i Soest.
nogal
1 de
i dien
Daarom
reus
profiteer
ingen
ïd zeer
uze chroom
ortabele
zwart of
ing.
™erd®SoS
officieel een eigen predikant. Dan vindt in de Julianakerk de
bevestigmg en intrede plaats van ds. J. (Jan) van Bunren,
46 jaar oud, die inmiddels met zijn gezin zijn intrek heeft
genomen in de pastorie aan de Willem de Zwijgerlaan.
^;V„awUUHen Ve">UH daarmee de in meerdere opzichten
lege plaats die in Soestdijk achterbleef na het overlijden
vorig jaar van ds Joh. C. Baumfalk. Voor zijn komst nalir
Soest was hij predikant in Delft-Abtswoude, en het is zijn
aSVr.djlar' W J' ,,a"tjes. die hem in de ochtend
dienst in de Julianakerk (aanvang 9.30 uur) zal bevestigen.
De nieuwe predikant begon zijn loop
baan in het Friese Wommels (1967),
welke gemeente hij verruilde voor Nij-
kerk (1972), later gevolgd door Delft-
Abtswoude (1977). De in Den Haag
geboren en opgegroeide Jan van Buuren
leerde het "vak", om het maar een
beetje oneerbiedig te zeggen, aan de
Theologische Hogeschool van de Gere
formeerde Kerken in Kampen, nadat
hij in Den Haag het gymnasium met
goed gevolg had doorlopen. De keuze
voor Kampen, en niet voor de Vrije
Universiteit, werd hem niet ingegeven
door "inhoudelijke" overwegingen, legt
hij uit in een kort vraaggesprek, vorige
week, aan de vooravond van zijn "in
trede".
"Welnee, ik voelde meer voor Kampen
omdat het een relatief kleine instelling
is. Ik zat in Den Haag op een grote
school, en wilde wel graag naar wat
kleiners. En bovendien kwam m'n
schoonvader uit Kampen.
Vooral het beroep naar zijn laatste ge
meente, Delft-Abtswoude, zag ds. Van
Buuren als een uitdaging:"De Voor
hof", zoals de wijk heet, is een echt
moderne stadswijk, met flats van soms
zelfs 17 verdiepingen hoog, en met alle
problemen van dien. De wijk geldt - dat
is officieel vastgesteld - als de dichtst
bevolkte plek van West-Europa, met
veel hoogbouw. In 20 minuten fietste
ik m'n wijk rond. Je slijt hard aan het
werk in zo'n wijk, al is dat niet de re
den dat ik naar Soest ben afgezakt. Het
is meer een kwestie van iets anders, iets
nieuws willen aanpakken. Als je een
paar jaar in een gemeente staat ben je
net een schip waaraan teveel mossels
zijn vastgegroeid. Je zit overal op en in,
en op den duur ben je niet meer zo
wendbaar als je zou willen.
'Klikken'
Over het begrip "roeping" praat de
nieuwe predikant heel nuchter. "Ik zie
dat niet zo zwevend. Het is vooral een
kwestie van "klikken" - of de manier
waarop jij het doet aansluit bij de ma-
nier waarop de gemeente graag ziet
dat je het doet. Dat word je gewaar
door de verhalen die naar je toekomen.
En verder is het natuurlijk een avon
tuur: je mouwen opstropen en weer op
nieuw beginnen.
Het gezin Van Buuren bestaat - en zo
hoort het ook, zou je bijna zeggen -
natuurlijk niet alleen uit de predikant
zelf. Naar goed gebruik is ds. Van Buu
ren voorzien van een echtgenote, Betsy,
die hij echter steevast aanduidt als
"m'n meisje, met wie ik ben getrouwd".
De Van Vuurens hebben vier kinderen:
Lisette (20), die theologie studeert en
mogelijk haar treden in het spoor van
tiaar vader zal gaan zetten, Jan (19),
Marijke (17) en Rianne (14).
De eerste ervaringen met Soest zijn -
gelukkig maar - heel positief uitgeval
len. "We vinden Soest een vriendelijk
dorp. Je wordt hier in de winkels ten
minste nog aangekeken. In de stad ken
nen de mensen elkaar niet, maar hier
voelen we ons op ons gemak.
Soesters die ds. Van Buuren voor het
eerst ontmoeten (voor de meesten zal
dat a.s. zondag in de Julianakerk zijn)
zullen getroffen worden door een op
merkelijk detail. De dominee draagt
witte handschoenen. Verklaring: "Om
de drie jaar - waarom dat zo is weet
ik ook niet - krijg ik last van pijn
lijke kloofjes in m'n vingertoppen. Dat
is nu ook weer zo, en soms houdt het
maanden aan. Om niet elke vingertop
van een verbandje te moeten voorzien
heb ik de oplossing gezocht in deze
handschoenen
veel mogelijk met duidelijke gebaren.
Doven moeten het vooral hebben van
liplezen, en dan lezen ze in feite nog
maar een derde van wat je zegt.
Ds. Van Buuren legt uit dat het in elk
geval nooit zin heeft om tegen een dove
te staan schreeuwen, een neiging die
veel mensen toch blijken te hebben, en
spreekt zeer afwijzend over de term
"doofstommen". "Dat mag je nooit
meer zeggen; deze mensen zijn niet
stom, zeker niet in de betekenis die we
doorgaans aan dat woord geven." Hij
spreekt liever over "doofgeborenen'
Foto-albums
In zijn ruime studeerkamer in het sou
terrain van het huis aan de Willem de
Zwijgerlaan staan uiteraard planken
vol met theologie, maar een flink deel
wordt ook ingenomen door een forse
serie foto-albums, de vrucht van een
belangrijke hobby van ds. Van Buuren.
"Ik fotografeer graag en maak er zelf
altijd verhaaltjes bij
Als dat laatste in hetzelfde handschrift
gebeurt als waarin hij zijn preken op
schrijft, dan krijgen buitenstaanders
er nog knap wat moeite mee. Het
"pootje" van de pijprokende dominee
is zo klein dat het een klein wonder is
dat hij het zelf nog kan lezen. Voor
zijn toehoorders is dat een kwestie van
afwachten...
Een snelle blik langs de boekenplank
leert dat ds. Van Buuren inmiddels 16
ordners met deze preken op klein for
maat (maar dat zegt niets over de
lengte en nog minder over de inhoud)
heeft gemaakt. De laatste bevat de
preken 801 tot en met want de ord
ner is niet vol en aan de toespraak van
zondag is ds. Van Buuren tijdens het
interview nog volop bezig.
Doventaal
Preken doet ds. Van Buuren op twee
manieren: "gewoon", als je dat zo mag
zeggen, en in "doventaal". De nieuwe
predikant heeft een rijke ervaring in het
werken met gehandicapten, in het bij
zonder met doven. Hij is voorzitter van
de stichting Christelijke Tehuizen voor
Doven. Zijn betrokkenheid stamt uit de
tijd dat zijn vrouw (die hij overigens
al sinds de schoolbanken bemint) werk
te bij het bekende doveninstituut
"Effatha" in Voorburg.
Ook bij zijn intrede zal een aantal doven
de dienst bijwonen, zodat de bezoekers
van de Julianakerk direct kennis kun
nen maken met de manier waarop ds.
Van Buuren tot doven spreekt. "Het is
niet zozeer een gebarentaal, al onder
steun je je spraak natuurlijk wel zo-
Verhaal
Door zijn intensieve bemoeienis met
doven raakte hij in Friesland al be
trokken bij een interkerkelijke com
missie voor de geestelijke verzorging
van doven. In Delft-Abtswoude nam hij
o.a. het initiatief tot gecombineerde
diensten voor doven. "Er zijn nu een
maal niet zoveel dominees die het kun
nen," zegt hij. "Ik heb ook een verhaal
over gehandicapten geschreven, waar
voor uitgeverij Kok belangstelling heeft
getoond. "Pleidooi voor het onaange
paste", is de titel. Ik zal er binnenkort
ook in Trouw over schrijven."
Ds. Van Buuren maakt ook deel uit
van een theologische werkgroep die is
voortgekomen uit de conferentie van
gehandicapten, dit voorjaar onder au
spiciën van de Wereldraad van Kerken
in Lunteren gehouden. "Ook gehan
dicapten delen in de emancipatie,
aldus ds. Van Buuren. Veelbetekenend
is de titel van het congres: "Gehandi
capten, wel bekeken, niet gezien.'
"Als er in de kerk geen plaats is voor
de gehandicapte, dan ontbreekt er iets
wezenlijks in de gemeente," aldus ds
Van Buuren. '"Ga maar na: tien pro
cent van de bevolking is op een of
andere manier gehandicapt. En dat
percentage zal zeker nog toenemen."
In dat verband wijst hij op een vaak
onderbelicht aspect van de vpedsel-
nood in de wereld. "Van de 500 mil
joen mensen die door de honger worden
bédreigd blijft een hoger percentage
in leven, maar dan wel beschadigd. Ook
het toenemende aantal verkeersonge
lukken eist zijn tol, evenals de ver
schillende vormen van verslaving.
Stomme fout
In zijn boek komt ds. Van Buuren tot
de slotsom dat er eigenlijk geen aparte
diensten voor doven moeten zijn. "Er
moet plaats zijn binnen de gewone ge
meente, van welke aard iemands handi
cap ook is. Juist binnen de gemeente
moet er aandacht zijn voor wie je bent.
Ook in de kerk is eeuwenlang de stom
me fout gemaakt dat er meer werd ge
let op wat iemand kan dan op wie ie
mand is."
In zijn Delftse jaren was ds. Van Buu
ren ook verbonden aan een tehuis voor
meervoudig gehandicapten in Scheve-
ningen, waarvan hij ook de -geestelijke
verzorging voor zijn rekening nam.
"Pastoraat," aldus de predikant,
voor mij: er zijn, of 't uitkomt of niet.
Aandacht voor elkaar, dat is de kurk
waar de kerk op drijft, in het klein en in
het groot. Oplettend zijn, aandachtig
zijn, mensen in hun waarde laten, het
is ongelooflijk belangrijk.
"Er zijn" is dikwijls van meer belang
dan de goede woorden spreken. "God
zal wel zorgen dat je de woorden krijgt,
maar je moet wel zelf gaan. God geeft
je de woorden - dat is aandig van
Hem; ik heb dat zelf ondervonden."
Het stemt de nieuwe predikant tevre
den dat het gereformeerde predikan
tental van Soest met zijn komst weer
compleet is, naast ds. Land en ds. Van
Heijst. "Ik hoop en reken erop dat we
goed op elkaar zullen passen, wel eens
tegen mekaar aanschuren en misschien
ook wel eens razen en wat van elkaar
terugkrijgen. En dat beperkt zich na
tuurlijk niet tot m'n gereformeerde
collega's.
Baal
Het werken met gehandicapten is van
grote invloed geweest op dominee Van
Buren. "Ik geloof allang niet meer in
de "oplos-God". Van de gehandicapte
dominee Ullrich Bach uit Duitsland
heb ik geleerd dat zó'n God juist Baal
genoemd moet worden. Dat is de gla-
mour-God, die je succes bezorgt, die
instaat voor voorspoed en gezondheid.
Jahwe is anders: hij zorgt niet maar
voor jou, maar hij zorgt ervoor dat jij
voor een ander kunt zorgen. Hij kiest
voor de onderkant, hij wordt zél f zo, en
zó wordt hij gediend.
Jezus maakte de mensen ook niet beter,
alleen maar om ze beter te maken,
maar als een teken van zijn koninkrijk
een beeld bij het verhaal dat hij te ver
tellen heeft. Wonderen zijn tekenen
van iets anders."
Ds. Van Buuren vertelt van de erger
nis bij veel gehandicapten ten opzichte
van de kerk, die net doet alsof God
een heleboel mensen overslaat. "Dat is
niet waar. God is zelf één van de ge
handicapten. In de kerkgeschiedenis
hebben we er steeds een mooi verhaal
van gemaakt, maar God is altijd de
metgezel van degenen die niets heb
ben..."
Wat hem in zijn nieuwe werkkring alle
maal te wachten staat weet ds. Van
Buuren uiteraard nog niet. Een pro
bleem dat veel kerken bezig houdt is
dat van de polarisatie, en ds. Van Buu
ren is daarmee ook in zijn vorige ge
meenten volop geconfronteerd geweest.
"Polarisatie kun je niet ontgaan, maar je
moet 't ook niet ontlopen," vindt hij.
"Maar het gesprek met elkaar in de ge
meente moet doorgaan, alleen al om ge-
Ds. Jan van Buuren.
woon te weten waar we het over heb
ben. Maar ik zal op de kansel niet veel
lawaai maken."
Gevaarlijk plekje
De preekstoel is een gevaarijk plekje.
Weerwoord is daar niet mogelijk, en
dus moet je altijd heel goed weten wat
je zegt. Preken maken vind ik een moei
zaam karwei. Wat Jan van Buuren zegt
is bovendien niet de laatste waarheid.
Door je preken wordt er trouwens geen
mens bekeerd, maar je moet er altijd
wel de uiterste zorg aan besteden. In
een gewoon gesprek kun je je uit
spraken nog wel eens toelichten of cor
rigeren, maar dat kan op de kansel niet.
Ik denk dan ook dat ik vaker over het
IKV zal "praten" dan "preken"..."
Op de preekstoel gaat het niet om het
verkondigen van "opvattingen", aldus
ds. Van Buuren. "Maar in je kontakten
en in de catechese moet je zo con
creet zijn dat je over die dingen met
elkaar kunt doorpraten.
Hij gruwt trouwens van etiketten en
"hokjes-stopperij". "Ik peins er ook
Middelwijkstraat 2
3764 CG Soest
Tel. 02155-13331
DAGMENU
voor ƒ11,50 -
Tussen 12.00 en 20.00 uur
Woensdag 7 augustus
Spaghetti Bolognaise
Donderdag 8 augustus
Varkenslapje
Vrijdag 9 augustus
Papstip
Maandag 12 augustus
Verse worst
Dinsdag 13 augustus
Duitse biefstuk
Woensdag 14 augustus
Paprika schnitzel
Zaterdag en zondag is er geen
dagmenu.
niet over om lid te worden van een of
andere club als het Confessioneel Ge
reformeerd Beraad. Ik heb iets tegen
gelijkgezinden-onder-elkaar, die el-
kaars mening bevestigen. Meningen
vórmen is heel wat anders..."
Ds- yan Buuren is overigens blij dat
dat hij niet alleen maar "predik-ant"
is. Om het met zijn eigen woorden te
zeggen: "Als het leven vergele
ken kan worden met "op reis zijn in de
tijd", dan mag je van de kerk best
zeggen dat zij het "reisgezelschap on
derweg" vormt, de groep mensen met
wie je samen optrekt en met wie je
ook allerlei dingen samen beleeft." Zo
schreef hij het in zijn afscheidsartikel
in het Delftse kerkblad: "Mijn werk
zou je dan kunnen omschrijven alstel
kens weer even met iemand oplopen.
Voor de 28e achtereenvolgende keer
organiseert de wandelsportvereniging
Olympia, onder auspiciën van de
Stichts Gooise Wandelsport Bond
[SGWB], hhar traditionele Paleis
Soestdijkwandeltocht op zaterdag 24
augustus. Ook dit keer zijn fraaie en af
wisselende straat/bosparkoersen uit
gezet in de bossen van Staatsbosbeheer
en rondom het Koninklijk Paleis.
De wandeltocht staat voor iedereen
open, zowel individueel als in groeps
verband. Er kan een keuze gemaakt
worden uit een parkoers van 5, 10, 15,
20 of 25 kilometer. Het verenigingsge
bouw van de Emmakerk aan de Regen-
tesselaan in Soest fungeert als start- en
finishplaats.
Er kan gestart worden tussen 10.00 en
12.00 uur voor de 25 km. en de overige
afstanden tot 13.00 uur. Voor groepen
van tien personen en een leider/ster
zijn op de 5, 10, 15 en 20 km. prijzen
beschikbaar. De start voor groepen
welke voorjury-beoordeling in aan
merking wensen te komen is om 13.00
uur.
Het inschrijfgeld bedraagt van 6 t/m 14
jaar 3,25 en 4,00 voor personen van
15 jaar en ouder, inklusief herinnering
welke bestaat uit een medaille met lint.
Indien men zich na 14 augustus en aan
het vertrekpunt laat inschrijven wor
den de bedragen met 0,75 verhoogd.
Bovendien is men bij na-inschrijving
niet verzekerd van de herinnering (en).
Leden van een erkende wandelsportor
ganisatie genieten op het inschrijfgeld
(met herinnering) een reduktie van
ƒ0,50.
Zonder herinnering betaalt men res
pectievelijk 1,50 en ƒ1,75»
Het Nederlandse Rode
Soest/Soesterberg, zal de
verzorging van de deelnemers op zich
nemen.
Wandelboekjes kunnen worden afgete
kend mits deze voor vertrek zijn inge
leverd. Op alle invalswegen naar Soest
zullen richtingsborden naar de par
keerplaatsen worden aangebracht. Op
last van de gemeentepolitie Soest,
dienen auto's en bussen aan de rech
terzijde van de Jachthuislaar
geparkeerd te worden. Het startburc
sluit om 18.00 uur.
Eventuele inlichtingen of een gratis
programmaboekje kan men verkrijgen
bij mevr. I. Maassen, Korte Hart-
weg 4, 3763 SJ Soest, tel. {20188 of de
heer W. van Steenderen, Lange Brink-
weg 50, 3764 AD Soest, tel. 16414 (s.v.p.
na 18.00 uur).
Een lang weekend, geheel verzorgd,
voor twee personen naar Parijs. Dat is
de prijs voor degenen die zich in sep
tember a.s. Backgammon-kampioen
van Soest mag noemen.
Daarvoor moet hij (of zij) vanaf maan
dag 26 augustus a.s. in het bekende bar/
eetcafé de Knollentuin aan de Burge
meester Grothestraat het opnemen tegen
alle andere deelnemers aan het grote
Backgammon-toernooi, dat Knollentuin
eigenaar Bob Sluis in de komende we
ken organiseert.
Het is de bedoeling dat de deelnemers
(al enige tientallen hebben zich inmid
dels bij de Knollentuin aangemeld,
maar er kunnen er gerust nog heel wat
bijelkaar in wekelijkse ronden - naar
keuze op maandag-, of dinsdag- of
woensdagavond - ontmoeten. "De spe
lers komen allemaal twee keer tegen
elkaar uit," aldus Bob Sluis, "maar
kunnen zelf de avond bepalen wanneer
ze spelen." Op woensdag 25 september
vindt de laatste ontmoeting plaats, en
dan wordt ook bepaald wie op kosten
van Bob Sluis naar Parijs mag.
Bob Sluis is zelf een enthousiast beoefe
naar van het spel, dat gespeeld wordt
met een bord (doorgaans een fraaie uit
klapbare doos en tweemaal vijftien
schij ven in twee kleuren
"Het is echt een denkspel, net zo goed
als schaken of dammen. Je kunt het
eigenlijk alleen leren door het te doen,
het is een spel waarin je ervaring moet
opdoen. Maar het is wel opvallend dat
beginners het spel binnen een minuut
of tien zó onder de knie hebben dat ze
al zitten te spelen. Je leert 't heel snel.
Een aantal bezoekers die het spel hier
van mij hebben geleerd, hebben een
eigen bord gekocht en zijn er ver
slaafd aan."
Oud spel
Volgens insiders is Backgammon zo'n
beetje het oudste spel van de wereld. De
oude Soemeriers (5000 jaar v. Chr.)
speelden het al en ook in Egypte zijn
sporen van het spel gevonden, dat via
de Grieken naar Europa overwaaide.
Vooral in Griekenland, Turkije en an
dere landen rondom de oostelijke Mid
dellandse Zee is het spel populair geble
ven en de laatste jaren maakt het in
het Westen een enorme opgang.
"Ik ben ervan overtuigd dat intussen
wel vier van de tien Nederlandse ge
zinnen het spel in huis hebben," aldus
Bob Sluis. "Twee jaar geleden was het
misschien nog één op de twintig."
Opmerkelijk is ook dat het Back-
gammonspel vooral wordt gespeeld in
de "betere" horeca-bedrijven. "Het
brengt sfeer in een bedrijf," weet Bob
Sluis. "In sommige zaken zijn zelfs spe
ciale Backgammonkelders ingericht.
Het is een echt denkspel, geen gokspel.
Anders zou ik het ook niet in m'n zaak
willen hebben."
Strategie
Bij Backgammon spelen zowel kundig
heid als geluk een doorslaggevende rol,
aldus Bob Sluis. "Backgammon heeft
elementen in zich van zowel schaken
Bob Sluis achter het Backgammon-
bord
als ganzeborden, maar of je wint of
verliest heeft vooral met strategie te
maken. Het gaat om punten."
Backgammon is, het zai niemand ver
bazen, een rustige sport. "Als er veel
mensen spelen is dat geen bezwaar.
Het spel hoeft niet lang te duren. Ik
zelf speel wel eens een partij in vijf
minuten," vertelt hij lachend. "Wie het
spel nog niet kent, kan bij mij terecht.
Ik vind het heel plezierig om de mensen
er mee vertrouwd te maken.
Nu al speelt Bob Sluis met de gedachte
om in het voorjaar van 1986 nog eens
een Backgammonfcompetitie te organi
seren. Wie belangstelling heeft voor
het komende toernooikan kontakt opne
men met Bob Sluis, De Knollentuin,
Burgemeester Grothestraat 37, tel.
Op en rondom de "oude" manége "El
dorado" aan de Bosstraat - de nieuwe
manége is zogezegd onderweg - hebben
zich in de afgelopen weken de inmid
dels traditie geworden ruiterkampen
afgespeeld. "Eldorado" organiseert
deze kampen voor de jeugdige ruiters
nu al weer enkele jaren met veel suc
ces. Dat gebeurt in nauwe
samenwerking met de Soester jeugd
herberg "De Heidebloem", eveneens
aan de Bosstraat.
Zes weken achter elkaar - dit jaar is
zelfs een zevende week toegevoegd -
ontmoeten bij "Eldorado" gasten van
de jeugdherberg vanaf 14 jaar elkaar
rondom het ruitergebeuren, waaraan
ook de jeugdige ponyruiters van "Eldo
rado" zelf volop deelnemen.
Zelfs uit het buitenland komen er
deelnemers naar de Soester Bosstraat,
bijvoorbeeld uit Duitsland of Spanje.
Door de samenwerking met de jeugd
herberg kunnen namelijk ook interna
tionale kontakten worden gelegd.
Het kampprogramma begint 's maan
dags om 9.00 uur en duurt tot vrijdag
17.ou uur. In de tussentijd maken de
deelnemers - al of niet met ervaring in
de ruitersport - kennis met alles wat er
komt kijken bij het rijden en verzorgen
van hun favoriete dieren: paarden en
ponies.
"Sommige van de deelnemers hebben
als ze hier komen nog nooit op een
paard gezeten," vertelt Joyce Winkel,
stagiaire van het Nederlands Hippisch
Centrum in Deurne, die in het kader
van haar opleiding tot instructrice/be-
drijfsleidster al geruime tijd bij het
wel en wee op "Eldorado" betrokken
is. "Het voordeel van zo'n kamp is dat
de deelnemers heel snel leren, vooral
ook van elkaar, omdat ze natuurlijk
niet voor elkaar willen onderdoen.
Theorie en praktijk gaan tijdens de rui
terkampen bij "Eldorado" hand in
hand. De deelnemers leren borstelen
en poetsen en krijgen kennis bijge
bracht over de tuigen, de zadels, de
hoofdstellen etc., maar ook over de
bouw van het paard (het "exterieur"),
over voedsel, ziekten, benamingen,
kleuren en nog veel meer.
In de praktijklessen is ook het mennen
opgenomen. Dat gebeurt in eerste in
stantie aan een mentoestel, maar later
ook met de ponywagen.
"Je kunt het natuurlijk op z'n janboe
refluitjes doen," aldus Joyce, "maar
het leuke is dat ze hier kennismaken
met het officiële systeem in een heel
ongedwongen sfeer."
De deelname aan de kampen verschilt
van week tot week. Soms is het aantal
deelnemers minder dan tien, meestal
zijn het er wel tegen de twintig, nog
afgezien van de "eigen" Eldorado-rui
tertjes, waarvan er telkens maximaal
tien meedoen.
Uiteraard keren de gasten van de
jeugdherberg telkens terug naar hun
tijdelijk onderkomen, maar de "Eldo-
rado"-jeugd blijft in de kampweek één
nachtje op de manége. Dan wordt er
dik stro in de stal gelegd, zodat de kin
deren de nacht zo dicht mogelijk bij
hun geliefde dieren kunnen
doorbrengen. Meestal loopt zo'n "nacht
je slapen bij de paarden en de ponies"
uit op een groot feest.
Het lijdt geen twijfel dat de succesvolle
ruiterkampen ook volgend jaar zullen
worden voortgezet. Dan in het nieuwe
onderkomen van "Eldorado"
Bel Amnesty, tel. 14045
Met een groot kampvuur is vorige
week woensdagavond de Jamborette
1985, de vijfjaarljkse internationale
scouting-ontmoeting die op het padvin
dersterrein de Paltz in Soestduinen
werd gehouden, afgesloten. Aan de eve
nementen hebben meer dan 500 jon
gens en meisjes uit elf landen meege-
dan. Officieel werd Jamborette don
derdagmorgen met het gebruikelijke
ceremonieel beëindigd, waarna het
kampement werd afgebroken en opge
ruimd, maar de woensdagavond werd
een echte feestavond volgens oude en
nieuwe scouting-tradities in een feeste
lijk programma, waaraan door alle
groepen een bijdrage werd geleverd.
Eerder op de dag hadden de deel
nemers onderling hun krachten be
proefd in een Zeskamp, die vanwege
de barre weersomstandigheden niet in
de open lucht plaatsvond, maar in de
ijlings gehuurde sporthal in Loos-
drecht.
De Jamborette is dit keer wel bijzon
der getroffen door regen en storm.
Dat leidde er vorige week zelfs toe dat
enige tientallen deelnemers' moesten
worden geëvacueerd naar onderkomens
in Amersfoort. Dat neemt niet weg dat
de meesten volop hebben genoten van
de anderhalve week lange ontmoeting,
waarin veel nieuwe vriendschappen
werden gesloten.
Nieuw in het
INFOrmatiecentrum
Geïnteresseerden kunnen in het IN
FOrmatiecentrum gratis de brochure
"Werkwijzer voor Jongeren 1985"
meenemen. In deze brochure vindt
men een opsomming van zaken als par
tiële leerplicht, leerlingwezen,
minimumloon, werkloos, ziekte en on-
&®val, arbeidsovereenkomst,
kinderbijslag en pensioen.
Nieuwe riolering in
Ir. Menkolaan
Dit najaar krijgt de Ir. Menkolaan
nieuwe riolering. De oude riolering da
teert van ongeveer dertig jaar terug en
is hoognodig aan vernieuwing toe.
Het wegdek heeft thans een teerver-
harding en zal straks een klinkerbe
strating krijgen. Er komt geen asfalt-
verharding. Dit in verband met de be
reikbaarheid van de riolering, want
zou men na verloop van tijd bij de riole
ring moeten betekent dat openbreken
met als gevolg hat ontstaan van zoge
naamde "lappendekens". De werk
zaamheden zullen in gedeelten worden
uitgevoerd om het ongerief voor de
bewoners zo gering mogelijk te
houden. Ongeveer zes weken zal het
werk duren.
Twee Amersfoortse padvindsters heb
ben het slot van het evenement niet
meegemaakt. Zij besloten vorige week
tijdens een nachtelijke "hike" - een
speurtocht met opdrachten - de benen
te nemen omdat ze er verder geen zin
in hadden. De leiding van het kamp en
de politie van Soest en de omgeving
zijn vrijwel de hele nacht bezig ge
weest om ze op te sporen totdat de
meisjes, 12 en 13 jaar oud, in de
Soester bossen werden aangetroffen.
De meisjes werden door hun ouders op
gehaald. Ze hadden niet naar het kamp
durven terugkeren.
Een Britse deelnemer brak vorige
week zijn arm toen hij van de "ape-
brug" - een touwbrug - viel. Met de
ambulance van het Rode Kruis, dat tij
dens de evenementen stand-by was om
hulp te verlenen (in totaal moest het
Rode Kruis zo'n 130 maal in actie ko
men voor grotere of vooral kleine ver
wondingen), werd hij naar Zonneglo
ren gebracht.
de succesvolle fietscrossclub de King's
Itoad Riders uit Soest, in samenwer
king met de Bondsspaarbank, haar
sponsor, voor het 3e achtereenvolgende
jaar het grote fietscross-toernooi om
de Bondsspaarbank-wisseltrofee.
Wist de organisatie vorig jaar 6 clubs
naar haar crossbaan te krijgen, dit
jaar komen er maar liefst 12 ver
enigingen naar Soest om onderling hun
krachten te meten, maar vooral om die
grote Bondsspaarbank-trofee mee
naar huis te nemen.
Titelverdediger Leusden (ze wonnen al
2 keer) is natuurlijk present, maar ook
de toppers uit bijv. Hilversum, Almere,
Houten, Soesterberg, enz. zijn aanwe
zig, zodat het weer een echt spektakel
wordt.
De crossbaan ligt aan de Koningsweg
t.o. Mercurius, bij het nieuwe industrie
terrein, en is geopend vanaf 09.00 uur.
De toegang voor kinderen t/m 10 jaar
is gratis, voor alle leeftijden daar
boven bedraagt zij 2,50.
Uiteraard is er op de baan een ge
zellig muziekje, een mooie stek om alle
races goed te kunnen bekijken en ook
voor de inwendige mens is alles aan
wezig.
