IDE
wr
Mantels/Overjassen
JAPONNEN
5.75
3.65
{oester verhuisbedrijf Van 't Net slaat
Heugels uit over de hele wereld
m
\YV
W. van Dam verkoopt supermarkt bij Honsbergen
ICTO-voorzitter trekt lessen uit de geschiedenis
idier
art
4.90
4.50
BLIJ MET DE STOMERIJ"
PAGÏNAlè WQENSDAG 11 SEPTEMBER 1985
SOESTER COURANT
PAGINA 17
.00 uur
elsprijzen
L. 12477
ermann
^PIJTB.V
/v)
Irijf
L. van 't Net maakte reis naar Singapore en Australië
S
Auto uit verkeer genomen
SEPTEMBER-AANBIEDING:
TEXTIÊLREINIGERS
Formule supermarkt blijft ongewijzigd
Kruisraketten Nee? Kruisraketten Ja?
nternationaal
ige Nederlandse
ltaten
voeten uit.
een unieke
ütermann
Jtermann
jaren nv
>tbus 169
Ï155) 18674
ïgevende
sderlandse als
I met een ver-
eiten, zoeken
vattende taak
ekende
:n Engels
zal zij dienen
;le eigen-
omogen.
!5-35 jaar met
lie reeds de
funktie heeft
riculum vitae
e Tapijt B.V.,
i Soest.
iaatsing
'MENDE
VMHEDEN
garantie
SHELL
taan
'oor c.v. In-
verre reizen doet kan veel verha-
Dat gaat in ieder geval helemaal
voor de heer A. van 't Net, directeur
n de bekende verhuisfirma uit Soest
fods 1914! - die sinds enkele jaren ge-
Itigd is aan de Nijverheidsweg op
Soester industrieterrein. De heer
i 't Net is onlangs teruggekeerd van
pt weinig minder dan een wereldreis
èoemd kan worden: een vliegreis
Ir Singapore en Australië, waar hij
p groot aantal zeer vruchtbare kon
den heeft gelegd voor het verhuis-
Vjf. waarin behalve hijzelf nog drie
ers Van 't Net werkzaam zijn.
laam Van 't Net heeft al generaties
een bekende klank in Soest en de
ite verhuiswagens met het opschrift
in onze gemeente een zeer bekende
ichijning. Het bedrijf heeft in de
loop der jaren zijn vleugels uitgeslagen
^^£r zo'n beetje alle wereldzeeën en
itinenten; de plaatselijke kontakten
daarbij niet verwaarloosd,
.rom levert Van 't Net zijn vakman-
ip, deskundigheid, ervaring en ef-
iëncy nog altijd van harte aan bur-
s van Soest, ook als het om een be-
teiden privé-verhuizing gaat.
:h blijft het werk daartoe al lang
>t meer beperkt. Op het programma
Van 't Net staan bijvoorbeeld ook
•te projecten als het verhuizen van
eente- of rijkskantoren en van gro-
concerns. Het internationale aan-
4 is in de loop der jaren sterk ge-
ïid en neemt nu een grote plaats in
[activiteiten van het bedrijf is.
De reis naar Singapore en Australië
'am dan ook niet helemaal "uit de
Iht vallen", zoals de heer Van 't
fet verduidelijkt in een relaas van zijn
lerwaardigheden op verre afstand
Soest. De feitelijke aanleiding was
uitnodiging voor een drieweekse
:antie in Australië, aangeboden
•r een relatie die door Van 't Net tot
•te tevredenheid van België naar
itralië was verscheept. "Dat was
lurlijk een schitterend aanbod,
r ik vond dat ik niet alleen maar
Ie weken vakantie kon gaan houden,
rom heb ik er gelijk een zakenreis
gemaakt..."
j jfifensen'
De heenreis herinnert de heer Van 't
[let zich als een tocht met bijzondere
waringen, vooral door de enorme
schillen in de plaatsen waar hij
een tussenstop maakte en waar hij de
|legenheid te baar nam om er even
ad rond te kijken. "Het diiurde wel
via Muscat, Karachi, en Colombo
yam ik in Singapore aan. Het leek
ènsen wel, met ald die haltes! Eigen
lijk was het neit de bedoeling dat ik
iïi Singapore ook zaken zou doen, maar
Ik had er een lange tussenstop en daar
om dacht ik: waarom zou ik hier ook
niet even rondneuzen?
Als één van de weinige Nederlandse
Wïrhuisfirrna's is Van 't Net aangeslo
ten bij de FIDI (Federation Interna
tionale des Demenageurs Internatio-
naux), de internationale verhuizers
federatie, waartoe de beste verhuizers
ter wereld behoren. "Ik zat op m'n
[elkamer en besloot eens in de gids
tijken of er ook leden van de FIDI
fSihgapore waren. Dat bleek inder
daad zo te zijn: twee zelfs. Die heb
ik toen maar opgezocht.
Van Singapore ging de reis door naar
Perth, in het westelijk deel van Australië-
Ook daar werd een aantal rerenom-
Ook daar werd een aantal gerenom
meerde FIDI-leden met een bezoek
vereerd. "Ik heb er een stuk of negen
grote bedrijven bezocht en goed be
keken. Je wilt toch graag zien met wie
je zaken gaat doen. Tenslotte moet je
hier je opdrachtgevers kunnen ver
tellen hoe de zaken er daar voor staan.
Dan is het van belang dat je uit eigen
Waarneming kunt praten.
Nazorg
Mstralië is bepaald niet het gemak
kelijkste land van de wereld voor een
Verhuizing, zo blijkt. "Kijk, inpakken
en verschepen, dat kan iedere verhui
zer wel. Het belangrijkste is echter de
afhandeling ter plaatse, de 'na
zorg, zogezegd. Dat vraagt enorm
veel aandacht. Een klant moet aaar
zelf niets aan hoeven te doen.
Vdoral de Australische douane is een
bijna onneembare hindernis, zo valt
uit het relaas van de heer Van 't Net op
te maken. "Ze hebben daar enorm
strenge invoerbepalingen. Soms komt
het wel een beetje absurd over, bij-
oorbeeld als je in het vliegtuig moet
Wörden ontsmet. Kun je nagaan wat er
bij een hete inboedel allemaal moet
gebeuren. Als tuinmeubels, om maar
wat te noemen, niet strikt 'gecleand'
zijn, kun je echt vergeten dat ze snel op
je terras komen te staan. Voor dieren
en textiel geldt hetzelfde nog sterker.
Die kun je echt beter thuis laten, want
het levert alleen maar ellende op."
IJiJWii)'1'.
-c-
wm-*•***»
De Australische quarantaineregels
zijn ongeëvenaard scherp, aldus de
heer Van 't Net. "Toevallig kwam er in
die periode een schip aan met een con
tainer van ons. Ik heb de afhandeling
daarvan helemaal kunnen volgen."
De formaliteiten die bij invoer in
Australië moeten worden vervuld lie
gen er bepaald niet om.
Olifantspoot
"Daar is Nederland werkelijk heilig
bij", aldus de heer Van 't Net. "Enge
land is ook lastig, maar Australië slaat
alles. Wij hebben geen last gehad, al
kost het wel een hoop tijdverlies. Ik heb
er in diezelfde tijd een container zien
aankomen uit India, met een opgezette
olifantspoot. Ik dacht dat de douane
er in zou blijven
In totaal heeft de heer Van 't Net tij
dens zijn drieweekse reis niet minder
dan 21 grote verhuisbedrijven bezocht
in Australië en Singapore, waaronder
een aantal zeer grote. "Er was er één
bij, dat had zelfs 1800 man personeel in
dienst", verduidelijkt hij de schaal,
waarop daar wordt gewerkt. "Austra
lië is ook een geweldig groot land. En
ze denken er ook groot, het draait
allemaal om de 'business'.
Na Perth stond Sydney op het program
ma, waar de heer Van 't Net nog een
aantal bedrijven bezocht, en tenslotte
Melbourne. Hij verwacht een toene
mende groei van de verhuizingen naar
Australië. "Het land is een tijdje ge
sloten geweest voor Europese immi
granten, maar de deuren gaan nu weer
wijd open. Ik voorzie een groeiende
trek naar het land." In Melbourne
heeft de heer Van 't Net o.m. via de
Amerikaanse Kamer van Koophandel
uitstekende kontakten kunnen leggen.
"Ik ben de eerste Hollandse verhuizer
die in Australië is geweest", aldus de
heer Van 't Net. Hij heeft zich voor
een verloop van de "Australische" za
ken verzekerd van de assistentie van
de heer Anton Jansen, die zelf jaren
lang in het vak werkzaam is geweest
en nu op free lance basis voor Van 't
Net werkt. "In feite hebben we nu een
aparte af deling-Australië", aldus de
heer Van 't Net. "En dat is een goede
zaak. In Australië zelf worden de za
ken van dichtbij waargenomen door de
heer Prins. Die zoekt de mensen daar
op. 't Is uiteindelijk net iets meer als
de mensen die er pas zitten, op duizen
den kilometers van Nederland, iemand
tegenkomen die zegt: goedemiddag, ik
ben van Van 't Net.
Positie versterken
Stilstand is achteruitgang, is het motto
van de heer Van 't Net' "Daarom zoe
ken we steeds weer nieuwe wegen om
onze positie te versterken. Je moet nooit
op één poot blijven staan. De verhuis-
markt groeit, de mensen verhuizen
meer, maar je moet niet stil gaan zit
ten afwachten. Vroeger konden m'n
vader en ik misschien makkelijk bij de
telefoon blijven zitten en had je 't
maar voor het uitzoeken, maar van
daag de dag moet er stevig gepionierd
worden. Dat is in de eerste plaats een
kwestie van je werk goed doen. Met on
ze know-how en meer dan 70 jaar prak-
9 De heer A. van 't Net.
Foto: Herman van Dam
tijkervaring dóen we dat ook. Ik stond
er als jongetje al bij toen m'n vader in
de jaren vijftig emigranten naar Cana
da, Australië en al die andere landen
verscheepte. Dat ging toen nog in kis
ten - over containers werd nog niet ge
dacht."
Overigens zit de firma Van 't Net ook
in Nederland zelf bepaald niet stil. De
heer Van 't Net start binnenkort een
verkoopkantoor in Hilversum. In Nij-
kerk is een bijkantoor dat door een fa
milielid wordt bemand. Er wordt ook
uitgekeken naar eventuele andere ves
tigingen.
Hecht familiebedrijf
In het dagelijkse werk werken de vier
broers Van 't Nét en hun vader nauw
samen, verduidelijkt de heer Van 't
Net. "Dat kun je natuurlijk allemaal
niet alleen. We vormen een hecht fami
liebedrijf waarin ieder zijn plaats heeft
en zijn verantwoordelijkheid draagt.
We kijken nooit op een uurtje, we
werken met z'n allen keihard en ook
behoorlijk lang." Vader Van 't Net is
dezer dagen 50 jaar in de zaakeen ju
bileum dat in alle rust is gevierd.
"Ik ben niet iemand die gaat zitten af
wachten, maar iemand die er continu
op afgaat'aldus de jonge directeur.
Die eigenschappen hebben er in niet
geringe mate toe bijgedragen dat de
firma Van 't Net zijn vleugels zover
over Nederland en de wereld kan uit
slaan. "We werken goed. We zorgen
ook voor een optimale voorbereiding.
Als enige Soester verhuisbedrijf zijn
wij erkende internationale verhuizers,
en daar zijn we trots op. We regelen
alles voor de klanten: alle formalitei
ten, de hete papierwinkel, behalve na
tuurlijk dat ze zichzelf moeten laten in
schrijven. Dat kunnen wij niet doen."
Op de vraag of verhuizen niet erg duur
is geworden antwoordt de heer Van 't
Net: "Ik denk het niet. Als je nagaat
wat er allemaal bij komt kijken: spe
ciale auto's, gespecialiseerd personeel,
dat soms weken van huis is, dan kun
je wel nagaan dat het in die gevallen
duizenden guldens moet kosten. Maar
we doen ook altijd nog graag een kleine
verhuizing in Soest. Eenvoud siert de
mens, zeg ik altijd maar, en wie het
kleine niet eert is het grote niet weerd."
De heer Van 't Net, nog maar nauwe
lijks terug uit Australië, is geen man
om stil te zitten. "Als dit eenmaal goed
van de grond is - we hebben gezaaid
en geploegd, en wachten nu natuurlijk
op de oogst - gaan we vast en zeker
verder.
Ik ben van plan binnenkort nog een
grote reis te maken, nu weer naar een
andere kant van de wereld. Nee, ik
vertel nog niet waarheen. Dit is nog
maar het begin. Straks kunnen we in
derdaad zeggen: 'Van 't Net, waar ook
ter wereld."
t 'Waar ook ter wereldhet devies
van de firma Van 't Net. wordt t reffend
verbeeld op deze foto.
Foto: Herman van Dam
(02155)
1 43 32
WO Kt O mot MV SIIK
Soester cel in wegens
achterstallige boete
De politie heeft vorige week de 40-jari-
ge J.V. ujit Soest aangehouden, omdat
hij tot dusver had nagelaten een hem
opgelegde boete te betalen. Omdat hij
de politie voortdurend aan het lijntje
had gehouden werd er tenslotte een ar
restatiebevel gegeven, waarop de man
in de kraag werd gevat. De achterstal
lige 75 gulden kon hij afkopen door een
etmaal in de cel te verblijven. Dat deed
hij.
Op de Amersfoortsestraat hield de politie
vorige week de automobilist S. uit Utrecht
staande voor een controle. De remmen
van zijn wagen deugden niet, zo kwam
vast te staan. De auto werd voor- technisch
onderzoek aan het bureau geplaatst.
NU
NU
KONINGSWEG 16 - SOEST - TELEFOON 14302
W. van Dam.
Foto: Goos van der Wilt
De consument heeft er niets van kun
nen merken en het ziet er evenmin
naar uit dat hij of zij dat in de komende
tijd wel zal doen, maar toch heeft zich
"achter de schermen" van de bekende
Soester supermarkt Van Dan Super
(bij Honsbergen aan de Wiardi Beck-
manstraat) een grote verandering vol
trokken. De heer Wouter van Dam,
directeur-eigenaar van wat is uitge
groeid tot de grootste en modernste
supermarkt van Soest, heeft zich uit
de zaak teruggetrokken.
Zijn opvolger is de heer E. J. van Doorn,
eigenaar van een grote supermarkt in
Nieuwegein en van een warenhuis in
Wageningen. De overgang is deze week
officieel een feit geworden. Vandaar
ook de voor deze tijd van het jaar nog
al ongebruikelijke sluiting van de zaak,
afgelopen maandag, wegens inven
tarisatiewerkzaamheden.
Kornt.deze veranderinggVQor.de meeste
Tdarife'n min of meer als "de bekende
"donderslag bïj Tieldé^ë hemel", uit
een kort vraaggesprek met de heren
Van Dam en Van Doorn blijkt wel dat
men niet over één nacht ijs is gegaan.
"Het is echt een groeiproces geweest",
aldus de heer Van Dam. "Ik ben eigen
lijk al zo'n anderhalf jaar aan het den
ken geweest; de ene keer voelde ik
er niets voor, de andere keer voelde
ik er niets voor, de andere keer juist
wel. Die fase van aarzeling is nu af
gesloten de beslissing is definitief.
Wat hem tot het besluit heeft gebracht
om de uitstekend lopende supermarkt
te verkopen brengt de heer Van Dam
als volgt onder woorden: "Over tien
jaar ben ik vijftig. Dan kunje niet meer
echt veranderen. Ik wil in elk geval
niet tot m'n zestigste op deze manier
doorgaan. Maar je kunt de cirkel niet
meer doorbreken als je ouder bent.
Ik ben nu veertig, en ik vind: als ik
het nu niet doe, komt het er niet meer
van.
Op de achtergrond van het ingrijpende
besluit van de heer Van Dam staat
vooral het gebrek aan "uitdaging".
"Het is altijd ontzettend arbeidsinten
sief werk geweest; het heeft me on
gelooflijk veel energie gekost, al heeft
dat wel z'n vruchten opgeleverd, ook
voor de consument."
Dat het nog vrij lang heeft geduurd
alvorens de heer Van Dam de knoop,
doorhakte is te begrijpen als men be
denkt dat hij de zaak in Klaarwater,
waarmee hij in 1974 startte, in die ja
ren heeft uitgebouwd tot één van de
meest toonaangevende supermarkts in
het land. Vorig jaar nog trad hij toe tot
de bekende Club 199, waarin de fine-
fleur van de vaderlandse supermark
ten verenigd is. Daarvoor kreeg de
heer Van Dam bekendheid met de su
permarkt aan de Dalweg, die hij sa
men met zijn broer leidde.
"Nee, ik heb nog niets anders", aldus
de heer Van Dam, gevraagd naar zijn
toekomstplannen. "Ik zal de heer Van
Doorn in de komende weken inwer
ken en daarna eens op m'n gemak
gaan rondkijken wat er te ondernemen
valt. Dat kan van alles zijn, maar aan
de andere kant denk ik ook: schoen
maker, houd je bij je leest. Het zou best
kunnen dat er binnen afzienbare tijd
iets op me afkomt waarvan ik dnek ja,
daar stap ik in. Een nieuwe uitdaging
vooral."
Weemoed
De heer Van Dam, die de supermarkt
heeft uitgebouwd tot wat in Soest en
wijde omgeving een begrip is gewor
den, neemt met weemoed afscheid van
het bedrijf. "De business is de laatste
jaren een stuk harder geworden. Zoals
ik hier te keer ben gegaan kan ik tot
m'n zestigste niet blijven doen. Toch
gaat het afscheid niet gemakkelijk. Ik
ben erg gehecht geraakt aan het per
soneel en de fijne klantenkring; die
laat je zomaar niet los. Ik zal er zeker
met weemoed aan terugdenken; ten
slotte heb ik hier misschien wel de
mooiste jaren van m'n teven doorge
bracht."
De heer Van Doorn, met zijn 45 jaar
niet zoveel ouder dan zijn voorganger,
deelt met hem, zoals in de talrijke kon
takten al is gebleken, dezelfde filosofie.
"Ik zet het beleid van de heer Van Dam
voort. Het is uiteindelijk niet mijn be
drijf, maar van de klanten. Het is hun
winkel. Daarom zal er weinig veran
deren."
De heer Van Doorn blijkt geen haast
te hebben om de naam "Van Dam"
van de supermarkt snel te ruilen voor
"Van Doorn". Voor de consument doet
de naam er niet zoveel toe, vindt de
heer Van Doorn, die het zaken doen
als een sport beschouwt. "Daar leef ik
in, het is m'n hobby en ik vind 't heer
lijk."
'Sport'
De heer Van Doorn is al vanaf zijn
twintigste actief in de detailhandel
en kent het "klappen van de zweep"
in de levensmiddelenbranche als geen
ander. Eén van de redenen waarom
hij zijn "sport" nu ook in Soest - waar
hij een groot deel van de week in leven
den lijve zal zijn aan te treffen - gaat
beoefenen is het feit dat zijn zoon de
leiding van het warenhuis in Wagenin
gen overneemt. "Ik heb dus ruimte ge
creëerd die ik hier kan opvullen", al
dus de heer Van Doorn.
De heren Van Dam en Van Doorn zit
ten op één lijn als het gaat om de vraag
hoe een goede supermarkt moet wor
den geleid. Zij kennen elkaar al jaren,
uit de begintijd aan de Dalweg, al moet
de echte kennismaking met Soest voor
de heer Van Doorn nog gaan plaats
vinden. "Ik wil veel mensen teren ken
nen. Het is een goed gevoel als je je
bedrijf op het publiek kunt instellen.
Ik hoop de winkel tot volle tevreden
heid van de bevolking 'in te kleden',
zodat Soest er ook gecharmeerd van is.
De belangen van de consument staan
ook voor mij op de eerste plaats.
De heer Van Doorn zal de "formule"
waarmee Van Dam groot is geworden
dus niet wijzigen. Dat geldt ook voor de
bijzondere evenementen waarmee
Van Dam Super de aandacht wist te
trekken, zoals de bekende Stratenloop
en de Fietsvierdaagse - beide spor
tieve aktiviteiten waarmee Van Dam
uitstekende publiciteit wist te halen.
Vertrouwen
De heer Van Dam heeft er alle ver
trouwen in dat de heer jVanJDoorn de
uitstekende relatie tussen supermarkt
en consumenten zal handhaven en uit
bouwen. "Ik heb hem goed teren ken-
9 E. J. van Doorn.
Foto: Goos van der Wilt
nen en ik weet, aan zo'n man kun je
wat overlaten."
De heer Van Dam spreekt graag woor
den van dank uit aan de grote klanten
kring die hij in de loop der jaren aan
Van Dam Super heeft weten te binden.
Zijn erkentelijkheid geldt ook het per
soneel, met wie hij altijd uitstekend
heeft kunnen samenwerken en zonder
wie hij, zoals hij toegeeft, de winkel
nooit zover had kunnen uitbouwen.
Het afscheid is intussen gevierd met
een gezamenlijk uitstapje van het 95
man en vrouw sterke personeel. Dat
gebeurde zaterdagavond; het hete ge
zelschap vertrok toen in twee bussen
vanaf de bekende parkeerplaats aan de
Wiardi Beckmanstraat met onbekende
bestemming. Zowel de heer Van Dam
als de heer Van Doorn was van de
partij.
0 Het gezamenlijke personeel van de
supermarkt - 95 mannen en vrouwen -
voor het vertrek naar het feest.
Foto: Goos van der Wilt
Drukbezochte ICTO-avond in Baarn
Ruim honderd belangstellenden waren
vorige week woensdag samenge
stroomd in de grote zaal van Brand
punt om te luisteren naar wat de voor
zitter van het ICTO, Mr. J. L. Jans
sen van Raay, te zeggen had naar aan
leiding van het volkspetitionnement
over de kruisraketten. De afdeling
Baarn/Soest van het ICTO beet het
spits af van een reeks manifestaties die
door het ICTO (het Interkerkelijk Com-
té voor Tweezijdige Ontwapening) zijn
opgezet om de stem te laten horen van
al diegenen, die doorgaans als de
zwijgende meerderheid worden aange
duid als het om plaatsing van kruisra
ketten gaat.
"Dat treft goed"aldus spreker,'want
Baarn ligt mij na aan het hart. Daar
ging ik 40 jaar geleden naar school,
naar het Baarns Lyceum, nadat ik en
mijn familie de Japanse kampen in
het toenmalige Indië hadden over
leefd."
Met enkele persoonlijke herinneringen
uit die bewogen tijd begon spreker aan
zijn betoog, nadat de voorzitter van het
ICTO Baarn/Soest, D. van Toor, met
gebed en bijbellezing de avond had
geopend.
De geschiedenis herhaalt zich; trekken
we daar dan geen lessen uit? Spreker
begon met een parallel te trekken
tussen het volkspetitionnement van nu
met het volkspetitionnement in 1923
tegen de zogenaamde Vlootwet. Dat
petitionnement was een succes (die
Vlootwet werd in eerste instantie ver
worpen maar de gevolgen waren dra
matisch. Het werd immers de aanzet
tot de eenzijdige militaire verzwakking
in die tijd, de tijd van "geen man en
geen cent", de tijd van het gebroken
geweertje. Waar dat toe geleid heeft ---
de verschrikkelijke Tweede Wereld
oorlog ligt de oudere generatie nog
vers in het geheugen.
Daarom is het onze taak, aldus spre
ker aan de jongere generatie door te
geven, wat destijds is gebeurd en fout-
gegaan.
Wat het ICTO thans doet, zou onze
regering moeten doen. Die taak, het
duidelijk maken aan mensen, die het
toen niet zelf hebben meegemaakt,
doet het ICTO thans, maar zou de rege
ring zelf moeten doen. Hij verweet de
regering dan ook, dat die nalaat het
volk duidelijk te maken WAAROM er
onlangs is besloten tot de gedragslijn:
plaatsen als de Sovjets alsmaar door
gaan met de plaatsing van SS-20-raket-
tenniet plaatsen als de Sovjets met de
plaatsing van SS-20-raketten eindelijk
eens ophouden. Iets, waarvoor ze door
de NAVO vijf jaar de tijd is gegund.
Het Nederlands socialisme staat alleen
met zijn huidige standpunt inzake de
kruisraketten. Het is een merkwaardi
ge zaak, aldus spreker. De Nederland
se socialisten van nu, PvdA en NW,
zijn de grote geldschieters van het
volkspetitionnement en dragers van de
actie van het Komitee Kruisraketten
Nee, maar elders in Europa denken de
socialisten heel anders over deze zaak.
Ter herinnering, aldus spreker: het is
de socialistische minister-president dr.
Drees geweest, die Nederland heeft
binnengeleid in de NAVO en voor
Nederland de kerntaken aanvaardde,
die thans door de socialisten worden af
gewezen
het is op uitdrukkelijk en herhaald ver
zoek geweest van de socialistische
Bondskanselier Schmidt, dat Europa
het NAVO-dubbelbesluit aannam;
het was de Italiaanse socialistische lei
der Craxi, die als eerste accoord ging
met dit besluit en zich tot de plaatsing
van kruisraketten verplichtte,
het is de socialistische Franse minis
ter-president Mitterand, die er geen
twijfel over laat bestaan, dat de verde
diging van Frankrijk, ook met kernwa
pens. een zaak is, die de socialisten
nauw aan het hart gaat.
De kruisraketten zijn een Europees be
lang; geen Amerikaanse dwang! Door
IKV en Komitee Kruisraketten Nee
wordt bij herhaling gesuggereerd, dat
Nederland die kruisraketten zou gaan
plaatsen onder Amerikaanse dwang.
Niets is minder waar. Het is op verzoek
van de Europese regeringen geweest,
met de socialistische Bondskanselier
Schmidt als initiatiefnemer en motor,
dat het NAVO-dubbelbesluit tot stand
kwam. Dat was een besluit, waarbij de
Sovjets het in eigen hand hadden om de
plaatsing van die kruisraketten in Eu
ropa te voorkomen. Ze hoefden daar
voor enkel de plaatsing van zelf te stop
pen. Het anders voor te stellen en te doen
alsof dit geschiedt onder dwang van
Amerika, is een kwalijke vorm van anti
amerikanisme.
Niet-verdedigen van je land is dus niet
"links". Men probeert in ons land van
alle kanten en met alle middelen het
volk wijs te maken dat het links is om
je land, je veiligheid, je vrijheid niet te
verdedigen. Het is een Christelijke
plicht van de overheid, van de Staat om
zijn burgers en hun vrijheid te bescher
men, aldus spreker. Men wil dan het
volk wijsmaken, dat dat een rechts
standpunt is. Bewapening is niet de
OORZAAK van internationale span
ning, maar het GEVOLG daarvan. Dat
moeten we goed uit elkaar houden, al
dus spreker. En omdat ons land apart
zich niet kan verdedigen, zijn wij
toegetreden tot de NAVO. Ter voorko
ming van oorlog.
IKV vredelievend? - ICTO oorlogszuch
tig? Degenen, die het IKV-standpunt
niet delen, worden vandaag de dag bij
herhaling als oorlogszuchtig bestem
peld. Dat is doodgewoon niet waar, dus
een teugen. Ook de ICTO-aanhangers
willen vrede, maar willen die bereiken
door tweezijdige ontwapening. Het 1
juni-besluit van onze regering was er
juist op gericht om tot die tweezijdige
ontwapening te komen door tenminste
in eerste aanleg de uitbreiding te stop
pen. En toen Nederland eenzijdig, dus
los van de NAVO en afwijkend van
eerdere afspraken in de NAVO tot die
stap besloot, werd dit besluit door het
IKV weggehoond, aldus spreker zicht
baar geirriteerd.
Daarom is het nodig, aldus een harts
tochtelijke oproep van de landelijke
ICTO-voórzitter, dat we onze bedoelin
gen, onze boodschap UITSCHREEU
WEN Het zijn immers niet de raket
ten, die in Woensdrecht KUNNEN
komen, die ons bedreigen, maar de
SS-20-raketten, die in Sovjet-Rusland
reeds STAAN.
De Kerken en de vredesbewegingen.
Spreker uitte grote bezwaren tegen de
Kerken, die de praktische politiek in de
kerkbanken hebben gebracht en daar
mede de politieke scheidslijnen in de
Kerken hebben geïntroduceerd. Dat
had naar zijn mening niet moeten ge
beuren. De omarming van de doel
stellingen van het IKV door de Kerken
heeft het ontstaan en het actievoeren
van het ICTO tot gevolg gehad. Als
tegenwicht. Omdat dat nodig bleek.
De tegenstellingen verharden zich. He
laas!
Het is jammer, maar waar. De linkse
pers is geen middel te grof om tegen
ons, het ICTO, te keer te gaan, aldus
spreker. Vrees voor molestatie doet
mensen soms afzien van het opkomen
voor hun ICTO-standpunt. Het gaat er
in ons land hard naar toe, dat de
vrijheid van meningsuiting in gevaar
komt. Wees waakzaam, aldus spreker.
Dan blijven we VRIJ en ONVER-
VEERD!
Een daverend applaus volgde. Het
algemeen gevoelen, dat deze spreker,
deze ICTO-voorzitter, verwoordde wat
de toehoorders voeten en willen, zal
daaraan niet vreemd geweest zijn. Een
levendige discussie, waaraan door vete
Motorblok in brand
De brandweer moest vorige week optre
den toen van het Van der Veldenplantsoen
werd gemeld dat in de hal van een flatge
bouw een motorblok in brand stond. De
brandweer bluste de zaak en nam het
motorblok mee voor onderzoek. De her
komst van het apparaat is onduidelijk.
Vrouw door huifkar
aangereden
De 26-jarige mevrouw H.B. uit Almere
moest vorige week met een gebroken
been worden overgebracht naar her
R.K. ziekenhuis in Hilversum nadat zij
bij het fietspad langs de Van
Weerdenpoelmanweg was overreden
door een huifkar, bespannen met een
paard. Tragische omstandigheid bij dit
ongeval was dat mevrouw B. en haar
echtgenoot het paard en de kar 's och
tends in Hilversum hadden" gehuurd
om er een gezellige dag van te maken.
Tijdens het toeren werd ook in
Soesterberg gestopt. Toen de vrouw
rechts naast de wagen stond schrok het
paard en sloeg op hol, mogelijk als ge
volg van vliegtuiglawaai van de nabij
gelegen basis. Mevrouw B. werd
vervolgens door de kar overreden. Het
paard kon even later aan de andere
kant van de weg tot stilstand worden
gebracht. Het dier en de wagen werden
later opgehaald door de Hilversumse
manége.
