f
r
't Zwaantje
'Van Dam-drogist' A. Mol zet streep
onder loopbaan
'Ortobene' brengt Italiaanse keuken
met hier en daar Sardijns accent
1 3
^Qjehannes4^
m
Vijver- spelregels (deel I)
Openbare scholen voor
Algemeen Voortgezet
Onderwijs en Voorbereidend
Wetenschappelijk Onderwijs
TUIN-ADVIESCENTRUM
't vaanleHwogt
WOENSDAG 12 FEBRUAR11986
SOESTER COURANT
PAGINA 11
SOES**
Sprookjes
van deze
tijd
Guur weer buiten?
Jarenlang zeer actief voor Soester gemeenschap
1
Johan van Oldenbarneveltgymnasium
Rijksscholengemeenschap
(atheneum-havo)
SG De Amersfoortse Berg
(mavo-havo-vwo)
30.000 paar ogen
kijken wekelijks in de
Soester Courant!
Nieuwe pizzeria in Soest:
Sporthal
Soesterberg: eerst
financieel plaatje
1 irr*-
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv
Dakwerken
kontoor
effnencv
Fietster gewond bij
aanrijding
voor doe-het-zelvers
door Ane
Wandelaar
We zijn er, overigens op eigen verzoek,
geruime tijd van verschoond gebleven,
maar de afgelopen week was 't weer
raak.
Eerst loste een door zijn knieën zak
kende besteller van de P.T.T. een
compleet warenhuis in boekvorm, af
komstig van ene heer Wehkamp te
Zwolle, in de brievenbus. Een dag later
werd Mar ie "een proklamatie" over
handigd, opgesteld en voorzien van een
handtekening door de heer M.Ouwens,
direkteur van uitgeverij Lekturama te
Breda, een dochteronderneming van V
en D. letters die staan voor de namen
van de heren Vroom en Dreesman.
Als Wehkamp eenmaal in de kamer op
tafel ligt heeft Arie aan Marie geen
kind. Urenlang is ze er zoet mee,
hetgeen zo nu en dan ook wel eens z'n
voordelen heeft.
Bij wijze van uitzondering schonk Arie
aandacht aan de gouden bergen, die
hem door de heer M.Ouwens namens
Lekturama (V. en D. dus) in het
vooruitzicht werden gesteld.
Dat belooft weer wat te gaan worden.
Lekturama's Winter-Lotto 1986 stelt in
het vooruitzicht: 50.000 gulden kontant
- een Fiat Panda ter waarde van
13.500,-, een Philips video-recorder
een kleurentelevisie ter waarde 'van
5200,-, een Philips stereo-cassette
deck ter waarde van 600,--, een luxe
lady-pen met adresboekje, kennelijk
waardeloos, want er wordt geen prijs
bij vermeld.
Wat te doen om één van deze prijzen, te
winnen?.
Arie plakte het ingesloten nummer 38
op Lekturama's Winter-Lotto-formu-
lier naast de nummers 46 - 30 - 40 en 52.
Goed voor één, misschien wel vijf
prijzen, luidt de schriftelijke toezeg
ging van de te Breda gestationeerde
Sinterklaas. Zijn vrijgevigheid gaat
zelfs zover dat je de cijfercombinatie,
zonder een postzegel op de envelop te
plakken, in de brievenbus mag doen.
Een filantroop dus deze heer M.Ou
wens van Lekturama. Nou niet hele
maal, of beter gezegd helemaal niet.
Bij Lekturama zijn ze namelijk in 't
geheel niet op hun achterhoofd geval
len, en het lijkt hoogst waarschijnlijk
dat ze van de gedachte uitgaan dat U
dit wel is overkomen.
Gratis verzenden, prima zegt Lektura
ma, maar dan wel een of meer zegels
opplakken waarmee U een kennisma
kingszending krijgt toegezonden.
Geen belangstelling voor deze bijko
mende voorwaarde? Niks aan de hand,
het plakken van twee postzegels van
zeventig cent is voldoende om U tijde
lijk in spanning te doen leven, om na
verloop van tijd een trekkingslijst toe
gezonden te krijgen. De cijfercombina
tie dan wel in een niet Lekturama-
envelop verzenden. Wie hem of haar die
daar iets achter zoekt.
Arie, altijd vol vertrouwen in de nering-;
doende mensheid, bekeek de bij zijn
Lotto-formulier gekleurde aanbiedin
gen.
"Tien geurige Franse parfums alles
over koken voor de prijs van vijftien
gulden". Niet nodig, want Marie heeft
de weg naar Van Amerongen sinds we
in Soest wonen zelf al gevonden, en wat
het koken betreft kan ze heel Lektura
ma nog een lesje leren.
"Oostenrijk, een groots boek voor de
prijs vanf 7,95 f J/, 95 verpakkings en
verzendkosten.
Helaas meneer Ouwens, we jodelen al
jaren niet meer, hebben over sneeuw
en ijs in eigen land niet te klagen en
blijven thuis voor de Elfstedentocht.
"Liefde en sexualiteit, een boek zonder
taboes. Prijs f 7,95 f4,95 verpakkings
en verzeruikosten".
Een ongeloofwaardige aanbieding waar
voor 128 pagina's tekst, tekeningen en
foto's nodig zijn. Wij zijn sinds jaren
al heel wat vlugger van begrip.
"Knibbel, knabbel, knuisje, wie kamt
er aan mijn huisje. Hans en Grietje
en andere sprookjes en vertellingen
voor f 4,95 f 7,95 verpakkings en
verzendkosten.
Toegegeven, een aanbieding die bijna
raak was. Naast het boek doet Lektu
rama voor 7,95 verzend en verpak-
kingskosten er ook nog een langspeel-
cassette, een opbergbox en een sprookjes-
poster bij. Met zoiets zou Arie bij z'n
kleinzoon kunnen aankomen.
Alhoewel risico's daarbij niet zijn uit
gesloten. Dé aanwezige intelligentie
van Sebastiaan doet vermoeden dat hij
reeds op jeugdige leeftijd z'n opa er op
attent zou kunnen maken meer belang
stelling te hebben voor sprookjes die
van deze tijd zijn.
Hij zou zonder boek, langspeelplaat en
poster het verhaal kunnen vertellen van
het Lekturamaparodijs waar Oom
Ouwens een paar keer per jaar geld,
auto's en nog ander moois in de aan
bieding heeft.
Hij zou niet vergeten er bij te vermel
den dat ook Ouwens en zijn Lekturama
paradijs thuis horen in de moderne
sprookjeswereld
Wonderlijk dat kinderen zoiets snel
doorhebben. ARIE WANDELAAR
Dan is het echt weer zo'n
avondje om heerlijk te
genieten van één van die
uitgebreide winterkost-
schotels (v.a. f 9,75).
Rademakerstraat 2 03463 -1423
3769 BD Soesterberg
'Ja, ik heb al die jaren midden in het
Soester leven gestaan. Dan kom je in
aanraking met allerlei facetten en met
allerlei mensen. Wat ik wel heb ontdekt
is dat er vroeger veel meer animo was
voor evenementen dan tegenwoordig.
Daar ben ik jarenlang heel intensief bij
betrokken geweest. Ieder jaar was er
wel wat. Grandioos was dat...'
Dat zegt de heer A.P. A. Mol, een bij ve
len bekende Soester en dat niet alleen
als drogist bij Van Dam Super in
Honsbergen aan de Wiardi Beekman-
straat, al is zijn vertrek daar wel de
aanleiding voor een gesprek met deze
man, die de gemeente Soest jarenlang
heeft gediend in een aantal belangrijke
functies.
Oudere Soesters kennen de heer Mol
zeker nog uit de jaren in zijn eigen zaak
aan de Torenstraat, waar hij destijds
als initiatiefnemer en voorzitter van de
winkeliersvereniging Rondom d'Oude
Toren bekendheid verwierf. Later
volgde zijn benoeming als lid van de
Kamer van Koophandel (hij bezit nog
een legpenning die hem bij het afscheid
werd aangebodenen niet lang daarna
ook als bestuurslid van de Soester
VVV. die hij jarenlang - vooral als pen
ningmeester - heeft gediend.
Voeg daarbij zijn betrokkenheid bij de
inmiddels niet meer bestaande Han
delsavondschool in Baarn en de grote
mate van activiteit die hij aan de dag
legde bij grootse evenementen als de
intocht van Sint Nicolaas (al bleef hij
daarbij meestal achter de schermen),
de schatgraverij in de Soester Duinen
en - al bij Van Dam - de organisatie van
rijwielvierdaagse en stratenloop, dan
verrijst terecht het beeld van een man
die nooit stil heeft gezeten en zich op
allerlei manieren heeft ingezet voor de
Soester gemeenschap.
Drogistenvak
De heer Mol - geboren en getogen in
Den Haag - kwam min of meer bij toe
val in het drogistenvak terecht. Zijn
vader was het ook al, maar in de oor
logsjaren dook de zoon onder en na de
bevrijding was hij betrokken bij de
meubeltransporten van gere-
evacueerde ambtenaren. 'Ik voelde
aanvankelijk niet zoveel voor het vak
van m'n vader, maar toen die trans
porten ophielden ben ik toch m'n dro
gistenpapieren maar gaan halen.'
Vanuit Utrecht waagde de heer Mol, in
middels getrouwd, de sprong naar
Soest, waar hij in april 1950 de dro
gisterij overnam van mevrouw Stuut-
Fleurke aan de Torenstraat. De eerste
maanden reisde hij op en neer, met d,e
brommer, maar al gauw woonde het
echtpaar Mol ook in het huis.
'Toen we in Soest kwamen waren er
hier zeker twaalf drogisterijen,' herin
nert hij zich, terwijl hij alle namen nog
kan opnoemen. 'Dat was een volkomen
andere tijd, zeker in het drogisten vak.
Tegenwoordig maak je zelf als drogist
niets meer, alles komt verpakt van de
industrie. Maar in die jaren fabri
ceerde je zelf nog wel een aantal din
gen, zoals levertraan, boorwater, boen
was van geschaafde was en terpentijn,
maar ook een middel tegen wintertenen
en natuurlijk zwart-wit. Dat was in
heel Soest bekend en tussen de middag
stonden de schoolkinderen er voor in de
rij. Die verkocht ik dan in puntzakjes.
Een van m'n dochters vraagt nog wel
eens of ik het nog eens maak, maar dat
doe ik van m'n leven niet meer. Het geeft
een enorme rommel, want het stuift
enorm...'
Dat 'ambachtelijke' van het vak is in de
loop der jaren helemaal verdwenen,
erkent de heer Mol. 'Wat ik in de op
leiding had geleerd paste je toen al
nauwelijks meer toe in de dagelijkse
praktijk. Maar het mooie was er na
tuurlijk wel een beetje van af. Ik zie al
die potten met snoepgoed nog staan,v
voor de losse verkoop. Nou ja, om
slachtig was het wel.
Overstap
Eén van de mijlpalen in het leven van
de heer Mol in ongetwijfeld zijn 'over
stap' van de eigen winkel aan de Toren
straat naar de supermarkt in Klaar-
water geweest. Die vond plaats in 1978,
toen hij zelf toch 'al de respectabele
leeftijd van 56 jaar had bereikt. 'Ik
vond het'wel een uitdaging om nog een
keer een goeie drogisterij op poten te
zetten, en zeker onder het dak van de
supermarkt. Die heb je niet veel in Ne
derland, zo'n 'shop in a shop.
Van Dam bestond al enige tijd, vertelt
de heer Mol. 'De Torenstraat hield als
winkelstraat eigenlijk op te bestaan, en
ik lag in die tijd ziek op bed en las de
advertentie van Van Dam. Toen ben ik
maar eens met hem gaan praten.' Van
het een kwam het ander en zo geviel
het dat de heer Mol op een leeftijd dat
anderen eerder geneigd zijn zich terug
te trekken nog eens aan een nieuw
avontuur begon. Een stap waarvan hij
overigens nooit spijt heeft gehad.
'Ik heb het vak altijd met liefde uitge
oefend. Het is een soort hobby gewor
den. Drogist zijn is toch anders dan bij
voorbeeld groenteboer. Die zal van
zijn klanten niet veel privé-zaken te
horen krijgen, denk ik zo, maar als dro
gist ben je vrij dicht betrokken bij het
wel en wee van de mensen. Ze vertellen
je vaak van hun ziekte of hun narigheid
en dan heb je toch een ander, inten
siever kontakt met je publiek. Je hebt
immers een echt adviserende functie...'
Zijn komst naar Honsbergen verliep
voorspoedig, vertelt de heer Mol. 'Heel
wat oude klantjes van me, uit de tijd
van de Torenstraat, woonden intussen
in Honsbergen, en zo werd ik met open
armen ontvanen. De verstandhouding
met Van Dam was ook heel goed; hij
gaf me alle vrijheid en bleek een bui
tengewoon goeie baas te zijn, die erin
slaagde ons als medewerkers tot een
echt team te maken.'
Pakkie-an
Van Dam had onmiddellijk in de gaten
waar de kwaliteiten van de heer Mol
lagen, en niet alleen op vakgebied. 'Al
gauw werden al die activiteiten mijn
pakkie-an, zoals de stratenloop en de
fietsvierdaagse. Ik had nogal wat kon
takten in het verenigingsleven, en met
de mensen van Tempo en Pijnenburg
maakte ik dan een heel draaiboek. Die
dingen zijn nier meer weg te denken en
ik vind het leuk dat ook de heer van
Doorn - de nieuwe eigenaar van de su
permarkt - ze wil blijven voortzetten.'
Als bestuurslid van de VVV timmerde
de heer Mol in de jaren vijftig en zestig
-behoorlijk aan de weg, onder meer met
de organisatie van evenementen als de
Oude Ambachtenmarkt. Dertig jaar
was hij lid van de VVV. 'Ik wilde de
tiende Ambachtenmarkt nog meema
ken, vorig jaar. en toen ben ik gestopt.
Onderstaande
in AMERSFOORT nodigen ouders en leerlingen van
de hoogste klassen van de basisscholen uit aanwezig
te zijn op hun voorlichtingsavonden.
Zij stellen het op prijs als U de administratie telefonisch
van Uw komst op de hoogte stelt.
Groen van Prinstererlaan 33
(tel. 033-13944)
DINSDAG 18 FEBRUAR11986: 19.30 uur
Thorbeckeplein 1
(tel. 033-1 5793)
DINSDAG 25 FEBRUAR11986:19.30 uur
DONDERDAG 27 FEBRUAR11986:19.30 uur
Hugo de Grootlaan 25
(tel. 033-18845)
DINSDAG 4 MAART 1986:19.30 uur
DONDERDAG 6 MAART 1986:19.30 uur
De heer Mol (r.) met zijn opvolger
bij Van Dam Super.
Foto: Herman van Dam
Goede herinneringen bewaart hij ook
aan de legendarische schatgraverij in
de Soester duinen. 'Toen Van Dam
vorig jaar tien jaar bestond hebben we
het nog een keer overgedaan. Goeie he
mel, wat was het toen heet. We hebben
toen als muilezels lopen sjouwen om de
doosjes in het zand te stoppen en de op
pervlakte glad te strijken. Dat deden
we samen met de jongens van de Hop
man Masselmangroep, en daar kun je
wat mee organiseren hoor.'
De VVV organiseerde vroeger heel
wat, zo blijkt uit het relaas van de heer
Mol. 'Ach, wie vind je tegenwoordig
nog om wat te organiseren? Je hoort
vandaag de dag al gauw: wat krijg ik
ervoor? Vroeger was er veel meer ani
mo. Hoewel, als je wat voor de jeugd op
touw zet vinden de ouders dat toch al
tijd nog heel fijn. Maar dikwijls komt
het werk toch op een paar mensen
neer. Je moet nu eenmaal voor alles
wat je organiseert een paar van die
gekken hebben...'
Zo'n 'gek' is de heer Mol zelf altijd ge
weest.
Niet rommelen
In zijn vak, dat hij aan de Torenstraat
nog samen met zijn echtgenote uitoe
fende, is de heer Mol altijd geconfron
teerd geweest met zakelijke en
menselijke kanten tegelijk. 'Ach, je
kunt immers niet altijd voor 100 pro
cent zakelijk zijn. Het gaat er niet om
dat je mensen altijd maar wat probeert
te verkopen. Ik heb ook vaak genoeg
gezegd: mens, ga nou toch eens naar
een dokter en blijf niet rommelen. Of
als er iemand kwam met een warm-
waterzak, waarvan het ringetje los
was, dan wurmde je dat er weer op, ook
al kostte het je een nagel. Maar een
klant waardeert dat, en die zie je nog
eens terug. Zo ben ik altijd bezig ge
weest, en terugkijkend kan ik zeggen
dat ik een goeie tijd heb gehad.'
Een drogist heeft een erecode, aldus de
heer Mol. 'Dat dwingt je al om niet al
tijd puur zakelijk te redeneren.' Al zijn
er dan aanzienlijk minder drogisten
dan vroeger, een uitstervend beroep is
het zeker niet, vertelt de heer Mol. 'De
zelfmedicatie neemt nog altijd toe, en
dat is niet zo'n slechte zaak, want de
dokter en de apotheker hebben het
druk genoeg. De drogist is trouwens
niet meer weg te denken uit Nederland,
al is het vak in het buitenland heel an
ders. Van der Reyden had eerst andere
plannen: minder drogisten, meer apo
thekers, maar dat is nu weer van de
baan. Gelukkig maar, want een drogist
vervult een functie die een apotheek
niet eens zou kunnen overnemen. Denk
maar eens aan kleine plaatsen.'
Afscheid
Officieel neemt de heer Mol op 22 fe
bruari afscheid van de supermarkt
waar hij al die jaren met veel plezier
heeft gewerkt en een nieuwe klanten
kring opbouwde. 'Maar ik heb nog een
flink aantal snipperdagen, die ik nog
moet opnemen.' Bij het ter perse gaan
van dit artikel was nog niet duidelijk of
zijn 'klantjes' hem nog in functie ont
moeten, maar in de afgelopen weken
heeft hij zijn opvolger al ingewerkt.
Dat is Harry de Raaff, van wie de heer
Mol geamuseerd opmerkt dat hij 1.96
meter lang is. 'Eindelijk eens een dro
gist waartegen de mensen moeten op
kijken.' lacht hij.
De heer Mol is 63 jaar en gaat met
VUT, zoals dat heet. Vervelen zal hij
zich niet. 'Nee, dat denk ik niet. Met
m'n buurman Ghironi hebben we vorig
jaar het initiatief genomen voor de jeu-
de-boulesbaan aan de Gemshoorn. Die
is er gekomen met alle medewerking
van Groen en Recreatie, maar die is
wel aan een opknapbeurtje toe. En
misschien kunnen we een ver-
enigingetje oprichten - het bloed kruipt
waar het niet gaan kan. Als we de hon
den er maar uit kunnen houden...' Met
dat laatste doelt hij niet op de vereni
ging, maar op de baan.
Gevraagd is hij ook al voor de biljart
club in Honsbergen. En zwemmen in
het Soester Natuurbad, dat zal hij ook
graag weer gaan doen. 'Dat deed ik
vroeger elke morgen, maar toen de
zomertijd werd ingevoerd ben ik er
mee opgehouden. Een paar baantjes
trekken, heerlijk.'
Verder zal het echtpaar Mol genieten
van alle vrijheid die er al die jaren nau
welijks bij is geweest. 'We kunnen eens
op ons gemak naar familie in Den
Haag, of misschien zelfs nog wel een
keer naar onze oudste dochter in
Australië. We gaan in elk geval meer
samen doen. want m'n vrouw heeft de
laatste jaren heel wat alleen gezeten.'
De horeca-sector in Soest groeit en
bloeit. Dat valt in elk geval af te leiden
uit het feit dat vorige week opnieuw
een "eetgelegenheid" zijn poorten in
onze gemeente opende. Ditmaal was
dat de pizzeria "Ortobene" aan de
Steenhofstraat 57, waar de broers Se-
bastiano en Salvatore Rojch de gasten
in een authentiek Italiaanse sfeer ont
vangen om ze vervolgens te laten
kennismaken met alle heerlijkheden
van de Italiaanse keuken.
Die keuken vertoont in het geval van
"Orthobene" een Sardijns trekje, want
de broers zijn afkomstig uit Nuoro, een
plaats op het grote Middelandse-Zee-
eiland Sardinië (om de aardrijkskunde
op te frissen: onder Corsica gelegen).
In de buurt daarvan bevindt zich de
berg Ortobene en de broers hebben dus
niet zo lang hoeven na te denken over
een naam voor hun gloednieuwe pizze
ria.
Sebastiano verblijft al sinds 1972 in
Nederland, zijn broer Salvatore zelfs al
sinds 1963. Salvatore is nog altijd
werkzaam bij een bekend bedrijf in
Soest, Sebastiano echter zal bij velen
bekend zijn door zijn gemotoriseerde
"ijscowagen", waarmee hij in de afge
lopen jaren door Soest reed en waarbij
hij de liefhebbers van de koele versna
pering op zijn komst attendeerde door
het ten gehore brengen van een aardig
melodietje. (Een enthousiaste klant
heeft hem onlangs nog eens de "parti
tuur" van het melodietje aangereikt).
Samen met hun Nederlandse vrouwen,
Ria van Sebastiano en Monica van
Salvatore, hebben ze de afgelopen
maanden heel wat tijd en energie
gestopt in de realisering van een oude
droom: een eigen pizzeria in Soest.
Sinds vorige week woensdag is die
droom in vervulling gegaan, met een
feestelijke receptie waar ook burge
meester Paul Scholten present was. In
De gemeenteraadscommissie Finan
ciën, met name Pvd A-fractie voorzit
ter Raymond van Gelder, heeft wet
houder Jan Menne vorige week een
duwtje in de rug gegeven met betrek
king tot de realisatie van een sporthal
in Soesterberg. Alle partijen, inclusief
het College willen de sporthal, maar
behalve dat de gemeenteraad nog geen
raad weet met het uitkiezen van de
meest geschikte locatie, ontbreekt tot
op heden een financiële onderbouwing
voor de sportieve plannen. Dat feit
betekent voorlopig een hindernis in de
race om een omvangrijke sportzaal,
waarvan het startschot twaalf jaar
geleden al klonk.
Indien de gemeenteraad te zijner tijd
besluit om een sporthal te bouwen,
gaat dat de gemeente ongeveer ander
half miljoen gulden kosten. Tot nu toe
gedane suggesties richten zich voorna
melijk op de Banningstraat, de Kamp
weg en een aanbouw bij het dorpshuis.
Een probleem lijkt op dit moment te
zijn dat het uiteindelijk noodzakelijke
bedrag niet in de meerjarenbegroting
is opgenomen. Met uitzondering van
Jan van Garderen (SOG/GPV/RPF)
drongen de leden er bij wethouder
Menne op aan zo snel mogelijk met een
financieel plaatje te komen voor de
sporthal.
De wethouder gaf te kennen liever te
wachten tot de behandeling van de
voorjaarsnota, omdat volgens het in de
afgelopen vier jaar gevoerde beleid
dan pas eventueel kan worden afgewe
ken van de meerjaarlijkse begroting.
Hij zei dat ook eerlijk te vinden tegeno
ver andere sectoren, die op de wacht
lijst zijn gezet.
Pas nadat vooral Raymond van Gelder
nogmaals een pleidooi hield voor een
constructieve aanpak door middel van
een gericht onderzoek, wilde Menne de
wens van de commissie overnemen.
Zoals de PvdA al vaker heeft laten
doorschemeren kan men zich indenken
dat een gedeelte van de meerwinst van
het gasbedrijf wordt aangesproken
voor de volledige financiering van de
sporthal.
Ries van Logtenstein (CDA) ziet graag
dat de raad spoedig een principe-be
sluit neemt, waarna de verdere uitwer
king weloverwogen kan plaatsvinden.
De meerderheid van de commissie
sprak zich positief uit over de realise
ring van een nieuwe hal. Zij stelde wel
nadrukkelijk als voorwaarde dat het
gemeentebestuur met duidelijke cij
fers moet komen.
een korte toespraak liet de burgemees
ter weten dat hij de heren Rojch niet
wilde zien als "buitenlanders", maar
als Soesters, ook al omdat zij al zo lang
in Soest wonen. Hij wenste de broers
uiteraard alle succes.
Sinds donderdag is de zaak officieel
open voor het publiek (behalve dins
dag) tussen 17.00 en 23.00 uur. De
gasten kunnen kiezen uit een welvoor
ziene spijskaart, met antipasti (voor
gerechten), minestre (soep), primi
(voorgerechten), spaghetti en macche-
roni, in allerlei uiteenlopende uitvoe
ringen.
Pizza's zijn er in maar liefst 13 varië
teiten en ook de vleesgerechten (Car-
ne), visgerechten (Pesce) en desserts
nemen een belangrijk plaats in. Fran
co Mossa is de kok, die in de keuken de
scepter zwaait. Ook hij is afkomstig
van Sardinië en weet heel goed wat
lekker is, zoals de bezoekers zullen
ontdekken.
Tel.(02155)13014-12577
Burgemeester Scholten beproefde
zijn vaardigheden in het maken van
een pizza onder het opzicht van Sebas
tiano (m.) en kok Franco.
Ook buiten de officiële kaart om valt er
veel te genieten in "Ortobene". Sebas
tiano: "We doen ons best om het de
Nederlandse klant zo goed mogelijk
naar de zin te maken. Alle gerechten
zijn authentiek Italiaans, met hier en
daar een Sardijns accent, maar op
onderdelen natuurlijk wel een beetje
aan de Nederlandse voorkeuren aange
past".
Heel trots is hij op de wijnkaart, waar
een keur van Italiaanse wijnen op
prijkt, o.a. de bekende chianti's, maar
ook een heel bijzondere als de Monte-
pulciano d' Abruzzio Evasuolo, die in
(laag) genummerde flessen verkrijg
baar is. "Echt iets voor fijnproevers",
aldus Sebastiano.
Wie in Soest binnenkort zijn of haar
tong op echt Italiaanse manier wil
laten strelen moet beslist eens een
bezoekje aan "Ortobene" aan de Steen-
hoffstraat 57 brengen. De kans is zeer
groot dat dat niet bij één keer zal
blijven.
Gasten zijn overigens bij "Ortobene"
ook welkom voor alleen een glas wijn
of een kopje koffie. "Het is niet onze
bedoeling er een café van te maken,
maar iedereen moet zich op z'n gemak
kunnen voelen", aldus Sebastiano.
We ben thuus de pot ongveurziene uut-
goaves kwiet. 't Heule huus hewwe aaf
lope zeuke, moar ut ding is naargus
meer te vingde. 't Waas ok niet zo'n
grote. Wie of um 't lest 'ehaad het wete
we niet, moar vurt is-tie.
Zo aarg is 't ok weer niet, waant volgus
rning zaat 'r toch niks meer in. Wullie
hebbe nogaal us uutgoaves die uut zo'n
pot motte komme en daat kaan aalle-
nig ajje d'r zo nu en daan us waat in
loat vaalle, moar daa's meer 'daan'
daan 'noeng'.
Zouw d'r nog wei genogt in de ongveur
ziene gemeentepot zitte? 'Het 'r geejn
weet vaan, moar d'r mot voortemee
wel un laappie vaan duzend uutkomme
om de Roundup-boete te betoale. En ik
hoopt moar daattut d'r in zit, daan
roake we nog us un keer vaan die af
faire verlost. D'r waas aal un Soesder
op ut gemeentehuus om un zaakkie
zaangd over de vogelkers te gooje, om
d'r aaf te komme.
Je ken maakkeluk zaat met un kru-
woage zaangd komme of veur ming
paart met un vraachtwoage vol. Daan
het gemeentewaarke geliek waat kloar
leige om de leste driehongderd meter
glaadde stroat te strooje. Uutglieje
kaajje niet aallenig over de vogelker-
se, moar ok over de glaaddigheid.
Zouw de pliesie aal die uutgliejers ok
op de video gekiekt hebbe? De
Roundup-affaire waas un uutgliejer
'vaan beperkte omvaang,' sting d'r in
de kraangt, moar as t'r un flinke
zwoare mevrouw ongderuut goat kaaj
je daat toch zo niet beschrieve, doch ik.
Ajje zo us rongdkiekt op Soest kaajje
maakkeluk zaat nog un heule zooj oar-
dige lokoasies vingde om deur de plie
sie op de video te loate ploatsneme. Je
kaan omtrent bie ongs wel heule ver-
volgseries filme.' Hoe laang duurt de
naatte story op Overhees aal niet? D'r
mot wel iets met de huze op Soest weze,
waant daa's un verhoal appaart woard.
An de vroegere Borg is un haappie end
'ekomme, moar noeng hewwe ut
Daarpshuus op Soesderbaarg nog. Die
film droajt ok aal joare en nog is t'r
aaltied belaangstelling veur. Voorte
mee plaakke ze d'r nog un stuk sport-
haale an en daan kuwwe ut prograam-
moa nog un heule tied proiongere.
En daan niet vergete de bibliotheek in
Soesderbaarg. Je het voak daattut
boek veul moojer is as de film d'r over,
moar daan mojje ut wel kenne leze. As
ze eerst heulemoal over de bult motte
komme om ut op Soest te goan hoale,
daan hebbe ze ut aal uut veurdaazze ut
'eleze hebben, denk.'
Zo ben d'r ok plaanne veur un biblio
theek op wiele. Zouw daat waat weze?
As ze d'r daan moar niet eejn an-
schaaffe die aal te veul 'elope het,
waant daan vaal je aal doaluk weer in
de reperoaties en de lekke baangde.
Ajje 't ming vroagt, daan mok zeige:
Schoakelt de bierbrouwerie in. Die
vongd ut Daarpshuus moar un oakelig
koal ding; licht veult die waat veur un
woage. Rekloameborde d'r op': 'Lees
met verstaand met un pilsie in je
haand. 'Probeert ut us, doar traappe
ze vaast wel in.
Veur de kingderboeke loaje daan un
limmenoadefoabrikaant sponzere.
HANNES VAN DE NENG
Steenhoffstraat 13
3764 BH Soest
Telefoon 02155-10115
VERKOOP VAN:
Datasafes
Inbouwkluizen
Kluizen
Brandkasten
De 26-jarige mevrouw H.H. uit Soest
werd vorige week gewond bij een aan
rijding op het kruispunt Ossendam-
weg/Schoutenkampweg. Zij kreeg
geen voorrang van een auto, bestuurd
door de 46-jarige H. de K. uit Soest. Bij
de botsing liep de fietster een gebroken
been op. Ze moest per ambulance naar
Zonnegloren worden gebracht.
Erik van Dorresteyn
medewerker 't Vaarderhoogt
Een vijver in de tuin is een wens van veel tuinbezit-
ters; logisch want water intrigeert de mens; een vij
ver in de tuin maakt dat er meer te beleven valt.
Vooral gedurende de zomer is het leven in en om de
waterplas bijzonder boeiend en kan het ons uren
kijkgenot verschaffen. In de praktijk echter blijkt
dat aanleg en het onderhoud van een vijver nogal
eens wat problemen met zich mee brengen. De
meest voorkomende problemen heb ik voor de bezit
ters van een vijver en voor hen die van plan zijn bin
nenkort een vijver aan te leggen, eens op een rijtje
gezet. Bij het vergaren van deze vijver problemen
ben ik simpelweg uitgegaan van de diverse klachten
en moeilijkheden die mij vooral tijdens de zomer
maanden vrijwel dagelijks bereiken. Een vraag die
zeer regelmatig gesteld word betreft de plaatsing
van de vijver in de tuin. Als we op zoek gaan naar de
beste plaats in de tuin voor een vijver dan moeten
we er allereerst vanuit gaan dat de ligging op de zon
heel belangrijk is; waterplanten vragen behoorlijk
wat zonlicht. Verder is het zeker ook van belang te
beseffen dat de vijver een sfeervol element in de
tuin is; zodat deze goed in het gezichtsveld moet lig
gen. Een ideale plaats is dus vaak dicht bij het ter
ras. Kunnen we er tevens voor zorgen dat de vijver
ook vanuit het huis goed zichtbaar is, dan is dit na
tuurlijk nog beter. De juiste diepte van een vijver is
ook een veel gebezigd punt van gesprek. Een vijver
mag in ieder geval niet ondiep zijn. Hoe dieper de
vijver, des te langer zal het water koel blijven en dat
remt weer de algengroei. In erg ondiepe vijvers zul
len de algen zich al direkt in het voorjaar krachtig
ontwikkelen als de zon in sterkte toeneemt.
Minimaal moet een vijver echt wel 30 cm. diep zijn,
voor het houden van vissen is een wat diepere vijver
veiliger. Een mooie vis- en plantvriendelijke diepte
is zo'n 60 cm. Water van een dergelijke diepte blijft
vrij lang koel en zal zelfs in strenge winters diep ge
noeg zijn voor het overwinteren van vissen. Een der
de veelvuldig voorkomende kwestie is het koel en
zuurstofrijk houden van het water. Op hete zomer
dagen kan het water namelijk te warm worden,
waardoor een tekort aan zuurstof niet denkbeeldig
is, hetgeen kan resulteren in nare gevolgen voor het
vijverleven. We kunnen dat voorkomen door wat
schaduw op de vijver te laten vallen als de zon op
zijn felst is. Het planten van wat planten of struiken
langs de vijver of het plaatsen van een of ander
kunstzinnig voorwerp kan uitkomst bieden. We moe
ten er wel op letten geen vruchtdragende planten
langs de vijver te planten. Als deze rijp in de vijver
terecht komen veroorzaken ze vervuiling. Van welk
materiaal is er snel een vijver te maken? Goedkoop
is landbouwplastic, maar het risico van lek raken is
hierbij zeer groot. Van veel betere kwaliteit is het
speciaal voor dit doel ontwikkelde vijverfolie (of
doek) dat in verschillende standaardmaten ver
krijgbaar is. Bij de vervaardiging van een vijver
met dit folie is het van het grootste belang dat we
voordat we het doek uitvouwen in de gegraven bed
ding de grond uitgebreid controleren of scherpe uit
steeksels. Ook wordt er wel een laag turfstrooisel of
fijn zand aangebracht om het scheurrisico van het fo
lie tot een minimum te beperken. De folie-vijver
wordt eerst met water gevuld voordat we de randen
afwerken. Een kant- en klare vijver van kunststof is
natuurlijk vele malen veiliger en is eenvoudig in te
graven. De sterkste vijvers zijn van gewapend
polyester en worden door sommige vij verf abri kan
ten wel tot 30 jaar gegarandeerd. Een kant en klaar
vijver moet goed waterpas worden ingegraven en de
grond rondom de vijver gelijkmatig aangevuld. Zo
voorkomen we drukverschillen op de vijverwand.
