'Democratie is niet alleen kritiek géven, maar ook némen' 'Teruggaaf overwinst gasbedrijf is een merkwaardig zoethoudertje' 'Zorgzame samenleving is kiezen voor de gulden middenweg' WOENSDAG 12 MAART 1986 SOESTER COURANT PAGINA 11 Günther Plomp (VVD) Gemeente raads verkiezingen 19 maart 1986 Frans Kingma PvdA Jan Menne CDA): 'Het politieke bedrijf heeft me in de loop der jaren wel de ogen geopend voor de manier waarop sommigen ge bruik maken van de onwetendheid bij grote categorieën mensen, door de za ken mooier voor te stellen dan ze zijn. Dikwijls wordt er niet bij verteld welke beperkingen een rol spelen bij de haal baarheid van een hoop zaken. Dat vraagt om grote verbeteringen: de in formatie zou veel opener moeten zijn van de politiek naar de burgers toe én andersom. De burgers moeten kunnen zien welke krachten er in de politiek spelen. Gebrek aan kennis van zaken maakt mensen gemakkelijk te manipu leren...' Drs. Günter Plomp (52) begint in april aan zijn vierde periode als gemeente bestuurder van Soest, waar hij sinds 1965 woont. In 1974 maakte hij zijn en tree in de gemeenteraad, direct al als wethouder van Onderwijs. De laatste jaren is hij wethouder van Ruimtelijke Ordening, Economische Zaken en Sportzaken geweest, en wie weet wordt hij dat opnieuw. Zijn dubbele studie (Frans en Spaan) in Utrecht bracht hem in aanraking met politieke, sociale en religieuze discus sies 'die spelen door de hele literatuur heen'), zodat zijn uiteindelijke loop baan in de politiek niet eens 'zo gek' is, volgens hemzelf. Als rector van het Gooisch Avondcollege lag het ook voor de hand dat hij de onderwijs-porte- feuille op zich nam. 'Het was wel een nieuwe bezigheid, maar toch op m'n ei gen vakgebied. En vanaf m'n diensttijd ben ik geïnteresseerd geweest in het Wganiseren van allerlei dingen en hoe mensen met elkaar omgaan.' Haalbaarheid speelt in de politieke vi sie van de liberale lijsttrekker een be langrijker rol. 'Dat is niet alleen maar een kwestie van geld, maar ook van be staande regelingen, de afhankelijkheid van andere, hogere instanties - én bij voorbeeld van beleggers. In de ge meentepolitiek speelt dat een belang rijke rol, al is de invloed van de bur gers daar veel groter dan in de lande lijke politiek. De inspraak is veel di recter, bij bestemmingsplannen bij voorbeeld, en in allerlei overlegsituaties.' iuaties.' Geen verwarring Plomp is dan ook weinig gelukkig met de invloed van de landelijke verkiezin gen (in mei) op de gemeenteraadsver kiezingen. 'Die worden niet voor niets apart georganiseerd. Daar moet geen Verwarring over bestaan. Alleen de ge meente hoort nu de aandacht te krij gen. Maar daar merk je niets van bij het CDA, dat met de foto van Lubbers campagne voert voor Menne, en bij D'66 dat ongeveer hetzelfde doet met Van Mierlo en Pothuizen. -Volgens de liberale voorman schept dat alleen maar onduidelijkheid over Tde aard van de verkiezingen van 19 aart. 'Je vraagt je af wat de bedoe- g is als er over de rug van de plaat - elijke lijsttrekker propaganda wordt emaakt. Bij de kamerverkiezingen 'erken ze toch ook niet met de plaat- elijke politici? Het zou ook eerlijker ijn als ze zich presenteerden met die laagse lieden die zich speciaal met za- en bezighouden die voor Soest belang- jk zijn - Van der Reijden bijvoor- eeld, vanwege het ziekenhuis, of raks, voor de boeren...' lomp voelt er niet veel voor de kiezers te lokken met allerlei hooggestemde ensen. 'Wie een keus wil maken est maar in het programma en kijkt aar naar de activiteiten van plaatse lijke WD-ers. Welk hokje men rood maakt moet ieder zelf weten, als hij maar over voldoende informatie be schikt en voldoende heeft nagedacht. Ik ga niet in de etalage zetten wat de VVD allemaal heeft gedaan. De VVD streeft naar zoveel mogelijk consensus (overeenstemming met an dere partijen) en is wars van polari satie. 'Je hoopt dan daf ook anderen dat doen, maar als jezelf die richting opgaat, en de anderen doen dat niet, dan moet je daar natuurlijk tegenin gaan, anders ben je met je eigen prin cipe in strijd,' aldus Plomp. Toonzetting De PvdA moet het bij de liberalen nog al eens ontgelden. Is de VVD liever voor het CDA? 'Er is een andere toon zetting bij het CDA, dat ook consensus nastreeft, dan bij de PvdA, die polari seert en zaken naar zich toe trekt waarop zij geen recht heeft, zoals het overdekte zwembad en de woning bouwplannen. En denk ook maar eens aan de discussie in de kantine van s.o.Soest, waar de PvdA de onte vredenheid van een aantal sportclubs over de Sportstichting gebruikte. Als voorzitter van de Sportstichting en wethouder van Sportzaken zit de kri tiek op de stichting Plomp niet lekker. 'Wat daar gezegd is strookt niet met de bevindingen van de meerderheid van de sportclubs. Ik kan de gevoelens van die minderheid niet ontkennen, maar ze zijn onjuist. De Sportstichting func tioneert als overlegorgaan goed, maar communicatie, informatie en coördi natie moet wel door iederéén worden nagestreefd. De kritiek is ontstaan om dat bepaalde zaken wat langer op reali satie hebben moeten wachten dan was afgesproken. In de Nota Sportvoorzie- ningen die de raad in 1978 heeft vastge steld waren een atletiekbaan, een honkbalaccommodatie en de uitbrei ding van de velden bij s.o.Soest voor zien. De bezuinigingen hebben de reali sering daarvan op korte termijn onmo gelijk gemaakt, maar de velden bij Soest liggen er, de atletiekbaan is ge realiseerd door eigen initiatief en over de honkbalaccommodatie zijn binnen kort voorstellen te verwachten. Beleidsplan De wethouder ls van mening dat de at- letiekclub - 'hun geduld is wél op de proef gesteld' - zelf gekozen heeft voor de aanleg in zelfwerkzaamheid. 'Ze hadden wat meer geduld kunnen heb ben of met een duidelijk beleidsplan moeten komen, waarin geregeld was voor welk deel de gemeente financieel kon bijdragen, maar zo'n beleidsplan heb ik nooit gezien. Op de tegenwerping dat burgers nu eenmaal in een ongelijke krachtver houding staan ten opzichte van het ge meentebestuur, met al zijn deskundig heid en ambtelijke steun, antwoordt Plomp: 'Als bekend is dat de gemeente de knowhow in huis heeft, dan moet men zich toch ook tot die gemeente wendenDan zou er ingespeeld hebben kunnen worden op gezamenlijke plan nen. Nu wordt er gezegd dat het geld met bakken tegelijk binnen komt, maar ik ,weet niet wat daarmee wordt bedoeld. Vanuit de Sportstichting heb ben we pogingen gedaan om de com municatie te verbef eren, maar het is natuurlijk wél een tweezijdig ge beuren...' Behalve vanuit de sport heeft Plomp ook vanuit ondernemerskring (de Federatie MKB) nogal de wind van voren gekregen. De wethouder daar over: 'Het is niet nodig het zo te presen teren. Daar hebben we toch een over legstructuur voor? Als er problemen zijn moet de gemeente wel weten met wie ze spreekt. Er ontbreekt nogal eens wat aan de onderlinge afstemming van de kritici. Daar zouden ze wat aan moeten doen voordat ze op de ge meente afgaan. Kijk maar naar Soest-. Zuid en het ABC-plan. Als één van de clubs in de Federatie los van het over leg reageert zoals dat nu gebeurde, dan mag men de interne.organisatie eerst wel eens onder de loep nemen. Ik snap het wel: persoonlijke belangen spelen natuurlijk een rol, maar als gemeente bestuur moet je ook weten waar je aan toe bent. Hetzelfde geldt voor de bo men in de Van Weedestraat. Via de vertegenwoordiger in de MKB hadden we de indruk dat er onder de winkeliers een hoge mate van overeenstemming was; dat bleek in de praktijk heel an ders te zijn. Dan heb ik m'n twijfels over de interne communicatie bij de ondernemers...' Het is in Nederland langzamerhand een gebruik geworden onr iedere hogere instantie te kritiseren, aldus de WD- lijsttrekker. 'Dat doet de gemeente ook, maar de provincie en het rijk. Maar zo'n gebruik mag je af en toe wel eens kritisch bekijken, anders worden het automatismen waarover niemand zich nog iets afvraagt. Dialoog Op de vraag of dat nu juist geen we zenskenmerk van democratie is ant woord Plomp: 'Nee, want het moet een tweezijdig gebeuren zijn. Er wordt ge makkelijker kritiek naar boven uitge oefend dan dat men kritiek naar bene den wenst te aanvaarden. Democratie houdt in dat die twee in evenwicht zijn. Democratie is niet alleen kritiek géven, maar ook némen. Het gaat om de dialoog.' Het aantrekkelijke van de WD is volgens Plomp dat het liberalisme de beide andere hoofdstromingen in de Nederlandse politiek verenigt. 'Het CDA benadrukt zijn christelijke achtergrond en de eigen verantwoor delijkheid van de mensen, de PvdA maakt zich sterk voor de 'zwakkeren,* en de VVD wil de burgers vrijheid en verantwoordelijkheid geven tegen een decor van een christelijk cultuurpa troon en in het besef dat ons land al door de eeuwen heen minderbedeelden heeft opgenomen. VVD-ers komen evengoed als het CDA op voor de eigen verant woordelijkheid en evengoed als de PvdA voor de minderbedeelden, al wordt ons het omgekeerde altijd aan gewreven. Minderbedeelden zijn in de VVD zeker niet ondervertegenwoor digd.' De VVD biedt de kiezers continuïteit in het bestuur. 'Het zit niet in allerlei schone beloften, want soms betekent het dat bepaalde wensen wél worden uitgevoerd, maar soms ook niet. Die keuze moet voortdurend worden ge maakt, en niet afhankelijk van de ver kiezingstijd,' aldus Plomp. Het is de taak van het gemeentebe stuur de wensen te inventariseren, het overleg te organiseren, de mogelijkhe den en onmogelijkheden aan de orde te stellen en dan gezamenlijk tot een af weging te komen over wat er haalbaar is of niet, vindt de lijsttrekker. 'En dat laatste moet dan wel met voortvarend heid duidelijk worden gemaakt. Dat vind ik bij de andere partijen niet in de zelfde mate terug als bij de WD. Wij staren ons niet blind op de snoepjes, maar gaan eerst in de winkel kijken of ze te duur zijn of niet, en welk snoepje men precies bedoelt. De VVD hecht sterk aan goed overleg. 'Men moet beter op de hoogte raken van eikaars intenties voordat men kri tiek uit. het zou goed zijn als de kiezers zich realiseren dat de gemeentepoli tiek uit. Het zou goed zijn als de kiezers rijke rol speelt. Zij neemt beslissingen, of vertraagt ze of laat ze zelfs na. Het is een goede zaak dat iedereen die zich in de gemeenschap bevindt zich dat reali seert en tijd vindt om zich ermee bezig te houden, zodat de politiek tijdig op de hoogte is van wat er bij de mensen leeft.' Inleven De politiek onderneemt actieve pogin gen om daarachter te komen, aldus Plomp. 'De burgers zouden zich meer moeten inspannen om meer inzicht te krijgen hoe het spel daar wordt ge speeld. De mensen moeten niet alleen voor zichzelf denken maar om zich heen kijken. Er zijn zoveel groepen waar men niet veel van afweet, buiten landse werknemers bijvoorbeeld. We moeten ons allemaal meer in elkaar in leven. 't Zit dieper dan alleen maar zéggen dat je 't doet; het moet ook in de praktijk blijken. Zo kom je tot beter be grip. Daar pleit ik ook in m'n eigen par tij voor. Op de vraag of er tussen 1974 en 1986 veel veranderd is in het gemeentebe stuur antwoordt de heer Plomp'Het is in elk geval een stuk minder eenvoudig geworden om de deskundigheid in de gemeenteraad te verhogen. Daar is wel wat aan te doen. Je zou veel meer mensen kunnen interesseren als er effi ciënter met de tijd werd omgespron gen. Het duurt allemaal veel te lang, al komt dat natuurlijk ook doordat je in dit werk veel met 'hogere overheden' te maken hebt. Of de gemeentelijke re organisatie daaraan veel kan bij dragen weet ik niet. Het gaat toch al tijd om de mensen; die moeten het doen...' "Het stoort me heftig dat het CDA in Den Haag grote groepen mensen eerst zo'n 150 a 300 gulden - want over zulke bedragen gaat het - door de neus boort en allerlei uitkeringstrekkers versneld op het minimum terecht laat komen, en dat hetzelfde CDA hier in Soest met een royaal gebaar twéé gulden per maand aan de mensen aanbiedt uit de overwinst van het gasbedrijf, met het mooie verhaal dat ze daar recht op hebben. Ik noem dat een merkwaardig zoethoudertje. Als je dat geld gebruikt om bijvoorbeeld ons plan voor de pre mie C te financiëren, wat betekent dat de huur van die woningen 50 gulden per maand omlaag kan, waardoor een aantal mensen gemakkelijker in een huurwoning kan gaan wonen, dan is dat niet zo'n slecht alternatief, denk ik..." Frans Kingma (41), lijsttrekker van de PvdA bij de komende raadsverkiezin gen, blijkt ondanks zijn gebruikelijke onverstoorbaarheid goed boos te kun nen worden: "Ik weet het wel, de mar ges zijn smal en de veranderingen gaan langzaam, maar het ergst vind ik nog de mooie ideologische smoesjes, zoals privatisering, die gebruikt wor den om bezuinigingen te rechtvaardi gen, waarvan je merkt dat alle ellende terechtkomt op de hoofden van men sen die het tóch al moeilijk hebben - ouderen, minderheden, noem ze maar op. De politiek kan daarop wel degelijk invloed uitoefenen, ook plaatselijk. En daarom zijn verkiezingen zo be langrijk." Kingma, van huis uit elektrotechnicus in de medische research (neurochirur gie), in latere jaren in dienst van de gemeente Velsen als coördinator op het gebied van energiebesparing, kwam zes jaar geleden tussentijds de PvdA- fractie versterken. Bij het aantreden van de nieuwe raad in 1982 werd hij wethouder met de portifeuille Welzijn en hij vertegenwoordigde in die functie de afgelopen vier jaar ook de PvdA in het College. Af geknokt Terugkijkend op die jaren zegt hij: "Ik wil niet allerlei dingen claimen, want tenslotte hebben we het samen gedaan. Maar het maakt wel verschil of je aan het College deelneemt. Je bent direct betrokken, ook bij de kleine beleidsbeslissingen. Over Welzijn is er natuurlijk heel wat afgeknokt en zijn we wel eens in bijna ruzie-achtige situaties beland, maar als je in ogen schouw neemt hoe WD en CDA zich ideologisch hebben geuit - Kinder boerderij? Weg ermee! Peuterspeel zalen? Privatiseren! - dan kunnen we vaststellen dat de dreigende afbraak van het welzijnswerk niet heeft plaats gevonden." Kingma beschouwt de invloed van de PvdA-deelname aan het College be loond. Hij noemt het voorbeeld van C-drie, een van de belangrijkste ele menten bij de bezuinigingen. "Dat heeft toch positieve gevolgen gehad. Ik zet daarvoor ook een pluim op de hoed van het bestuur en de medewerkers van C-drie, voor hun enthousiasme en hun inzet, want hun loyaliteit is een factor van doorslaggevend belang geweest. En nu lijkt het erop dat we in Soest dingen krijgen die we nog nooit hebben gehad." Hij noemt in dat verband niet alleen de integratie van culturele acti viteiten voor een breed publiek en de horeca, maar ook de "aanzwengel- functie" voor de cursussen. Sinds 1982 hebben we voor een onge looflijk bedrag moeten bezuinigen. 'Als wij In ons programma pleiten voor de zorgzame samenleving, dan bedoe len we in de eerste plaats dat we de vakken in voldoende mate willen be- chermen. Maar het betekent ook dat f/e tegelijk in de gaten moeten hebben .Ie het geld opbrengen dat die be- cherming mogelijk maakt. Als de zin om te ondernemen wegvalt komen we fin een spiraal terecht, waar door we nslotte allemaal afhankelijk worden an de overheid. Natuurlijk, de over- eid moet waar nodig regulerend op reden, maar het besef van de eigen -erantwoordelijkheid zit toch in de ens. Daarom kiezen we de gulden idden weg.' rs. Jan Menne (49) voert de Soester •hristen-democraten aan bij de ge meenteraadsverkiezingen. Sinds 1976 naakt hij deel uit van de raad, toen hij ls opvolger van Henk Smit de toenma- 'ge KVP-fractie tussentijds ver- terkte. In 1978 nam hij het wethouder- chap op zich van Ruimtelijke Or- 'ening en Milieu, omdat bij de College- orming was afgesprokén dat de R.O.-- ortefeuille - tot dan in handen van bur- emeester Korver - moest worden be- eerd door een politiek aanspreekbare figuur. In 1982 nam hij, op grond van "ezelfde overwegingen, de portefeuille inanciën over van burgemeester cholten, aangevuld met Onderwijs. Als Menne zou moeten kiezen vindt hij Financiën net iets interessanter dan de andere portefeuilles. Als bedrijfs econoom (tot zijn wethouderschap werkzaam bij de gemeente Utrecht, eerst bij de afdeling Financiën, later bij het bureau Stadsvernieuwing) lo pen er ook duidelijk lijnen naar die functie. 'Je hebt te maken met het hele gemeentebeleid. Er is van rijkswege al heel veel geregeld, maar bij het verde len van de centen ben je als gemeente nog wel een beetje autonoom en aan elk beleidsonderdeel zit toch wel een finan cieel aspect. Zeker in de krapte-si- tuatie die we hebben gehad is het geld de bottle-neck, en dat krijgt dan vaak het meeste accent.' Succes In zijn periode als wethouder R.O. stond Jan Menne aan de wieg van twee belangrijke beleidsinstrumenten, alle bei noodzakelijk geworden na het flop pen van het Centrumplan: het werk plan Ruimtelijke Ordening en het (tweepoljge) winkelplan. Als schatbe waarder' van Soest - de 'Soester Ru- ding? - loodste hij de gemeente door de gevarenzone van de bezuinigingen, en met redelijk succes. 'Of dat iets met de persoon van de wet houder Financiën te maken heeft? Dat weet ik niet. Ik heb wel zo goed mo gelijk geprobeerd de zaken weer op or de te krijgen, uiteraard samen met het College, de raad, de ambtenaren en de burgers. Na de tekorten van '80, '81 en '82 - nog afgezien van de sanering van het grondbedrijf - zijn er in '83 goede afspraken gemaakt met de raad, o.m. over de sectorsgewijze bezuinigingen en een ander financieel regiem.' Was er de eerste jaren vooral sprake van een maatschappelijk knelpunt, de laatste jaren waren de problemen dui delijk van financiële aard. Beide zijn ze goed opgelost, vindt Menne. 'Het kli maat in de raad was er ook naar. Ie dereen was er van doordrongen dat er iets moest gebeuren, maar ik verlang niet terug naar die tijd. Het bracht veel spanning met zich mee, met name bij de ambtenaren. Er konden geen men sen meer worden aangetrokken en vacatures werden niet vervuld; dat ging niet probleemloos en er zijn nóg knelpunten, maar de ambtenaren zijn plooibaar, ook als het eigenlijk niet kan.' De politieke sfeer in Soest is inmiddels weer aan het veranderen. 'Er zijn overschotten, de reserves zijn ge groeid, de druk om te bezuinigen wordt geringer, nu we 93 procent van de om buigingen hebben gerealiseerd. De raad heeft wel gezegd dat ook de laat ste procenten nog binnengehaald moe ten worden, maar daar heb ik een hard hoofd in. Maar we doen ons best, want de raad is de baas...' aldus de CDA- lijsttrekker. Er komen nu het Soest wat meer voor de wind gaat dan ook allerlei wensen naar voren. 'De mensen denken wel dat er nu weer geld te krijgen is, maar dat zal toch nog een hele afweging wor den. Volgens afspraak kijken we nu twee keer per jaar wat de ruimte is, want een heel jaar wachten op een be slissing is natuurlijk wel erg lang. Principieel punt De financiële ruimte is inderdaad ver groot. Vandaar dat het CDA van de teruggaaf van de gas-overwinst een be langrijk punt maakt. 'Een principieel punt zelfs,' aldus Menne, ofschoon principieel volgens hem in dit verband wil zeggen dat het móet omdat het kó.n. 'Drie jaar geleden kon het niet, want toen hadden we het geld hard nodig. En bovendien: In het Collegeprogramma heeft de raad uitgesproken dat er ge streefd moest worden naar zoveel mo gelijk kostendekking, maar er staat nergens dat de tarieven méér moeten opbrengen dan de kosten. Bij het gas bedrijf is het 105 procent. Dus willen wij, te beginnen over 1985, het tarief verlagen. De kiezers moeten maar be slissen of ze dat met ons eens zijn, zo dat we dat in de onderhandelingen kun nen inbrengen.' Menne geeft toe dat twee gulden per maand per huishouden geen spectacu lair bedrag is. 'Maar het is een princi pe-kwestie.' Afgezien van het gastarief gaat het CDA niet met heel concrete beleids voornemens naar de kiezer toe. 'Met de andere partijen hebben we vaak meer accentverschillen,' aldus Menne, 'al tref je in ons programma natuurlijk wel een bijzondere nadruk aan op het feit dat de mensen elkaar moeten lief hebben, begrip hebben over en weer, vooral voor de zwakken, maar ook voor de mensen die het geld moeten opbren gen. Wij pleiten voor werkgelegenheid door alle activiteiten zoveel mogelijk door Soester ondernemingen te laten doen, voor een ambachtsverzamelge bouw. voor woningbouw - niet alleen voor de lager inkomens, zoals de PvdA. Wij zeggen: waar nodig moet je huurwoningen bouwen, waar mogelijk de particuliere bouw stimuleren. Dat is ook een kwestie van eigen verantwoor delijkheid.' Radertje Dat grote groepen burgers van Soest zich nauwelijks interesseren voor ge meentepolitiek verdriet Menne wel. 'Maar in de verkiezingstijd valt me wel op dat je zelf ook maar een radertje bent in het hele politieke gebeuren. La- ten we reëel zijneen goeie vent als lan delijk lijsttrekker (Lubbers) is nu een maal veel meer bepalend voor de ver kiezingen. Zo werkt dat. Maar wie de moeite neemt om te kijken naar de si tuatie in Soest, hoeft over het CDA niet ontevreden te zijn. Op financieel ge bied - mijn terrein - is er geen kritiek geweest, ook niet in de raad. Krijger (VVD) noemde het financiële beleid bij de algemene beschouwingen uitste kend en ook van de PvdA hebben we geen echte kritiek gehad. Er is natuur lijk wel eens verschil van mening over de manier waarop, en daarom is het goed dat we het idee van Van Garderen hebben overgenomen om de raad eerst te laten stoeien met de investeringslijs ten voordat de begroting wordt behan deld.' De landelijke politiek speelt bij de raadsverkiezingen een grote rol, be aamt de CDA-lijsttrekker. 'Het ge meenteprogramma weerspiegelt ook het landelijk programma, daar zitten geen tegenstrijdigheden in, al staat er niets in over kruisraketten en euthana sie. Een voorbeeld? Ontwikkelingssa menwerking. Daarvan zeggen we dat we het particulier initiatief zullen steu nen.' Menne antwoordt op de tegenwerping dat zo'n zinsnede nauwelijks wijst op een eigen actief beleid met de opmer king: 'Zeker wel! Zo'n initiatief kan bij voorbeeld ook uit het CDA komen. Er gebeurt al heel wat op dat gebied in de CDA-sfeer, door zendelingen en missio narissen. Als daar een concreet project uitkomt kan de gemeente overwegen daar steun aan te geven.' Christelijk Het CDA beschikt over een brede ach terban, aldus Menne, al is die niet meer kerkelijk gebonden. Maar de be wering dat het CDA geen specifiek christelijk karakter meer heeft spreekt hij tegen. 'Daar ben ik het niet mee eens. Kijk maar in ons programma: de liefde tot de medemens is een zeer bij bels uitgangspunt. Rentmeesterschap is ook een specifiek christelijk begrip?' Maar de terugbetaling van de gas- overwinst gebeurt toch niet op basis van het evangelie? 'Jazeker wel,' klnkt het antwoord. 'In de Bijbel staat: geef de keizer wat des keizers is en het volk wat des volks is,' citeert de CDA-aan- voerder (maar niet correct). 'Recht vaardigheid is het uitgangspunt, en dat is een voluit Bijbels begrip. Menne weerspreekt dat rechtvaardig heid ook een universeel politiek begin sel is. 'Het gaat om de toetsing van con crete gevallen aan dat principe. De overwinst van het gas, waar hoort die thuis? Moet je alleen de zwakken, de laagste inkomens wat teruggeven? Wij willen iedereen hetzelfde geven, dat is efficiënter, maar het komt de lagere inkomens ook meer ten goede dan de hogere, want de lagere inkomensgroe pen dragen ten slotte minder bij aan de overwinst dan de hogere, en dus krij gen ze naar verhouding méér terug. Menne wijst er overigens op dat van de gas winst al zo'n anderhalf miljoen naar de algemene dienst gaat. 'Daar van wordt ook meebetaald aan onder wijs, aan de politie, aan het welzijn. Bescherming van de zwakken, maar rekening houden met de mensen die het geld daarvoor moeten verdienen - de 'gulden middenweg,' zoals Menne het noemt - vormen de kenmerken van de zorgzame samenleving die het CDA voor ogen staat. 'De sociale uitkerin gen zijn in ons land nog altijd zo'n 20 a 25 procent hoger dan in de rijke landen om ons heen. Zo slechts is het hier dus niet.' Genoegens Op de vraag of er dan volgens het CDA nog wel zo'n 20 procent af kan ant woordt Menne: 'Nee. Je hoort na tuurlijk steeds over de bijstandsmoe ders die het zo moeilijk hebben, maar wij kiezen de middenweg: werkge legenheid stimuleren en de sociale uit keringen zoveel mogelijk handhaven. Je moet beide zijden steunen, al is het begrijpelijk dat staatssecretaris De Graaf (ook CDA) niet veel applaus krijgt voor zijn plannen. De mensen willen immers steeds meer; via de media zien ze zoveel genoegens. Dat geldt ook aan de andere kant: als de vennootschapsbelasting wordt verhoogd hoor je de ondernemers weer piepen. Majoreren is elke mens niet vreemd, en daar mag je wel aan tege moet komen maar niet door het hele bestel in elkaar te laten storten.' De basis van de democratie is volgens Menne dat meerderheidsbesluiten loyaal worden uitgevoerd. 'En in Neder land hebben we een redelijk democra tisch bestel. Zelfs de leiders van de PvdA wijzen burgerlijke ongehoor zaamheid af. Dat een meerderheid kan dwalen is juist, maar die kans is in een democratie kleinër dan in een dicta tuur. Het CDA zal zich altijd neerleg gen bij wat de meerderheid wil...' Of het voor de burgers van Soest veel uitmaakt om VVD of CDA te kiezen, omdat beide partijen elkaar nauwe lijks 'bijten,' ontkent Menne. 'Is dat nou wel zo? In het College werken we met alle wethouders goed samen, maar er soms hëel duidelijk onder scheid tussen VVD en CDA, vooral als er 'christelijke' zaken aan de orde zijn. Kijk maar naar het verzet van de VVD tegen de eventuele jeugdsoos in het Smitsveen.' Zwaarste De Praatpaal, die daar mogelijk in wordt ondergebracht, is een clubhuis van de (christelijke) stichting Jeugd- zorg. 'Dat zal wel een rol hebben ge speeld bij de VVD. En natuurlijk de be zwaren van de mensen aan de Veen besstraat. Maar wat laat je dan het zwaarste wegen? Voor ons de mo gelijkheid openhouden om de Praataal te verplaatsen méér dan de bezwaren van de buurt.' Ander voorbeeld? 'De peuterspeel zalen. Daar zijn wij wel voor, maar het kan ook op particuliere basis. Ook hier is de eigen verantwoordelijkheid van de burgers van belang. De praktijk be wijst dat het zo ook kan. Er zijn diverse particuliere peuterspeelzalen in Soest - althans, ze waren er. Het rijk stelt peuterspeelzalen ook niet verplicht als een noodzakelijke voorziening. Maar we zijn er niet tegen, want het staat ook niet in ons programma. Dat kun je niet wegpoetsen, al zou het er met de PvdA in de regering in Den Haag zeker anders hebben uitgezien - dat staat voor mij als een paal boven water. De PvdA heeft er altijd voor ge pleit dat de gemeenten niet meer zou den bezuinigen dan het rijk en voor volledige compensatie van de stijging van de bijstandskosten, die in Soest in vier jaar tijd zijn opgelopen van 3,2 tot 4,2 miljoen. Omdat de gemeente 10 procent van de kosten zelf moet op brengen is dat aandeel dus in dezelfde orde meegestegen. We hebben bij de Sociale Dienst zo'n 1600 vaste klan ten..." Zwembad De PvdA verzet zich ertegen dat de ge volgen van de bezuinigingen worden afgewenteld op de laagste inkomens. "Daarom komen we op voor een kwijt- scheldingsbeleid, voor sociale woning bouw, voor een overdekt zwembad - want ons gaat het daarbij heus niet alleen om de zwemvereniging, maar ook om de ouderen en gehandicapten die voor verwarmd zwemwater naar buiten Soest moeten uitwijken, en om al die Soesters voor wie een verblijf in een bungalowpark van Sporthuis Cen trum niet is weggelegd. Er zijn heel wat werklozen en AOW-ers in Soest, en duizenden gezinnen met een heel gering inkomen. Dan is zo'n zwem bad toch voor grote aantallen mensen en kinderen buitengewoon plezierig? En bovendien: 40.000 Soesters, zonder overdekt zwembad - dat is te gek om over te praten." De verwijten van "stuntwerk" voor de verkiezingen wijst hij lachend van de hand. "De PvdA koestert de wens van een overdekt zwembad al sinds de ja ren zeventig. Nu het Soester Natuur bad verkocht gaat worden is het toch een uitstékende zaak dat er een goede zwemaccommodatie komt zonder dat het de gemeente geld hoeft te kosten, en met een betaalbare toegangsprijs? Het is geen ééndagsvlieg, geen plan dat we tussen Kerst en Oudjaar even hebben bedacht. In september zijn we begonnen met oriëntaties. Ook bij de algehele beschouwingen hebben we er al over gesproken. Zoiets vraagt een lange voorbereiding. En als je het plan zelf dan in de verkiezingstijd lanceert -nou, mag dat?" Hetzelfde geldt voor het PvdA-plan voor een premie C-regeling, legt hij uit. "Toen de Bemog-woningen ge bouwd werden hebben we al zitten puz zelen hoe we kunnen inspelen op de woonbehoefte van de lagere inkomens. Veel mensen willen nu eenmaal in Soest blijven wonen, ondanks het feit dat Amersfoort als groeistatd is aan gewezen. Mensen zijn nu eenmaal ge bonden aan hun woonplaats, hun buurt, hun familie. Daar moet je rekening mee houden. Mensen met hogere opleidingen en hogere inkomens ver huizen gemakkelijker, heeft onderzoek aangetoond." Kiezen Politiek is een kwestie van kiezen. "Neem de kwestie van de overwinst van het gasbedrijf. Als je die terug geeft zoals het CDA wil, krijgt ieder huishouden hetzelfde bedrag, ook de genen die heus niet zitten te wachten op die twee gulden. Maar van die 300.000 gulden kun je ook iets anders doen." Volgens Kingma interesseren veel mensen zich wel degelijk voor wat de politiek doet, ook in de gemeente. "Maar het gaat vaak om deelbelangen; de interesse ontstaat pas als er voor je deur iets gebeurt. De betrokkenheid van de burger moet toenemen, zeker, en het bestuur moet daarom meer open zijn. Ambtenaren moeten ook sneller kunnen reageren. De mensen denken vaakde overheid doet maar, en daar om is zoiets als 'burgergerichtheid' heel belangrijk. Een interne nota is niet belangrijker dan brieven van bur gers, maar die blijven nogal eens lig gen. Het is ook een mentaliteitskwes tie; de mensen moeten vertrouvyen kunnen hebben in de overheid. Ze ver wachten minder aandacht voor proce dures en meer voor de inhoud. "Het solidariteitsbeginsel", antwoordt Kingma op de vraag waarom iemand op de PvdA moeten stemmen. "Dat is heel wezenlijk, niet alleen tussen de burgers onderling, maar ook tussen overheid en burgers. De overheid heeft zelf een taak om te signaleren waar mensen in de knel komen. Dat moet niet afhangen van het particulier ini tiatief. Daar moet de overheid wel op inspelen, maar niet zelf een afwachten de houding aannemen." Verkeerde opvatting Daarom zijn er ook niet voor niets ver kiezingen, vindt Kingma. "Je kunt niet tegen de burgers zeggen: kom op 19 maart allemaal naar de stembus, en op 20 maart: zoek het nou verder maar weer zelf uit. Dat is een volstrekt verkeerde opvatting en strijdig met al onze ideeën over de taak van de over heid. Dat wil heus niet zeggen dat de overheid alles maar moet doen; waar mensen de verantwoordelijkheid zelf kunnen dragen moet je ze die laten, an ders leidt het tot niks. Hij wijst in dit verband heel nadruk kelijk op het ouderenwerk in Soest, waar belangrijke veranderingen plaats vinden doordat de ouderen-organisa ties en de vrijwilligers veel meer bij het beleid en de uitvoering worden be trokken. "Dat is ook belangrijk voor het gevoel van eigenwaarde dat zij hebben." Een belangrijk stuk welzijnsbeleid, dat volop in de belangstelling staat, is het emancipatiebeleid. Kingma heeft in de afgelopen tijd nogal kritiek te verduren gehad, ook van de vrouwen organisaties, op dat beleid. "Ach", zegt hij, "het is een kwestie van benadering, geen inhoudelijk verschil. De emanci patienotitie is een inventarisatie van bouwstenen die door de vrouwengroe pen zijn aangedragen. Emancipatiebe leid is facetbeleid, dat is een princi piële keus. Daarna kun je per sector plannen maken om tot een concrete uitwerking te komen. Het is geen voor gebakken nota geworden waar alles prachtig in staat. Dan kun je in alles gelijk hebben, maar het nog niet krij gen. Kijk maar naar Zeist - daar heb ben ze een schitterende nota, maar er komt nog niets van de grond. Wij pre fereren de omgekeerde aanpak, dat is veel verstandiger." Kingma meldt met gepaste vreugde dat de stuurgroep emancipatie intus sen is geïnstalleerd. Die gaat zich nu buiten over een groot "aanpakplan" en een prioriteitenschema. "Emanci patie is overigens niet de verantwoor delijkheid van één wethouder, maar van elke sector van het bestuur." Dat de Minderhedennota nogal lang op zich heeft laten wachten erkent hij. "Maar het kan beter wat langer duren doordat je bewust al die groepen tot hun recht wilt laten komen, dan over hun hoofden heen een prachtig verhaal te maken. Maar intussen hebben we althans een aantal concrete knelpun ten kunnen oplosseneen beroeps kracht bij Vrouwen voor Vrouwen, een eigen ruimte voor het Turkse comité, om maar wat te noemen. En de com missie Minderheden kan in de raad van april officieel worden benoemd." Tevredenheid Kingma kijkt dan ook met enige te vredenheid terug op wat hij de laatste jaren heeft kunnen bewerkstelligen. "Maar er zijn nog genoeg knelpunten. Nu er weer wat meer financiële ruim te is zal wat nodig is ook moeten ge beuren, want het voorzieningenniveau moet in stand blijven." In dat verband noemt hij een buurtvoorziening in het Smitsveen van groot belang. 'De peu terspeelplaats, het ouderenwerk, het jeugdwerk - de Praatpaal met name - die hebben zo'n onderkomen dringend nodig en het past uitstekend in de plan nen. Het Smitsveen is de buurt met de meeste problemen. Ook Vrouwen voor Vrouwen wil graag in die buurt aan de gang. lüen andere gewenste voorziening is een kinderdagverblijf, "voor mensen die graag willen werken maar nergens met hun kind naar toe kunnen. Je kunt een kind nu eenmaal niet nu eens hier en dan eens daar stallen. Ook de peu terspeelzalen zouden daar in moeten springen, vind ik. Ze mogen hun eigen werk best eens ter discussie stellen. Een trieste ontwikkeling constateert hij bij de sociale werkplaats (RWA). De fabriek loopt goed, maar door de rijksmaatregelen mogen er steeds minder mensen in dienst zijn, 2 a 3% per jaar, terwijl de wachtlijst met tien tallen toeneemt. Onder de gehandicap ten is de werkloosheid hoger dan 30 procent. Het is zo'n knellend probleem dat deze mensen niet aan de bak ko men." Voordat de maatregel van kracht werd zijn er nog snel 100 a 150 mensen aangenomen, maar desondanks groeit de wachtlijst met schoolverlaters en afgekeurden. "Tegelijk kunnen de geestelijk gehan dicapten het in de werkplaats steeds minder aan; de produktiesfeer is slecht. De werkplaats wordt vermalen tussen Sociale Zaken en Volksgezond heid. Je loopt tegen de muren van de ministeries aan. We proberen nu een nieuwe voorziening op gang te helpen, tussen een RWA en een dagverblijf in. Daar hoor je meestal niks van, maar voor de IZO-Soesters die op een RWA zijn aangewezen is het van wezenlijk belang. Ook op het gebied van de werkgelegen heid is Kingma sterk voor een actief gemeentelijk beleid. "Ik weet wel dat we maar marginale mogelijkheden hebben, maar die moeten we dan maxi maal gebruiken. We weten nauwelijks wat er nog aan ATV op ons afkomt; toch zullen we streven naar volledige herbezetting van de arbeidsplaatsen bij de gemeente. Er is een steeds gro tere groep van langdurig werklozen, maar ook jongeren die niet aan de bak komen, buitenlanders, vrouwen die weer aan de slag willen. Het is ontzet tend belangrijk samen met het Arbeids bureau naar mogelijkheden te zoeken, bijvoorbeeld voor opleidingen, zodat hun kansen groter worden. Sport overdag En als het niet lukt, dan zullen we een goed beleid moeten voeren om de ge volgen te verzachten. Dan kom je toch weer in de welzijnssfeer, bijvoorbeeld met sport-overdag. Maar of dat lukt? Ik heb wel eens gehoord van plannen in die richting, maar nog geen stukje concreet beleid gezien. En van plannen kun je niet voetballen. Daarmee is het gesprek terug bij de politieke strijd van de komende week en de daarop volgende onderhandelin gen. Kingma haalt zijn schouders wat op over de harde eisen die het CDA bij de collegevorming op tafel wil leggen over de besteding van de gas-winst. "Laten we eerst maar eens gaan stem men. Daarna komen de onderhande lingen, en dan zien we verder wel. Over de oproep van burgemeester Schol ten (om de programma's te laten voor zien van een "prijskaartje") zegt hij: "De fracties stellen het raadsprogram- ma op hoofdlijnen vast. Dan is het de taak van het College om dat uit te wer ken tot een uitvoerbaar beleidsplan. Het College moet dat plan operatio naliseren. mét bijbehorende prijskaar tjes, en de raad neemt bij de begro tingsbehandeling de beslissingen. Als je het verkiezingsprogramma nu al zou doorrekenen op realiseerbaarheid zou je het versmallen tot alleen maar een financieel Tekenverhaal, maar zo'n programma praat niet alleen over geld; ook over richtingen, invalshoeken. Het eruit lichten van de dingen die geld kosten is een onevenwichtige benade ring."

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1986 | | pagina 11