u Kunr heii HEiren
a
JOH
MFT^ Profiteer van deze
feestelijke aanbiedingen
SELLERY-
SALADE
l?o
495
BELEGEN KAAS
975
PRAGER
ACHTERHAM 95
SUIKERBROOD
BLOEMEN-
VRUCHTEN
EN
ED
Anna Bongers:
Op een klein stukje papier voel ik me beperkt
'Achtbaan' huldigt
jubilerende 'juf' Annie van
Vliet
Het vervolgverhaal van vier generaties Mets
ARDENNER f ca
PATÉ 150 gram 1.
150 gram
CÓTES DU VENTOUX
A.C. 1985
HONING 450 gram
MUESU6.45.NU
HÉÉL
KILO
Tevens ontvangt iedere 25e cliënt
een doosje
LÉONIDAS BONBONS
a 250 gram GRATIS!
Van Weedestraat 90 - Telefoon 12404
PAGINA ft
NREKE-
OCHTIS!
OEN
IEL
WOENSDAG 1 OKTOBER 1986
SOESTER COURANT
PAGINA 9
Baarnse kunstenares exposeert in 't Hoopje Soest
- p'
rm
Bonsai-show van amateurkwekers
1866 - 120 jaar - 1986
nvwr-Mtvfi« - .;'i3 ut» immmtfrrt
120 JAAR JONG
Uit onze vleeswarenafdeling
Nu 100 gram eOd
Uit onze salade-afdeling
Uit onze broodafdeling
Van onze bakker Kuiper uit Baarn
Van 3,75
voor
Uit onze wijnafdeling
per literfles 7,95
NU
Uit onze delicatessenafdeling
per pot nu 3,95. 2 voor
per pot
Uit onze kaasafdeling
JOH. METS
eetbar. 1e Verd 3
2e Verd.: grote'
el. C.v.-gas. De tuin
stoort
rras. Grandioos
tuinieren houden
/vonen aan een
ïstad weten te
ner van 50 m2, en-
istrade. Keuken
i marmeren vloer,
aapvertrek met
er geschikt voor 3
stoort
d het mooiste ge-
van Amersfoort,
renovatiekosten
boven de nu ge
lijk is, door grond-
ïn van een tuin
brug over de
doorloopt. Ind.:
1, bijkeuken,
amer.
'an 85 m2 met
e vide. 2e Verdie-
dkamer. 3e Ver-
02155-17185.
NG
BAARN
3
ar
in en
Iten
entrum
Baarn
"Toen ik vijf jaar was maakte ik ai
kleine schilderijtjes. Die probeerde ik
dan te verkopen en dat probeer ik nu
nog. Ik zei altijd: later wil ik grote
schilderijen maken..."
Lachend verklaart Anna Bongers de
opmerkelijke toename in het formaat
van haar schilderijen, waarvan er tot
25 oktober a.s. een dertigtal - niet alle
maal te koop - te zien en te bewonde
ren zijn bij restaurant 't Hoogje in de
Kerkebuurt in Soest. Het "gegroeide"
formaat is overigens niet het enige dat
de aandacht trekt in deze expositie,
die een goed beeld geeft van het werk
dat Anna Bongers sinds ongeveer
twintig jaar heeft gemaakt.
Geboren in Sliedrecht ("een sterke be
volking van baggeraars") woont en
werkt ze al ongeveer dertig jaar in
Baarn. Na de ouverture in haar kinder
jaren groeide bij haar het verlangen om
zich intensiever met beeldende kunst
bezig te houden.
"Ik had destijds zo graag naar de kunst
academie in Rotterdam gewild," vertelt
ze tijdens een korte toelichting op de
tentoonstelling. "Maar m'n vader stond
me dat niet toe. Hij wilde dat ik een de
gelijk vak zou leren: apothekers-assis
tente. Dat ben ik dan ook geworden."
Het duurde lang voordat Anna Bongers
haar talent - dat na haar kinderjaren
jammer genoeg jarenlang ongebruikt
bleef, ook al doordat ze als moeder van
een gezin er nauwelijks tijd voor kon
vrijmaken - opnieuw de ruimte gaf.
Twintig jaar geleden begon ze als leer
linge bij de vermaarde Baarnse kunst
schilder Jaap de Ruig. Zijn invloed is
vooral in haar "vroege" werk dan ook
onmiskenbaar.
Nieuwe wegen
"Hij leerde me naturalistisch gedetail
leerd schilderen - zoals de natuur zélf is,
in zachte pasteltinten en fijn uitge
werkt," aldus Anna Bongers. Nadat ze
16 jaar lang leerlinge van de Ruig was
geweest sloeg ze nieuwe wegen in. "De
kleuren werden feller; daarin kon ik
m'n eigen emoties veel beter kwijt."
Na de jaren bij Jaap de Ruig volgde zij
lessen bij de zelfs internationaal beken
de Ton Albers in Amsterdam. Haar stijl
veranderde mee: naar een duidelijk ex
pressionisme, waarin echter de natuur
nog trouw werd weergegeven, zij het in
een veel vrijere opzet. In deze periode
legde zij zich vooral toe op het maken
van aquarellen.
In haar werk uit die periode treedt dan
ook een merkbare verandering op. "Ik
begon losser, lékkerder te werken," al
dus Anna Bongers. "In die tijd volgde ik
ook een aantal bewustzijnscursussen,
en dat is in m'n werk duidelijk zicht
baar. De bloemen worden groter, feller,
abstracter."
Haar ontwikkeling naar grotere opper
vlakken verklaart ze aldus: "Het is ge
woon veel fijner werken. Op een klein
stukje papier voel ik me altijd zo be
perkt. En bovendien: op klein formaat
zie je je eigen fouten ook beter."
Het grootste papierformaat - de beide
recente schilderijen die de "voorka-
%K<S/
nationale hnllekte geestelijk gehandicapten
giro II22 22 2«,<s.«utrecht, bank 7070 7D 333mm
mer" van 't Hoogje domineren en waar
op zowel beelden uit Japen als Israël
zijn weergegeven hebben inderdaad
forse afmetingen - is haar overigens ei
genlijk al te klein. "Ik denk er dan ook
over verder te gaan op linnen; dat geeft
me meer mogelijkheden."
Tegenstellingen
Anna Bongers wordt in haar werk voor
al getroffen door tegenstellingen. Het
"Japanse" schilderij is daarvan in zeke
re zin een produkt. "Het schilderij
ademt een stille sfeer, zoals de bijna
emotieloze presentatie die de Japan
ners vaak aan de dag leggen, terwijl het
aan de andere kant toch een land is waar
enorm intensief wordt geproduceerd,"
aldus Anna Bongers.Ook in Israël trof
me het contrast tussen zo'n droog heet
weggetje en de klaterden waterval er
vlak naast. Alles bestaat immers uit te
genstellingen, zoals water en vuur. Kijk
maar naar de natuur zelf, het weer bij
voorbeeld."
In de loop der jaren raakte Anna Bon
gers bij veel mensen bekend als portret
schilder. "Ik heb veel opdrachten ge
had; de mensen wilden altijd een por
tret dat zoveel mogelijk 'leek'; maar
daar ben ik langzamerhand van afge
stapt." In de expositie zijn dan ook
slechts twee portretten opgenomen.
Anna Bongers beschouwt de mens in
zijn algemeenheid overigens als een
"interessant object": "Ik heb tijdens
mijn reizen veel portretten gemaakt.
Reizen, dat doe ik graag. Mijn man en ik
geven daar graag geld voor uit."
Liever dan schilderen in de eigen omge
ving - "ik heb dat jarenlang gedaan,
maar nu niet meer" - werkt Anna Bon
gers in het buitenland. Ze heeft al heel
wat "buitenlanden", ook de meer exoti
sche, bezocht en ze is vast van plan dat
te blijven doen. "Het geeft mij een ver
ruimd gevoel; je komt uitje cirkeltje..."
Zoals de meeste kunstenaars ontvangt
ze graag "respons" op haar werk. "Dat
is toch ook de bedoeling? Elk werk
heeft z'n eigen uitstraling, waardoor
mensen worden aangesproken als ze
het herkennen. Anders wijzen ze 't af."
Licht
Waarschijnlijk heeft Anna Bongers het
meest haar ziel gelegd in haar abstracte
schilderijen, waarin vooral natuur-ele-
menten zijn weergegeven in soms felle,
soms zachte kleuren. Opmerkelijk zijn
daarin ook de kleurovergangen van het
licht. "Het licht stroomt er doorheen."
Voor Anna Bongers is dat licht een van
de elementen in de kosmos, waarin alle
kennis aanwezig is: je moet er alleen bij
kunnen komen. Veel van dit werk heeft
zij op wat ze noemt een "meditatieve
manier" geschilderd.
4 en 5 oktober in Pinetum Blijdenstein, Hilversum
Als men een reusachtige boom, bij
voor beeld een stokoude eik, bekijkt op
een afstand van zeg twee kilometer, is
het een heel klein boompje geworden.
En dat is nu precies de ware aard van
een bonsai: een volstrekt échte boom,
met alles er op en er aan wat ook de gro
tere soortgenoot bezit, maar zéér, zéér
klein. Dus ook van heel dichtbij.
"Boom in een pot," is zo ongeveer de
betekenis van het Japanse "bonsai".
Het waren echter de Chinezen die met
bonsai begonnen zijn. De Jappanners
hebben deze kunst van de Chinezen
overgenomen en hebben deze kunst
vorm op eigen wijze vorm gegeven.
Pas na de Tweede Wereldoorlog is in
Europa de bonsai op uitgebreide schaal
bekend geworden. In Nederland waren
enkele verspreide bewonderaars tot
1972, toen ter gelegenheid van de Flo-
riade de Nederlandse Bonsai Vereni
ging werd opgericht.
Geen kamerplanten
De meeste bonsai beginnen hun leven
als elke andere boom, zij worden ge
zaaid of gestekt of door middel van en
ten op een onderstam gekweekt. Ama
teur-bonsaikwekers beginnen vaak met
een containerplant uit een tuincentrum
of met een zaailing, die ze in hun eigen
tuin onder een boom of heg hebben ge
vonden. Door middel van wortelsnoei,
blad- en takkensnoei wordt er dan in
een aantal jaren vorm gegeven aan de
bonsai.
Door deze snoeibehandelingen veran
dert de boom niet in een kamerplant,
maar blijft gewoon een buitenboom, die
de invloed van alle seizoenen moet on
dergaan en veel licht en vooral frisse
lucht nodig heeft. In de huiskamer gaat
zo'n bonsai onherroepelijk binnen en
kele maanden dood.
De laatste jaren worden er ook binnen-
bonsai aangeboden. Dit zijn dan van
oorsprong tropische of sub-tropische
boomsoorten, die wij ook als kamer
plant kennen, zoals diverse ficussoor
ten.
Voor alle bonsai geldt, dat alleen met
regelmatige snoei van wortels en takken
de bonsai een bonsai blijft: een even-
Donderdag 25 september, 's middags
half twee. De gemeenschapsruimte van
de R.K. basisschool "de Achtbaan" aan
de Van Hamelstraat hier in Soest is ge
heel omgetoverd in een bloementuin.
Ruim 200 zingende, dansende, toneel
spelende kinderen.
Kortom: feest. Reden van dit alles: een
jubilerende juf Annie van Vliet was die
dag 25 jaar werkzaam in het onderwijs.
In die 25 jaar heeft zij haar onderwijs-
talenten in vele verschillende scholen
van gewoon lager, buitengewoon lager
en ook voortgezet onderwijs tentoon
gespreid. De laatste jaren mocht R.K.
Soest daarvan profiteren. Op de Willi-
brordusschool was zij een aantal jaren
taakverlichtster, invalster en zangjuf.
Na de fusie met de Ludgerusschool gaf
zij daar een jaar les om vervolgens over
te stappen naar de Achtbaan, waar ze
nu ruim een jaar werkt.
De feestmiddag rond haar persoontje
was in het diepste geheim voorbereid.
De nietsvermoedende jubilaris had een
dag tevoren nog voor enige paniek ge
zorgd door zich ziek te melden. Ze was
haar stem kwijt en had derhalve van de
dokter zwijgplicht en huisarrest gekre
gen. Met een smoesje werd zij donder
dag om half twee naar school gelokt, om
vervolgens de rest van de middag het
stralend middelpunt te zijn.
Groot feest op school: juf Annie van
Vliet neemt de warme hulde van de
Achtbaan-jeugd in ontvangst.
wichtig geheel van boom en schaal.
Het Pinetum Blijdenstein is beide da
gen geopend van 10.00 - 17.00 uur.
Toegang 1,—. In Hilversum staat de
route naar het Pinetum aangegeven.
Na afloop van de viering met de kinde
ren bood de heer Koop (van de stich
ting voor R.K. Onderwijs te Soest) haar
namens ouders, bestuur en team een
envelop met inhoud aan. Paul Neering,
uithaar eigen groep 6, deed daar na
mens de kinderen een prachtig boek bij.
Na een gefluisterd dankwoord van de
aangenaam verraste juf volgde nog een
kort samenzijn met de ouders van de
kinderen uit haar groep.
Al met al een bescheiden, maar geslaag
de felicitatie, die de juf dik verdiende.
Éen van de kinderen verwoordde het
gevoel van waardering voor zijn juf heel
treffend. Op de vraag wat hij zou zeg
gen als hij de juf mocht feliciteren met
haar 25-jarig-juf-zijn, antwoordde hij:
"Van hartelijk gefeliciteerd en dat u
nog maar veel jaren op de Achtbaan
blijft werken!"
In verband met het 120-jarig bestaan van de delicatessen wijnkope-
rij Joh. Mets, gaan wij terug in de geschiedenis van deze Soester Hof
leverancier. In zeven afleveringen passeren vier generaties Mets de
revue. Jan, Jan, Joop en Johan, oftewel 1866-1986. Dat is 120 jaar
kwaliteit en service van de bovenste plank op een rij. Een vervolg
verhaal.
Vandaag deel 3: trttr
"De oorlog' ^.mééd
r'
Twee weken geleden: Vertelden wij over
de overname van de zaak Mets door de
tweede generatie. Jan II verhuist met z 'n
kannen, kruiken en potten naar het
Lange End, de tegenwoordige Van
Weedestraat. De zaken gaan goed, maar
er komen moeilijke tijden aan.
Hitier en zijn nazistische verschrikkin
gen steken in Europa de kop op. Ook
in Nederland. Zij, die de Tweede We
reldoorlog hebben meegemaakt, we
ten er alles van. Opvallend genoeg
heerst in Nederland geen hongers
nood tijdens het schrikbewind van de
Duitsers. Pas wanneer de bevrijding in
het vooruitzicht treedt, reikt diezelfde
nood tot grote hoogte.
'Dolle Dinsdag' wordt algemeen be
schouwd als de inleiding voor de hon
gerwinter 1944-'45. De spoorwegsta
kingen betekenen een voorlopig einde
van de toevoer van levensmiddelen. De
winkels en magazijnen raken uitgeput.
Ook Soest deelt in de malaise, die zich
het meest manifesteert in de Randstad
en Midden-Nederland. Sommige krui
deniers jagen hun prijzen op ten einde
de schlemielige voorraden voor 'een
goede prijs' te verkopen. Joop Mets, de
tweede troonopvolger in de gelijknami
ge zaak, wil daar niets van weten.
Hij stelt alles in het werk om zijn aanbod
te laten voldoen aan de vraag van de
klanten. In hoogst eigen persoon reist
hij stad en land af om bij de leveranciers
zoveel mogelijk in te slaan. Voor zijn
klantenkring. Achtenzeventig jaar lang
is die klantenkring trouw geweest. Nu,
in de moeilijkste tijd uit de geschiedenis
van Mets, bezweert Joop Mets trouw
aan zijn cliëntele kennissen. Geen prijs
is hem te hoog om voedsel mee terug te
nemen naar Soest. Joop Mets brengt
geen woekerprijzen in rekening, maar
voorziet zijn wanhopige klanten van het
broodnodige zolang de voorraad strekt.
De Provinciale Voedselcommissarissen
slingeren al het eetbare op de bon, om
zodoende een eerlijke verdeling van het
schaarse voedsel te bewerkstelligen.
Echter, op is op, en organisatorisch be
reikt de levensmiddelenbranche een
dieptepunt. Ondanks het agrarische ka
rakter van het boerendorp, geldt voor
Soest hetzelfde met betrekking tot de
hongersnood.
Rode draad
De distributiebonnen blijven gehand
haafd nadat de Geallieerde Strijd
krachten Europa uit de ban van de Na
zi's bevrijden, maar de echte honger is
dan een halt toegeroepen. De zaak
Mets wordt na de oorlog aangewezen
als levensmiddelendistributiecentrum.
Mede dankzij de hulp van de neutrale
Zweden en het internationale Rode
Kruis worden de voorraden langzamer
hand aangesterkt. De bij Mets aangele
verde goederen worden zorgvuldig na
geteld, 's nachts onder bewaking ge
steld, en volgens het geldende systeem
van de bonnen gedistributeerd. Han
del? Ho maar, want de vergoeding voor
Mets is nul-komma-nul. De morele eer
is daarentegen groot, want zo solidair
als Mets zich tijdens de oorlogsjaren
opstelde, zoveel vertrouwen wordt dan
in hem gesteld.
Dat vertrouwen, waar we het al eerder
over hadden, vormt eigenlijk een rode
draad in de geschiedenis van de vier ge
neraties Mets. Logisch, want het ver
trouwen van de klant is onlosmakelijk
verbonden aan de spreekwoordelijke
kwaliteit en service, die zoals ook eer
der gezegd, bij Joh. Mets van de boven
ste plank is. Anders wordt je geen 120
jaar.
Na de oorlog begint de heropbouw van
Nederland. Ook de zaak Mets moet, za
kelijk gezien, een tweede jeugd door
maken. Johan Mets, de huidige genera
tie, komt dan voor het eerst kijken. Van
jongs af aan leert hij het reilen en zeilen
van een kruidenierszaak van binnen en
van buiten. Later meer daar over.
Over veertien dagen deel 4: "Verande
ringen".
Nog een historisch plaatje (1899).
Jan Mets II staat midden bij de deurope
ning. Het kleine knaapje op de voor
grond is Joop Mets, de derde generatie.
-vwinihra'
i9n
3?5
6?5
DELICATESSEN «k W1JNKOPERIJ
Sinds 1866
Deze aanbiedingen zijn geldig tot 15 oktober 1986.
