Soester Courant | 1986 | 19 november 1986 | pagina 13

O

Chemco blijft sterk groeien

TbilMNENhuis

Ernst Brandes sluit hoofdstuk Soest ai

Rien Poortvliet verkoopt burgemeester
eerste exemplaar Rode Kruis-Kerstboek

^Qj6hann6S%

a's13

Comfort classique.

WOENSDAG 19 NOVEMBER 1986

SOESTER COURANT

Trouwen

Politie pakt 'doorrijder'
na nauwkeurig
speurwerk

Voor project onder dakloze kinderen in Colombia

PAGINA 13

Loodgieterswerk

In komende tien jaar bijna 150 nieuwe arbeidsplaatsen in Soestduinen

Grieks restaurant Akropolis geopend

'Thema-avond Jeugd Rode Kruis
jeugdvandalisme, brandpreventie en
brandwondenbehandeling"

Soester Courant,
goede informatiebron
voor alle Soesters!

"Als ik postzegels zou verzamelen zou ik Europa doorreizen

Nieuwe arbeidsplaatsen Mercurius

VUU&ttüüï

Soester kunstenaars
met werk in Zeist

Stof beschilderen bij de
Plattelandsvrouwen

Pretty Picture in
Willem I

door Arie

Wandelaar

Volgens Arie klopt er iets niet.
Toegegeven, er klopt zoveel niet,
maar waar Arie het deze week met u
over wil hebben staat wel heel duide
lijk haaks op elkaar. Winkels met
trouwjaponnen verrijzen tegenwoor
dig weer als paddestoelen uit de
grond. De aanloop ten stadhuize zit in
de lift, auto's en zelfs koetsjes worden
opgepoetst teneinde de slachtoffers
naar de plaats te brengen waar het
vonnis wordt voorgelezen.

Trouwen is weer in.

Hokken uit.

Geen touw aan vast te knopen wan
neer we bedenken dat statistisch is
vastgesteld dat één op de vier huwelij
ken vroeg of laat op de klippen loopt.
Volgens Arie zal dat voorlopig niet
veranderen zolang de ambtenaar van
de Burgerlijke Stand te Soest en ande
re plaatsen niet uit de mond krijgen te
vragen: '.'Neemt gij deze man/vrouw
tot uw wettige echtgenoot/echtgeno
te, en zo ja voor hoe lang had u zich dat
dan wel voorgesteld?" Zoiets van: wilt
u het gesneden of aan een stukje.
Een op de vier huwelijkspaartjes loopt
dus, gelukkig zonder het zelf te weten,
met een bord voor het hoofd. Deze
week kon Arie het niet laten op kiese
wijze dit probleem aan een zo op het
eerste gezicht stralend bruidspaar, dat
in de herfstzon op een fotograaf stond
te wachten, voor te leggen.
Het antwoord van de in het klassiek
zwart gestoken bruidegom was even
zakelijk als doeltreffend. "Een kans
van één op vier dat je huwelijk mis
lukt, daar valt mee te leven. De toe
komst van ieder huwelijk is onzeker.
Zo nuchter zijn we wel. Garandeert u
mij dat de foto's die straks van ons
worden gemaakt zullen slagen? Nou
dan. Ik bedoel maar."

De inmiddels gearriveerde fotograaf
beluisterde het gesprek met frisse te
genzin en verzocht Arie vriendelijk
doch dringend het terrein waar het
jonge geluk zou worden vastgelegd te
verlaten. Waarschijnlijk omdat de in
dit soort zaken gespecialiseerde za
kenman rekening hield met de moge
lijkheid, dat gedachtenwisselingen als
deze zijn handel in gevaar zouden
kunnen brengen.

Op afstand ontwaarde Arie dat het
prille geluk straks na het ontwikkelen
en afdrukken, zichtbaar aanwezig op
de foto's te zien zou zijn.

Voor hoelang?

Een vraag, die Arie in de verpakking
van zijn belevenis aan Marie voorleg
de. Die kwam met een reeks stellingen
alsof ze met de aantekening cum laude
gisteren op het onderwerp was afge
studeerd.

Volgens Marie hebben we de tijd dat
kinderen te duur en wederhelften te
lastig werden bevonden geheel achter
ons liggen. Wat we vandaag de dag
zien opgroeien en volwassen worden
gokt naast de kans op de zekerheid
van het boterbriefje vooral op huise
lijkheid.

Huisje, boompje, beestje, kinderen,
verjaardagen, het is er weer, alsof het
nooit is weggeweest. Omdat we het
buiten de deur niet hebben kunnen
vinden gaan we het opnieuw thuis zoe
ken.

Arie onderbrak Marie's filosofische
beschouwing met de opmerking dat
een van de vier bruidsparen volgens de
uitkomsten van vandaag toch maar
mooi van een koude kermis thuis
komt. Ze was met dit concrete gege
ven allerminst uit het veld geslagen.
"Wat zegt me dat nou, één op vier". Ik
ken mensen, jij bijvoorbeeld, die met
heel wat minder kansen op geluk be
reid zijn risico's te lopen." Arie be
greep het niet.

"De Staatsloterij", verduidelijkte ze.
"Niet te vergelijken zaken", oordeel
de Arie.

"In ieder geval hebben wij 28 jaar ge
leden de hoofdprijs getrokken", hield
Marie vol.

Het huwelijk.

Een dagelijkse verrassing.

Inslapen kan het niet meer.

Trouwen dus maar.

ARIE WANDELAAR.

Door nauwkeurig speurwerk en het on
ontbeerlijke beetje geluk heeft de poli
tie de vermoedelijke dader kunnen
identificeren van een aanrijding, waar
bij de bestuurder doorreed zonder zich
te melden. De zaak begon toen de heer
R. van de Weegbreestraat zaterdag
morgen ontdekte dat zijn auto aan de
linker achterzijde was gedeukt. Hij
waarschuwde de politie, die ter plaatse
een aantal stukken reflectorglas vonden
dat van de onbekende wagen afkomstig
was. Na een vergelijkend onderzoek bij
een garage in de buurt stond het vast dat
de brokstukken afkomstig waren van
een Ford. In de omgeving werd bij ver
der onderzoek echter geen wagen aan
getroffen die aan de beschrijving vol
deed.

Niettemin werd de attentheid van de
politie enige uren later beloond toen de
bemanning van een surveillancewagen
op de Nieweweg een Ford zagen nade
ren, waarvan het 'signalement" klopte.
Het glas van één van de lampen bleek
weg te zijn. De eigenares, de 44-jarige
mevrouw C. de B. uit Bussum, werd
staande gehouden en om een verklaring
gevraagd. Zij liet weten dat zij de auto
de vorige avond had uitgeleend aan een
vriend, de 45-jarige L. van B. uit Soest.
Omdat de politie niet duidelijk kon op
maken of de vrouw of de man achter het
stuur hadden gezeten werd tegen bei
den proces-verbaal opgemaakt.

Rien Poortvliet, de bekende tekenaar MBMHHWIHHHfl"mVii i r i

lilt SftPSf. hppft vnnoo oLr Kïi hnaL.

uit Soest, heeft vorige week bij boek
handel Van de Ven aan de Zuidprome
nade het startsein gegeven voor de ver
koop van het Rode Kruis-Kerstboek.
Dat deed hij door het eerste exemplaar
van de voorraad te verkopen aan bur
gemeester P. Scholten, in aanwezig
heid van het bestuur van de Rode
Kruis-afdeling Soest-Soesterberg.
Poortvliet is zélf een van de illustratoren
geweest en toonde zich graag bereid de
verkoop van het boek - waarvan een
deel van de opbrengst ten goede komt
aan het "Gamines-project" in Colom
bia - op deze wijze te stimuleren. Hij
merkte bescheiden op het eigenlijk
"een boek van niks" te vinden, maar
Scholten vond het juist heel mooi en
hoopte dat veel Soesters zijn voorbeeld
zouden volgen. "Maar dat zal waarach
tig wel gaan," aldus de burgemeester.
Hij legde drie tientjes voor het boek
neer en "gelegenheidsboekhandelaar"
Poortvliet deponeerde de rijksdaalder
wisselgeld direct in de collectebus, die
Rode Kruis-voorzitter G. Boelhouwer
hem voorhield.

Boelhouwer - die het project uit eigen
waarneming kent - schetste in het kort
de omstandigheden waaronder Rode
Kruis-vrijwilligers hun werk in Colom
bia doen. Hij hoopte na de verkoop van
het boek aan burgemeester Scholten op
een "inktvlek-werking" en bood zowel
Scholten en Poortvliet als boekhande
laar Jan Wessels een flesje speciale Ro
de Kruis-wijn aan. In de boekhandel
aan de Zuidpromenade is een speciale
etalage aan het Kerstboek gewijd.
'Gamines'

De "gamines", de dakloze kinderen
zonder ouders of familie, die dag en
nacht in de straten van de grote steden
moeten leven, vormen in Colombia een
triest probleem. Er is niemand die voor

hen zorgt. Vaak leven ze noodgedwon
gen van de misdaad. Ze slapen in de
open lucht, onder vodden, oude kran
ten, karton, in smeerputten van garages
en portieken van kerken of winkels. Ve
len zijn ziek of hebben verwondingen
opgelopen. Een dokter, ziekenhuis of
medicijnen zijn niet te betalen.

Jonge vrijwilligers van het Colombiaans
Rode Kruis hebben diverse hulppro
gramma's opgezet; ze rijden dag en
nacht met mobiele hulpposten door de
straten, zoeken de schuilplaatsen van de
"gamines" op en verlenen eerste hulp.
De ernstigste gevallen worden overge
bracht naar het opvangcentrum van het
Colombiaanse Rode Kruis. Het "Ga-
mines-project" verzorgt naast eerste
hulp en medicijnen ook voeding, vita
minen en kleding en probeert de kinde
ren ook te "resocialiseren".

Het Rode Kruis-Kerstboek is een forse,

V.l.n.r. Rien Poortvliet, Rode Kruis-
voorzitter Boelhouwer en burgemeester
Scholten.

zeer fraaie en lezenswaardige verzame
ling geïllustreerde verhalen van zo'n
veertig bekende Nederlandse auteurs
en tekenaars. Prinses Margriet schreef
er een voorwoord voor. Het boek kost
in de boekhandel 27,50. Een tientje
daarvan gaat naar het project in Colom
bia.

Installatiebedrijf
j. cornelisse bv

Tel. [phone]

Chemco Nederland b.v., gevestigd aan de Bemifortlaan in Soestduinen, zal een
dusdanige groei doormaken dat in de komende tien jaar bijna 150 nieuwe banen
vrijkomen. Dit is afgelopen maandag bekend gemaakt tijdens de opening van de
nieuwe toonzaal van het chemische bedrijf. In de afgelopen vijftien jaar is de om
zet van Chemco 'vernegentienvoudigd' van 11 miljoen tot 200 miljoen gulden
per jaar. Ook in de toekomst zal het bedrijf, waar nu 461 mensen werken, enorm
uitbreiden. Verwacht wordt dat de verkoopcijfers met betrekking tot de lichtge
voelige materialen voor grafische markten met circa 35procent zullen stijgen.
Directeur W.J. Streeter: "Eén van onze

voor het gevoel van verantwoordelijk
heid van de directie de zaak schoon te
krijgen. Ook memoreerde de burge
meester dat mede dankzij de grote in
breng van Chemco zeventien basis
scholen in Soest en Soesterberg mo
menteel de beschikking hebben over
een computer.

Maandelijkse groei

Binnen welke termijn de ongeveer 150
nieuwe arbeidsplaatsen zijn opgevuld is
op dit moment nog niet te zeggen. Vol
gens een woordvoerder van Chemco is
het in elk geval zeker dat er een maan
delijkse groei te-zien zal zijn. De stijging
van het personeelbestand kan variëren
van één tot dertig nieuwe werknemers
per maand. De kans is groot dat veel
Soesterinwoners hiervan kunnen profi
teren. Hoewel de nieuwe functies in de
meeste gevallen in eerste instantie zul
len worden toegespeeld aan de huidige
werknemers, is het niet ondenkbaar
volgens een zegsman van Chemco dat
hun plaatsen worden opgevuld door de
plaatselijke bevolking van Soest. Dit
zou een aanzienlijke daling van het
werkeloosheidpercentage in Soest be
tekenen.

klassiek:
Mollerusstraat 7
3743 BW Baarn
tel. [phone]

Een goeie stoel is uw vriend.
Hij draagt uw vermoeide lichaam
komfortabel en behaaglijk.
Zijn solide konstruktie kan tegen
uw stootje en zijn stijlvolle
karakter geeft een vertrouwde
sfeer aan uw interieur.
Zo'n goeie vriend'kies je toch
heel zorgvuldig?

K DE BOER EN ZOON BV
ADVISEURS VOOR INTERIEUR
EN BINNENHUISARCHITECTUUR

Donderdag 13 november j.l. werd er
weer een nieuwe aanwinst voor gast
ronomisch Soest geopend aan de
Steenhoffstraat 59, het Griekse res
taurant Akropolis.

Dit geschiedde op passende wijze door
wethouder Plomp, begeleid door het
feestelijk geknal van champagnekur-
ken. Dhr. Plomp zei o.a. in zijn toe
spraak blij te zijn met dit nieuwe res
taurant, dat gelukkig een vergunning
heeft.

Veel Soestenaren deelden in de vreug
de onder het genot van een glaasje Ou-

Trio Hellenique

zo en wat Griekse hapjes. Het geheel
werd op voortreffelijke wijze opgeluis
terd door het trio Hellenique, die de
gasten noodde tot het dansen van de
Sirtaki.

Al met al, een zeer geslaagde avond, die
naar méér smaakt.

En dat kan, want de kaart bevat meer
dan honderd verschillende Griekse
specialiteiten, die in een gezellige, echt
griekse sfeer worden opgediend.

In samenwerking met Politie en Brandweer van Soest

Woensdflp 10 dprpmhpr a e vort linar O i r

uitgangspunten is de voorspelling dat
drukwerk, zoals wij het nu kennen over
tien jaar, zelfs over twintig jaar, nog zal
bestaan en dat de hoeveelheid druk
werk steeds zal stijgen. De toekomst zal
er heel anders uitzien dan nu wordt ver
wacht; bepaalde ontwikkelingen die nu
voor de hand lijken te liggen, zullen
stuiten op onvoorziene belemmerin
gen, en andere ontwikkelingen, die tot
nu toe niet zijn voorzien of zelfs nog niet
ontdekt zijn, zouden toch belangrijke
factoren kunnen zijn."

De heer Streeter sprak voorts de ver
wachting uit dat de meest dynamische
ontwikkeling voor Chemco in de ko
mende tien jaar mag worden verwacht
met drukplaten en electronische beeld
vormingssystemen. Dit laatste is het
'high-tech' gebeuren in de grafische in
dustrie. Volgens Streeter zijn er tiental
len firma's die behoefte aan een derge
lijk systeem hebben. "De meesten lij
den verliezen en veel hebben geen of
zeer beperkte marketing oriëntatie," al
dus Streeter. Chemco ontwikkelt der
gelijke systemen, en laat ze vervolgens
helemaal gericht naarde wensen van de
klant door een fabrikant produceren,
waarna Chemco de machines verkoopt.
Hiermee is het 'levende bewijs' gele
verd dat Chemco niet 'alleen maar' fo
torolletjes maakt. De afdeling met film,
papier en chemicaliën is en blijft wel de
grootste, maar de drukplaten en de
high-tech beeldvormingssystemen ne
men een niet onbelangrijke rol in be
slag.

Menselijke factor

De opmerking van Streeter dat de toe
komst er anders zal uitzien dan nu
wordt voorspeld, kreeg bij burgemees
ter mr. Paul Scholten, die de openings
handeling van de toonzaal verrichtte
door een computer in werking te stel
len, een vervolg. "Er spreekt wijsheid
uit zo'n opvatting. De planning gaat te
veel uit van eigen technische mogelijk
heden en research-kansen, maar de
maatschappelijke invloeden werken
vaak sterker uit, ook op het bedrijfsle
ven," meende Scholten, die vervolgde
met te zeggen dat het aankomt op het
management en het personeel. "Maar
wat is dan management? Het is het om
gaan van het personeel met elkaar. Juist
de menselijke factor is cruciaal in de
moderne onderneming. De manager,
die de volle potentie van zijn personeel
weet aan te boren en te gebruiken ont
dekt dat het hele personeel, ieder op
zijn plaats, een radertje van het totale
management-systeem is. Wie dat sa
menhangend mechanisme in werking
kan stellen, is als manager een heel eind.
Maar nog niet ver genoeg."

Het beste doe je als manager in de ogen
van Scholten door naast je werk mee te
doen in de maatschappij. Op die manie:
vindt de burgemeester dat er instro
ming plaatsvindt van nieuwe ideeën,
vooral ook in de richting van bedrijven.
"Wie zo met anderen kan omgaan in
spireert. Wie dat stimuleren kan, wint.
Vertrouwen hebben in zijn vakman
schap, zijn technologische inzicht, maar
bovenal in zijn mensen, dat is de stijl van
een leider," stelde Scholten, die overi
gens niet naliet de bodemverontreini
ging met Cadmium door Chemco aan te
halen. Daarentegen had hij waardering

Woensdag 10 december a.s., van
19.00 - 21.00 uur in de Brandweerka
zerne te Soest, zal voor alle jeugd tus
sen ca. 10 en 18 jaar - en overige be
langstellenden - een thema-avond
worden georganiseerd over de proble
men "jeugdvandalisme", "brandpre
ventie" en "brandwondenbehande
ling". De avond zal worden verdeeld
in drie blokken, t.w.:

1. Jeugdvandalisme, door de heer C.J.
Onvlee, brigadier Gemeente Politie
Soest;

2. Brandpreventie, door de heer
M.A.M. Steenman, hfd. brandwacht
Vrijwillige Brandweer te Soest en

3. Brandwondenbehandeling, door de

heer R. von Bartheld, arts, colonne
commandant Rode Kruis Kolonne
Soest/Soesterberg.

E.e.a. zal vergezeld zijn van lichtbeel
den en schriftelijk materiaal.

Het Jeugd Rode Kruis hoopt, door deze
onderwerpen deskundig onder de aan
dacht te brengen van de jeugd en overi
ge belangstellenden, haar steentje bij te
kunnen dragen aan een veiliger en
vreedzamer leefomgeving. Het zijn
problemen waar we niet omheen kun
nen en die ons aller verantwoordelijk
heid zijn.

Jongeren van Soest, kom 10 december
naar de brandweerkazerne voor deze
interessante en leerzame avond.

Ernst Brandes, de hoofdtrainer van de sportorganisatie Soest, heeft aangekondigd dat hij zijn contract aan het
einde van dit seizoen niet wil verlengen. Twee weken geleden bracht hij het bestuur van de voetbalvereniging op
de hoogte van zijn besluit en een aantal dagen later werd de selectie ingelicht. Na een periode van vier jaar als
jeugdtrainer en eenzelfde tijdsbestek als technisch leider houdt hij het bij s.o. Soest voor gezien. 'Fris bloed een
nieuwe dimensie en andere gedachten of ideeën' zijn factoren die hebben meegespeeld bij zijn beslissing. "Een
bewuste beslissing, zegt Brandes, "want toen ik het driejarig contract tekende heb ik al gezegd dat ik mogelijk
na die drie jaar weg zou gaan." De man, die in 1970 als actieve speler bij s.o. Soest kwam?volgt die woordln nu
op, zonder wrok of enige andere vorm van negatief karakter overigens.

Bij de golfkartonindustrie Mercurius
komen volgend jaar tenminste 16
nieuwe arbeidsplaatsen beschik
baar. Per 1 april, en het betreft geen
grap, hoopt het bedrijf aan de Ko
ningsweg de werknemers te hebben
aangesteld. Het gaat voornamelijk
om productiemedewerkers.

Een en ander is een gevolg van de ar
beidstijdverkorting (ATV) die op 1
april bij Mercurius in werking treedt.
De 180 werknemers gaan dan 36 uur
in plaats van 40 uur per week
werken. De ATV gaat gepaard met
bedrijfstijdverlenging. Hierdoor

kunnen 16 extra mensen uungestetü
worden. De bedrijfsleiding heeft de
A TV niet willen opvangen met auto
matisering, maar heeft bewust geko
zen voor nieuw personeel.
De onderhandelingen bij Mercurius,
waar men een eigen cao heeft, over
arbeidstijdverkorting waren enige
tijd geleden al ingezet. Er bestond
ook reeds een principe-accoord over
A TV. Onlangs kwamen de onder
handelingen in een definitieve fase.
Er is afgesproken dat men met in
gang van 1 april 1987 korter gaat
werken

Op dit moment heeft Brandes nog geen
ander werkterrein als trainer gevonden.
Hij is al wel in onderhandeling met en
kele clubs, waaronder een tweetal be
taalde verenigingen uit de eredivisie.
Namen noemt Brandes wel, maar hij
ziet ze liever niet gepubliceerd voordat
hij ergens een contract heeft getekend.
De voetbaltrainer van s.o. Soest, de do
cent van de KNVB en de sportacade-
mie in Amsterdam en het hoofd perso
neelszaken van de Regionale Werk
plaats Amersfoort, praat veel. De expo
nent van Jan Zwartkruis, zoals hij zich
zelf noemt, kiest weloverwogen zijn
woorden om een duidelijk weergave
van zijn visie te geven. Over s.o. Soest
en voetbal.

"Er zijn twee argumenten aan te dragen
waarom ik wegga. Op de eerste plaats
vanwege de spelersgroep. Je kunt je
voorstellen dat spelers op 14-jarige
leeftijd bij mij in de A- en de B-jeugd te
rechtkwamen. Ze hebben de overstap
meegemaakt naar de senioren, en zitten
in die hoedanigheid ook al vier jaar bij
mij. Dat is dus acht jaar in totaal, en dat
is een lange periode. De spelers hebben
geen andere trainer meegemaakt. Fris
bloed zou goed zijn voor de jongens,
een nieuwe trainer met misschien ande
re gedachten of ideeën. Aan de andere
kant heb ik naar mijn eigen houding ge
keken. Als trainer heb je na zoveel jaar
alles tegen ze gezegd. Ik wil niet zeggen
dat we op elkaar zijn uitgekeken, maar
het werd een beetje 'gewoontjes'. De
emoties waren geen emoties meer, en ik
vind dat de voetbalsport wel exclusief
moet blijven. Ik denk dat het goed is dat
er een nieuwe dimensie, komt voor de
spelers, ook voor mij. We kunnen wel
goed met elkaar opschieten, wat de spe
lers betreft is het geen punt als ik zou
blijven, maar je moet oppassen datje el
kaar niet teveel kent. Soms is er een
prikkel nodig, dat moet zo blijven."
Alles op één lijn

"De selectie moet een goed iemand
krijgen. Op het moment datje even niet
bij de les bent rolt de steen naar bene

den en is net erg moeilijk ue sieen tot
stoppen te brengen. Kijk, de organisatie
bij Soest is nu zeer goed. Alles zit op één
lijn, alle neuzen wijzen dezelfde kant
op. Toen Jan Zwartkruis kwam heeft de
vereniging een ander gezicht gekregen.
Vroeger was Soest een hobbyende club.
Bij het aantrekken van Zwartkruis heb
ben we een verdeling gemaakt: hobby
en prestatie. Er werd een scheiding ge
maakt in de spelersstaf. Ik heb nog een
aantal jaren daarbij gevoetbald. Via Jan
Zwartkruis ben ik een jeugdcursus gaan
volgen en werd ik jeugdtrainer. We
hebben toen ook bij de jeugd de keuze
laten maken tussen hobby en prestatie.
We hebben de spelers niets opgedron
gen, maar laten kiezen. Je kunt niet
vroeg genoeg beginnen met prestatie
gericht voetbal als je de top wil berei
ken. We zijn geloof ik vijf keer kam
pioen geworden met de jeugd. Het doel
was om zo hoog mogelijk te spelen, om
dat de overgang naar de senioren dan
soepeler verloopt."

Over de hele breedteMet de jeugd
kwamen we in de interregionale afde
ling, waarin ook clubs als Ajax, Haar
lem en Volendam spelen. In zijn algem
eenheid draait Soest nu redelijk. Je
moet dan niet alleen naar de stand op de
ranglijst van het eerste kijken, maar
naar de gehele selectie en de jeugd. Dan
bespeur je een redelijk tot hoog niveau.
Met het eerste zijn we doorgedrongen
tot de derde klasse van de KNVB, het
tweede staat na promotie op dit mo
ment weer bovenaan en het derde heeft
al zeven punten voorsprong op de num
mer twee in de competitie. De laatste ja
ren ben ik technisch verantwoordelijk.
In de begeleiding kies je dan voor men
sen om je heen die op hetzelfde niveau
denken en handelen. De begeleidings
groep die er nu staat is goed aan de
gang. Iedereen kent zijn taken, het
draait goed, maar de plaats van het eer
ste elftal is bepalend voor de wijze
waarop de mensen tegen een begelei
dend kader aankijken. Dat is onterecht.
Je moet het over de hele breedte zien.

De waardering voor de jeugdtrainers
valt in het niet als de stand van het eerste
tegenvalt. Je moet een groep of een in
dividu niet beoordelen op resultaat,
maar op inzet en werklust. Alles loopt
nu bij Soest op de rails. Mijn taak daarin
is volbracht. De structuur is gevormd en
de vereniging is doordrenkt met voet
balsfeer. Ik heb mijn aandeel geleverd."
"Het is wat mij betreft niet waar dat er
een conflict bestaat tussen het bestuur
en mij omtrent het voetbalkamp dat
volgend jaar in Amersfoort plaatsvindt.
Het punt is dat ik onder andere in dienst
ben bij de KNVB als parttime docent.
De afdeling Utrecht is bezig met een ex
periment met kampen. Dat is de laatste
twee keer bij s.o. Soest gebeurd, en nu
willen ze het in samenwerking met de
ASLOS (Amersfoortse sportstichting -
red.) in Amersfoort organiseren. Ik ben
ingegaan op hét verzoek om als tech
nisch coördinator te fungeren. Op per
soonlijke titel en niet als trainer van
Soest. De vereniging heeft waarschijn
lijk verwacht dat het kamp voor de der
de keer als een soort van traditie in
Soest zou komen. Ik heb dat niet zo op
gevat."

Stuiteren

"Voetbal moet door je heen druipen.
Daarmee zou je de top kunnen berei
ken. Met talent alleen red je het niet. De
andere kant van de medaille is wat ik
noem de mentale conditie, een gezonde
eerzucht. Dat hoort erbij. Je moet al je
beschikbare tijd erin stoppen. Anders
kom je er niet. Als ik bijvoorbeeld post
zegels zou verzamelen, dan zou ik Eu
ropa doorreizen om de duurste en de
mooiste zegels te kopen. Dat kan niet,
want voetbal is mijn enige hobby. Dat
betekent niet dat ik thuis over voetbal
praat. Daar wordt er vrijwel met geen
woord over gerept. Kijk, straks ga ik
naar de Regionale Werkplaats in
Amersfoort. Dan ga ik geestelijk ge
handicapte mensen proberen te leren
een bal te stuiteren. Dat is iets wat ze
nog nooit gedaan hebben. Begrijp je het
verschil?"

Soest is aal zo baar groot daajje d'r
maakkeluk zaat un heule daag deur
rongd kaan fietse en daan hejje nog
laangniet 'ezien waatveur oppervlaakte
we bewone.

Zo ben d'r denk' inwoongders zaat die
nog nooit us op Soesderbaarg ben weze
kieke en daa's toch echt ok un Soesder
nederzetting. Ik schrief expres niet over
"Soesders", waant daat ben volgesming
aallenig moar knolle die hiero op de we
reld k woame. Veuraal de lestepoar joare
is ter veul import bie 'ekomme. Hoeveul
vaan daat soort Soesders zouwe d'r niet
weze, die 's maarreges Soest uutgoan en
d'r 's oaves weer terugkere?

Ajje deur 't Veen riedt daan kiek je je oge
uut zoveul huze ben ter uut de grongd
'estaamptEn nog is 't niet 'enogt!

Ajje un raasechte Soesder ben, daan
mojje wete woar of de Loazerusbaarg is
en de Teutsteeg was. En 't Laange End
en de Stompert. En ajje niet kaan zeige,
woar daat Zwaarte Wullum is, blief
daan moar thuus. Vrogger stinge de hu-
ze an stroate of loane, moar noeng hete
dat Hoffe of streke en je kaan zellufs op
meziekinstrumengte wone zoas kloari-
net en cimboal en je kaan ok best un
tromsloager weze. As zeming vrogger de
weg vroege daan kon'k ut aaltied heul
precies anwieze en daat dee ik greig
moar op hede mok zeige: "'t Is die
kaangt uut en daan vroag je ut doaro
moarus weer". Neej, deoardigheidvaan
ut wegwieze is ter veur ming heulaaf. En
noeng kriege we d'r verdeed nog un stuk
Soest bie, he'k 'eheurd. Of beter 'ezeid:
un stuk Soesderbaarg, waant do ar
plaakke we nog un stukkie d'r bie an.
Ongderlest wier de nieuwe snelweg an
de grens aal an 'eslote. Un heul laang
stuk aasfaalt en betong deur un diep
daal, vlaak bie de flatte. Toeng ut ver
keer d'r nog niet op moch, he'k me met
de fiets en aal laangest de aaf grongd loa-
te zaakke en he'k ut heule stuk van Zeist
noar Oamersfoort aaf'ereje.

Haarstikke mooi jonge, vier boane
noast mekoar, heulemoal veur Hannes
van de Neng aallenig. Daat von'k paas
ruumtelukke ordening! Haalverwege
zee ik teuge un poar maanne, die nog an
't oprume woare veur de opening, daazze
un oardig fietspoadje veur ming an 'ele
ge haadde. "Joa zee d'r eejn: "Ut is un
bietje breed uut 'evaalle deuze keer,
moar 't is un haarstikke mooipoadje".
Affing, ik weer vaarder op en mooi weer
d'r bie en geejn wingdin 't daal, je ree ge
woon veur niks. En stildaattut d'r waas,
je heurde aallenig de stroaljoagers. On-
gdertusse rieje de auto 's ok op de nieu we
weg en noeng is ut niet meer zo rustig.
Op Soesderbaarg regent ut ok wellus,
moar noeng kwaam d'r un heule stort-
buu vaan klaachte over ut lawaai. Dus ik
moar weer over de bult om us te kieke en
te luustere en 't is heul baar zo 'n herrie!
Ut liekt omtrent wel of de stroaljoagers
d'r un nieuwe staartboan bie hebbe
'ekrege. De pilote maagge niet bove
Soesterbaargd deur de geluudsbaarriëre
breke, moar op de nieuwe weg doeng de
auto's ut omtrent wel. Zuk rieje! En net
bie de huze moakt ut betong veul meer
herrie as vaarderop ut aasfaalt. Ze
maagge d'r wel un oarde waal tot an de
wolke moake as 't helpe zaal.

Ajje 't ming vroagt, daan mo'k zeige
daa'k denkt daa'k hier voortemee un
zooi waark an zaal kriege mettut gehan
nes. Ut leste woord zaal d'r nog wel niet
over 'evaalle weze. 's Nachts ben de
stroaljoagers meestaai op staal, moar de
auto's niet.

Hannes van de Neng

efficiency Telefoon 02155-10115

KANTOORMACHINES

Copieërmachines

Kasregisters

Schrijfmachines

Rekenmachines

Microcumputers

Dicteermachines

Inbindapparatuur

Plastificeermachines

De Soester kunstenaars Egbert de
Rooij en Ton Paauw hebben een sug
gestieve wandschildering gemaakt ter
gelegenheid van de tentoonstelling
'Coloured Walls'. Deze expositie wordt
van 21 november 1986 tot en met 4 ja
nuari 1987 in het Slot van Zeist gehou
den. Op de tentoonmstelling wordt,
door een dia-presentatie en een leesta
fel, extra informatie geboden.

Dinsdag 25 november 1986 wordt de
maandelijkse bijeenkomst gehouden in
het Medisch Centrum, Nieuweweg 14,
Soest, aanvang 19.00 uur. Er wordt be
gonnen met een verkoop en daarna
"Stof beschilderen". Voor de te gebrui
ken materialen wordt een kleine bijdra
ge gevraagd van 2,50.

De groep Pretty Picture verzorgt zon
dag 23 november een optreden in café
Willem I aan de Koninginnelaan. De
mnuzikanten Hedzer Pathuis, Edwin
Douw, Frank Jansen en Jan Braker spe
len nu tweeeneenhalf jaar samen.
Dankzij verschillende optredens en via
de locale radiostations heeft de groep in
Amersfoort een acceptabele naam op
gebouwd. De muziek van Pretty Picture
is te omschrijven als swingende rock.
Het reportoire bestaat uit eigen num
mers, terwijl de groep ook covers ten
gehore brengt van onder anderen de
Rolling Stones en The Golden Earring.