KOSTUUM NU 8?°
JAPON nu 5?°
F
BLIJ MET DE STOMERIJ
cleanerbv textielreiniqehs
Speeldoos
BIJ ONS OP SOEST
PAGINA 10
oer.
WOENSDAG 3 DECEMBER 1986
Hans Westerhof brengt CD naar Zuid
Videorecorder uit school
ontvreemd
SOESTER COURANT
PAGINA 11
DECEMBER-AANBIEDING:
Provincie betaalt deel aanleg
fietspad langs Wieksloot
Bromfiets gestolen
cSdubberstayw
KONINGSWEG 16 - SOEST - TELEFOON 14302
Theater-Agenda
De Speeldoos
Baarns theater trekt meer
bezoekers uit Soest
Autokraak
Tips voor de komende feestdagen Nieuw verschenen boeken in de prijsklasse "Elck wat wils"
Zelf bier maken
Spele Weerom
Eigen zaak is goud
waard,
Elfstedenkoorts
Een licht in donkere da
gen
De helse wensmachine
van dr. Hoffman
In de ban van de revolu
tie
Dagvlinder
Metro
Klavertje Moord
Heksen bestaan niet
Maxime
Freud en zijn patiënten
Het gezelschap van vrou
wen
Jacobs Kramer
Vijanden
Meilof (GPV) ontstemd over
emancipatieb(r)oekje
BE
99
Sjoekers
SAMEN
rikaat)
ijziging
n om
wagen
eerprijs.
De bekende kijk- en luistervriend
Hans Westerhof in Hartje-Zuid ver
koopt sinds afgelopen vrijdag ook
CD's, de modernere uitgave van de
grammofoonplaat. Westerhof heeft
deze Zuidpromenade primeur in huis
gehaald omdat een onderzoek heeft
uitgewezen dat er in Soest-Zuid be
hoefte aan een muziekwinkel be-
staat.Dit onderzoek werd vorig jaar
door het Centraal Instituut voor het
Midden-Klein Bedrijf (CIMK) ver
richt.
"We hebben gedacht om daar op in te
springen, en dat hebben we nu gedaan.
Voorlopig hebben we een voorraad van
150 CD s, waarbij we ons hebben ge
richt op de popmuziek. Daarnaast leve
ren we ook op bestelling. We verwach
ten dat de CD's, die we niet in voorraad
hebben, binnen een week geleverd kun
nen worden. In de winkel liggen lijsten
met onze voorraden en lijsten met alle
op CD verschenen muziek. We hopen
dat de verkoop goed zal gaan, maar ge
zien het onderzoek zal dat wel lukken,
denk ik."
De CD-handel is in de laatste jaren
enorm toegenomen. Het is daarom niet
zo verwonderlijk dat het CIMK-onder-
zoek uitwees dat er wat dat betreft een
open markt in Soest-Zuid ligt. Hans
Westerhof heeft dat gegeven onder-
Uit de De Savornin Lohmanschool aan
de Driehoeksweg heeft een tot dusver
onbekende dader in het afgelopen
weekeinde kans gezien een videorecor
der weg te nemen. De heer M.F. deed
aangifte bij de politie. Men heeft een
jongeman op een bromfiets zien wegrij
den van wie men vermoedt dat hij de
dader is. De politie zet het onderzoek
voort.
Foto: Goos van der Wilt.
«a «MB
kend, en verkoopt vanaf 28 november
CD's.
Sinds de opening van De Zuidprome
nade in Hartje-Zuid, op 31 oktober
1984, heeft Hans Westerhof ook reeds
een grote bekendheid opgebouwd met
radio's, t.v.'s, video's, huishoudelijke
apparatuur en de dagelijkse electrische
artikelen. Zijn komst naar Hartje-Zuid
is een gouden greep gebleken: "Voor
de realisering van De Zuidpromenade
was hier een kooplek van 55 procent.
Veel mensen gingen naar Amersfoort
of andere plaatsen om hun spullen te
kopen. Het ging dan om branche-af
hankelijke artikelen, want je brood
koopje allemaal bij je eigen bakker na-
Gedeputeerde Staten zullen aan
Provinciale Staten voorstellen een
bijdrage van 12,5 procent te verlenen
in de kosten van de aanleg van het
nieuwe recreatieve fietspad langs de
Wieksloterweg, door de
Rijwielpadvereniging Gooi en
Eemland. Met de aanleg ervan is ca.
88.500 gulden gemoeid, waarvan dus
ruim 11.000 gulden voor rekening van
de provincie zal komen.
Daarnaast hebben G.S. de minister
van landbouw en visserij geadviseerd
de gevraagde rijkssubsidie te verlenen
van 75 procent van de kosten.
Het fietspad past in het provinciale
fietspadenplan en zal een belangrijke
schakel vormen in het recreatieve
"ommetjes-systeem" en in de
verbinding tussen de Soester duinen
en de Lage Vuursche.
Overigens is de provinciale pot voor
bijdragen in de aanlegkosten van
recreatieve fietspaden in 1986 bijna
leeg. G.S. zullen de Staten daarom
voorstellen het benodigde bedrag uit
de pot voor 1987 te betalen.
tuurlijk. In de twee jaar van De Zuid
promenade hebben we al 15 procent
van dat kooplek opgevangen," aldus
Hans Westerhof, de nieuwe CD-man in
Soest-Zuid.
De 18-jarige P.J. uit Soest deed in het
weekeinde bij de politie aangifte van de
diefstal van zijn bromfiets. Het rijwiel -
een Puch - stond op het erf van een wo-
ning aan de Anna Paulownalaan.
qMDBKHOUD
ZJW&0U
Voor al uw bouw- en onderhoudswerken
1e Heeserlaantje 56 - Soest
Telefoon 02155-22204
Kultureel centrum
Rembrandtlaan 35 - Baarn
kaartverkoop
telefoon 02154-18050
Donderdag 11 december:
Aanvang 20.00 uur:
Carmen, speelfilm met o.a. Antonio
Gades, Laura del Sol, Paco de Lucia.
Kaarten 6,—.
Ook het tweede seizoen in de nieuwe
behuizing lijkt een goed seizoen te wor
den.
Uit de auto van C. van E. uit Soest, die
zijn wagen had neergezet op het par
keerterrein bij Zonnegloren, werd in
het afgelopen weekeinde een plastic tas
gestolen met diverse papieren die van
belang zijn voor zijn werk. De dader
heeft vermoedelijk gebruik gemaakt
van een valse sleutel.
De dader van een autokraak aan de Li
bel had minder succes. Hij vernielde
weliswaar het portierslot van de wagen
van J.O. uit Buren, maar kreeg de deur
niet open. Er wordt dus niets vermist.
Beide eigenaars deden aangifte bij de
politie.
Auteur: Ronn Hoose
Uitgever: Kosmos
Freddy Heineken zal van deze papieren
concurrentie niet wakker liggen. Des-
ondanks zal "Zelf bier maken" menige
doe 't zeiver en liefhebbers van het ger
stenat op een idee brengen. Het qua
aanschaf niet kostbare boekje verstrekt
50 recepten aan beginnende en gevor
derde bierbrouwers. Wat ons betreft:
Proost.
Auteur: Erik de Vroede en Bart Eelbo-
de
Uitgever: Pelckmans
Nostalgie van de bovenste plank, afge
stemd op kinderen en volwassenen die
met meer dan video en televisie bezig
willen zijn. "Spele Weerom" vertelt al
les over kinderspelletjes uit lang vervlo
gen tijden. Verklarende tekeningen vul
len op practische wijze de toelichtingen
aan. Een alleraardigst boek voor jong
en oud.
Tekeningen: Hans Busman
Tekst: Albert Gillissen
Uitgever: Novella
Een vriendenprijsje voor twee preten
tieloze boekjes. "Eigen zaak is goud
waard" een soms cynische verzameling
grappen en grollen, tot leringhe en de
vermaeck, afgestemd op ondernemers
en managers. "Elfstedenkoorts" mikt
op de belangstelling van een groot pu
bliek voor dit nog steeds niet geëve
naarde schaatsevenement. Leuke "heb
bedingetjes".
Diverse auteurs
Uitgever: Holland
Verhalen, zeer uiteenlopend van karak
ter, rond Kerstmis, zijn het thema van
dit aantrekkelijke boek. Aantrekkelijk
door de kwaliteit van het geschrevene.
Daarvoor tekenen o.a. Anna Blaman,
F. Bordewijk, J. M. A. Biesheuvel, Mi-
chel v.d. Plas e.v.a. auteurs. Aantrekke
lijk ook omdat "Een licht in donkere
dagen" qua religie niet is gestempeld en
daardoor in objectieve zin toegankelijk
is voor iedereen. Leesplezier van zeer
hoge kwaliteit.
Auteur: Angela Carter
Uitgever: Contact
Met haar romans Circusnachten. In ge
zelschap van wolven en De Sadeaanse
vrouw verwierf de nu 46-jarige schrijf
ster Angela Carter in ons land grote be
kendheid.
Auteur: Dany Cohen-Bendt
Uitgever: Van Gennep
Inhoudelijk is dit van veel fraaie foto's
voorziene boek op de met veel lof ont
vangen televisie-serie "In de ban van de
revolutie" afgestemd. Wie hebben te
maken met een tijdsdocument. De au
teur, zelf gangmaker van de Parijse stu
dentenrevolutie in 1968 die uiteindelijk
leidde tot het aftreden van Charles de
Gaulle, kijkt twintig jaar later achterom
en confronteert gelijkgestemden van
toen met de uitkomst van vandaag. On
derzoeksjournalistiek die de betrekke
lijkheid van veel schijnbaar belangrijke
zaken tot uitdrukking brengt. Teleur
stellend voor de een, hoopgevend voor
de ander. Interessant in ieder geval.
Auteur: Joseph Kessel
Uitgever: Bigot
Bijna een halve eeuw geleden ver
scheen "Belle de Jour" op de Franse
boekenmarkt. Een in die tijd gewaagd
boek. Joseph Kessel beschrijft het leven
van een nogal ongewone vrouw die bij
haar man geen lichamelijke bevrediging
vindt en tenslotte besluit in een bordeel
haar gerief te vinden. Het ongewone ge
geven en de schrijfkunst van Kessel
hebben in de loop der jaren van deze ro
man een bestseller gemaakt. Talloos
zijn ook de verfilmingen van deze ro
man. In de sober gehouden vertaling is
"Dagvlinder" anno 1986 eerder preuts
dan aanstootgevend. Het onwaar
schijnlijke thema frappeert en boeit het
meest.
Auteur: Alexander Kaletski
Uitgever: De Kern
Meer van deze tijd en qua onderwerp
minder ver gezocht is de roman Metro
van de naar Amerika uitgeweken Rus
sische auteur Alexander Kaletski. In
Rusland omstreden en bewonderd om
zijn anti-sovjet liedjes en spraakmaken
de toneel-televisie en filmproduties.
Metro, een verhaal met vele markante
en kleurrijke hoofdpersonen. Moment
opnamen van het leven in Moskou. Be
nauwend en verstikkend. Daarin tra
giek en zelfs humor. Een zwarte kome
die, waarin de spanning rond de ont
spanning van een veel-geplaagd Rus
sisch echtpaar tot de laatste pagina
wordt opgevoerd. Boeiend, soms zelfs
huiveringwekkend geschreven.
Auteur: Theo Joekes
Uitgever: Loeb
Men behoeft het bepaald niet in politiek
opzicht met Joekes eens te zijn om hem
toch te kunnen waarderen. Daartoe
dient dan Klavertje Moord te worden
aangeschaft, een politieke thriller met
Den Haag als belangrijkste décor. Geen
misdaadroman die bol staat van span
ning, wel een waarin Theo Joekes er op
nieuw blijk van geeft fantastisch te kun
nen schrijven over een nogal fantastisch
gegeven. Tot in detail een boek waar
voor zeer duidelijk vooraf veel huis
werk is verricht. Het verklaart daardoor
de aannemelijkheid van de fantasie.
Auteur: Walraven
Uitgever: Loeb
Walraven, een terecht veelgelezen au
teur van misdaadthrillers. "Heksen be
staan niet" zou er weer zo een zijn be
looft ons de achterflap van het boek.
Daaraan wordt in ieder opzicht royaal
voldaan. Hoe onwaarschijnlijk het ge
geven ook is, de oplossing van een mis
daad die ruim twee eeuwen geleden
heeft plaatsgevonden, Walraven be
wijst zich opnieuw als meesterverteller
en laat je op het puntje van je stoel zit
ten. Heksen bestaan niet? Vergeet 't
maar.
Dit sukses zal met het verschijnen van
"De helse wensmachines van dr. Hoff
man", zonder enige twijfel worden ver
volgd. Met veel beheersing, gevoel voor
humor en een schijnbaar onuitputtelij
ke fantasie slaagt ze er opnieuw in van
een bizar thema een literair monument
te maken. De eeuwendurende strijd van
de mensheid tegen goed en kwaad in
deze roman in een nieuwe, hoogst origi
nele verpakking. Voor liefhebbers van
lezen en huiveren op maat gemaakt
Auteur: Judith Kranz
Uitgever: A. W. Bruna
Scruples, Prinses Daisy en Dochter van
Mistral zijn stuk voor stuk licht verteer
bare romans waarvoor de Amerikaanse
schrijfster Judith Krantz het recept
schijn te bezitten. Een conclusie die ook
van toepassing is op haar laatste roman
Maxime. Daarin het verhaal over een
jonge, mooie, verwende Amerikaanse
vrouw die zich na de dood van haar va
der tot taak stelt een in populariteit da
lend tijdschrijft van de ondergang te
redden. Ze slaagt in haar opzet. De lief
de wint het van de haat en tenslotte
blijkt ze aan één minnaar en één slaap
kamer voldoende te hebben. Maxime
laat zich gemakkelijk lezen en is voor
zien van ingrediënten die beurtelings
afstotend en aantrekkelijk zijn. Lees
voer zonder pretenties, maar zeer sma
kelijk gedoseerd.
Auteur Harry Stroeken
Uitgeverij: Maarten Muntinga
Harry Stroeken, filosoof en psycholoog
geeft in dit boek een verhandeling over
Sigmund Freud als psychotherapeut in
de dagelijkse praktijk.
Uitgaande van een viertal ziektege
schiedenissen vult hij de eigen beschrij
vingen van Freud aan met gegevens uit
andere bronvermeldingen over patiën
ten, hun achtergronden, gezinsomstan
digheden en vooral, wat zeer belangrijk
is, hun verdere leven.
De behandelingstechnieken en het op
treden van Freud zelf geven hierbij een
duidelijk inzicht in de zogenaamde
"analyse bij Freud", zoals dat in die da
gen werd genoemd.
Dit boek, duidelijk herkenbaar geschre
ven door een psycholoog geeft een hel
der overzicht van werkmethoves van
Freud en de in die tijd bekende inzich
ten van werkmethodes op dit gebied. Er
zit een duidelijke opbouw van elk "zo
genaamd ziektegeval" en de aanpak
van de behandeling.
Beginnend vanuit de probleemstelling
wordt een beeld gegeven van een viertal
van de naar die dagen meest bekende
behandelingsmethodes.
Hoewel geschreven door een ingewijde
in de materie, een zeer goed leesbaar
boek voor de niet-ingewijden, waaruit
veel leerzaams is te halen voor de tegen
woordige tijd.
Duidelijk geen boek om als bestseller
op de lijst te komen, maar voor zeer ve
len toch aanbevelenswaard om op zijn
minst te gaan lezen.
Auteur: Mary Gordon
Uitgeverij: Maarten Muntinga
Het verhaal van Felicitas Maria Taylor,
een meisje met een moeder, drie meters
en een priester, die een grote mate van
charisma uitstraalt.
De moeder kon bij de geboorte niet be
slissen, welke van haar vriendinnen als
meter zou mogen optreden, dus besloot
zij ze alle drie te nemen.
De moeder is alleenstaand en moet
hard werken om de kost te verdienen.
De eerste meter, Clare, werkt in het be
drijf van haar familie, maar had eigen
lijk veel liever het klooster ingegaan.
Elisabeth, een vergane schoonheid, is
getrouwd met een alcoholist en is de
tweede meter.
Dan is er nog Mary Rose, ouvreuse in de
bioscoop en Muriël, een oudere vrouw,
ongetrouwd, die zeer cynisch en bitter
tegen het leven aankijkt.
In het gezelschap van deze vijf vrouwen
en de priester groeit Felicitas op. Voor
elk van hen is zij een symbool van dat
gene, wat ieder zelf ooit had willen zijn
of worden. Uiteraard brengt dit de no
dige spanningen met zich mee, omdat
een mens nu eenmaal niet te kneden is
als een stuk klei, hoewel je er wel een
richting aan kunt geven. Maar als die
richting uiteenvalt in vijf, of eigenlijk
zes deelrichtingen, die geen van alle
stroken met de door het kind zelf ge
wenste richting, laten de problemen ui
teraard niet lang op zich wachten,
ben uitermate lezenswaardig boek van
een schrijfster, die in Nederland nog
niet zo bekend is, maar het terdege ver
dient om dat wel te worden.
Auteur: Virginia Woolf
Uitgeverij: Maarten Muntinga
Jacobs Kamer van Virginia Woolf is
haar eerste belangrijke roman, die in
1922 verscheen. Het beschrijft op de
van haar bekende wijze het landleven
aan het begin van deze eeuw in Enge
land met al zijn conservatisme, stand
verschillen en vooroordelen tegen het
niet eigene, dat later de Engelsen zo
vaak tot mikpunt van parodieën heeft
gemaakt.
Virginia Woolf is een (of liever: was
een) schrijfster, die het in zich had op
zeer treffende wijze de sfeer te doen
proeven van de omgeving waar haar
verhalen zich afspelen.
IAuteur: Isaac Bashevis Singer
Uitgeverij: Maarten Muntinga
Vijanden van Isaac Bashevis Singer ver
scheen al eerder in Nederland in 1974
en kreeg in 1978 naar mijn mening vol
komen terecht de Nobelprijs voor Lite
ratuur.
Het boek geeft het verhaal van een
enigszins schlemielige man, Joods, die
de oorlog in Polen heeft overleefd door
zich een aantal jaren schuil te houden
op de hooizolder van zijn dienstmeisje,
terwijl zijn vrouw en kinderen worden
opgepakt door de Duitsers en in een
kamp omkomen.
Na de oorlog vertrekt hij naar Amerika
met zijn dienstmeisje, met wie hij uit een
soort medelijden trouwt. Intussen ver
dient hij de kost door voor- een rabbi
teksten te schrijven van lezingen. Hij
krijgt kennis aan een aantrekkelijke
vrouw met wie hij een verhouding be
gint, zonder dat hij zijn vrouw verlaten
wil. "Ongelukkigerwijs" komt dan ook
nog het bericht, dat zijn eerste vrouw
niet is omgekomen in het concentratie
kamp en dat zij ook in Amerika is. Als
dan het meisje met wie hij een verhou
ding heeft ook nog in verwachting raakt
en wil trouwen zijn de complicaties niet
meer van de lucht.
Was het aantal verkochte vrije keuze
abonnementen het eerste seizoen al
hoog te noemen, n.1. 965, de verkoop
voor seizoen '86-'87 was aanmerkelijk
beter. 1196 abonnementen werden er
verkocht voor het nu lopende seizoen,
231 meer, een toename van 24%. De
grootste toename komt uit Baarn, 136
abonnementen meer dan in 't vorige
seizoen, de regio zorgde voor 95 abon
nementen meer. (Soest, Bunschoten,
Bilthoven, Hilversum, Eemnes enz.).
Baarn kultureel centrum blijkt uit Soest
steeds meer bezoekers te trekken, hier is
sprake van een streekfunktie (totaal
240 abonnementen).
Twaalf voorstellingen waren al tijdens
de abonnementen verkoop uitverkocht.
Alles bij elkaar leverde de abonnemen
tenverkoop een kleine 8000 verkochte
plaatsen op, 6,6 per abonnement, een
kleine verhoging t.o.v. het vorige sei
zoen.
In de vergadering van de commissie Welzijn liet het GPV-raadslid Wiebe
Meilof vorige week andermaal blijken zo zijn bedenkingen te hebben tegen
het "eenzijdige" emancipatiestreven dat tegenwoordig ook op gemeentelijk
niveau naar zijn smaak te veel wordt nagejaagd.
Hij sprak wethouder Frans Kingma aan over een boekje met de titel "Vrou
wen in het lokaal bestuur", dat kennelijk was toegezonden aan vrouwelijke
raadsleden en - ter lering en/of vermaak - voor alle zekerheid ook maar aan
de - in Soest toevallig(?) allemaal mannelijke - fractievoorzitters. Meilof ver
oorzaakte algemene vrolijkheid bij de overige commissieleden door niet te
spreken van een "boekje" maar van een "broekje" - "Freudiaans heet dat
toch?" aldus zijn CD A-collega Wijmenga - en noemde het "weer een typisch
voorbeeld van de versmalling in het emancipatiedenken": "Het gaat alleen
weer om de vrouwen, de mannen mogen alleen maar kijken. Een vreemde
zaak."
Hij informeerde of het gemeentebestuur in de persoon van de wethouder
soms de hand had gehad in de gekozen verspreiding. Kingma ontkende dat,
maar stelde onder bijval van Lydia Meijer (PvdA) dat hij het niettemin een
"prima aanpak" vond. Ook van Wijmenga kreeg Meilof lik op stuk. Deze ver
weet hem de geschiedenis verkeerd in te schatten als hij het deed voorkomen
dat niet vooral de vrouwen zich druk hadden gemaakt voor hun emancipatie.
"Anders was het nooit zo ver gekomen."
Meilof liet zich niet overtuigen en betoogde dat emancipatie in zijn visie een
zaak was voor vrouwen én mannen. "De oplossingen moeten dan ook niet al
leen op vrouwen zijn gericht."
Om jezelf niet te verliezen probeer je zowel stemmen, geluiden, kleuren en
woorden als indrukken, ervaringen en gezichten zorgvuldig te bewaren.
Herinneringen bestaan. Je mag ze niet vergeten. Oudemensen weten dat en ver
tellen graag over vroeger.
Jan Visser ontmoet hen, luistert geïnteresseerd en schrijft hun relaas op.
Vandaag: J. van der Mey (73).
Bloemenjan: "We hadden nog maar
pas die bloemenwinkel aan de Nieu-
weweg 86, toen bij ons telefonisch uit
Amsterdam een grafkrans werd be
steld van honderd gulden. Dat was in
die tijd een kolossaal bedrag. Zo'n
ding kostte normaal twee tientjes, dus
wat moest er niet allemaal ingestopt
worden voor honderd gulden!
Over bloemisten die sjoemelen met
begrafenisboeketten door er oude
snijbloemen in te verwerken, kan ik
wel een boekje opendoen, maar dat is
niet geschikt voor de krant. Mijn enige
zorg bij die dure bestelling was: hoe
kreeg ik mijn geld? Ik moest de krans
afleveren bij een rijke familie aan de
Soesterbergsestraat. Dat geld kwam
later piekfijn in orde.
Ik woon nu 69 jaar op Soest en ik ben
helemaal versoesterd. Ik ben geboren
in Rijnsburg tussen de bloembollen.
Het eerste huis van mijn ouders stond
aan de Ringweg. Na de Da Costa-
school en een jaartje ULO aan de
Prins Bernhardlaan moest ik meehel
pen in de bloemenhandel. Er was toen
geen tijd om te leren.
Aan de Nieuweweg hadden we een ei
gen tuin met bloemen en planten en we
haalden bloemen bij de veiling in
Amersfoort, Hilversum en Utrecht
met de bakfiets. Op de fiets ventte ik
bloemen en deed hier en daar tuintjes.
Moeder deed de winkel, een verbouw
de serre, en later namen mijn vrouw en
ik de zaak over.
Bijna vijftig jaar geleden kreeg ik er
een baantje bij: begrafenisdienaar in
dienst van de Gooise Uitvaart Vereni
ging. De uitvaartleider vroeg aan de
dominee of hij een "drager" wist. De
predikant noemde mijn naam en zo
werd ik doodgraver voor het hele
Gooi. Op de fiets moest ik naar Bus-
sum, Weesp, Laren, Blaricum en noem
maar op. In het zwarte pak en met de
hoge hoed in de tas. De fiets zette ik
een eindje verderop van het sterfhuis
in de bosjes, haalde de hoge hoed uit
de tas en belde keurig netjes aan.
12.000
Soms hadden we drie begrafenissen
per dag. Je holde van de één naar de
ander. Gemiddeld ongeveer 25 in de
vier weken. Eén keer had ik 78 begra
fenissen in één maand. Toen was het
vakantietijd en er waren enkele zieken.
Ga maar na: twaalf keer vijfentwintig
is 300 per jaar en dat ongeveer veertig
jaar lang. Zo heb ik om en nabij
12.000 begrafenissen verzorgd.
Soms gingen we tussendoor een potje
biljarten. Eén van de dragers had een
prothese. Je zag er niets van als hij liep.
Een doodskist staat op vier planken
dwars over elkaar heen. Hij doet een
stap terug, blijft tussen de planken ha
ken met zijn houten poot, wankelt en
daar stond het been rechtop naast de
kist, terwijl zijn broekspijp om zijn an
dere been fladderde. Mijn vrouw
kwam niet meer bij toen ze het later
thuis hoorde, maar ik zei: daar moet je
niet om lachen.
Eén keer was ik vergeten mijn zwarte
schoenen aan te trekken en liep ik op
bruine schoenen in de stoet. Of ik ver
gat mijn alpinopetje af te zetten. Dan
leende ik de pet van de chauffeur,
maar dat ding zakte over mijn oren,
want mijn hoofd is van boven maar
heel klein.
Van Westering, de begrafenisuitvoer
der, was een lange, statige man met
een grote, zwarte paraplu. Daar deden
we stiekem grind in en dan ratelden de
steentjes om zijn oren als hij zijn para
plu opstak.
"Vader is begraven" was bij ons thuis
en staande uitdrukking. Ik stond elke
week twee dagen bij Zonnegloren bui
ten met een bloemenstalletje. Een keer
vroeg één der bezoeksters aan mijn
dochter: waar is je vader? "Vader is
begraven", zei ze. De vrouw schrok en
reageerde met: ik wist niet dat hij dood
was. - Nee, zei mijn dochter: vader is
iemand begraven.
Een andere uitdrukking thuis was stee
vast: "pa is zitten". Dan moest ik in
een sterfhuis de mensen ontvangen en
binnen laten voor het condolèancebe-
zoek. Ook dat zinnetje wekte wel eens
verwarring, keken de mensen in de bus
elkaar aan en vroegen zich af hoe lang
ik wel niet moest "zitten" in de nor.
Vroeger duurde een begrafenis veel
langer dan nu. Toen moest het lang du
ren anders was het niet mooi. Nu gaat
alles gauw-gauw. De mensen huilen
ook lang zoveel niet meer als vroeger.
Ik vind het kerkhof aan de Veldweg
een stuk verbeterd. Het zag er vroeger
verwaarloosd uit, het was rommelig en
nu wordt het veel beter onderhouden.
Nee. Het Mollenkerkhof, waar de
laatste weken zoveel over geschreven
is, was van vóór mijn tijd. Ik weet wel
dat de kinderen er niet langs durfden
te lopen. Het spookte daar. Op het
Mollenkerkhof werden de "sjoekers"
(een Soester woord voor zwervers) be
graven. Er stond een vierkant muurtje
om heen met glasscherven er bovenop.
Het was een plek met niet-gewijde
aarde.
Koster
Een kwart eeuw ben ik ook nog koster
geweest van het gereformeerde ge
bouw De Rank bij de Wilhelminakerk.
Zonder mijn vrouw had ik dat nooit
gered. We konden het geld goed ge
bruiken. Het was een zaal voor brui
loften en partijen. Na een begrafenis
stortte ik me gewoon in een familie
feest. Daar had ik geen enkele moeite
mee. Ik bracht de "jeu" eraan, zeiden
?e.
Ik heb daar alles gehad: van de Partij
van de Arbeid tot aan de geitenfokver-
eniging, van de WD tot aan de post
zegelclub. Alles zat bij me en er is
nooit een woord gevallen.
De eerste Soester, roomse(!) boeren
bruiloft was van de dochter van wet
houder A. P. Hilhorst. Een week van-
tevoren had mijn vrouw buikpijn, om
dat ze voor het hele gezelschap moest
koken. Mevrouw Hilhorst, "mooie
Doortje" noemden we haar, bedissel
de alles en bracht zelf de wijn mee.
Dan maakte je lange dagen. De laatste
gaste gingen 's morgens om vier uur we
en dan moest je nog opruimen en
schoonmaken.
Op een ochtend stond dominee v.d.
Loo op de stoep en zei: ik kan niet
meer slapen met die herrie. Hij woon
de er vlak naast in de pastorie. Vanaf
die tijd was het om één uur afgelopen
en dat was maar goed ook. Nu ben ik
nog steeds koster op Zonnegloren.
Van mijn jeugd herinner ik me niet zo
veel meer. Ik weet nog wel, dat ik vier
jaar was en in de tent speelde bij mijn
zuster. Zij stierf aan t.b.c., net als mijn
oudste zuster. Maar dat gezicht kan ik
me niet meer voor de geest halen. Dat
is heel erg."
JAN VISSER
