Lams
bout
Boter-
Boeren-
tarwe
Per stuk
met klein
beentje
KILO
150 gram
Keuze uit 4 soorten
o.a.
GALIA, WATER,
HONEY DEW of
ITALIAANSE
SUIKERMELOEN
ZONNATURA
„Gratis
gesneden"
Ton Paauw verstoort de natuur uit liefde
Eerste sleutel voor bewoners patiowoningen
Fazantpad
j
I
WOENSDAG 8 JULI 1987
SOESTER COURANT
PAGINA 16
f Wiardi Beckmanstraat 491 - Soest - Tel,: 02155-10264
Heeft u onze Superfolder niet ontvangen, er ligt er altijd één voor u klaar bij de flesservinname.
'Ironisch commentaar op hoe we met de wereld omgaan'
V.d. Grift bouwt project van 180 woningen in Overhees III
Een greep uit onze
weekaanbiedingen
Meloenen
m
éttófó VAN DOORN
Opvallend vrolijk begeven twee oude
re dames en twee dito heren zich naar
de uitgang van het park achter Slot
Zeist. De zon schijnt en het park is op
z'n mooist. Oorzaak van hun aansteke
lijke opgewektheid is, zoals bij nade
ring blijkt, echter niet de prachtige
omgeving of het mooie weer. Ze scha
teren nog een beetje na over de aanblik
van een stuk of veertig fel-gele bushal
tes in verschillende stadia van "ver
drinking" in de Slotvijver, die ze zo
juist hebben aanschouwd. "Wat een
onzin," is hun commentaar, dat ook de
oren bereikt van degene die voor deze
"onzinnigheid" verantwoordelijk is:
de Soester kunstenaar Ton Paauw.
"Nee, ik zit daar helemaal niet mee. Ie
dereen begint altijd eerst te lachen,"
deelt hij onverstoorbaar de verslagge
ver mee die een kijkje komt nemen op
zijn expositie. "Ze hoeven 't niet mooi
te vinden, als 't ze maar wat doet!" En
dat blijkt inderdaad het geval, te oorde
len naar de uitbundige reactie van de
vier grijze hoofden, die inmiddels het
park verlaten.
Met het schok-effect als zijn handels
merk geniet Ton Paauw in Soest en
daarbuiten een opmerkelijke reputatie
als beeldend kunstenaar. Die reputatie
maakt hij als nooit tevoren waar met
zijn expositie van projecties en objecten
in en om Slot Zeist, onder het motto "de
arrogantie van de onmacht", met als
verbindend thema de paradoxale hou
ding van de mens ten opzichte van het
milieu - een geliefd thema bij Paauw, die
zich in Soest al jaren geleden liet kennen
als radicaal bestrijder van city-vorming
en aantasting van de natuurlijke omge
ving.
Wie de expositie in Zeist bezoekt kijkt
z'n ogen uit. Op tien plaatsen is de na
tuurlijk harmonie van het park ruw
"verstoord" door de objecten van Ton
Paauw. Dat begint al bij binnenkomst:
in een oud wachthuisje dat naar verluidt
in Soest ooit heeft dienst gedaan ten be
hoeve van de verkeerspolitie staan 16
glazen schalen opgesteld, elk gevuld
met een hoeveelheid water. Rondom de
schalen liggen tientallen gedroogde vis-
'O ver vloed- tot uiting gebracht in een
broodmassa die het theehuis als het wa
re doet barsten.
De veertig bushaltes die vanaf het ei
landje in de Slotvijver langzaam weg
zinken.
jes, die in de supermarkt verkocht wor
den als kattevoer. Buiten hun natuurlijk
milieu, dus ten dode opgeschreven. Een
actetas uit de jaren zestig completeert
het geheel, als wrang symbool van een
periode waarin de autoriteiten (in na
volging van de club van Rome) alleen in
de marge iets "aan het milieu" hebben
gedaan. De onmacht ten top. En Ton
Paauw ten voeten uit, want de Soester
kunstenaar "verstoort" de natuur - tij
delijk, herstelbaar - onmiskenbaar uit
liefde, om de mensen aan het denken te
zetten.
Absurd
Na de dode visjes valt de bushalte-woe
kering in de Slotvijver des te meer op.
Hier is de alledaagse werkelijkheid - de
simpele bordjes - geplaatst in het kijk-
kader van de natuur. Het effect ervan is
niet minder absurd, en dat geldt voor al
le tien objecten die in het park tot 26
september te bekijken zijn. Zoals de
brandende lantaarnpaal in wat op het
eerste gezicht een vers gedolven graf
lijkt, maar door Ton Paauw wordt uitge
legd als een "moderne opgraving", een
terugblik in het verleden waar mensen
licht bij nodig hebben, gecombineerd
met plekken vers-gestort asfalt, alsof er
werkzaamheden aan de weg plaatsvin
den. Of de "gele flits" van 36 meter, op
gehangen tussen het geboomte als een
bliksemschicht die de mensheid waar
schuwt, "een gekleurde kras door de
lucht", zoals Ton Paauw het noemt. Of
de eenzame rode paal van 12 meter
hoog, die de plaats inneemt van een ooit
omgezaagde boom in een cirkelvormig
groepje van 11 bomen. Of de "geluids
golven" van metaalfolie, geplaatst tus
sen twee megafoons in de vijver, die het
"heen-en-weer-praten-zonder-dat-er-
iets-gebeurt" op treffende wijze ver
beelden.
Opvallender nog zijn de 300 gele nest
kastjes (zonder deksel of bodem, maar
wel met een mooi rood stokje zodat de
vogels in het park er wel iets aan heb
ben), die in groepjes van 10 rondom de
boomstammen zijn aangebracht en die
van enige afstand het effect oproepen
van een ouderwetse reddingsgordel, be
staande uit vierkante stukken kurk. Zij
houden de bomen, die met ondergang
worden bedreigd, "drijvende".
Agressie
De gecompliceerde verhouding tussen
de kwetsbaarheid van het milieu en de
agressie van de welvaartsmaatschappij
wordt wellicht het meest navrant ge
toond door de vierhonderd broden,
waarmee het theehuisje in het park lijkt
te zijn volgestouwd en die elk ogenblik
naar buiten kunnen barsten, als een
braakgolf van een volgevreten samenle
ving die de schamele restanten van de
natuurlijke omgeving weldra zal over
spoelen. Ton Paauw heeft intussen
"misbruik" geconstateerd: bruidsparen
gaan bij het theehuis op de foto, omdat
het plaatje zo leuk past bij de witte
broodsweken...
Het meest treffend is het "koelkasten
kerkhof', waarin stukken van ijskast-
deuren netjes op een rijtje dood liggen
te wezen, met blauwe paaltjes keurig in
het gelid en een oer-Hollands kneuterig
coniferenveldje als contrast, als stille
getuigen van de geboorte van de wel
vaartsmaatschappij, een revolutie die
haar kinderen inmiddels gretig aan het
verslinden is.
"Ik hoor vaak: Is dat nou kunst?", aldus
Ton Paauw. "Maar het gaat me hele
maal niet om kunst. Ik laat zien hoe ab
surd we met het milieu omspringen, met
dingen uit onze dagelijkse omgeving,
als een ironisch commentaar op de ma
nier waarop we met de wereld omgaan.
We zijn immers al tientallen jaren bezig
om het milieu te redden, maar er geburt
niets. We schrikken pas als er ergens een
miljoen mensen doodgaan, of zelfs dan
nog niet..."
Er is nogal wat overredingskracht aan t.e
pas gekomen om de Zeister Kunststich
ting zover te krijgen dat Ton Paauw in
het park "zijn gang kon gaan". De ex
positie is volstrekt anders dan wat be-
zoeks van het Slot tot dusver te zien
hebben gekregen, maar Ton kreeg ten
slotte alle ruimte. De buiten-expositie
valt gedeeltelijk samen met een ten
toonstelling in de vleugel-galerij, waar
het "milieu" onder de aandacht wordt
gebracht met een rijtje stofzuigerzak-
ken en twee bergen van in totaal vier
honderd kartonnen dozen, die als het
ware in de lucht worden gezogen.
Vertrouwen
Opvallend is ook de tentoonstelling van
een aantal lege lijsten, te koop voor 550
gulden, met de belofte van de kunste
naar dat ze te gelegener tijd door hem
worden "ingevuld". "Een kwestie van
vertrouwen in de kunstenaar," aldus
Ton Paauw, die overigens zijnerzijds
wel een aanbetaling vraagt van 100 gul
den.
Vertrouwen in de kunstenaar - dat geldt
ook voor de Soester bedrijven en instel
lingen die Ton Paauw inschakelde om
zijn ideeën te realiseren. Zoals de afde
ling reiniging van de gemeente Soest,
die hem wekenlang voorzag van oude
ijskasten en bij' wie hij ook het oude
wachthuisje op de kop tikte; of bakkerij
Ben Rademaker, die belangeloos 300
broden afstond; de busmaatschappij
Centraal Nederland, die de bushaltes
leverde; het constructiebedrijf van Ton
Tomassen dat het metaalwerk verzorg
de en de firma Wolfsen dat het hout
voor haar rekening nam.
Wie in de komende weken dicht bij huis
blijft en toch iets bijzonders wil zien
moet beslist een kijkje gaan nemen bij
het Slot Zeist. De tentoonstelling in de
vleugelgalerij duurt nog enkele weken,
de buiten-expositie blijft open tot en
met 26 september. De toegang is gratis.
Wethouder Plomp van Volkshuisves
ting heeft vorige week de eerste sleutel
- in viervoud - uitgereikt van de wo
ning aan het Fazantpad 5, aan de heer
en mevrouw Beukema. Dat gebeurde
nadat een zoon van het echtpaar de
laatste activiteit van de oplevering had
verricht: het vastschroeven van het
naamplaatje aan de deur van de patio
woning, waarvan er in totaal 42 verrij
zen aan Fazantpad en Reespoor in
Overhees III.
De wethouder feliciteerde de heer en
mevrouw Beukema met hun nieuwe
huis, waarvóór zij de oude woning aan
de Beetzlaan hebben opgegeven. De
feestelijke gebeurtenis werd o.m. bijge
woond door andere toekomstige bewo
ners en vertegenwoordigers van de ge
meente Soest. De patiowoningen wor
den alle 42 voor en na de "bouwvak"
opgeleverd en maken deel uit van een
totaalplan van 180 woningen, die het
bekende Soester aannemingsbedrijf in
Overhees III realiseert en waarmee eind
vorig jaar werd begonnen.
In december worden nog acht twee-on-
der-één-kap-huizen opgeleverd en
vanaf oktober komen achtereenvolgens
130 huurwoningen gereed, die aan het
eind van het jaar ook allemaal opgele
verd zullen zijn. Daarnaast is het bouw
bedrijf-betrokken bij de realisering van
nog eens 26 premie-A-woningen en
zijn er inmiddels plannen voor 18 vrije-
sector en 20 huurhuizen (ook patio
woningen).
'Visitekaartje'
In het "witte café" van C-drie werd na
afloop een korte bijeenkomst gehouden
waar het glas werd geheven op de voor
spoedige totstandkoming van de hui
zen. De heer L. Beukema sprak een
kort dankwoord, waarin hij de aantrek
kelijkheid van de patiowoningen (die
voorzien zijn van een bescheiden maar
attractief binnenplaatsje) onderstreep
te en vooral hun geschiktheid voor ou
dere bewoners. De huizen vormen vol
gens hem een fraai "visitekaartje" voor
Van de Grift.
Wethouder Plomp sprak de wens uit
dat alle toekomstige bewoners het in de
nieuwe huizen naar hun zin zullen heb
ben en wenste hun - "afgezien van de
vraag of het gaat om een huur- of een
koopwoning", waarmee de wethouder
even herinnerde aan de recente discus
sie in de gemeenteraad - een plezierig
verblijf toe.
De heer G. W. van de Grift beloonde de
wethouder voor zijn medewerking met
een attentie in de vorm van twee flessen
Landjuweelwijn, daarmee de gelegen
heid te baat nemend een stukje propa
ganda te bedrijven voor het feest dat in
augustus en september in Soest zal
plaatsvinden.
