11II
Robert
'Trema '87' voor basiseducatie nu
zelfstandige instelling
BIJ ONS OP ZONNEGLOREN9
WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1987
PAGINA 9
Open Dag op zaterdag 29 augustus
'Jij hoort hier'
DANS R
CentruM
Volksuniversiteit
Soest/Soesterberg
Wat doet U van de
winter..?
Y erkeersmaatregel
Regentesselaan
NIEUWE COUPE LANDJUWEEL
Stukje oud-Soest fraai bewaard gebleven
Bakkerijpand Kerkstraat nu 250 jaar
oud
Vrijwilligers
Vakature Bank
Risico's
Rode Kruis
postzegelactie 1987
"Het is zeer belangrijk dat volwasse
nen met weinig of geen opleiding zich
alsnog kunnen ontwikkelen. Als zij
door welke omstandigheden dan ook
de vaardigheden missen om iets goed
te lezen, om een briefje te schrijven of
om hun woordje te doen op vergade
ringen, dan is het deelnemen aan de
basiseducatie een goede manier om
dat te Ieren en wordt tegelijkertijd het
zelfvertrouwen bevorderd. Dat is de
opdracht van "Trema '87" en daar sta
ik voor."
Dat zegt Henny Visser - Dumoulin, die
per 1 augustus is benoemd tot directeur
van "Trema '87", de splinternieuwe ge
meentelijke instelling voor basiseduca
tie. Dat is: onderwijs en vorming aan
volwassenen vanaf 18 jaar. Er is geen
bovengrens, dus ook ouderen kunnen
terecht in het centrum aan de Klaarwa-
terweg 5.
De naam "Trema" staat voor Taal, Re
kenen en Maatschappelijke vorming,
de drie gebieden waar de basiseducatie
in Soest uit bestaat. Om precies te zijn:
de beheersing van de Nederlandse taal:
luisteren, spreken, lezen en schrijven;
rekenen in praktische situaties en socia
le kennis en vaardigheden. Het laatste
houdt in het verwerven van kennis en
inzicht in maatschappelijke structuren
en ontwikkelingen, terwijl tevens ge
werkt wordt aan het vergroten van het
zelfvertrouwen, zodat men zijn eigen
mening kan vormen, want mensen voe
len zich vaak onzeker. Basiseducatie is
onderwijs en vorming aan volwassenen
die als gevolg van vooral onvoldoende
taalbeheersing belemmerd kunnen
worden in hun persoonlijke en maat
schappelijk functioneren.
"Welke onderwijssoort je ook neemt,
ze kennen alle veel uitvallers. In Neder
land wordt het aantal volwassenen dat
moeite heeft met lezen en schrijven ge
schat op drie procent. Alleen in Soest al
zou dit voor "Trema '87" honderden
cursisten kunnen betekenen."
De belangrijkste vraag voor het nieuwe
centrum is echter: hoe bereik je deze
doelgroep? Het verwerven van cursis-
Foto: Herman van Dam.
Henny Visser-Dumoulin, directeur van
catie.
ten via de krant heeft weinig zin. De ka
belkrant biedt beperkte mogelijkheden
maar is het proberen waard. Lokale ra
dio zou ideaal zijn, maar mond tot
mond-reklame van cursisten is toch het
meest effectieve middel. De omgeving -
familie, vrienden en kennissen - kan te
vens de aandacht op "Trema" vestigen.
De kosten zijn gering. Die bedragen per
jaar twintig gulden voor 38 lessen. Het
gebruik van lesboeken, stencils, koffie
en thee is inbegrepen. Het enige wat de
cursisten zelf mee moeten brengen is
pen en papier. De lessen overdag vin
den plaats tijdens de schooltijden om
problemen met opvang van kleine kin
deren te voorkomen. In de school
vakanties is er daarom geen les. Voor
cursisten met kinderen tussen nul en
vier jaar is er kinderopvang mogelijk.
De lessen duren twee uur. De avondles
sen zijn tussen zeven uur en half tien. In
een fraai blauw programmaboekje zijn
in enkele talen alle inlichtingen op een
rijtje gezet.
Volwassen aanpak
Heel belangrijk is dat cursisten niet
bang hoeven te zijn dat het er op de cur
sussen "schools" toegaat. De werkwijze
is op volwassenen gericht. De deelne
mers zijn nadrukkelijk zelf medeve
rantwoordelijk voor de gang van zaken
tijdens de cursus en de activiteiten hier
omheen.
"Wanneer zij bepaalde wensen of zelf
ideeën hebben voor een cursusinhoud
spelen we daarop in. Dan denk ik bij
voorbeeld aan mensen die zitting willen
nemen in een ouderraad of medezeg
genschapscommissie e.d. Of aan vrou-
Vandaag: mevrouw L.E. Warmes (64).
60
ZONNEQLORE
-19B7-19B7
De verpleegster: "Om half zeven
stond je op. Het ontbijt was altijd tus
sen kwart over acht en kwart voor ne
gen. In de eetzaal van het sanatorium
moesten wij verpleegsters achter onze
stoel staan wachten totdat zuster Kléy
binnenkwam en ging zitten. Dan pas
mochten wij ook plaats nemen.
Zuster Kley was de hoofdverpleegster
en samen met dokter Pont maakte zij
de dienst uit, als een vader en moeder
over een groot gezin. Meestal was zus
ter Kley wel op tijd, maar als ze iets la
ter verscheen stond je daar achter je
stoel hongerig naar dat ene plakje kaas
en dat schoteltje met jam te kijken.
Na afloop van de maaltijd keek zuster
Kley de zaal rond: die tafel klaar? die
tafel ook? Dan sprak ze een dankge
bed uit en mocht eerst de "hoofdtafel"
opstaan, wij er achteraan, dan de pas
gediplomeerden en tenslotte de leer
ling-verpleegsters.
We werkten negen uur per dag en
kwamen nooit in het dorp. Om half vijf
was je vrij en dan zat je op je kamer, 's
Avonds zaten we met z'n allen in de
conversatiezaal van het oude zuster
huis. Maar altijd in uniform en met
schoenen aan. Je mocht nooit pantof
fels dragen. We droegen japonnen van
keizerslinnen met gummi boordje,
zwarte kousen en schoenen met drie
kwart hakken.
Je was in zo'n gemeenschap natuurlijk
volkomen op elkaar aangewezen. Te
levisie bestond nog niet. Het was één
grote familie, gemoedelijk en gezellig.
Soms las zuster Kley een verhaal voor
en op zaterdagavond kwamen dokter
Pont en zijn vrouw altijd even een
kopje koffie bij ons drinken in de con
versatiezaal.
De eetzaal van het sanatorium.
Zuster Warnies.
Koninginnedag was altijd een gezellig
huisfeest. Als zuster Kley of dokter
Pont jarig was stonden er altijd drie
stoelen klaar: één voor de hoofdver
pleegster, één voor de geneesheer-di-1
recteur en één voor zijn echtgenote.
De zaal was versierd en iemand van
ons hield een toespraak. Iedereen
kreeg een gebakje.
Soms had je tussendienst tot half ne
gen. De late dienst duurde van half vijf
tot half tien en dan begon de nacht
dienst tot 's morgens half zeven. Vaak
liep dokter Pont 's avonds bezorgd
langs alle zusterhuizen (Drakestein,
het Arendsnest) om te kijken of ieder
een op tijd naar bed ging. Om tien uur
ging de deur op slot. Een enkele keer
hesen we 's avonds wel eens een colle
ga stiekem op een stoel naar binnen,
maar meestal was het op tijd rustig.
Als je nachtdienst had gehad werd ge
controleerd of je wel sliep 's morgens.
Dan lag je in een bed boven in het zus
terhuis. Daar zie je twee raampjes en
die ruimte noemden wij de kippenhe-
mel. Als je wakker werd kreeg je thee
op bed, met een beschuitje, en moest
je meteen bij het middageten aan
schuiven.
Wandelschrift
In de oorlog heb ik twee jaar op Zon
negloren gewerkt en na al mijn diplo
ma's gehaald te hebben vroeg zuster
Kley in 1951 of ik terugkwam "om te
helpen." Drie keer heb ik daarna nog
eens gevraagd en geprobeerd weg te
komen, maar dan zei dokter Pont:
"Léontien, jij hoort hier."
In 1957 werd ik hoofd van het Emma-
paviljoen, In 1963 werd Zonnegloren
een algemeen ziekenhuis. Ik dacht:
dat kan ik nooit, maar dokter Buss liet
mij in Den Haag bijscholen en zo
kwam ik op de afdeling chirurgie tot
1983.
Sommige t.b.c.-patiënten lagen hier
wel vijf tot tien jaar. Mannen en vrou
wen streng gescheiden van elkaar. Als
je ernstig ziek was, had je bed één.
Mocht je één keer per dag zelf naar de
wc dan kwam je in bed anderhalf.
Mocht je zelf aan de wastafel staan dan
belandde je in bed twee. In bed drie
was je toe aan een ruststoel, af en toe,
en een bezoek aan de eetzaal. Zie foto.
De betere patiënten mochten een
kwartier wandelen in de bostuin van
Zonnegloren. Dat werd genoteerd in
een "wandelschrift".
- Zuster, ik ga wandelen
Dan maakte je een aantekening, maar
in alle werkdrukte liep dat niet altijd
even gesmeerd. Na een kwartier zette
je een kruisje als iemand terug was.
- Zuster, ik ben weer terug! En die en
die is er ook!
Ja, ja, dat liep wel eens mis. Als die
bospaadjes konden fluisteren zouden
ze een roman kunnen schrijven. Als
patiënten verliefd op elkaar werden of
een verpleegster "had iets" met een
patiënt gingen beiden onherroepelijk
de straat op.
Met de Kerst moesten we buiten in de
kou zingen voor de patiënten. Zuster
Kley vond dat het zo hoorde. Of het nu
vroor of sneeuwde, zij wilde persé dat
we buiten zongen, want de engelen en
herdertjes zongen destijds ook buiten.
Met dikke sokken aan en op klompen
tegen de kou stonden we kerstliederen
te zingen voor de ramen. Totdat op
een keer een verpleegster flauw viel
van de kou. Toen was het over.
Paard
Het was op de verjaardag van prinses
Irene. Ze was een jaar of twaalf. Zon
negloren werd opgebeld door het pa
leis dat hare koninklijke hoogheid het
kinderpaviljoen "een paard" aan
bood.
Iedereen was in rep en roer: wat moe
ten we nou met een paard! We hadden
bij de kinderafdeling wel een speel-
tuintje en een weitje, maar paardrij
den was voor een t.b.-patiëntje niet zo
geschikt. Maar ja, je kon niet weige
ren. Het beest moest maar op het
weitje grazen en op de sanatorium-
boerderij werd een aparte stal voor de
viervoeter ingericht. In Soest werd
speciaal stro voor het dier besteld.
's Middag arriveerde een grote, geslo
ten hofauto op het terrein en iedereen
vroeg zich af of daar het paard wel in
kon zitten. De achterklep ging open en
er kwam een kolossale taart uit de
laadbak. Een manshoge taart, in di
verse lagen, en versierd met vliegtuig
jes. Misverstand: de telefoniste had
het blijkbaar niet goed verstaan. Prin
ses Irene was petekind van een vlieg-
brigade op Soesterberg en kreeg op
haar veijaardag altijd zo'n soort ge
schenk. Het hele sanatorium smulde
van de taart en de kinderen speelden
met de vliegtuigjes.
Drie keer in de week was het bezoek
dag. Veel patiënten kwamen uit Zee
land en hun familieleden arriveerden
dan met de Snelle Vliet. Onvergetelijk
warn ook de Zonnegloren-dagen (13
juli), wanneer uit het hele land de ver
schillende verenigingen, comités,
kerkgenootschappen en afdelingen
hun goede gaven en geldinzamelingen
kwamen brengen van de kaarsenacties
en braderieën.
Soms werd een baby geboren in het sa
natorium. Zo'n kindje had geen t.b.c.
maar moest na enkele dagen wel bij de
moeder vandaan. Die zag de eerstvol
gende jaren het kind alleen maar gro
ter worden via foto's".
JAN VISSER
Welkom bij F.N.O.
Lt. Gen. van Heutszlaan 10,
3743 JN Baarn
KLUBS voor: SCHOLIEREN, JONGEREN, 18-PLUSSERS en
(ECHT)PAREN.
INSCHRIJVEN: dagelijks van 15.00-17.00 uur en van 19.00-21.00
uur. TEL. 02154 -1 33 19
OPEN HUIS: op vrijdag 28 augustus en vrijdag 11 september
houden wij van 20.00-22.00 uur OPEN HUIS voor
paren en echtparen.
TOEGANG EN KOPJE KOFFIE GRATIS!
de gemeentelijke instelling voor basisedu-
wen die een aantal jaren kinderen heb
ben verzorgd en opgevoed en weer wil
len gaan werken. Of aan mensen die
zeggen: van procenten, van maten en
gewichten (recepten lezen!) heb ik
nooit iets gesnapt, dat wil ik verande
ren," aldus Henny Visser.
De docenten van "Trema '87" geven al
jarenlang les aan volwassenen, wat een
heel andere aanpak vraagt van metho
diek en het hanteren van lesmiddelen
om de stof over te dragen dan het lesge
ven aan kinderen. De groepsgrootte is
vastgesteld door het ministerie van On
derwijs en bestaat minimaal uit acht
deelnemers en maximaal vijftien voor
de meeste cursussen. Kleine groepen
dus, met veel aandacht voor iedereeii.
Henny Visser werkt sinds 1 augustus sa
men met tien docenten in deeltijdba
nen, die met elkaar voor 95 uur zijn
aangesteld. Daarnaast werken in "Tre
ma '87" zeker twintig vrijwilligers mee,
waardoor het mogelijk is de groepen
weer te verdelen in kleinere groepen,
om heel intensief met de cursisten aan
bepaalde onderdelen te werken.
"De docenten zijn zeer geschoold in het
lesgeven aan volwassenen, wat een bij
zondere vaardigheid vereist. Het vraagt
een gelijkwaardige houding tegenover
de cursisten, die al veel levenservaring
hebben opgedaan," vindt Henny Vis
ser. "Voor de vrijwilligers, van wie som
migen al jaren trouw meewerken aan de
taallessen, heb ik zeer veel respect. Het
zijn mensen die iets nuttigs en zinvols
met hun vrije tijd willen doen. Ze leren
Wacht u op de dingen die op uw weg
komen of neemt u het initiatief en be
paalt u zélf wat u deze winter gaat doen?
Wilt u uw kennis en interesseveld uit
breiden en dit samen met anderen
doen? Kom dan naar de Volksuniversi
teit!
De V.U. biedt u dit jaar een nog uitge
breider programma dan u al van haar
gewend was: naast het gebruikelijke ta
lenpakket, zoals Frans, Engels, Duits,
Italiaans, Spaans, Nederlands en
Grieks, is er nu ook Japans- Daarnaast
kunt u leren verhalen te schrijven, en
wilt u dit extra mooi, in "schoonschrift"
doen, volg dan onze Kalligrafiekursus.
Een kookkursus? Ook dat is mogelijk:
zelf brood leren bakken, taarten en
koekjes leren maken, vegetarisch ko
ken, Indonesisch koken en ook een leu
ke en lekkere maaltijd leren bereiden
wanneer je alleenwonend bent.
U heeft altijd al willen leren bridgen?
Ook dat kan, in een sfeervolle omge
ving onder het genot van een drankje.
Alweer voor het tweede jaar is er sierk-
nippen en leert u al "knippende zien".
Een goed boek leren waarderen? Dan is
de cursus Nederlandse literatuur iets
voor u.
Verder zijn er nog de cursussen: Pech
onderweg, communiceren (contact ma
ken en hóuden), astrologie, geheugen
training, een cursus om je onzekerheid
te overwinnen kortom: teveel om op
te noemen!
Naast al deze cursussen zijn er nog vele
interessante lezingen, o.a. over Japan,
filosofie, reïncarnatie, alternatieve ge
neeswijzen, enz. Een blad vol algemene
informatie wordt deze week huis-aan-
huis verspreid.
Het volledige en uitgebreide program
ma ziet men in de folder, die klaar ligt
bij:
de V.V.V., Steenhoffstraat; de Open
bare Bibliotheken, Albert Cuyplaan en
Willartstraat; Immerzeels kantoor
boekhandel, Van Weedestraat,; V.d.
Ven Boekhandel, Steenhoffstraat en
Zuidpromenade; en natuurlijk op het
kantoor van de Volksuniversiteit, ge
opend op maandagochtend van 10.00-
12.30, dinsdagmiddag van 13.30-15-
30 uur, donderdagochtend van 10.00-
13-30 uur, zaterdagochtend van 10.00-
12.30 uur.
Nooteer alvast in uw agenda: op zater
dag 29 augustus zijn van 10.00 tot
13.00 uur de docenten aanwezig om
uitgebreide informatie te geven over de
inhoud van de cursussen, op de Open
Dag van de Volksuniversiteit Soest/
Soesterberg.
andere culturen kennen en beleven ge
noegen aan de met kleine stappen be
haalde resultaten. Met elkaar streven
we naar een ontspannen werksfeer."
Buitenlanders
Van de 194 cursisten, verdeeld over 24
groepen, waren het afgelopen seizoen
de meesten buitenlanders. Bij hen gaat
het in de eerste plaats om het leren spre
ken van Nederlands en kennis maken
met de Nederlandse samenleving. Voor
de Soester burgers die afkomstig zijn uit
de landen om de Middenlandse Zee is
in het begin van de tachtiger jaren een
subsidieregeling bedacht, die al snel
werd toegepast op ook andere nationa
liteiten Zo kent "Trema '87" binnen
haar muren behalve Turkse, Marok
kaanse, Surinaamse en Antilliaanse
cursisten ook deelnemers uit Afrika, Is
raël, Peru, Rusland, China, enzovoort.
Het was in Soest aan Corrie Kamphuis
van de Volksuniversiteit te danken, dat
aan het eind van de zeventiger jaren
voor 't eerst groepstaallessen werden
gegeven aan buitenlandse Soesters. In
1981 werd dit werk overgenomen door
het gemeentelijk project "alfabetisering
en educatieve activiteiten", waarvan
Henny Visser coördinator werd. Vanaf
die tijd is zij als ambtenaar in gemeente
dienst werkzaam bij het bureau Onder
wijs Cultuur, onder leiding van Han
Veraar, met wie zij al die jaren in goed
overleg heeft samengewerkt.
In februari kreeg zij de beschikking over
een eigen gebouw aan de Klaarwater-
weg, dat de naam kreeg van "Trema
'87". In april besloot de gemeenteraad
het project "alfabetisering en educatie
ve activiteiten" om te zetten in een ge
meentelijke instelling voor basiseduca
tie. Dit alles om te voldoen aan de subsi
dieregels van Den Haag, dat ruim twee
ton per jaar voor dit werk in Soest be
schikbaar stelt.
Voor 't eerst dit jaar heeft de gemeente
Soest zelf een aanvullende subsidie ver
strekt van 23.000 gulden om de voort
gang van de activiteiten te verzekeren.
Henny Visser: "Ik beschouw deze bij
drage als een erkenning voor het werk
dat wij als team al jarenlang verrichten.
Onnoemelijk veel tijd is gestoken in het
krijgen van meer inzicht in tweede-taal-
verwervingsprocessen en de vaak te
genstrijdige opinies daarover. Veel tijd
is ook besteed aan de voorbereiding en
nabespreking en in het ontwikkelen van
toetsen voor de verschillende taalni
veaus."
Educatief beraad
Een belangrijke taak in het geheel is
weggelegd voor het zogenaamd "edu
catief beraad", dat verantwoordelijk is
voor het indienen van het onderwer-
plesprogramma aan de gemeenteraad.
In dit beraad zitten vertegenwoordigers
van de Volksuniversiteit Soest/Soes-
terberg, de Stichting "Vrouwen voor
Vrouwen", het Turks, Het Marokkaans
en het Surinaams Comité, de Werk
groep Scholing Vorming van de poli
tieke partijen, het directeurenberaad,
een vertegenwoordiger van de docen
ten en de directeur van "Trema '87"
zelf.
"Het is natuurlijk anders of je als amb
tenaar een medewerker bent van het
bureau Onderwijs Cultuur, of dat je
zelfstandig een instelling moet leiden.
Aan de Prins Hendriklaan had ik een
bureau met vier uitpuilende laden
een kastplank, nu kan ik de grote pa
pierwinkel die dit werk met zich mee
brengt en ook bij mij thuis hoog ligt op
getast, in mijn eigen ruimte en kasten
onderbrengen, aldus Henny Visser.
"Trema '87" is van binnen prima inge
richt en volgend jaar wordt ook de bui
tenkant geschilderd.
Op zaterdag 29 augustus is er een Open
Dag van 10.30 uur tot 12.30 uur en kan
iedereen die dat wil met de docenten en
het werk kennis maken. Henny Visser
hoopt dan weer vele nieuwe cursisten te
mogen begroeten.
Onverzekerde auto
De politie hield vorige week op de Soes-
terbergsestraat een inwoner van Soest
staande, die daar met zijn auto reed. Bij
onderzoek bleek de auto niet verzekerd
te zijn. Ook was de wagen niet APK-ge-
keurd. De eigenaar, kennelijk tot de
overtuiging gebracht dat het vehikel
niet meer rijwaardig was, deed vrijwillig
afstand. Wel kreeg hij natuurlijk nog
een proces-verbaal.
In verband met de Historische Optocht
geldt op zaterdag 22 augustus voor de
Regentesselaan een stopverbod voor
beide zijden van de rijbaan. De tijdelij
ke verkeersmaatregel is genomen van
wege de busomleiding die dag.
Ter bijluistering van de start van het LANDJUWEEL a.s. vrijdag ver
zorgen wij, onder het genot van een glaasje van deze WIJN de
gepaard gaande met sprankelende kleuren.
dames/herenkapsalon
Kerkstraat 44, 3764 CT Soest. Telefoon 02155-12175
Een gaaf stukje oud-Soest. Dat kan
zonder overdrijving worden gezegd
van de bekende bakkerij Van Brum-
melen aan de Kerkstraat 13, midden
in de Kerkebuurt, waar het soms lijkt
alsof de tijd heeft stil gestaan. Een ge
velsteen van het pand op het hoekje
van de Peter van den Breemerweg
vermeldt: anno 1737, en dat betekent
dat het dit jaar 250 jaar oud is.
Ooit moet het nog een molenaars- en
tolhuis zijn geweest, maar al in 1838
werd het een bakkerij, toen Hendrikje
Fluit - die er eerst een winkeltje in krui
denierswaren en textiel dreef - met Cor-
nelis Hendrik van Brummelen trouw
de. Vanaf dat moment is er sprake van
een bakkers-geslacht waarin de genera
ties elkaar zijn opgevolgd tot op de dag
van vandaag.
Een flink deel van de historie van Soest
heeft zich hier afgespeeld en nog altijd
herinnert veel aan de tijden van weleer,
waarin vooral roggebrood werd gebak
ken. "Zesponders" waren het meestal,
die voor 30 cent over de toonbank gin
gen. Ze werden vaak per kruiwagen
vervoerd. Trouwens, ook voor jenever
kon men destijds bij de bakkers te
recht...
Bijna legendarisch is de naam van bak
kersknecht Jacob de Rooij, die een hal
ve eeuw in dienst van de Van Brumme-
lens is geweest en te voet duizenden ki
lometers moet hebben afgelegd om het
brood te bezorgen, soms ver buiten
Soest. Met de kruiwagen, maar ook met
de hondekar, en soms zelfs met de trein,
die eventueel wachtte tot de bakker of
zijn knecht aan boord was.
Fraaie spreuken sieren de winkel, uit
een tijd waarin alles - ook het brood -
minder als vanzelfsprekend werd aan
vaard dan tegenwoordig het geval lijkt.
"Van ons de arbeid, van God de zegen"
is er zo een. Of: "Wat kost het een zor
gen, bij avond en morgen, veel moeite
en vlijt; eer 't graan van den akker, en 't
meel bij den bakker, tot brood is be
reid", waaruit een stukje realisme
spreekt dat in nuchterheid misschien al
leen wordt overtroffen door: "'k Ver
koop aan burger, boer en soldaat - geef
goede waar, de volle maat - maar waar
ik 't meest op ben gesteld - is: bij de le
verantie... 't geld".
Meer dan gewoonlijk wordt tijdens het
Landjuweel de aandacht gevestigd op
de geschiedenis van Soest. Er is in ons
dorp niet al te veel dat nog zoveel spo
ren draagt van een al dan niet rijk verle
den. De oude bakkerij aan de Kerk
straat is een van de kostbaarste restan
ten.
De Vrijwilligers Vakature Bank wil
mensen die vrijwilligerswerk doen of
voornemens zijn daarmee te beginnen
niet slechts wijzen op dé goede kanten
van dit werk. Evenals dit bij betaald
werk het geval is kent ook het vrijwilli
gerswerk z'n risico's.
Juist deze maand heeft een groot on
derzoekbureau in Den Haag precies
uitgezocht wat de gevaren en risico's
zijn voor vrijwilligers. Her bureau heeft
ook bekeken hoe je je tegen die risico's
kunt indekken. Grof gezegd zijn er in
het vrijwilligerswerk twee soorten risi
co's:
In de eerste plaats kan de vrijwilliger
zélf schade veroorzaken. Een voor
beeld: een vrijwilliger helpt in de keu
ken van het ziekenhuis en stoot een pan
hete soep om. Daarbij worden de
schoenen en de kleren van een kollega
beschadigd. Die collega zal waarschijn
lijk het ziekenhuis aansprakelijk stellen
voor de schade en het ziekenhuis moet
dat betalen. Voor het ziekenhuis is het
dus van belang dat het een aansprake-
lijksheidsverzekering heeft afgesloten.
Vrijwilligers kunnen ook zelf schade
lijden. Daarbij hoeft geen sprake te zijn
van schuld (denk maar aan vertillen bij
sjouwwerk). Bij een ongeval kan die
schade hoog oplopen, maar een goede
ongevallenverzekering kan de grootste
klappen opvangen. Zo'n verzekering
geeft bijv. een extra-uitkering wanneer
iemand tijdelijk ongeschikt of blijvend
invalide wordt.
Naast de genoemde aansprakelijk
heidsverzekering en ongevallenverze
kering zijn er nog andere verzekeringen
die van belang zijn voor het vrijwilli
gerswerk. Bij het Landelijk Steunpunt
Vrijwilligerswerk verschijnt hierover
een brochure. Die kost 3 gulden en is te
bestellen door dit bedrag over te maken
op giro 44377 t.n.v. L.S.W.-Utrecht.
Bestellen via de Vakaturebank Soest is
ook mogelijk. De Vakaturebank is tele
fonisch bereikbaar onder nummer
12630. Het kantoor is gevestigd in
C-drie, Willaertstraat 49. Openingstij
den: maandag, dinsdag en donderdag
10.00-12.30 en 13.30-15.30 uur; vrij
dag 11.00-12.30 uur.
Vakatures
11/614 De Telefonische Hulpdienst
in Hilversum heeft plaats voor een aan
tal telefonische hulpverleners. Zowel
mannen als vrouwen in de leeftijd van
21-67 jaar komen in aanmerking, de
T.H. is 7 dagen per week in bedrijf. Uit
gebreide informatie over het werk van
S.O.S.-T.H.D. bij de WB-Soest.
11/612 Groepleider M/v gevraagd
in opvanghuis in Utrecht. In het op
vanghuis werken naast twee beroeps
krachten uitsluitend vrijwilligers.
11/607 Organisatie in Amersfoort
heeft als doelstelling het bieden van tij
delijke begeleiding en huisvesting aan
mensen die niet (meer) thuis kunnen of
willen wonen, maar die nog niet zelf
standig kunnen wonen of het nog niet
aandurven. Om de bewoners te begelei
den en zorg te dragen voor de prakti
sche en administratieve zaken in het
projekt worden twee vrijwilligers M/v
gevraagd.
10/622 Stichting Jeugdzorg zoekt
een penningmeester m/v voor het tota
le finaciële beheer, wat tevens een be-
stuursfunktie inhoudt.
7/615 Peuterspeelzaal in Baarn heeft
plaats voor een vrijwilliger m/v om sa
men met betaalde kracht een groep van
12 kinderen te begeleiden.
•7/611 Kinderopvang gevraagd bij
Vrouwen voor Vrouwen. De moeders
van de peuters (0-4jaar) nemen deel
aan aktiviteiten.
•7/613 Vrijwilligers m/v gevraagd om
binnen jeugdclub kinderaktiviteiten te
begeleiden (instuif).
6/603 Stichting Baanlozenkrant
Eemland vraagt voor zo spoedig moge
lijk een coördinator, een tekenaar m/v,
een fotograaf m/v, medewerk(st)er
Lay-out en schrijvende mede
werksters.
Informatie over bovenstaande vakatu
res uitsluitend via de Vakaturebank
Soest.
Van 1 tot en met 30 september wordt
door de PTT een bijzondere serie post
zegels met bijslag uitgegeven ten bate
van het Nederlandse Rode Kruis.
De serie bestaat uit drie zegels. Daarop
staan afgebeeld vrijwilligheid als een
van de grondbeginselen van het Rode
Kruis werk en twee taken in eigen land
die gedragen worden door vrijwilligers,
te weten het bloeddonorschap en de te
lefooncirkels. De postzegels hebben als
thema de slogan 'Rode Kruis hulp is
mensenwerk'.
Het doel van deze postzegelactie is
tweeledig. Enerzijds wordt beoogd om,
door middel van een bijslag op de ze
gels, fondsen te werven, zonder welke
:het Nederlandse Rode Kruis immers
zijn taken niet kan realiseren. Ander
zijds is het de bedoeling om, door mid
del van de afbeeldingen, een grotere be
kendheid te geven aan de werkzaamhe
den van het Rode Kruis.
Om de verkoop van de Rode Kruis ze
gels te bevorderen zlillen Honderden
plaatselijke afdelingen van het Neder
landse Rode Kruis een verkoopactie
voeren. Zij zuiien plaatselijk stands be
mannen en aanwezig zijn op drukbe
zochte punten (b.y. warenhuizen, su
permarkten e.d.).
Het Rode Kruis kan alleen helpen, als
het daartoe naast de mensen ook de^
middelen tot zijn beschikking heeftT
Ook u kunt het Nederlandse Rode
Kruis helpen. Door deze zegels te ko
pen.
