een videorecorder?
een kleurentelevisie?
een CD-speler?
een hifi-stereoinstallatie?
een draaitafel?
een videocamera?
een
Kom rode prijsjes kijken bij de Gouden Snaar.
Dat scheelt zwart op wit 10 tot 40%
Honderden genieten van Caribbean Festival
Zwarte markt
SOESTER COURANT PAGINA 9
Steenhoffstraat 13a -15, Soest. Telefoon 12132
'BIJ ONS OP ZONNEGLOREN'
Watergruwel
Tientallen mensen verlaten feesttent omdat ze niets kunnen zien, maar:
WOENSDAG 2 SEPTEMBER 1987
reslaagd optreden
manege Eldorado
tijdens Landjuweel
Soest 1987
Jantje Visser Mister Landjuweel
Rijzadel gestolen
'Uur voor iedereen'
Boze automobilist rijdt
over fiets heen
22-jarige Miss Landjuweel
Foto: Herman van Dam
De kaartjes voor het Caribbean Fes
tival vlogen toen het avondprogram
ma al was begonnen nog als tropisch
warme broodjes over de toonbank.
De entree-bewijzen, waarvoor men
normaal gesproken drie rijksdaal
ders moest neertellen, verwisselden
's avonds nog voor 40 en 50 gulden
van eigenaar. "De belangstelling
overtrof de verwachtingen enorm,"
aldus de organisatie. "Wij hebben er
geen hand in gehad dat de kaartjes
op de zwarte markt werden ver
kocht." Veel mensen moesten wor
den teleurgesteld omdat de tent een
voudigweg te vol was. Er kon echt
niemand meer bij. De Narre Knol
len, verantwoordelijk voor het Ca
ribbean Festival, verklaarden na af
loop tevreden te zijn over de ver
draagzaamheid en het begrip van
veel aanwezigen, waardoor proble
men achterwege bleven en het een
'onvergetelijke avond' werd.
19B7-1BB7
Vandaag: Co van Fulpen (55).
ZONNEGLOREN.
De patiënt: "Regelmatig hadden we in
het sanatorium een vertrouwelijk ge
sprek met de longarts. Hij zei na een
half jaar kuren: ik heb een prettige en
een minder prettige mededeling voor
je. Je hebt geen t.b.c. meer, maar we
moeten je opereren. Je hebt een plek
op je long ongeveer zo groot. Dat moet
verwijderd worden. Ik zal het je zo uit
leggen van Fulpen: je kunt het verge
lijken met een druppel die aan de dak
goot hangt. Als het gaat dooien valt
die druppel er af en dan is het mis. We
hebben die druppel niet kunnen in
kapselen. Begrijp je?
Er werden altijd twee op een dag ge
opereerd. Piet Hulzebos zei' ik wil
eerst. Dat vond ik best en ik kwam er
goed doorheen. Boven stonden de
mannen naar me te zwaaien toen ik de
operatiekamer verliet. Daarna kon ik
afkuren.
Raam
Drieëntwintig jaar geleden kreeg ik
t.b.c. Ik werkte bij Philips in Apel
doorn met vier collega's. Door één van
hen ben ik besmet, ik bad geen weer
stand, woog nog geen honderd pond.
Je geneert je dood. Maar ik voelde me
best en heb tot 't laatst gewerkt.
Ik ben geboren op Soest aan de Oude
Utrechtseweg naast Van Eindhoven,
de kapper. Daarna verhuisden we naar
de Duinweg. Toen ik trouwde met
Riet gingen we op 't Driftje wonen
naast El Theto. We hadden twee kin
deren van drie en vier jaar toen ik In
Zonnegloren werd opgenomen.
Kijk, op deze foto hang ik uit dat bo
venste raam als Riet met de kinderen
op weg naar het Zwembad langs kwa
men en zwaaiden, 't Is net een gevan
genis. Soms klom ik in het donker
langs de brandladder omlaag en ging
even naar huis, maar ik heb mijn maats
nooit verteld waar ik woonde.
- Ik ga over Amersfoort, zei ;ik dan om
te verhinderen dat ze me achterna
kwamen.
Eén keer vroeg ik aan Zuster Deenik:
mag ik morgen naar huis, want "mijn
moeder is jarig".
Nou, daar was over te praten: van
twee tot half vijf.
- Maar je mag niet fietsen, zei ze. Je
mocht trouwens ook geen trappen lo
pen.
Ik naar Riet op 't Driftje en daar
stond mijn nieuwe fiets in de schuur.
Ik zette een zonnebril op als ver
momming en ging een eindje fietsen.
Maar wie kom ik tegen in de buurt
van de Soesterbergsestraat: zuster
Deenik!
Ze heeft me de mantel uitgeveegd
toen ik terugkwam.
-Jij fietst niet meer, heb je dat begre
pen?
- Het zal niet meer gebeuren, zuster.
Vooral die eerste drie weken waren
verschrikkelijk. Plat liggen op bed
één en niets doen. Je voelde je niet
ziek. Ik kon wel met mijn hersens
door de muur.
Een maand of drie dacht de dokter.
Het werden elf maanden. De kinde
ren zag je één keer in de zes weken.
Dat bezoek moest je aanvragen en
ontving je in een aparte kamer.
Toen ik weer thuis kwain vonden de
kinderen mij een vreemde mijnheer.
Roken
Bertus Schaal uit Alblasserdam is mijn
beste vriend geworden met wie ik nu
nog contact heb. Net als met Koos
Veen uit Vianen. Mensen van mijn
slag waar ik mee optrok. Er lag van al
les in Zonnegloren: boeren, intellec
tuelen en alles door elkaar. Twintig op
een rij, dag en nacht buiten in de open
lucht op de galerij. Maar je sliep heer
lijk onder een extra paardedeken. Al
leen het bezoek zat naast je bed te ril
len van de kou.
Eén Amsterdammer was zo gek als
een konijn. Elke zaterdag kreeg hij van
zijn vrouw een fles cognac die hij stie
kem opdronk. Soms kroop hij op zijn
knieën onder zes, zeven bedden door
en veerde ze omhoog met zijn rug bij
wijze van geintje. Dan was hij buiten
adem.
In bed anderhalf mocht ik één keer per
dag zelf naar de w.c. Daar ontmoette
ik een doorgewinterde patiënt die
vroeg: wil je ook een zware draaien?
Graag. Zo rookte ik na een poosje 8 a
10 sigaretten per dag. De rookwolken
En een ruitersportfestijn is het gewor
den. Na een prachtige parade waarbij
alle deelnemers van manege Eldorado
zich aan het publiek presenteerde,
erd een aanvang genomen met het
'ngsteektoernooi en het showpro-
anima.
Set toernooi werd gewonnen door Lot
te Oostrum, goede tweede werd Da-
iëlle Leijenhorst en de prijs voor de
ooiste combinatie werd gewonnen
door Anet en Peter Kuijer op hun schit
terend Belgisch werkpaard Brun.
Nadat de verschillende disciplines van
de ruitersport waren voorgesteld, reden
*de jeugdruiters van Eldorado, o.l.v.
red Pols, een ponycaroussel. Het pu
bliek genoot van de ondeugende, aan
doenlijke ponies. Er werd viertal gere
den door zowel dressuur- als springa-
mazones. Bij de dressuur bleek dat ook
geroutineerde amazones nog wel eens
een foutje kunnen maken. De springa-
mazones gaven een wervelende de
monstratie weg. Hans van Soest trof het
noodlot dat tijdens zijn fantastische
dressuurvoorstelling de regen het pu
bliek naar binnen deed vluchten.
In een aantal manches werd een estafet
tespringconcours verreden. Om half
zes mochten Francis Wagner en Patri-
cia Crisnelli zich niet alleen de overtui
gende winnaars noemen, maar waren
zij ook f 50,- rijker. Femke de Groot en
Stephanie Carton mochten zich met
hun ponies Langarth en Javelin een eer
volle tweede noemen, terwijl Emiel van
Dorrestein en Barbara van de Berg op
de manegeponies Redskin en Cees be
slag wisten te leggen op de derde plaats.
Mis ter Landjuweel 1987.
Foto: Herman van Dam
Presentator Frank Masmeijer van het
Caribbean Festival en de ongeveer
1500 aanwezigen werden zaterdag
avond verrast door de verschijning op
het toneel van een vrouw met een
stierkalf.
De vrouw lichtte snel de aanwezigen in
Foto: Herman van Dam
over dit niet op het programma staande
intermezzo. "Wij hebben ook een Mis
ter Landjuweel-verkiezing gehouden.
Dit is 'em. Zijn naam is Jantje Visser."
Op deze ludieke manier bracht de
vrouw grote hilariteit in de bomvolle
feesttent. Immers, het gelijknamige
raadslid Jan Visser van Progressief
Soest had zich al voor de start van het
Landjuweel niet erg solidair opgesteld
met de Gildebroeders. Enkele dagen
voor de Miss Landjuweel-verkiezing
had hij actie ondernomen uit protest te
gen de verkiezing. Hij riep de bevolking
van Soest op een bij hem verkrijgbare
prentkaart met vee te sturen naar de da
mes van het ere-comité van het Landju
weel om op die wijze het ongenoegen te
uiten over de verkiezings-wedstrijd, die
overigens door Marielle Keyzer werd
gewonnen. Jan(tje) Visser kreeg dus
ook zijn publieke prijs.
Een bewoonster van de Pijnenburger-
laan deed vorige week bij de politie aan
gifte van de diefstal van een rijzadel.
Het ding was weggenomen van een van
de zadelbokken in de stal bij haar wo
ning.
stegen omhoog en die broeders schel
den als ze het merkten.
Mannen en vrouwen waren streng ge
scheiden, maar Zwanenburg, een Am
sterdamse taxichauffeur "fietste" er
heel wat af met zijn zieke longen,
's Morgens kreeg ik op een keer een
bronchocopie en 's avonds zouden we
hutspot eten. Na zo'n behandeling kan
dat niet. Zuster Dini beloofde een
klein prakje voor me te bewaren. Toen
werd ik toch zo misseling.
Ik vergeet het nooit meer.
Later tijdens het afkuren kreeg je veel
meer vrijheid. In de eetzaal was het
best leuk. Daar werd tegen elkaar op-
gebunkerd, niet normaal. Hoe meer je
at hoe beter.
Het eten was goed. Alleen watergru
wel lustte ik niet.
Zondagavond als het bezoek weg was
deden we met elkaar alle gekregen
kersen in blik en andere vruchten op
sap bij elkaar in een emmer en "zetten
we het op een zuipen". Dat was ons
feestje. Er werden ook weddenschap
pen afgesloten en lieten we ons kaal
knippen door kapper Wiersma.
Dan mocht je ook wel eens bood
schappen doen in het dorp en gingen
we chinees halen voor iemand die daar
trek in had. Of we wasten auto's en zo
heb ik op Zonnegloren nog een oude
Morris opgeknapt van één van mijn
kameraden.
Ik las gelukkig veel. Elke dag bracht
Evert Westerveld, de postbode, de
krant voor me mee, die hij bij Riet op
haalde.
't Fijnste uurtje was op zondagmorgen
als iedereen in de kerk zat en ik alleen
was.
Toen ik Zonnegloren verliet woog ik
130 pond.
Jarenlang moest ik nog voor controle.
Op een dag zei de dokter: ik heb een
goede mededeling voor je. Je hoeft
niet meer terug te komen.
JAN VISSER
In de Ichthuskerk, Alb. Cuyplaan 2c
wordt op zondagavond 6 september om
19.00 uur een evangelisatiedienst ge
houden. Zoals bekend wordt er elke
eerste zondagavond van de maand "een
uur voor iedereen" georganiseerd.
Muzikale medewerking wordt verleend
door de fam. de Gier, terwijl Peter Loef
de samenzang op het orgel begeleidt.
Ds. W. J. Gorissen uit Voorthuizen zal
de meditatie verzorgen. Een ieder
wordt van harte uitgenodigd deze
avond bij te wonen. De toegang is vrij.
Op de Steenhoffstraat ontstond vorige
week ruzie tussen een 16-jarige fietser
uit Soest en een 40-jarige automobilist,
eveneens uit Soest. De jongeman moest
op het fietspad plotseling uitwijken
voor de auto, die deels op het fietspad,
deels op de rijbaan reed. De jongen red
de het vege lijf door ijlings van zijn fiets
te springen, waarop de autobestuurder
over het rijwiel heenreed, dat daarbij
vernield werd. De bestuurder werd aan
het burau ontboden, waar hij zijn ex
cuus aanbood aan de jongeman en be
loofde de schade te zullen vergoeden.
Bijna 1500 mensen waren zaterdag
avond getuige van het Caribbean Fes
tival. Het avondvullende programma,
georganiseerd door de karnavalsver-
eniging De Narre Knollen, bereikte al
leen daardoor al een tropische hitte.
De feesttent aan De Blaak stond bar
stensvol nieuwsgierigen die vooral
niets wilde missen van de Miss Land
juweel-verkiezing, één van de onder
delen tijdens de afwisselende avond.
Hoewel de Narre Knollen volgens
woordvoerder Bert Krijger 'maar' 1200
kaarten in omloop hadden gebracht was
de tent tot aan de nok toe gevuld. Enke
le honderden wisten alsnog de tent bin
nen te komen. En dat noopte presenta
tor Frank Masmeijer ertoe het naar vo
ren gedrongen (jeugdige) publiek nog
voor de eerste ronde van de Miss-ver-
kiezing te verzoeken op de plaats te blij
ven zitten, zodat iedereen ooggetuige
kon zijn van hetgeen zich op het één
meter hoge podium afspeelde. Tijdens
de tweede ronde, toen de twaalf kandi
daten hun badpak hadden verwisseld
voor sportieve vrije tijdskleding, moest
de organisatie tot vijf keer toe ingrijpen.
De show werd steeds even gestopt en de
toeschouwers werden verzocht hun
oorspronkelijke plaatsen weer op te
zoeken. Dat lukte slechts gedeeltelijk,
en enkele tientallen aanwezigen dropen
daarop voortijdig teleurgesteld af om
hun heil elders te zoeken. Eén van hen:
"Dit is een grove fout van de organisa
tie. We hebben verder veel plezier aan
het Landjuweeel, maar dit is een dom
per. Achterin hebben -we weinig tot
niets gezien. De jongelui bleven ervoor
staan. Vlak bij ons zat een man in een
invalide-wagen, hij werd helemaal in
gesloten. Ik heb de organisatie ge
vraagd er iets aan te doen, maar dat
hielp niet. Wij zijn al om tien uur naar
huis gegaan." Hij zou niet de enige zijn.
Hoeken en gaten
Zegsman Krijger zegt dat De Narre
Knollen alles hebben gedaan wat bin
nen hun mogelijkheden lag. "We heb
ben het programma een paar keer on
derbroken om het podium vrij te ma
ken, maar het hielp niets. En je kunt op
zo'n avond niet blijven vragen. Dit krijg
je nu eenmaal als je zoveel mensen in de
tent hebt. Bij zoveel belangstelling kun
je niet tegengaan dat sommigen niets
zien, te meer daar het podium niet zo
hoog is. De mensen die eerder naar huis
gingen kwamen waarschijnlijk alleen
voor de Miss-verkiezing," aldus Krijger
die nooit zoveel mensen had verwacht.
"Ja, we hebben echt maar 1200 kaarten
laten drukken, maar op een gegeven
moment kwamen ze via alle hoeken en
gaten toch binnen. Natuurlijk hebben
we sommige mensen ook vrije toegang
tot de tent verleend, zoals bijvoorbeeld
de genodigden en de familie van de
Miss-kandidaten. Daar kun je niet om
heen."
Vuur en vlam
Ondanks de mensen, die niet aan hun
trekken kwamen voor de zevenenhalve
piek voor een kaartje, genoten honder
den en honderden mensen wel volop
van het Caribbean Festival, waar het
Caribbean Special Selection voor de
warme muziekklanken zorgde. De
Limbo-danser Mr. Rhapsody alias 'The
Super Fox' zette het publiek bijna let
terlijk in vuur en vlam. Hij liet een aan
tal mensen op het podium komen om
zijn soepele bewegingen na te bootsen.
Dat leverde een aardig gezicht op, al
thans voor degenen die het konden
zien.
Veruit de meeste aandacht ging echter
uit naar de twaalf, niet onknappe, jon
gedames die aan de Miss Landjuweel
verkiezing deelnamen. Na de voorver
kiezing, eerder die dag, waren er al acht
afgevallen. Van de overgebleven
schoonheden viel Marielle Keyzer (22)
het meest in de smaak bij de jury onder
voorzittersschap van Peter Kant. Claire
Steusel werd tweede en Bianca Kar-
woczik derde.
Foto: Herman van Dam
De belangstelling voor het Caribbean
Festival was overweldigend. Bijna 1500
mensen kregen toegang tot de tent. Vele
anderen moesten worden teleurgesteld:
uitverkocht.
"Nee, ik had het helemaal niet verwacht. Ik heb gewoon voor de lol meege
daan." Marielle Keyzer, 22 jaar en (top)verkoopster bij Blokker aan de
Van Weedestraat, was volkomen verrast toen de jury haar zaterdagavond
tijdens het Caribbean Festival uitriep tot Miss Landjuweel 1987.
Een dag later mocht ze haar eerste
officiële verrichtingen uitvoeren
door de prijzen uit te reiken van de
kampioenschappen koningsschie-
ten. "Ik word deze week nog vaker
opgeroepen, maar dat hoor ik steeds
een dag vantevoren. Zaterdag moet
ik in ieder geval bij de ezelkeuring
zijn," aldus de beeldschone Mariel
le, die van haar baas alle medewer
king krijgt om aan haar Miss-ver-
plichtingen te kunnen voldoen.
Marielle Keyzer houdt van uitgaan
en leeft zich daarbij uit met dansen,
voornamelijk in Soest en Hilversum.
Alsof ze daarmee nog niet genoeg li
chaamsbeweging heeft gaat Miss
Landjuweel ook vaak de deur uit om
te trimmen.
De kersvefse Miss Landjuweel won
met haar verkiezing een groot prij
zenpakket: een reis voor twee perso
nen naar Parijs; een diner voor twee;
een sportieve outfit; een kledingbon
ter waarde van 300 gulden; een kap
persbon ter waarde van 100 gulden;
een föhn; jeans; een jaar-theater-
kaart; een zonnebril; een baddoek
en natuurlijk bloemen.
