Mannenkoor Apolln jnhilrwt
1922- ft *651 - 1987
Jubileumconcert Apollo
in de Petras en Pauluskerk
v.vcr
"Apollo," het enige mannenkoor in Soest
PAGINA 24
WOENSDAG 21 OKTOBFR 1987
SOESTER COURANT
PAGINA 25
Donderdag 5 november:
Heeft de koorzang toekomst?
Paul van der Woude. Thari Schröder.
Wat betekent het lid te worden van het Soester Mannenkoor "Apollo"?
Het koor telt zo'n 76 actieve leden. Elke donderdagavond van 20.00 tot 22.00
uur wordt gerepeteerd in een lokaal van de openbare basisschool "De Scha
kel" aan de Klaarwaterweg te Soest.
De contributie bedraagt per maand f 10,85. Het kostuum, compleet met over
hemd en schoenen, kost u niets; u heeft het in bruikleen van de vereniging.
U hoeft geen geschoold zanger te zijn; plezier hebben in zingen is voldoende.
Wilt u lid worden, vult u dan onderstaande aanmelding in. U kunt, zo u wilt,
ook eerst nadere informatie vragen door te bellen naar de secretaris, telefoon
19093 Soest of in Baarn 02154-14262.
Ik meld mij aan als lid van het Soester Mannenkoor "Apollo."
Naam en voorletters:
Geboortedatum
Adres
Plaats
Telefoon
Uw aanmelding wordt gaarne ontvangen op het adres van het secretariaat: Ei
kenlaan 49, 3768 ET Soest.
Hoe het begon
Op een zaterdagmorgen, in de maand
september van het jaar 1922, zat een
aantal Soester mannen bij kapper
Wiersma aan de Koninginnelaan. In
die tijd was het naar de kapper gaan
een soort van ontspanning; men
wachtte daar rustig op zijn beurt en
doodde de tijd met het praten over
koetjes en kalfjes, zoals dat heet. Maar
uit die gesprekken kon ook wel eens
een idee geboren worden.
Zo ook van een zekere Dijkstra, hij
kwam, samen met Wiersma - de kapper
- op het idee, een mannenkoor in Soest
op te richten. Een sappige Brabander-
Andries de Weerd- was ook aanwezig
en had er wel oren naar; hij had al wel
eens aan zang "gedaan." Het plan had
nogal wat bijval en daarom werd beslo
ten, dat kapper Wiersma zijn klanten
eens zou polsen en ze warm maken voor
het plan. Zo kwamen er al snel meerde
re liefhebbers, waaronder ook de ons
nog zeer bekende Jan de Bruin.
Toen men dacht voldoende zangmin-
nenden bij elkaar te hebben werd een
oprichtingsvergadering uitgeschreven.
14 September 1922 kan worden aange
duid als de dag waarop 23 mannen be
sloten tot oprichting van het nu nog
steeds enige mannenkoor in Soest, dat
de naam "Apollo" zou gaan voeren.
Er werd een bestuur benoemd bestaan
de uit: Wiersma - voorzitter; D. Dijk
stra en P. Klein, le en 2e secretaris; de
penningen gingen beheerd worden
door Jan Stalenhoef van het nu niet
meer bestaande café "De Gouden
Ploeg"; W.J. de Groot zou de muziek
beheren. Stalenhoef stelde een zaal be
schikbaar en zo was Soest binnen 24 uur
een mannenkoor rijker.
De dirigenten
Zonder dirigent is een koor geen koor.
De eerste dirigent was een zekere
Breekveld uit Baarn. Tot 1926 heeft hij
de dirigeerstok gehanteerd; in dat jaar
werd hij opgevolgd door de heer van
Mourik, aanbevolen door de jongeheer
Jo Starink thans nog lid van het koor.
Van Mourik was een echte dirigent en
bracht Apollo al op een goed niveau.
Tot 1939 was hij de muzikale leider.
Zijn opvolger was de heer Bartelmans,
die tot 1941 aanbleef. Deze jaren waren
een moeilijke periode waarin het leden
tal sterk terugliep tot maar 14 man. Op
9 mei 1940 -een dag voor het uitbreken
van de 2e wereldoorlog- werd zelfs een
opheffingsvergadering gehouden, maar
zo ver kwam het niet. Enkele niet-le-
den, ongewilde toehoorders, zeiden
"niks opheffen, wij worden lid"; zo
werd Apollo gered.
Wim ter Burg, een bekende organist,
werd tot dirigent benoemd en bracht het
koor zo goed en zo kwaad als het ging
door de oorlogsjaren heen. Direct na de
oorlog kwam uit Utrecht de kleine Al-
bert van de Pijl Apollo weer uit de zor
gen halen. Deze van de Pijl wist van
wanten en samen met een zeer bekwa
me voorzitter -de heer van Eden- kwam
het koor weer op een hoog peil. Van de
Pijl liet ieder nummer zoemend (neu
riënd) instuderen, wat voor de leden
wel niet prettig was, maar een zeer goe
de methode bleek te zijn.
Toen van de Pijl in 1951 ging vertrekken
kwam de ene dirigent na de andere. Een
zekere Kuijpers werd aangetrokken en
voor de tweede maal hield men bijna
geen lid meer over. Het koor werd niet
opgeheven; de overgebleven leden
zochten hun zangtroost bij het Baarns
Mannenkoor onder leiding van Sjef van
Eerden; dit koor was met zo'n leden
winst best ingenomen.
De Soesters staken na een half jaar de
koppen weer bij elkaar; besloten werd
een advertentie te plaatsen waarop de
heer Burgers solliciteerde en de nieuwe
dirigent werd. Zijn programmakeuze
vond men nogal eenzijdig, opera had
zijn voorliefde en na zijn proeftijd van
een half jaar wilde men niet met hem
verder gaan. Dat een kapperszaak niet
alleen bij de oprichting zo'n belangrijke
rol heeft gespeeld in het bestaan van
Apollo, blijkt wel uit het feit, dat ook
een nieuwe dirigent bij de kapper werd
gevonden. Nu in de zaak van Engberink
in de gereconstrueerde uitvoering van
Mozart's "Die Zauberflöte" o.l.v. Ton
Koopman. Ook maakte hij diverse
plaatopnamen o.l.v. Lode Devos en
was hij meerdere keren te horen in solis
tische partijen bij radio-uitzendingen
o.l.v. Kenneth Montgomery, Reinbert
de Leeuw en Jean Fournet.
Sinds 1983 maakt Palle Fuhr-Jörgen-
sen deel uit van het Omroep Kamer
koor van de N.O.S. In 1985 behoorde
hij bij de prijswinnaars bij de internatio
nale zangwedstrijd "Mina Bolotine" te
Antwerpen.
Paul van der Woude
Paul van der Woude werd geboren te
Utrecht en studeerde koordirectie, pia
no en orgel aan het Nederlands Insti
tuut voor Kerkmuziek te Utrecht en het
Brabants Conservatorium te Tilburg.
Paul van der Woude geeft regelmatig
concerten en verleende meerdere ma
len zijn medewerking aan radio-opna
men. Als docent is hij verbonden aan de
Gemeentelijke Muziekschool te
Utrecht; tevens is hij organist van de St.
Pauluskerk te Utrecht.
Thari Schröder
Thari Schröder is de presentatrice en
zal de te zingen werken met een kort
woord inleiden. Begonnen als presen
tatrice bij de ziekenomroep de AROS
te Soest bekwaamde zij zich in dit werk
zodanig dat bij een sollicitatie naar de
functie van TV omroepster zij uit vele
gegadigden werd geselecteerd. Zij
werkt nu al ruim driejaar bij de NCRV
als free-lance, maar doet ook nog met
veel plezier dit werk bij de ziekenom
roep. Zij wordt vaak gevraagd om mu-
ziekconcerten, concerten van koren
e.d. te presenteren. Bij het Landjuweel
te Soest had zij de niet geringe taak
maar liefst veertien koren voor te stel
len bij de gehouden korenavond in het
kader van het Landjuweel.
Concoursen
De verhalen over het koor wanneer zij
deelnamen aan een concours zijn waar
lijk anekdotisch. Een koor dat zichzelf
respecteerde deed mee aan concoursen,
zo ook Apollo. Al direct na de oprich
ting werd een aantal liederen ingestu
deerd om op een van die talrijke con
coursen te gaan zingen. De keus viel op
Soesterberg, dicht bij huis en kon met
de fiets worden bereikt. Het is niet be
kend of en welke prijs men mee naar
huis bracht, maar de Soester krant, toen
nog onder directie van Gert van de Bo-
venkamp, schreef over een enorm suc
ces van de nieuw geborene. Hoogst
waarschijnlijk zal op de terugweg ge
stopt zijn bij "De Gouden Ploeg," het
repetitielokaal, annex café.
Aan vele concoursen werd deelgeno
men; om alle verhalen die daaromtrent
werden verteld aan het papier toe te
vertrouwen, zou een boekwerk worden.
Overschie, Apeldoorn, Driebergen,
Graven, Renkum, Gorinchem, Leus
den, Vaassen (wie wist toen, dat wij ooit
eens een dirigent uit die plaats zouden
krijgen - Gerard van de Schepop-), zo
maar wat plaatsen waar de zangkunst
werd gemeten met andere koren. Con
coursen, meestal buiten gegeven, waren
altijd gezellig en waren in een gemeente
feestelijke gebeurtenissen en voor de
koren was het buiten de gezelligheid
nog leerzaam ook. Een verhaal uit die
tijd willen we u niet onthouden. We
schrijven 1957, concours in Maarsse-
veen -op "tweede" Hemelvaartsdag.
Muziekschrijvers/componisten waren
genoodzaakt concoursen uit te schrij
ven, ze deden dat dan uit naam van een
aan de Laanstraat. De heer Frankenaar
sprak daar over het dirigentenpro
bleem. Heel toevallig zat daar ook Ge
rard van de Schepop onder het mes;
„Daér", zei toen Engebrink zit jullie
nieuwe dirigent. En zo kwam het dat in
1954 hij een proeftijd kreeg van een half
jaar welke hij, zo u al begrijpt, met glans
doorkwam, want tot op de dag van he
den is hij nog steeds de dirigent.
soms gefantaseerd koor, althans dat
vermoeden bestond omdat een organi
serend koor in geen velden of wegen
was te bespeuren. In Maarsseveen dan,
in "Het Kikkertje", een plaatselijk café
werd ingezongen. Ergens in een wei
landje werd dan voor de jury gezongen.
In een dikke laag stro tegen de modder
en wateroverlast stonden ze daar en be
haalden natuurlijk een verdienstelijke
prijs. Tegenwoordig ligt het accent meer
op het geven van concerten.
Concerten
Na de concoursperiode kwamen de
concerten. Het eerste werd gegeven in
de Mariakerk in 1974, de "Shepherds"
werkten hiraan mee en de zeer bekende
trompettist Harry Sevenstern. Dit was
zo'n groot succes, dat nog vele concer
ten zouden volgen. Bij het 55-jarig jubi
leum met Caroline van Hemert en de
gebroeders Brouwer. In 1978 werd me
degewerkt aan een Gala-concert in
Soesterberg ter gelegenheid van de
opening van de Amerikaanse woonwijk
"Apollo" eveneens met Caroline van
Hemert, ook de Luchtmachtkapel was
aanwezig.
Ook aan z.g. Zangersdagen werd enke
le malen meegedaan en zelfs was het in
1981 onze taak een Zangersdag te orga
niseren. Een hele opgave, maar het gaf
voldoening.
In de Julianakerk trokken wij 700
toehoorders, met de 300 deelnemers
betekende dat een volle kerk. Van de 5
deelnemende koren kregen wij de gun
stigste beoordeling. Ook bij het 60-jarig
jubileum een concert, met de alt Annet
Andriessen, de gebroeders Brouwer en
Gert Muts, voor een uitverkochte kerk.
In 1984 werd een waar huzarenstuk ge
pleegd met de organisatie van, in sa
menwerking met "Zanglust" uit Lin-
schoten, een groots mannenkoorfesti-
Apollo, zoals het "ergens'in de eerste helft van de jaren twin- Ploeg" van Jan Stalenhoef, die ook de eerste penningmeester
tig op de foto werd gezet in het bekende café "De Gouden van het koor was.
val in het Muziekcentrum te Utrecht.
Hoe krijgt je zo'n grote zaal -1700
plaatsen- vol? Een idee om LeeTowers
aan te trekken leek goed en gelukkig
konden wij hem contracteren. De 7
deelnemende koren beloofden hun best
te doen om kaarten te verkopen. Het
bleek dat ieder koor daarin geslaagd
was, de zaal was geheel uitverkocht.
Daar de belangstellenden uit Soest naar
Utrecht moesten, wat voor velen toch
bezwaarlijk zou kunnen zijn, werd de
mogelijkheid geboden tegen betaling
van f 6,— met de bus heen en terug naar
Utrecht te gaan. Dit bleek een gouden
vondst, met 6 bussen ging men naar het
concert.
Openluchtconcerten in Baarn achter
kasteel Groeneveld waren door het
prachtige weer een groot succes. Een
concert samen met "Zanglust" uit Lin-
schoten in het Openluchttheater in
Soest trok, door de ongunstige weers
voorspelling helaas maar weinig bezoe
kers. Tot het vaste programma behoort
het geven an minstens twee concerten
per jaar, waarvan een het kerstconcert.
Van tijd tot tijd wordt ook een dona
teursavond gehouden. De bewoners
van Molenschot worden op kerstmor
gen om 07.00 uur in kerststemming ge
bracht. Dan zingen de mannen van
Apollo op elke verdieping twee kerst
liederen. Door een dit jaar gestart con
tact met een aantal mannenkoren uit de
provincie Utrecht wordt gepoogd tot
uitwisseling te komen. Nu wordt naar
stig gestudeerd voor het jubileumcon
cert op 5 november a.s. waarover u, el
ders op deze pagina meer kunt lezen.
Verenigingsblad
Het idee voor een eigen "clubblad"
kwam ca. 10 jaar geleden van Jan Eps-
kamp en Joop Jansen en op 1 februari
1979 verscheen de eerste "Stemvork"
zoals het blad zou gaan heten. De
"Stemvork" verschijnt nu vier maal per
jaar. Ter gelegenheid van het jubileum
is een bijzonder fraaie uitgave versche
nen, waarin het wel en wee van "Apol
lo" in geuren en kleuren wordt verhaald
en vol met oude foto's.
In de slotalinea van zijn voorwoord
schrijft de beschermheer Mr. P. Schol
ten, burgemeester van Soest: "Bij
"Apollo" is het een springlevend gezel
schap met jeugdig élan. Ik spreek de
wens uit, dat het zo nog jaren mag blij
ven. "Apollo" een koor waar Soest trots
op kan zijn."
Ik zeg nu ja! Er is een tijd geweest dat
ik er niet zeker van was. Dat was in de
tijd dat mensen zó door de televisie in
beslag genomen werden, dat ze meen-
denjgeen tijd meer te hebben voor alle
andere dingen. Verenigingen smolten
weg als sneeuw voor de zon en ook de
koren hadden eronder te lijden. Ge
lukkig is er een kentering te bespeu
ren. De mensen krijgen er langzamer
hand genoeg van altijd naar dezelfde
televisiemensen te kijken en te luiste
ren. Daar komt bij, dat velen zelf weer
wat willen doen. En daarbij krijgt een
goed georganiseerd koor zeker zijn
kansen om leden aan te trekken.
Wist U dat het verschijnsel mannen
koor nog maar zo'n kleine 200 jaar be
staat? Gemengde koren, dames en he
ren, hebben altijd bestaan. Ook ge
mengde koren bestaande uit mannen en
jongens. De jongens zongen de so
praan- en de altpartij, de mannen tenor
en bas. Zo is te verklaren dat componis
ten als Bach en Mozart niets voor man
nenkoren hebben geschreven. Na
1800 werd dat anders. Een componist
als Schubert 1820) componeerde
veel muziek voor mannenkoren, en
hoe! Zeer mooi, denkt U maar eens aan
de Duitse Mis en Nachtgesang im Wal
de.
Dat kwam eigenlijk zo: Schubert, die in
Wenen woonde, componeerde muziek
voor groepjes mannen. Laten we zeg
gen gezelligheidsclubjes, clubjes voor
heren, die bij elkaar kwamen om te zin
gen en een stevig glas wijn te drinken.
Ze werden "liedertafel" genoemd. Het
moet er zeer gezellig geweest zijn, want
Schubert ging er graag naar toe en hij
componeerde veel voor hen. Bij "Apol
lo" is het trouwens ook gezellig.
Mannenkoren bestonden alleen in de
katholieke kerk. Deze mannen zongen
samen met de jongens. Dames-sopra
nen en -alten waren niet toegestaan. In
de reformatorische kerk was dat trou
wens ook zo. Wist U dat Bach zijn Mat-
theus Passie met jongens en mannen
uitvoerde? Pas in de zestiger jaren van
onze eeuw werd het anders in de katho
lieke kerk. Voor het eerst werden da
mes tot de koren toegelaten. Jongens
koren zijn daarom bijna verdwenen. De
situatie in de hervormde kerken van ons
land is trouwens ook veranderd. Vroe
ger deed men alleen aan gemeentezang,
begeleid door een orgel. Tegenwoordig
hebben deze kerken ook koren.
Maar laten we nog eens kijken naar de
mannenkoren in ons land. Zo rond
1890 - 1900 werden in veel plaatsen
mannenkoren opgericht. Vele bestaan
nog, maar er zijn er ook veel weer ver
dwenen. Zo'n beroemd mannenkoor
was "Apollo" uit Amsterdam. Hun di
rigent was Fred Roeske, een man overal
bekend in het land. Hij wist zijn koor tot
grote hoogte te voeren. Fred Roeske
stierf rond het jaar 1950 en mede ver
dween "Apollo". Men is er niet in ge
slaagd het koor weer van de grond te
krijgen, niettegenstaande het feit dat
grote musici als Piet van Egmond en
Marinus Voorburg er dirigent waren.
Misschien keek men te veel naar het
verleden en te weinig naar de toekomst.
Ik heb me laten vertellen dat het koor,
dat toen nog maar uit 15 leden bestond,
toch een enorme subsidie van de ge
meente Amsterdam kreeg.
Hoe dan ook, er ontstonden overal
mannenkoren en ons koor is er ook een
voorbeeld van. In die tijd van de op
komst van mannenkoren gingen ook
grote componisten muziek voor man
nenkoren schrijven. Misschien hebt U
wel eens gehoord van Diepenbrock en
Philip Loots. Twee componisten die in
ons land veel voor mannenkoren schre
ven dat op een hoog peil stond.
Verder ontstond het concours. Koren
gingen zingen om prijzen en om punten.
Natuurlijk was dat leuk en ook stimule
rend, behalve als je alléén maar je richt
op concoursen. Ik heb koren gekend die
alleen maar concoursmuziek op hun
programma hadden staan. Een ander
nadeel is dat de concoursnummers vaak
moeilijk waren en ook niet geschikt
voor concerten.
Er waren natuurlijk ook voordelen. De
nummers moesten zeer goed worden
ingestudeerd en er moest aan geschaafd
worden tot en met. Ons koor kan er
over meepraten. Meedoen aan een con
cours was gezellig een dagje uit met z'n
allen, en dat mag natuurlijk.
Ofschoon zangconcoursen nog wel
worden gehouden is dat toch wel min
der frequent dan vroeger. Ik denk niet
dat het nu nog haalbaar is om extra trei
nen te laten lopen. Hoe dan ook, het
concourswezen heeft zeker naast de na
delen ook zijn voordelen gehad.
In het gezin heb ik gezegd dat de televi
sie afbreuk aan de interesse voor de ko
ren zou doen. Dat is niet helemaal waar.
Op de televisie kun je, zo nu en dan, een
koor zien en beluisteren. Ik geloof dat
dat een voordeel is. Een koor zien en
horen zingen is altijd leerzaam, zowel
voor de dirigent als voor de zanger. On
willekeurig ga je vergelijkingen trekken
met je eigen koor, je ziet en hoort hoe ze
het beter of soms ook slechter doen,
maar het is leerzaam.
Houden jonge mensen van zingen? Niet
allen, maar sommigen wel! De vraag,
die direct opkomt is: heeft de popmu
ziek er geen afbreuk aan gedaan? Mis
schien wel, maar daar is niets tegen te
doen, de eigentijdse muziek ligt gemak
kelijk in het gehoor. Maar er zijn ook
jongens die alle popdeuntjes kennen,
maar toch ook graag in een koor muziek
van Mozart of Bach zingen. Recent ver
scheen, en verschijnt in de toekomst
mogelijk nog meer, muziek van oude
meesters in een populair muzikaal jasje
gestoken. We kunnen er lang over filo
soferen en er toch niet uitkomen, maar
een regel uit een gedicht van Johann
Gottfried Seume luidt vrij vertaald:
"Slechte mensen hebben geen liede
ren"; daaruit valt te distileren: de goede
wel.
GJ J. van de Schepop,
dirigent.
Ellen van Haaren
De Nederlandse Ellen van Haaren
treedt in de laatste jaren steeds meer op
de voorgrond in het lyrische/jugend-
lich-dramatisch sopraanvak. Kombi-
neerde de vroeg gehuwde sopraan na
haar opleiding aanvankelijk haar gezin
met een free-lance baan bij de Neder
landse Opera, wijdt zij zich nu volledig
aan een solistencarrière die haar in inte
ressante partijen ook op de buitenland
se operapodia brengt.
Ellen van Haaren was reeds in 1982
prijswinnares in een VARA-operacon-
cours en voegde in 1984 de le prijs in
een NCR V-radioconcours aan haar be
kroningen toe. Zij bouwt gestaag aan de
uitbreiding van haar repertoire - dat in
1987 vijftien opera- en operetterollen
bevat - en wordt daarin bijgestaan door
haar coach Christina Deutekom. Zo
zong zij in 1987 de Rosalinde in Die
Fledermaus, Lisa in La Sonambule en
Isolier in Le comte d'Ory. Bij Forum
debuteert zij in het najaar van 1987 in
de rol van Amelia in Verdi's Un Ballo in
Maschera.
Niet alleen op de radio is Ellen van
Haaren met regelmaat te horen, ook de
Nederlandse televisie heeft haar warme
stem en haar sympathieke uitstraling
ontdekt. Door twee recente uitgebreide
tv-uitzendingen heeft zij een naam we
ten te verwerven bij een breed Neder
lands operapubliek.
De veelzijdige Ellen van Haaren werkte
o.a. mee bij de vervaardiging van de
sound-track van de Walt Disney film
Peter Pan.
Palle Fuhr-Jörgensen
De bariton Pall Fuhr-Jörgensen werd in
1955 geboren in Odense, Denemarken,
waar hij vioollessen kreeg en later zang
lessen bij Erik Hammer.
Na het voltooien van zijn lerarenoplei
ding verhuisde hij in 1978 naar Neder
land, waar hij zijn zangopleiding voort
zette aan het Sweelinck Conservato
rium in Amsterdam. Thans studeert hij
bij Maria Louise Hendrickx te Antwer
pen.
In het Holland Festival 1982 was Palle
Fuhr-Jörgensen te zien als Monostatos
Ellen van Haaren. Palle Führ-Jörgensen.
Ter afsluiting van de jubileumviering
wordt op donderdag 5 november een
concert gegeven in de Petrus en Paulus
kerk. Aanvangstijd 20.00 uur; de toe
gangsprijs bedraagt f 8,—. Kaarten zijn
te verkrijgen aan het VW-kantoor te
Soest en bij de leden van "Apollo".
Aan het concert wordt mededwerking
verleend door dé sopraan Ellen van
Haaren en de bariton Palle Fuhr-Jör
gensen.
De pianist/organist Paul van der Wou
de begeleidt de solisten en het koor op
de piano. De te zingen werken worden
ingeleid door Thari Schröder. Dirigent
is Gerard J.J. van de Schepop. Het pro
gramma voor het concert bestaat uit de
volgende werken. "Wie nahte mir der
Sctfiummer" uit "Der Freischütz" van
Carl Maria von Weber. Solo van Ellen
van Haaren. Eveneens zingt de sopraan
uit "La Forza del destino" van Gius^p-
pe Verdi: "Pace, mio Dio."
De bariton Palle Fuhr-Jörgensen zingt
een recitatief en aria: "Verraten, von
Euch verraten" uit "Zar und Zimmer-
mann" van Gustav Albert Lorzing.
Verder zingt de bariton de aria: "Quant
la flamme de 1'amour" uit "La jolie fille
de Perth" van Georg Bizet.
Apollo tijdens het recente optreden in de feesttent van het
Landjuweel, toen het een belangrijke bijdrage leverde aan het
welslagen van de koren-avond.
Sopraan en bariton zingen de duetten:
"La ci daren la mano" uit "Don Gio-
vanni" van Wolfgang Amadeus Mozart
en: "II pallor funesto orrendo" uit "Lu
cia di Lammermoor" van Gaetano Do-
nizetti. Het koor zingt de volgende
werken: Priesterkoor uit de opera "Die
Zauberflöte"; de cantate "Dir Seele des
Welltalls" beiden van W.A. Mozart;
"Jagerskoor uit "Der Freischütz" van
C.M. von Weber; het Soldatenkoor uit
"Faust" van CharlesGounod; de "Kan-
tatenprobe" uit "Zar und Zimmer-
mann" van G. A. Lortzing in een bewer
king van F. Spies. Vrolijke klanken zijn
te horen in een verzameling Weense
walsen onder de titel "Klange aus
Wien" een bewerking van Bruno
Döring en een selectie uit "lm weissen
Rössl" van Ralph Benatsky in een be
werking van W. Parten.
Sopraan, bariton en koor zingen het "la
vergine degli angeli" uit "La Forza del
Destino" van G. Verdi tot besluit.
