'Bij ons op Soest' TbifSNEfSlhuiS 'Ik ben heel gelukkig dat ik hier in de Bundeling terechtgekomen ben' Comfort classique. uitgave nieuwe boeken WOENSDAG 11 NOVEMBER 1987 SOESTER COURANT PAGINA Dokter P. Mout nieuwe huisarts in Soest-Zuid 137 Spronckenhof 'Afrikaanse gezondheidszorg' in de Bundeling i Groot donor-tekort bij Rode Kruis-Bloedbank Statenfractie D66 wil alternatief model voor landinrichting Eemland LIBRIS TOP 10 VAN DEZE WEEK FICTION Cvan de ven Vrouwenboeken- week LIBRIS TOP 10 VAN DEZE WEEK NON FICTION Cvan de ven L "Al voordat ik naar Afrika ging heeft dit me altijd als ideaal voor ogen ge staan: werken in een gezondheidscen trum, met collega-huisartsen en ande re disciplines. Maar toen ik terug kwam dacht ik dat ik al blij mocht zijn als ik überhaupt een baantje zou kun nen krijgen. Ik ben dus heel gelukkig dat ik hier in de Bundeling terechtge komen ben, ook al omdat Soest na tuurlijk een prima lokatie is..." Aldus dokter P. Mout, de "nieuwe" huisarts die in het gezondheidscentrum De Bundeling in Soest-Zuid de plaats heeft ingenomen van dokter Klop, na dat deze de functie van inspecteur van de volksgezondheid had aanvaard. Dat gebeurde overigens al geruime tijd gele den, maar de eerste maanden had dok ter Mout "slechts" de officiële status van waarnemer. In de zomer kreeg hij de formele vestigingsvergunning en sindsdien vormt hij, samen met de col lega's Rupert en Krijger, het artsenteam van de Bundeling. Dokter Mout (37), een geboren Rotter dammer, studeerde medicijnen aan de Amsterdamse VU..Zijn belangstelling voor de geneeskunde kreeg hij in zekere zin van huis uit mee: zijn grootvader en overgrootvader hadden in de Rotter damse wijk Charlois een drogisterij, wat zeker in de vooroorlogse jaren feitelijk ook neerkwam op een apotheek. Zijn overgrootvader, vertelt dokter Mout, bracht aanvankelijk als knecht-van-de- dokter medicijnen rond en bezocht als dat zo te pas kwam ook de patiënten. Op die manier stond hij ook aan de ba sis van wat genoemd werd "het dokter- fondsje", een voorloper van het huidige ziekenfonds. Na zijn studie werkte hij enkele jaren in diverse ziekenhuizen (o.a. in Velzen en Amsterdam-Noord) op de afdelingen chirurgie en gynaecologie, ter voorbe reiding op zijn verblijf in Afrika, want dat hij daarheen zou gaan stond voor hem al snel vast. Om erachter te komen of het inderdaad een goede keus was volgde hij een tropencursus en werkte hij drie maanden in Oeganda. Daarna volgde Kameroen, het land waar hij vier jaar zou blijven en dat een onvergetelij ke indruk op hem heeft gemaakt. Geen hemelbestormer Gevraagd naar zijn motieven om naar Afrika te gaan levert hij er een hele se rie: het idealisme van de jonge student, maar ook de welkome mogelijkheid om zo de dienstplicht te ontgaan, de uitda ging om daar de "totale geneeskunde" te bedrijven zonder - zoals in Nederland - te kunnen terugvallen op (super)spe- cialisten, het plezier dat hij ondervond in chirurgie en verloskunde, wat vooral in Afrika een bijzondere uitdaging vormde. En natuurlijk ook het reizen en de kennismaking met een volkomen andere cultuur. Hij noemt zichzelf ove rigens "bepaald geen hemelbestormer, maar een pragmatisch ingesteld mens". In Kameroen - hij ging er alleen naartoe en kwam er weer vandaan met zijn (Duitse) vrouw, die als verpleegkundi ge ook in Kameroen werkte - was hij via de "Dienst Over Grenzen" (DOG), een interkerkelijke bemiddelingsorganisa tie, verbonden aan de Baseier Mission. Een bewuste keus, vertelt hij, niet zo zeer vanwege zijn eigen kerkelijke ach tergrond, maar vooral omdat dat in hield dat hij in Afrika bij een kerkelijk ziekenhuis zou kunnen werken. Die on dervinden aanzienlijk minder proble men dan de regeringsziekenhuizen met hun logge organisatie en vervelende bij komstigheden als bureaucratie en cor ruptie. In het plattelandsziekenhuis waar hij te rechtkwam vond hij de uitdaging die hij zocht: "Je deed daar alles wat zich maar aandiende. In het begin vond ik dat wel eens moeilijk, dan stond ik soms met het zweet in m'n handen..." Hij zou graag langer in Afrika zijn ge bleven - "daar ligt de spil van mijn leven tot dusver, ik heb er met hart en ziel ge werkt en praat er graag over" - maar be sloot uit wat hij noemt praktische over wegingen terug te keren naar Neder land. "Ik zou de 40 naderen en dat had klassiek: Mollerusstraat 7 3743 BW Baarn tel. 02154-12797 Een goeie stoel is uw vriend. Hij draagt uw vermoeide lichaam komfortabel en behaaglijk. Zijn solide konstruktie kan tegen uw stootje en zijn stijlvolle karakter geeft een vertrouwde sfeer aan uw interieur. Zo'n goeie vriend kies je toch heel zorgvuldig? K DE BOER EN ZOON BV ADVISEURS VOOR INTERIEUR EN BINNENHUISARCHITECTUUR nu eenmaal consequenties als ik ooit in Nederland nog aan de slag wilde. Er waren 700 werkloze huisartsen, en huisarts was nu juist wat ik wilde zijn." 'Levensgeneeskunde' Ook in dat verband spreekt hij van een bewuste keus, ingegeven door deels de zelfde motieven als die hem naar Afrika deden gaan. "Dehuisartsengeneeskun- de is heel breed; dat spreekt me aan. De klassieke huisarts weet van alles een beetje. Noem het maar een stukje 'le vensgeneeskunde'. Een specialist kijkt al gauw alleen naar een orgaan, maar een huisarts bekijkt de mens in z'n tota liteit en probeert hem in die context van z'n kwalen af te helpen." Een huisarts heeft de gemiddelde pa tiënt ook langer onder zijn hoede dan een; Specialist. "Je komt meer tegen dan alleen een ontstoken appendix. Ook het sociale aspect speelt mee, en dat spreekt me aan. Je hebt in beginsel te maken met het hele brede spectrum van de ge neeskunde. Als huisarts moetje immers overal een beetje kaas van gegeten heb ben." Als huisarts werken in de Bundeling be valt hem prima. "Ik vind 't in elk geval steeds leuker worden, ook al omdat ik langzamerhand steeds meer zicht krijg op m'n patiënten, hun partners en ge zinnen. In het begin was ieder consult ook een kennismakingsgesprek en dan verkeer je nog wel eens in het ongewisse over de omstandigheden en achter gronden van de mensen." De opzet van het gezondheidscentrum komt helemaal overeen met zijn eigen ideeën, vooral door de samenwerking met de andere artsen en de andere disci plines. "De bereikbaarheid van het cen trum is veel groter dan van een solitaire dokter, en dat is een groot voordeel. Bovendien: de onderlinge wisselwer king is heel stimulerend. In Afrika was zelfkritiek de enige kritiek die je kreeg, en dat maakt het allemaal niet zo ge makkelijk. Hier onderga je als het ware een voortdurende bijscholing van je collega's." Dat biedt volgens hem nog een ander voordeel: de mogelijkheid van een ze ker "hobbyisme". "Ik kan me, als ik dat zou willen, bijvoorbeeld permitteren een ECG uit te besteden aan een van de collega's en mezelf toeleggen op dingen ik persoonlijk wat leuker vind en die verder uitdiepen." Als voorbeelden van dat laatste noemt hij de "kleine huis- artsen-chirurgie" (ingegroeide nagels, kleine gezwelletjes, etc.) en het omgaan met kinderen. "Het is leuk als je 't voor elkaar krijgt dat ze zonder het op een brullen te zetten in de spreekkamer ko men." Afhankelijkheid Na zoveel jaar in het buitenland heeft dokter Mout een frisse kijk op de ge zondheidszorg in Nederland. Hij vond bij zijn terugkomst wel wat veranderd: "Wat me hier weer een beetje opviel was de afhankelijkheid van de mensen van het zorg-systeem, niet alleen in praktische zin, maar vooral ook men- Vandaag: Jan Engelbert Spronk (66). De middenstander: "Toen bekend was in Soesterberg dat ik een expositie hield van mijn schilderijen hiernaast in "De Bedstee" reageerden de mensen met: is dat nou ónze Spronk? Kijk, dat geeft mij een kick om verder te gaan. De dorpelingen beschouwen mij dus als één van hen. Ze hielden me staande op straat en feliciteerden me met deze tentoonstelling. Dan blijkt opeens dat je een begrip bent geworden in Soes terberg. In 1980 hebben wij onze zaak Spronk's Geschenkenhuis aan de Ra- demakerstraat in dit pand beëindigd. Ze namen het mij toen kwalijk dat we er mee ophielden. Er viel iets weg. We hadden ook een zeer plezierige klan tenkring, maar het publiek denkt dat iedereen met zijn vijfenvijftigste met pensioen kan gaan, maar een zaken man moet gewoon doorgaan tot zijn tachtigste. De mensen hebben geen idee dat een middenstander ook dag en nacht moet werken en op een be paald moment wil stoppen. We zijn in 1946 begonnen met een speelgoed winkel aan de Montgomeryweg. Daar verkochten we negen jaar lang allerlei speelgoed en huishoudelijke voorwer pen. We waren de enige zaak op dat gebied. Na de verhuizing naar de Ra- demakerstraat begonnen mijn vrouw en ik een speciaalzaak in luxe artikelen en geschenken. Van B W kregen we toestemming om van twee woonhuizen één winkelpand te maken. We woon den toen boven de zaak. Later zijn we aan de Oude Tempellaan gaan wonen en nu wonen we weer hier. De Rademakerstraat was hét winkel centrum van Soesterberg, maar er gin gen er altijd meer weg dan er bijkwa men. Eigenlijk heb je hier drie winkel centra. Het gemeentebestuur zou alle winkels hier willen concentreren, maar middenstanders hebben altijd geleerd hun problemen zelfstandig op te los sen. Ze gaan hun eigen gang. Er reden hier destijds 35.000 tot 40.000 auto's langs. Je kon niet naar de overkant komen. Onze kinderen moesten we aan de hand overzetten, want ze mochten nooit alleen overste ken. Het was hier levensgevaarlijk. De omleiding die er nu is, was een uit komst. En het opknappen van de Ra demakerstraat die nu gerealiseerd is, is een enorme vooruitgang. Vooral het wandelpad. Menig keer is hier vóór de deur iemand aangereden die uit de bus stapte op het rijwielpad. We zijn alle maal erg gelukkig met de nieuwe Ra demakerstraat, al heb ik de indruk dat het nu weer steeds drukker wordt on danks de verkeersbelemmerende maatregelen. Door de Soesterbergse Ondernemers Vereniging werd ik in verband met fes tiviteiten als oud-ondernemer ge vraagd een expositie in te richten hier naast. Dat deed ik graag en daar heb ik geen spijt van gezien de positieve reac ties. Ik heb ook enkele stukken ver kocht. Expositie Als zoon van een aannemer moest ik van vader kunnen tekenen. Daarom kreeg ik les in technisch tekenen, maar ik ging de bouw niet in en pakte dus het potlood pas weer op na het beëin digen van de zaak in 1980. Mijn broer kon ook goed tekenen en onze dochter eveneens. Tekenen en schilderen was altijd een hobby van me, maar pas nu heb ik er echt tijd voor. Je gaat ook anders kijken en je belang stelling wordt veel breder. Mijn vrouw en ik bezoeken veel tentoonstellingen. Tijdens een expositie van Jonkvrouwe Kitty van Oordt van Pompe van Meer- dervoort in Kasteel Groeneveld maak te ik kennis met haar en heb ik drie jaar privé-les van haar gehad in Huis ter Heide. Als autodidact merk je wat je tekortkomingen zijn en wil je meer weten van de diverse technieken. Ver der volgde ik een cursus bij de kunst schilder Jan de Kok in Almere. Mijn vrouw stimuleert mijn schilder kunst en hier boven in de "Sproncken hof' heb ik mijn eigen atelier op het noorden waar ik vaak bezig ben. Bui ten maak ik schetsen of ik schilder stil levens. Soms gebruik ik foto's en be staande afbeeldingen als geheugen steuntje. In "De Bedstee" exposeer ik nu vijf entwintig aquarellen en elf olieverf schilderijen. Een geliefd thema voor mij is de jacht. Twintig jaar lang heb ik een jachtakte gehad en menig fazant, eend, konijn en zelfs reeën op de Velu- we verschalkt. Vier jaar geleden heb ik een open hartoperatie ondergaan, dus jagen doe ik niet meer. Ik zou Soesterberg nooit willen verla ten. Ze zeggen wel eens: het is een dorp met stadsallures. Sommigen waarderen dat niet, maar waar in Ne derland vind je een dorp met een eige medisch centrum, huisartsen, drie ker ken, een skibaan, sportvelden, een sporthal en zoveel winkels en restau rants? Waar heb je dat Soesterberg heeft een kleine, oude kern en een wis selend publiek door de vliegbasis waardoor mensen vaak weer verdwij nen. Maar het is opvallend hoeveel ou dere mensen die het dorp verlaten, la ter weer terugkeren! Het is hier vrij en toch heb je contact. Dat komt door de mensen. Soester berg is leefbaar. En je raakt vergroeid met zo'n plaats." JAN VISSER taal. Dat is jammer. Een voorbeeld? Je ziet het op een consultatiebureau: jonge moeders durven vaak niet meer spon taan hun eigen ideeën te volgen over de voeding van hun kind; daarvoor heb ben ze eerst het fiat nodig van de arts..." Dokter Mout is ervan overtuigd dat heel wat mensen, vanuit een "natuurlij ke gave", het heel goed zelf kunnen. "Maar ja, de artsen zijn zich ermee gaan bemoeien en hebben zichzelf een soort autoriteit en deskundigheid aangeme ten, waarvan je je kunt afvragen of dat allemaal wel zo positief is. Het zorgsys teem is natuurlijk heel goed, maar het zou niet moeten leiden tot verlies van zelfstandigheid. Ik spreek de mensen het liefst aan op wat ze in elk geval zélf kunnen doen. Dat betekent natuurlijk niet zoiets als 'zoek het zelf maar uit, en je redt je maar', maar je doet wel een groter beroep op hun eigen verant woordelijkheid en zelfwerkzaamheid." Het zijn allemaal zaken waar dokter Mout in zijn Afrikaanse jaren op een heel andere manier tegenaan heeft le ren kijken. Hij vertelt daar graag over en kan natuurlijk als weinig anderen vergelijkingen maken tussen de ge zondheidszorg hier en in de Derde We reld. Iets daarvan komt aan de orde tij dens een speciale voorlichtingsavond die binnenkort in het gezondheidscen trum wordt gehouden (zie het kader bij dit artikel). Op dinsdagavond 17 november ver telt dokter Mout in de Bundeling over zijn werk in Kameroen, met na me over het stelsel van de basisge zondheidszorg - beter bekend als het "blote-voeten-dokter-systeem" zoals dat door de Wereldgezond heidsorganisatie is ontwikkeld om het niveau van de gezondheidszorg in de ontwikkelingslanden te verho gen. Het ziekenhuis waar hij destijds werkte vormde het decor voor een (Duitse) televisiedocumentaire over deze "Primary Health Care". Van die film wordt een video-kopie ver toond en dokter Mout vertelt daarbij over zijn eigen ervaringen als ont wikkelingsarts. De avond wordt gehouden in de Bundeling, het gezondheidscentrum aan de Schoutenkampweg 4, en be gint om 20.00 uur. Belangstellenden zijn hartelijk welkom. t Aantal van 882 donors in Soest is te weinig. Het zojuist uitgekomen jaarverslag 1986 van de Stichting Rode Kruis Bloedbank Utrecht en Omstreken vestigt de aandacht op het feit dat, on danks regelmatige toevloed van nieu we donors, het eindresultaat niet vol doende is om aan de grote vraag naar verschillende bloedcomponenten te kunnen voldoen. Wat Soest betreft blijkt dat in 1986 er 85 nieuwe donors bijkwamen, maar dat om diverse rede nen 64 donors zijn afgevoerd. In feite dus een netto-aanwas van 21 donoren. Soest en Soesterberg steken nog gun stig af bij andere aangesloten gemeen ten. Dat neemt niet weg dat het aantal dono ren in Soest van 882 per 31 december 1986 te weinig is. Van deze donoren werd in 1986 tijdens 28 avonden 1177 maal bloed afgenomen. Door de Bloed bank Utrecht werd voor bij deze instel ling bekende bloeddonoren aan Soester ingezetenen de volgende onderschei dingen uitgereikt: 30 x voor 5 bloedgif- ten; 22 x voor 25 bloedgiften; 5 x voor 40 bloedgiften; 1 x voor 50 bloedgiften en 1 x voor 70 bloedgiften. Het Rode Kruis dankt deze donors voor hun menslievend werk. Want dat is het, wanneer men volstrekt belangeloos haar of zijn bloed afstaat om een kind, jongere of volwassene in staat te stellen verder te kunnen leven en indien mogelijk weer gezond te ma ken. Veel donors zijn nodig, vooral jon ge mensen. Aanwas van jonge mensen kan betekenen dat gedurende langere tijd de Bloedbank verzekerd is van re gelmatige toevloed van bloed. Bloedaf- gifte en bloedverkrijging is niet iets wat zich voornamelijk rond zieke en oudere mensen afspeelt. Wat ligt tegenwoordig meer voor de hand dan ongelukken langs de weg? Een auto-ongeluk kan iedereen over komen en zeker jonge mensen. Is het dan niet logisch dat juist jonge mensen zich er rekenschap van geven dat het ook hen kan overkomen wanneer zij onverhoopt plotseling een bloedgift no- ^dighebben? U wilt graag geholpen wor- den en rekent er op. Dat spreekt zo van zelf. het Rode Kruis is er immers! Als veel mensen bloeddonor worden, helpen zij elkaar. Wat U vandaag niet overkomt, kan volgende weel wel ge schieden. Nuchter bekeken: zie uw bloedgift als een soort verzekeringspre mie. Uw bloedgift helpt anderen. Een bloedgift van derden helpt U, wanneer ongeval of ziekte u treft. Het Rode Kruis bemiddelt hierbij. HELPT UW RODE KRUIS TE KUNNEN HEL PEN! In ieders belang, oud en jong! Bloedbank Wat doet de Bloedbank Utrecht? De Bloedbank keurt de donors. Ook wordt getest op anti-stoffen, gevormd tegen het aids-virus. Aan de kwaliteit van het verkregen bloed wordt grote aandacht besteed. Aan de eisen gesteld door de Wereld gezondheidsdienst wordt ruim schoots voldaan. In 1986 werden door de Bloedbank Utrecht 3759 grote en 43343 kleinere keuringen verricht. De finitief werden 222 donors afgekeurd. Bloedafriame wordt verricht bij de Bloedbank Utrecht, maar ook in de re gio zoals IJsselstein, Culemborg, De Bilt/Bilthoven, Zeist, Woerden, Maar tensdijk en Soest. Het verzamelde bloed wordt bij de Bloedbank Utrecht gesplitst in allerlei bloedcomponenten waar vraag naar is. Deze bloedcompo nenten worden verstrekt aan diverse ziekenhuizen in Utrecht, Berg en Bosch, Zeist, Soest, het Centraal Labo ratorium van het Rode Kruis te Am sterdam en andere Bloedbanken. U ziet: het bloed, een "gift uit duizen den", wordt goed besteed. Is uw aan deel er al bij? Denk er eens over na bloeddonor te worden. Maar niet te lang! Want van uitstel komt afstel. Uw bloed kan morgen nodig zijn voor ande ren. En bloed van derden kan levens reddend zijn voor U! Meld U aan als bloeddonor bij de afde ling Soest/Soesterberg van het Rode Kruis, Valeriaanstraat 19, Soest, tel. 16088, of de Bloedbank Utrecht, Ru benslaan 190, 3582 JJ Utrecht, tel. 030-520814. De statenfractie van D66 heeft gede puteerde staten in een notitie ge vraagd een alternatief computermodel voor de landinrichting van Eemland te maken. Tevens heeft ze gs verzocht de volgend jaar in juni geplande stem ming over de ruilverkaveling een half jaar op te schorten. Uitvoering van het huidige plan bete kent volgens D66 dat teveel natuurge bied verloren gaat. Bovendien ver wacht de statenfractie van de democra ten dat een groot aantal agrariërs met nieuwe boerderijen failliet zal gaan. Dat zal het drastische gevolg zijn van het nieuwe EG-lanbouwbeleid, aldus D66, dat meent dat het beleid van de miljar den subsidiegelden onbetaalbaar is/ wordt. Met behulp van computerberekenin gen wil D66 deze stellingen onderbou wen voor de boeren, die medio 1988 moeten stemmen over de landinrich ting van Eemland. Het alternatieve mo del zal ook inhouden dat er boerderij- verplaatsingen nodig zuuen zijn, maar niet zoveel als de 49 die nu op de rol staan. Het open karakter van Eemland wordt ook beter gehandhaafd als men uitgaat van andere 'voorveronderstel lingen,' vindt D66. Ook al zal het beoogde natuurreservaat niet in het nieuwe model passen. Het computermodel moet gemaakt worden in samenwerking met het min- sterie van lanbouw en visserij, schrijft D66 in de notitie. De statenfractie van D66 had al eerder laten weten tegen het bestaande plan van de ruilverkaveling te zijn. Dit is er op gericht de productie voor de agra riërs te stimuleren en te vergroten. Het beleid van de EG is juist gericht op be perkende maatregelen, zoals in de afge lopen tijd is gebleken bij onder meer het mestoverschot. D66 vindt het daarom zonde om zoveel geld (circa 100 mii joen gulden) in een plan te steken, dat naar haar oordeel gedoemd is te mis lukken. 1 (-) Willem Frederik Hermans Een heilige van de horlogeriei 27,50 g 39,50 2.( 1) Adriaan van Dis Een barbaar in China 18,50 3.(—Maarten't Hart Het uur tussen hond en wolf i 24,50 g 34,50 4. 3) J.M.A. Biesheuvel De angst kunstenaar 26,50 5. 2) Remco Campert Eetlezen10,— 6. Renate Rubinstein Tijd van leven 28,50 7. 6) Annie M.G. Schmidt Ziezo 47,50 8. 4) Boudewijn Buch Het dolhuisi 29,90 g 45,— 9.(10) Toon Hermans Overdrijvende wolkenvelden 19,90 10. StephenKing Misery26,90 Winkelcentrum "Hartje-Zuid'- Tel. 12419 I ilil'is. rimplrh' ILM-kliaiuIrl. Alhoewel de vaderlandse boekhandel allerminst eensgezind staat opgesteld ten opzichte van het fenomeen vrou wenboekenweek, dezer dagen aktueel, zijn het vooral feministische auteurs en uitgeverijen die van geen wijken willen weten. Het is dan ook geen toeval dat juist in de afgelopen weken een aantal boeken op de markt versdienen die in veel opzichten typisch op de vrouw zijn afgestemd, dan wel door bekende en minder bekende vrouwelijke auteurs zijn geschreven. Een aantal ervan deze week in de rubriek nieuw verschenen boeken. Nacht om te vliegen Auteur: Renate Dorrestein Uitgever: Contact Asa, de 15-jarige hoofdpersoon in deze roman, probeert tijdens een midzomer nachtfeest haar leven een allesbeslis- sende wending te geven. Haar gesloten moeder, een wellustige vader en een schijnbaar van de aardbodem verdwe nen broer spelen in dit voornemen de belangrijkste rollen.Er is veel verbeel dingskracht voor nodig om de sfeer die de schrijfster in dit vreemde spektakel oproept eigen te maken. Tragiek en hu mor zijn de ingrediënten voor deze met veel gevoel voor spanning geschreven roman, tenslotte eindigend in een nachtmerrie met een thrillerachtig ef fect. Zorgen voor ouderen Auteurs: J.A.M. Gray- H. McKenzie-H. Buijssen Uitgever: Intro Inhoudelijk een boekje rond een pro blematiek waarmee nagenoeg iedere volwassene vroeg of laat te maken kan krijgen. Thema: De zorg voor hulpbe hoevende ouderen. Darin uitleg en ad- '/iezen hoe hulpverleners de psychische en lichamelijke problemen van daar voor in aanmerking komende ouderen dienen te benaderen. Daarnaast een niet geringe hoeveel tips over financiële zaken en zorgen, sociale wetgeving en juridische zaken. Geen gids die voor al le problemen de juiste richting weet te wijzen, wel een die zeer geloofwaardig behulpzaam is bij het oplossen van pro blemen in de herfst van vele mensenle vens. Met de muziek mee Auteur: Nanja Bushoff Uitgever: An Dekker In een zeer doorzichtige taal een bijna aandoenlijk boekje over een helaas alle daags thema. Een roman over een op groeiend meisje in een gezin waar de va der aan de drank verslaafd is. Samen met haar broertje moet ze de ontredde ring aanzien die de drank teweeg brengt. De serene puurheid waarmee deze roman geschreven is laat zich op iedere pagina proeven en uitzonderlijk goed smaken. "Met de muziek mee", een oprechte en ontroerende aanklacht tegen volksvijand nr. 1.: drankmis bruik. Denken over liefde en macht Auteurs: Kiki Amsberg en Aafke Steenhuis Uitgever: Maarten Muntinga Dat uitgever Maarten Muntinga er in slaagt (als geen ander) "tientjes- boeken" op de markt te brengen zal eommeercieel nauwelijks verwon dering wekken. Zijn Rainbow Poc- ketboekproduktie kent kwalitatief een hoog niveau waarvan de kwan titeit een logisch gevolg is. "Denken over liefde en macht" staat voor de conclusie opnieuw model. In dit boek een weergave van gesprekken die de samenstellers Kiki Amsberg en Aafke Steenhuis met vooraan staande feministische schrijfsters voerden. Centraal thema daarin liefde en macht met daaraan gekop peld de prijs die er in sommige ge vallen voor moet worden betaald. Een werkelijk op maat gesneden uitgave voor de vrouwen boeken week. Vrouwen aan het werk Auteurs: Janice La Rouche en Re- gina Ryan Uitgever: Maarten Muntinga Dit eerder bij Sijthoff uitgebrachte boek werd door het verschijnen in de Rain- bow-reeks betaalbaar voor een groot publiek. Een boek dat iedere werkende vrouw onder ogen zou moeten krijgen, omdat de aangesneden problematiek een weerspiegeling is van de werkelijk heid. De schrijfster hanteert bij het ge ven van tips, voorlichting en adviezen een strikt zakelijke aanpak, waardoor het onoplosbare oplosbaar wordt, het onbespreekbaare bespreekbaar. "Vrouwen aan het werk", een compleet handboek voor de werkende vrouw die de spelregels binnen ondernemingen niet of nauwelijks kennen. Tragisch wonen Auteur: Marijke Höweler Uitgever: De Arbeiderspers Een serie van zeventien verhalen waar in we Marijke Höweler van een geheel andere kant leren kennen. Wat mij be treft een kennismaking waarop ik niet heb zitten wachten. Toegegeven, ook in "Tragisch Wonen" bevestigt de schrijf ster haar onwaarschijnlijk groot talent, zij 't dat dit keer haar pen in cynisme werd gedoopt. Vierden in haar eerder verschenen boeken verukkelijk gedo seerde ironie en subtiele humor feest, in "Tragisch Wonen" is daarvan nauwe lijks iets terug te vinden. In ieder van de zeventien verhalen worden mensen, zo ze in de voorstelling die de schrijfster er van heeft bestaan, op een niet Höweler- achtige wijze te kijk gezet. Soms schijn baar komisch, niummer echt leuk. De warmte, die in haar overige verhalen bundels en romans een grote uitstraling had ontbreekt in deze bundel. "Tragisch Wonen" en Marijke Höweler, een com binatie die een deel van haar lezerspu bliek niet voor mogelijk zal houden. De maan van het rendier Auteur: Elisabeth Marshall Thomas Uitgever: Van Holkema Warendorf Er is weinig fantasie voor nodig om de ze roman van niet geringe omvang een plaats op de top-tien-lijst te voorspel len. Plaats van handeling Siberië, twin tigduizend jaar geleden. De schrijfster verstaat een vertelkunst die verbeelding moeiteloos doet overgaan in werkelijk heid. Hoofdpersoon in deze roman de mooie, jonge, warmbloedige Yanan, opgegroeid in een wereld waarin het be grip comfort nog onbekend is. Levend in een natuur alsof de Schepper ervan z'n werk zeer recent heeft voltooid. Raakvlakken voldoende met het leven en overleven van vandaag. Oorlog en vrede, honger en dood, liefde en jalou- zie, goed en kwaad, ze zijn als zichtbare draden verweven in een roman die eer der een Scandinavische dan Ameri kaanse signatuur doet vermoeden. Valse vlinders Auteur: Sarah Harrisson Uitgever: Holkema Warendorf Een comedie van de eerste garnituur. De hoofdpersoon in het boek, vele ja ren een trouwe, monogame liefliebben- de echtgenote, ziet iets wat op vrijheid lijkt opdoemen wanneer haar echtge noot om zakelijke redenen voor gerui me tijd het voorbeeldige nestje moet verlaten. Zijn huisartsenpraktijk wordt waargenomen door een goed ogende vrijgezel die in meer dan een opzicht door de achtergebleven echtgenote als een vervanger wordt beschouwd. Keer op keer stranden haar amoureuze po gingen op louter practische problemen, waarna vervolgens plannen worden ge smeed het gestelde doel elders te berei ken. Het zeer verrassende einde van een lange reeks onverwachte, komische en speelse voorvallen komt na zelfs 255 pagina's nog te vroeg. Vrouwenhandel Auteur: Buchi Emecheta Uitgever: De Knipscheer Bij de Nigeriaanse schrijfster Buchi Emecheta staat de positie van de Afri kaanse vrouw centraal. Zoals de titel al laat vermoeden ook in haar laatste ro man "Vrouwenhandel". De roman speelt zich af in het begin van de 20e eeuw. Levensverhaal van een Afrikaans meisje dat op jeugdige leeftijd wees wordt en door haar broer wordt ver kocht aan een rijke vrouw. Volwassen geworden dreigt het meisje te worden uitgehuwelijkt, hetgeen haar doet be sluiten te vluchten teneinde de man van haar keuze te kunnen trouwen. Op het eerste gezicht een thema waarvan der tien in een dozijn gingen. Daarvan is bij Buch Echemeta geen sprake. Ze komt op de lezer over als iemand die weet waar ze 't over heeft. 11Jan Kuitenbrouwer Turbotaal 14 90 2. 2) BobWoodward Dekmantel29,90 3.(10) Ingmar Bergman Laterna Magica 37,50 4. 3) Rien Poortvliet Langs het tuinpad van mijn vaderen79,— 5. 4) Kroniek van Nederland99 50 6. 6) Alvin Toffler De derde golf 19,90 7. 8) Praktische informatie over de sociale zekerheid19,95 8. 5) Marjolein Bastin Een kleine wereld49 9. Roep Loerakker Van nul tot nu deel vier14 95 10. 7) Frank Visser De verdachte zakenman 24,50 Winkelcentrum "HartJe-ZukT Tel. 12419 Libris. De Complete Boekhandel.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1987 | | pagina 10