Wedgwood
serviezen
JJJ^T
tijdloze
tafelcultuur
Studio Henk Otto vooral werkelijkheid
Toon Lem (82): 'Ik had altijd gedacht dat ik
niets artistieks in me had'
Ooit kiest u voor mooist
Bakkerij Yan Brummelen
150 jaar in Kerkebuurt
'De meeste homoseksuelen zijn misschien
intussen de kerk al uitgelopen...'
PAGINA i WOENSDAG 20 APRIL 1988
SOESTER COURANT
PAGINA 13
Schilderijen in de Bundeling te koop voor goed doel
MET NAAR KEUZE:
TIJDELIJK SAMEN VOOR F1999,-
Historie bakkersgeslacht geboekstaafd
Kernproeven in de
Pacific
Werkgroep Homoseksualiteit Soest:
arfum. Amerikaans,
nbaar Frans raffine-
andse bodem mag
worden genoemd,
vele vrouwen Van-
blijkt goed in de
>et enorme succes,
i met een enigszins
waagde maar zeer
n sinaasappelbloe-
boventoon in dit
aaibare parfum. Er
/anaf ƒ19,95. Chic
jesproken vrouwe-
t verfijnde manier,
ookje is werkelijk-
ichenk
eel geschenk voor
a periode een fla-
00 ml. kopen. Zij
arraad strekt een
ntworpen paraplu
oerd in de gedis-
'anderbilt-kleuren,
esierd door een
mboliek van ont-
ette flacon kost
ml. vaporisateur
len krijgt men bij
larde van ƒ19,50
*9-
te vinden in de
inderbilt onlangs
corps 150 ml.
16,50
ƒ19,50
ml. ƒ32,50.
ie paraplu-aktie
met Vanderbilt
drogist, parfu-
ie advertenties,
vrouwenbladen
rten verspreid,
naakt hoe men
n de originele
Modernste apparatuur voor film-, geluid- en videoproduktie en bewerking
:e week bij ons bin-
t u zien, dat de
ic. Hermans stukken
orden. Dat er inder-
artikelen bijgeko-
ziet dan ook, dat de
I minimaal gebleven
/eek staat bol van
gen.
maandag en dins-
t zijn, moeten we.
aken met u!
Studio Henk Otto bv heeft onder de
naam Video-Centrum-Nederland
haar videofaciliteiten uitgebreid. Om
creativiteit te laten samengaan met su
perieure beeld- en geluidskwaliteit
heeft het succesvolle bedrijf aan de
Steenhoffstraat de modernste appara
tuur op dit gebied aangeschaft.
De Soester Studio investeerde veel om
aan de voortdurend stijgende vraag
naar hooggekwalificeerde en doelge
richte audiovisuele programma's te
kunnen voldoen. Het binnenhalen van
de geavanceerde apparatuur is geen
overbodige luxe, zo blijkt uit de woor
den van Henk Otto jr: "Ons klantenbe
stand blijft groeien en de klanten eisen
steeds meer. Daarom werd het tijd om
in de video-sectorjneer activiteiten te
ontplooien." Men heeft nu alles in eigen
beheer.
Camerawerk
Twintig jaar geleden begon Otto sr. met
een filmlaboratorium in zijn woning. Na
vier jaar had hij zoveel kamers in ge
bruik dat hij moest uitwijken naar een
bedrijfspand. Dat vond Otto aan de
Steenhoffstraat, waar de Studio nog
steeds is gevestigd. In en aan het ge
bouw werden veranderingen tot stand
gebracht en daarmee werden ook de
werkzaamheden uitgebreid. Zo begon
men zich in 1980 in de video-wereld te
roeren en dat heeft de Studio geen win
deieren gelegd. "Dat heeft een enorme
run gemaakt. We begonnen met het
Xöverzetten van films op video, later de
den we ook montages en camerawerk.
Op een gegeven moment kwam het be
drijfsleven steeds meer op ons af. Nu
hebben we klanten door heel Neder
land, maar ook in West-Duitsland waar
voor ons een grote markt ligt. Boven
dien hebben we een vertegenwoordi
ging in België," zegt Otto jr., die vervol
gens een willekeurige, maar indruk
wekkende greep uit de lijst van cliënten
opnoemt: KLM, Kema, DHV, Holeg
Veilig Verkeer Nederland en een groot
aantal reclamebureaus.
Eén van de nieuwe activiteiten van Stu
dio Henk Otto is ondertiteling. Dat ge
beurt met behulp van een Time Code.
"Nee, we werken weinig voor omroe
pen," antwoordt Otto jr. desgevraagd.
"We mikken meer op bedrijven, instel
lingen en particulieren. We richten ons
evenmin op één specialiteit. We doen
veel overzetwerk, bijvoorbeeld diapre
sentaties op film, films op video of vi
deo op film. Op film kan je de kwaliteit
behouden, ook als je projecteert op een
scherm van zes, zeven meter breedte.
We zijn de enige in Nederland, die vi
deo op film overzet. Ook voor filmpro
ducties verwerken we bijvoorbeeld vi
deobeelden."
Voor wat betreft de producties zijn de
vier medewerkers van Studio Henk Ot
to zelf ook actief. Een zogenaamde low
budgetproductie (tot ongeveer 20 mil
le) is van concept tot eindproduct in ei
gen beheer. Het enige dat ze bij Otto
niet zelf doen is het inspreken van de
tekst. "Dat laten we altijd door een pro
fessional doen," verklaart Otto jr.
Zelfstandig
Ondanks het feit dat bij Otto maar vier
mensen werken ligt de productie hoog.
Dat is mogelijk door de veelvoud aan
faciliteiten van de moderne apparatuur.
Sinds kort staan bij Otto een nieuwe
broadcasting CCD camera, een 1
inch-C formaat machine, een compu-
ter-editor en een titel-generator. Met
het binnenhalen van die apparaten kan
men bij Otto alle mogelijkheden op film
en video uitbuiten. Als Otto jr. enkele
voorbeelden laat zien wordt dat duide
lijk. Promotie- voorlichtings- of educa
tieve producties, Studio Henk Otto kan
alle opdrachten aan.
"Er is veel concurrentie, waaronder
zich ook beunhazen bevinden. Maar
voor geen van de concurrenten ben ik
bang. We hebben veel informatie-wis
seling met onze klanten over film- en vi
deoproducties. In dat kader hebben we
ook een adviserende taak. Het gaat de
klant tenslotte om het eindproduct en
dat moet van perfecte kwaliteit zijn."
Open dagen
Mede ter gelegenheid van het twintigja
rig bestaan van de Studio zijn er speciaal
voor het bedrijfsleven open dagen op
donderdag 28 en vrijdag 29 april. Ze
zullen mailing de deur uit doen om met
name het bedrijfsleven in de regio te be
reiken en te inviteren. Tijdens de open
dagen kan Studio Henk Otto haar mo
gelijkheden tonen. Het Soester bedrijf
heeft de afgelopen maanden niet alleen
veel geld, maar ook veel tijd gestoken in
de modernisering Het resultaat is van
hoge kwaliteit, want Studio Henk Otto
is niet alleen video en film, maar vooral
werkelijkheid.
In het gezondheidscentrum de Bunde
ling aan de Schoutenkampweg in
Soest-Zuid is opnieuw een expositie
ingericht van kunstwerken, afkomstig
van iemand uit de patiëntenkring van
het centrum. Ditmaal zijn er 24 schil-
lerijen en tekeningen te zien van de
mester amateur-kunstschilder Toon
■em (82).
Toon Lem is zich pas op latere leeftijd
gaan bezighouden met beeldende
kunst, in feite pas de laatste zeven jaar.
Voor die tijd besteedde hij zijn niet ge
ringe energie aan zijn functie als direc
teur van een stempelfabriek in Amers
foort, waarmee hij in 1980 "van de ene
lag op de andere" stopte. "Ik had altijd
Jedacht dat ik meer een zakenman was
en dat ik niets artistieks in me had, maar
ik heb wel altijd graag willen tekenen en
schilderen. In het begin dacht ik ook:
dat wordt niks, maar vrienden hebben
me ertoe aangezet en de volgende dag
ben ik begonnen. Het eerste wat ik
laakte vond ik gewoon vodden, maar
laarna ging het steeds beter. Vroeger
kon ik geen hond tekenen - dat kan ik
trouwens nóg niet..."
Toon Lem volgde daarna cursussen bij
Frans Broers (Lage Vuursche) - "een
hele typische leraar, je mocht alles van
hem" - en bij Jan de Kok uit Almere, die
les gaf in het Soester kunstwinkeltje De
Bereklauw aan de Steenhoffstraat.
"Van hem leerde ik speciaal aquarel- en
sluiertechniek." Ook bekwaamde Toon
Lem zich met houtskool, inkt en andere
technieken, en niet te vergeten zijn ei
gen vinding, die hij "lemografie" heeft
genoemd en waarbij ook gebruikt
wordt gemaakt van aluminumfolie. In
de Bundeling zijn van al deze technie
ken voorbeelden te zien.
Spinazie
Met veel plezier maakt Toon Lem zijn
eigen verf. Daarvoor gebruikt hij overi
gens zeer "natuurlijke" grondstoffen,
zoals spinazie ("Dat geeft zo'n prachtig
groen"), rode kool, uieschillen, vlier
bessen, maar ook eike-, beuke- en ber
keblaadjes. "Ik trek het spul af in me-
thyl-alcohol en na een paar dagen doe
ik er wat bindmiddel bij. Dan Iaat ik het
verdampen en zo krijg je de mooiste
kleuren die je maar kunt bedenken."
De stempelfabrikant, die zijn zaak in
middels ziet voortgezet door zijn doch
ter en schoonzoon, is na zijn actieve be
roepsleven niet stil gaan zitten, en dal
kan hij ook niet, ondanks het feit dat
zijn gezondheid hem de afgelopen jaren
nogal eens in de steek heeft gelaten. "Ik
ben vreselijk actief en moet mezelf
voortdurend afremmen," vertelt hij.
"Met stempels begon ik midden in die
rottige crisistijd; ik had een gezin met
tien kinderen te onderhouden, dus het
was altijd hard werken. Ik wasgespecia-
lieerd in zakken- en kistenstempels, en
had een internationaal monopolie voor
eierstempels."
Toon Lems huis aan de Schoutenkamp
weg is vrijwel van onder tot boven inge
richt op zijn hobby. Op de bovenverdie
ping heeft hij een compleet atelier, waar
ook anderen van tijd tot tijd gebruik van
maken, maar ook zijn huiskamer ver
raadt de sporen van zijn hartstocht in
ruime mate. Vaak maakt hij zijn werk
aan de huiskamertafel en de hele kamer
is bezaaid met potjes en prulletjes die
daarbij te pas komen. Aan de wanden
hangen schilderijen, tekeningen,
droogbloemen-schilderijen en allerlei
andere vruchten van zijn arbeid. "Soms
schilder ik zelfs vanuit m'n bed, want 's
morgens heb je het mooiste licht."
Spreuken
Toon Lem schildert en tekent niet al
leen, maar maakt ook zijn eigen passe-
partouts. Van de "uitsneden" maakt hij
ook nog gebruik: zij vormen de onder
grond voor allerlei serieuze en minder
serieuze spreuken, in een nog zeer fraai
handschrift geschreven. Ook daarvan
zijn er in de Bundeling een aantal te
zien.
Vorig jaar onderging Toon Lem een
zware operatie omdat de artsen botkan-
ker bij hem hadden geconstateerd. Hij
kwam daar goed doorheen en de ziekte
is in zijn geval gelukkig tot stilstand ge
bracht. Zelfs in het ziekenhuis de Lich
tenberg, waar hij van mei tot augustus
bivakkeerde, ging hij door met zijn
werk. "Op de zaal waar ik lag stond de
vensterbank vol met m'n verfdingen.
De dokter zei op een goed moment: wat
'n rotzooi is het hier, ook al omdat ik al
tijd een heel gezelschap om me heen
had. Later kreeg ik een apart kamertje
en kon ik helemaal m'n gang gaan. Ik
heb een fijne tijd gehad in het zieken
huis."
Lijstje
"Ik doe net alsof ik nog jaren te leven
heb," gaat hij verder. "Ik heb voor me
zelf een lijstje gemaakt van de dingen
die ik nog over heb, en als ik al eens ge
deprimeerd ben kijk ik daar maar even
op en dan schop ik m'n depressie ge
woon weg. Ik ben een ras-optimist."
Hij verveelt zich nooit. Als hij niet in de
weer is met zijn schilderijen schrijft hij
in zijn dagboek of maakt hij voordrach
ten. Of anders besteedt hij zijn tijd aan
het inspreken van kinderverhaaltjes op
een bandje, voor zijn kleinkinderen of
de kinderen in de buurt. "Ik heb zoveel
hobby's, ik ben eigenlijk nooit alleen. Ik
snap ook niet waarom zoveel oudere
mensen zich vervelen, al moet je er na
tuurlijk wel wat voor doen. Het komt
niet vanzelf naar je toe..."
Goed doel
Een opmerkelijk aspect van de exposi
tie in de Bundeling is dat de schilderijen
van Toon Lem - op enkele uitzonderin
gen na, waaraan hij zelf bijzonder ge
hecht is - te koop zijn. Daarvoor heeft
hij de collectie ingedeeld in verschillen
de categorieën, met verkoopprijzen die
variëren van 15 tot 35 gulden. Die lage
prijzen houden verband met het feit dat
de opbrengst bestemd is voor een heel
bijzonder en goed doel: een instelling
op het gebied van mensen die zowel
blind als doofstom zijn, een lot dat ook
een van Toon Lems eigen kinderen
heeft getroffen.
"Er zijn in Nederland zeker 300 van de
ze mensen, en er gebeurt erg weinig
voor ze. Ik probeer andere mensen te
interesseren om iets voor deze patiën
ten te doen, maar dan op vrijwillige ba
sis, zonder dat er een hele organisatie
ontstaat waar dan weer veel aan de
strijkstok blijft hangen. Iedereen die
zo'n kind heeft zal er moeite voor over
hebben, denk ik. Ze hebben iemand no
dig die zich helemaal aan hen wijdt."
Vandaar dat hij de expositie graag on
der ieders aandacht brengt en hoopt dat
veel bezoekers worden gestimuleerd tot
aankoop van een werkstuk. De
"spreuken" waren tot vorige week gra
tis - "maar die gaan nu ook voor een
gulden per stuk weg; ik zet er wel een
potje bij."
De expositie in de Bundeling is tot eind
mei te zien. Het gezondheidscentrum is
op werkdagen geopend van 9.00 tot
16.00 uur.
De Amsterdammer
kastelementen van
Pastoe hebben een
uitgesproken eigen
gezicht Leverbaar in
diverse maten en vele
kleurcombinaties.
Bekijk de mogelijk
heden bij Inter Casa
Interieurdesign.
Auto gestolen
tijdens 'proefritje'
Een onbekende man, die zich bij een
garagebedrijf aan de Korte Brinkweg
voorstelde als "Dijkstra uit Baarn",
heeft zich vorige week meester gemaakt
van een Citroën BX met het kenteken
PK-97-SJ. De man wilde een proefritje
maken en kreeg de sleutels van een me
dewerkster van het bedrijf. Hij is niet
meer terug gezien. De auto stond overi
gens nog op naam van een bewoner van
de Meidoornweg in Soest.
Ook aan het Nassauplantsoen werd vo
rige week een auto gestolen. Het betreft
een rode Opel Kadett met het kenteken
15-VM-60. De diefstal moet overdag
hebben plaatsgevonden.
'Doorrijder' veroorzaakt
schade
Op de Eigendomweg liep vorige week
de auto van een 46-jarige Baarnaar flin
ke schade op, toen hij moest uitwijken
voor een tegemoetkomende wagen. De
bestuurder daarvan reed midden op de
weg en zwaaide in het voorbijgaan naar
een fietser. De Baarnaar probeerde nog
zijn aandacht te trekken door geluid- en
lichtsignalen, maar omdat dat niet hielp
stuurde hij noodgedwongen de berm in,
waarbij zijn rechterwiel een betonnen
blok raakte. De andere automobilist,
die in een grijze Datsun reed, nam niet
de moeite even te stoppen om de gevol
gen van zijn gedrag in ogenschouw te
nemen. De politie onderzoekt de zaak
verder.
BEOCENTER 2100
Radio, gekombineerd
met een
cassetterecorder.
OF BEOVOX RL 35
LUIDSPREKERS
Meer ruimtelijke vrijheid bij hifi-
weergave. Kunnen aan de muur
worden bevestigd of in elke stand op
de grond worden geplaatst.
OF BEOGRAM RX 2
Een radiale platenspeler met
lichtgewicht arm. Registreert
automatisch de diameter en het
toerental van de plaat.
Firma Schoemaker
SOEST Van Weedestraat 78. Tel. 02155-17253
Op 15 april was het 150 jaar geleden
dat Hendrikje Fluyt, winkelierster in
de Soester Kerkebuurt, trouwde met
Cornelis Hendrikus van Brummelen,
een bakker uit de Betuwe. Vanaf dat
moment was er in het winkeltje ook
brood te koop en daarmee begint de
rijke historie van het beroemde bak
kersgeslacht Van Brummelen, dat tot
op de huidige dag een vooraanstaande
rol speelt in de Soester "broodvoor
ziening".
Die historie is vastgelegd in een fraai
uitgevoerd gedenkboek, samengesteld
en geschreven door Gijs van Brumme
len, een van de nazaten van Cees en
Hendrikje en zelf ook nog altijd bakker
(aan de Ossendamweg). De oude bak
kerswinkel in de Kerkebuurt wordt ge
leid door Eep en Sytske van Brumme
len en aan de Vinkenweg zwaait zuster
Autokraak op
klaarlichte dag
Uit de auto van een 27-jarige inwoon
ster van Soest, die hem aan de Van Wee
destraat had geparkeerd om even een
boodschap te doen, heeft een onbeken
de dader vorige week de radio-cassette
recorder weggehaald. De diefstal vond
's morgens om omstreeks half elf plaats.
De auto was overigens niet afgesloten.
Ook aan de Spoorstraat werd een radio-
cassetterecorder buitgemaakt uit een
auto, die een 57-jarige Soesterse daar
had geparkeerd. De wagen bleek te zijn
opengebroken.
Verder constateerde ook een 28-jarige
bewoner van de Anna Paulownalaan
dat een onbekende dader het portiers-
lot van zijn auto had vernield en de ra
dio-cassetterecorder had meegeno
men.
Aan de Prins Hendriklaan bleek men
de complete achterruit van een auto uit
de rubbers te hebben losgesneden om
de radio-cassetterecorder te kunnen
wegnemen. De eigenaar, een 22-jarige
Soester, stelde de politie op de hoogte.
Tenslotte bleek uit een vrachtwagen die
op het terrein van Zonnegloren stond
de tachograaf-schijf te zijn gestolen,
evenals wat papieren. De dader had de
ruiten vernield.
Gemeentegids 1988
De Gemeentegids 1988 wordt in de
eerste week van mei huis-aan-huis in
Soest en Soesterberg bezorgd. De infor
matie in de gids is bijgewerkt tot en met
januari 1988. Alleen zij die op verzoek
wijzigingen hebben doorgegeven staan
in de gids.
Cokkie de scepter over de derde Van
Brummelen-vestiging in Soest.
Het boek beschrijft niet alleen het voor
geslacht en hoe-alles-zo-gekomen-is,
maar is ook een boeiend tijdsdocument
dat veel over Soest vertelt en dat verle
vendigd is met veel opmerkelijke foto's
uit een roemrijk verleden. De verschil
lende generaties Van Brummelen pas
seren één voor één de revue en het ver
haal in zijn geheel geeft een treffend
beeld van een stukje geschiedenis van
Soest, vanaf het jaar 1838, vol anekdo
tes en plezierige en minder plezierige
voorvallen uit een bijzonder kleurrijk
verleden.
De familie Van Brummelen laat het an-
derhalve-eeuwfeest uiteraard niet on
gemerkt voorbijgaan. Op 20 april
wordt er - voor genodigden - Open
Huis gehouden in de oude bakkerswin
kel. Dat de Van Brummelens beschik
ken over een ruime mate van historisch
besef mag verder blijken uit het feit dat
ze belangstellenden verzoeken geen
bloemen of cadeaus te schenken, maar
een bedrag over te maken ten gunste
van het museum Oud-Soest.
van Weedestraat 54a Soest
Eigenaar ziet gestolen fiets
rijden
Een bewoner van de Duinweg die vori
ge week tot de ontdekking kwam dat
zijn fiets was gestolen keek de volgende
dag verbaasd op toen hij het rijwiel, met
daarop een onbekende jongeman, op
de Weegbreestraat zag rijden. Hij waar
schuwde de politie, die de 17-jai/ige
knaap aanhield. Hij bekende de fiets
aan de Duinweg te hebben weggeno
men. Wel had hij de fiets intussen over
gespoten, maar dat had de eigenaar niet
op een dwaalspoor gebracht.
Vrouwen voor Vrede-Soest organi
seerde vorige week in Artishock een
openbare avond over de kernproeven
in de Pacifig waarbij vooral aandacht
werd geschonken aan de manier waar
op de bewoners van de eilanden aan de
andere kant van de aardbol leven en wat
er met hen gebeurde sinds de Verenig
de Staten en Frankrijk zo'n veertig jaar
geleden de Stille Zuidzee met zijn hon
derden kleine eilanden uitkozen voor
hun proeven met kernwapens.
Madeleen Helmer, lid van de Pacific
Werkgroep, vertelde daarover aan de
hand van dia's. Zelf bezocht ze het ge
bied enige malen en sprak ze met ei
landbewoners en met vertegenwoordi
gers van de kerken. De Franse kern
proeven, die inmiddels het atol Muru-
roa tot barstens toe hebben vernield,
gaan door, nu op een volgend atol: Fan-
gataufa. De eilandbewoners leven in
angst voor de gevolgen van de radio-ac
tiviteit en in zorg om het behoud van de
schepping.
Duidelijk werd ook het indirecte effect
van het Westerse ingrijpen in dit eilan
denrijk: van een eenvoudige zelf-voor-
zienende en gezonde samenleving is in
enige tientallen jaren niets overgeble
ven. Het is economisch volkomen af
hankelijk geworden van westerse im
porten, kent grote werkloosheid, meer
ziekten, grotere verschillen tussen rijk
en arm en de geheel eigen cultuur is ver
stoord.
Dit indringende verhaal is geen sprook
je, want het gebeurt onder de ogen van
de hele wereld. Al voelt men zich vrij
machteloos tegenover dergelijke
machtsuitoefening, volgens Vrouwen
voor Vrede heeft men nog altijd zijn
stem om te verheffen.
"Een van de problemen is dat de men
sen om wie het gaat er meestal niet
openlijk over durven praten. Binnen
de kerken is homoseksualiteit nog
lang geen algemeen aanvaarde zaak
en er zijn mensen die met hun pro
bleem geen kant opkunnen. Ze heb
ben grote behoefte aan een plek om
erover te kunnen praten, maar die is er
niet. Het zijn er veel meer dan je
denkt, al zijn de meesten misschien in
tussen de kerk al uitgelopen..."
Dat zeggen Peter en Menny (op hun
verzoek worden hun achternamen in
dit interview weggelaten, red.), de ini
tiatiefnemers van de "Werkgroep Ho
moseksualiteit Soest", kortweg: de
WHOS. Sinds enige tijd is deze groep
actief en organiseert zij huiskamerbij
eenkomsten voor zowel homoseksuele
mannen als vrouwen. In eerste instan
tie richt de werkgroep zich op de ker
ken, maar dat wil niet zeggen dat er
sprake is van een "kerkelijke" club.
De werkgroep dankt haar ontstaan aan
een van de Oecumenisch Avondgebe
den, zoals die van tijd tot tijd in een van
de Soester kerken worden gehouden
onder auspiciën van de plaatselijke
Raad van Kerken en waarin doorgaans
onderwerpen op het "snijvlak" van
kerk en samenleving aan de orde wor
den gesteld. In april '86 werd een
avondgebed gehouden met het thema
"Anders dan jij", waarin met name aan
dacht werd gevraagd voor de situatie
waarin veel homoseksuelen in Soest
verkeren, ook binnen de kerk.
Na de dienst ging er een brief naar alle
kerke- en parochieraden in Soest (al
thans voor zover aangesloten bij de
Raad van Kerken). De kerken reageer
den overigens mondjesmaat, wat de ini
tiatiefnemers als "heel teleurstellend"
hebben ervaren. "We kregen in totaal
vijf reacties. De meesten reageerden
domweg niet. Het is heel jammer als
men zelfs niet de moeite neemt om te
antwoorden..."
Ontmoetingsniogelijkheid
Niettemin hebben Peter en Menny zich
daardoor niet laten ontmoedigen en al
heeft het door allerlei omstandigheden
toch nog lang geduurd, ze zijn onlangs
gestart met de werkgroep die inmiddels
zeven leden telt. De werkgroep wil in de
eerste plaats een gespreksgroep zijn,
een ontmoetingsmogelijkheid voor
mensen met overeenkomstige proble
men, die daarover onder elkaar van ge
dachten kunnen wisselen en elkaar
kunnen opvangen en steunen. "Maar
beslist geen therapeutische groep," be
nadrukken Peter en Menny. "Voor
mensen die echt in de knoei zitten en
professionele hulp nodig hebben zijn er
andere mogelijkheden." Behalve als
gespreksgroep zou de werkgroep zich
ook kunnen ontwikkelen tot gespreks
partner van bijvoorbeeld de gemeente,
de Raad van Kerken of andere instan
ties. Dat hangt ook af van de wensen
van de leden.
De werkgroep is inmiddels aangesloten
bij de stichting De Kringen, het lande
lijk verband van soortgelijke groepen,
ontstaan uit het bekende "radiopasto
raat", op initiatief van de bijna legenda
rische dominee Alje Klamer, pater J.
van Kilsdonk en dominee R. Brussaard.
Er zijn in het hele land ongeveer 50
kringen werkzaam. Peteren Menny zijn
daarnaast beiden betrokken bij het
Landelijk Coördinatiepunt van Groe
pen Kerk en Homoseksualiteit, ook
ontstaan op initiatief van Alje Klamer.
Vooroordelen
Vooral in kerkelijke kring stuiten ho
moseksuelen nogal eens op vooroorde
len, vooral door de traditionele voor
keur voor het huwelijk, die meestal ge
paard gaat met een afwijzing van ande
re samenlevingsvormen. In het gunstig
ste geval zijn homoseksuelen een object
van "pastorale zorg". "Er wordt vaak
gebeden voor de 'homofiele naaste',
maar je hoort nooit eens bidden voor de
'heterofiele naaste', stelt Menny enigs
zins schamper vast. "Terwijl het groot
ste probleem misschien juist bij de hete
ro's zit, omdat die niet weten hoe ze
moeten reageren. Er is de laatste jaren
wel veel meer vrijheid gekomen, maar
heel vaak hoor je als je aandacht vraagt
voor deze zaken: 'Moeten we daar nu
alwéér over praten...'?"
Volgens Peter en Menny zouden ho
mo's juist binnen de kerken moeten
kunnen pleiten voor een andere, verf
rissende kijk op het leven, zodat er meer
ruimte ontstaat voor andere vormen
van samenleven, zonder de gedwongen
heteroseksualiteit, het gangbare pa
troon van mannetjes-en-vrouwtjes.
"Dan is homoseksualiteit ook geen ta
boe meer, maar hebben mensen een
vrije keus en kunnen ze zelf uitmaken
hoe ze willen leven. Het huwelijk kan
wel prima zijn, maar het moet geen op
gelegde zaak zijn."
Behoefte
Hoewel Peter en Menny meelevend
kerklid zijn en beiden actief in resp. ka
tholieke en protestantse kring, heeft de
werkgroep geen specifiek kerkelijk ka
rakter. "We werken niet voor de kerk;
misschien juist nog meer voor de men
sen die de kerk verlaten hebben," aldus
Menny. "Ons doel is een omgeving
waarin mensen zich in alle rust een
beetje kunnen ontplooien, praten over
wat hen bezighoudt, kontakten leg
gen," vult Peter aan. "Zo'n mogelijk
heid is er tot dusver in Soest niet en er is
duidelijk behoefte aan. Het gaat om een
plek waar je, anders dan in een 'ge
mengd gezelschap', niet voortdurend
alles hoeft uit te leggen en te verklaren,
want er heerst nog altijd veel onbegrip."
De werkgroep omvat zowel homosek
suele mannen als vrouwen, omdat de
problematiek grotendeels hetzelfde is.
"En de maatschappij heeft toch al te
veel de neiging om mensen in aparte
hokjes te duwen; daar hoeven wij niet
ook nog eens aan mee te werken."
De werkgroep organiseert elke maand
een bijeenkomst bij een van de leden
thuis, voorlopig elke derde donderdag
van de maand. Omdat een zekere ge
borgenheid van belang is kiest men be
wust niet voor "inloop-avonden" in een
of ander zaaltje, maar voor huiskamer
bijeenkomsten. Mocht de groep daar
voor te groot worden, dan zal zij ge
splitst moeten worden.
Wie belangstelling heeft om zich aan te
sluiten kan telefonisch kontakt opne
men met Menny (tel. 18555) of Peter
(tel. 20662), of schriftelijk via postbus
4, 3760 AA Soest.
