'Bij ons op Soest'
Ooit kiest u voor mooist
BlackLine
Bang&Olufsen
Braderie spektakel voor financiële steun aan
sociale werkplaats op Aruba F«,„DeGro
'Met kinderen werken is het leukste dat er is'
Onduidelijkheid troef over
'opvang' voor oudere jeugd
in Overhees
LIBRIS TOP 10
VAN DEZE WEEK
NON FICTION
van de ven
van de ven
AKO
Literatuur Prijs:
GEERTEN MEIJSING
Veranderlijk en
Wisselvallig
f 38,50
Beovision L2502
SOESTER COURANT PAGINA 9
WOENSDAG 1 JUNI 1988
Door samenwerking Sociale werkplaats en bedrijfsleven zaterdag 4 juni
Licht, liefde en vre
de
Mevrouw Graafsma, nieuwe kinderarts van Zonnegloren:
Feest bij Fakkeldraagsters Soest
CDA wil meer 'niet te dure
senioren-bungalows'
Raadsleden willen geen duur onderzoek
Hele week feest bij Soesterbergse familie
MET EXKLUSIEF KADO!
Ook bij dit toestel krijgt u
van ons (tot 30 juni)
een al even exklusief
1. 1) Dr. L. de Jong
Het koninkrijk der
Nederlanden in de
Tweede Wereldoorlog.
Deel 12 Epiloog 79,90
2. 3) Simon Schama
Overvloed
en onbehagen 59,90
3. 4) Jan Kuitenbrouwer
Turbotaal 14,90
4. 2) Robert Hughes
De fatale kust55,00
5. 5) Douglas R. Hofstadter
Gödel, Escher,
Bach29,90
6. 7) Marja Wagenaar
Herinneringen aan
Joop den Uyl19,50
7. 8) Iteke Weeda
Vriendschap
in beweging 19,90
8. 9) Nederland
Museumland 9,95
9. (10) J. W. Bezemer
Een geschiedenis
van Rusland 65,00
10. 6) Pieter Winsemius
Speel nooit een
uitwedstrijd 27,50
Winkelcentrum "Hartje-Zuid" - Tel. 12419
Libris. De Complete Boekhandel.
Winkelcentrum "Hartje-Zuid" - Tel 12419
Libris. De Complete Boekhandel.
Onvervalst vertellersplezier -
Peter de Boer in Trouw*
Een ongekend goed
toestel geheel in stijlvol
zwart. Gelimiteerde serie.
Beperkt leverbaar.
Bang&Oiufsen joggingpak
kado. Keuze uit volwassen
of kinderuitvoering-
3 jaar garantie
Firma Schoemaker
SOEST Van Weedestraat 78. Tel 02155-17253
Vandaag: Annema Raven (33).
De helderziende: "Ruim zeven jaar
houd ik mij nu bezig met het paranor
male. Het begon met een voorspellen
de droom, die zo in de privésfeer
speelde dat ik het liever niet vertel,
omdat het over anderen ging. Die
droom kwam uit. Vanaf dat ogenblik
waren voor mij dromen geen bedrog
meer. Ik ontdekte dat er meer is tussen
hemel en aarde. Aanvankelijk was ik
helemaal niet blij met dergelijke erva
ringen en stopte ik alles rond het para
normale weg. Sinds ik dit soort erva
ringen als positief ging beschouwen,
kon ik er ook met anderen over praten
en ging ik zelfs mijn uiterste best doen
mezelf bewust te ontwikkelen. Groei
kun je niet dwingen. Juist als je te
haastig en ongeduldig bent, stagneer
je je eigen ontwikkeling. Uiteindelijk
ben ik bij een helderziende terecht ge
komen die mij verder kon helpen. Le
den van de spiritistenvereniging Har-
monia vertelden me dat ik zelf ook
helderziend ben. Op een zeker mo
ment werd mij gezegd: "Jij gaat men
sen helpen in de toekomst." Dat leek
me wel mooi, maar wanneer dan en op
welke wijze? Vragen waarop ik niet
onmiddellijk een antwoord kreeg. Ik
moest leren wachten, leren aanvaar
den dat dingen komen als de tijd daar
voor rijp is.
alleen maar ontvangen verarmt
alleen maar geven put uit
zoekend naar het goede evenwicht
Karma
In een vorig leven heb ik kunnen zien.
Via het 'Zwarte Gat' van Veronica
heb ik meegedaan aan een regressie
experiment onder leiding van de pa
ragnost Dick van de Heuvel. In trance
zag ik mijzelf in dat andere leven als
klein meisje spelen met een ring met
vlindertjes en ik zag een diep blauw ta
felkleed met witte bloemen. Ik ben
vanaf mijn geboorte blind en ik ken de
dingen alleen maar op de tast en op het
gehoor. Zo heb ik voor mijn gevoel
een speciale, emotionele band met
Bulgarije. Als ik Bulgaarse volksmu
ziek hoor weet ik zeker dat ik daar in
een vorig leven gewoond en geleefd
heb. Als ik daar nu heen zou gaan, zou
ik een soort déja vu-gevoel hebben. Ik
geloof in reïncarnatie,
leder mens heeft een karma. Een taak
en een doel in het leven. Voor zo'n
karma kies je. Ik heb gekozen voor
Vijfjaar geleden is op Aruba de eerste
sociale werkplaats opgericht, een in
stituut dat al even lang zonder enige
subsidie draait. Sinds 1986 echter kan
deze werkplaats rekenen op de steun
van de RWA De Vierbaak, het Regio
naal Sociaal Werkvoorzieningsschap
dat op industrieterrein De Isselt is ge
vestigd. Men schonk de werkplaats
ondermeer een industriële naaimachi
ne en een oven. Maar dat vindt de
RWA nog niet genoeg: er is meer geld
nodig. Om dat bijeen te brengen orga
niseert zij op zaterdag 4 juni een Bra
derie Spektakel dat geheel in het teken
van Aruba staat.
Sinds 1 mei heeft Zonnegloren een
nieuwe kinderarts: drs. W.P.M.
Graafsma-Rijnvos. Op die datum trad
zij in dienst en vervulde daarmee de
vacature van dokter A. Schuurmans,
die een lange reeks van jaren als kin
derarts aan het Soester ziekenhuis ver
bonden is geweest en enige maanden
geleden afscheid had genomen. In de
luttele weken die dokter Graafsma in
middels in Zonnegloren heeft gewerkt
is ze zich er al uitstekend thuis gaan
voelen.
De jonge kinderarts is geboren in Bre
da, maar studeerde in Nijmegen, waar
ze haar opleiding kreeg in het bekende
Radboud-ziekenhuis. Na haar afstude
ren bleef ze nog enige tijd aan het aca
demisch ziekenhuis van de Universiteit
van Nijmegen verbonden en verrichtte
ze "waarnemingen" in de regio. De af
gelopen maanden was ze al dichter in de
buurt van Zonnegloren werkzaam, na
melijk bij "Bethanië", het medisch
kleuterdagverblijf in Soesterberg.
Mevrouw Graafsma werkt nauw samen
met dokter Deurloo, haar collega-kin
derarts die verbonden is aan het Baarn-
se ziekenhuis Maarschalksbos. Ze is
vrijwel alle dagen in Zonnegloren te
vinden, behalve op dinsdagmorgen, als
ze spreekuur heeft in de polikliniek in
Baarn. Daarnaast is mevrouw Graafs
ma er af en toe ook wel eens een middag
niet, want ze is zelf moeder van drie op
groeiende kinderen (6 jaar, 3 jaar en
drie maanden), en natuurlijk vragen die
óók wel eens de nodige aandacht, on
danks het feit dat ze haar gezin en haar
werk uitstekend weet te combineren.
"Met een héle goeie oppas!" zoals ze
verduidelijkt.
Het is trouwens de bedoeling dat de bei
de kinderartsen-praktijken meer en
meer geïntegreerd worden, zodat ook
dokter Deurloo van tijd tot tijd in Zon
negloren werkzaam zal zijn. Dokter
Graafsma vindt dat een belangrijke
zaak: "Je biedt de mensen een keuze, en
voor veel mensen is dat best prettig."
Zelf moeder
Dat ze zelf moeder is van een drietal
jonge kinderen beschouwt mevrouw
Graafsma als een groot voordeel. "Het
is goed voor 't vak als je zelf kinderen
hebt. Dan kun je invoelen wat de men
sen doormaken die bij je komen, want
ik maak met m'n kinderen ook alles
mee." Toen ze naar de baan in Zonne
gloren solliciteerde was ze nog in ver
wachting van de jongste. Een beetje tot
haar eigen verrassing werd ze nog aan
genomen ook. "Ik vind dat wel heel bij
zonder."
Dat ze kinderarts wilde worden stond
voor haar al vroeg vast. "Ik heb altijd
met kinderen willen werken, dat is toch
het leukste dat er is. En dit is een heel in
tensieve manier om met kinderen om te
gaan. Kinderen zijn eigenlijk altijd leuk,
en ook als hun iets ernstigs mankeert
zijn ze vaak gauw weer net zo yroïyK als
anders. Ze kunnen meestal ook ontzet
tend veel hebben."
Stukje toekomst
Kinderen zijn in de ogen van mevrouw
Graafsma ook een stukje toekomst.
"Daarvan moet je je voortdurend be
wust zijn. Het is een uitdaging en daar-
de nog steeds ddor mijn hoofd. Toen
werd ik opgebeld en hoorde dat een
zus van een gezamenlijke kennis in
Londen een ongeluk had gekregen. Zij
lag in coma en heette Linda. Ik kende
haar helemaal niet. Ik sloeg helemaal
dicht.
Zo kreeg ik met sinterklaas van een
vriendin een cavia cadeau. Op de één
of andere manier merkte ik dat er iets
mee was. Ik kon me niet aan het beest
je binden. Ik wou dat niet, hoewel het
heel aangenaam was het dier op
schoot te hebben en te aaien. Steeds
vroeg ik of Pluusje wel gezond was,
genoeg at, een glanzende vacht had.
Iedereen vond mijn zorg overdreven.
Voor mijn gevoel moest de cavia naar
de dierenarts. Met de kerst was hij
dood. Dat had ik steeds aangevoeld, al
die tijd geweten. En dan voel je je
schuldig niet naar dat gevoel geluis
terd te hebben.
In het begin deed het pijn niet serieus
genomen te worden met mijn paranor
male krachten. Nu interesseerd het me
niet meer. Het geeft me zoveel spirit
en houvast. Iedereen wens ik dit licht,
deze liefde en deze vrede toe.
ik zou willen vliegen als een
vogel in de lucht
ik zou willen drijven als een wolk
ik zou willen wiegen als een rietpluim
ik zou ijl willen zijn als een zucht
dat heb ik niet in mij wat wel?
liefde voor het leven, de mensen
de dieren en de natuur
(wordt vervolgd)
Jan Visser
om moetje altijd je best doen om ervoor
te zorgen dat ze 't gewoon goed heb
ben..."
Juist die dagelijkse omgang met (meest
al) heel gewone kinderen, in alle moge
lijke situaties, vindt ze inspirerend,
evenals het kontakt met de ouders. "In
mijn vak zijn er artsen die zich wat na
drukkelijker op de techniek oriënteren,
maar mij spreekt vooral de menselijke
kant aan." Dat betekent uiteraard niet
dat ze niet geïnteresseerd zou zijn in de
wetenschappelijke ontwikkelingen die
ook de kindergeneeskunde doormaakt.
"Dat zie je vooral bij de (te) vroeg gebo
ren baby's, bijvoorbeeld door het toe
nemende aantal kinderen dat op de in
tensive care van de grote ziekenhuizen
terechtkomt. Er worden voortdurend
meer kinderen geboren die steeds jon
ger zijn, dat wil zeggen in een vroeg sta
dium van hun ontwikkeling. Daar wor
den grenzen verlegd en die tendens zal
zich wel voortzetten."
Het menselijk kontakt, dat in kleinere
ziekenhuizen nu eenmaal meer tot zijn
recht kan komen dan in de grote, heeft
mevrouw Graafsma ook tot een bewus
te keuze voor Zonnegloren geïnspi
reerd. "De sfeer is hier heel leuk. In een
academisch ziekenhuis is alles veel
meer gebonden aan strikte regels, maar
hier kan bij wijze van spreken eigenlijk
alles. Je komt hier tot veel intensiever
kontakt, en dan kun je veel meer voor
de mensen doen..."
Voor haar aanstelling bij Zonnegloren
kende mevrouw Graafsma Soest nau
welijks of helemaal niet. "Maar mijn
man - hij is internist in het Radboud-
ziekenhuis - en ik waren al sinds 1971 in
Nijmegen, en dus ook wel aan verande
ring toe. We vinden het ook leuk om
een beetje naar 't westen te komen. Als
we hier wonen moet hij wel elke dag op
en neer reizen, maar dat is geen pro
bleem."
Feestmiddag voor kinderen
op 15 juni!
Zoals gezegd, mevrouw Graafsma
voelt zich al prima thuis in het "gemoe
delijke" Zonnegloren, waar ze in korte
tijd al een vertrouwde verschijning is
geworden, uiteraard vooral voor de
kinderen die aan haar zorg worden toe
vertrouwd. Om die kennismaking nog
wat te vergemakkelijken organiseert
het ziekenhuis op woensdag 15 juni een
feestmiddag, waar alle kinderen van
Soest welkom zijn. Op het programma
staan allerlei spelletjes, zoals een echte
"Zeskamp", maar er zijn ook andere
leuke dingen, zoals video-spelen. Ook
poffertjes en limonade ontbreken niet,
zodat het een heel gezellige middag be
looft te worden. Het feest wordt gehou
den in de kerkzaal van het ziekenhuis,
van twee tot vijf uur, en de toegang is
gratis.
Volgens RW A-directeur J.J. de Groot
blijft financiële steun aan de Sociale
Werkplaats van Aruba hard nodig. Er is
geen subsidie, en het ziet er niet naar uit
dat die er zal komen. Daarom geeft De
Groot voorkeur aan een eigen initiatief,
waartoe hij ondermeer samenwerking
heeft gezocht met het bedrijfsleven. Het
op een steenworp afstand gelegen auto
mobielbedrijf Auto Vandermeer aan
de Fluorweg verzorgt alle publiciteits
acties rond het Arubaanse gebeuren.
Op haar beurt stelt de RWA De Vier
baak het feestterrein beschikbaar voor
een feestelijke occasionshow. Als ex-
tra'tje toont het automobielbedrijf en
kele bijzondere Ford-modellen.
Arubaanse sfeer
Het feestterrein aan de Nijverheidsweg
Noord wordt op zaterdag 4 juni geheel
getransformeerd in een tropische Aru
baanse sfeer. Er zijn Arubaanse dan
sers, een steelband, een rommelmarkt,
40 kraampjes, kermisattracties, een rad
van avontuur met talloze prijzen, een
veiling (iedereen mag spullen inbren
gen) en voordelige Arubaanse en Hol
landse hapjes en drankjes. Ter gelegen
heid van de RWA braderie geeft Auto
Vandermeer extra voordeel op de ge
toonde occasions: 1 jaar complete
garantie, f 2000,- braderie-korting op
elke APK-gekeurde inruilwagen en
omruilgarantie. Het bedrijf stelt voorts
een reis naar Aruba voor twee personen
ter beschikking, waarop alle kopers van
Directeur J.J. de Groot van het Regio
naal Sociaal Werkvoorzieningschap
geeft nadere uitleg aan de Arubaanse
stagiaire, die sinds kort in Amersfoort
werkervaring opdoet.
een occasion kans maken. De winnaar
wordt aan het einde van de dag bekend
gemaakt door RWA-directeur J.J. de
Groot.
De RWA in Amersfoort biedt werk aan
250 verstandelijk gehandicapten, die
diverse werkzaamheden verrichten in
de sfeer van handwerk en confectie, ke
ramiek en houtbewerking. Het Aruba-
project is al in 1983 aangezwengeld
ddor mevrouw Van Drie, die al 25 jaar
op Aruba woont. Vanaf 1986 verleent
het Aruba Comité van de RWA hulp
aan deze werkplaats.
De scoutinggroep Fakkeldraagsters
viert zaterdag 4 juni feest. Het is dan
tien jaar geleden dat het clubhuis Ka
Pa She aan de Den Bliekiaan gereed
kwam. Ka Pa She staat voor kabou
ters, padvindsters en Sherpa's.
De leiding en ouders van de Fakkel
draagsters hebben een feestprogramma
samengesteld. Zo bestaat zaterdag on
der meer de mogelijkheid een fietstocht
langs de verschillende clubhuizen in de
omgeving te maken.
De Fakkeldraagsters houden om 10.45
uur open huis voor alle belangstellen
den. leder clubhuis is belicht met enkele
facetten van scouting, lévens worden
diverse activiteiten gehouden. Om
16.00 uur begint een actief programma
met een zeskamp en een kraampjes
markt. Alle Fakkeldraagsters krijgen
om 19.15 uur een verrassing, hetgeen
zeker een blijvende herinnering zal zijn
aan het tienjarig bestaan van Ka Pa She.
Oud-leden, -leiders en -bestuursleden
zijn ook welkom op het feest, dat daar
door een reünieachtige sfeer kan krij
gen. Voor meer informatie kan men te
recht bij onder andere Patricia Telle-,
kamp, tel. 20599 en Marjolein ten Brin-
ke, tel. 24436.
De CDA-fractie in de gemeenteraad
zou graag zien dat er in Soest meer
"senioren-bungalows" worden ge
bouwd. Daaronder verstaat men klei
ne (koop)woningen van één etage, die
wat dichter op elkaar kunnen worden
gebouwd en daardoor ook niet zo duur
hoeven te zijn. Volgens het CDA-
raadslid Romke Wijmenga bestaat er
in Soest een duidelijke behoefte aan
dit soort woningen, vooral onder ou
deren die nu nog in betrekkelijk grote
eengezinshuizen wonen (en daardoor
de verwachte "doorstroming' tegen
houden waarop het huisvestingsbeleid
in Soest grotendeels berust).
Wijmenga hield zijn pleidooi vorige
week in de vergadering van de commis
sie Welzijn, waar de aangepaste Volks-
huivestingsnota ter sprake kwam, al
thans voor zover die betrekking heeft
op de woonruimteverdeling. Hij kwam
met zijn idee omdat hij in zijn kennis
senkring - vooral bij mensen "die nog
ouder waren dan hijzelf' - die behoefte
duidelijk had waargenomen.
Bert Krijger (WD) zag wel iets in Wij-
menga's plan. Hij wees erop dat in ver
schillende andere gemeenten dergelijke
woningen met veel succes werden ver
kocht. Lydia Meijer (PvdA) merkte op
dat woningen voorouderen in elk geval
niet te ver van de "bewoonde wereld'
gebouwd zouden moeten woren, dus
dicht bij allerlei voorzieningen en niet in
"allerlei achteraf-wijkjes".
Kooplust geringer
Wethouder Frans Kingma toonde zich
nogal gereserveerd. Hij bracht naar vo
ren dat de werkelijkheid een ander
beeld te zien gaf dan uit de kennissen
kring van Wijmenga was op te maken.
"Er zijn veel ouderen die eventueel na
hun pensionering nog wel wat meer wil
len betalen om plezierig te kunnen wo
nen, maar de meesten denken dan ze
ker niet aan kopen. Hoe ouder men
wordt, hoe geringer de kooplust
wordt."
Leidje Tomassen (Prog. Soest) toonde
zich zeer ontevreden met het feit dat in
het woonwensenonderzoek, dat door
een extern adviesbureau is opgezet, de
buitenlandse Soesters niet worden be
trokken omdat de opsteller van het rap
port geen tijd heeft. "Hij maakt wel tijd
voor gesprekken met makelaars. Dat
vind ik niet te pruimen," aldus Tomas
sen. Kingma antwoordde dat het on
derzoek onder buitenlanders geen
hoofdtaak van de onderzoeker was. Dat
kon later nog wel aan de orde komen.
Ook Lydia Meijer vond dat de buiten
landers in het onderzoek met één zin
netje wel karig waren bedeeld en wees
juist op de samenhang tussen de proble
matiek van de "witte'V'zwarte" scho
len en de huisvesting van de buitenlan
ders.
Bert Krijger (WD) was tevreden met
de notitie en constateerde dat de men
sen tegenwoordig bereid zijn om meer
te betalen voor wat ze op woongebied
willen. "Het bouwen van meer goedko
pe huurwoningen zit er nu eenmaal niet
in." Jan van Esseveld (D66) stelde vast
dat CDA en WD blijvend vasthouden
aan de 60/40-verdeling tussen koop-
en huurwoningen. "Ik wil toch nog
maar eens pleiten voor een 50/50-ver-
houding," aldus Van Esseveld, die
vond dat er gericht moest worden ge
zocht naar "vrije bouwprojecten". Het
plannetje van Wijmenga vond hij wel
sympathiek, mits de huizen een "beetje
binnen de prijs" zouden blijven.
hoog op de berg sta ik
vol vreugde
ik voel me vrij
hoog op de berg sta ik
in stilte
ik voel me gelukkig
hoog over de berg kijk ik
ver kan ik zien
ik voel me vredig
hoog op de berg loop ik
ik voel me sterk
ik kan het leven aan
Cavia
In één van mijn voorspellende dromen
zag ik een ongeluk gebeuren. Ik hoor
de piepende lémmen, glasgerinkel en
geschreeuw. Daardoorheen speelde
de naam Linda en zag ik haar in coma
liggen. De volgende morgen was ik de
pressief en huilerig. Die droom speel-
De familie Taai uit Soesterberg viert
de hele week feest. Daar is ook alle reden
toe, want het 'gezin telt dtiè jarigen. De
heer P. Taai beet maandag de spits af
door vijftig jaar te worden. Vandaag is
het een kwart jaar geleden dat zoon
Peter werd geboren en morgen heeft
mevrouw F. Taai-Stuursma een
ontmoeting met Sara.
In de tuin van de familie aan het Van
Maarenplein werden in de nacht van
zondag op maandag twee poppen
geplaatst. Ze hebben zitting in een stoel
en zijn hevig in elkaarverstrengeldDe
Koninklijke Marechausee, waarbij de
heer Taai werkzaam is, deed er een
schepje bovenop door een pop in
uniform in de tuin te zetten. De collega 's
van de jarige kwamen maandagmorgen
in een overvalwagen langs. Op een
groot spandoek staat geschilderd 'Piet
en vrouwtje 50 jaar'.
"We vieren de hele week feest. En
tegelijkertijd staat het in het teken van
Soesterberg 150 jaar," aldus Taai, de
secretaris van de gelijknamige stichting
en het Oranje Comité Soesterberg. De
woning van de familie Taai trekt de hele
week al veel bekijks door de opvallende
inrichting van de tuin.
blindheid. Eén van mijn repressie-er
varingen leidde mij naar Breda. Ik was
Anja en mijn getrouwde zuster Mar-
tha had een blind dochtertje. Dat
nichtje van mij riep veel medelijden op
en minachting. Ik schaamde mij voor
haar en vond dat ze beter dood had
kunnen zijn. Toen ben ik bereid ge
weest hetzelfde lot te ondergaan, om
te weten wat het is zielig gevonden te
worden. Nu maak ik in dit leven die si
tuatie door. Dat is mijn karma. Daar
heb ik zelf voor gekozen. Nee, dat
werkt niet als een soort troost. Want ik
ben heus nog wel eens opstandig en
gefrustreerd, dat ik zo'n rotklus op me
heb genomen. Maar diep van binnen
weet ik dat het zo zit zoals het zit.
Taak voor Molensoos
Bij "opvang" hoefde van wethouder
Kingma overigens ook niet meteen te
worden gedacht aan een gebouw en een
beroepskracht. "Het kan ook beteke
nen dat bijvoorbeeld de Molensoos
meer gaat inspelen op de behoeften van
de Overhese jeugd, in de soos zelf of bij
voorbeeld in de sportzaal van C-drie.
Er ligt een taak voor zo'n instelling, ze
ker als men de eigen doelstelling wil
waarmaken en zich niet beperken tot de
jeugd van 16 jaar en ouder."
Kingma wilde in elk geval de kinder
boerderij en de wijkvereniging blijven
betrekken bij het zoeken naar oplossin
gen. "Het overleg moet verder maar
uitwijzen wat men wil en kan. En inder
daad, er blijft altijd een groep die ge
woon niet geholpen wil worden. Dat
hangt met de leeftijd samen." Hij be
aamde de veronderstelling van Lydia
Meijer (PvdA) dat dergelijke proble
men zich tot nu toe altijd in nieuwe wij
ken hebben voorgedaan. "Het ver
schoof steeds naar een andere wijk, zo
dat het altijd een tijdelijk probleem
was."
Niet-herrieschoppers
Volgens Kingma is het een groep van
ongeveer 40 jongelui, met een "vaste
kern" van 25, die voor overlast in Over
hees zorgt, met name bij C-drie, waar
van tijd tot tijd bezoekers worden lastig
gevallen. "We hebben er al vaak over
gepraat, en zo wordt negatief gedrag
ook nog eens beloond," verzuchtte de
wethouder, al onderstreepte hij dat ook
niet-herrieschoppers in Overhees be
hoefte hebben aan opvangmogelijkhe
den.
De wethouder voelde in elk geval niets
voor de voorzichtige suggestie om de
nieuwe accommodatie in het Smitsveen
met het probleem op te zadelen, die
trouwens nog moet starten. Zoals be
kend wordt het nieuwe centrum onder
gebracht in de Rinke Tolmanschool.
De school zelf verhuist naar het gebouw
van De Wiekslag (opgeheven) en gaat
volgend jaar verder als "Zonnedauw",
waarmee schoolteam en ouders zich
willen bevrijden van een kennelijk
enigszins belast verleden. De naam
"Rinke Tolman" blijft dan wel aan het
gebouw verbonden, al deed Jan van Es
seveld (D66) grappenderwijs nog de
suggestie om het plein bij het nieuwe
gemeentehuis het "Rinke Tolman
plein" te noemen. Kingma, al even lol
lig, vond trouwens een "Rinke Tolman
parkeergarage" onder het gemeente
huis ook wel een aardig idee.
De raadscommissie Welzijn laat zich
niet verleiden tot een onderzoek naar
de behoeften aan een "opvang" voor
de opgeschoten jeugd in de wijk Over
hees, waarop o.m. van de zijde van de
wijkvereniging is aangedrongen. Vol
gens de commissie is zo'n onderzoek
nauwelijks nuttig; het is te duur
(30.000 gulden) en bovendien zijn de
gegevens daaruit waarschijnlijk voor
allerlei uitleg vatbaar.
Dat bleek vorige week tijdens de com
missievergadering die overigens een
kwartier te laat begon omdat, zoals wet
houder Frans Kingma de commissie
mededeelde, hij eerst nog even had
moeten "beeënweeën", een term die
pijnlijke associaties oproept maar uit
sluitend betrekking had op een tussen
tijds College-overleg. De leden volgden
de suggestie van de betrokken ambte
naren, die ook al weinig in het onder
zoek zagen. Over wat er dan wel kan ge
beuren betrachtte de commissie weinig
duidelijkheid. Alle leden gaven toe dat
er wel sprake is van een groot probleem.
Leidje Tomassen (Prog. Soest) liet we
ten dat zij weinig zag in een opvangmo-
gelijkheid bij de kinderboerderij, om
dat de activiteiten voor kinderen daar
zich niet of nauwelijks laten combine
ren met die voor de oudere jeugd.
"Kunnen we niet beter iets bij de zitkuil
op het trapveld aan de Dorpsstreek ma
ken?" suggereerde ze. "Een simpel ge
bouwtje of zo, geen echt centrum..."
Bromfietsen
Johan Baks (CDA) waarschuwde tegen
het creëren van verwachtingen en pleit
te daarom eveneens tegen het onder
zoek. Bovendien meende hij dat de be
hoeften onder deze categorie jeugd
nogal sterk wisselden. Alvorens con
crete uitspraken te doen wilde hij meer
gegevens hebben en eerst een discussie
in de fractie voeren over de problema
tiek. Hij wees ook op de grote mobiliteit
van de groep jongeren, die zich met
bromfietsen nu eenmaal gemakkelijk
verplaatsen.
Daarnaast onderstreepte Baks dat het
welzijnswerk in Soest nu eenmaal is
georganiseerd rondom "bovenwijkse"
voorzieningen, zodat niet voor Over
hees alleen van deze beleidslijn moet
worden afgeweken. Hij pleitte in elk ge
val voor intensief overleg met de be
staande jeugdcentra, om te voorkomen
dat er een duur gebouw met een dure
beroepskracht zouden komen, die bin
nen bijvoorbeeld driejaar al overbodig
zouden zijn. "Er is tenslotte een grote
groep die helemaal geen opvang wil..."
