UUR
Herman Ankoné VUT-er na 37 jaar onderwijs
CAMERA
voor éénmalig gebruik
illem Van Oosten
fotoservice
Rotstuinen in micro-formaat
WOENSDAG 20 JULI 1988
SOESTER COURANT
PAGINA 9
Actie
effirieniv
Museum
Oud-Soest
'Altijd heb ik met plezier gewerkt, maar de laatste jaren waren niet de leukste'
Dakwerken
Herbestrating
'Hond in de goot'
Spullen uit auto
Auto opengebroken
en ook bekrast
Hond onder auto
Stellage valt
ONDER OM EN ACHTER
inclusief 24 opnamen, kleur
The
slechts f 16,-
Wandelen in park van Groeneveld
TUIN-ADVIESCENTRUM
't vaardeHwogt
voor doe-het-zelvers
L
door Arie
Wandelaar
Arie had het zo graag helemaal eens
willen zijn met de dertig cowboys van
de vredesorganisatie Mobiel die de vo
rige week hun opwachting maakten te
genover de ingang van het vliegveld
Soesterberg.
Hij kon het niet.
Mobiel, tegen militarisme, bewape
ning en kernwapens. Een speciaalzaak
met illusies en opklopidealen in de
aanbieding.
De wereldhervormers vonden tijdens
hun verblijf de boze wereld, in dit geval
militaire en burgerlijke autoriteiten te
Soest, tegen zich.
Ze mochten eigenlijk niks. Draadjes
van hekwerk doorknippen was niet
toegestaan, tentjes opzetten was er
ook al niet bij, en zelfs koffie en kamp-
vutir werd ze tijdens hun vochtige ver
blijf in Soesterberg misgund. Dan blijft
toch de vraag over wat ze er eigenlijk al
die dagen te zoeken hadden. Arie is er
op een natte namiddag een kijkje gaan
nemen en kwam tijdens deze moment
opname slechts tot één conclusie: op
zeer irritante wijze moeilijk doen,
agentje pesten, de rol van de veronge
lijkte spelen, dit alles onder het motto
"actie voeren."
Alvorens u van plan mocht zijn over
Arie heen te vallen even een paar mis
verstanden die mogelijk zouden kun
nen optreden, vooraf ophelderen.
Denk vooral niet dat Arie met een
zondige hartstocht militarisme, con
ventionele dan wel kernbewaping aan
het propageren is. In principe is hij te
gen elk wapen. Toch zou hij onmiddel
lijk een pistooltje in zijn nachtkastje
verstoppen als hij wist dat iedereen er
een bezat. In Nederland is het hebben
van een pistool gelukkig verboden. Wij
hebben dat aardig geregeld. Ook al
gaat 't wel eens mis, zonder gevaar
voor eigen leven kunnen we ons, in
Soest althans, op straat vertonen.
Helaas ligt het met kernwapens alle
maal wat ingewikkelder. Dat is andere
koek. We hebben er geen zeggenschap
in. Bovendien is een raket een sufferd.
Hij denkt niet, hij selecteert niet. Hij
doet wat anderen voor hem verzinnen.
Zodoende blijft het mensenwerk. Vol
gens Arie is door de eeuwen heen ge
bleken dat dit tamelijk gevaarlijk kan
worden als blijkt dat de één weet dat
hij sterker is dan de ander.
Het is bijna ongelofelijk dat de twee
grootmachten die een portie raketten
in voorraad hebben daar nu ook sinds
enige tijd achter gekomen zijn.
Gorbatsjov en Reagan (in alfabetische
volgorde) wekken de indruk serieus
bezig te zijn met het ontsteken van een
vuurtje, dat het geloof in een geweld
loze wereld moet aanwakkeren. Hoe
wel Nederland naar wereldbegrippen
verhoudingsgewijs een soort dorp is,
we als verzwakt vee tussen twee cow
boys inzitten, meent vredesorganisatie
Mobiel de mensheid een dienst te be
wijzen met vredesacties a la Soester-
berg.
Actie voeren voor vrede en ontwape
ning; we zouden er, ieder van ons, da
gelijks mee bezig dienen te zijn, maar
dan wel op een wijze die waardig en
geloofwaardig is.
Wat de vredesorganisatie Mobiel
daaronder verstaat is iets geheel an
ders.
Dat het de vorige week niet uit de hand
liep was, God betert, te danken aan
burgerlijk en... militair gezag.
Wat Arie betreft het vermelden waard.
ARIE WANDELAAR
Steenhoffstraat 13
3764 BH Soest
Telefoon 02155 - 1 01 15
Voor uw complete
KANTOORINRICHTING
Bureaus
Stoelen
Computermeubelen
Printertafels
Steenhoffstraat 46
De Hortensia
Een plant, genoemd naar Hortense van
Nassau, die leefde in de 18e eeuw en
veel planten verzamelde, of genoemd
naar Hortense de Beauharnais, dochter
van keizerin Joséphine van Frankrijk.
Men is het daar nog niet over eens.
Een plant, die veel voorkomt bij oude
boerderijen. Juist in deze tijd veel kleur
gevend aan de tuinen en dit doet tot ver
in het najaar als ze verkleuren.
Planten, die indien ze goed gesnoeid
worden, weinig onderhoud nodig heb
ben. Ook de leilinden vindt men veel bij
oude boerderijen, die zorgen, dat het 's
zomers koel blijft in huis. Tuinkruiden
voor de boerin en de hoek met het ge-
riefhout voor de boeren behoorden
eveneens bij de oude boerderijen.
Op oude foto's en schilderijen vindt
men dit vaak terug.
In Museum Oud Soest hangen veel van
dergelijke foto's in de fotogalerij.
Museum Oud Soest aan de Steenhoff
straat is geopend zaterdags en zondags
van 13.30 - 17.00 uur.
"Altijd heb ik met plezier gewerkt, maar de laatste jaren heb ik naar het
eind verlangd. Als ik het over mocht doen zou ik weer voor onderwijzer
kiezen. Dat is het mooiste vak ter wereld. Maar ik zou het ook weer niet
doen, want je mag geen dief van je eigen portemonnee zijn." Herman An
koné (58) is na zevenendertig jaar 'aap-noot-mies' VUT-er. Nooit nam
hij een blad voor de mond, maar zijn afscheid van de KBS Soestdijk liet
hij in stilte passeren. Een interview met de onderwijzer, de voorzitter, de
parochie-medewerker en het bestuurslid dat een broertje dood heeft aan
(vastgeroeste) structuren.
Ankoné, geboren en getogen in Olden-
zaal waar zijn ouders een zaak hadden,
werd op de kweekschool in Hilversum
klaargestoomd voor de maatschappij.
Nadat hij de dienstplicht had vervuld
debuteerde hij in 1953 op de school van
Bentelo, een gehucht in Overijssel. Via
een kort avontuur als leraar Nederlands
op een landbouwschool kwam hij naar
Soest in wat sinds 1982 basisonderwijs
wordt genoemd. "Het vervolgonder
wijs had ik snel bekeken. Leerlingen in
de leeftijd van 10 tot 12 jaar zijn uiter
mate boeiend, daarna worden ze verve
lend. Nee, je kunt daaruit niet conclu
deren dat ik vervelende kinderen op
leid," verklaart Ankoné die in 1956
werd aangenomen op de Mariaschool.
Dat was toen nog een twaalfklassige
school met 600 leerlingen. Achttien
jaar lang gaf hij onafgebroken les aan
vijfde klassers totdat hij in 1974 hoofd
werd van de roomskatholieke school en
in die hoedanigheid meeverhuisde naar
de zesde klas.
Andere ideeën
"De fusie is mislukt," springt hij nog
weer acht jaar verder in de tijd toen de
Mariaschool en de Theresiaschool sa
mengingen. "De fusie moest vanwege
de terugloop van het aantal leerlingen.
De meeste kinderen van de Maria
school vertrokken daarna naar andere
scholen omdat een groot gedeelte van
de ouders geen vertrouwen had in de
Theresiaschool. In verband met de af
vloeiingsregeling moesten ook de
meeste leerkrachten van de Maria
school weg. Op de Mariaschool hadden
we een sterk team van leerkrachten, die
ook vrienden van elkaar waren. De
kwaliteit van het onderwijs was hoog.
Het kind moet graag naar school gaan
om zoveel mogelijk te leren en dat was
bij ons het geval. Twintig procent van de
leerlingen kwam van elders. Ze waren
vastgelopen op andere scholen, maar
kregen bij ons de extra aandacht die ze
nodig hadden. Ze hoefden dus niet naar
een lomschool. Op de Theresiaschool
legde men heel andere nadrukken.
Daar was men meer bezig zich als
school naar buiten toe te presenteren.
Op een gegeven moment was ik de enig
overgeblevene van het team van de Ma
riaschool. Ik heb andere ideeën over het
onderwijs, maar ik ben niet tegen de rest
ingegaan. Daar betaal je alleen zelf de
rekening voor. Ik heb gewoon m'n eigen
klas gehad, dat is het voordeel van het
onderwijs. Maar de laatste jaren heb ik
naar het eind verlangd, dat is duidelijk.
Het is niet mijn bedoeling om na te trap
pen, maar de laatste vijf, zes jaren zijn
niet de leukste geweest."
Jongerenwerk
Een onderwijzer is geen onderwijzer als
hij buiten zijn werkkring niet in het een
of ander actief is. Binnen de roomska
tholieke kerk vond Ankoné ook een rol.
Samen met zijn vrouw, destijds even
eens leerkracht aan de Mariaschool,
richtte hij de zeeverkennersgroep op.
"Onze visie was dat je de verkenners
een doel moest geven. Laat ze dan om
gaan met water, een kompas en derge
lijke, dat is toch uitdagend. We kregen
boten en ruimte bij Van Roomen aan de
Grote Melm, maar na vier jaar liepen
we stuk op de structuur van de paro
chie. De grote geldbeheerders wilden
het oude behouden en we moesten er
mee ophouden, omdat de geldtoevoer
werd gestopt. Een aantal jongens is nog
wel doorgegaan. Daar zijn de Paltz- en
Eemgeuzen uit voortgekomen. We zijn
begonnen met een kerkblad voor de
Maria parochie. 'Rotonde' heette dat.
Tegenwoordig hebben de parochies één
gezamenlijk blad 'Het Kruispunt'. Ook
in het jongerenwerk zijn we erg actief
geweest. We waren betrokken bij het
opzetten van verdiepingscursussen, ge-
spreksavonden en hadden als oude
rechtpaar gesprekken met jongeren in
een vormingscentrum. Na vijf jaar zijn
we daar bewust uitgestapt."
"In 1968 hebben ze me gevraagd voor
zitter te worden van BDC, een rooms
katholieke voetbalclub. Inderdaad, ook
hier ben ik via contacten uit de kerk in
verzeild geraakt. Toen had je nog een
geestelijk adviseur, dat was de kape
laan. Hij had een veto over de aanname
van nieuwe leden en hij woonde alle be-
stuurvergaderingen bij. De kapelaan
was toch meestal wel de motor achter de
vereniging. Een kapelaan was razend
druk, want er waren veel clubs vanuit de
kerk opgericht en voor de roomskatho
lieke mensen was het de bedoeling dat
het zo zou blijven. De kapelaans moes
ten in die dagen keihard werken, maar
ze kregen ook erkenning. Hun macht
was groot. Voorzitter was je voor één
avond in de maand. Je hoefde alleen de
bestuursvergadering te leiden, voor de
rest werd er niets van je verlangd. Je
mocht op zondag wel bij het eerste ko
men kijken. Al gauw had ik nog maar
één avond in de week vrij en was ik zon
dag ook de hele dag druk met de club,
die toen driehonderd leden telde. SEC
overtrof ons toen nog. We hadden een
begroting van vijfduizend gulden en de
enige trainer was meester Jansen. Die
man was een levenskunstenaar, hij heeft
de jeugd op grote wijze begeleid. Hij
had een speciale gave, en het waren
gouden jaren voor de spelers die bij hem
trainden. Wat had die man een fantasie.
Eind zestiger jaren brak een roerige pe
riode aan. De kapelaan werd bedankt
en de club stelde zich een aantal doel
stellingen. De roomskatholieke titel
ging eraf en door het oprichten van een
atletiek-afdeling werden we een omni-
vereniging. Die zaken werden soepel
geaccepteerd, maar we hebben pas na
heel veel moeite de naam kunnen wijzi
gen in s.o. Soest. Dat bracht toch emo
ties teweeg. Wil je de vereniging groot
maken, dan moet je zorgen voor een
goede organisatie. De trainersstaf werd
uitgebreid tot tien man, Jan Zwartkruis
kwam erbij en de financiële zaken wer
den op een rijtje gezet. We hebben de
vereniging verdeeld in een prestatief- en
een recreatief gedeelte. Het eerste pro
moveerde naar de derde klasse KNVB
en we groeiden naar 600 leden. De hui
dige organisatie van s.o. Soest is in die
periode opgebouwd. De jaarverslagen
van nu zijn copies van de zeventigerja
ren, toen mijn vrouw het secretariaat
deed. Het was leuk werk, inaar tijdvre-
tend. Het kostte me dertig tot veertig
uur in de week, en omdat ik inmiddels
ook hoofd was geworden kon ik het niet
meer combineren met mijn werk. In
1978 ben ik als voorzitter gestopt en
hebben ze me ere-voorzitter gemaakt."
Kritiek
Vrij spoedig daarna zou Ankoné toch
weer in de sportwereld terugkeren, dit
maal als vertegenwoordiger van de
voetbalclubs in het bestuur van de
sportstichting. "Vaak merk je dat door
stichtingsbesturen die-werken met een
structuur veel zaken in het water val
len," bekritiseert hij de in het afgelopen
jaar veelvuldig in het nieuws gebrachte
sportstichting. De kritiek, die hij met
name in de richting van de verantwoor
delijke wethouder drs. Günther Plomp
spuide, zou later de aanleiding vormen
voor een tussentijds vertrek bij s.o.
Soest, waar hij in 1984 andermaal tot
praeses werd gekozen. "Ik heb vlak
voor de gemeenteraadsverkiezingen
van '86 gezegd dat Plomp heeft gefaald.
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
Tel. (02155) 13014-12577
Na de bouwvakvakantie vinden herbe-
stratingswerkzaamheden plaats op het
gedeelte Van Goyenlaan, vanaf de Mo
lenstraat via de Eng naar de spoorlijn.
In het gemeentelijk informatiecentrum
ligt een brochure klaar met de naam
"Hoge nood.... hond in de goot." In de
ze brochure wordt aangegeven hoe men
een volwassenen hond en een puppie
aan kan leren om hun hoge nood in de
goot te doen.
Een colbert, twee pennen, een calcula
tor en een koelbox zijn uit een auto aan
de Bosstraat gestolen. De veertigjarige
gedupeerde man kwam dat bij de politie
vertellen. Het rechter achterraam van
zijn auto was stukgeslagen, waarna de
dief vrij spel had.
Aan de Varenstraat is uit de auto van
een 26-jarige man een radiocassette
recorder gestolen. De waarde bedraagt
1200 gulden. Een raam van de auto
werd ingeslagen. Bovendien werd de
wagen bekrast.
Een onaangelijnde hond is vrijdag op
de Koningsweg aangereden. De hond
stak de weg over en werd geraakt door
een taxi, die werd bestuurd door een
38-jarige man. De hond werd met
onbekend letsel naar een dierenarts
gebracht.
Op de Laanstraat is een ijzeren stellage
van een VW-bus gevallen. De wagen
werd bestuurd door een man uit Maar
tensdijk. De stellage viel gedeeltelijk op
het fietspad, maar er vielen geen ge
wonden. Aan een lantaarnpaal ont
stond lichte lakschade.
Voormalig rijksmonument aan de Birkstraat 125. Monumentaal boerderij-
complex, bestaande uit een bakstenen T-huisboerderij uit de 18e eeuw onder een
rieten schilddak.
Van grote landschappelijke waarde en van grote betekenis voor nederzettings
geschiedenis als onderdeel van de historische agrarische bebouwing in de Birkt-
polder. Zowel qua hoofdvorm als qua situering nog gaaf boerderijcomplex. Rechts
aan het voorhuis aangebouwd voormalig zomerhuis. Naast het hoofdgebouw een
wagenschuur en koehok. Beide verkeren in slechte staat.
Een gemoderniseerde kapberg en deels gewijzigd schuurtje achter het pand.
Vóór het woonhuis een kleine siertuin, aan de linkerzijde de oprijlaan naar
boerderij „De Stalenhoef'.
In de voorgevel een viertal T-vensters met glas-in-lood bovenlichten. Onder het
meest rechtse venster een helderlicht met dievenijzers. Op de verdieping zolderven
sters. De linkergevel is in 1953 sterk gewijzigd.
De wagenschuur heeft een met grijze Oud-hollandse pannen afgedekt afgewolfd
zadeldak.
Het koehok heeft gepotdekselde wanden boven een stenen voet. De nok staat
haaks op de weg.
onder liet voorhuis janken janken stygische honden
om loutering en boetedoening
met honingzoete offeranden eren zij Hecate's
diensten om de donkere wagenschuur
panisch schuilen de zwarte vrouwelijke lammeren
achter het aardse koehok.
J.V.
Herman Ankoné, die na 37 jaar on
derwijs de VUT ingaat, heeft altijd een
broertje dood gehad aan vastgeroeste
structuren.
Foto: Goos van der Wilt.
Ik zei dat 'ie een slecht beleid had ge
voerd en sprak de hoop uit dat er een
andere wethouder zou komen. Ik ver
woordde op dat moment de kritiek die
al jaren door s.o. Soest en andere clubs
ondersteund werd. Plomp heeft toen
zaken uit besloten vergaderingen in de
openbaarheid gebracht. Het bestuur
van Soest dekte me inhoudelijk, maar
wenste dat niet te doen voor de manier
en het moment waarop ik de kritiek uit
te. Dat is voor mij de reden geweest om
op te stappen. Sindsdien ben ik er nooit
meer geweest. Ik ben ook uit het be
stuur van de sportstichting gestapt,
maar dat was ik al van plan. Ik vind
Plomp nog steeds een onbekwame
sportwethouder. Hij is een politiek
'dier', die alleen met het profileren van
zichzelf bezig is. Dat gaat hem goed af,
maar hij moet nog voor het eerst met
een beleidsdplan komen. Dat heb ik
hem in al die jaren nog nooit zien ma
ken. Kijk eens naar Lichtenvoorde,
Raalte of Delfszijl, daar hebben ze
mooie accommodaties. Soest kan op
dat gebied geen enkele vergelijking aan.
Het is een achtergebleven gebied, al
vormt de hockey-accommodatie wel
licht een uitzondering.
"Het eerste jaar zal ik zeker niets doen.
Ik beperk me lekker tot mijn hobbies:
geschiedenis en Frankrijk. Geschiede
nis is het belangrijkste culturele erf
goed. Zonder geschiedenis kun je niet
leren. Ik mag nog graag studeren en le
ven. Straks ga ik naar Frankrijk. Een
paar weken naar een kasteel. Enkele
oud-collega's zitten er ook. Heerlijk,
een paar weken vakantie."
Ideaal voor situaties waarbij U uw kostbare camera niet wilt
gebruiken, b.v. in zee, op de boot, op de surfplar etc.
Soesterbergsestraat 47 Winkelcentrum Soest Zuid 02155-13109
van Weedestraat 147 Soestdijk 02155-25942
In de tuin van kasteel Groeneveld wor
den gedurende de zomer beeldhouw
werken getoond. De tentoonstelling
'Beeld en Park' kwam tot stand in sa
menwerking met de Nederlandse
Kring van Beeldhouwers, die dit jaar
het zeventigjarig bestaan viert.
Dertien kunstenaars hebben meege
werkt aan de openlucht expositie. Ze
hebben zich daarbij laten inspireren
door de romantiek en de gerestaureerde
Engelse landschapstuin. De plaats van
de beelden is in nauw overleg met de
tuinarchitect bepaald. Dit heeft een
unieke tentoonstelling opgeleverd.
Vandaag en vrijdag worden nog rond
wandelingen gehouden. De tentoon
stelling in het park staat daarbij cen
traal. De aanvang van de wandelingen is
15.00 uur; deelname kost niets.
De educatieve dienst van kasteel Groe
neveld heeft ook een aantal zomerwan-
Een van de beeldhouwwerken van de
tentoonstelling in de Engelse tuin van
kasteel Groeneveld.
delingen georganiseerd. Daarvan reste
ren er nog twee, op donderdag 21
(10.30 uur) en zondag 24 juli (14.00
uur). Aan de wandelingen zijn geen
kosten verbonden.
De wandelingen voeren door het 150
hectare grote park van Groeneveld. De
oorspronkelijke Franse stijltuin heeft
plaatsgemaakt voor een Engels land
schapspark. De boomgroepen, water
partijen en onverwachte doorkijkjes
vormen een ideaal terrein voor de na-
tuurliefhebbende wandelaars. Vooraf
gaande aan de wandelingen wordt een
diaserie gehouden in het kasteel. Daar
bij krijgt men veel informatie over
Groeneveld en het park. Het program
ma neemt ongeveer twee uur in beslag.
Erik van Dorresteyn f/ m
medewerker 't Vaarderhoogt //fïc
Veel tuinliefhebbers zouden eigenlijk best wel een
rotstuin willen aanleggen, maar komen er door gebrek
aan kennis niet toe. De onbekendheid met zaken als
de ideale grond, het te gebruiken rotsmateriaal en na
tuurlijk de rotsbeplanting, is er meestal oorzaak van,
dat de tuin niet omgetoverd wordt in een omgeving
waarin alpine-planten goed tot hun recht komen.
Jammer, maar heel begrijpelijk, want een echte goe-
daangelegde rotstuin kost vrij veel aandacht en geld.
Schaaltuintjes
Een heel leuke oplossing voor dit probleem is het aan
leggen van één of meerdere mini-rotstuintjes in bak
ken of schalen, een bezigheid die bij de echte liefheb
bers uit kan groeien tot een echte tuinhobby. De mini-
rotstuin is trouwens niet alleen de oplossing voor tuin-
bezitters die een complete rotstuin niet aandurven,
ook balkontuinders kunnen zich op deze manier naar
hartelust uitleven.
Erg belangrijk is de keuze van de te gebruiken bak of
schaal, voordat we een tuintje gaan aanleggen. Meest
ideaal is een mooie doelmatige bak in een neutrale
kleur, vierkant, rechthoekig of rond van vorm. Oude
uit steen gehouwen watertroggen zijn erg mooi, maar
zijn praktisch niet meer verkrijgbaar. Tegenwoordig
zijn er betonnen vazen en bakken in de handel maar
ook asbest-cement en kunststof bakken voldoen pri
ma. Zelfs van hout kunnen we wel iets fabriceren, dat
uit drukgeïmpregneerd materiaal vervaardigd jaren
meegaat.
Wat we ook voor bak of schaal gebruiken, deze mag
nooit overheersend zijn. De planten en de bak moeten
een rustig geheel vormen, dus geen felgekleurde glan
zende bakken, maar dof en neutraal van kleur.
Het opvullen
Voor we de bak van onze keuze gaan vullen moeten
we zorgen voor een goede drainage, hetgeen bij rots-
planten van levensbelang is, want niets is voor derge
lijke planten slechter dan water, dat in de bak of schaal
blijft staan. Op het diepste punt maken we enkele
gaatjes, afgedekt met een flinke potscherf. Hierover
komt een drainage-laag van kleikorrels, afgedekt met
een fijn laagje grind om het dichtslibben van de korrel-
laag met aarde te voorkomen. Hierop brengen we de
laag teelaarde aan die voor de ene helft uit gewone
potgrond mag bestaan en voor de andere helft uit grof
zand of steensplit.
Stenen
Kleine en ook wat grotere stenen zijn voor het aanleg
gen van een rotstuintje uit praktische en esthetische
overweging onontbeerlijk. Het is niet de bedoeling dat
we hele steenbergen gaan creëren, er geldt weer het
zelfde als bij de schaal, de stenen mogen niet over
heersen door kleur of omvang, maar horen in goede
harmonie samen te gaan met de beplanting.
Wat de te gebruiken steensoort betreft zijn er diverse
mogelijkheden. Op de tuincentra vinden we materiaal
als lavasteen, zwerfkeien en morane keien, die voor
dit doel uitstekend geschikt zijn. De steen in de mini-
rotstuin geeft niet alleen een leuke uiterlijke combina
tie met rotsplanten, maar de grond onder de stenen
blijft ook langer vochtig en koel, hetgeen ideaal is voor
de planten uit het hooggebergte. Wat niet mooi is,
zelfs tegennatuurlijk, is het toepassen van verschillen
de steensoorten in een schaal.
Beplanting
Wat de beplanting betreft is de keuze enorm uitge
breid. Zeer langzaam groeiende heesters en coniferen
kunnen worden gebruikt als "dragers" van de bak.
Een onuitputtelijk assortiment rotsplanten zorgt voor
de verdere aankleding. Voor informatie omtrent de te
gebruiken rotsplanten kunnen we altijd terecht bij de
verkopers op de tuincentra.
