Lesproject 'Wat zit er in de zak?' Open dag De Paardenkamp
Modeshows bij Sophia van
Amersfoort Mode groot sukses
De Praatpaal naar Smitsveen
Meningen
van lezers
uitgave
nieuwe
boeken
Missie-Zendingskalender 1989
de kalender met een achterkant!
Nieuwe Baarnse School bestaat 80 jaar
WOENSDAG 12 OKTOBER 1988
PAGINA 18
Stil Protest
Ikonen
Kinderboerderij
'De Vrije Teugel'
Reeks inbraken
in weekeinde
Iets te koop of te geef?
Plaats een "Kleintje"
in de Soester Courant
Tweede bundel van plaatsgenoot
Volgens Herman Post is de hemel
'om de hoek'
Wie wat te zeggen heeft
doet dat in de
Soester Courant
Inbraak Da Costaschool
Fietster bekneld onder
auto
Alcohol-controles
Krant niet
ontvangen?
Gestolen auto
teruggevonden
f - --*•«».. AtffetSdP"
Vorige week dinsdag en woensdag
heeft Sophia van Amersfoort Mode
haar herfst- en winterkollecktie gepre
senteerd in het pand aan de Koningin-
neiaan 22.
Het was de eerste show sinds de ope
ning van mei j.1. De presentatie mag een
sukses worden genoemd, met veel be
langstelling uit de wijde omgeving. Het
was erg gezellig en informeel en dat is
nu precies de sfeer die S. v. A. beoogt.
Gerda Kuyper, eigenares van deze on
derneming, is dan ook zeer tevreden
over de afgelopen week. Zowel jong als
oud kwamen aan hun trekken.
"We konden goed merken dat de inwo
ners van Soestdijk en omgeving de weg
naar de Koninginnelaan hebben gevon
den, zeker mensen die een beetje buiten
de standaardmaten vallen. In ons eigen
atelier spelen we daar goed op in," al
dus Gerda Kuyper.
In korte tijd is er een behoorlijke klan
tenkring opgebouwd opvallend is ook,
dat er veel tijd aan de klant wordt be
steed en een zo eerlijk mogelijk advies
wordt gegeven.
Nieuw voor Soestdijk zijn de hand-
drukstoffen van 't Paapje, met model
len van 't Paapje atelier. Maar ook hier
in onderscheidt S. v. A. Mode zich van
andere Paapje verkooppunten, want S.
v. A. verwerkt deze mooie stoffen zelf
tot eigentijdse kleding, aansluitend op
haar eigen kollektie.
Het is de moeite waard om eens een
kijkje te gaan nemen aan de Koninginnelaan.
Medewerkers van de stichting Jeugd
zorg Soest zijn deze week begonnen
met de verhuizing van De Praatpaal.
Het gebouw aan de Molenstraat, één
van de drie buurthuizen van de stich
ting, wordt verlaten in ruil voor een on
derkomen aan de Smitsweg.
Daar betrekt Jeugdzorg het voormalige
pand van de Rinke Tolmanschool, die
op haar beurt haar heil zocht in het be
lendende perceel, waarin tot de zomer
de inmiddels opgeheven De Wiekslag
was gehuisvest. De Praatpaal wordt vol
gende week in het nieuwe jasje in het
Smitsveen geopend. Voorlopig zal
Jeugdzorg het grootste gedeelte van het
oude schoolpand in gebruik nemen.
Afgelopen maandag werd een begin ge
maakt met het inpakken van de spullen.
De verhuizing wordt begin volgende
week afgerond. De twee andere club-
en buurthuizen van Jeugdzorg, De
Vangrail en Het Kruispunt, blijven op
het vertrouwde adres gevestigd, respec
tievelijk aan de Nachtegaalweg en aan
de Albert Cuyplaan.
Een record op de 100 meter
Slechts 1 sportschoen met een veter
Vier valse starts op het gravelveld
Vanaf zijn 6e een ontembare invalide
held
Doping voor een beter prestatievermo
gen
Sprinten met een zwarte waas voor de
ogen
Een limiet die hoe dan ook moet wor
den overschreden
Jaren van psychische en mentale trai
ning onder de leden
De "Olympische Spelen" al maanden
het gesprek in het land
O ja, de Paralympics van 15 tot 26 ok
tober
Het stond vandaag nog in de krant.
Y. Kielliger
Met grote aandacht heb ik het stukje in
uw krant gelezen over de heer Lamber-
tus van de Kooij, schilder van onder an
dere ikonen. De inhoud van dit artikel
dwingt mij tot het geven van een reactie
hierop.
Laat ik beginnen met te vermelden, dat
de heer van de Kooij ongetwijfeld een
goede schilder is. Vorig jaar heb ik in
"Zonnegloren" zijn werk kunnen bekij
ken en over zijn schilderijen en zijn
techniek ben ik beslist enthousiast. He
laas echter, moet ik enige kanttekenin
gen zetten bij zijn ikónen en zijn inter
pretatie daarvan:
Hoe kan iemand, die pretendeert échte
ikonen te schilderen, zó voorbij gaan
aan zowel een goede officiële voorbe
reiding van het paneel, waarop geschil
derd gaat worden, als aan de te gebrui
ken verfsoort? Beide zaken zijn heel es-
sentiëel voor het karakter van een
ikoon, en tesamen met de afbeelding en
alle symbolieken, die deze in zich heeft,
zijn zij bepalend voor het feit, of een
ikonografische voorstelling, geschil
derd op een plank, ook inderdaad een
ware ikoon is, die deze benaming eerlijk
toekomt!
Een ikoon heel wat méér dan een ge
woon, toevallig religieus, kunstwerk
aan de muur, dat er om vraagt slechts
bewonderd te worden, zoals dit het ge
val is met westerse religieuze kunst. Het
ware doel van de ikoon is het doorgeven
van de Heilsboodschap door middel
van Lijn en Kleur. Zij fungeert als een
brug tussen mens en God, en trekt door
haar specifieke kenmerken de beschou
wer als het ware naar zich toe.
Dit is ook de enige reden, dat ikonen
slechts hoogst zelden aan de voorkant
zijn gesigneerd: het gaat uitsluitend om
de Boodschap, die de ikoon ons brengt,
waarbij de schilder slechts het instru
ment is om die boodschap gestalte te
geven; zijn naam is dus van onderge
schikt belang! Zonder een religieuze in
stelling is het ook niet mogelijk om een
ware ikoon te schilderen, die iets op an
deren overbrengt.
Op het tweede Concilie van Nicea in
787 na Christus zijn vaste regels en
voorschriften opgesteld met betrekking
tot het afbeelden van ikonen.
Op zich is er natuurlijk geen bezwaar te
gen om je aan die regels te onttrekken,
maar je maakt dan géén ikoon, doch
slechts een religieuze afbeelding, die
een zekere gelijkenis vertoont met een
ikoon. De naam "ikoon" mag zo' schil
dering dan echter niet dragen...!
Ik vind het moeilijk te begrijpen, dat ie
mand die kundig kan schilderen en zich
kennelijk ook tot ikonen voelt aange
trokken, tóch zulke concessies kan
doen met betrekking tot het wezenlijke
van een ikoon, waarmee hij de ware be
tekenis en bedoeling van de ikoon ge
weld aandoet. Jammer, in meerdere op
zichten!
Verder verbaast het mij, dat de heer van
de Kooij zegt graag kennis te willen ma
ken met andere ikonenschilders, als die
er zijn: anderhalfjaar geleden is hij toch
als bezoeker bij mij op een tentoonstel
ling geweest, en hebben wij uitgebreid
met elkaar gepraat... notabene in Soest!
Als hij contact opneemt met mij, dan zal
ik hem met genoegen een adres geven,
waar hij verschillende namen van origi
nele ikonenschilders kan opvragen.
Want inderdaad, er zijn er meer...!
(Van redactiewege bekort)
Renée van Vonderen-
Essenstam,
ikonenschilderes
(adres bij de redactie bekend)
Medewerkers van de afdeling groen-
beheer gaan vijftien Soester en Soester-
bergse basisscholen bezoeken om daar
het lesproject "Wat zit er in de zak?" te
geven.
De eerste school die bezocht werd was
maandag j.l. De Schakel aan de Klaar-
waterweg. Wethouder R.A. van Log-
tenstein bood bij die gelegenheid de
school een VAK-compost-vat aan, ter
stimulering van het composteren. Het
thema bij de lessen is: afbraak orga
nisch afval in de natuur en kijken naar
bodemdiertjes, en stimulering herge
bruik afvalstoffen.
Foto: Goos van der Wilt.
Vedelaarpad 53, tel. 18136.
Donderdag 13 oktober:
9.30 -11.30 uur. De volwassengroep is
er die allerlei leuke en vooral mooie
dingen knutselen. Kosten zijn f 3,50.
15.45 - 17.45 uur: Carlien en Christa
vieren vandaag met al hun vriendjes en
vriendinnetjes hun veijaardag.
Vrijdag 14 oktober:
9.30 - 11.30 uur: Peuter-ouderoch
tend. De kosten zijn f3,— per ouder
kind.
15.45 - 17.45 uur: Jordan en Sabine
vieren vandaag hun veijaardag.
Zaterdag 15 oktober:r
Vandaag is de boerderij gesloten in ver
band met een S.I.W.-weekend. Wel is
het terrein zoals altijd toegankelijk om
bij de dieren te gaan kijken.
Dinsdag 18 oktober:
13.30 - 16.00 uur: het is deze week
herfstvakantie en kinderboekenweek.
Daarom hebben we een ander pro
gramma met activiteiten die met kin
derboekenweek te maken hebben. Een
leuke knutselmiddag voor kinderen van
4 t/m 12 jaar en het kost slechts f 1,—
Woensdag 19 oktober:
13.30 - 16.00 uur. Vanmiddag een to
neelstuk en wel over het boekenmon-
ster. Het is voor kinderen van 4 t/m 12
jaar en kost maar f 1,—. Na het toneel
stuk gaan we ook nog spelletjes doen en
knutselen.
Toneelactiviteit
Op woensdag 26 oktober gaat Nicole
en Liesbeth een toneelgroepje begin
nen. Je gaat dan niet naar een toneel
stuk kijken, maar zelf een toneelstuk
maken. Maar je kunt niet zomaar to
neelspelen, dat moet je leren. Daarom
hebben Nicole en Liesbeth een hele
boel leuke oefeningen (eigenlijk zijn het
spelletjes) bedacht. Dus eerst ga je oefe
nen, dan ga je samen met de andere kin
deren stukjes spelen en naar elkaar kij
ken. Dat is haast net zo belangrijk. Ver
der ga je leren schminken. Als het goed
gaat en jullie hebben een leuk toneel
stuk dan nodigen we jullie ouders, opa's
en oma's, vriendjes en vriendinnetje uit.
Die gaan dan naar jullie kijken. Je treedt
dan echt op. En dan even napraten en
een klein feestje. Het is voor kinderen
van 8 t/m 12 jaar. De eerste les is gratis
de andere lessen slechts f 1,- per keer.
De eerste keer is dus 26 oktober van
16.15 tot 17.15 uur. Wil je nog dingen
weten of wil je al opgeven dat je komt
bel dan: 02155-18136.
In het afgelopen weekeinde is in Soest
een reeks inbraken gepleegd. Twee
keer drongen inbrekers een schoolge
bouw binnen.
Bij de Da Costaschool aan de Spoor
straat leverde dat weinig rendement op.
Vergeefs probeerden de daders een
kluis te forceren. Ook een zoekactie in
het schoolgebouw, waarvan een ruit
werd vernield, leverde niets op.
Aan de Smitsweg werd ook een school
via een stukgeslagen raam bezocht door
inbrekers. Ze namen uit een magazijn
speelgoedauto's mee.
Uit een kantine van een tennisvereni
ging aan de Bosstraat werd snoepgoed
meegenomen, alsmede het luttele be
drag van 1,80 gulden.
Wat uit een bedrijfspand aan de Indus
trieweg werd gestolen is nog niet be
kend. De dader is het gebouw binnen
gekomen via een bovenlicht.
De stichting De Paardenkamp houdt
zaterdag 15 oktober de tweejaarlijkse
open dag. Zoals te doen gebruikelijk
worden nieuwe paarden binnenge
haald. Dit keer zijn dat er vijf.
Tijdens de afgelopen zomer stierven
twee gasten van het nationaal rusthuis
voor paarden. De 24-jarige Wilhelm
stierf, amper een jaar nadat hij naar
Qoest was gekomen, aan een hartstil
stand. Ook Iwan (31) overleed. Na elf
jaar aan de Birkstraat te zijn verzorgd
bezweek hij aan een niervergiftiging.
De vijf paarden, die zaterdag onder on
getwijfeld grote belangstelling zullen
worden binnengehaald, variëren in
leeftijd van 20 tot 23 jaar.
De open dag op De Paardenkamp be
gint om 14.00 uur.
Onlangs verscheen van onze plaatsge
noot Herman Post, in het dagelijks le
ven als journalist werkzaam bij het
KRO-omroepblad "Studio", een bun
del met een keuze uit de columns die
hij in de afgelopen tien jaar voor dit
blad heeft geschreven in zijn veelgele
zen rubriek "Tenzij...".
Het fraai uitgevoerde boekje - verlucht
met tekeningen van allercharmantste
"engelen" die getekend zijn door Wil
lem de Vet - bevat veertig losse co
lumns, die een goed beeld geven van de
soms dagelijkse, maar niet alledaagse
gewaarwordingen en overpeinzingen
van Herman Post. In een vlotte schrijf
stijl passeren allerlei zaken de revue,
waarin Post voortdurend de aandacht
vestigt op dat wat boven de rauwe
werkelijkheid van alledag uitstijgt.
Zijn columns zijn al tien jaar een succes,
zoals de talrijke reacties uit de lezers-
schare van "Studio" wel hebben bewe
zen. Zijn inspiratiebron is weliswaar de
wereld van vandaag, echter niet zoals zij
in de media tot ons komt, maar veeleer
in de ontmoeting tussen mens en natuur
en tussen mensen onderling. Ook poë
zie en muziek spelen in zijn verhalen
een belangrijke rol.
Volgens Post, die in die tien jaar nooit
een week heeft overgeslagen met zijn
"Tenzij...", is het schrijven van zijn co
lumn een "manier van leven" geworden
die hij moeilijk zou kunnen missen.
"Routine wordt het nooit, ik lig er ook
wel eens wakker van," liet hij in het
KRO-personeelsblad weten.
In het voorwoord voör "De hemel is om
de hoek" maakt oud-KRO-directeur
Lau Wüst de volgende kenmerkende
opmerkingen. "De hemel is voor Her
man Post die andere, wenkende werke
lijkheid die plotseling door de alledaag
se werkelijkheid als vervulling en belof
te heenbreekt en haar optilt, al is het
maar voor even." POst zelf houdt het
Ik was klinisch dood
Auteur: Stefan von Jankovich
Uitgever: Ankh-Hermes
Je moet er zijn geweest om er over te
kunnen schrijven. Auteur Stefan von
Jankovich onderging de klinisch-dood-
ervaring. Daarover handelt dit interes
sante boek. Geloof en ongeloof met be
trekking tot het nauwgezette relaas van
de auteur zullen hand in hand gaan.
Hoe de lezer er ook tegenover staat, kli-
nisch-doodervaring is een bestaand ge
geven. Zeer opvallend zijn de overeen
komstige ervaringen en indrukken
waarvan mensen getuigen die een ver
gelijkbare klinisch-doodervaring heb
ben ondergaan. Von Jankovich visie op
het leven na de dood is er een die op ve
le lezers bemoedigend, misschien wel
verlossend, kan overkomen. Het is niet
de geringste verdienste van dit ongewo
ne boek.
Gods gevangene
Auteur: Wilma
Uitgever: Bosch&Keuning
Om meerdere redenen een opmerkelijk
boek. De eerste druk verscheen in
1923. De stilzwijgende waardering
werd overstemd door felle protesten.
Begrijpelijk, want wie ruim zestig jaar
geleden het thema homofilie in protes
tants-christelijke kringen middels een
roman centraal durfde te stellen werd
als auteur ongeveer vogelvrij verklaard.
Daarvan getuigen dan ook de persreac
ties uit die tijd. Vandaag krijgt homofi
lie een andere, meer christelijke bena
dering, gebaseerd op menselijk mede
dogen en bijbelse naastenliefde. Vast
gesteld kan worden dat Wilma in '23
gerekend moet worden tot de zeer pro
gressieve proza-schrijfsters van christe
lijke huize. In "Gods gevangene,"
schetst zij een zeer zuiver beeld van een
onderwijzer die door zijn leerlingen op
handen wordt gedragen, en na de dood
van zijn homofiele collega ontdekt ook
"anders" te zijn. "Anders", want ner
gens bezigt de schrijfster in haar bewo
gen roman het woord homofiel. "Gods
gevangene" heeft als roman een bevrij
dende boodschap. Verstoten door de
gemeenschap ontdekt de hoofdper
soon dat hij in zijn gevangenschap bij
God veilig is. De positieve, bijna serene
benadering van het "anders zijn" ver
dient ook in 1988 een groot lezerspu
bliek.
Het verhaal van doorgangs
kamp Westerbork
Auteur: Jacob Boas
Uitgever: Nijgh Van Ditmar
Van de 1000 concentratiekampen in de
Tweede Wereldoorlog behoort Wester
bork in bizar opzicht tot de meest 'unie
ke'. De bewoners van dit beruchte en
gevreesde Drentse doorgangskamp, het
merendeel Nederlandse Joden, leefden
er, in afwachting van hun laatste reis
naar de vernietigingskampen, in schijn
bare 'vrijheid'. y
Herman Post.
erop dat hij "gewoon graag onderwer
pen bespreekt die in de journalistiek
vaak tussen wal en schip vallen".
Heel wat lezers, ook buiten de kring van
KRO-Studio, zullen aan deze tweede
bundel van Herman Post veel genoegen
beleven. Eerder (in 1982) verscheen
van zijn hand al eens een bundeling van
een aantal columns onder de titel "Ten
zij ik me vergis - pogingen tot afstand
nemen".
"De hemel is om de hoek" is uitgegeven
bij "De Schaduw" in Tilburg. Het boek
je telt 132 pagina's en is voor f 17,50
verkrijgbaar in de boekhandel.
In het afgelopen weekeinde hebben in
brekers ook toegeslagen in de Da Cos
taschool aan de Spoortstraat. Het ge
bouw wed helemaal doorzocht, zo
bleek uit de sporen. Er was duidelijk
ook een poging gedaan om de kluis
open te breken, maar dat was niet ge
lukt. De daders moeten de school zijn
binnengekomen door een raam. Er
wordt verder niets vermist.
Bij een aanrijding op het kruispunt
Beukenlaan-Wijnand Toplaan is vorige
week een fietster gewond geraakt. Ze
raakte bekneld onder een auto, die be
stuurd werd door een 20-jarige Soester.
Deze reed de Wijnand Toplaan in zon
der acht te slaan op de fietster. Bij de
botsing kwam de vrouw via de motor
kap onder de auto terecht, waardoor ze
nog enkele meters werd meegesleurd.
Omstanders konden haar uit deze be
narde positie bevrijden. Met klachten
over pijn in de borst werd ze naar Zon
negloren overgebracht; daar bleken
haar verwondingen gelukkig mee te val
len, zodat ze weer naar huis kon.
De vakanties zitten er weer op en het
normale leven heeft ons allen weer in
de ban. De een heeft zijn ontspanning
in eigen land gezocht, om welke reden
dan ook, de ander is er met tent of ca
ravan op uit getrokken en weer een
ander heeft dit jaar een ver-reisje ge
maakt. Een enkeling is zeer ver ge
gaan, naar een land in de derde wereld
bijvoorbeeld. Enorm interessant om
met andere culturen in aanraking te
komen. Voor degenen die dit wel een
jaar lang willen doen is de aanschaf
van de Missie-Zendingskalender een
mogelijkheid. Voor slechts f 8,-.
De Missie-Zendingskalender wil meer
zijn dan aleen een fraaie, goedkope ka
lender. De Missie-Zendingskalender
wil ons in Nederland laten zien hoe
mensen elders in de wereld omgaan met
het Evangelie. Dat "laten zien" gebeurt
via de afbeeldingen en in de teksten aan
voor- en achterzijde van de kalender
bladen.
Zuster Karin Kraus is een Duitse
vrouw. Na haar studie diergeneeskunde
De aandacht van de politie werd vorige
week getrokken door een auto op de
Bazuin, waarvan de 39-jarige bestuur
der onder invloed leek te zijn. Hij moest
blazen en kreeg een rijverbod. Bij on
derzoek bleek dat zijn wagen geen
APK-keuring had gehad, zodat er pro-
ces-verbaal werd opgemaakt.
Op de Vredehofstraat werd in het week
einde een 20-jarige Soester aangehou
den, die opviel door zijn rijgedrag. Ook
hij had gedronken en kreeg een rijver
bod en een proces-verbaal.
Abonnees, die woensdagavond om
18.00 uur de krant nog niet hebben
ontvangen, kunnen tot 18.30 uur
naar het kantoor van de Soester Cou
rant bellen (tel. 14152). De krant
wordt dan direct alsnog bezorgd.
De politie kreeg zaterdagavond een te
lefoontje van voorbijgangers, die aan de
Varenstraat gedurende langere tijd een
BMW met draaiende motor hadden
zien staan. De politie nam een kijkje en
constateerde dat de bedrading was
doorverbonden. Bij onderzoek bleek
de wagen op naam te staan van een in
woner van Utrecht. Verder bleek dat de
auto diezelfde dag 's morgens in de
Domstad was gestolen. De politie zet
het onderzoek voort.
Zuster Karin Kraus.
ging zij in 1979 werken onder de Masai,
een rondtrekkend volk van veehouders
in Kenia en Tanzania. Via de zorg voor
een kudde van 100.000 runderen kreeg
ze kontakt met zo'n 30.000 Masai.
Vanaf het begin wilde ze niet alleen
veearts zijn maar wilde zij getuige zijn
van Gods liefde voor allen. Doordat de
mensen haar gingen bevragen over het
waarom van haar werken tussen deze
arme mensen kwamen de gesprekken al
snel op God en de bijbel. Om zich bij
deze gesprekken verstaanbaar te ma
ken nam ze haar toevlucht tot het ma
ken van tekeningen in het zand. De Ma
sai zelf tekenden geen mensen of dieren
en omdat Karin ook op tekengebied
wat kennis in huis had begon ze op aan
dringen van de Masai zelf met het ma
ken van krijttekeningen. Haar eerste
plaat was van een herder met een
schaap (het septemberblad). De Masai
herkenden zich in haar tekeningen en
zijzelf konden met deze afbeeldingen
haar gebrek aan taalkennis overbrug
gen.
Langzamerhand groeide de kollektie
tekeningen. In 1984 kwam een Duitse
bisschop op bezoek die zo onder de in
druk was dat hij voor reproductie zorg
de en zo tot een platenbijbel kwam. In
Afrika worden de reproducties ge
bruikt voor katechese.
Voor de Missie-Zendingskalender zijn
13 platen geselecteerd. Hopelijk vor
men zij ook in Nederland een inspiratie
om de bijbelverhalen te lezen en de Ma
sai en andere Afrikaanse volkeren te
verstaan.
Voor u wordt hel gemakkelijk gemaakt
om deze kalender aan te schaffen:
a. In de kerken wordt na iedere Eucha-
ristie-viering in het weekend van 8 en 9
oktober de kalender te koop aangebo
den achter in de kerk.
b. Door een bedrag van f8,- over te
schrijven onder vermelding van kalen
der 1989'-op postrekening 35.80.168
t.niwMi$sie-Comité Soest. Deze wordt
dan graag bij u thuis bezorgd.
c. Door op bijgesloten girokaart uw
naam, adres en het bedrag in te vullen
en deze naar het postkantoor of de bank
te brengen, onder vermelding "missie
kalender".
d. Door telefonisch de kalender te be
stellen op de volgende adressen: voor
Soestdijk: Zr. Matthea, tel. 10080, P.
Majoor, tel. 17672; voor Soest-midden:
J. Kok, tel. 12433; voor Soest Zuid: T.
Hilhorst-Smink, tel. 12249, B. Smeele,
tel. 11115; voor Soesterveen: H.v.
Xanten, tel. 11313.
Interparochieel Missiecomité
Soest,
Postrekening 35.80.168
Rabobank rek.nr. 3599.67.787
Tachtig jaar geleden -7 september
1908- begon Mej. A.D.C. van Rossem
een eerste klasje in een villa-kamer
van de familie Wilkens aan de Amalia-
laan te Baarn. Het enthousiasme van
vijf ouders voor een eigen vorm van
onderwijs groeide meer en meer. Het
aantal leerlingen werd te groot voor
villa-kamers. Op 13 juli 1910 werd
daarom de Naamloze Vennootschap
"De Nieuwe Baarnsche School" opge
richt met een eigen kapitaal van f
12500,-. In die tijd voldoende om een
eigen school te bouwen!
Op 7 september 1911 betrok Mej. Van
Rossum het nieuwe gebouw met veertig
leerlingen verdeeld over drie klassen en
een fröbelklas, kleuters en lagere-
schoolkinderen in hetzelfde gebouw
dus. In de Baarnsche Courant van 29 ja
nuari 1960 schreef J. Steenhoff -oud
leerling uit die tijd- het volgende over
die eerste periode: "De N.B.S.", zoals
wij trots zeiden, "het zijen-zakdoeken-
schooltje", zoals de rest van de gemeen
te goedmoedig hoonde. Het gebouw
leek meer op een villa dan op een
school.
Het schoolgeld bedroeg f 100,- per kind
en dat was best veel voor die tijd. Elke
klas mocht ten hoogste 15 leerlingen
tellen. Bij gebrek aan plaatsen gingen
aandeelhouders van de vennootschap
voor om hun kinderen geplaatst te krij
gen. De N.B.S. is nu een zogenaamde
Verenigingsschool, d.w.z. alle ouders
zijn lid van de vereniging de "Nieuwe
Baarnse School", dat uit hun midden
een bestuur kiest. Het schoolgebouw is
nu eindelijk volgroeid en uitstekend ge
schikt voor modern onderwijs aan on
geveer 480 kinderen.
Dit schooljaar zal het tachtigjarig be
staan van de N.B.S. om verschillende
redenen extra worden gevierd:
Voor het eerst sinds de integratie van de
kleuterschool en de lagere school een
feit is, is er een aanleiding om feest te
vieren. Met name veel oud-leerlingen
hebben te kennen gegeven, dat ze het
schoolgebouw na de ingrijpende aan-
en verbouw i.v.m. het samengaan van
kleuters een lagere-schoolkinderen,
willen bezichtigen.
De N.B.S. telt momenteel 450 leerlin
gen. Het terrein waarop het schoolge
bouw staat, is niet groot genoeg meer.
Gelukkig heeft de vereniging een schit
terend stuk grond kunnen bemachtigen
aan het einde van de Smutslaan. De
plannen voor de inrichting van dit ter
rein zijn door Gedeputeerde Staten van
de provincie Utrecht goedgekeurd.
Voor het inrichten van dit terrein is veel
geld nodig. Er valt niet te rekenen op
subsidies van de overheid. Bij alle
feestelijke activiteiten zullen dan ook
gelden ingezameld worden.
Feestelijkheden
In 1914 plantte het toenmalige hoofd,
de heer Vrij, samen met de kinderen een
N.B.S.-boom. In 1986 moest deze kas
tanjeboom worden opgeofferd aan het
"integratie-geweld". Op 13 oktober
wordt er een nieuwe N.B.S.-boom ge
plant, een tamme kastanjeboom. Daar
na zullen alle kinderen een ballon opla
ten en vervolgens wordt het startschot
gegeven voor de sponsorloop op 1 no
vember.
Het is op de N.B.S. een soort traditie
geworden dat de kinderen op de ver
jaardag van de directeur meedoen aan
de prestatiewandeltocht. De opbreng
sten zijn bestemd voor de inrichting van
de N.B.S.-tuin. Een deel zal besteed
worden om leermiddelen te kopen voor
de Special School te Eldored in Kenia.
In de periode december/januari is een
bijeenkomst gepland van oud-leelin-
gen. Velen willen de N.B.S. ingericht als
basisschool wel eens van binnen zien.
Ter gelegenheid van die dag zal er een
reproductie worden gemaakt van een
tekening van Jan Vosman van het oud
ste gedeelte van het schoolgebouw. In
ruil voor een bijdrage zal men deze re
productie in ontvangst kunnen nemen.
Op 20 mei volgend jaar zal er een groot
feest zijn voor alle leerlingen an hun ou
ders. Er wordt gedacht aan een fancy-
fair, een veiling, een verloting, een kin
derkennis, een benefietvoetbalwed
strijd, enz.
N.B.S.-tuin
Ruimte is voor kinderen van essentieel
belang. Op 1 augustus 1985 is er iets
fundamenteel mis gegaan in Neder
land. Vanaf die dag moesten alle kleu
ters worden ondergebracht in de lagere-
schoolgebouwen. Natuurlijk werden
die gebouwen soms uitgebreid, maar
bijna nergens werden de schoolterrei
nen vergroot, integendeel: verkleind
voor de noodzakelijke uitbreiding van
de schoolgebouwen! Daarna heeft men
prachtige kleuterscholen met schi^e-
rende terreinen er omheen opgeofferd
aan de woningbouw.
Een ruimte, een eigen plek, om met el
kaar te spelen is met name voor de ont
wikkeling van jongere kinderen van
zeer groot belang. Voldoende ruimte
met veel groenvoorziening maakt kin
deren minder agressief en stimuleert
hen tot positief gedrag tegenover de an
deren en tot samenspelen. Ruimte ge
ven aan jongere kinderen betekent ei
genlijk: Het voorkomen van leerpro
blemen en bouwen aan een wereld met
minder agressie. De straat is onze kin
deren allang afgenomen. Het verkeer is
levensgevaarlijk geworden en de weini
ge open plekjes die nog over zijn, wor
den gebruikt voor onze huisdieren.
De vij Qarige kleuters worden belast met
lesjes voorbereidend lezen, schrijven en
rekenen. Ze worden met werkbladen
overspoeld! Het is allemaal funest kleu
ters te dwingen te presteren. Juist zij
moeten de tijd -de ruimte- krijgen om
dingen zelf te ontdekken. Ze moeten in
het spel leren omgaan met onze taal,
hun gevoelens onder woorden brengen.
Deskundigen verwachten, dat de ellen
de voor de kleuters alleen nog maar gro
ter wordt. Er is in dit land niet eens meer
een aparte opleiding voor kleuterlei-
ders(sters). Over tien jaar komen we
met zijn allen tot de ontdekking, dat het
probleem van de woningnood wordt
opgelost, maar dat er een ander pro
bleem voor in de plaats komt: het speel
ruimteprobleem. Nederland is er niet
kind-vriendelijker op geworden!
De N.B.S.-tuin is voor de kleuters van
essentieel belang. Aan de Smutslaan
komt een kleuterdorp bestaande uit vijf
dorpshuisjes, een paaldorphuisje, een
speeltoren met glijbaan, een klimhuisje
en een speelweide. Hier kunnen allerlei
evenementen zoals de spelletjesmid
dag, de slagbalcompetitie, het lente
feest e.d. gehouden worden. Iets ver
derop in de omwalling komt nog een
openluchttheater voor klasseconcerten,
musicals en eindfeesten. Tenslotte komt
er ook nog een moestuintje voor de bio
logielessen.
Voor de inrichting van dit terrein is veel
geld nodig. Van de overheid valt niets te
verwachten. De N.B.S. zal alles zelf
moeten financieren en rekent op veel
particulier initiatief. Uiteindelijk heeft
de school daar zijn bestaan aan te dan
ken!
t
