Wijkgericht experiment op de goede weg
De drie van De Bundeling
Gezondheidscentrum De Bundelingviert lustrum
Stichting en
'DE BUNDELING' een
twee-eenheid
Wijkverpleegkundigen
in de thuiszorg
Martine v.d. Kaa, goed voor
12 wekelijkse Bundeling uren
Astrid, Karin en Marian
zijn er ook voor U
Maatschappelijk werk,
belangrijke pijler van
'De Bundeling'
PAGINA 24
WOENSDAG 14 DECEMRFR 1988
SOESTER COURANT
PAGINA 25
Scholier
Dit is ook de
Bundeling
Wat is nou vijfjaar? Niets, althans niet veel. In beeldspraak een kleuter die heeft
leren lopen, vaste grond onder de voeten kreeg en de wereld verder gaat verken
nen. Een vergelijking die echter niet van toepassing is op het in januari '89 vijfjaar
bestaande Gezondheidscentrum "De Bundeling", gelegen aan de Schoutenkainp-
weg in Soest-Zuid. Dit zeer professioneel gerunde instituut groeide binnen de
kortstmogelijke tijd uit tot een wijkgericht (Soest-Zuid) Gezondheidscentrum met
alles er op en er aan. Ter gelegenheid van de viering van het a.s. lustrum, op 25 ja
nuari '89, zullen wij op deze pagina terugblikken op hetgeen er aan vooraf ging, de
balans opmaken van wat er tussen toen en nu tot stand kwam, en wensen kenbaar
maken met het oog op de nabije toekomst. Een broodje gezondheid, gereserveerd
door allen die bij "De Bundeling" werkzaam zijn en deze vertegenwoordigen.
MÖVENPiCK
NKOPER/J
SOESTDIJK
De Kruisvereniging Soest is met grote
nadruk bij het werk van "DE BUNDE
LING" betrokken. Wijkverpleegkundi
gen Irma Janssen, Marina van Alphen,
Jolanda Stal en wijk-ziekenverzorgende
Tineke Bijenhof zijn de representanten.
Irma Janssen en Jolanda Stal zijn in deze
kolom de woordvoersters. Beiden be
schikken over een langdurige verpleeg
kundige ervaring en leveren daarvan met
hun collega 's, weer of geen weer, dage
lijks de bewijzen. Bijvoorbeeld het ver
binden van wonden, verzorging van
piepjong tot stokoud, bijdragen leveren
tijdens voorlichtingsavonden, het maakt
met nog veel meer (o.a. consultatiebu
reau) deel uit van hun werkzaamheden.
Dat daarbij meer dan zakelijke banden
met patiënten ontstaan laat zich raden.
Irma Janssen: "De mensen raken aan je
gehecht. Krijgen ze eens met een ander te
maken dan ervaren ze dat toch als iets
wezenlijks anders, terwijl de behande
ling of hulp ver lenig dezelfde is.
Jolanda Stal: "Welbeschouwd krijg je
met de patiënten in de thuiszorg een wat
persoonlijke relatie. Veel wordt er aan je
toevertrouwd, het beste bewijs dat men
zich geen nummer voelt.De wijkver
pleegkundigen en de wijk-ziekenver-
zorgde Tineke funktioneren zelfstandig.
Het werk komt mede via de artsen van
DE BUNDELING binnen, terwijl ook
werkgever Kruisvereniging Soest direct
te bereiken is als mensen om wijkver
pleegkundige hulp verlegen zitten. "DE
BUNDELING" zien de vier helemaal
zitten. Irma Janssen: "Hetgeeft een bete
re zorgverlening. De mens wordt in zijn
totaliteit benaderd, doordat de verschil
lende hulpverleners deze zorg op elkaar
Thuiszorg in beeld.
afstemmen. Onze werkzaamheden be
perken zich tot Soest-Zuid, maarniet ie
dere patiënt heeft een arts van DE BUN
DELING. Jammer, want direct overleg
met artsen buiten "DE BUNDELING"
is minder gestructureerd en kost daar
door meer tijd. Binnen "DE BUNDE
LING" is dat allemaal meer gestroom
lijnd.". Wat Irma, Jolanda, Marina en
Tineke betreft zijn "DE BUNDELING"
- patiënten aan het beste adres.
tekst en foto's
Jan Leijendekker
-1 79 93
betref-
>EST
aan zijn vorm.
'et lekkere dotjes
mi|s.
Chips met
tn als laatste een
sleWalnuts
1 feest van uw
verrassende
:k Symphony bij:
Aan de totstandkoming van "DE BUN
DELING" zijn nogal wat papieren han
delingen vooraf gegaan. Afzenders: De
aktieve stuurgroep die het voortouw
nam, de artsen als initiatiefnemers. Gea
dresseerden: Ziekenfondsen - Kruisver
eniging - Maatschappelijk Werk - Ge
meente, en wat "DE BUNDELING"
betreft om in een gouden lijstje te plaat
sen, het ministerie van W.V.C. Om te
kunnen voldoen aan de eisen die
W.V.C. stelde in relatie tot het verstrek
ken van subsidie aan samenwerkings
verbanden in de le lijns gezondheids
zorg, moest een rechtspersoonlijk bezit
tend lichaam in het leven geroepen wor
den; een stichting.
In mei '86 kon het tableau de la troupe
van deze stichting aan de Soester Ge
meenschap worden voorgesteld.
Dat waren de dames J.M. Banki, A.
Knol, M.C.P. Walter en de heren A.F.
Cremer en J.P. Stam, die na korte tijd
werd opgevolgd door J.P. van Poppelen.
Daarvan is de rolverdeling in het dage
lijks bestuur: mevr. M.C.P. Walter voor
zitter, de heer A.F. Cremer secretaris, de
heer J.R. van Poppelen penningmeester.
Als geheugensteuntje de navolgende in
formatie. Voorzitter Hilde Walter (huis
vrouw) kreeg vooral bekendheid als
wethouder in Soest. Ze nam als raadslid
deze taak destijds over van de legendari
sche Soester agrariër A.P. Hilhorst.
Naast haar werkzaamheden binnen de
stichting heeft ze een aandeel in de ge
meentelijke commissie ouderenbeleid,
het bestuur van Mariënburg en enkele
andere commissies. Secretaris André
Cremer was in zijn arbeidzame jaren
meer op het particuliere bedrijfsleven
gericht. AVIA-Nederland bewaart aan
hem de beste herinneringen als PR-Man
en direktie-adviseur. De uit Nederlands
- Indië afkomstige AndTé Cremer is
naast zijn werk als secretaris van de
stichting ook nu nog aktief als adviseur
bij een aantal 'oliebedrijven. Jan van
Poppelen, "de minister van Financiën",
in de meest positieve zin het schaap met
meer dan vier poten. Evenals Hilde
Walter werkzaam in de gemeentelijke
commissie ouderenbeleid, voor zijn
pensionering bedrijfsrtakdeskundige,
met als specialiteit landbouweconomie.
Bijna een mensenleeftijd voorzitter van
het bestuur van de RABO-bank, een
zelfde tijd vooraanstaand lid van de
CDA-fractie Soest, waarvan een groot
aantal jaren als fractie-voorzitter. In een
grijs verleden deel uitmakend van een
vermaarde Raad van Elf. Hanne Banki
(huisvrouw) is werkzaam geweest als
maatschappelijk werkende bij o.a. club-
en buurthuiswerk. Is momenteel werk
zaam als consulente bij een welzijnsor
ganisatie voor Surinamers. Aartje Knol
(huisvrouw), is verpleegster en als zoda
nig werkzaam geweest in diverse zieken
huizen, waaronder jarenlang in Zonne
gloren. Momenteel werkt zij bij de stich
ting Thuis-dialyse in Utrecht. Wat wa
ren hun beweegredenen om voor de zo
veelste keer in hun leven de samenleving
verder en beter op weg te helpen? Hilde
Walter: "Ter voorkoming van ieder mis
verstand, dit stichtingbestuur is geen
kwartiermaker geweest. Wij kwamen
pas in beeld na de opening van "DE
BUNDELING". Mijn belangstelling
voor dit werk is veroorzaakt door het feit
dat ik enige jaren in een hulpverlenings
situatie heb gezeten waarbij ik merkte
dat er toch wel een gat zit tussen de ge
wone behoeften van mensen aan thuis
zorg en wat er geboden werd.
Ik zag in een gezondheidscentrum,
waarin mensen van verschillende disci
plines zitten, een aanzet voor een ande
re, betere uitkomst. Bestuurlijk beschik
over enige ervaring. Vandaar. Jan van
Poppelen: "Wat mij aansprak en nog
steeds aanspreekt is het directe samen
werkingsverband van drie artsen met
wijkverpleging en maatschappelijke
dienst. Voeg daaraan toe de doelstelling
van het wijkgericht werken en veel van
mijn interesse is verklaard." André Cre
mer: "Het was dokter Rupert die mij met
dit werk in kennis bracht. De inzet van
betrokkenen, het enthousiasme van ie
dereen spraken mij aan. Daarvoor stel ik
graag wat vrije tijd beschikbaar." Hanne
Banki stemde in met een functie bij "DE
BUNDELING", omdat zij de relatie
tussen gezondheid en maatschappelijk
functioneren heel belangrijk vindt. Ook
als patiënte is zij geïnteresseerd in een
optimale zorg en begeleiding van het ge
zondheidscentrum. Behalve naar de sa
menwerking in de le lijn, gaat de belang
stelling van Aartje Knol ook uit naar een
samenwerking tussen de le en 2e lijns
zorg.
In "DE BUNDELING" hoopt zij daar
aan te kunnen bijdragen.
Men zou kunnen veronderstellen dat
deze aspecten door de diciplines en het
stichtingsbestuur verschillend zouden
kunnen worden bezien. Hilde Walter
reageert daarop even openhartig als dui
delijk. "Het geheel", stelt zij, "is een sa
menspel waarbij ieder zijn eigen verant
woordelijkheden heeft. De Bundeling is
bovendien sterk afhankelijk van het aan
tal medewerkers wat door de belangrijk
ste participanten (Kruisvereniging en
Maatschappelijke Dienstverlening) ter
beschikking kan worden gesteld. De
doelstellingen die zijn vastgelegd in de
stichtingsacte en die wij allen onder
schrijven, binden ons. Desondanks kon
den wij ons goed voorstellen dat men in
aanvang moest wennen om met (in me
disch en vaktechnisch opzicht) buiten
staanders, want dat zijn we, te moeten
samenwerken.
den gevestigd. Zomers was 't er de Saha
ra, in de winter Alaska."
Op vrijdag 27 januari '84 kwam aan deze
kommer een kwel en definitief einde.
Die gedenkwaardige dag de officiële
opening, een dag later gevolgd door een
"Open middag". Het project oogstte
waardering en bewondering van de hon
derden belangstellenden. Begrijpelijk,
want in relatief weinig tijd was binnen
het Gezondheidscentrum veel tot stand
gekomen.
Binnen de muren van De Bundeling be
schikken de drie artsen ieder over een ei
gen spreekkamer en een gezamenlijke
behandelkamer/laboratorium. De ad
ministratie is geautomatiseerd en dus
maakt ook de computer deel uit van de
inventaris, evenals video en dia-appara-
tuur waarmee voorlichting in woord en
beeld plaatsvindt.
Voor de bezoekers is er een royale, van
daglicht voorziene wachtruimte, Daarin
een speelhoek voor het kleine grut, veel
lektuur, een orenstrelend achtergrond
muziekje en regelmatig exposities van
tekeningen en schilderijen aangeleverd
door "DE BUNDELING'-patiënten.
De doktersassistenten beschikken over
een eigen administratieve ruimte, en er is
een pantry voor lunchpauzes. "Grootste
aandeelhouder", de Kruisvereniging
Soest, heeft in dit Gezondheidscentrum
de beschikking over een administratieve
ruimte, een spreek- en behandelkamer
(consultatiebureau), terwijl ook voor
het Maatschappelijk Werk royaal ruimte
aanwezig is. Buiten, hoek Schouten-
kamweg/Buntweg, parkeerruimte voor
twee-en vierwielers. De vraag hoe men,
Paul Rupert, Peter Krijger en Pieter
Mout (laatstgenoemde is de opvolger
van Wouter Klop) na vijf jaar aankijkt
tegen de nieuwe aanpak krijgt wegens
absentie van Pieter Mout een tweestem
mige reactie.
"We zouden", zo luidt het eenstemmige
oordeel van de woordvoerders, "niets
anders meer willen. Het geeft een extra
dimensie aan het funktioneren als huis
arts. Er is gezamenlijk meer deskundig
heid in huis. Je maakt er vol vertrouwen
gebruik van, je wisselt kennis en ervaring
gemakkelijker uit. Het werkt zoals we
ons dat destijds hebben voorgesteld."
Hoewel een aantal Soester huisartsen
het Gezondheidscentrum vanuit hun so
listische werkwijze in eerste instantie als
een mogelijke bedreiging zag, lijkt een
acceptatie ervan na vijf jaar gerealiseerd.
Peter Krijger daarover: "Vooral omdat
met de andere collega's vooraf afspra
ken gemaakt zijn, waarbij het streven
naar 3 modale praktijke centraal stond.
De omvang van de praktijken is stabiel
De drie van De Bundeling en hun assis
tentes.
gebleven. Rupert en ik zitten wat het
aantal patiënten betreft aan ons maxi
mum, alleen Pieter Mout heeft nog enige
ruimte. Paul en ik nemen dan ook geen
nieuwe patiënten meer aan, tenzij het
mensen zijn die introuwen, geboorten,
of patiënten die eerder bij ons zijn ge
weest. Wij ervaren het als positief dat er
steeds meer collega's in Soest voordelen
zien in vormen van samenwerking met
ons. Er blijven natuurlijk altijd collega's
over die solistisch in hart en nieren zijn."
Waarmee gezegd wil zijn dat bij Soester
medici het begrip vrijheid/blijheid hoog
in het vaandel staat.
De conclusie dat in vijfjaar "DE BUN
DELING" alles werd bereikt wat de ini
tiatiefnemers voor ogen stond is een
voorbarige. Opnieuw een eenstemmig
geluid t.a.v. verlangens en wensen voor
de nabije toekomst. Krijger en Rupert:
"Er moet meer tijd beschikbaar komen
om patiënten in het ziekenhuis te bezoe
ken. Het Maatschappelijk werk dient
wat het aantal beschikbare uren in
Soest-Zuid betreft in een ruimer jasje te
komen zitten. Meer mogelijkheden voor
thuis- en nazorg. Den Haag moet nu
eens duidelijke uitspraken gaan doen
over de definitieve konsekwenties van
het plan Dekker."
Naast een medische funktie ontplooit
"De Bundeling" ook op ander terrein
spraakmakende aktiviteiten. Zo
wordt de royale, zonnige wachtruim
te benut als expositieruimte. Eigen
werkstukken van patiënten, zoals
schilderijen, tekeningen en borduur
werk zijn er regelmatig te bewonde
ren. Voorlichting, al of niet met een
preventief karakter, vindt ook binnen
"De Bundeling" plaats. "Hoe kom ik
van het roken af?", "Problemen rond
alcohol", "Dementie", "Alternatieve
Geneeswijze", "Sport en Blessures",
het waren en zijn onderwerpen die
tijdens voorlichtingsavonden ter
sprake kwamen en ook in de toe
komst regelmatig de agenda zullen
vullen.
Opvallende belangstelling ook voor
cursussen, o.a. "Verzorging van zie
ken thuis". "De Bundeling", een op
maat gesneden gezondheidscentrum,
voor ziekenfonds en particulier ver
zekerden, woonachtig in Soest-Zuid.
Karin de Hader, Marian ter Klei en
Astrid Versteeg; De visitekaartjes van
"DE BUNDELING". Ze zijn de assis
tentes van de drie dienstdoende artsen.
Vraagbakens tijdens spitsuren en in
minder drukke tijden. Uiteraard ver
schillend van karakter, eenstemmig in
hun vriendelijke en voorkomende bena
dering van patiënten die zich bij de balie
melden. Voor een wachtend patiënten-
publiek dikwijls onzichtbaar aanwezig.
Werkend aan de administratie, of het as
sistente zijn gestalte gevend met griep in
jecties of HB-tjes prikkend. Met haar
collega's voelt Marian ten Klei zich om
deze funktie als een vis in het water.
"Leuk werk", luidt haar diagnose. "Een
fijn team dat met allerlei slag mensen te
maken krijgt. Jong, oud, aardig, soms
ook wel kort aangebonden. De laatste
categorie is gelukkig een zeldzaamheid.
Wie hier komt merkt dat ziekenfonds
en particuliere patiënten door ons op de
zelfde wijze worden benaderd. Dat men
sen zich in DE BUNDELING geen
nummer voelen blijkt uit vele reacties.
Vakantie en Kerstkaarten zijn daarvoor
de bewijzen. En het gebeurt ook wel
eens dat patiënten zo maar een doosje
bonbons, een flesje wijn of iets anders
kwijt willen. Mensen, we zouden niet
zonder ze kunnen en willen."
Maatschappelijk werk en een Gezond
heidscentrum hebben niet iets, maar al
les met elkaar te maken. Ingrid Hente-
naar kent het vak maatschappelijk werk
van binnen en buiten. Na tien jaar werk
zaam te zijn geweest als school maat
schappelijk werkster, maakt ze sinds 1
januari '86 deel uit van de "De Bunde
ling"-formatie en werd daarmee de op
volgster van Jelleke Hartema. Ingrid
Hentenaar, door Centrum Maatschap
pelijke Dienstverlening in deze funktie
gedetacheerd voor cliënten in Soest.-
Zuids.
Over de overstap die ze maakte vertelt
ze: Ik wilde wat kleinschaliger werk, en
dat kan hier. Er is veel en intensief over
leg. De onderlinge sfeer is goedje kunt
het bij wijze van spreken proeven."
Aan cliënten geen gebrek. Ze melden
zich tijdens de spreekuren in de Burge
meester Grothestraat en weten in steeds
ruimere mate hun toeverlaat ook in DE
BUNDELING te vinden. Men komt uit
eigen initiatief, of artsen c.q. de wijkver
pleegkundigen verlagen in voorberei
dende gesprekken de soms nog altijd ho
ge drempel. Completer qua samenspel
kan het niet.
Mensen die een beroep doen op vak-
vrouwe Ingrid zijn niet in een specifiek
hokje te stoppen. ZO er een top-tien zou
zijn van de meest voorkomende proble
matiek, dan scoren relatie-problemen
met de partner, ex-echtgenoot en kinde
ren daarop zeer hoog. Vrouwen die In
grid consulteren vormen een meerder
heid. Niet vreemd overigens. Verwer
kingsprocessen m.b.t. een situatie die is
ontstaan nadat de kinderen zijn uitge
vlogen spelen daarbij soms een rol. Dik
wijls ook aan de orde de onmacht van
vrouwen die in vroeger tijden de kansen
niet kregen om met meer bagage dan een
lagere schoolopleiding zich in de tegen
woordige maatschappij te handhaven.
Geïsoleerde mensen die zich in vele ge
vallen niet ten onrechte ondergewaar
deerd voelen. Fysieke klachten en de
psychische gesteldheid van deze mensen
blijken in vele gevallen dan broertje en
zusje te zijn.
Ingrid Hentenaar is allerminst de won-
derdoenster van Soest. "Waar ik mee
bezig ben", vertelt ze, "is een vak. Luis
teren naar mensen is mijn eerste taak,
om vervolgens samen, en ook in overleg
met het team, wegen te wijzen die per
spectief kunnen bieden. Stress, span
ningsvelden dus, proberen weg te ne
men, te verminderen. Niet gemakkelijk,
want de moderne maatschappij is aller
minst afgestemd op mensen die afhan
kelijk zijn. Desondanks bereiken we re
sultaten. Ik vind het opvallend dat steeds
meer jongeren een beroep op ons gaan
doen.
Fijn dat we dit vertrouwen krijgen, tege
lijkertijd een duidelijk signaal dat wel
vaart en welzijn verschillende zaken
zijn."
Ingrid Hentenaar verdeelt haar werk
zaamheden tussen de kantoren in de
Burgemeester Grothestraat en "DE
BUNDELING". Dertig uur per week,
waarvan twintig in "DE BUNDE
LING". Gelet op degenen die een be
roep op haar doen zou 't laatste best iets
je meer mogen worden in de toekomst.
In het begin was het heel duidelijk aftas
ten welke rol voor ons was gereserveerd.
Men, zonder uitzondering, had immers
tot vóór onze komst sinds het bestaan
van De Bundeling alles zelf geregeld. Er
is tijd voor nodig geweest alvorens men
ook zaken voor wat betreft stimuleren
en coördineren aan ons toevertrouwde.
"Gelukkig is nu het stadium bereikt dat
men ons niet als pottekijkers be
schouwt", vult Jan van Poppelen aan:
"Standpunten worden uitgewisseld, al of
niet overgenomen, kortom er wordt
door alle partijen naar elkaar geluisterd.
Nu en in de toekomst staat wijkgericht
bezig zijn in alles voorop". Over dit laat
ste zegt André Cremer: "Geen eenvou
dige zaak om centra zoals De Bundeling
ook elders in Soest van de grond te krij
gen. Zal toch nodig zijn. De overheid be
zuinigt en alle krachten zullen gebun
deld moeten worden om economisch en
doelgericht te kunnen werken, zulks me
de in het belang van artsen en patiën
ten".
Jan v. Poppelen: "Wij hebben wat De
Bundeling betreft een voortrekkersrol.
Dit gezondheidscentrum zou elders in
Soest toch navolging moeten vinden."
Hoewel 5 december al weer achter ons
ligt is wat "DE BUNDELING" betreft
het verlanglijstje nog niet geheel afge
werkt. Hilde Walter: "DE BUNDE
LING als gezondheidscentrum zou nog
meer voor de gemeenschap Soest-Zuid
kunnen gaan leven. De bewoners van
deze wijk moeten naast het gevoel ook
de zekerheid krijgen dat bij ons de medi
sche maatschappelijke hulp en preventie
onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld
zijn. "Jan van Poppelen": Van de bevol
king van Soest-Zuid een grotere respons
krijgen op wat ons, met iedereen van DE
BUNDELING, voor ogen staat. "An
dré Cremer: "Je zou bijvoorbeeld voor
zichtig eens kunnen denken aan een pa-
tiëntenraad. Een groot deel van de Soes
ter bevolking is bejaard. Er ontstaat een
steeds groter wordende vraag naar hulp
en begeleiding. Voor deze bevolkings
groep zouden we in de toekomst mis
schien meer kunnen doen."
Het voltallige bestuur van stichting
"De Bundeling".
Plannen maken, ze gestalte geven en ze
uitvoeren; het zijn drie aparte hoofd
stukken in De Bundeling - historie. De
Soester huisartsen Peter Krijger en Paul
Rupert waren het die aan het eind van de
zeventiger jaren met het eerste hoofd
stuk begonnen. Medici met verschillen
de "Winkeltjes". Krijger geassocieerd
met de roemruchte (inmiddels gepen
sioneerde) huisarts Kip. Rupert, zoon
van de al even legendarische "oude dok
ter Rupert" (overleden in 1977) prakti
serend zonder maatje.
"We waren", vertelt Peter Krijger, "in
die tijd ieder nogal solistisch bezig. Zeer
arbeidsintensief, met voor ons gevoel te
weinig rendement. Hoe het niet moest
wisten we van elkaar, hoe het zou moe
ten worden, de haalbare ideale situatie
dus, zijn we met veel brainstormen gaan
invullen. De zaak kwam in een stroom
versnelling nadat collega Rip als huisarts
ophield.
Eerst conclusie: We maken van twee
praktijken drie. In het belang van de pa
tiënten, meer tijd en aandacht. In het be
lang van ons, meer rendement en ar
beidsvreugde. In Wouter Klop, inmid
dels als Inspecteur v.d. Volksgezond
heid naar Zeist vertrokken, hadden we
een uitstekende nieuwe collega gevon
den. "Een nogal ingrijpende beslissing
die Paul Rupert nader toelicht. "Het
kwam", zegt hij," tot stand nadat we de
noodzaak en haalbaarheid om met z'n
drieën vanuit één gebouw te gaan
werken hadden onderzocht en getoetst.
Vrij snel is toen gekozen voor de optie
van een Gezondheidscentrum. Direct
daarbij betrokkenen als Kruisvereni
ging, Stichting Centrum Maatschappe
lijke Dienstverlening Ziekenfondsen
e.a. reageerden positief. De bal was aan
het rollen gebracht.
Vanuit twee locaties is de nieuwe maat
schap in aanvang van start gegaan. Het
betekende dagelijks pendelen tussen de
Soesterbergsestraat en de Foekenlaan,
tot de dag dat in een houten noodge
bouw drie praktijkruimten konden wor-
Ook in de rol die Martine v.d. Kaa bij
DE BUNDELING vervult speelt de
Stichting Centrum Maatschappelijke
Dienstverlening een rol. Gedetacheerd
door de CMD voor twaalf werkuren per
week binnen "DE BUNDELING".
Afwisselend werk, dat wel. Enerzijds
funktioneren naar de bevolking van
Soest-Zuid toe, anderzijds verzorging
van de administratie in het samenwer
kingsverband tussen de stichting en de
disciplines van "DE BUNDELING".
Het zegje van Martine v.d. Kaa: "Vanuit
de samenwerking organiseren wij aller
lei zaken. Er verschijnt een 3-maande-
lijks bulletin, er zijn voorlichtingsavon
den, er vinden in de wachtruimte exposi
tie plaats. De meeste administratie en
contacten aan deze en nog andere zaken
verbonden komen voor mijn rekening.
Daarnaast veel bezigheden die gekop
peld zijn aan commissiewerk binnen de
verschillende disciplines. Ook de admi
nistratieve kant telt twee poten: De een
naar het team, de ander naar het stich
tingsbestuur. Wat het team betreft is dat
de postbehandeling, archiveren, notule
ren, contactpersoon zijn. Dezelfde
werkzaamheden in relatie tot het werk
van het stichtingsbestuur.
Martine v.d. Kaa, attent en alert, sinds
1986 met veel inzet en enthousiasme be
trokken rond hetgeen zich bij "DE BUN
DELING" afspeelt. Een doordouwer
die, wat de medische en maatschappelij
ke zorg in Soest-Zuid betreft, de mens
heid zou willen wakker schudden.
"De reacties die wij ontvangen zijn posi
tief en stimulerend. Er moeten er echter
meer komen. Menden moeien beseffen
dat ze het recht hebben suggesties aan te
dragen. Het gaat omm gezondheid.
Waarmee kun je nu beter leven?"
Martine v.d. Kaa, PR-uitgave van DE
BUNDELING voor slechts twaalf uur
per week. Ook voor haar geldt: Mag het
in de toekomst ietsje meer zijn.
Martine v.d. Kaa: "Mag het ietsje meer
zijn..."
