il I r crnodof 53S&L P. van Buuren Chris Uiterwijk houdt 't voor gezien Prijsuitreiking bij Hans Westerhof OdOi Studio hariaharwocziK f 15 f 19,95 f69- BIG SHIRT SHIRT, mint, rose, lila LAMBSWOOL PULLOVER SOESTERBERGSESTRAAT 49A SOEST - TEL 02155-23584 VGINA 22 ,M0\^ \K LEN EST 1 Knotseizoen 89/90 zonder Uiterwijk Iets te koop of te geef? Plaats een "Kleintje" in de Soester Courant Uw volkoren specialist Brood- en banketbakkerij WOENSDAG 22 NOVEMBER 1989 SOESTER COURANT PAGINA 23 'Ik ben altijd een rare opsodemieter geweest SHISEIDO ENERGY REVITALIZING TABLET De oprichter van de IVN-werkgroep "Bijltjesdag", die zich jaarlijks bezig houdt met het knotten de wilgen, Chris Uiterwijk, zal het begin van dit knotseizoen niet kunnen meemaken. Chris moet om gezondheidsredenen afhaken en de organisatie overlaten aan anderen. Dat spijt hem heel erg, "maar het is niet anders klaar", aldus Uiterwijk. Hij heeff wel gezorgd voor de voortgang van het dertien jaar geleden begonnen werk en als zijn opvolgers mogen gezien worden Ben Hoekstra en Ad van den Herik, twee in hel onderwijs werkzame Soesters. A.s. zaterdag 25 november, 's morgens om tien uur, gaan de leden van de werk groep hun winterwerkzaamheden weer oppakken. Het 14e seizoen start aan de Hooiweg, waar enkele wilgen een snoeibeurt zullen krijgen en ook een aantal elzen zullen worden afgezet. Dit om de resterende exemplaren meer licht en lucht te geven. Ook verleden jaar werd langs deze weg al beheers- werk uitgevoerd. Dankzij vele vrijwilligers onder leiding van Chris Uiterwijk werden de knotwil gen in Soest de afgelopen jaren goed bijgehouden, zodat er vrijwel geen ach terstallig onderhoud meer te plegen is. De kunst is nu om het ritme van eens in de vier of vijfjaar knotten vast te hou den. Daardoor blijven de wilgen gaaf en zullen ze niet uitscheuren. Gelukkig zijn er ieder jaar weer een aantal mensen bereid om een deel van hun vrije tijd in dit nuttige en noodzake lijke werk te stoppen. Er zijn echter al tijd méér mensen welkom om een hand je te helpen. Immers: hoe meer men sen... Tijdens het werk is iedere vrijwilliger verzekerd; tussen de werkzaamheden door wordt er koffie geschonken. Zaterdag a.s. (om 10.00 uur) zal de ad junct-directeur van de afdeling "Groen" (Milieu- en Stadsbeheer) van de gemeente, de heer W.C.J.M. Peters, de eerste wilgetakken afzagen en daar mee het knotseizoen openen. Dit jaar wordt voor het eerst om de veertien dagen geknot. Van negen tot twaalf uur wordt gewerkt, zodat er nog wel een vrije zaterdagmiddag overblijft. Gereedschap is voldoende aanwezig. Een ieder die het niet bij woorden en kreten wil laten, is van harte welkom. Toch nog vragen? Bel dan voor infor matie Ben Hoekstra (11979) de coördi nator, of Ad van den Herik (20920). Nu ook zuurdesem volkoren Winkelcentrum Smitshof Soest - Tel. 1 18 30 1 wijk" aan te spreken, want hij is Chris, en verder geen flauwekul. Zijn verschijning, compleet met klom pen, "bijentrui" of jopper en de onaf scheidelijk schipperspet, op de brom mer alleen verruild voor een knalgeel "eitje" waar zijn baard vrolijk onderuit- wappert en een oliejas, is niet alleen in Soest bekend. Al enkele malen trad hij op in speelfilms (onlangs nog) en voor een tv-optreden draait-ie z'n hand ook niet meer om. Legendarisch was zijn optreden in "Wie van de drie" en op de radio is hij vaak te horen geweest met een praatje over de bijen of aanverwan te zaken. Als "zwerver" of "clochard" maakte hij furore in de filmwereld, en datzelfde gold voor zijn optredens als "Jan Muus" - de plaggenhutbewoner uit het Veen - in twee historische op tochten in Soest. Twaalf ambachten Zijn beroepsleven is bijna het klassieke verhaal van de twaalf ambachten en de dertien ongelukken, dat begint met zijn pertinente weigering - op zijn 14e - om nog één dag langeij ih een schoolbank te zitten. "Ik wou niet meer leren, en zal ik 's wat zeggen...? Ik heb d'r nóóit spijt van gehad. M'n grootste triomf is dat ik twintig jaar voor de klas heb gestaan, terwijl ik was voorbestemd om putjes schepper te worden. Aan schrijven heb ik trouwens nog een gloeiende hekel. Als ik wat op papier zet zitten er zó twintig fouten in, maar ouwehoeren - dat vind ik prachtig!" Na "ongenoegen" thuis - ruzie met zijn vader, een man van "standing" die in de jaren dertig al rond reed in een auto met-chauffeur - trok Chris de wereld in. "Ik had eigenlijk altijd willen varen, maar met m'n rechteroog kon ik toen al bijna niks zien." Een paar jaar werkte hij bij een boer, waar hij zijn liefde voor de natuur opdeed, een tijd lang verdien de hij de kost met "mansen" voor een groepje muzikanten ("ik selecteerde de mensen op hun uiterlijk, ik kon zó zien of ze een dubbeltje of een kwartje ga ven") in Soest en Hilversum, hij werkte een tijdje bij garage Stam als volontair ("ik heb daar een half jaar onderdelen zitten poetsen en toen was ik 't zat"), maakte een overstap naar de horeca, o.a. als bakkersleerling en als kok, werkte ook op Zonnegloren ("gezel lig") en in hotel Monopole in Amers foort. De crisisjaren brachten hem ook naar België, als colporteur, waar hij kort voor de oorlog min of meer met politiedwang werd uitgezet, hij bracht enige tijd door in Duitsland (als tewerk gestelde "steuntrekker") waar hij vanaf de eerste dag ruzie had met de SA-ers die om de haverklap "Heil Hitier" schreeuwden, en in de mobilisatie kwam hij terug naar Holland, waar toen weer werk zat was. Baard In de bezettingsjaren bleef hij in Soest, waar hij o.m. als los-arbeider bij de spoorwegen werkte en op bescheiden schaal meedeed aan het verzet. Als hulppolitieman, lid van de burgerwacht en van de luchtbescherming speelde hij zijn rol mee, daarnaast zette hij een han deltje in groenteplanten op, waaraan toen veel behoefte was. In die tijd liet hij voor het eerst zijn baard staan, zodat hij er ouder uitzag dan hij was, voor zijn vervalste persoonsbewijs. "Maar groot se daden heb ik niet verricht," meldt hij. In de meeste baantjes hield hij het niet lang vol. Soms werd hij van de ene dag op de andere op de keien gezet, soms ook ontstond er onmin en dan pakte hij subiet zijn biezen. "Onrecht en huiche laars, daar heb ik gloeiende pesthekel aan." Na de oorlog stak hij tijd en geld in een bloemenhandel, die hem door de vrieskou in één nacht werd ontroofd, en tenslotte belandde hij als nachtwaker o.a. bij Kat Emaille in Soestduinen, waar hij enkele jaren werkte tot hij "in mekaar knalde", zoals hij het om schrijft. Hij werd afgekeurd en beweegt zich sinds die tijd alleen nog met zijn on afscheidelijke stokken voorwaarts. "Ik heb jaren lang zitten vissen. Iets anders kon ik toch niet. Ik leverde vis aan het dierenpark, tot er teveel kwik in de vis zat en ze het niet meer aandurfden. Bewust gemaakt Vanaf die tijd raakte Chris betrokken bij allerlei vrijwilligerswerk ter verbete ring van de wereld in het algemeen en 1 l nieuwe boom komt te staan, nagenoeg op dezelfde plek. Tijdelijk komt er een Sequioa Dendron Giganteum te staan, die afkomstig is van een familie van de Ruysdaellaan. Deze "afgezaagde" kerstboom maakt volgend jaar defini tief plaats voor een exemplaar-met- kluit, die. nu nog in een tuin aan de Isaacstraat staat te pronken. Chris heeft de financiering - de Bomenbank rekent 1800gulden voorde voorbereidingen - intussen bijna rond. Van Chris' activiteiten op het gebied van natuur en milieu, in de breedste be tekenis van het woord, is nauwelijks een volledige opsomming te geven. Jaren lang organiseerde hij in Soest een zon nebloem-wedstrijd, jarenlang zat hij in de bijenvereniging, was hij actief imker (en als zodanig o.a. present op de Oude Ambachtenmarkt en andere gelegen heden). Hij organiseerde zelfs een foto wedstrijd op de Eng, samen met de VVV, en hield overal lezingen over de bijenteelt en allerlei andere "natuurlij ke" zaken. Verder was hij de grote ani mator van de prunus-bestrijding in de bossen, van de prik-acties door scholie ren om de bossen te ontdoen van achte loos weggeworpen afval, en hij weerde zich ook in de politiek, als dat zo te pas kwam. In z'n eentje heeft hij de door trekkingvan het Bremeentje zo'n beetje tegengehouden ("en het is er nog niet", klinkt het triomfantelijk), zette hij zich in tegen de opslorping van groen door industrieterreinen en zandafgravingen. 'Ecjhte rooie' Al die tijd was Chris ook een "echte rooie", een overtuigd lid van de PvdA, waarin hij zijn mondje duchtig roerde. "De vlag ging vorige week uit toen de PvdA weer in het kabinet zat," vertelt hij met zichtbaar genoegen, en uit zijn archief tovert hij een foto tevoorschijn van zichzelf, op zijn brommer, mét de PvdA-vlag, tijdens de "roerselen" in Soestduinen, toen Glimmerveen en de neo-fascistisch jongeren daar de boel op stelten kwamen zetten. Ondanks zijn Rotterdamse geboorte is Chris in een heel leven lang meer dan iemand anders "versoesterd". Zijn tongval is een opmerkelijk krachtige mengeling van "Stichts" en Rotter dams, maar daarvan heeft-ie zich nóóit veel aangetrokken. Kapsones zijn hem vreemd. Niemand hoeft 'i ook in z'n hoofd te halen hem als "meneer Uiter- Foto: Herman van Dam "Jazeker, 't doet me wat. Ik vind 't heel erg, maar er komt een tijd... Nou ja, dat weet je. Klaar. Liever had ik 't langzaam afgebouwd, maar nou is 't ineens pats-boem." Chris Uiterwijk zegt het op de manier die iedereen van hem kent: geen kouwe drukte, geen gelamenteer, geen zelfbeklag, maar kort en bondig, een beetje stoer, té stoer misschien... Als de spreekwoordelijke donderslag bij heldere hemel komt de aankondi ging van zijn vertrek uit al die activitei ten waarin hij in Soest een hoofdrol speelde - en dat zijn er bepaald niet weinig - al zijn mensen die hem van nabij kennen intussen al enige tijd op de hoogte. Met z'n bijna 75 jaar is Chris de laatste jaren wat aan het tobben geslagen, met als gevolg veelvuldige bezoeken aan dokters en ziekenhuizen. Dat is hem niet in de kouwe kleren gaan zitten. De laatste tijd is zijn leven voor een niet ge ring deel gevuld met onderzoeken en het lichamelijk ongemak houdt hem meer thuis dan hem lief is. "Ik kan niet lang van huis weg." Dat betekent dat hij zich noodgedwon gen terugtrekt uit de werkgroep Vrij willig Natuurbeheer ("Bijltjesdag"), waarvan hij de oprichter en de grote animator is, net voor het 14e knotsei zoen van start gaat, maar ook zijn be moeienis staakt met de Boomplantdag ("misschien kom ik wel even kijken"), de natuur-educatie op de scholen, de commissie Milieubeheer en al die ande re werkgroepen en comités waarop de "Soester tuinkabouter" - Chris' geu zennaam, hem ooit verleend door bur gemeester Corver - in de loop der jaren zijn stempel heeft gedrukt. Neus op de feiten Met de jeugd had Chris al die tijd een bijzondere band. "Vorig jaar heb ik nog 300 kinderen in het bos gehad. Alleen op die manier kun je ze met hun neus op de feiten drukken.'' Hij was graag ge zien op de scholen, maar ook ver buiten Soest kent men hem als natuurbescher mer bij uitstek, een uitvloeisel van zijn "optredens" tijdens werkweken die in de jeugdherberg werden doorgebracht. Ook de Kinderboerderij - waarvan hij mede-oprichter is geweest en waarvoor hij een ton bij elkaar bietste - en de volkstuinvereniging De Uitwijk aan de Molenstraat hebben veel aan Chris te danken. De hele gemeente trouwens, want hij zorgde er vorig jaar voor dat er bij het nieuwe politiebureau weer een kerstboom kwam te staan. Niemand had er meer ellende van dan hij toen de boom viel onder de hand van een "stoe re" Soester, die zich in een café tot die laffe aanslag had laten opfokken. Nieuwe kerstboom Chris is dan ook bijzónder in zijn nopjes met de aankondiging dat er weer een Feest op de Zuidpromenade bij Wes terhof, Want prijzen geven is altijd tof. Het is haast Sinterklaas, Dus ben ik maar gaan dichten als een dwaas. Zoals u weet bestaat de zaak 10 jaar, 5 Jaar hier, 5 Jaar daar. Hans repareert veel electronicadingen. De klanten staan vaak om een goede re parateur te springen. Want alle mensen kunnen wel even zonder, Maar na een dag missen ze toch dat wonder. Dus Hans repareert zeer snel en goed, En heeft bij een oude KTV ook nog moed. Soest in het bijzonder - "Ben Joosten van Artishock, die heeft me bewust ge maakt" - en hij begon op verzoek van Jan Visser met z'n natuurlessen op school, wat hij twintig jaar heeft volge houden. "Ik ben altijd een rare opsode mieter geweest," klinkt het uit zijn mond. De natuur stond altijd voorop. Niet alleen de jaren bij de boer, maar vooral ook zijn vrienschap met meester Van Elmpt - de vriend van Rinke Tol man - heeft veel bijgedragen tot zijn ontwikkeling op dat gebied. "Van Elmpt was een bescheiden man; dat hebben ze van mij nooit kunnen zeg gen." Vanuit die natuur-betrokkenheid nam Chris ook zitting in allerlei commissies, zoals de Park-commissie, de Eng-com- missie, de Kerkpad-commissie, en al lerlei andere werkgroepen, die niet gauw een vergeefs beroep op hem de den. Op die manier legde hij ook zijn kontakten met de gemeente en ontston den zijn vriendschappen met de ambte naren en de burgemeesters Corver en Scholten. Wens Aan het eind van zijn "loopbaan" is Chris niet ontevreden over wat hij heeft kunnen bereiken, maar toch niet hele maal gerust op de verdere ontwikkelin gen in Soest. "Het is m'n oprechte wens dat Soest z'n grenzen in acht zal weten te nemen. Met 45.000 mensen heeft het z'n maximale omvang, en dan moeten we eens stoppen. Niet verder bouwen, de groene bufferzones handhaven, de open rand langs de Lange Brink zo hou den. Soest is mooi. Soest moet Soest blijven, en er moet dus zéker geen bos grond verkocht worden!" klinkt het be zwerend. Soest zal Chris Uiterwijk - de trotse be zitter van de bronzen "knotter" van de Stichtse Milieufederatie, de Gouden Oliebol van Progressief Soest en de Mi lieupenning van de gemeente Soest - nog vaak missen... ócliuitemakeiu Doorgaan "Het belangrijkste is dat de dingen doorgaan," aldus Chris in een vraagge sprek naar aanleiding van zijn plotselin- "ge "opstappen". Wat dat betreft kan hij er met een gerust hart tussenuit, vindt hij zelf. "Bijltjesdag" draagt hij over aan het onderwijzers-duo Ben Hoekstra en Ad van den Herik, twee trouwe metge zellen in de ploeg van wilgeknottèrs. "Ik heb 't veertien jaar lang getrokken, mis schien een beetje dictatoriaal, maar 't is altijd goed gegaan. Er zijn zoveel din gen die al snel op hun kont gaan, maar ik ben dankbaar dat ik veertien jaar met zo'n fijn stelletje mensen heb mogen werken. Ik kijk met plezier terug." Ook op de scholen zal Chris niet meer te zien zijn. Dat werk laat hij voortaan over aan Dick Neuteboom, de milieu- educatief medewerker van de afdeling Milieu van de gemeente, waarmee Chris een uitstekende relatie heeft op gebouwd, evenals met de afdeling Groen en Recreatie. Met die mensen kan hij zogezegd "lezen en schrijven". Hij blijft zo lang mogelijk alles maken, En probeert de kosten te bewaken. Want niet iedereen heeft dat geld- boompje in de tuin Of heeft een liggend fortuin. Zo hielden zij het 10 jaar vol En in het zaken doen hebben ze nog steeds lol. Op vrijdag 17 november trokken zij de kassabon Van de klant die de hoofdprijs won. Dit was een reischeque naar keuze, Dus de winnaar(res) kan bij het reisbu- ro gaan neuzen. Ook waren er nog andere prijzen te ver delen. Een andere gelukkige kan met een we reldontvanger spelen. Nummer drie krijgt een Siemens walk man Want als Siemens dealer weet Hans daar alles van. De laatste prijs een cassette pakket tot besluit En dan zijn alle prijzen er weer uit. Dan gaan Hans en Marjo weer rustig Winnaars bij Hans Westerhof zijn: Eerste prijs mevr. Lancee. Tweede prijs Gaarenstroom. Derde prijs 't Lam. Vierde prijs mevr. Vetkamp. verder met de zaak, Want dat is nu eenmaal hun taak. Heeft u aan Hans nog vragen Tussen 11.30 en 12.30 uur kan u dat al tijd wagen. Hij is dan aanwezig in de zaak. Op zaterdag is hij er ook heel vaak. Dus tot ziens op het Zuidpromenade plein Want winkelen is daar leuk voor groot en klein. Het plein en omgeving voldoet aan vele wensen Van radio tot contactlenzen. Ze willen nog meer winkels in Hartje Zuid Maar praten met de gemeente helpt geen fluit. Toch gaan zij door met volle moed Want Soest-Zuid blijft toch ontzettend goed. Eén tablet opgelost in een warm bad, zorgt voor een mild bruisende bron. Vermoeide'' en gespannen spieren komen tot rust. De bloedsomloop wordt gestimuleerd en de lichaamsenergie wordt weer opgewekt. Instituut voor gezichts- en lichaamsverzorging Burg. Grotbestraat 25 - Soest - Telefoon 02155 - 2 04 88

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1989 | | pagina 23