Bij ons op
wyzien
u graag
Meningen
van lezers
Studio Karla Karwoczik
Ouderdom
AWW
14
DONDERDAG 28 DECEMBER 1989
SOESTER COURANT
PAGINA 15
Onttaald
SOEST
wensen U een fijn,
gezond
en stralend 1990
Afbouw Eemland:
een goede keus
Nakaarten
(fl> _/Hiy"EIDO cMARlA GALLAND
Politie verleent hulp
En dat begrijpt u best. Want
tevreden klanten zijn de pijlers
yvan onze optiekzaak. Wij
helpen u ook graag. Met een
aparte bril of gewone uit-
stekende service.
Dat wist u toch al?
Jan Visser heeft een nacht doorge
bracht in de zusterpost van het ver
zorgingshuis "Molenschot", van 's
avonds kwart vóór elf tot 's morgens
half acht, in de nacht van zaterdag 9
december op zondag 10 december
In deze extra-aflevering van zijn co
lumn "Bij Ons Op Soest" tussen
kerst en nieuwjaar doet hij verslag
van zijn ervaringen.
Twee zusters deden de nacht- ver
pleegkundige Bieneke Bolwijn (54)
en de gediplomeerde verpleeghulp
Margaretha Ramsqedith (42). Om
de privacy van de bewoners te bewa
ren zijn de overige namen in dit arti
kel gefingeerd. De foto's zijn ge
maakt door Herman van Dam.
Spanning
02.00 uur. De bel. Mevrouw Roos (86)
zit op de ziekenzaal met haar benen
buiten bed. Ze moet maar haar werk,
zegt ze. Dat kan niet en ze krijgt een
bitter drankje voor de rust. Vanuit een
andere kamer komen onsamenhan
gende kreten. Daar ligt mevrouw
Thielemans. Ze is honderd jaar. De
zusters zijn gek op haar. "Mijn schild
padje", zegt Margaretha vertederd en
knuffelt haar even.
02.20 uur: Mijnheer van Es belt voor
de derde keer. Hij vloekt en moppert
alles bij elkaar. Hij schijnt over de hele
wereld gezworven te hebben, wil nu
cola en geen appelsap en krijgt een pil
letje tegen de pijn.
Molenschot telt 150 inwoners. De ge
middelde leeftijd is ruim 85 jaar. Een
continubedrijf van zeven keer vieren
twintig uur in de week waar 120 men
sen mee bezig zijn. Zeventig vrijwilli
gers, uit de kerken, van familie, van de
Zonnebloem en via de Vacaturebank,
Molenschot bij nacht... Er brandt al
tijd wel ergens een lichtje.
Het woord is vlees noch vis
geworden, wat heet, gesmoord
in klank en kreet.
Het mag geen naam meer hebben.
Gestoort, discommunicatie:
tekens van wartaal, geen verhaal,
sprakeloos, tongval zonder relatie,
lieve taal, ik kan je niet verstaan.
Buiten in de ochtendschemering
kraait voor de derde maal
een schorre haan: ontluistering.
J.V.
Bieneke Bolwijn sorteert de medicij
nen, een karwei dat uren in beslag
neemt.
Spelregels: Alleen brieven van maxi
maal 250 woorden, die betrekking
hebben op Soest, worden geplaatst.
Anonieme brieven of brieven onder
pseudoniem worden geweigerd.
De redaktie behoudt zich het recht
voor brieven zonder opgaaf van re
denen in te korten of te weigeren.
Plaatsing houdt niet in dat de redak
tie met de inhoud instemt.
Astrid, Janny en Carla
voor een praatje met de bewoners is er
niet. Daar is veel behoefte aan 's
nachts. Want zo'n nacht duurt ver
schrikkelijk lang voor oude mensen.
Slaapmutsje
24.15 uur: Mevrouw Cloosterman op
de tweede étage wil naar bed. Ik volg
Margaretha naar boven. Eigenlijk mo
gen de nachtzusters niet de lift gebrui
ken. Mijnheer Cloosterman zit nog ge
zellig te roken met een slaapmutsje
vóór zich op tafel. Zijn vrouw wordt in
bed geholpen terwijl Herman van
Dam en ik een praatje met hem ma
ken.
Op de eerste étage brandt een rood
lampje bij mevrouw Landman, die
zeer moeilijk ter been is. Het naar bed
gaan wordt een ritueel, dat minstens
een kwartier duurt: "Hebben jullie
niet twee nieuwe benen voor me?"
In de zusterpost is geen radio, geen te
levisie. Alleen een ouwerwetse slin-
gerklok. De beide verpleegsters heb
ben geen tijd voor verstrooiing. Ze
hebben ook geen behoefte aan geluid.
Iemand kan wel eens op de vierde ver
dieping met een stok op de vloer bon
zen. Je moet alles kunnen horen in het
grote gebouw.
Opstaan
01.00 uur: Het is tijd om de ronde te
doen langs de zieken. De ledikanten
worden met een soort voetpomp op de
juiste hoogte gebracht. Beddestangen
ratelen. Bijna iedereen wordt ver
schoond, katheters verwisseld. Enke
len worden gedraaid, worden behan
deld. Mevrouw Frankenvoort ligt te
zingen: paradiso met je palmenstrand.
De zusters zingen zachtjes met haar
mee.
Er gaat weer een bel. Op de derde ver
dieping is iemand gevallen in haar ap
partement en op de eerste brandt ook
een lampje. Als Margaretha daar naar
binnen gaat, blijkt de bewoonster al
weer te slapen.
Terug naar de ziekenafdeling. Mijn
Zwaan (93) glimlacht als hij wordt toe
gedekt en een aai over zijn wang krijgt.
Ga maar lekker slapen. Morgen is het
zondag. Ze moeten opstaan, want dat
is beter voor de bloedsomloop en de
ademhaling.
01.30 uur: Bieneke wijdt zich weer aan
de medicijnen. Ze houdt van de nacht.
Al twaalf jaar werkt ze parttime in Mo
lenschot: twee keer vier nachten in de
maand. De nachtdienst heeft voor
haar iets aparts. Dan is ze eigen baas,
kan ze zelf haar tijd indelen en ze heeft
een eigen verantwoordelijkheid.
Ze vertelt over jaar opleiding vroeger,
toen ze veertien dagen achter elkaar
nadhtdiensten moest draaien. Ze
werkt nooit meer overdag. Ze vindt het
heerlijk om 's morgens vroeg lekker
naar huis te fietsen. Ze woont in Soest
en is lid van het Motet- en Madrigaal
koor en van de Cantorij in de Oude
Kerk: alt.
"Sommige oudjes willen echt niet
meer," zegt ze, "willen maar liefst dat
het afgelopen is." Dat maakt haar wel
eens opstandig, als ze meemaakt hoe
jonge mensen in de bloei van hun leven
om haar heen wegvallen. Ze heeft zelf
nog een moeder van 87.
Margaretha Ramsqedith, midden in
de nacht onderweg naar een bewoon
sters.
In de Soester Courant van woensdag 20
december j.1. werd weer aandacht ge
wijd aan het sluiten van de Scholenge
meenschap Eemland. Het bestuur zou
een jojo beleid voeren, anderzijds dap
per zijn om de school voor afsterven te
sluiten. Met slechtwillenden (het team)
is het slecht werken.
Een en ander klinkt niet bepaald posi
tief en daarom kan het artikel weer twij
fel en verwarring veroorzaken bij ou
ders/verzorgers en andere niet direct
betrokkenen. Iedereen zal er bij gebaat
zijn om aan verkeerde gedachten en on
duidelijkheden een einde te maken.
De school is in de afgelopen periode
door een ruwe zee gegaan. Het aantal
leerlingen is onder de norm (240) geko
men en de prognoses voor het leerlin
genverloop zijn verre van rooskleurig.
Dit leidde tot de conclusie dat de school
moet sluiten. Heel jammer, maar een
hard gegeven.
Verschil van inzicht was er alleen over
de lengte van de afbouwperiode, name-
lijke 1990 of 1991. Zowel het bestuur
als de medezeggenschapsraad hadden
elk voor hun eigen standpunt gegronde
redenen.
Het vervolg van de ontwikkelingen
heeft nieuwe feiten en argumenten ge
bracht die mede aanleiding gaven tot
een heroverweging van besluitvorming.
Hierbij speelden onder andere: betrok
kenheid van ouders, oplossingen voor
kantoorpraktijk en ISK-leerlingen, fa
ciliteiten vanwege het Ministerie van
Onderwijs bij sluitingprocedures en als
belangrijkste de verbeterde en groeien
de motivatie van het schoolteam.
Het schoolteam is vele keren onder
werp van gesprek geweest. Tot in het
artikel van vorige week werd het ver
trouwelijke rapport aangehaald. Waar
het rapport ter sprake kwam was het ge
bruik nogal eenzijdig en daardoor uit
zijn verband. Graag wil ik er een halt
aan toeroepen om zonder volledige in
formatie een team in zijn geheel over
een negatieve kam te scheren.
Het bestuur heeft zich van de vernieuw
de motivatie van het team eerst verge
wist alvorens tot heroverweging over te
gaan. Na een uitvoerige bespreking is
een weloverwogen gelijkluidend stand
punt bereikt.
Het bestuur koos niet de weg van de
minste weerstand door eenvoudig vast
te houden aan zijn eerste besluit. Het
getuigt van zelfrespect en verdient
waardering dat zij de moed hebben ge
had en de wil hebben getoond om hun
besluit bij te stellen.
Gelukkig is de goede beslissing geno
men voor de leerlingen en hun ouders/
verzorgers:
- de eersteklassers kunnen volgend jaar
in de tweede hun basis afmaken en dan
een andere school kiezen;
- de derdeklassers kunnen volgend jaar
hun examenjaar doen en het diploma
behalen;
- voor de ISK-leerlingen is er meer tijd
om een andere goede oplossing te vin
den.
Bestuur, leiding, schoolteam en MR
hebben op zich genomen om de school
op een waardige wijze en verantwoord
naar de einddatum 1 augustus 1991 te
leiden. Wijsheid en sterkte worden hun
hierbij toegewenst en een voorspoedig
1990.
L.J. Sneep
(ouder/voorzitter M.R.)
De opwinding die ontstond over het feit
dat Sinterklaas de Zwarte Piet kreeg
toegespeeld was een betere zaak waar
dig. De sluiting van de Scholengemeen
schap Eemland kwam als donderslag
bij heldere hemel. Had nu geen enkele
officiële instantie de bui zien hangen?
Alle anti-handtekeningen ten spijt is de
bouw van het omstreden zwembad ge-
Onttakeling
Vóór ik me meld in de zusterpost van
Molenschot loop ik de ziekenafdeling
in waar twintig mensen liggen. Vier op
één kamer, meer vrouwen dan man
nen. De lichten zijn al lang uit, er
wordt nog niet geslapen. Ze zijn heel
oud en heel alleen. Sommige deuren
staan op een kier. Onder één van de
bedden zie ik een knuffeldier liggen,
dat uit bed is gevallen. Het is een wol
len konijntje.
"Kom, mijn lief mens, je staat niet al
leen" is een uitspraak van de theoloog
Prof. Dr. E.C.F.A. Schillenbeeckx
(75). In een televisieportret van de
IKON vertelde hij de vorige week geen
angst te hebben voor de dood, maar
wel bang te zijn voor lichamelijke pijn
en onttakeling. Ik wil wel eens één
nacht de ouderdom meemaken bij ons
op Soest.
Medicijnen
De avonddienst van zes tot kwart voor
elf vertrekt: Doei! Goede wacht!
Sterkte! Bieneke maakt aanstalte de
medicijnen te sorteren voor morgen.
Op grote dienbladen staan tientallen
plastic bekertjes zo groot als een eier
dopje met soms wel vijf of zes verschil
lende pillen, capsules en tabletjes. Er
zit een ingewikkeld systeem aan vast
van dosering en verdeling. Het rode
dienblad is voor morgenochtend 8 uur,
het gele voor 12 uur, het blauwe voor 5
uur en het witte voor 's nachts. De me
dicijnen zitten in een grote kast met 60
laden en aan de hand van een kaartsys
teem moet ze de pijnstillers en genees
middelen verdelen op naam, op ka
mer, op étage. Het lijkt wel of heel Mo
lenschot iet slikt. Later in de nacht
blijkt dat ze uren bezig is met uitsorte-
ren. Het is één van de uiterst zorgvul
dige taken van de nachtwacht. De dag-
ploeg heeft er geen tijd voor. Er mogen
geen fouten gemaakt worden.
Er is voor mij koffie met appelgebak.
Piepers
23.00 uur: Margaretha heeft al twee
bewoners naar bed gebracht op de der
de étage. Mevrouw Versluis vraagt om
een slaaptablet, maar dat krijgt ze nog
niet. Misschien om twaalf uur een half
tabletje en dan maar even aanzien. Ze
is gerustgesteld. Haar buurvrouw moet
geholpen worden met uitkleden. Ze
kan onmogelijk alleen in bed komen.
Eerst maar even koffie. Op tafel staan
twee teletracers, piepers die aangeven
dat er een bel gaat. Op het bellenbord
in de gang geeft een lichtsignaal aan op
welke verdieping boven de kamerdeur
een rood lampje begint te branden. De
twee piepers moeten rechtop staan,
want anders doen ze het niet. Van de
goede orde: de zusterpost is er voor
héél Molenschot.
Het dagrapport wordt gelezen. Ik lees
achter verschillende namen diverse
opmerkingen als: klaagt over pijn in de
rug, extra controle, practoclys, micro-
lax, dacht dat het heel slecht met hem
ging, was wat in de war, paracetamol,
duizelig, benauwd, behoorlijk nat, etc.
etc. Onder het verslag staan de namen
van de dagzusters en de vrolijke groet:
"Tjuus, tot morgen!"
Water
23.45 uur: De zoveelste bel al. Marga
retha gaat naar boven met een stapel
pampers en een grote plastic comozak.
Mevrouw Van Asselt heeft een gebro
ken pols en kan alleen niets beginnen.
Ze moet worden geholpen. Een paar
andere bewoners krijgen nog wat wa
ter te drinken, want ze hebben koorts.
Bieneke hoort tikken op de ziekenaf
deling. Eén van de mannen is nieuw op
de ziekenzaal. Hij moet nog wennen.
Neuriërend loopt ze naar de mannen
zaal: wie ligt hier te spoken? Het is
nacht hoor! Ze stopt iemand onder en
regelt een nachtlampje. Water. Ik durf
nu ook mee naar binnen en raap het
konijntje op.
Eigenlijk is het veel te druk, zo'n nacht
voor twee verpleegsters, vindt Biene
ke. Drie zusters zou beter zijn. Tijd
assiteren van het puntenwinkeltje tot
de spelmiddag, van koffieschenken tot
handwerken en nog veel meer. "Als we
die niet Jiadden zou Molenschot als
een kaartenhuis in elkaar storten,"
zegt de directrice plastisch.
Mijnheer de Vries kan ook niet slapen.
Morgen wordt hij opgehaald en mag
hij naar de kerk waar hij lange tijd niet
is geweest. Hij verheugt zich erop en de
spanning houdt hem wakker. Sommi-
genkrijgen zelden bezoek van familie,
kinderen of kleinkinderen. Molen
schot is er toch goed voor.
Soep
03.00: Buiten kraait een haan en nog
één. In de zomer begint dat kraaien
nog vroeger. De meeste bewoners sla
pen erdoor-heen en zijn er aan ge
wend.
Margaretha is geboren in Suriname en
woont in Baarn. Haar ouders stammen
uit India. Ze woont ai 22 jaar in Ne
derland en komt uit een gezin van zes
tien kinderen. Ze is een ervaren ver
pleeghulp en werkte in Suriname in
een ziekenhuis.
De nachtdienst bevalt haar prima: ze
ven nachten op en zeven nachten vrij.
Ze werkt veertien nachten in de
maand. Overdag vindt ze het leven in
Molenschot te gejaagd, te gespannen.
Ze houdt ervan 's nachts rustig "de
belletjes" langs te lopen.
Het is dankbaar werk, ik doe het
graag". Ze kan niet fietsen en moet
met het openbaar vervoer naar huis.
Als ze thuis komt, slaapt ze meteen in
tot 's middags vier uur.
Er is soep. Daarna gaat Margaretha de
keuken in om alles klaar te zetten voor
het ontbijt. Straks heeft ze geen tijd
meer en daarom begint ze alvast. De
kopjes worden netjes in een rij gezet en
op wagentje, precies op zaal. Ze maakt
boterhammen klaar en pap. De mees-
ten gaan om zeven uur 's avonds al naar
bed en lusten wel wat om half zes 's
morgens.
03.30 uur. Bieneke w rijft in haar ogen
en duikt even in haar lijfblad "Trouw
"Jij moet ook even zitten", zegt ze te
gen Margaretha. De tijd gaat sneller
dan ik dacht. Er is een toetje van rijste
brij.
Thee
04.00: Er kraaien weer een paar kren
gen buiten. We praten over de nieuwe
busregeling, waarin Molenschot niet is
opgenomen. Dat wordt in het nieuwe
jaar lopen naar de Dalweg. Door de
slechte verbinding moet Margaretha
een uur wachten voor ze de bus naar
Baarn kan nemen.
04.30 uur: We gaan weer alle zieken
zalen langs: omdraaien, verschonen,
luisteren. We gaan ook naar boven. De
zusters kijken hier en daar door de
brievenbussen naar binnen. Sommi
gen zijn al wakker. Op de gang staan
de ontbijtwagentjes klaar voor de och
tendploeg. Vroeger werden de boter
hammen al vantevoren gesmeerd met
jam, zodat ze doorweekt waren. Nu ge
beurt het beleggen op de kamers zelf.
Wanneer men liet helemaal aan de be
woners overlaat, eten velen niet en
droogt het brood uit in de broodtrom
mel.
05.00 uur: We drinken thee met een
biscuitje. Margaretha draait watjes
voor de insulineprikken.
05.30 uur: Nu gaat het gebeuren. Het
ontbijt wordt geserveerd op de zieken
zalen. Wakker worden! Eten! We lo
pen met de karretjes van deur naar
deur.
De honderdjarige mevrouw Thiele
mans eet met smaak. Anderen krijgen
het met moeite naar binnen. Ik geef le
peltjes pap aan mijnheen Pomp en
probeer met hem te praten. Maar nie
mand zegt hier iets. Ondertussen gaan
er weer overal belletjes. Mevrouw van
de Velde krijgt kleine stukjes brood en
melk. De meesten vallen meteen weer
in slaap. De rust keert terug. De stilte.
07.00 uur. Afwassen. De keuken
wordt netjes opgeruimd. Bieneke
schrijft haar nachtrapport.
07.30 uur. De ochtendploeg arriveert.
Ik neem afscheid. De autoruiten zijn
licht bevroren. Soest is op zondagmor
gen vroeg uitgestorven.
Slaap heb ik niet meer.
JAN VISSER
Even uitblazen op de zusterpost.
Instituut voor gezichts- en lichaamsverzorging
P A R U S
Burg. Grothestraat 25 - 3761 CK Soest
Telefoon 02155-204 88
woon van start gegaan. Weer een presti
ge object?
Het appartementen-complex op de
plaats van het Oranje Hotel wordt zo
complex dat het haast op straat komt te
staan en als de Lindenhof helemaal vol
met Albert Heyn gebouwd wordt, dan
is er echt geen grond verspild!
De bouw van huizen op de parkeer
plaatsen van het nieuwe gemeentehuis
is daar ook een voorbeeld van, maar
geen nood: het gemeente personeel
gaat gewoon naast het werk wonen, dan
zijn de parkeerplaatsen overbodig en er
komt geen gezeur over het reiskosten
forfait.
Intussen zijn de kandidatenlijsten voor
de komende gemeenteraadsverkiezin
gen aan de openbaarheid prijs gegeven.
Bij D'66 was er al meteen gezeur omdat
een onervaren dame op de plaats gezet
was van een goed ingewerkte heer! Het
CDA moest zijn bloedgroepen in de ga
ten houden. Waren er geen donor da
mes? Bij de PvdA was de directeur van
een zwarte school het zwarte schaap.
Misschien had zij haar clubgenoten iets
te vaak de les gelezen!
De V.V.D. hield een 70-jarig raadslid
in ere. Slim bekeken, want het gestaag
groeiend aantal bejaarden kan best een
eigen vertegenwoordiger gebruiken.
Mits het een soortgenoot is. Tip voor
jonge(re) bestuurders: probeer vast te
bedenken hoe je je eigen seniorentijd
wilt invullen, dan kom je niet zo gauw
voor verrassingen te staan.
En bij alle te nemen maatregelen zou
het niet verkeerd zijn als de belangheb
benden een woordje mee zouden mo
gen spreken.
De jeugd van Overhees zit immers
overal, behalve in de zo leuk voor hun
bedachte zitkuil, en alweer een woon
wensenenquête voor senioren, terwijl
er geen grond meer is, heeft weinig nut.
En dan moest het stijlvolle gemeente
wapen plaats maken voor een (onge
vraagd) wat kinderlijk logo. Niet zo'n
succes, maar dat logo is te duur geweest
om zomaar weer af te danken. Het moet
trouwens toch maar blijven, want de
maker heeft, eerlijk is eerlijk, een voor
uitziende blik gehad. Dadelijk zit al het
natuurlijks van Soest immers alleen nog
maar in het logo!
En moest Soest nu echt zo nodig lid
worden van het vredes platform? In ei
gen gelederen rammelt het aan alle kan
ten. Iedereen zit iedereen in de haren.
Hopenlijk zal er in 1990 minder gekra
keel zijn!
E.G. Timmer-Geerlings
De politie werd in het weekeinde om as
sistentie gevraagd door een inwoner
van Soest, die zijn vrouw met spoed
naar het Academisch Ziekenhuis wilde
brengen omdat haar stoma verstopt
was. De man ontdekte echter onderweg
dat zijn benzine op was. De politie aar
zelde niet en bracht de vrouw naar het
AZU; waar ze op tijd geholpen kon
worden.
i Van Weedestraat 87 - Soest - Telefoon 02155 - 1 71 20
