UUR
Ai
'Het geloof is zo groot, daar hebben we
allemaal maar een klein stukje van'
Cabaret-spektakel bij de Boshoeve
JPi--ttP-*-
Ds. Van Heijst neemt afscheid van Wilhelminakerk
itÉsl
Een schoon Soester milieu?
Het gaat ook u aan
Laatste kans
Dorpshuis Soesterberg wil meer
subsidie voor gezond beleid
Wie aan sport doet
leest de Soester Courant
j
Prijzen in plantenkweekwedstrijd
Verkeersmaatregel
tijdens Jamborette
CADEAU VOOR ONZE KLANTEN
Wem Van Oosten
fotoservice
Foto-vakantietips van de vakman
Scholieren winnen prijs met
'landschapswerkstuk'
r
WOENSDAG 11 JUL11990
SOESTER COURANT
PAGINA 12
'■y'i
"Hïer zocht ik vooral de verscheiden
heid van het predikantswerk: de kerk
diensten, het pastoraat, maar ook de
catechese, het kringenwerk, het over
leg en de samenwerking met andere
kerken en predikanten en al die ande
re activiteiten waar je mee te maken
krijgt. Allemaal belangrijk, maar er
treedt wel veel versnippering op. Daar
zoek ik wat ik maar noem de 'verdie
ping', de concentratie op de eerste ta
ken van een predikant: de kerkdienst
en het pastoraat. Puur het omgaan met
mensen in hun persoonlijke situatie,
met hun levensvragen en geloofspro-
blemen."
"Hier" is Soest, in het bijzonder de ge
reformeerde Wilhelminakerk; "daar" is
Almkerk, de nieuwe standplaats van
dominee H. van Heijst, die aanstaande
zondag afscheid neemt in een kerk
dienst die alleen al daarom een beetje
bijzonder zal zijn, al is de predikant
wars van de onvermijdelijke "toeters en
bellen" die daaraan doorgaans te pas
komen. Na zeseneenhalf jaar Soest -
voorafgegaan door het Drentse Pesse
en het Franse Parijs - vertrekt het gezin
Van Heijst binnenkort naar de Bra
bantse gemeente, gelegen tussen de
grote rivieren.
"Veranderen is leuk, al weet je nooit
waardoor je keus precies wordt geleid.
Pesse was m'n eerste gemeente. In Pa-
rijs was het werk toegespitst op de pro
blematiek van een (protestantse) min
derheid in een (katholieke) samenle
ving en hier in Soest trok me vooral de
uitbreiding en de verscheidenheid van
het werk. Ik heb dat met veel plezier ge
daan."
In zijn nieuwe gemeente hoopt hij meer
toe te komen aan wat hij als zijn essen
tiële taken ziet: naast de kerkdiensten
het persoonlijke pastoraat. "Mensen
zitten vol ervaringen en vragen: echt
scheiding, ziekte, dood, de omgang met
de kinderen, depressies. Om daarin met
hen op weg te gaan kost veel tijd. Hier in
Soest is dat pastoraat wel eens een sluit
post. Alles ligt zo vast; je agenda is
voortdurend gevuld en dat gaat ten kos
te van de bezoekjes die je zou willen af
leggen."
In elk geval hoopt hij in Almkerk min
der meegezogen te worden in de "enor
me vergadercultuur", die o.a. de vrucht
is van het democratiserings- en oecu-
meniseringsproces van de afgelopen 25
jaar. "Iedereen mag meepraten en we
staan gelukkig open voor 'Samen Op
Weg' en alles wat zich in en om de Raad
van Kerken afspeelt. Dat is een goede
zaak; daar kies je als kerk ook voor.
Maar in de praktijk loopt het meeste
werk over de schijf van de predikant, en
dat kost veel tijd."
Tikkeltje behoudend
Wat Almkerk precies "voorstelt" weet
hij nog niet. "Er zijn een grote hervorm
de en een grote gereformeerde kerk, en
verder zijn er een paar katholieken
waarop we dus zuinig moeten zijn. Ver
der is het misschien een tikkeltje behou
dend." Ds. Van Heijst spreekt beslist
tegen dat zijn keuze voor Almkerk mo
gelijk is ingegeven door een stukje
heimwee-naar-hoe-het-vroeger-was.
"Het gaat me meer om de overzichte
lijkheid. Hier in Soest ervaar ik elke
week als een hordenloop: je maakt
steeds weer sprongen naar wat er nog te
wachten ligt. Je werkt elke week drie
dagdelen per etmaal en dan kom je hij
gend bij de zondagse kerkdienst aan,
die ik altijd heel minutieus voorbereid,
en dan is het alweer maandag... Ik heb
echt behoefte aan meer ruimte en over
zichtelijkheid om aan dat pastoraat toe
te komen. Dat noem ik verdieping. As
pecten als democratisering en oecume-
nisering zouden over meer mensen
moeten lopen dan nu het geval is, maar
ja... dat is het eigene van Soest."
Dat Almkerk als enigszins "behou
dend" te boek staat stoort hem niet.
"De kerkeraad heeft me juist gevraagd
wat eigentijdser elementen in te bren
gen, zoals in het kringenwerk en de li
turgie." Of hij in het "broeinest van de
Afscheiding" (zoals zijn hervormde
collega Greive Almkerk niet zonder
ironie heeft genoemd) nog iets van een
"gereformeerde identiteit" terugvindt
houdt hem slechts in zoverre bezig dat
het hem wel benieuwt of van die "kerk
scheuring" - Almkerk was na Ulrum de
tweede gemeente waar in 1834 de uit
tocht plaatsvond waaruit later de Gere
formeerde Kerken ontstonden - nog
sporen te vinden zijn in de kerkelijke
praktijk. "IjLn is dat dan alleen maar tra
ditionalisme, kun je je afvragen, of is het
echte 'bevindelijkheid', een vorm van
eigen geloofsbeleving?"
Bevindelijkheid
Bevindelijkheid, beaamt hij, is in gere
formeerde kring doorgaans een beetje
verdacht gevonden. "Maar dat is niet
terecht. Het staat mijns inziens tegen
over oppervlakkigheid. In Soest heb ik
wel vaak ervaren dat een kerkdienst,
hoe goed ook 'neergezet', altijd snel
weer weg is. Ik heb wel eens het beeld
gebruikt van een pot met snijbloemen -
ze kunnen wel een paar weken staan,
maar ze schieten nooit wortel. Zo is het
ook met geloofsbeleving: als die steeds
opnieuw moet worden overgebracht,
zonder dat de mensen zelf op zoek gaan
naar het kontakt met de Heilige Geest,
missen ze de spiritualiteit die juist de
motor is die mij op gang houdt."
Wat hemzelf betreft spreekt hij met
geestdrift over die geloofsbeleving. "Er
kunnen in allerlei omstandigheden er
varingsmomenten zijn, maar ik heb dat
vooral bij de meditatie. Als je opengaat
en het licht erover valt, zoals bij de Em
maüsgangers en de Kamerling uit Mo
renland: het hart brandende - die mo
menten, dat vind ik mooi. Dat je ge
woon geen woorden genoeg hebt om
het achter elkaar op te schrijven. En het
mooiste is om dat aan de mensen over te
dragen."
Hij is graag alleen in zijn studeerkamer,
maar liefst niet altijd, want hij houdt van
de ontmoeting met mensen. "Kleine ge
sprekken van mens tot mens, groepsge
sprekken, maar elke zondag ook een
zaal vol. Dat is toch prachtig! Wie hééft
dat?" Daarin ligt de aantrekkelijkheid
van het predikantswerk, vindt hij.
Verfrissend
Zijn vertrek naar Almkerk is allerminst
zomaar een kwestie van solliciteren.
"Roeping en leiding, het zijn zware
woorden. Toch heb ik de verschillende
veranderingen nooit ervaren als carriè
re maken. Na verloop van een jaar of
vijf, zes treedt er altijd een zekere ge
wenning op. Dan is het verstandiger om
op te stappen, en ook de gemeente heeft
wel weer eens behoefte aan een andere
vent of meid. Dat kan heel verfrissend
werken. Het is niettemin een moeilijk
proces, dat losmaken, maar toch voel je
op een gegeven ogenblik: dat moet 't
worden. Het is een beslissing waar je
naartoe groeit en al beslis je natuurlijk
zelf, je staat er toch bij en je kijkt er
naar..."
Hij hecht niet aan zoiets als een gerefor
meerde identiteit. "Geloofs-integriteit,
dat vind ik veel belangrijker, en dat is
aanzienlijk meer dan de eigen nestgeur.
Hier in de Wilhelminakerk zien velen
het bijvoorbeeld nog als een opgave om
naar de Oude Kerk (het hervormde
"zusje", red.) te gaan, maar het gaat me
te ver om dan te spreken van een identi
teit. Het is dan meer een kwestie van de
vertrouwdheid met je eigen club. Dat
zegt me weinig. In Parijs wist je hele
maal niet of iemand hervormd of gere
formeerd was."
Terzijde merkt hij overigens op dat ook
na ruim zes jaar Samen Op Weg in
Soest-Zuid nog allerlei essentiële gege
vens over het kerk-zijn niet zijn inge
vuld. "Wat is de gemeenschap binnen
de_kerk? In de Oude Kerk zie je meer
profilering dan in de Wilhelminakerk.
Wij denken nog veel meer in termen
van geografische grenzen, al worden
die langzamerhand ook nogal poreus.
Maar je zoekt de eenheid in de gemeen
schappelijke geloofsbeleving. Op dat
terrein zijn veel dingen in ontwikkeling,
en de rol van de predikant is lang niet al
tijd even duidelijk. Hij maakt gelukkig
niet meer alleen de dienst uit, al is hij
dan de enige vrijgestelde en full-timer."
Afspraken nakomen
Na zes jaar Samen Op Weg had dat pro
ces wel verder kunnen zijn, geeft hij toe.
"Ik had dat ook wel verwacht. Maar dat
is allemaal niet zo gemakkelijk als het
lijkt. Het is geen zaak van gewoon doen
of niet doen, maar van afspraken nako
men, denk ik. Het is helaas zo dat ook
binnen de kerk collectieve besluiten
niet altijd individueel worden gedragen
en ingevuld. Dan valt de grond weer
weg."
"Anderzijds heb je atè predikant hier
heel veel ruimte voor je eigen ideeën.
We hebben hier al diverse 'aparte', ex
perimentele diensten gehad, waarin
meer dingen aan de orde gesteld kon
den worden, zoals de kerkdiensten zelf,
maar ook over vrouwen in de bijbel en
het probleem van de randkerkelijkheid.
Uit een enquête bleek dat 98 van de
Foto: Goos van der Wilt.
kerkgangers daar wel gelukkig mee
was, maar voor een nieuwe serie dien
sten is het toch weer moeilijk om mede
werking te krijgen. Er mag dan in de
kerk veel verdraagzaamheid heersen,
het vertaalt zich helaas wel eens als een
zekere vrijblijvendheid, en dat is jam
mer."
Dominee Van Heijst kijkt al-met-al te
rug op een plezierige tijd in Soest. Hij
beschouwt zijn vertrek naar Almkerk
zeker niet als een terugkeer-naar-het-
platteland, al heeft de verhuizing wel
consequenties voor het gezin en met na
me voor de studerende dochters. Toch
is Almkerk niet het andere eind van de
wereld: "Je zit hooguit een paar kilome
ter van de snelweg, dus dat valt allemaal
wel mee."
Groter dan jezelf
Dat zijn tijd in Soest erop zit ziet hij niet
als een echt "afscheid": "Welnee, je
gaat gewoon ergens anders verder."
Zijn laatste preek steekt voorlopig nog
in de tekstverwerker, waarvan hij het
gemak bij zijn werk tot zijn vreugde
heeft ondervonden, maar het staat al
vast dat ze zal gaan over Paulus' brief
aan de Corinthiërs (I;l), waarin :de
apostel uitspreekt dat hij ondanks alle
problemen toch blij is met de gemeente,
"omdat zij deelgenoot is van iets dat
groter is dan jezelf'. "Dat heb ik hier
ook jarenlang ervaren," aldus ds. Van
Heijst. "Het geloof is zo groot, daar
hebben we allemaal maar een klein
stukje van; ook de gereformeerde kerk
en zeker de Wilhelminakerk in Soest."
Beste Soesters,
Op mijn speurtocht door u w tuintjes ben ik een heleboel ondergrondse tanks te
gengekomen, Op dit moment zijn daarvan echter nog maar330 officieel bij de
gemeente gemeld met een aan u toegezonden enquêteformulier. Bij een hele
boel andere adressen vermoed ik echter wel, de aanwezigheid van een tank.
A lleen de mensen die zelf een tank bij de gemeente hebben gemeld krijgen een
vrijblijvendaanbod voor een gedeeltelijke subsidie voor het onschadelijk
maken van de tank.
Een heleboel mensen verkeren blijkbaar in de veronderstelling dat een reeds
onschadelijk gemaakte tank niet gemeld hoeft te worden. Toch is het voor de ge
meente belangrijk om te weten hoe de tank onschadelijk is gemaakt, al was het
alleen maar om deze adressen van de "lijst verdachte locaties" te kunnen
schrappen.
Bij deze nogmaals een laatsteoproep aan alle Soesters die een enquêteformu
lier hebben gekregen en dit nog steeds niet hebben opgestuurd (hoewel ze wel
een al dan niet onschadelijk gemaakte tank bezitten), dit alsnog te doen.
Formulieren zijn eventueel te verkrijgen bij de afdeling Milieubeheer, tel.
02155-93667.
N.B. Inmiddels zijn bijna oliemensen bezocht die hebben gemeld niet zeker te
weten of er in hun tuin een tank in de grond zat (ca. 250). Op minder dan 10
van deze adressen zat daadwerkelijk een tank.
Het Dorpshuis in Soesterberg heeft bij
de gemeente aangeklopt voor meer
subsidie. De hoge organisatiekosten
en de kleine zaalcapaciteit belemme
ren een lucratief evenementenbeleid.
Ook ontbreekt de ruimte om cursus
sen te geven waarvoor wel belangstel
ling bestaat onder de Soesterbergse
bevolking. Het huidige personeel kan
de drukte nauwelijks aan en het be
stuur voert het beleid uit in plaats van
het alleen te bepalen. Een verbouwing
en meer personeel staan daarom op
het verlanglijstje van het Dorpshuis.
Afgelopen woensdagavond volgde
over deze hogeré subsidie-aanvraag
een gesprek tussen de leden van de
commissie welzijn, volksgezondheid en
volkshuisvesting en het bestuur van het
Dorpshuis. De heer Van den Brink,
voorzitter van het bestuur van Stichting
het Dorpshuis pleitte voor deze verho
ging van de beschikbare middelen en
lichtte het nieuwe beleid van zijn stich-
ting toe. Volgens het bestuur kan het
Dorpshuis alleen na een verbouwing en
met meer personeel een winstgevend
beleid voeren. Nu kan het Dorpshuis
niet aan de vraag voldoen omdat de
ruimte en de middelen ontbreken.
Er is in het pand behoefte aan toneelac-
comodatie - een podium - voor optre
dens van de plaatselijke toneelvereni
ging. Deze verenging heeft laten weten
van het Dorpshuis gebruik te willen ma
ken, zodra de ruimte voldoende geou
tilleerd is. Het bestuur heeft door de uit
breiding van de activiteiten een aparte
vergaderruimte nodig. Bovendien heeft
het Dorpshuis onlangs het cursuspak
ket van C-drie en de medewerking van
C-drie aangeboden gekregen. Dit is uit
eindelijk op niets uitgekomen, omdat er
's middags wel ruimte, maar geen ani
mo voor deze cursussen was en 's
avonds wel animo maar geen ruimte.
Volgens het bestuur draait het Dorps
huis goed, maar zit de organisatie nu op
een breekpunt. Een extra subsidie van
104.050 gulden boven de normaal be
grootte subsidie van ruim 59.000 gul
den moet de stichting uit de problemen
helpen.
Manege de Boshoeve aan de Becke-
ringhstraat was afgelopen zaterdag het
toneel van een cabaret-spektakel, dat
werd gebracht door de groep MA-
RES. Deze cabaretgroep bestaat uit
acht enthousiaste personen die allen
op een of andere manier een binding
hebben met de Boshoeve.
Het gezelschap wordt gevormd door
Monique Meuser, Carla Boon, Tamara
Laseur, Karin Groot (die ook de regie
verzorgt), Ralph Nijhuis, Meindert
Boonstra, Marco van Biljouw en Bert
Hartog. De muzikale begeleiding was
van de groep Master Choice uit Putten.
MA-RES begon al in december vorig
jaar met de voorbereidingen. De zelfge
schreven teksten hadden uiteraard alle
maal betrekking op paarden, ruiters en
de manege. De 350 aanwezigen, al dan
niet betrokken bij de Boshoeve, kregen
op die manier een aardige spiegel voor
gehouden. Ze konden beurtelings scha
terlachen of een traan wegpinken bij de
liedjes en sketches, die uit het manege
leven gegrepen waren.
De cabaretgroep had zich verder verze
kerd van de medewerking van een flink
Foto: Goos van der Wilt.
aantal vrijwilligers voor het opbouw
van de zaal en de decors. De professio
nele lichtshow werd verzorgd door Bert
Reinders.
Vanmiddag reikt wethouder Mieke
Swinkels prijzen uit aan scholen die de
leukste bloemstukjes hebben gemaakt
in het kader van de plantenkw eekwed
strijd, die op initiatief van Floralia in
het afgelopen voorjaar is gehouden.
De uitreiking vindt plaats op de kin
derboerderij.
Alle scholen van Soest kregen begin
april een aantal "Floralia-plantjes"
aangeboden. Floralia is een werkgroep
van de vereniging Groei Bloei Soest,
die dat al sinds jaar en dag doet, in sa
menwerking met de gemeente. Doel is
de schooljeugd van nabij kennis te laten
nemen van en begrip te kweken voor
het groeiproces bij planten.
Dit jaar werd voor liet eerst de wed-
strijdvorm gekozen. Ook wordt er nu
een tentoonstelling gehouden, zodat de
resultaten van de kweek-activiteiten
ook buiten de scholen om gepresen
teerd kunnen worden. Scholieren met
"groene vingers" worden ook eventjes
in de schijnwerper gezet.
Van de plantjes die door de kinderen
zijn opgekweekt zijn de afgelopen we
ken allerlei bloemstukjes gemaakt. Een
deskundige Floralia-jury is alle scholen
langs geweest en heeft veertig stukjes
voor de tentoonstelling geselecteerd,
afkomstig van ca. tien basisscholen. Er
worden vier prijzen uitgereikt: de eer
ste, de tweede, de derde en de pech-
prijs. f f
Van dinsdag 24 juli tot vrijdag 3 augus
tus geldt voor de beide zijden van het
Heeserspoor een stopverbod. Deze ver
keersmaatregel staat in verband met de
Jamborette, die in die periode wordt ge
houden bij het scoutingcentrum De
Paltz. Het stopverbod geldt eveneens
voor de Paltzerweg: het gedeelte tussen
de spoorlijn Amersfoort-Utrecht en het
Heeserspoor-westzijde.
Voor het recreatieterrein De Bergjes
geldt een gesloten-verklaring voor al
het verkeer in beide richtingen, in ver
band met de inrichting van een nood
hospitaal op de Open Dagen van de
Jamborette: zaterdag 28 en zondag 29
juli.
Op die zondag geldt tevens een stopver
bod voor zowel de rechter als de linker
zijde van de Van Weerden Poelman-
weg, vanaf de spoorwegovergang
Soestduinen tot aan de openbare weg
van het Soester Hoogt. Voor al het ver
keer in beide richtingen geldt die dag
ook een geslotenverklaring - met uit
zondering van voetgangers - van het
Heeserspoor-westzijde. v
We hebben een héél
bijzonder cadeautje
voor u: het fototip-
boekje Daar zit een
foto in. Een kleurig
boekje boordevol origi
nele foto-ideeën en tips
hoe u zelf leuke
en mooie foto's kunt
maken. Het ligt voor u
klaar, zolang de voor
raad strekt
Bij elke filmaankoop: 1 vergroting met hoge korting!
Soesterbergsestraat 57 Winkelcentrum Soest-Zuid p2155-13109
Van Weedestraat 147 Soestdijk 02155-25942
De vakantie is een heerlijke periode,
maar helaas altijd te snel voorbij.
Dankzij foto's is het mogelijk ieder
moment weer te genieten van dat
heerlijke strand, het zonnige terrasje
of de prachtige natuur. Neem voor de
vakantie even de tijd om de camera te
controleren, zodat de vakantiefoto's
zondermeer stralend worden.
Wie zijn foto-camera een tijdje niet ge
bruikt heeft, maar nog wel een film in
het toestel vindt kan deze dan beter niet
meer voor vakantiefoto's gebruiken.
Om verzekerd te zijn van stralende
kleuren, kan men beter een 'verse' film
aanschaffen. Willem van Oosten kan
vertellen welke film het beste voor wel
ke vakantie-bestemming geschikt is.
Vooral als men een volautomatische
camera heeft, is het van groot belang
dat de batterijen die in de camera en flit
ser zitten, nog voldoende spanning af
geven. Op veel camera's zit een 'batte-
ry- check functie'. En in twijfelgevallen
laat men de spanning van batterijen
door de fotozaak doormeten. Het is
raadzaam in ieder geval een reserve-
setje batterijen mee naar de vakantiebe
stemming te nemen voor het geval men
ter plekke niet hetzelfde merk heeft.
Want het gebruik van verkeerde batte
rijen kan schadelijke gevolgen hebben
voor een camera!
Camera reinigen
Een camera heeft, net als alle andere
apparatuur, zo af en toe een reinigings
beurt nodig. Stof aan de buitenkant van
de camera kan men met een blaas-
Wie nu een aantal voorbereidingen
treft, kan straks stralende vakantiefo
to's maken.
kwastje verwijderen. De lens kan
schoongemaakt worden met een len
stissue of speciale reinigingsvloeistof.
De meeste moderne camera's hebben
een klein en handzaam formaat. Toch is
het niet verstandig om ze los in een tas
of jaszak te vervoeren. Om te voorko
men dat een camera vies of vochtig
wordt, doet men er goed aan een be-
schermhoes of paraattas aan te schaf
fen.
De camera-lens is het duurste onder
deel van de camera. Die is bij sommige
camera's te beschermen met filters die
permanent voor de lens aangebracht
kunnen worden, bijvoorbeeld een UV-
filter. Zo'n filter voorkomt bovendien
dat strandfoto's of opnamen hoog in de
bergen te 'blauw' worden, als gevolg
van teveel ultra-violette straling. Een
kleine investering die niet alleen de du
re lens goed beschermt, maar ook voor
nog mooiere foto's zorgt! Voorkom tot
slot dat camera en film aan hitte bloot
gesteld worden. Leg apapratuur nooit
op de hoedenplank van de auto. Want
achter glas kan de temperatuur zeer
hoog oplopen!
Vakantiefoto's zijn dierbare herinne
ringen. Om te voorkomen dat uw film,
op welke wijze dan ook, tijdens de
vakantie zoekraakt, is het verstandig de
film na de vakantie te laten ontwikkelen
en afdrukken bij de fotozaak in de eigen
woonplaats.
Zeven scholieren uit de regio hebben
een prijs gewonnen met het maken van
een werkstuk. Ze maakten tekeningen
en schilderingen in het kader van het
educatieve programma voor het onder
wijs, "Notities van het landschap", dat
Kasteel Groeneveld in het voorjaar uit
voerde. Dit programma werd ontwik-
I.-.'J rond de tentoonstelling "Notities
van het Groninger land", met werken
van de wereldberoemde drukker/jour
nalist/schilder Hendrik Nicolaas
Werkman, die in dezelfde periode in
Kasteel Groeneveld te zien was.
De scholen die dit educatieve program
ma volgden stuurden na afloop een se
lectie van werkstukken in. Kasteel
Groeneveld ontving in totaal meer dan
Eén van de bekroonde werkstukken.
honderd tekeningen en schilderingen.
Een deel van de ingezonden werkstuk
ken was kortgeleden te zien in het
Koetshuis van Kasteel Groeneveld.
Zeven prachtige werkstukken van Jan
Pieter van Helvert en Rogier Laterveer
van het Comeniuscollege te Hilversum,
Yvette de Jong en Nienke van der Steeg
van de Aloysius-MAVO te Hilversum,
Renske de Jong en Gerben Bons van
het Griftland College te Soest en Oliver
Groeneweg van de Openbare Basis
school te Blaricum wonnen een
prijs. De winnaars ontvingen van Groe
neveld een cadeaubon en hun werkstuk
ingelijst.
