WAARHEEN
U OOK RIJDT
telling
ftliteit
Verdwenen
Soest
KUIJER
Verdwenen Soest hervonden
'Een kerk moet voor iedereen herkenbaar
zijn, en niet alleen door een toren'
1ELEN
MFIETSEN
PAGINA 10
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1990
SOESTER COURANT
PAGINA 11
Iets te koop ofte geef?
Plaats een "Kleintje"
in de Soester Courant
Loodgieterswerk
U, DIE DUBBELZICHT- OF PRO
GRESSIEVE GLAZEN DRAAGT, DUS
MÉT OF ZONDER "DAT LIJNTJE",
ZORG DAT ER OP REIS OF MET
VAKANTIE, NAAR UW WERK OF EEN
VISITE, ALTIJD EEN RESERVE BRIL
IN UW AUTOKASTJE LIGT.
OOK UW BRIL KAN EEN ONGELUKJE
OVERKOMEN MET ALS GEVOLG:
LEESPROBLEMEN, NIET KUNNEN
GENIETEN VAN DE OMGEVING
EN U BENT MOGELIJK EEN
GEVAAR OP DE WEG. IN ZWIT
SERLAND IS EEN RESERVEBRIL IN
DE AUTO REEDS VERPLICHT.
Krant niet
ontvangen?
Soester architect J. Valk
fiets?
ige
5EN
i
FSEN
staan.
AN 74
1 28 70
Wie van Soest houdt
leest de Soester Courant
«OESt
'Cobra'-expositie
in Slot Zeist
MENSEN,
en
MENSEN.
Museum Oud Soest
door Arie
Wandelaar
AL 25 JAAR BIEN
VOOR EEN CITROËN
Ook voor probleemloos
afwikkelen van Uw schade.
Korte Brinkweg 36 - Soest
Telefoon 02155 - 1 62 15
Brom-lawaai
Op de Molenstraat hield de politie
maandag j.1. een 18-jarige bromfietser
uit Soest staande. Zijn brommer maak
te te veel lawaai. De politie verwijderde
de uitlaat en nam die in beslag. De jon
geman kreeg een proces-verbaal.
effidemy
Steenhoffstraat 13
3764 BH Soest
Telefoon 02155 - 1 01 15
VERKOOP VAN
OCCASIONS
Schrijfmachines
Rekenmachines
Copieermachines
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
Telefoon (02155)- 1 3014
speciaal optiek
winkelkring van weedestraat - soest tel. 17120
Nog steeds druppelt de informatie bin
nen over de foto's van het vroegere
Soest, die nu al weer erige weken in de
Soester Courant verschijnen.
Het pand met rieten kap, met ervoor
een benzinepomp, stond, zo hebben
twee lezers ons verzekerd, aan de Birk-
straat, hoek Bartolottilaan, waar ooit
Drikus Haagen (de "herenboer")
woonde. Het was jonkheer Van de
Brandeler die er later woonde en er
voorzieningen liet aanleggen voor het
toenemende wegverkeer. Het schuurtje
met het rieten dak moet er nu nog staan,
verscholen achter de particuliere bewo
ning. Bedankt voor deze gegevens!
melden - we houden ons aanbevolen.
nadien tot zijn dood in 1977 gewoond,
twee periodes tijdens de twee wereld
oorlogen uitgezonderd. Geen "Ver
dwenen Soest", maar wel een huis dat
een brok Soester historie belichaamt.
Dat was het weer voor deze keer.
We blijven aanvullende informatie met
veel belangstelling afwachten - zoals
steeds onder het motto "Verdwenen
Soest" redactie Soester Courant. Bij
voorbaat onze dank!
Ook over het pand met de muziektent
ervoor zijn we iets wijzer geworden: een
lezer maakte ons attent op een foto van
het militaire vliegveld Soesterberg uit
1925, waarop het gebouw (uit een iets
andere hoek) te herkennen is, met er
voor iets dat veel lijkt op de muziektent.
Misschien zijn er nog mensen die aan de
hand van deze aanvullende informatie
toch nog nadere gegevens weten te ver-
De foto van de woning die we 4 juli pu
bliceerden heeft helaas niet tot herken
ning geleid, en ook het dak-smeedwerk
van een week later bracht geen reacties.
Een vermoeden dat het om het Anna
Pauwlonahuis aan de Burgemeester
Grothestraat zou gaan bleek onge
grond.
Heel duidelijk daarentegen was de
reactie op het woonhuis, gepubliceerd
op 18 juli, waar we bij hadden geschre
ven "Zijn er lezers die het weten, die er
wonen, misschien, en verbaasd zijn dat
het ons niet bekend is?"
Lezers die de ontbrekende infor
matie over de foto hebben, gezich
ten herkennen worden uitgeno
digd ons dat te laten weten, onder
het motto "Verdwenen Soest",
Soester Courant, Postbus 57,3760
AB Soest. Bij voorbaat dank voor
de medewerking!
Abonnees, die woensdagavond om
18.00 uur de krant nog niet hebben
ontvangen, kunnen tot 18.30 uur
naar het kantoor van de Soester Cou
rant bellen (tel. 14152). De krant
wordt dan direct alsnog bezorgd.
COMPUTER-
FORMULIEREN
in elke samenstelling en
uitvoering.
Onze specialiteit: o.a.
levering kleine oplagen -
korte levertijden.
dat er geen overbo-
es op zitten die toch
k gaan, is deze fiets
etje' dat snel genoeg
ntje te trekken. Han-
riepoot snelbinders
rdoor de zware boe-
an worden meegeno-
kan worden verkre-
ïtrapremmen of ka
mmen.
Er zijn al niet veel Soesters die als ar
chitect hun brood verdienen, en daar
onder is er maar één die zich met recht
een "kerkenbouwer" mag noemen.
Het is onze plaatsgenoot J. Valk, wo
nend aan Colenso, die inmiddels al
een fors aantal bedehuizen in Neder
land op zijn naam heeft staan.
Vorige week beleefde de heer Valk, ar
chitect BNA, opnieuw een hoogtepunt
in zijn loopbaan, en dat begrip mag dit
maal bijna letterlijk worden opgevat: In
Bunschoten werd het bovenste stuk van
de toren van de christelijke gerefor
meerde kerk - een "spits" kan men het
met geen mogelijkheid noemen - op het
onderstuk gezet. Daarmee werd een be
langrijke fase in de bouw van de kerk,
op de hoek van de Bikkersweg en de
Westsingel, gemarkeerd. In de tweede
helft van dit jaar wordt de kerk officieel
in gebruik genomen.
De heer Valk is in zekere zin in de kerk
bouw "grootgebracht" en heeft daarin
ook steeds gewerkt. "Je moet weten hoe
een kerk er van binnen uitziet, welke
sfeer er bestaat, anders moet je aan dit
gespecialiseerde werk niet beginnen."
Hij werd geboren in Gouda, maar
groeide op in Den Haag. Zijn vader was
directeur van een technische school in
Amsterdam. In de loop der jaren ont
wierp hij kerken in o.a. Vlissingen, Le
lystad, Goes, Nijkerk, Dinteloord, Er-
melo en nog een paar plaatsen. Daar
naast was hij actief betrokken bij een
flink aantal restauraties.
Aanvankelijk werkte de heer Valk, na
zijn opleiding aan de Academie van
Bouwkunst, bij een Amsterdams archi
tectenbureau, dat zich - vooral kort na
de oorlog - bezighield met restauraties.
"Er waren toen heel wat kerken die oor
logsschade hadden opgelopen."
'Rehoboth'
Ook in Soest staat een kerkgebouw dat
- in zekere zin - door zijn hand is ge
wrocht. "Rehoboth", het kleine maar
fraai vormgegeven kerkgebouw van de
gereformeerde gemeente aan de Dal-
weg, ontstond op de tekentafel van de
heer Valk. Vrijwel alle opdrachten voor
kerkbouw zijn overigens afkomstig van
kerken van orthodoxe signatuur, en dat
mag geen wonder heten, want de heer
Valk is zelf actief lid van de gerefor
meerde gemeente in Soest.
"Ik heb mijn opdrachten inderdaad uit
een bepaalde kring. Dat lokt dan weer
andere verzoeken uit. Ik doe het graag.
Voor veel mensen is een kerk eigenlijk
alleen maar een gebouw met boogra
men en soms glas-in-lood, maar je ont
werpt zo'n gebouw natuurlijk altijd in
de eerste plaats nauwkeurig naar het
programma van eisen. Kennelijk staat
de sfeer van mijn kerken de mensen wel
aan. Een kerk moet volgens mij ook als
zodanig voor iedereen herkenbaar zijn,
en niet alleen door een toren."
Een kerktoren is volgens de heer Valk
"een ding dat de mensen moet aanspre
ken" en dus een belangrijk onderdeel
van de totale architectuur. Zijn "han
delsmerk" is overigens de gelijkzijdige
driehoek, die in het basisplan van vrij
wel al zijn kerk is terug te vinden. Hij
bouwt zijn kerken als het ware "in de
breedte": "De mensen vormen met el
kaar een halve kring, zodat ze niet al
leen zicht hebben op de preekstoel en
het liturgisch centrum, maar ook op el
kaar."
'Typische kruiskerken'
Erg enthousiast over wat hij in Soest aan
"kerkelijke architectuur" heeft aange-
Op donderdagavond 9 augustus, om
19.30 uur, opent de heer J.A. van Hal
teren, wethouder van Cultuur c.a. van
de gemeente Zeist, de tentoonstelling
"Spontaan Ontstaan". Deze tentoon
stelling, met werk van de Cobra-leden
Appel, Constant, Corneille, Jorn en Pe-
dersen, wordt van 10 augustus tot 17
september gehouden in de expositie
ruimten van Slot Zeist aan de Zinzen-
dorflaan 1.
Thema van de tentoonstelling is sponta
niteit, een van de belangrijkste uit
gangspunten van de Nederlandse Co
bra-leden en in het bijzonder van Karei
Appel. Bij de opening zal de dichter Si-
mon Vinkenoog, die het ontstaan van
de Nederlandse Cobra-beweging van
dichtbij meemaakte, een inleiding hou
den over dit thema.
Uniek is het 'kinderatelier' dat bij deze
tentoonstelling wordt georganiseerd.
Aan kinderen wordt de gelegenheid ge
boden onder deskundige leiding zelf te
schilderen.
Kindertekeningen
Na de donkere jaren van de Tweede
Wereldoorlog gebruiktende Cobra
kunstenaars hun kunst als uiting van
vrijheid en verzet. De Nederlandse Co
bra-leden wilden niets met kunstvor
men uit het verleden te maken hebben.
Er moest volledig opnieuw en bij het
Woonhuizen, boerderijen, dorpsge
zichten - het hoort allemaal bij Soest zo
als we het kennen of zoals het geweest
is. Maar zijn het niet vooral de inwoners
geweest die Soest gemaakt hebben tot
wat het is en wós?
Wie zich bezig houdt met het verleden
van Soest, kan niet om die mensen
heen. Vaak tonen oude foto's promi
nente burgers, mensen die de beslissin
gen namen. Maar soms zijn het mensen
van wie niemand meer weet wie het wa
ren, die hooguit voortleven in foto ver
zamelingen en vage herinneringen,
maar die in kleine kring, in het gezin,
van het grootste belang waren. Dat
geldt misschien ook voor zo'n foto als
hierbij afgedrukt. Een vrouw die uitrust
van hard werken, die misschien nog
naar huis moet om daar de boel te red
deren, voor de mensen te zorgen. Een
gezicht dat de zorg van haar wereld
weerspiegelt.
Muts, jak en schort, zo zijn ze in Soest
jarenlang gebruik, en ook de zak (het
zullen wel aardappelen zijn) helpt ons
weinig bij de tijdsbepaling. Ónze gok is
dat het ongeveer om de eeuwwisseling
is geweest, met een speling van een jaar
of tien. Eigenlijk te lang geleden dan dat
iemand zich deze vrouw persoonlijk
kan herinneren. Maar misschien is de
foto (deze komt uit de collectie Archief
Prentencabinet/Historische Vereni
ging Soest) ook nog in iemands privé-
bezit. Met een naam, hopen we. En een
datum, als het even meezit.
Is er iemand die ons verder kan helpen?
liljoen fietsen ver-
ïw een record wor-
ii aangeschaft. Het
klassieke toerfiet-
89 bestond uit die
e fietsen zijn voor-
van vorig jaar was
e ook worden ge-
rekening. Dit jaar
De sterk stijgende
lorzaakt door het
k door het milieu-
sen behoort bij de
delijk voelen voor
goedkoper dan 450
ïven de Nederlanders
sminus 200 miljoen
an fietsreparaties en
joen aan onderdelen
:s. Fietsen is ook ge-
ekonomie. Fabrikan-
ij die vraag aan. Als
aanbod kijken van
>arta, dan zien wij een
iat gevarieerd is. Zon-
s konsessies te doen
eit. Die eisen liggen in
van de Apeldoomse
>als in de Miami, de
amerset en Windsor
>k de produkten die
rteert overstijgen ver
ivaliteitsnormen. Een
de Hercules Superior
Het is, zoals Arie vorige week al con
stateerde, komkommertijd wat het
nieuws betreft. Zelf nieuws maken, het
opblazen, ligt Arie niet. Vandaar deze
week vermelding van wat voorvallen,
persoonlijk beleefd of van horen zeg
gen.
Gehoord van een klasseleraar, die aan
het eind van het schooljaar met een
duidelijke zucht van verlichting zijn
leerlingen met verlof stuurde en lucht
gaf aan zijn gevoelens.
"Jongens" sprak hij, "ik heb mijn ui
terste best gedaan dit jaar een partijtje
lege fietsbanden op te pompen, maar
ik heb wel eens de indruk gekregen dat
het er allemaal even hard weer is uitge
lopen." Reactie van de slimste van de
klas: "Zou 't misschien ook aan de
pomp kunnen liggen meneer?"
Gevoel voor humor kan ook Soester
agenten niet worden ontzegd. Er is een
besnorde funktionaris die, toen hem
door een mevrouw op een oversteek
plaats werd gevraagd naar de kortste
weg richting Zonnegloren, antwoord
de: "Hier blijven staan mevrouw."
De mannen en vrouwen die voor het
paleis Soestdijk op wacht staan bele
ven in vakantietijd trouwens ook aar
dige dingen. Een familie van buiten
Soest parkeert drie fietsen tegen de
paleishekken. Een marechaussee er op
af. "Fietsen mogen hier niet staan",
meldt hij de toeristen. "Hoezo niet?",
wil men weten. "Straks komt mis
schien de prinses of de prins hier voor
bij", luidt het vervolg van zijn verhaal.
"Geeft niet soldaat, we hebben ze op
slot gezet.
Gelezen op een prikbord, geplaatst in
de uitgang van een Soester super
markt: "Wegens vakantie voor drie
weken goed tehuis gezocht voor onze
grote Duitse staande. Eet alles. Is dol
op kinderen."
Het bestaan van de Tour de France is
kennelijk nog niet tot iedere Neder
lander doorgedrongen. Een pas ge
trouwd stel, op huwelijksreis door
Frankrijk, werd door gendarmes ge
sommeerd de auto aan de kant te zet
ten. Het Tour peloton was in aantocht.
Een uur later ziet het gelukkige bruids
paar het circus aan zich voorbij trek
ken, daarbij ook de Canadees Baüer,
gehuld in de gele trui.
"Waarom draagt die man als enige een
gele trui?", vraagt de bruid aan de
bruidegom. "Het betekent dat hij de
eerste is", wordt haar uitgelegd.
In de kampeertent wacht 's avonds de
kersverse echtgenoot in een geel
T-shirt op zijn partner. Ais ze in pyama
binnenkomt luidt de onthullende be
kentenis: "Je denkt toch zeker niet dat
jij de eerste bent."
Dichter bij huis, de Amersfoortse die
rentuin, kwam een oma, die met haar
kleindochter op stap was, niet meer bij
van het lachen. Oud en jong hadden
gezien wat er te zien viel. Oma kondig
de het vertrek naar huis aan. Het af
scheid van de dierentuin ondervond
evenwel enige vertraging. "Oma", liet
de kleine weten, "Ik heb de varkens
haas nog niet gezien."
Een beetje wrang, maar vooral ontroe
rend, is de tekst die Arie onlangs uit de
mond van een begrafenisondernemer
optekende. Twee bejaarde heren die
een stokoude dienstmakker ten grave
hadden gedragen, keerden terug naar
de wachtende rouwauto. Zegt de een
tegen de nader: "Hoe oud ben jij
nou?" Het antwoord luidde "acht en
tachtig". En jij, hoe oud ben jij? "Ne
gentig", sprak de man berustend. Er
volgde even een stilte, waarna de jong
ste oordeelde: "Het is eigenlijk niet de
moeite dat we nog teruggaan."
Wie met zijn tijd geen raad weet,
maakt Arie attent op het bestan van de
Amersfoortse kantonrechter publie
ke tribune. Daar ligt soms de humor in
de rechtszaal. Staat een klein man
netje, kaal koppie, ziekenfondsbril
letje te luisteren naar wat de kanton
rechter hem te vertellen heeft. "Gelet
op de ernst van de zaak", aldus de-ma
gistraat" moet ik U straffen. U gaat
niet vrij uit. U kunt kiezen uit drie da
gen of drie honderd gulden." Leuk zijn
wil wel eens helpen veronderstelt de
verdachtte en antwoordt: "Geeft U mij
het geld maar, ik heb al vrije dagen ge
noeg Edelachtbare."
Het is en blijft een merkwaardig gege
ven dat tijdens vakantiemaanden
mensen minder ziek zijn, zich lichame
lijk in ieder geval een stuk prettiger
voelen. Geen Soester arts die het zal
ontkennen.
Wellicht komt het daardoor dat assis
tentes van huisartsen wat ruimer in
hun beschikbare tijd zitten. Daarover
handelt dit waargebeurde wachtka-
merverhaal. Oud vrouwtje zit in lege
wachtkamer. De assistente vertelt haar
dat de huisarts zijn ronde maakt langs
de thuispatiënten.
De wachtende begrijpt er niets van,
blijkt stokdoof te zijn. Geen nood, de
assistente heeft meer met dit soort
problemen te maken en schrijft haar
verhaal op een stuk papier. "De dokter
is er niet". Vrouwtje in opperste ver
warring." Ik heb mijn bril niet bij mij,
kunt U het even voorlezen?"
Volgens Arie is de doktersassistente
daar nu nog mee bezig.
ARIE WANDELAAR
troffen is de heer Valk niet. "De meeste
kerken hier hebben een stempel van ja
ren geleden en zijn ontworpen door ar
chitecten van de 'Amsterdamse school'.
Ze ademen de sfeer van de jaren dertig.
Het zijn typische kruiskerken, zoals je
ze ook elders veel aantreft." Ter illustra
tie wijst hij op een foto in een boek,
waarop het evenbeeld van de gerefor
meerde Julianakerk staat, maar dan in
het Noordhollandse Bergen. Als twee
druppels water. Pas door de komst van
de "nieuwe zakelijkheid" liep de tradi
tie van de Amsterdamse school ten ein
de.
In de wereld van de architectuur - en ze
ker die van de kerkenbouw - is in de
loop der jaren wel veel veranderd, aldus
de heer Valk. "Het commerciële ele
ment is een grotere rol gaan spelen, om
het zomaar eens te noemen. En inder
daad: een kerk moet eigentijds zijn, in
de zin dat het gebouw aan alle eisen vol
doet, maar dat betekent nog niet dat het
ook 'modern' moet zijn."
Het Soester kerkje "Rehoboth" is wat
dat betreft zeker representatief voor de
aanpak die de heer Valk nastreeft. Hij
werd destijds, toen hij pas in Soest
woonde, gevraagd zijn specifieke des
kundigheid aan te wenden bij de toen
malige plannen voor de opknapbeurt
van het zaaltje aan de Rembrandtlaan,
waar de gereformeerde gemeente van
Soest toen nog kerkte. "Ik vond het
zonde om daar nog veel geld aan uit te
geven. Gelukkig werd toen al snel tot
nieuwbouw besloten, en binnen twee
Aan het begin van deze eeuw telde
Nederland zo'n vijf miljoen inwo
ners - nu zijn het er ruim drie maal
zoveel.
Voor de gemeente Soest was de groei
nog veel sterker: van rond 5000 in
woners in 1900 tot over de 40.000
nu.
Veel van wat toen landbouwgrond
was, of woeste grond, is inmiddels in
de bebouwde kom komen te liggen.
Vergezichten zijn verdwenen, maar
ook veel van de woningen van toen
staan er niet meer, om van de men
sen van toen - die toch óók een bepa
lend deel van het dorp waren - nog
niet spreken.
Museum Oud Soest aan de Steen
hoffstraat stelt regelmatig voorwer
pen uit voorbije tijden ten toon, heeft
meestal ook speciale exposities.
Prentencabinet/Foto Astra bezit
een grote verzameling foto's van het
vroegere Soest, en ook het gemeen
te-archief heeft tot doel de herinne
ring aan het verleden niet verloren te
doen gaan. Met name de foto's van
deze drie instellingen geven een tref
fend beeld van hoe het er hier vroe
ger uit zag. Helaas blijkt echter bij in
ventarisatie van de foto's, dat niet al
tijd precies bekend is wat de foto
voorstelt.Door publikatie in de
Soester Courant willen we de hulp
van de lezers inroepen de ontbreken
de gegevens aan te vullen. Daarom
zal de komende weken steeds een
oude Soester foto op deze plek wor
den afgedrukt, met wat er (eventu
eel) over bekend is, in de hoop dat er
lezers zijn die er meer licht over kun
nen laten schijnen. Voor de toe
komst zal het ook mogelijk zijn dat
lezers foto's opsturen waarvan ze
niet zeker zijn waar het precies om
gaat.Uiteraard zal in een volgende
editie bekend worden gemaakt wel
ke informatie er bij de Soester Cou
rant is binnengekomen.
Degui ucguiiiieu wuiuen. Hun voor
beeld was de spontane manier waarop
kinderen tekenen. Voor hen stond het
kind gelijk aan nieuw leven. Kinderen
zijn immers nog niet door hun milieu
geconditioneerd, nog niet bedorven
door allerlei opgelegde normen en
waarden, zij kunnen nog spontaan rea
geren en kennen een onbelemmerde
creativiteit.
"Spontaan Ontstaan" is te zien in Slot
Zeist, Zinzendorflaan 1, Zeist, van 10
augustus tot 17 september; dagelijks
11.00-17.00 uur; zaterdag en zondag
13.00-17.00 uur; maandag gesloten.
De Soester architect bij zijn laatste
"schepping" in Bunschoten. Links ach
ter hem het bovenstuk van de toren.
Foto: Goos van der Wilt.
jaar hadden we een nieuwe kerk," klinkt
het niet zonder gepaste trots uit zijn
mond.
Heerlijk vrij beroep
Hij denkt er nog niet aan zijn tekenpen
aan de wilgen te hangen. "Welnee, dit
werk houdt je jong! Ik doe het, zoals al
les, met ontzettend veel plezier en ik ga
door tot ik niet meer kan tekenen. Het is
een heerlijk vrij beroep; en ik zou geen
hele dagen voor het raam kunnen zit
ten." Iedere kerk die hij bouwde is een
stuk van zijn leven geworden. "Ik heb
zelfs wel eens een kerk groter gemaakt
omdat-ie te groot was geworden, in
Rotterdam," vertelt hij met smaak. "De
kerkzaal werd natuurlijk kleiner, maar
er kwamen meer zalen in." Toch is elke
opdracht weer een eer, vindt hij. "Het is
al eervol om door de selectie heen te ko
men."
Als een van zijn "voordelen" noemt hij
dat hij een architect is "die zich overal
mee bemoeit". Zo ontwerpt hij ook de
vormgeving van de orgels, waarvoor hij
ooit een gespecialiseerde opleiding
heeft gevolgd. Daarnaast is hij ook een
zeer verdienstelijk aquarellist en ver
vaardigt hij met die techniek de fraaie
tekeningen die zijn ontwerp voor wat
minder geoefende ogen zo duidelijk il
lustreren.
De kerk in Bunschoten is al bijna klaar
en de heer Valk is inmiddels dan ook al
weer intensief bezig met zijn volgende
opdracht: een kerk met 1000 zitplaat
sen in Amersfoort, plus een school van
12 lokalen. "De kerk komt min of meer
in het bos te staan, dus er hoeft geen to
ren op," laat hij weten. "Die kun je tus
sen de bomen toch niet zien."
De heer Valk maakte zelf deze aquarel
met een impressie van het nieuwe kerk
gebouw.
Inderdaad, het huis staat er nog, zij het
enigzins verbouwd, aan de Kolonieweg.
Toen het in 1908 -zo weten we nu- door
de bekende Soester kunstschilder Isings
werd gebouwd, was het het eerste huis
dat daar verrees, en de Kolonieweg
heette nog Hollenweg. Isings heeft er
Drukkerij Smit B.V.
Postbus 57 - 3760 AB Soest
Vanadiumweg 6
3812 PZ Amersfoort
Telefoon 033 - 61 87 47
