en: I
ien:
Hulleman optiek B .v.
nraarófr1hd»
Het krachtige kleur- en lijnenspel van
kunstschilder Marcel Kuhne
OOG VOOR MODE
BIJ HULLEMAN
Postiljon door wethouder heropend
wedstrijd voor
Road Riders
im kampioen
b KNAC
^jÖNDjr^,
SOES^
OUD
7ÏITV aoorArle
Centrale verwarming
Steppen
B. W. willen
treintaxi's bij
Soest-Zuid
OUD
WORDEN
Gratis 06-nummer
voor klachten over
militair vliegverkeer
Door rood iicht
Najaarsconcert
Schilderijen-expositie bij Inter Casa
Tweede prijs voor Groei en Bloei
Feestelijke avond na lange verbouwing en veel tegenslagen
Vliegbewegingen
Dieven betrapt
PAGINA 14
:ht weer vergeleken bij de
teken maar gelukkig was
le wedstrijd droog. Er was
e opkomst met 76 rijders
tste regiowedstrijd dus er
tunten te verdelen voor de
n klasse moesten Sander
Marsé, Dennis Krol, Rudy
v.d. Wolk en Koen v. Val-
finale fietsen. Dit leverde
evelijk een 8e, 5e, 6e, 7e 2e
op. Erwin Marsé en Vin-
rd werden le en 2e in de
:n klasse werd Sander Kolb
larsé 2e, Rudy Krol 4e en
ïiffart le.
3rederode reed zijn eerste
werd 2e, een hele goede
sen de jongens die toch al
varing hebben,
ts werden Dennis Krol, Ro
lt, Koen v. Valkenhoef, Er
in Leon v. Valkenhoef le.
ït Govaard was er een 2e
jke Nederlandse Automo-
udt jaarlijks onder zijn le-
f-clubkampioenschap. Dit
50 KN AC-leden zich inge-
)r dit kampioenschap, dat
inder barre weersomstan-
:rd gehouden op de Nun-
club.
;enoot Jan Stam leverde in
en een fantastische presta-
mpioen te worden. Hij
nden van de voorzitter van
en zeer fraai litho in ont-
i. Jan Stam had deze over-
verwacht, vanwege het feit
ts twee jaar de golfsport
fer
Ier!
.Heen deze zegswijze, zin'
moet u inzenden.
en van de prijswinnaars
dossing worden in deze
publiceerd.
el (afk.):
nsnaam;
ibalk boven raam, deur, etc.;
van Mohammed,
eigenschap;
n;
rijwiel;
snoepgoed,
el te paard,
>g;
Jigenschap;
:ijn;
verdwenen;
)rd van graad;
officier (afk.);
out;
ig van eb en vloed,
bovenaan smalle,
ande zuil;
digen op een vakgebied;
itsel;
luwwerktuig;
<a (afk.),
risdrank;
i. gekheid maken;
ten;
rd;
rm;
laamval;
rinstrument;
e met een zeis werkt;
rodukten;
elegen;
ts Dagblad (afk.);
r Ver. Staten (afk.);
aak;
erd woord voor azijn.
s;
laktemaat (afk.),
ïrheid (afk.)
tzzelaktie
Konnais Bank
3.78.00.818
k 2275800
talkaarten of cheques
'fdprys
aak ƒ2,— extra over
leespelen in de super-
Wandelaar
Is er iets leuks aan ouder worden?
Wis en waarachtig wel.
Arie schaart zich geheel achter de
steeds meer op leeftijd komende caba
retier Fons Jansen, die in zijn laatst
verschenen boek "Het nieuwe van ou
der worden" opmerkte: "Het leuke
van ouder worden is dat je het voor 't
eerst doet, en voor het laatst."
Pluk de dag dus 55-plussers.
Geef er bij voorkeur invulling aan op
een manier die je zelf verkiest, die bij
je past.
Laatje niet op het verkeerde been zet
ten door een bepaald soort welzijns
werkers, dat de indruk wekt met een
proeftijd op senioren te zijn losgela
ten.
Tot deze categorie rekent Arie de sa
menstellers van een merkwaardig
boekje dat de afgelopen week in zijn
brievenbus rolde.
Afkomstig van de S.W.O.S., Stichting
Welzijn Ouderen Soest.
De S.W.O.S. presenteert in het sei
zoen '90 - '91 drie gloednieuwe evene
menten en vraagt op pagina 1 van dit
boekje daarvoor nadrukkelijk aan
dacht.
Nieuw voor Nederland, en dus ook
voor Soest, koersbal. Volgens de toe
lichting is het een uit het buitenland
overgewaaide sport. Geloof 't of ge
loof het niet, maar het staat er:
OVERGEWAAID.
Het is Arie even ontgaan, maar zoiets
schijnt tegenwoordig dus mogelijk te
zijn. Het wordt, vertelt de toelichting
verder, gespeeld met speciale ballen
die niet volgens een rechte baan rol
len, maar met een boog.
Boogballen dus.
De spelregels kunnen binnen enkele
minuten in onze hersenpan worden
gestampt, zodat iedereen kan mee
doen.
Mag Arie even passen.
Het tweede evenement bestaat uit een
geheugencursus voor ouderen, even
wel niet geschikt voor mensen die ver
schijnselen van dementie vertonen.
De cursus schenkt aandacht aan het
onthouden van namen en gezichten,
telefoonnummers, nieuwsberichten,
voornemens en afspraken.
Eigenlijk dus afgestemd op senioren
die nog niet dement zijn, maar af en
toe, evenals jonge mensen overigens,
de indruk wekken het te zullen wor
den.
Gezichten onthouden. Alsof Arie zijn
Marie, zijn kinderen, kleipkinderep,
zijn kaartmaatjes en al 't andere dat
vreugde op het netvlies schenkt in het
holst van de nacht niet zou herkennen.
Cursus telefoonnummers onthouden.
Moeten we straks terwille van de be
zuiniging het telefoonboek nog uit ons
hoofd gaan leren.
Passen mensen.
Nieuwsberichten onthouden. Mag
Arie er de voorkeur aan geven ze 't
liefst zo snel mogelijk te vergeten.
Voornemens onthouden. Arie barst
van de goede. Sta hem evenwel toe op
zijn leeftijd ze af en toe eens te mogen
bedekken.
Het derde evenement waarop ouderen
worden getracteerd door de S.W.O.S.
slaat ongeveer alles wat in dit boekje
staat.
"Zelfverdediging voor vrouwen van
55+". In deze cursus, schrijven de sa
menstellers, zullen we op verschillen
de manieren het gevoel van veiligheid
vergroten.
Er staat niet dat ze een poging daartoe
wagen, of het proberen, nee, de cur
susleidster doet 't gewoon.
De absolute onzin vindt zijn hoogte
punt in de suggestie dat het vergroten
van veiligheid ook betrekking heeft op
cursisten met belemmeringen, handi
caps e.d.
Vrouwelijke 55-plussers, voorzien
van de maatjes 50 t/M 56, gebruikers
van een prothese dan wel rolstoel, met
de S.W.O.S. evenementen ziet 't leven
er na het cursusjaar '90 - 91 anders uit.
Veiliger.
Deugt er dan helemaal niets van wat
de S.W.O.S. beoogt met 55-plussers?
Natuurlijk wel. Marie heeft Arie voor
gelezen dat elders in het boekje gewag
wordt gemaakt van mogelijkheden om
te water te worden gelaten, over de
vloer te schuifelen en tal van denk
sporten te bedrijven.
Arie is niet toegekomen aan het lezen
van deze aanbiedingen.
Hij kreeg grote rooie vlekken in zijn
nek bij het lezen van de eerste adver
tentie in dit aktiviteitenboekje voor
ouderen: "Coöperatieve Vereniging,
Gooische Uitvaartverzorging, sinds
1933 een begrip, dag en nacht bereik
baar. De ongewassen geest die een
dergelijke advertentie in een op oude
ren afgestemd recreatief boekje toe
laat is in de leer geweest bij het echt
paar dat onlangs via een advertentie
een jong meisje vroeg dat kinderen
kan verzorgen en koken. Verbaas u
niet als straks de S.W.O.S. in het vol
gende cursusjaar als evenement een
training in euthanasie uitschrijft.
Met Fons Jansen hoort Arie de cursus
leider in '92 roepen: "Let goed op,
want ik doe het maar één keer voor".
Oud worden, oud zijn.
Wat er gebeure, laat deze S.W.O.S. er
buiten.
ARIE WANDELAAR
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
1 Telefoon (02155)-1; 3014
Ik mag zeggen dat ik héél wat lichame
lijke inspanningen heb verricht. Gewild
of ongewild: er werd door Peter Cornelis
Koelewijn, geboren Heezerweg 101 in
Eindhoven, "Het Vishuis", toen tele
foon 12600, héél wat afgezien. Ik herin
ner mij nog zeer goed een ingrijpende
gebeurtenis op mijn vijfde verjaardag.
Die viel, zoals ook de jaren daarvoor, op
de 29ste december. Dan is 't dus winter
en in die goeie ou we tijd mocht 't eind de
cember wel eens sneeuwen. Ik had een
mooie slee gekregen, met van die stalen
glijers er onder. Knapz waar voor een jo
chie van vijf, maar geen probleem als er
sneeuw lag. De nacht van de 28ste was
een leuk tapijtje uit de hemel komen val
len, dus ik moest en zou met m 'n cadeau
naar de kleuterschool want dat opschep
perige had ik toen al.
De kleuterschool lag wel vier kilometer
van huis, maar alsleëend was ik er bin
nen 't uur. Normaal bracht ma me op de
fiets, maar daar wilde ik die dag niets
van weten. Ik was écht De Bram bij m 'n
vriendjes van de klas, want de oorlog
was net voorbij en dure geschenken wer
den in die tijd, in de volksbuurt waar ik
ben opgegroeid, maar zelden uitgedeeld.
Het was de eerste sneeuw van die winter,
de voorhoede zogezegd, kwartierma
kers, slechts om tezien hoe de aarde er bij
lag en helemaal niet bedoeld om langer
dan een paar uur te blijven. Toen de
school uit was lag er nog wat hardnekkig
spul, maar ook dat was bezig zich ijlings
terug te trekken.En daar stond ik dus
met m 'n nieuwe slee. De weg naar huis
was lang. In het begin ging 't nog wel,
want ik slalomde van witte plek naar
witte plek, maar na een uur waren ook de
laatste resten gesmolten en moest ik m 'n
nu loodzware cadeau over de stoep trek
ken. Een paar kilometer vóór huis en
twee uur later kwam m'n moeder op
haar fiets me te hulp. Die had me zo snel
nog niet gemist, want 't was erg druk ge
weest in de viswinkel. Ze vond een heel
zielig Petertje, die snikkend met z'n lo-
Wie aan sport doet
leest de Soester Courant
Het College van B. W. van Soest
gaat met de Nederlandse Spoorwe
gen praten over de mogelijkheid om
de "treintaxi" in te voeren bij het sta
tion Soest-Zuid. Al sinds vorig jaar
bestaat dat fenomeen in dertig ge
meenten en onderzoek wijst uit dat
het een succes is. Voor 5 gulden kun
nen treinreizigers zich van het station
in de plaats van aankomst naar hun
bestemming laten rijden.
Bekend is dat de NS het aantal trein
taxi-gemeenten wil uitbreiden en het
gemeentebestuur van Soest wil daar
graag bijhoren, aldus burgemeester
De Widt vorige week tijdens de we
kelijkse ontmoeting met de pers.
Volgens De Widt komt Soest-Zuid
daarvoor het meest in aanmerking.
"Ook bij ons zijn de afstanden groot,
bijvoorbeeld naar het industrieter
rein." Het gemeentebestuur be
schouwt de treintaxi ook als een goe
de aanvulling op het beleid om het
gebruik van het openbaar vervoer te
stimuleren.
De gemeente heeft - mede naar aan
leiding van suggesties van bewoners
van de Parklaan (het flatgebouw
"Parkhof') - de NS ook voorgesteld
een aantal extra parkeerplaatsen bij
het station aan te leggen. In de prak
tijk blijken heel wat treinreizigers
hun auto in die omgeving achter te
laten en dat is alleen maar op te los
sen door er een officie—le parkeer
plaats te maken. Ook het feit dat er
steeds meer mensen (dus poten
tie—le treinreizigers) in het Veen zijn
komen wonen, plus de toekomstige
realisering van de woonwijk Klein
Engendaal, maken uitbreiding van
de parkeermogelijkheden gewenst.
Van de plannen om ter hoogte van de
Bosstraat een "P R"-parkeer-
plaats aan te leggen, zoals in grotere
forensensteden, zal wel weinig te
rechtkomen, meende De Widt. Vol
gens de Spoorwegen komt Soest
daarvoor niet in aanmerking.
den last over het trottoir zeulde, bijna
aan derand van totale uitputting. Dus ik
bedoel maar, al vroeg heb ik leren af
zien.
Zeven jaar later was er nog zo 'n akke
vietje. Vijftien kilometer van Eindhoven
ligt het dorp Mierlo, sinds jaar en dag
bekend als dé kersenstreek van de regio.
Met een paar vriendjes besloot ik om op
een zondagmorgen kersen te gaan eten.
Het was midden-zomer en het zou die
dag dertig graden worden, maar daar
hadden wij natuurlijk niet bij stil ge
staan, want toen wij om tien uur 's och
tend vertrokken, was de temperatuur
prima. Geldrop ligt halverwege en daar
begonnen we de hitte en onze voeten al
goed te voelen. We hebben Mierlo niet
gehaald. Vier kilometer voor het eind
doel zijn we volslagen "out" langs de
kant van de weg gaan zitten en hebben
een uurtje met onze duim omhoog ge
probeerd om passerende automobilisten
te bewegen ons weer mee terug naar
Eindhoven te nemen. Natuurlijk lukte
dat zo 'n stel belhamels niet en moesten
we dezelfde weg terug lopen.
Marathon-lopers weten hoe ik me toen
gevoeld heb. We maakten van onze zak
doeken want die hadden in die tijd alle
jochies in hun zak; moest van moeder)
een hoofddeksel tegen de brandende zon
door knopen in de vier punten te leggen.
Wat heb ik geleden en wat een prestatie
vond ik later.
Daaraan moest ik denken toen ik verle
den week op de radio in een NCR V-pro-
gramma een paar mensen aan het woord
hoorde, die allen opmerkelijke prestaties
hadden geleverd. Jeroen Hezemans uit
Eindhoven (natuurlijk!) vertelde dat hij
als hobby z'n hele vakantie was gaan
steppen. Hij had op dat ding meer dan
duizend kilometer afgelegd, dwars door
Nederland en België. In Nederland ge
bruikte hij de rijwielpaden, maar in Bel
gië zijn de voorzieningen op dat gebied
iets minder. Daar moest hij meestal over
de rijksweg of over kasseien z 'n weg zien
te vinden, zelfs behoorlijk steile heuvels
op en af, mét een zware rugzak. Met een
kruissnelheid van dertig kilometer tufte
hij iedere fietser voorbij en zo deed hij
gemiddeld zo'n honderd kilometer per
dag! Ja, hij had wel veel bekijks gehad,
want je ziet natuurlijk niet alle dagen een
volwassen man op een steppie langs je
heen flitsen. "Volgendjaar ga ik een toer
van tweeduizend kilometer maken en in
1992 step ik naar Griekenland", vertel
de Jeroen monter.
Ene Ingrid ging letterlijk en figuurlijk
nóg een stapje verder. Die was net terug
van een voetreis naar Athene en terug.
Daar had ze een jaar over gedaan en tij
dens die monstertocht werd zc vijftig
jaar.... "Op een dag heb ik gewoon de
beslissing genomen om te gaan", vertel
de zij. "Ik heb m 'n huis verhuurd, heb
een rugzak ingepakt mét m 'n tentje en
ben met de hond Blacky op stap gegaan.
Ik had geen enkele ervaring, was onge
traind en kwam de eerste dag niet verder
dan zes kilometer. Toen was ik al kapot.
Na een week liep ik twaalf kilometer per
dag en zo heb ik dat langzamerhand
kunnen uitbouwen. In het begin wilde ik
vaak wanhopig graag teruggaan, maar
dat kon niet, want ik had m 'n huis ver
huurd. Op een dag tilde ik mezelf over
het dode punt en kon ik pas goed verder.
Ik kwam toen ook tot het besef dat er
niets te wanhopen was, dat er vanzelf
voor me gezorgd zou worden, als ik
maar geloofde in wat ik aan het doen
was.Ingrid gaf een voorbeeld. "Op de
heenweg kwam ik door een dorpje in
Duitsland. Natuurlijk was ik voor de
meeste mensen, waar dan ook, een
vreemde verschijning. Een oudere dame
met zo 'n groot pak op haar rug en ik zag
er natuurlijk nogal verfomfaaid uit. Een
paar vrouwen vroegen me wat ik aan 't
doen was en toen het tot hen doordrong
dat ik vastbesloten was, riepen ze dat ik
op de terugweg langs moest komen. Dan
zouden ze koffie en gebak voor me heb
ben. Toen ik bijna een jaar later weer
door dat dorp kwam, zag één van die
vrouwen mij. Ik werd meteen herkend.
"Oh, mevrouw, u bent 't echt", zei ze en
ik moest mee naar binnen. Zij had voor
haar familie juist gebakjes gehaald en
lothaar verbazing had ze gezien dat ze er
één teveel had meegenomen. En toen
zag ze mij. Dat is wat ik bedoel; er wordt
voor je gezorgd."
Toen ik die verhalen op de radio hoorde,
vond ik mijn belevenissen met m'n
sleetje en de tocht naar Mierlo lang niet
meer zo spectaculair. Maar tóch heb ik
toen óók afgezien...
Peter Koelewijn
OOGMETING - CONTACTLENZEN
Optometrlsten O.V. - Contactlensspecialist A.N.V.C.
WOENSDAG 26 SEPTEMBER 1990 SOESTER COURANT PAGINA 15
De Koninklijke Luchtmacht heeft
sinds medio september voor telefo
nische klachten over militair vlieg
verkeer boven Nederland een gratis
06-nummer ter beschikking. Het
nummer 06-0226033 vervangt de
oude klachtenlijn, waarvoor bellers
nog moesten betalen. De luchtmacht
hoopt met de komst van het 06-
nummer de zogeheten meldings
drempel voor klachten te verlagen.
Het nieuwe nummer heeft twee lij
nen, die zijn aangesloten op een ant
woordapparaat. Daardoor wordt
overbezetting van de lijnen zoveel
mogelijk voorkomen. De banden
van het antwoordapparaat worden
dagelijks beluisterd door de afdeling
Geluidhinder van de luchtmachtstaf
in Den Haag. Klagers die hun tele
foonnummer opgeven worden zo
snel mogelijk teruggebeld en geïn
formeerd over de oorzaak van de on
dervonden hinder en de genomen of
te nemen maatregelen.
Naast dit nieuwe centrale klachten
nummer beschikt de luchtmacht
over informatiecentra op al haar
operationele vliegbases. Deze centra
behandelen de klachten over het
startend en landend vliegverkeer van
de betrokken vliegbasis. Het infor
matiecentrum van de vliegbasis
Soesterberg is te breiken onder tele
foonnummer 03404-34222, tst.
2060.
Steenhoffstraat 13
3764 BH Soest
Telefoon 02155 -1 01 15
VERHUUR VAN
Schrijfmachines
Rekenmachines
Telefoonbeantwoorders
Inbindapparatuur
Overheadprojectoren
Plastificeermachines
Een kleine drie kwartier controle aan de
Birkstraat betekende een bon voor twee
automobilisten. Zij reden door rood
licht. De controle werd gehouden van
drie uur tot kwart voor vier 's middags.
Muziekvereniging PVO heeft dit jaar
gekozen voor een najaarsconcert. Een
seizoen lang heeft deze 90-jarige ver
eniging haar beste beentje voorgezet en
keihard gewerkt aan een nieuw pro
gramma. Het traditionele concert - dit
jaar op zaterdag 29 september a.s. is
hiervan het resultaat.
Een resultaat dat er mag zijn! De mu-
ziekcommissie heeft een bijzonder ge
varieerd programma kunnen samen
stellen. Zo wordt het concert geopend
met "The fairest of the fair' van J.P.
Sousa. "A Mozart Festival" in een ar
rangement van Clair W. Johnson en het
bekende "New York, New York" staan
o.a. op het programma vermeld. En het
eerste deel van de avond wordt besloten
met "Pack up your troubles" van Randy
Beek. Menigeen zal deze melodie vroe
ger op de lagere school al gezongen
hebben.
Na de pauze is de beurt aan de "Eem-
lander Blaaskapel" o.l.v. Joop Over
steegen. Deze kapel, die nauwelijks eni
ge introductie behoeft, brengt natuur
lijk de originele blaasmuziek in "Fidele
Musikanten" en de "Landler potpourri
Weiss Blau". Maar daarnaast klinken
ook "gouden nummers" van Billy
Vaughn en doet "Happy Brasil" ons
denken aan Zuidamerikaanse klanken
en tropische temperaturen.
Kortom, het programma biedt afwisse
ling in alle toonaarden. Om 19.30 uur is
de zaal van "De Vijverhof' open.
Om 20.00 uur opent Piet Daalhuisen
met "zijn" harmonie-orkest het con
cert. Uiteraard is deze avond voor ie
dereen gratis toegankelijk.
Vanaf vrijdag 28 september zijn bij In-
ter Casa aan de Burg. Grothestraat de
schilderijen te zien van de Soester
Marcel Kuhne. In zijn werk spelen
emoties een belangrijke rol. Met
krachtige of juist zwakke lijnen en
kleuren legt hij emoties van mensen
vast. "Mensen blijven boeien. Het
maakt niet uit of een model mij afstoot
of juist aantrekt. Wat erg is, is wanneer
ik helemaal niets voel bij een model."
De 33-jarige leraar aan het Griftland
College is niet gecharmeerd van een
mooi plaatje alleen. "Het materiaal, de
manier waarop het materiaal gebruikt is
en de afbeelding moeten bekoring heb
ben. Ik kan echt verlekkerd kijken naar
mooie kwaststrepen. Voor mij speelt de
figuratieve werkelijkheid een onderge
schikte rol. Het gaat om het totaal, niet
om een mooi plaatje alleen. Een schil
derij moet blijven boeien. Wanneer je er
keer op keer naar kijkt, moet je steeds
nieuwe dingen zien, weer een ander
verhaal in je hoofd hebben." Kuhne
denkt na en gaat verder; "Kijk, je hebt
schoonheid van uitdrukking en uit
drukkingskracht. Dat eerste is mooi,
het tweede vraagt veel meer, is veel in
tenser en dat is hetgeen ik op het doek
wil zetten."
Mensen zijn voor hem het middel om de
emoties op het doek te zetten. "Mensen
zijn wezens met diepgang. Je kunt aan
de buitenkant laten zien wat er van bin
nen gebeurt. Dat geeft een spannings
veld. Door een bepaalde houding, een
blik in de ogen. Om daar de nadruk op
te leggen, overdrijf ik het. Ik maak een
kromme man heel erg krom, ik zet zijn
verslagen houding nog eens extra dik
aan. Ik schilder meer wat ik denk dat ik
zie, dan wat ik werkelijk zie." De Soester
kunstschilder verlangt meer van zijn
publiek dan alleen kijken. "Ik wil dat de
mepsen actie ondernemen. Nadenken
Kunstschilder Marcel Kuhne wil in
zijn werk de relaties tussen mensen vast
leggen. "Mensen blijven boeien."
en een verhaal ontdekken in het schil
derij. Ze moeten zelf de relaties en het
spanningsveld erin ontdekken. Het is
een spel tussen de beslissing van de
kunstenaar, hoe hij het op het doek zet,
en de visie van de kunstminnaar."
Rijksacademie
Marcel Kuhne doorliep de lerarenop
leidingen tekenen en handvaardigheid
en behaalde een eerste graad in teke
nen. In 1980 volgde hij de Rijksacade
mie voor Schilderkunsten in Amster
dam, waar zijn voorliefde voor grote
formaten ontstond. "Op een groot for
maat kun je meer kwijt, je kunt je hele li
chaam erachter zetten. Het is wel eens
gebeurd dat ik, terwijl ik heel emotio
neel bezig was en met zoveel kracht iets
op het doek wilde zetten, er dwars
doorheen ging. Dan sta je weer even
met beide benen op de grond," vertelt
Kuhne. Naast zijn werk als leraar
handvaardigheid en tekenen schildert
hij al tien jaar. In die tijd heeft hij een
aantal exposities gehouden. Voor de
expositie in Inter Casa heeft hij schilde
rijen geselecteerd uit zijn werk van de
laatste jaren. Hij is zelf bijzonder geluk
kig met de locatie. Kuhne: "Ik vind de
relatie tussen meubelen en kunst leuk.
In deze zaak vinden mensen mooie,
stijlvolle meubelen. De combinatie
meubelen en schilderijen vindt ik heel
prettig. Het is minder statisch dan een
galerie en bij de mensen thuis komen de
schilderijen ook in combinatie met de
meubelen te hangen."
Bij Inter Casa zijn van 28 september tot
31 oktober 28 werken van Marcel Kuh
ne te zien. De expositie is tijdens de
openingstijden van meubelzaak aan de
Burg. Grothestraat la te bezichtigen.
BURG. GROTHESTRAAT 8 - 3761 CM SOEST - TELEFOON 02155 - 1 38 59
's Maandags de gehele dag gesloten
Vrijdag 21 september j.1. vonden de
nationale Kampioenschappen Bloem
schikken voor amateurs plaats. Een
van de deelneemsters was Annelies
Wouterse uit Soest, die via de Bloem
schikkring van Groei en Bloei dit jaar
voor het eerst aan een kampioenschap
deelnam. Zij won de tweede prijs in de
B-klasse, een geweldige prestatie!
De opdracht voor de schikking luidde:
"contrast" en de bijgaande foto toont
hoe Annelies daaraan vormgegeven
heeft. Het zijn twee bolvormige stuk
ken, met elkaar verbonden door buig
zame, rode kornoelje-takken. De kleur
stelling is heel fris: rood en groen met
hier en daar een donker accent. Toege
paste materialen zijwonder meer: groe
ne tomaten, groene appels, mos, pinus-
takjes, rode hanekammen, rode rozen,
papaverbollen en zwarte besjes.
Aad van Uffelen, auteur van diverse
boeken op bloemschik-gebied, bekend
bloembinder en leraar gaf na voltooiing
en jurering van de stukken commen
taar. Hij was verrast door de enorme
kwalitatieve vooruitgang in deze
B-klasse.
Een mooi compliment ook voor vroe
gere leraren van Annelies: de heren
Amesz en Post, die beide nog bloem-
schikkursussen verzorgen, ook voor
Groei en Bloei. De prijs was een unieke,
grote Mobach-vaas met inscriptie ter
herinnering aan deze kampioenschap-
pen.
SPECIAALZAAK VOOR BRILLEN
Het heeft de Protestant-Christelijke
basisschool de Postiljon niet meegeze
ten tijdens de rigoreuze verbouwing.
Minder op tijd, maar zeker niet met
een minder resultaat heropende de
Soesterbergse basisschool dan vorige
week dinsdagavond de deuren. Ou
ders, bestuur en medewerkers van het
architectenbureau en aannemersbe
drijf waren in groten getale naar de
ruime zaal van de naastgelegen kerk
gekomen om de feestelijke opening
door wethouder van onderwijs Mieke
Swinkels bij te wonen.
De Postiljon heeft een gedaantewisse
ling ondergaan. De heldere kleuren van
de nieuwe meubeltjes en de wanden en
kozijnen geven de school een fris, maar
vooral gezellig karakter. De verbou
wing van de Soesterbergse school werd
noodzakelijk met de nieuwe wet op het
basisonderwijs. Deze bepaalde dat het
kleuteronderwijs en het basisonderwijs
in één schoolgebouw moesten worden
ondergebracht. Kleuters werden vorig
jaar nog geplaatst in de voormalige
Prinses Marijkeschool. De plannen wa
ren er snel: na een rigoreuze verbou
wing zouden kleuters en oudere leerlin
gen samen ondergebracht kunnen wor
den in de Postiljon aan de Generaal
Winkelmanstraat. Niet alleen prettig
omdat daarmee aan de wet was vol
daan, maar het bestuur vond het sowie
so een prima uitgangspunt om alle leer
lingen bij elkaar te hebben. Van de
Prinses Marijkeschool werd met niet
veel hartzeer afscheid genomen.
De einddatum van de verbouwing werd
echter drie keer verplaatst. Zelfs de
laatst gestelde datum werd maar net ge
haald. Het bestuur stuitte tijdens de
verbouwing op veel problemen. Veel
tot dan toe verborgen gebleven gebre
ken kwamen aan het licht. De bouw
kundige staat van het pand bleek uiter
mate slecht: rotte balken in de dakcon
structie, een ongewenste gast in de
vorm van de boktor, de spouwconstruc
tie bleek niet goed en ook de kozijnen
moesten allemaal worden vervangen.
1959 was een goed wijnjaar. Maar van
de scholen die in dat jaar gebouwd zijn
kan dat niet gezegd worden," zei wet
houder Swinkels over de miserabele
staat van de Postiljon.
Transistors
Alle tegenvallers ten spijt, kon een trots
bestuur dan eindelijk dinsdag de sleutel
overhandigen aan hoofd van de school
Leo Kamphorst. Kamphorst benadruk
te dat "de klus was geklaard door de ve
le handen die hadden geholpen, de soe
pele instelling van de aannemer en met
behulp van Radio 3," hiermee doelend
op de vele transistors die tijdens de ver
bouwing de volumeknop op tien had
den.
De 'ceremoniële' handelingen buiten
werden verricht door Mieke Swinkels
en oud-directeur van de Postiljon J. Ro
sing. Rosing onthulde het nieuwe
naambord van de basisschool, geheel in
stijl met het verbouwde pand, een fris
blauw bord met in felgeel de naam en
natuurlijk de onafscheidelijke jacht
hoorn. Rosing wist met publiek zeer te
boeien toen hij, op de manier waarvan
men dacht dat alleen Dolf Brouwers dat
kon, met een wijds gebaar het doek
wegtrok en uitriep: "dames en heren,
de nieuwe Postiljon!" Vervolgens viel
de wethouder de eer te beurt de vlag te
heisen, onder de toepasselijke
hoornklanken van de 10-jarige leerlin
ge Esther Schipper. Zij werd bijgestaan
door haar moeder en mevrouw Smits.
Op 4 oktober a.s. zal door het op de
vliegbasis Soesterberg gestationeerde
286-squadron 's avonds, van 18.00 uur
tot 's avonds 20.30 uur, in het kader van
het oefenprogramma worden gevlogen.
Het 298-squadron vliegt met Allouette
Ill-helikopters.
De eigenaar van een modezaak aan de
Soesterbergsestraat stond in de nacht
van donderdag op vrijdag oog in oog
met een vijftal inbrekers toen hij pools
hoogte ging nemen omdat hij gerommel
had gehoord. De vijf, drie mannen en
twee vrouwen, waren via een keuken
raam binnengekomen en gingen er als
vijf hazen vandoor. De Soester kon
geen diefstal ontdekken.
