)RN
RAAT 491,
-10264
Sint Nicolaas-intocht in Soest hangt
toch weer aan een zijden draadje
Oosterse gastronomie en gastvrijheid bij
Indonesische party-service van 'Dessa'
FOTO-AKTE WINKELKRING VAN WEEDESTRAATÜ
Dakwerken
Nico Haak
SOES'T
Winkeliers voelen zich niet verantwoordelijk
SINTERKLAAS
KIJKEN
Collecte-vergunning
Verpleegster bestolen
Sieraden gestolen
Succesvolle Franky thuisbreng-service groeit uit
Voor
altijd
aparts
Geeft glans
aan feest.
WEEK 47
GOUDA
door Arie
Wandelaar
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
Telefoon (02155) -1 3014
PAGINA 21
WOENSDAG 21 NOVEMBER 1990
SOESTER COURANT
lachen meteen ANWB-er, dus, meen ik, is 't
een vergissing. Maar nadat ik naar kantoor
had gebeld, wist ik dat 't menens was. Ik
wilde eerst nog omkeren, maar in ons vak
doe je dat niet. "The show must go onen ik
weet dat Nico er precies zo over had ge
dacht. Bij Radio Oost was de verslagenheid
groot. Ze hadden daar 't bericht om tien
over half tien op de telex gekregen en had
den direktingebroken "in het lopende pro
gramma om het de luisteraars mee te delen.
Ze draaiden ook nog een plaatje yan Niek.
Op de terugweg kwamen zovele herinne
ring op aan de tijd, meer dan tien jaar, dat ik
zeer nauw heb samengewerkt met Nico. De
tijd van het "collectief", Polle Eduard, Jan
Eland, Job Maarse, Nico en ikwaarmee
zoveel hits werden gescoord. "Joekelille,
"Fox Foxtrot", "Is je moeder niet thuis",
"Honkie Tonkie Pianissie", "Sokkiesstop
pen, schoentjes poetsen"Niet geschoten Ls
altijd mis", "Een heel gelukkig kerstfeest"
en samen met Boudewijn de Groot "Tante
Julia".
Het enorme succes in Duitsland met de
Duitse versie van Foxy Foxtrot, dat daar
"Schmidtschen Schleicher"heette. Deplaat
stond daar een half jaar in de top tien en ver
kocht meer dan een half miljoen stuks.
Ik dacht aan al die waanzinnige anekdotes,
want met Nico Haak was 't altijd lachen ge
blazen, hij was niet alleen zanger, hij was
ook nog een begaafd komiek,
fk zag weer voor me hoe, bij een borrelpar
tij, de direkteur van platenmaatschappij
Phonogram opmerkte dat hij er wel wat te
eten bij wilde hebben. Nico rukte zonder
zich te bedenken een kastdeur open en riep,
alsof het 't aangeef luik van de keuken was:
"Jongens, de kroketten en gehaktballen
kunnen door!" Ik zag 'm weer samen met
Rob Out, toen hel schip Veronica er nog
was. We waren overdag met een clubje
doorgezakt in "De Jonge Haan in Hilver
sum. "laten we naar de platenfirma gaan
zei iemand. Rob stapte in zijn open sport
wagen tje toen Nico aan kwam lopen met
een stoel van 't terras. "Weet jij zeker of ze
daar wel stoelen genoeg hebben vroeg hij
aan Rob en zette het ding op de achterbank.
Met stoel en al stapten ze het Phonogram-
kantoor binnen waarbij Nico het later on
sterfelijke "Haak gevraagd, feest geslaagd"
lanceerde. Nog honderd andere herinnerin
gen trokken aan me voorbij.
Vrijdag was de begrafenis. Natuurlijk wilde
hij op het kerkhof rusten naast zijn zoon
Erik, die zo 'n twaalf jaar geleden heel jong
verongelukte. Het eerste grote drama in het
leven van Sjaan. Broer Dick Haak kon zijn
tranen niet bedwingen toen hij vertelde hoe
hecht de band met hem en Nico altijd is ge
weest en ik zat als verstijfd naar hem te luis
teren. Na Dick zou ik wat over Niekie zeg
gen, maar ik kreeg 't gevoel alsof ik dat niet
kon opbrengen. Maar toenik begon, viel de
beklemming enigszins weg. Imca Marina
droeg onder andere nog een ontroerend ge
dicht voor en Lenny Kuhr zong heel ingeto
gen "De Troubadour". Er was voor gezorgd
dat er geen fotografen bij de, zeer besloten,
plechtigheid zouden zijn en daar was ik ma
nager Nico Spring in 't Veld, de man die bij
na twintig jaar Nico Haak's belangen be
hartigde, dankbaar voor.
In de kleine aula van begraafplaats Jaffa in
Delft dacht ik terug aan mijn gesprekken
met Niek over het geloof en wat er na de
dood zou zijn. Hij was niet gelovig, maar
toch dacht hij vaak diep en goed over reli
gieuze dingen na. Op een dag hadden we de
volgende conversatie: "Laten we nou eens
aannemen dat er iets als een hemel bestaat.
Dan speelt daar nu de beste band van de we
reld. En alles op z'n best. Rock 'n roll met
Elvis, Buddy Holly, Gene Vincent, John
Lennon, Bill Haley, en nog wat van die gro
te jongens, reggae met Bob Marley blues
met Janis Joplin, soul met Otis Redding,
Marvin Gayeen Billy Holiday, op de gitaar
Jimi Hendrikx en Brian Jones, drums
Keith Moon en ga zo maar door. Wat een
waanzinnige band moet dat zijn. Als 't wdar
is, zal ik er niks om geven om te gaan als
mijn tijd gekomen is. Maar dan speel ik wél
mee".
Een vreemde gedachte misschien. Maar
misschien is 't waar. Dan weet ik zeker dat
Niekie nu al z 'n plaats daar gevonden heeft.
Als mijn tijd gekomen is, kom ik 'm daar
vast en zeker tegen.
PETER KOELEWIJN
PAGINA 20
vijf versnellingen, vier
ris en koplampen... eigen-
u dat deze Favorit van...
;king, valt u weer in een
i twee jaar is tenslotte niet
or, de katalysator én de
i iets teveel van het goede
naar de Skoda-dealer te
1 niks verbazen.
Beroemde, vriendelijke en geef-
grage bezoekers von de manden
november en december.
Dus: Sinten, Pieten en Kerstman
nen, 't is maar dat U 't weef
Kom, kijk en kies Uw kado. Kan
delaars zelfs 3, 4 en 5 ar-
mig. Geslepen en gegra-
feerde karaffen metglazen
Dierfiguren in gids en
kristal.
Eerlijk gezegd er is veel meer.
Tip: Stenen van Swgrovsks kristal
gébruikt voor Sieraden in een
Nederlandse vormgeving en
aantrekkelijk geprijsd.
Heeft u hef ook in de gaten?
Dit was een afschuwelijke week. Een zeer
dierbare vriend, Nico Haak is overleden.
Zo maar. Ik bedoel, hij had niks, ging 's
avonds naar bed en om vijf uur 's morgens
werd zijn vrouw Sjaan wakker naast hem.
Hij was niet meer.
Als iemand dood gaat is dat steeds een ge
beurtenis van grote droefenis, voor iedereen
die diegene na stond. Vaak is het overlijden
een zichtbare naderbijsluipende ramp als
een ziekte zich van de geliefde persoon heeft
meester gemaakt. Soms komt de dood on
verwacht, als een terrorist die een schijn
baar willekeurig doelwit heeft uitgekozen.
Bij Nico k wam de dood als een on voorziene
kernexplosie. De echo daarvan galmde de
hele week door in de Nederlandse showbu
siness.
Ik hoorde van zijn overlijden toen ik dins
dagmorgen op weg was naar Radio Oost in
Hengelo. De nieuwslezer van tien uur ver
telde; "De zanger Nico Haak is vannacht in
zijn huis in Baarn overleden. Hij is 51 jaar
geworden
Ik heb m 'n auto langs de snelweg gezet en
heb een tijdje voor me uit zitten staren. Want
zoiets geloof je gewoon niet. Daarna heb ik
op de radio alle zenders afgezocht, want ik
hoopte wat meer te horen. Jan Douwe
Kroeske praatte op Radio 3 vrolijk verder,
alsof er niets aan de hand was, en op de an
deregolflengten had men 't ook over van al
les en nog wat, behalve over de vreselijke tij
ding die n et op 't nieu ws was geweest. Ik be
greep er niets van. Die programmamakers
moesten 't toch óók gehoord hebben? Dan
sta je daar toch even bij stil? Nico Haak no-
tabene, zo'n markante figuur uit de show
business, daar ga je toch niet zo maar aan
voorbij?
Ik werd nog even kwaad ook maar tegelij
kertijd dacht ik: Het is misschien niet waar,
ik heb 't niet goed gehoord. En toen ik even
later bij een benzinestation stopte, deed de
pomphouder ook heel gewoon. Die stond te
effitiemy
VERKOOP VAN
Steenhoffstraat 13
3764 BH Soest
Telefoon 02155 - 1 01 15
Jennifer Kartosentono is Dessa's 'lea-
ding ladybij party 's en feesten.
Afgelopen zaterdag had Arie, in af
wachting van de komst van Sin
terklaas, beschutting gezocht in een
Soester café.
De ramen van het bruine etablisse
ment rammelden in de najaarsstorm.
De waard ging er niet onder gebukt.
"Zo mag ik het horen", sprak hij
hoopvol, "laat de zondvloed maar ko
men, daar worden mensen dorstig
van".
Arie informeerde of het iets anders
mocht zijn en bestelde een balletje ge
hakt.
"Waarom maakt dit weer mensen dor
stig?", vroeg hij, nadat de bal voor
hem had plaatsgenomen.
"Weet ik veel, slaat nergens op", be
kende de eigenaar met grote openhar
tigheid. "Weet U wat het is? In deze
sector van het bedrijfsleven is het zo
dat ze je arm eten en rijk drinken. Van
daar dat ik in alle jaargetijden natte
consumpties aanbeveel."
De intocht van Sinterklaas en het
weerbericht waren de nering-doende
niet ontgaan. Voor de grote en kleine
mensen, die eventeel tijdelijk asiel
zouden zoeken, had hij extra tafels en
stoelen aan de ramen geplaatst, daar
mee tijdelijk afstappend van het onge
schreven principe dat in een café,
waarin het drinken een hoogst serieu
ze zaak is, het daglicht geen toegang
mag hebben.
De wolkbreuken buiten zorgden er
voor dat de gasten binnen kwamen
druppelen. De zaak vulde zich als een
film die met dubbele snelheid wordt
opgenomen. Flesjes en glazen choco
mel, cola's, koppen koffie en andere
producten die in het Soester anti-alco-
holbeleid passen, vidden de tafels.
Consumenten, die daarbij een bijpas
sende gevulde koek dan wel rondo's
dachten moesten teleurgesteld wor
den. De vraag ernaar werd afgedaan
met de mededeling: "Daar heb ik niet
voor gestudeerd."
Ongehinderd door enige gêne werd
hel volume van de gesprekstoon door
jong en oud opgevoerd. Arie, behept
met een nimmer te lessen nieuwsgie
righeid, luisterde dankbaar naar de in
ventaris die werd uitgestald, want laten
we eerlijk zijn, deze wekelijkse rubriek
zou geen enkel bestaansrecht hebben
zonder bijdragen van buitenaf.
Ter rechterzijde van hem waagde een
dame, die een jongetje met zich mee
voerde, een poging bevallig neer te
strijken. Het geluid van de stoel waar
op ze neerplofte toonde aan dal de
landing niet vlekkeloos was verlopen.
De persoon in kwestie leek Arie een
IVfaij Weggen-type toe, maar dan zon
der voorgevormde cups. Bijbelvast was
ze ook. Onder het motto "De laatsten
zullen de eerste zijn" ontbood ze op
luide toon de baas van de zaak hij zich
aan tafel,
liet duurde.even.
"Wanneer komt hij eigenlijk?", wilde
ze van Arie weten. Arie aan het uitleg
gen dat het hier een eenmanszaak bë-
Irof die niet op Sinterklaasdrukte was
ingesteld. "Ik heb 't niet over de ober,
maar over Sinterklaas. Hoe laat komt
die hier langs?" Om de handel van de
cafébaas levendig te houden sprak
Arie de veronderstelling uit dat het
hooguit nog tien minuten zou kunnen
duren.
I let kleine jongetje wicbelde met enig
ongeduld op zijn te grote stoel. Aanlei
ding voor de moeder om naar de wa
terstand te informeren. Hoog water
leek er in aanvang niet te zijn. "Als
Sinterklaas voorbij is gekomen gaan
we", besliste de moeder, kennelijk le
vend in de veronderstelling dat in dit
soort zaken de regel "opgestaan is
plaats vergaan" geldt. "Ik moet nu",
oordeelde de kleine man, daarbij w ij
zend naar de deur van het toilet waar
het spitsuur geworden was. "Jij moet
niks", stelde de opvoeder vast, die ver
volgens van de gastheer te horen kreeg
dat zijn bedrijf niet op de leveranties
van kopjes thee was ingesteld.
Een droge sherry werd de plaatsver
vangende bestelling. Hij gleed erin zo
als in vroeger tijden hel woord van de
kapelaan bij zijn beminde gelovigen.
De bij een intocht van Sinterklaas pas
sende muziek bereikte langzaam maar
/.eker de trommelvliezen van de in
houd van het café. De volboezeniige
vrouw trok haar jasje aan, dat opge
raapt leek uit een herfstig bos, strak,
en commandeerde het jochie slaande
Datasafes
Inbouwkiuizen
Kluizen
Brandkasten
O.G.L.: Burgemeester en Wethou
ders hebben de O.G.L.-afdeling 't Gooi
toestemming gegeven om in de week
van 25 november tot en met 2 decem
ber een collecte te houden in de ge
meente Soest.
Kerstpotten: het Leger des Heils
heeft van Burgemeester en Wethouders
toestemming gekregen voor de collecte
met de bekende Kerstpotten. Zaterdag
8 december en zaterdag 15 december
mag men in het Winkelcentrum Soest-
Zuid staan.
Een onbekende dief heeft 250 gulden
gestolen van een verpleegster die bij
Mariënburg werkt. Het geld werd ge
stolen toen de dader het sleutelkastje
vernielde en met de bemachtigde sleu
tel bij haar eigendommen kon komen.
Vermoedelijk heeft dc dief zich in laten
sluiten in de' nacht van woensdag op
donderdag.
Bij een inbraak in een woning aan de
Hildebrandlaan werd van een 56-jarige
vrouw een gouden horloge en een gou
den ring gestolen. De dief kwam de wo
ning binnen door de schuifpui te force
ren.
Q.n.donebian. ffetvice
SOEST Ueukonlaan b5 J763 AG lol 02155 ?<110()
GCXIDA iRteparf') 2803 AN Tol 01(520 32544
op een stoel naast haar plaats te ne
men.
Een misverstand.
I Iet kleine manneke had, na een aan
moedigend knikje van Arie, de benen
genomen. De moeder liet 't voorlopig
maar zo.
Tijdens de natte omgang ontwaarde
Arie droeve blikken in de ogen van de
dappere, dienstdoende Sinterklaas.
Zelden een jaargang met zo een verzo
pen Goedheilig man gezien.
"Zo dat hebben we weer voor een jaar
gehad", stelde een der stamgasten
vast, nadat de stoet voorbij getrokken
was. "Kunnen we nu eindelijk weer
gaan biljarten", informeerde hij op
korzelige toon.
"Waar heb jij gezeten. Wouter Jan?,
vroeg de moeder op boosaardige toon
aan haar zoontje. Zonder het ant
woord af te wachten vervolgde ze:
"Sinterklaas is allang voorbij."
krie weet zeker dat het kleine baasje,
ook op latere leeftijd, aan deze teleur
stellende mededeling geen complexen
zal overhouden.
"Kan mij het schelen", sprak het opge
luchte jongetje op berustende toon.
"Hij bestaat toch niet."
"Dat zullen we nog eens zien", beloof
de de geschokte moeder. "Hij bestaat
loch niet." Arie in het complot betrek
kend besloot ze: "Wat zegt u ervan,
meneer?"
Arie /ei er niks van en bestelde iets bij
de natte gemeente.
"Heb ik het niet gezegd dat de regen
dorstig maakt", stelde de kastelein bij
liet afleveren van de consumptie tevre
den vast.
ARIE WANDELAAR
De Sint Nicolaas-intocht in Soest is
ditmaal - afgezien van het onverwacht
slechte .weer - zonder problemen ver
lopen. Of dat ook in de toekomst het
geval zal zijn is uiterst twijfelachtig.
Het voortbestaan van de intocht hangt
toch weer aan een zijden draadje, nu
de Federatie MKB - waarin alle win
kelcentra samenwerken - nog eens
heeft uitgesproken zich niet verant
woordelijk te voelen voor de organisa
tie van het traditionele evenement. De
intocht van zaterdag j.I. was wellicht de
laatste gelegenheid waarbij Soest de
"gezamenlijke Sint" te zien heeft ge
kregen.
De negatieve opstelling van de winke
liers is opnieuw een tegenslag voor de
organisatoren - de Stichting Welzijns
werk Soest (voorheen Jeugdzorg) en
Kinderboerderij De Vrije Teugel - die
hadden gehoopt dat de gezamenlijke
middenstand net als vroeger de kosten
van de intocht had willen dragen. Vorig
jaar kwam het evenement al op de tocht
te staan, maar de organisatoren hadden
nu een goed plan, meenden zij, dat de
winkeliers zou overtuigen.
"We weten wel dat Soest te uitgestrekt is
om de Sint langs alle winkelcentra te la
ten rijden, maar daarom hadden we dit
jaar juist gekozen voor alleen Soest-
Zuid, Smitsveen, Overhees en Klaar-
water. Volgend jaar zou de Sint dan op
het station Soestdijk aankomen en van-
daaraf een route door de Van Weede-
straat en de Koninginnelaan kiezen. Op
die manier komen alle winkelcentra
eens in de twee jaar aan de beurt," aldus
directeur Jaap van der Kooij van Wel
zijnswerk.
De Federatie MKB heeft in oktober al
laten weten zich niet speciaal verant
woordelijk te voelen voor de intocht, al
thans niet méér dan andere Soester bur
gers en instellingen, en er geen specifiek
zakelijk belang bij te hebben. Óm hun
"historische verantwoordelijkheid"
niet te ontlopen hebben ze zich in 1987
en 1988 weliswaar nog garant gesteld
voor de kosten, maar in 1989 de organi
satoren al aangeraden een beroep op
gemeentelijke subsidie (bijvoorbeeld
de Kermispot) te doen. "Wij zijn slechts
één van de potentiële subsidiegevers,"
aldus de winkeliers, die kennelijk nog
wel bereid waren een min of meer pro
portionele bijdrage te leveren.
Volgens Jaap van der Kooij is er echter
van die zijde geen financiële bijdrage
binnen gekomen. "We hebben nog
voorgesteld de zaak te koppelen door
alle kinderen van bijvoorbeeld 4 tot 7
jaar bij het gemeentehuis een cadeautje
namens de winkeliers te laten geven,
maar dat idee is verder niet opgepikt."
Geld over
De intocht 1990 is niettemin financieel
geen probleem, omdat de organisatoren
kunnen terugvallen op de door Yves
Rocher vorig jaar al toegezegde 5000
gulden. Yves Rocher-directeur Kant
toonde zich een jaar geleden uiterst te
leurgesteld over de lakse houding van
winkeliers en gemeentebestuur; hij stel
de zich garant voor het tekort van 1989
en beloofde voor dit jaar vijf mille. Van
individuele winkeliers is een bedrag van
700 a 800 gulden aan giften ontvangen
en een schriftelijk bedelactie onder
Soester bedrijven en instellingen bracht
ook ongeveer 1000 gulden op. "Daar
voor hebben we 220 brieven geschre
ven; positief reageerden er zegge en
schrijve zeven: vier met een eenmalige
gift, drie met een jaarlijkse toezegging,"
aldus een teleurgestelde Jaap van der
Kooij. "Maar we hebben nu in elk geval
wat geld over."
Deze week gaat hij praten met de heer
Kant, om hem verantwoording af te leg
gen over de uitgaven. Zeker zal hij de
Yves kocher-directeur polsen of deze
eventueel bereid is ook in de toekomst
als sponsor op te treden. "Als dat niet
lukt, en wie zou hem dat kwalijk nemen
want hij heeft meer dan wie ook zijn
goede wil getoond, zullen we ten einde
raad wel weer een beroep moeten doen
op de gemeente. Maar als die dan niet
over de brug komt leggen wij het bijltje
erbij neer. Dan is het echt afgelopen
met een gezamenlijk Sinterklaas-in
tocht in Soest."
Gemeentelijke zaak
De heer Kant bevestigt desgevraagd dat
zijn gebaar van vorig jaar volstrekt werd
ingegeven door zijn ergernis over het
feit dat zowel de gemeente als de winke
liers het lieten afweten. "Ik ben van me
ning dat Sinterklaas voor alle kindertjes
van Soest komt, en dus is het een ge
meentelijke zaak. Omdat dal niet lukte
vond ik het m'n plicht tegenover de
Soester gemeenschap om in te springen.
Ik wilde er in elk geval mee bereiken dat
de organisatoren tijd genoeg kregen om
een oplossing te zoeken en met de ge
meente en de winkeliers om de tafel te
gaan zitten. Regel wat, heb ik gezegd. Ik
weet niet of dat gelukt is, ik hoor het nog
wel."
Op de vraag of hij inderdaad bereid zou
zijn de intocht ook in de toekomst te fi
nancieren antwoordt de heer Kant met
enige bedachtzaamheid: "In principe
niet. Het was wat ons betreft eenmalig
een helpende hand. Daar kunnen we
niet eeuwig mee doorgaan, want het
moet allemaal uit de pot waarvan ook
de voetbalclub en de atletiekvereniging
worden gesponsord. Die grijpen er dan
naast. Bovendien zou je het anderen té
makkelijk maken om buiten schot te
blijven..."
Hoe de zaak afloopt is op dit moment
volstrekt onduidelijk. Of er volgend
jaar en daarna weer een Sinterklaas-in
tocht zal komen lijkt op z'n minst du
bieus. Soester ouders doen er wellicht
goed aan hun kroost alvast zachtjes
voor te bereiden op de afwezigheid van
de Kindervriend in Soest in 1991 en vol
gende jaren.
Niet alleen in Soest en wijde omge
ving, maar in het hele land en zelfs
daarbuiten geldt "Dessa", het beken
de Indonesische restaurant in Soest -
op de hoek van de Beukenlaan en de
Dalweg - als een van de meest gere
nommeerde Indonesische établisse
menten. Bij "Dessa" kun je genieten
van de onvervalste West-Javaanse keu
ken. Het restaurant heeft zich dan ook
terecht bij kenners en liefhebbers een
onaantastbare reputatie verworven.
Het succes van "Dessa" is voor een be
langrijk deel terug te voeren op de au-
thentiek-Indonesische wijze waarop de
gerechten worden gemaakt. Eigenaar
Frank de Leeuw heeft wat dat betreft
het voordeel dat zijn moeder - zelf af
komstig van West-Java - de scepter
zwaait in de keuken. Ook zelf is hij meer
en meer in de "schatkamer" van het res
taurant te vinden om zich de geheimen
daarvan eigen te maken.
Zeven jaar geleden gestart heeft Frank
de Leeuw "Dessa" een vooraanstaande
plaats weten te geven. Het restaurant
behoort tot de top-vijftig in zijn genre
en wordt veelvuldig genoemd en ge
roemd in vaktijdschriften en populaire
bladen. In het jaarlijks verschijnende
Indonesisch restaurantboek van Neder
land werd er onlangs nog een lovend ar
tikel aan gewijd. "Soms blijkt dat men
sen beter de weg naar ons restaurant
kunnen vinden dan naar het nieuwe ge
meentehuis," zegt Frank de Leeuw la
chend. Er zijn zelfs vaste gasten die spe
ciaal uit het buitenland komen overvlie
gen om even bij "Dessa" te komen ge
nieten en na afloop van de maaltijd
weer in het vliegtuig stappen.
Vorig jaar zette Frank de Leeuw een be
langrijke stap verder met de start van
"Franky-catering", de "Indonesian
Food Service" waarbij de speciale me
nuutjes (er zijn tien variaties!) worden
thuisbezorgd. Het is inmiddels zo'n suc
ces geworden dat deze "tweede poot"
van het restaurant niet meer is weg te
denken.
'Derde poot'
Het succes van het restaurant en de
"tien menuutjes" is nu ook de basis voor
de "derde poot", de complete verzor
ging van party's en feestjes, grotere en
kleinere, zowel voor bedrijven als parti
culieren, onder de naam "Dessa Indo
nesian Party Service" die sinds drie we
ken officieel bestaat.
"We hadden al heel veel klandizie van
bijvoorbeeld bedrijven, die gebruik
maakten van de menuutjes," aldus
Frank de Leeuw. "En het kwam steeds
Onze fotograaf is regelmatig op pad om in de Winkel
kring-winkels een willekeurige klant op de gevoelige
plaat te zetten.
Wekelijks vindt U in deze foto-aktie rubriek de 'klant
van de week'. Als U zichzelf herkent ga dan met de
krant naar het kantoor van de Soester Courant aan
de van Weedestraat. Hier ligt een fraai geschenk
voor u klaar.
DE WINKELKRING VAN WEEDESTRAAT,
HET WINKELEN WAARD.
De prijs van deze week is een waardebon t.w.v.
f 50,- en wordt aangeboden door
SILVER STAR Video en CD,
Dillenburglaan 12.
De winnaar van vorige week was
Mevr. Rijnders, Julianalaan 35, Soest.
vaker voor dat we gevraagd werden
complete maaltijden 'aan huis' te ver
zorgen, niet alleen hier in de omgeving,
maar langzamerhand door het hele
land. Het is een beetje uit de hand gelo
pen, zou je kunnen zeggen."
In eerste instantie legde Dessa zich uit
sluitend toe op de verzorging van het
eten. Franks zuster, Jennifer Kartosen
tono, die bij dergelijke gelegenheden als
"Ieading lady" optreedt, weet evenals
haar moeder en haar broer van wanten
en heeft inmiddels een rijke ervaring als
gastvrouw opgedaan. De party-service
staat dan ook onder haar leiding. Tot de
mogelijkheden behoren verschillende
buffetten, luisterend naar exotische na
men als "Sawa", "Kampong", "Kota"
en "Dessa", waarop overigens allerlei
variaties mogelijk.zijn voor wat betreft
samenstelling en uitserveren.
Het gaat bij deze bijzondere dienstver
lening al lang niet meer om eten alleen.
"Dessa" is in staat het gehele feest com
pleet te verzorgen, van kleine hapjes bij
het aperitief tot en met uitgebreide war
me buffetten en voorzieningen op het
gebied van dans en muziek, uiteraard
met een Indonesisch tintje en eventueel
zelfs een echt tropisch decor. Door de
uitstekende relatie met een vooraan
staande theaterbureau kan "Dessa"
ook zorgen voor optredens van ver
maarde artiesten. Bovendien heeft
Frank de Leeuw in de loop der jaren
prima kontakten gelegd in de televisie-
en artiestenwereld, waaruit veel vaste
gasten afkomstig zijn.
Paradepaardje
De Indonesische keuken - hetgeen, het
moet nog maar eens gezegd, iets totaal
anders is dan wat veel Nederlanders
verstaan onder de Chinese of Chinees-
Indische keuken - kent een nog altijd
groeiend aantal liefhebbers. Wie een
maal de geneugten ervan heeft leren
kennen zal enthousiast raken over de
wijze waarop daar bij "Dessa" uitvoe
ring aan gegeven wordt, of het nu in het
restaurant zelf is, of thuis met een van de
menuutjes, of tijdens de kennismaking
met een door "Dessa" verzorgd feest.
Wie besluit zijn party door "Dessa" te
laten verzorgen zal daar beslist geen
spijl van krijgen. Ook hier kan men re-
Foto: Herman van Dam
Frank de Leeuwen zijn zusje Jennifer.
kenen op de typisch Oosterse gastrono
mie en gastvrijheid die zo kenmerkend
zijn voor het restaurant in Soest, dat
volgens Frank de Leeuw natuurlijk het
"paradepaardje" van de onderneming
blijft.
De party-service van "Dessa" is voor
nadere informatie, afspraken en op
drachten dagelijks bereikbaar bij het
restaurant aan de Beukenlaan 55,3762
AG Soest, tel. 24100, of via Jennifer
Kartosentono, Leliepad 9, 2803 AN
Laanstraat 41 a
Baarn
Tot ziens
Hannie Sipkema
Tel. 02154-2 47 39
