)reide m Dessa m Hiiii h lüfi sssiH f paasdag .17 uur [ester forens biedt (mee)rijder gratis poer naar Amsterdam en terug [Touwen voor Yrede-Soest: 10 jaar d'OudeEnghe Tijdloze muziek in de Oude Kerk hii^ l ui De kunst van het nieuwe gemeentehuis Dick van Arkel: 'Hoe orden ik de ruimte?' PAGir^lÉNSDAG 27 MAARTÏ99Ï" SOESTER COURANT PAGINA 25 ik m n vakliteratuur maar kan doornemen' -OMNlARIEGÊll nkelcentrum ERHEES MBOERtJN 29 -EFOON 27777 dagavond )pavond vater 5?5 32?o S^r 79° 42?o ■JZSS- 7?5 459° Poppenbeurs met poppenkunst Heitje voor een karweitje Voor een GEZELLIGE AVOND UIT "TEGELEN" f29,50 Verzorging aangifte-biljet INKOMSTENBELASTING Administratie- Financieringskantoor N. J. KONIJN Concert Motet- en Madrigaalkoor Wie wat te zeggen heeft doet dat in de Soester Courant m e interpretatie op modern wonen Bouvries. Alle gebruikte kleuren zijn laast meubelen biedt de Gallery col- clusief glaswerk, verlichting, aarde- oires en bijpassende litho's van Paul ijdens de Paasshow is de volledige :tie opgesteld. I. 02155-11004. u toch zeggen dat er in Soest op pst iemand is die wel mee wil rij- is toch een prachtig aanbod? rot nu toe is het me niet gelukt, tenties in de krant en op de ka mt, briefjes op het bord bij de su- irkten, zelfs een oproep bij het m de spoorwegen - het heeft al- il niets opgeleverd..." lester belastingadviseur drs. R. ïond) Keijsers wordt langzamer- :en beetje wanhopig. Al sinds vo- ir is hij driftig op zoek naar een forens, die net als hij op-en-neer ussen Soest en Amsterdam en die Jen heeft naar het vorstelijke aan- |at Keijsers zijn meerijder in spe gratis vervoer, per luxe Volvo die is uitgerust met een autotele- met een forse tegemoetkoming in inkosten als Keijsers eens een dag een andere plaats in Nederland :rs doet dat aanbod niet zomaar, lelasting-adviseur moet hij elke minstens enkele avonden beste- n het doornemen van de vaklite- "Als ik er elke dag anderhalf uur uit kan trekken als ik tóch onder ben, scheelt me dat geweldig..." ers is dus op zoek naar een mede- s, die wel iets in het aanbod ziet en ereid is de enige voorwaarde te ac- i: hij moet zélf willen rijden, zo- leijsers zich op de achterbank kan Ihouden met zijn werk. "Het gaat s niet om de gezelligheid," aldus rs. [op het aanbod ingaat, kan rekenen e volgende gemakken, nog afge- [van het gratis vervoer: Hij (of zij) lt 's morgens tussen zeven uur en 1 over acht van huis opgehaald en met de Volvo - met Keijsers achter- r Amsterdam, waar hij zichzelf It voor de deur van het kantoor of •ijf waar hij moet zijn. Keijsers nt dan het stuur over en rijdt naar eigen werkadres aan de Jan van enkade in Oud-Zuid. Op het eind le middag - niet later dan een uur of kwart over vijf - vindt de rit vice a plaats. De exacte tijdstippen kun- 'n goed overleg gekozen worden. -g uit handen ekere zin zoekt Keijsers dus een luffeur", althans iemand die hem ins de rit de zorg voor het rijden uit den neemt en hem in staat stelt zijn ïur door te nemen. De "chauffeur" "iteert echter in hoge mate mee, om- hij zich verzekerd weet van gratis 'oer en het plezierige gemak van een comfortabele wagen, n voor de hand liggende redenen zou Icandidaat-meerijder het beste ook in ■buurt van de Jan van Goyenkade nnen werken. Keijsers kreeg onlangs Teen positieve reactie op zijn aan- maar de betrokkene bleek dage lijks nog voorbij de Havens-West te moeten zijn, en dan zou het weer veel te veel tijd kosten om Oud-Zuid te berei ken. De kandidaat moet ook bereid zijn re kening te houden met het feit dat Keij sers niet élke werkdag in Amsterdam doorbrengt. Zijn functie houdt in dat hij tamelijk "mobiel" moet zijn. Dat bete- •kent dat op zo'n dag de trein het alter natief is. Keijsers is van harte bereid daarvoor een aanzienlijke tegemoetko ming te betalen. In zeg maar 70 procent van de gevallen gaat het echter om de rit naar Amsterdam en terug. Trein duurt langer Keijsers doet al deze moeite omdat het openbaar vervoer in zijn geval geen haalbare optie is. Zijn kantoor aan de Jan van Goyenkade is per openbaar vervoer absoluut niet te bereiken, zoals hij vaststelt. "Met de trein duurt het ge middeld minstens 60 langer dan met de auto, óndanks de file, al krijg je daar inderdaad een sik van." Keijsers rijdt al sinds '78 elke dag op en neer naar de hoofdstad. In die jaren was hij daar werkzaam als belasting-inspec teur en hij stapte dagelijks zonder pro blemen in de trein. Dat beviel hem pri ma, omdat hij in die tijd op zijn gemak kon lezen. Sinds enige jaren is hij als be lastingadviseur verbonden aan de be kende accountants-organisatie TRN/ Begheyn Sneep Melse. Hij adviseer de de gemeente Soest o.a. de profijtelij ke optie-lease-constructie voor het nieuwe gemeentehuis, die de gemeente miljoenen aan BTW bespaart. ("Die staat in belastingkringen nu bekend als De heer Keijsers en zijn nieuwe Vol- 'de Soester constructie', en mag - behal ve dan in Soest - nergens meer worden toegepast," constateert de uitdenker er van met zichtbaar genoegen.) Met zijn werkkring veranderde ook het adres waar hij in Amsterdam moest zijn. Keijsers kwam destijds op het idee na het lezen van een artikel in het ANWB- blad over "carpooling", maar wat hij voor ogen had bleek in geen enkel sys teem te passen. "Bij carpooling gaat het toch meestal om mensen die op hetzelf de adres werken en ook zo'n beetje de zelfde functie hebben, en dan speelt de fiscale tegemoetkoming een rol." Eèn aantal maanden reisde hij vorig jaar met iemand samen, maar die kreeg een auto van de zaak en haakte vervolgens af. Twee mag ook Keijsers zit nu enigszins vertwijfeld te wachten op een Soester forens - man of vrouw maakt hem ook niet uit - die er geen bezwaar tegen heeft om als "chauffeur" op te treden. Twee mag ook, want vanaf 1 januari volgend jaar wordt er op de snelweg tussen Bussum en Diemen een aparte rijstrook ge creëerd, waarvan alleen auto's met min- stens drie inzittenden gebruik mogen maken. "Wat mij betreft is het dus oké als zich twee meerijders aanmelden," aldus Keijsers. Wie belangstelling heeft om op zijn op merkelijke aanbod in te gaan kan hem doorgaans 's avonds na 19.00 uur berei ken op de Isaacstraat 13 in Soest, tel. 21700. M5v... :aat 500 ml _fc95- SM»-... 7.45 6.25 27.95 w 17.50 IS SÉLECT ■Ie rode wijn gemaakt van de Bourgogne. Hierdoor komt ■r uit deze streek goed tot witte wijn gemaakt van o.a. Daarom een fruitige, ka- een prima afdronk. Médoc AC 1989 n uit het hart van de Bor- 1eur: stevig bouquet en aie wijn bij uw vleesgerech- t- Emillion AC 1986 ïitswijn gerijpt met een vol vet uitstekende begelei- pittige kaas. I i" '°uge of blanc rode of droge witte ent van de dag. .n_ 3^0-4. RA service voor uw feestjes en partijen if h/hh "emen wii teru9)- J hebben een goed alternatief) gen wij f 2,50 in rekening) rekening mogelijk. verzorgen wij °ok vaten bier van e aanbiedingen), goed etc. '91. beweging Vrouwen voor Vrede in st bestaat dit jaar 10 jaar. Op 12 irt 1981 werd, op initiatief van en- vrouwen in Soest, een eerste bij komst georganiseerd. Edith Dave- één van de iniatiefneemsters, ft een korte terugblik, de vrouwen samenbrengt is hun e ongerustheid over de wapenwed en wat daarmee samenhangt: het idsbeeld, honger in de ontwikke- landen, onderdrukking van men- De vrouwen willen door samen te leren, te denken en te praten zich ,st worden van hun verantwoorde- leid en hun mogelijkheden. In een view van 25 maart 1981 zegt één de iniatiefneemsters: "Vrouwen Vrede is geen feministische bewe- maar een emancipatiebeweging; tehuis voor vrouwen van allerlei :ergrond. Vrouwen praten gemak- jker wanneer ze onder elkaar zijn. lerkennen de emotionele betrok- eid in elkaar als het gaat om deze jaar later, op 8 maart 1982, wordt aanleiding van de Internationale üjWuwendag een bijeenkomst georga- rij erd over het vredesvraagstuk waar- aa meer dan 80 vrouwen uit Soest -uj nemen. Er wordt gepleit om actief M 'orden in de vredesbeweging, vrou- w - en/of milieubeweging, te werken )erde-Wereldgroepen. jS eptember van dat jaar houden de 3Q ïwen hun eerste "Open dag" in de 'w desweek en veel Soester vrouwen zij present. Heel daadwerkelijk geven jfiuwen in een demonstratieve optocht naar de geplande schuilkelder aan de Bfflcstraat uiting aan hun bezorgdheid cm het voortbestaan van de aarde. In de st<8fet worden borden meegedragen met de afbeeldingen licht-lucht-water- aarde. In de jaren '83 en '84 is de beweging in Sqjest uitgegroeid tot een kern van zo'n 30 vrouwen met daaromheen veel steunleden. Er worden trainingen (ge weldloze weerbaarheid), acties (naar Brussel, sirene-actie bij het gemeente huis) en thema-avonden georgani seerd, alleen of samen met de deelne mers in het Vredesplatform. Velen zul len zich de vrouwen nog wel herinneren inmun blauwe schorten met de vredes duif. die op markten en straten de aan dacht vroegen. Zichtbare gevolgen Ook landelijk groeit de vredesbeweging en daarmee het protest tegen de kern- pwapening. Honderdduizenden men- ïn lopen mee in de grote demonstra- in Amsterdam en Den Haag. In heel Europa groeit de ongerustheid over de wapenwedloop en de "overkill" die Imerika en Rusland al lang bereikt lebben. Vrouwen voor Vrede leggen Steeds weer de nadruk op de gevolgen lie nu al zichtbaar zijn: verkeerde be- teding van geld en daardoor uitputting an grondstoffen en uitbuiting van de >erde Wereld. Het is nu 10 jaar later; de tachtiger jaren zijn voorbij en daarmee ook de massale beroering rond de kernbewapening, de - vaak verhitte - discussies in kerken, politieke partijen en gewoon op straat, aan de deur. De kruisraketten zijn er niet gekomen. De muur tussen Oost en West is geslecht. De Sovjet-Unie dreigt uit elkaar te vallen, het Warschaupact is opgeheven. Een papieren tijger, waar we ons gigantisch tegen bewapend heb ben. Andere zaken Voor veel mensen van toén zijn andere zaken nu belangrijker. De Vrouwen voor Vrede-kern bestaat nu weer uit enkele actieve vrouwen, net als in het begin. Zaken, waar zij toen voor ston den, staan bij hen nog steeds centraal: de bewapening, het milieu en de Derde Wereld. Vanuit Vrouwen voor Vrede is een voedselgroep geïnitieerd die studie maakt van alternatieve voedselproduc tie en een ander bestedingspatroon. Deze groep is nu zelfstandig en heeft onder andere een kraam waar zij pro- tiukten verkoopt uit Derde-Wereldlan den. Er wordt actie gevoerd tegen de Franse kernproeven in de Pacifi? die gesteund wordt door zo'n honderd Soesters. Men ziet telkens weer affiches voor de ramen hangen: "Weer een Franse kernproef'. Verder zijn er stu diebijeenkomsten en conferenties waar de vrouwen aan deelnemen. Verschil lende vrouwen hebben gedemon streerd tegen het oorlogsgeweld in de Golf. Deze kerngroep van vredevrou- wen is hard nodig om mensen te mobili seren telkens wanneer dat nodig is. Zo houden zij het netwerk in stand, samen met de groepen en mensen die alert en betrokken in onze samenleving staan. Op donderdag 11 april om 19.45 uur is er in het kader van dit 10-jarig bestaan een bijeenkomst voor alle belangstel lenden in de zaal van het Dienstencen trum Honsbergen,Wiardi Beekman- straat 475. Het thema van deze bijeenkomst is: Hoe komen de twee werelden, de Arabische en de westerse, weer enigs zins tot elkaar? Waar liggen de vooroordelen ten op zichte van elkaar en de Derde-Wereld landen? Wat kunnen Vrouwen voor Vrede doen vanuit hun westerse positie? Drie vrouwen zijn uitgenodigd om dit onderwerp te belichten: Jet Kraemer, emancipatiesecretaris van de ICCO (Interkerkelijke Coördi natie Commissie Ontwikkelingsprojec ten); Laila Jaffar, Palestijnse voorzitter Stichting Joods-Palestijnse Dialoog; Maaike van de Velden, predikante te Soest, lid van de werkgroep Contact- Golf. Indonesisch Restaurant DOP EEN AVONTUUR VAN TROPISCH-CULINAIRE CREATIES. BEIDE PAASDAGEN OPEN BEUKENLAAN 55, (hoek Dalweg) SOEST TEL..02155-24100 Op maandag (tweede paasdag) 1 april wordt in "De Stuw", De Brink J.0 te Hoevelaken de jaarlijkse grote pop penbeurs gehouden^ georganiseerd door Niesje Wolters-van, Bemmel. Dertig poppenmaaksters doen daar aan mee. De beurs geeft een prachtig overzicht van het zelf maken en ontwerpen van poppen van de laatste twintig jaar. Op de poppenbeurs zullen honderden poppen te zien zijn, die van uiteenlo pende materialen gemaakt zijn, zoals klei, porselein, houtpoeder, fimo, stof. Daarnaast zijn er ook prachtige antieke poppen te bewonderen. Behalve poppen, zijn er ook stands met oude stoffen en prachtig kant, voor de poppenmaakster die haaf poppen een zeer fraaie garderobe wil geven. Er kan ook ingeschreven worden voor cursus sen. De Teddyberen-club is aanwezig, de poppendokter komt, er is een taxateur, er zijn poppenmeubels en -huizen, kortom, voor de echte poppenliefheb- ster is deze beurs een absolute must. Volgende week is het weer zo ver; in de paasvakantie kunnen er weer Scouts aan de deur komen met de vraag of u nog een karweitje hebt dat ze teeen een vergoe ding mogen verrichten. De Scoutinggroep "de Fakkeldraagsters' wil ook aan deze actie meedoen om geld te sparen voor hun zomerkamp. De Sherpa's (meisjes van 14-18 jaar) zul len de zaterdag vóór Pasen in de Van Beu- ningenlaan en omgeving langskomen; de Padvindsters (meisjes van 10-14 jaar) en de Kabouters (meisjes van 7-10 jaar) zul len in de paasvakantie aan deze actie mee: doen. Hopelijk heeft u nog karweitjes die ge daan kunnen worden. BAR EETCAFE Terug naar de oertijd Antieke kookkunst: een goed idee om gezond te eten. Zonder vet of olie. Diverse soorten vlees, groente, fruit etc. 'Grillen' op een steen aan tafel Vanaf 17.00 tot 20.00 uur 'n dagelijks wisselend i daqmenu fjlO.- \Jbehalve op zaterdag en zondag)^^' Ook diners a la Carte Be,ee( het mee'. m een gezellig BITTER-UURTJEl vanaf 17.°° uur Tevens geschikt voor partijen tot 60 personen. dc hele week q,eop6ri»_-^ Middelioijkstraat 2 Soest tel: 02155-13331 (ook T-biljet) - Redelijk tarief. Ook verzorging BOEKHOUDING en alle bijbehorende belasting- formaliteiten. Tevenë bemiddeling: persoonlijke lening/financiering/continu kredieten. De Akkeren 18 - 3762 AS Soest Telefoon 02155 -1 2671 Foto: Goos van der Wilt. Het moet heerlijk zingen zijn bij het Ne derlands Motet- en Madrigaalkoor on der leiding van Gerard van Amstel, want dit Soester zanggezelschap pres teert het toch maar weereen voortreffe lijk concert te geven op een voetbal avond in een tot de laatste plaats bezette Oude Kerk. Helaas met weinig jonge mensen. Hoogtepunt van het concert was na de pauze het Stabat Mater van Joseph Haydn, een compositie in dertien de- len: vijf keer koor, zeven aria's en één duet. Met heel veel lacrymosa en dolorosa wat voor het hele programma gold, maar dat mag wel in de Goede Vrijdag- maand. Jammer dat voor het orgelin termezzo Sonato II van Felix Mendels- sohn is gekozen. Een meer opbeurende compositie zou al het leed wat verzacht kunnen hebben. Het dankbare publiek genoot van de goede voorzang, een prachtige so praan-stem (U weet nog wel die Carmi- na Burana-uitvoering in Zonneglo ren?!) en een enthousiaste tenor. Min der onder de indruk was ik van de bas- bariton en de alt-mezzo. Wel vakkun dig en zuiver, maar met minder overtui ging. Juweeltje Een goede keuze was ook John Rutter. Prachtige muziek met een terughou dend koor, door enkele snaren begeleid in Psalm 130 (Out of the deep) en het aarzelende juweeltje Psalm 23 (The lord is my shepherd), eveneens met in strumentale begeleiding. Het vijftig-mondige koor begon acapel- la met de trieste opmaat "Tenebrae fac- tae sunt" van Gerard van Amstel en schitterende,eveneens in de eewig ge stelde vraag Warum ist das Licht gege- ben den Mühseligen?" Woorden van de doemdenker Job, getoonzet door Brahms. Beslist geen zucht van verlich ting, maar een klaagzang van alle tijden. J.V. Het is even wennen geweest, maar het nieuwe gemeentehuis aan de Dalweg - het Raadhuisplein, om exacter te zijn - is voor de meeste Soesters inmiddels een vertrouwde omgeving. Of dat ook voor de •"kunst" geldt is minder zeker. In de afgelopen jaren is er in elk geval heel wat over te doen geweest. Nu, inmiddels maanden na de ope ning, is het interessant nog eens met de ogen van de'makers zélf naar de kunstwerken te kijken. Ellen de Jong-de Wilde voerde gesprekken met de drie beeldend kunstenaars die het gemeentehuis verfraaiden: Dick van Arkel, Marijke de Goeij en Judith Gor. Zij komen in drie opeenvolgende artikelen in de Soester Courant aan het woord, te beginnen met Dick van Arkel, die de kunstzinnige "aankleding" van de raadzaal voor zijn rekening nam. "Ik had niet zoveel zin in een inter view, maar ik ben het eigenlijk wel ver plicht aan het gemeentehuis." We zitten in de fascinerende raadzaal van het nieuwe gemeentehuis in Soest. Beeldend kunstenaar Dick van Arkel en ik. De fotograaf komt binnen. De kunstenaar en zijn werk worden ge kiekt. "Kan het werk niet alleen op de fo- to?", vraagt Van Arkel bescheiden. "Nee, u moet erbij, dat is mijn op dracht." "Eigenlijk is het werk niet te fotografe ren en dat geldt met name voor de schaduwen," meent Van Arkel. Maar goed, het wordt toch gedaan. Dick van Arkel is één van de kunste naars die het gemeentehuis van 'kunst' heeft voorzien. Zijn werk hangt in de raadzaal. Getrouw aan de aard van zijn werk van de laatste jaren heeft hij geko zen voor 'gezaagd' werk. Dat betekent een werk waarin losse elementen te zien zijn en het tussenliggende niet beschil derd is, zelfs afwezig is. Deze lacune wordt opgevuld door de wand waarop het werk hangt. In dit geval dus de wan den van de raadzaal. Men ervaart sterk de wand in het werk. Om een mooie spanning in het werk te brengen wordt er echter ook ruimte ge creëerd en wel landschappelijke ruimte. Dat gebeurt door middel van figuratie ve elementen, overlapping en perspec tivische werking van lijnen. Zo geven de horizontale lijnen die links en rechts uit de cirkelvormige compositie aflopen, het werk een landschappelijke ruimte die aan de stuwwal, die de Soester Eng is, herinnert. Het werk strekt zich uit over twee wan den. Het bestaat uit verschillende de len. De wanden zijn die achter Burge meester en Wethouders en tegenover hen. De hoofdcompositie is op de wand achter B. en W. en bestaat uit een boom, waaromheen een cirkelvormige opstel ling van menselijke figuren en anderen elementen. De boom op de tegenover B. en W. liggende wand is een kopie van die uit de hoofdcompositie, maar klei ner van formaat. Zo sluit zijn afmeting aan bij de geringere hoogte van deze wand. -Hoe kreeg je zo'n eervolle opdracht? Had de Jan Hamdorfprijs die je eind '88 gewonnen had invloed? "Ja, dat had het zeker. Bij de uitreiking van die prijs had ik de mogelijkheid wat werk te tonen. Tevens was er een dele gatie van Soest aanwezig; voor hen een mooi moment om kennis te maken met mijn werk." -Waarom 'gezaagd' werk? "Omdat ik dai ai jaien doe. Zo onge veer ziet mijn andere werk er ook uit." - Het lijkt me erg precies werk. "Valt wel mee. Het zagen op zichzelf is slechts een handigheidje. Maar ik moet een gespiegelde schets maken en dat vereist precisie." Hij gebaart met zijn handen hoe dat in zijn werk ging en kijkt mij met strakke ogen aan om te kijken of ik het wel be grijp. "Als ik het werk gezaagd heb, doe ik opnieuw ingrepen met de zaag waar door ik weer van de schets afwijk. Daar na komt de beschildering." -Je hebt bewust je kleuren aangepast aan de inrichting van de zaal? "Toen ik begon was nog niet helemaal vastgesteld wat de kleuren van de zaal zouden worden. Wel de wanden, maar niet de bekleding van de stoelen en de vloerbedekking. Toen ik al een eind gevorderd was heb ik later mijn kleuren aangepast, toen ik de definitieve stalen had. Je moetje op een bepaalde manier aanpassen aan de ruimte waarin je werkt. Aan de andere kant wilde ik 't werk vol strekt autonoom houden. Dat is het probleem waar je mee zit, zodra je iets gaat maken wat funktioneel moet zijn. Dan ga je in de eerste plaats kijken: Hoe wordt het gebruikt, waar is het voor? Maar omdat het hier om kunst gaat, krijg je een soort spanning die eigenlijk niet bij kunst hoort. Bij kunst gaat het uitsluitend om: hoe ziet het eruit? Niet om: hoe kan ik het gebruiken? Ik zat met deze opdracht in een zekere span ning die niet natuurlijk bij kunst hoort." - Waar werd je door geïnspireerd bij hei maken van je ontwerp? "Ik heb natuurlijk rekening gehouden met de plaats waar het gemeentehuis staat. Ik heb gedacht aan hoe het was en hoe het nu is. Ik heb een serie werken gemaakt gebaseerd op figuren uit werk van Pieter Breughel. Daarom heb ik be sloten dit ontwerp ook te baseren op Breugheliaanse figuren, dan had ik meteen de link met de historische Eng. De glooiing van de stuwwal, die de Eng is, wilde ik in het werk herhalen, in de vorm van die aflopende horizon, en de landlieden die ooit hier over de Eng hebben gelopen opnieuw op te roepen in de vorm van die figuren. En vervol gens de bomen een plaats te geven in de bomenrij langs de Dalweg die door het raadzaaldeel van het gemeentehuis wordt onderbroken. Die lijn wordt hier door binnen als 't ware weer opgepikt. Het gaat hier eigenlijk om de ruimtelij ke ordening. Hoe verdeel ik mijn ele menten op deze wand? Dat was voor mij een mogelijkheid om een hint te ge ven aan de mensen die hier rondom de tafel zitten en zich moeten buigen over de ruimtelijke ordening van de burgers. Hoe richten we het leefklimaat van de mensen in? De politieke kring die hier plaats neemt en nadenkt, die kring wordt daar gespiegeld door de kring van Breugheliaanse figuren." -Je zal wel complimenten krijgen. "Ja, de reacties zijn positief. Dat komt omdat de mensen van moderne kunst - zoals buiten op het plein de kubussen van Marijke de Goey, goed werk overi gens - geen hoge pet op hebben. Als zé dan binnenkomen slaat huisje, boompje, beestje aan. Ze begrijpen dan best dat een moderne kunstenaar dat natuurlijk een beetje anders dan anders doet, dat krediet geven ze je dan wel. Ik zal niet zeggen dat ik daar nu onver deeld blij mee ben." Grinnikt in zijn baard. - Wat vind je van Soest als gemeente? "Kan ik geen zinnig woord over zeggen. Ik kan het niet vergelijken met andere plaatsen. Woon hier al sinds m'n vierde jaar. Het is in Nederland overal een bende. We hebben een heleboel men sen op een kleine oppervlakte. Dat is het gedonder. Ik denk dat Soest er dan relatief redelijk uitspringt. Ik leef niet in Soest, al woon ik er. Geestelijk leef ik ergens anders." -Heb je nog plannen die je zou willen verwezenlijken? "Steeds betere schilderijen maken. We zenlijk beter. Toen ik deze opdracht bij na af had, dacht ik: het moet nog beter. Ik kijk er dan ook met gemengde gevoe lens naar." -Vind je de 'kunst' in het gemeentehuis geslaagd? "Ik denk dat Soest hier zeer goed mee voor de dag kan komen." Ellen de Jong-de Wilde h

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1991 | | pagina 25