lering voor
aonigeving
Slachtoffer van
isdrijf niet langer
laan z'n lot
overgelaten
[Deelnemers aan buurtpreventie: de
ogen en oren van de buurt
Attentie
Buurtpreventie
Ook geïnteresseerd in
buurtpreventie?
Enquete geeft enig inzicht
in "groen denken"
\soesa
Zenders op
definitieve kans
E^AGlNA 2 ivOENSDAG 27 MAART 1991
OP 'T HOOGT
PAGINA 3
Toegangsprijzen
verlaagd voor twee
terreinen van het
waterleidingbedrijf
JratS? u°°§ °P de aard van het
«ntfoel.8ebrUiken ™0r een
In eerste helft van
jpnl onderbrekingen
an de TV-zendere
Coördinator Slachtofferhulp: Ik had niet gedacht dat het werk zo belangrijk zou zijn
Samen met Politie en Gemeente Soest
'stuk, bedankt wethouder mevrouw Mieke
mgeving schoort te houden. Naast hem zijn
heid. Nie! alleen in huis maar ook er-
aar of veertig geleden vertrok het ge-
Ltm naar Soest. Aan de Lange Brink-
i er altijd piekfijn bij. Toen ze naar de
verhuisden, waar ze zo'n dertig jaar
nd, was er weliswaar geen tuin, maar
doen: het schoonhouden van de om-
i wel eens uitgelachen om wat ik deed
de mensen cynisch of ik een baantje
had aangenomen. Ik heb me er nooit
rokken. Ik ben altijd blijven denken-
ook wel eens iets gaan doen. Maar
e vergist. Misschien dat er nu mensen
lezen, die de knoop doorhakken en
e buurt gaan doen".
ng gaat twee, drie keer per week de
e flat schoonmaken. Hij prikt papier
:s en ander vuil, en houdt de opritten
erfst heeft hij zijn handen vol aan het
Ie bladeren en 's winters aan het
ien van de straat en de stoepjes. "We
:n eigen tuin, dus zeg ik altijd: als we
en, bekijken we de omgeving van het
f we onze tuin zien",
ositief verschil met vroeger- "Hier
tensen het wat ik doe. Dat merk je
Jok de woningbouwvereniging Sint
sse van de flats, is er content mee. Ik
aooit tevergeefs aan als ik eens-iets
lap hier ook wel eens een klusje op
ikt moet worden".
woord dat de heer De Jong eigenlijk
;I .de ,aatste weken uitgeschakeld
•eratie aan een hand, heeft hij toch
:iijk aangepakt, want er is hem veel
de omgeving van het flatgebouw
?r netjes uitziet. Wie dat voor zijn
1, zalmerken: het is dankbaar werk
iet zoveel plezier in krijgt als de heer
laast misschien ook nog andere kar-
zal hij ervaren dat hij niet alleen
anderen er een dienst mee bewijst'
Naar aanleiding van een verzoek
n e gemeente Soest om vrije toe-
g ng te verlenen aan bezoekers van
de terreinen "Soestduinen" en "De
het waterleidingbe
drijf Midden-Nederland (WMN)
^ideWMN-directiobesWndl;
de nrii,10noreren- Wel is ze bereid
nanfr I. aaimenU]k te verlagen,
namelijk met 75 procent.
wU!fga?£Sbewiizen voor beide
Dit mptu )ven dus gehandhaafd.
eelepprMv 6- "aarbinnen ze zijn
Sr i u PT bedraa8t voortaan
echter slechts 11. 2,50 in plaats van
jaar PCT toe8angsbewijs per
De verkoop van de toegangsbewij-
van de Vzw""v"1 banden gegeven
t an de VW in Soest. De WV mag
eantenrSteheiftVanaprilwordep
e antennes in de centrale mast van
oest vervangen. Dit is een
enod'eke vernieuwing die nodig is
?nn ULe" Van de signalen te
innen waarborgen. Als gevolg van
-ze werkzaamheden zullen korte
ïaerbrekingen plaatsvinden van
I v:zenders Nederland 1, 2 en 3
Duitsland 1, 2 en 3. Daarnaast
Uen ook alle radiozenders kort
'derbroken worden. Hiervan zal
kens sprake zijn op werkdagen
ssen 8 uur s morgens en vier uur 's
Lor het slachtoffer van een misdrijf nauwelijks enige ondersteuning. Een
r ln'!!! f "S, ee1]kelrt'e °P komen, de buren in"
[formeerden eens wat vaker hoe het ging, maar doorgaans bleef het daar
bij. Sinds een aanta, jaren echter lijn'die ^Ichêve
enigszins rechtgetrokken. Dankzij de Landelijke Organisatie Slachtoffer-
Inlp, waarvan in tal van plaatsen, ook in Soest, spontaan.afdelingen van
je grond zijn gekomen. Inmiddels hebben zij in vrij korte tijd hun be-
Lansrecht ruimschoots bewezen. Er blijkt namelijk grote behoefte aan
Mp te bestaan bq slachtoffers van misdrijven zoals inbraak, vernieling,
diefstal, mishandeling, aanranding of beroving, en ook bij verkeersslacht-
oflers.
groot is dat de slachtoffers massaal
zelf bellen. Tot nu toe komen zij met
Slachtofferhulp in contact via de
politie of worden ze door de organi
satie zelf benaderd.
Misschien is er ook sprake van enige
drempelvrees bij de slachtoffers als
het aankomt op vragen om hulp.
Dat die drempel er wat Slachtoffer
hulp zelf betreft niet is, bewijst de
inrichting van twee kamers in het
politiebureau. De slachtoffers wor
den niet in de ambtelijke sfeer van
het bureau ontvangen, maar in een
door de politie ingerichte huiska
mer. De bedoeling is immers in eer
ste instantie het slachtoffer op z'n
gemak te stellen.
I Slachtofferhulp, een organisatie van
I bijna uitsluitend vrijwilligers, werkt
I nauw samen met de politie. Die is
I ingenomen met het werk van de or-
I ganisatie, "vooral omdat de slacht-
I offers nu ook het gevoel hebben se-
I rieus te worden genomen. Het is
I nog altijd zo dat de dader met alle
I zorg wordt omringd. Er staat direct
I een leger hulpverleners klaar: een
advocaat, de reclassering, de kin-
I derbescherming, noem maar op. Ie-
I dereen kijkt eerst of politie en justi-
I lie ten opzichte van de dader een
I foutje hebben gemaakt. Als dat in-
I derdaad eens wordt geconstateerd,
I dan wordt de dader met alle egards
I en excuses van de overheid heenge-
I zonden. Maar naar het slachtoffer
I heeft intussen nog niemand omge-
I keken", aldus politie-adjudant C.
I van Stam, onder meer belast met
I voorlichting.
De coördinator van de afdeling
Soest van Slachtofferhulp Eem-
land, de heer H. G. Lievers, onder
schrijft die mening. Het is ook hem
"een raadsel waarom de minister
van justitie de vrijwilligersorganisa
tie Slachtofferhulp pas vier jaar sub
sidieert". Hij heeft in de negen
maanden dat hij coördinator in
Soest is, vastgesteld dat "alle slacht-
offergevallen stuk voor stuk moei
lijke gevallen zijn". Slachtofferhulp
is ook in Soest een bittere noodzaak,
ook al loopt volgens de door de po
litie verstrekte cijfers het aantal mis
drijven terug. Dat betekent immers
niet automatisch dat ook het aantal
slachtoffers terugloopt dat een be
roep doet op Slachtofferhulp. Te
meer niet omdat de naamsbekend
heid van de organisatie in het alge
meen en die van de jonge afdeling
Soest in het bijzonder nog niet zo
Dan begint het eerste gesprek met
een van de vier vrijwilligsters of de
ene vrijwilliger van Slachtofferhulp
Soest. Voornaamste uitgangspunt is
dat het slachtoffer het gevoel krijgt
dat er naar hem wordt geluisterd en
dat hij daarna niet aan z'n lot wordt
overgelaten, maar dat er ook daad
werkelijk iets gebeurt. "Wij probe
ren een slachtoffer zo snel mogelijk
weer op het goede spoor te krijgen,
meestal door hem door te verwijzen
naar een professionele hulpverle
ningsinstantie. Die verwijsfunctie is
belangrijk. Wij weten de wegen.
Een slachtoffer meestal niet. Dat
heeft met alle ellende van wat hem is
overkomen meestal geen zin om er
over te praten. Wat wij willen is dat
het slachtoffer zelf initiatief neemt
en geven hem dat ook aan. Soms be
geleiden we een slachtoffer naar jus
titie, soms zelfs gaan we in zijn
plaats".
Als iemand iets is overkomen, blijft
hij vaak met veel vragen zitten. De
politie kan hem daar eigenlijk niet
bij helpen: de mobilofoon .dwingt
de politie immers doorlopend naar
andere opdrachten. Veel meer dan
het opnemen van het letsel of de
schade kan de politie in eerste in
stantie niet doen. Haar werk is ook
vooral gericht op het opsporen van
de dader, niet op het opvangen en
In de rustgevende, vriendelijke huiskamersfeer in een kamer van het politiebureau worden de slachtoffers van een
misdrijf opgevangen en te woord gestaan.
begeleiden van het slachtoffer.
Soms geeft dat ook de politieman
die de zaak behandelt een onbevre
digend gevoel. Dat kan sinds sep
tember 1989, toen Slachtofferhulp
Soest van start ging, nu grotendeels
worden weggenomen zodra hij het
slachtoffer en Slachtofferhulp met
elkaar in contact heeft gebracht.
Het is de heer Lievers opgevallen
dat vooral verkeersslachtoffers
moeilijk kunnen verwerken hetgeen
hen is overkomen. Zij vormen ook
de groep die het langdurigst bege
leiding nodig hebben, nog afgezien
van de financiële afwikkeling van de
zaak met de verzekering. De heer
Lievers is sinds juli 1990 (in septem
ber van dat jaar bestond Slachtof
ferhulp Soest een jaar) de coördina
tor. Toen hij voor die functie werd
gevraagd, was hij totaal onbekend
met de wereld van politie, justitie en
slachtoffers. In de periode dat hij
zich heeft ingewerkt, is hem vooral
opgevallen dat er werkelijk behoef
te bestaat aan slachtofferhulp: "Ik
had niet gedacht dat het zo belang
rijk zou zijn!"
Hij benadrukt dat zijn taak een
coördinerende is. Het zijn vooral de
vijf vrijwilligers die de opvang van
de slachtoffers verzorgen. Hij be
wondert hun inzet, eerst al bij het
volgen van een training, en de ma
nier waarop zij met de slachtoffers
omgaan. Graag zou hij op meer vrij
willigers een beroep kunnen doen.
Het is immers zwaar werk en het
kan, bij een onverhoopt groot aan
bod, zeker niet doorlopend door
dezelfde mensen worden gedaan,
ook al weten zij zich op hun beurt
gesteund door een aantal beroeps
krachten, werkzaam op het gebied
van maatschappelijk werk en juridi
sche zaken, van Slachtofferhulp
Eemiand, waarbij Soest is aangeslo
ten. Daarnaast kan men altijd een
beroep doen op het in Utrecht ge
vestigde bureau van de Landelijke
'tenslotte'is fièt befangrijk te" weten
dat Slachtofferhulp 24 uur per dag
bereikbaar is op nummer (02155) -
27719. Slachtoffers kunnen praten
over wat hen is overkomen; infor
matie en advies vragen over het re
gelen van allerlei praktische zaken
zoals het invullen van formulieren
en het schrijven van brieven aan in
stanties; rekenen op begeleiding bij
bezoek aan politie, justitie of arts,
en op bemiddeling bij schaderege
lingen, en informatie en advies krij
gen over schade vergoeding.
De hulp van Slachtofferhulp is gra
tis. Alles wat een slachtoffer vertelt,
wordt vertrouwelijk behandeld. Het
doen van aangifte bij de politie is
niet noodzakelijk.
Gehoord: De mazen van de wet
zijn zo zeldzaam geknoopt dat ze
de grote overtreders doorlaten en
de kleine vasthouden!
Actie van de Horeca in Soest en
Soesterberg: Prik de cente aan je
vork!
Op 't speelveld De Engh: Circus
Stam.
Slachtoffer tegen politieman in de
huiskamer in 't politiebureau: "Als
je toch naar de keuken gaat, breng
dan een stukje kaas voor me mee".
"Drukkerij In de Ruimte moet uit
varkensschuur" kopt de Amers-
foortse Courant op 21 maart.
Deden die varkens daar vroeger
dan iets anders?
Jhr. drs. P. A. C. Beelaerts van
Boomlandt.
Tip voor iedereen die veel versla
gen, rapporten, nota's enzovoorts
schrijft: Voetnoten mogen ook met
de hand geschreven worden!
De ogen en oren van de buurt. Dat willen de deelnemers aan het project
buurtpreventie zijn. Uitsluitend in positieve zin: geen klikspanen, geen
I gluurders, maar mensen die opletten, signaleren, aanspreekpunt zijn als
het gaat om negatieve of zelfs verdachte aspecten in de woonomgeving.
Belangrijkste doel ervan: het verbeteren van de leefbaarheid door het
voorkomen van ongewenst gedrag. Een van de bijdragen daaraan zal
moeten zijn het vergroten van de bereidheid om aangifte te doen van ver
meende strafbare feiten en het melden van criminaliteit.
Als in een woonbuurt deze ontwik
keling als vanzelfsprekend wordt er
varen, zal het onderlinge contact
verbeteren en het saamhorigheids
gevoel worden versterkt. Het posi
tieve gevolg hiervan is een prettiger
leefklimaat, waarin men zich bo
vendien veilig(er) voelt. Dat staat
de deelnemers aan het door de ge
meente zoveel mogelijk onder
steunde buurtpreventieproject uit
eindelijk voor ogen.
Namens de gemeente coördineert
mevrouw J.H.M. Karsten de projec
ten buurtpreventie in de verschil
lende wijken. De heer A.J. Ophorst
is namens de gemeentepolitie het
aanspreekpunt. Zij nemen zelf ini
tiatieven, maar komen vooral in ac
tie als bewoners met positieve, crea
tieve ideeën komen. In dat geval zijn
ze er immers van verzekerd in te
spelen op de wensen en behoeften
die er in die buurt leven en die niet
overal hetzelfde zijn. In de ene wijk
zal men bijvoorbeeld vooral proble
men hebben met het verkeer, in de
andere met groenbeheer en in de
derde met inbraken. Bovendien
heeft elke buurt een eigen identiteit
en moet ze op een andere manier
worden aangesproken. "De taal
verschilt per buurt", wordt er ge
zegd, en daarom bestaat er bijvoor
beeld geen standaardbrief om een
buurtpreventieproject op poten te
zetten.
Voorlichtingsavonden van de poli
tie zijn een uitgelezen voedingsbo
dem gebleken voor het beginnen
met buurtpreventie. Hoewel dit
schijnbaar in een buurt ontbreekt,
blijkt soms ineens en spontaan dat
er wel degelijk een sociaal gevoel
bestaat. Soms echter wordt het op
letten beschouwd als bemoeizucht,
niet in de laatste plaats door degene
die oplet zelf. Dat gevoel moet
plaatsmaken voor het als vanzelf
sprekend vinden van sociale contro
le, vindt de heer Ophorst. "Het zou
heel gewoon moeten zijn, dat die
zich niet beperkt tot het eigen huis".
Buurtbewoners moeten het prettig
vinden dat er opgelet wordt, terwijl
daarentegen mensen die kwade be
doelingen hebben of zij die zich niet
storen aan (bijvoorbeeld verkeers-
en milieu-) regels, zich onaange
naam moeten voelen in de weten
schap dat de gemeenschap mee
kijkt.
Een belangrijk punt voor het slagen
van buurtpreventie is het aanwijzen
van een contactpersoon en diens
functioneren. Hij (of zij) moet als
aanspreekpunt niet alleen de kort
ste verbinding zijn tussen enerzijds
de buurt en anderzijds de gemeente
en de politie, maar van hem/haar
worden ook initiatieven verwacht
om het idee van buurtpreventie in
de wijk levend te houden. Dat kan
bijvoorbeeld door het organiseren
van bijeenkomsten met de buurt,
het rondsturen van nieuwsbrieven,
verslagen van besprekingen enzo
voorts.
"Informatie naar de buurtbewo
ners is zeer belangrijk", zegt de heer
Ophorst. vZij weten daardoor dat
er naar hen geluisterd wordt". Niet
minder belangrijk is het informeren
van nieuwkomers in een buurt. Ook
bij hen moet de interesse voor mee
doen aari buurtpreventie worden
gewekt. Tenslotte moeten de oude
ren ook niet vergeten zoveel moge
lijk de jongeren in de wijk erbij te
betrekken".
Kortom, buurtpreventie is een
kwestie van samenwerking om de
betrokkenheid van de bewoners bij
de woonomgeving en de solidariteit
in de buurt te vergroten; om zowel
bewoners als gemeente en politie
alerter te laten reageren; om de aan
gifte- en meldingsbereidheid van de
bewoners op te vijzelen en om de
politie in staat te stellen een effectie
ve en repressieve aanpak door te
voeren, waaronder alternatieve
strafafdoening.
De algemene doelstellingen van buurtpreventie
zijn het voorkomen en verminderen van criminali
teit, angst, materiële en immateriële schade. De
specifieke doelstellingen zullen steeds per buurt
moeten worden ingevuld, omdat deze steeds ver
schillen.
Inmiddels zijn er in Soest en Soesterberg al elf
buurtpreventieprojecten van de grond gekomen: in
Soesterberg in de buurten Gemini en Mercury sa
men, en het Dorpsplein, en in Soest Colenso; Da
Costalaan; Hazepad; Valériaanstraat (even)/Va-
renstraat; Valeriaanstraat (oneven); Prins Hen
driklaan; Prinsenhof, Sophialaan en Stadhouders-
Degenen die in hun omgeving ook aan buurtpre
ventie willen gaan doen, kunnen hiervoor contact
opnemen met de gemeentelijke coördinator be
stuurlijke preventie (telefoon tijdens kantooruren
93599). Deze ondersteunt, samen met de heer A J.
Ophorst namens de politie, de voorbereiding en de
-organisatie.
Voorwaarden voor het starten van elk project
buurtpreventie zijn onder meer dat het kleinschalig
van opzet is; dat er geen sprake is van een burger
wacht, en dat er een contactpersoon in de buurt
wordt aangewezen. Alle bewoners in een buurt
waar een preventieproject wordt opgezet, krijgen
een meldingskaart waarop zij bepaalde dingen in
de wijk kunnen signaleren, van verdacht gedrag tot
een kapotte lantaarnpaal. Bij inlevering van deze
kaart bij de contactpersoon krijgt men een nieuwe
Haart mee.
Van de buurtbewoners wordt minstens verwacht
dat zij zelf maatregelen nemen die criminaliteit,
angst en schade zoveel mogelijk voorkomen; ob
serveren en signaleren; knelpunten en ideeën
doorgeven aan de buurtcontactpersoon; op verga
deringen komen, en als deelnemers aan het project
herkenbaar zijn door een sticker aan de woning.
De organisaties die in een buurt al activiteiten ont
plooien, kunnen in overleg met de buurtbewoners
de doelstellingen nader bepalen; kunnen een func
tie hebben in het bereiken en aanspreken van de
deelnemers, en kunnen hun diensten aanbieden.
Tenslotte wordt van de buurtcontactpersoon ver
wacht dat hij de informatie die hij krijgt niet alleen
doorgeeft aan de contactpersoon bij de gemeente
en de politie, maar ook aan de buurtbewoners;
buurtbijeenkomsten belegt en activiteiten regelt
op het gebied van het voorkomen van criminaliteit,
angst en schade.
"Ik hoop dat de werkgroep milieu
voorlichting bij elke gelegenheid
die zich daartoe voordoet op de re
sultaten van de enquete blijft in
spelen en dat er een samenhan
gend beleid zal worden gevoerd,
dus geen beleid dat op een mo
mentopname gebaseerd is. Als la
ter blijkt dat mijn werk daartoe een
klein stukje heeft bijgedragen, ben
ik tevreden".
De uit Limburg afkomstige student
milieukunde Wim Groenewoud
heeft zijn stageperiode van viere-
neenhalve maand in Soest afgeslo
ten en zet zijn stage in het kader van
zijn HBO-opleiding
in Deventer elders voort. Hij denkt
met plezier terug aan de tijd, van
half november vorig jaar tot 1 maart
van dit jaar, dat hij in Soest stage
liep. Hij heeft een werkstuk achter
gelaten, dat van de afdeling Groen
beheer een ruime voldoende kreeg
en dat een redelijke basis vormt
voor het nieuwe beleid van de afde
ling. Dat is een logisch gevolg van
onder meer het besluit tot een gifvrij
groenbeheer in de gemeente. Dit is
een voorwaarde voor een meer eco
logisch/natuurlijk beheer. Maar el
ke maatregel zal moeten worden ge
compenseerd.
Dit zou bijvoorbeeld bereikt kun
nen worden door een grotere be
trokkenheid (lees: medewerking)
van de inwoners bij het groenonder
houd. De bereidheid daartoe werd
gepolst door het houden van een
enquete. Deze heeft als meest op
vallende positieve uitkomst opgele
verd, dat 77 procent van de deelne
mers aan de enquete bereid is zijn
stoep/trottoir zonder gif onkruid-
vrij en veilig begaanbaar te houden.
Niet minder opvallend is, dat men
blijkbaar niet verder wil gaan dan
"z'n eigen voordeur", want 68 pro
cent is niet bereid mee te werken
aan het onderhoud van het open
baar groen in de eigen woonbuurt;
31 procent voelt hier wel voor.
Wim Groenewoud vindt dat de ge
meente moet beginnen degenen die
wel willen meewerken daartoe ook
inderdaad aan te sporen, eventueel
door het aanbieden van aanvullen
de hulp, bijvoorbeeld in de vorm
van adviezen. Daarnaast moeten
zijns inziens in de eerste plaats an
dere doelgroepen worden aange
schreven: de 700 inwoners die sinds
het stoppen met gifspuiten, medio
1989, een milieutegel hebben aan
gevraagd. Daarmee geven ze te ken
nen dat de gemeente het openbaar
groen voor hun deur niet hoeft bij tè
houden, maar dat ze dat zelf doen.
"De miiieutegelaars vormen een
groep om op door te borduren",
l
vindt hij. Wat dat betreft wordt hij
bij wijze van spreken op zijn wenken
bediend: een brief naar deze groep
is inmiddels verstuurd.
Verder ziet hij mogelijkheden in het
aanschrijven van "vakverenigin
gen, zoals Groei en Bloei en het In
stituut voor Natuurbeschermingse
ducatie. Deze zouden hun leden tot
medewerking kunnen aansporen.
Tenslotte zou de gemeente bedrij
ven kunnen benaderen, met name
die met veel groen voor de deur, met
het verzoek dit voortaan zelf ecolo
gisch te onderhouden.
Het is Wim Groenewoud opgeval
len dat de respons op de enquete in
Soestdijk en het Landelijk Gebied
hoger was dan verwacht (68 pro
cent), en van de Eng lager (10 pro
cent). De respons uit Soesterberg
was 48 procent.
De enquete over de betrokkenheid
van de bewoners bij een natuurlij
ker, gifvrij groenbeheer werd ge
houden onder 900 willekeurig ge
kozen inwoners van Soest en Soes
terberg van 18 jaar en ouder. De res
pons was 40 procent (358 van de
900). Hierbij zijn niet meegerekend
de 22 belangstellenden die op eigen
verzoek aan de enquete meededen.
Van de geënqueteerden was 66 pro
cent ervan op de hoogte dat Soest
was gestopt met chemisch onkruid-
beheer; 78 procent was het daarmee
eens. Met de stelling dat kleur in het
stedelijk groen, bijvoorbeeld door
bloeiende bomen, struiken of plan
ten, belangrijk is, is 78 procent het
eens. Van de deelnemers is 77 pro
cent bereid zijn stoep/trottoir zon
der gif onkruidvrij en veilig begaan
baar te houden. Daarentegen is 68
procent niet bereid mee te werken
aan het onderhoud van het open
baar groen in de eigen woonbuurt;
31 procent voelt hier wel voor.
Een natuurlijk beheer wordt door
65 procent toegejuicht, omdat dit
het uitsterven van steeds meer plan
ten-, dier- en insektensoorten voor
komt. "Natuurlijk groen" is voor 60
procent van de deelnemers het be
langrijkst, "siergroen" voor 28 pro
cent en "gebruiksgroen" voor 11
procent. Van het onderhoud van
openbaar groen komt niets terecht
als dit aan de bewoners wordt over
gelaten, is de mening van 46 procent
van de geënqueteerden. Eenzelfde
percentage is het helemaal eens met
de stelling dat minder keren maaien
positief is omdat bloemen dan meer
kansen krijgen, bijvoorbeeld in de
bermen langs de Koningsweg.
Over het onderhoud van het open
baar groen heeft 56 procent geen
klachten; 44 procent stoort zich er
wel eens aan. Tenslotte is 43 procent
het niet eens met de stelling dat
"snippergroen" kan verdwijnen
waar bewoners een eigen voor- en
achtertuin hebben.
Wim Groenewoud tenslotte: "De
resultaten van de enquete kunnen
voor de afdeling groenbeheer een
basis zijn om van daaruit verder te
werken. Er kunnen natuurlijk geen
absolute conclusies aan verbonden
worden, maar de afdeling kan be
ginnen met het eruit pikken van de
positieve punten en in een later sta
dium gaan werken aan het ombui
gen van de negatieve aspecten. Als
deze enquete niet was gehouden,
zou elk plan of initiatief een slag in
de lucht zijn geweest. Er is nu op z'n
minst enige duidelijkheid ontstaan.
Ik vind het fijn dat ik daaraan een
positieve bijdrage heb kunnen leve
ren".
TV-zenders
Kanaal
Nederland 1
5
Nederland 2
7-
Nederland 3
8
RTL-4
24+
Kabelkrant
4+
WDR-l
11+
ZDF
9
WDR-3
41+
België Nederlandstalig
BRT-1
3
België Nederlandstalig
BRT-2
2-
BBC-1
52
Engeland
BBC-2
59
Verenigde Staten van Amerika ...CNN
23
21
TV-5/Worldnet/CAI-info
65
Turkije
TRT-Int.
10+
35+
b
