HALVE Verdwenen Soest ^aad beslist morgen over niet minder dan e levensvervulling van Hans van Soest... ubilarissen grafische bond CNV gehuldigd voor Saskia Rebel (6 jaar) Zwitsal-clown ELK 2e ARTIKEL (Zie onze spelregels in de zaak) SOESTER COURANT PAGINA LiÓKOCE (gehandicapte top-ruiter hoopt alsnog op bouwvergunning Igrad Cowboys «erica' ight: 'Zuma' PAGInT; WOENSDAG 19 JUNI 1991 tebeen ft, I geknakt weinig succes Greep uit kassa levert geld op Inbreker boekt Met te veel drank op achter stuur Auto's bespoten met brandblusapparaat Museum Oud Soest Getuigen verijdelen inbraak sportzaak Soesters grijpen gelddief op straat Auto gestolen RADIO SOEST FM 105.9 MHz/97.0 MHz (kabel) Postbus 193, 3760 AD Soest Studio: tel. 2 04 20 "S Artishock, Steenhoffsh.., 1155-19577, stelt ;ich ,fa iveren aan hi>l uu-i..iC1 e«l tveren aan hel sociaal-cuitn,^ s M sten, l 4 4,- per jaar; voor jongeren t/1 "en ««e tot dezelfde huishoudin?h21 Door je op Ie geven als lid steiln igen van de vereniging en eeniJu I van het lidmaatschap, of ier jaar. Kontaktadres ledenaZ- I aan 98, 3765 GK Soest, tel fS iag 20 juni: wonderschone Ariel' en hel Bet meisje van de luciferf! ie films waren eerder te 2ien Filmhuis Artishock-maak wonderkind Aki Kaurisma J sche roadmovie: 'Lenintrnj! i America'. Hierin worde! rsoonlijke fascinaties uit», 'n roll, 'americana' en i ie waardering voor Kauris- rijpelijk. Op dit moment is de weinige Europese reeis-! :n herkenbare filmstijl. Na- tijn invloeden van anderen mals die'van zijn Amen- ga Jim Jarmusch die in 'Le- vboys' een bijrolletje speelt r van tweedehands auto's uto rij je naar WO III en tel toch kenmerken de films taki zich door een originele komt het beste tot uiting in evoel voor humor dat deze Fin bezit. De beste om- tarvan is: droefgeestigheid et geestigheid. In zijn grap- ïets treurigs verscholen, cht bestaande Leningrad -n soort Finse 'Normaal' eigenaardige uitdossing en ie. De accordeon en de tu- n belangrijke plaats in. De ien puntschoenen die al- schuiten van Pipo worden n ze hebben vetkuiven in een kinderkano. Muzikaal de film - weinig voor. Het ia-orkest dat eigenlijk al- is voor bruiloften en par- t krijgt de malafide mana uditie van een Russische ■t advies: 'Ga maar naar ir vinden ze alles goed', edt, maar het wordt een is in een reusachtige Ca- dak voeren ze de doodge- t mee. Onderweg langs trs, biertenten en nacht- bandleden honger terwijl 1 bierdrinkend de recettes >pt. Na een kortstondige it de manager de macht i tussentitel luidt: 'De de- rsteld'. Maar een artistie- t er niet in, ook niet nadat ms familielid (met dito komt versterken, en meligheid. Naar ver- e meeste scenes ter plek- maki bedacht. Bij vlagen aar je moet er wel voor in ijn.' Aldus enkele recen- 10 uur ^IP/Pas-65 f 5,- tgelijk vanaf 19.30 uur 2 juni: juni speelt in de Artis- ?ht de formatie 'Zuma'. bestaat niet alleen uit nde nummers, maar de s-rockband speelt daar- iposities. Zowel voor de pn repertoire geldt ech- Zuma' kenmerkt zich eigen geluid. De band is t doorgewinterde muzi- t uitzondering van zan- ooit in de formatie >eelden. Daarmee laat tam van deze nieuwe itie, 'Zuma', verklaren, uit de volgende musici: rtsen, speelde voordien Big Wheel', ging ver- eldoorn voor 'G. Bros', Flavium' en daarna in Er zullen niet veel mensen zijn die met foveel spanning uitkijken naar de ge- eenteraadsvergadering - morgen avond - als de top-ruiter Hans van loest. Aan de orde komt daar het be roep dat hij - of liever: zijn vader - teeft ingesteld tegen de beslissing van B. W., die hem geen vergunning wil- n geven voor de bouw van een ienstwoning aan de Peter van den reemerweg. Daar is de kleine stal- louderij gevestigd die voor de 30-jari- ge Hans van Soest zijn levensvervul- "ng betekent. De gemeenteraad be- list morgen of daar een klein huis bij iag komen. Of niet... Het verhaal is tamelijk ingewikkeld, taar komt kortweg hierop neer. Hans an Soest, ooit een zeer hoog aange- ichreven rij-ünstructeur en - ondanks ijn handicap - ook nu nog een "naam" in de wereld van de internationale paar- lendressuur, ligt overhoop met het ge- neentebestuur van Soest. De veelbelo vende ruiter is eigenaar van een voor malige stalhouderij aan het eind van de Peter van den Breemerweg. Daar houdt lij welgeteld twee eigen paarden en hij woont er zelf bij, in een verbouwd deel van de stal. Soms staan er wel eens een of twee paarden bij, van mensen die de uitstekend ohdertiouden accommoda tie graag gebruiken, omdat hun dieren er in zeer goede handen zijn. f-Ians' ouders - het gezin is afkomstig van Loenen - willen graag bij hem wo nen, en niet voor de gezelligheid, maar omdat dat pure noodzaak is. Hans is in valide en heeft voortdurend hulp nodig; de paarden kunnen bovendien niet zon der toezicht. De bouw van een kleine woning bij de stalhouderij - wat een uit stekende oplossing zou zijn - is echter in strijd met het bestemmingsplan. Vrij stelling kon niet, oordeelde de gemeen te, want de stal lag ook te dicht bij het geluidproducerende PUEM-station, aan de overkant van het spoor. Dat ge luid zal Hans en zijn ouders trouwens een zorg zijn. Een ambtelijk provinciaal adviseur oordeelde de woning overi gens wél noodzakelijk, omdat het be drijfje toezicht nodig heeft, maar B. W. gaven geen krimp. Stel je voor zeg, dan zou iedereen die een paar dieren houdt wel zo'n woning kunnen bou wen; dat was toch ongewenst... Boven dien: het huisje zou iets te groot wor den. Daarnaast speelde een rol dat Hans van Soest toch niet geheel of gro tendeels uit het bedrijfje zou kunnen verwerven, zodat een woning helemaal niet nodig was. De Van Soesten gingen, zoals dat hoort, in beroep bij de gemeenteraad. Die heeft een speciale commissie (voor de beroepschriften) voor dat soort zaken, en die heeft de raad geadviseerd het standpunt van B. W. te volgen. Als er geen klein wonder gebeurt valt mor genavond een negatieve beslissing op het beroep, en kunnen de Van Soesten naar hun huisje fluiten. Wanhoop nabij Hans van Soest is niet een man die snel met zijn gevoelens te koop loopt, maar hij is de wanhoop nabij. Juist de bouw van het huisje zou het hem mogelijk ma ken nog een hopelijk lange tijd te kun nen functioneren op zowat het enige terrein dat hem - als AOW-er - is over gebleven: de ruitersport. Doorzijn han dicap (elf inoperabele hernia's, vier vergeefse operaties!) kan hij niet of nauwelijks lopen; op de rug van een paard is voor hem de enige manier waarop hij afstanden van meer dan een paar meter kan afleggen. Een neuro loog vertelde hem eens: "Blijf paardrij den, want dat kan je redding beteke nen." Dat heeft iets te maken mét de "glijdende bewegingen" van het p&ard, die hij feilloos aanvoelt. Met zijn paard vormt hij een twee-eenheid en doet hij in zijn sport niet onder voor tal van vali de ruiters. Wat dat laatste betreft: Hans is ondanks al zijn "mankementen" zelfs een erkend topsporter, op Grand Prix-niveau (voor kenners: Intermediair II) neemt hij deel aan internationale dressuur- wedstrijden, hogeschoolrijden en paarddansen. Hij doet dat met zijn paard Tikon, met een schofthoogte van 1,90 meter 's werelds grootste dres- suurpaard. In de hoogste kringen vanf de internationale paardrijkunst wordt zijn naam met ontzag uitgesproken, maar ja - wat weten ze daarvan in het Soester gemeentehuis...? En als ze het al weten, hebben, ze er dan een bood schap aan? Bierkaai In elk geval heeft het Hans nogal ge kwetst dat zijn stal door Soester ambte naren denigrerend is omschreven als "een paardrijschooltje" met een "hob- bymatig" karakter. Voor hem is het een levensvervulling, een eerste levensbe- Voor Hans van Soest - hier op Tikon, het grootste dressuurpaard ter wereld - is paardrijden een eerste levensbehoefte. hoefte, de enige manier om nog iets van zijn leven te maken en er enig zelfres pect aan te ontlenen. Hijzelf en zijn "ge doetje" vergen echter de voortdurende aanwezigheid van zijn ouders, maar die hebben geen onderdak en ze krijgen het, als het aan de Soester ambtenarij ligt - vermoedelijk ook niet. Hans van Soest vecht tegen de bierkaai, en dat weet hij. "Ik zoek bewust de publiciteit, niet om een zielig verhaal op te hangen, maar omdat het waarschijnlijk m'n laat ste kans is..." In Loenen kan hij niet terecht. Het stal len van zijn paarden zou hem daar - en elders - al meer kosten dan zijn AOW- uitkering hem maandelijks oplevert. Aan de Peter van den Breemerweg kan hij zijn paarden in elk geval zelf tegen kostprijs houden. Zijn ouders en hij hebben hun spaargeld in de aankoop van de stalhouderij gestopt; die ziet er pico-bello uit, maar geld komt er niet uit. "We hebben de pech," zegt hij, "dat er vorig jaar een nieuw College kwam. Eerder kregen we te horen dat we met een gerust har,t wel een bouwvergun ning konden aanvragen, maar opeens mag het allemaal niet meer." Hans van Soest wordt langzamerhand een op standig mens; zijn ervaringen met de plaatselijke overheid zijn dan ook verre van bemoedigend. "Je wordt als een klein kind behandeld, vind ik. Ze sturen je van het ene bureau naar het andere, en het helpt allemaal niks. Ik heb altijd zoveel mogelijk m'n eigen boontjes ge dopt. Mogen we dan zelf niet uitmaken of er genoeg geld uit te halen is? Als wij daar genoegen mee nemen, laten ze mij dan tenminste een kans geven. Wie doe ik hier nu kwaad mee...?" Rolstoel Volgens de commissie die de gemeen teraad adviseert is een dienstwoning voor een gemiddelde bezetting van vier paarden overbodig; het gewenste toe zicht op de dieren - tegen ziekte, onge val en diefstal - vindt zij geen argument. Voor de familie Van Soest ligt dat an ders. Bij onraad kan Hans zelf niet of nauwelijks uit de voeten. Als zijn ou ders in de buurt wonen, "bij de hand", zogezegd, zou dat al een geweldige ge ruststelling zijn en waarschijnlijk het zicht open houden op een zinvol be staan, dat niet persé - tenzij door onbe grip van de Soester autoriteiten? - eer der dan nodig is moet worden voortge zet in een rolstoel. De stallen zijn daar voor overigens al aangepast. Hans van Soest wacht met spanning af wat de gemeenteraad morgenavond zal beslissen. Erg optimistisch is hij niet. "Ach, als er niks te redden is, is er ook niks te verliezen," klinkt het cynisch uit zijn mond. "We staan met onze rug te gen de muur. Ik weet dat de mensen in Bangladesh het erger hebben, maar het druist wel in tegen m'n gevoel voor rechtvaardigheid dat mensen van ach ter een bureau beslissingen nemen die voor jou, als domme particulier, zó in grijpend zijn voor je hele bestaan..." ind juni exposeert de Hans Kantebeen in expositie zijn talrijke te bezichtigen. De irende alle activitei- vorden bezocht. De basgitaar, speelde in B', met gitaarbeul Jaap irRoses' en in 'Monte- irums, speelde samen tnd in 'RFB' en Mon- zanger/saxofoon/ Ie voorheen in 'Static Jur I uur uur P/Pas/-65 f 5,- sen - enorm veel ten goede is veranderd ten aanzien van lonen, arbeidstijd, vakantie- en pensioenrechten e.d. Men hoeft tegenwoordig niet meer tot zijn 65e jaar te wachten om van zijn pen sioen te gaan genieten, want met ingang van 1 oktober a.s. kan men zelfs al met 56 jaar in de vut, mits men 40 jaar in het grafische bedrijf heeft gewerkt. Hij bedankte de jubilarissen voor hun trouw aan de christelijke vakbeweging. De heer A. Heederik ontving het gou den CNV-insigne voor het 25-jarig lid- ei Afdelingssecretaris J. Anbeek (l.) spelt voorzitter Van Mourik het insigne °P' Foto: Goos van der Wilt. maatschap; de heren D. Duits, G. Esser, F. van Mourik en B. Schaap kregen het gouden CNV-insigne met lauwertak voor hun 40-jarig jubileum. Allen ontvingen verder een felicitatie brief met oorkonde van het hoofdbe stuur en van de afdeling een cadeaubon. Voor de dames was er een boeket bloe men om in de feestvreugde te delen. I U* <C Aan het begin van deze eeuw telde Nederland zo'n vijf miljoen inwo ners - nu zijn het er ruim drie maal zoveel. Voor de gemeente Soest was de groei nog veel sterker: van rond 5000 in woners in 1900 tot over de 40.000 nu. Veel van wat toen landbouwgrond was, of woeste grond, is inmiddels in de bebouwde kom komen te liggen. Vergezichten zijn verdwenen, maar ook veel van de woningen van toen staan er niet meer, om van de men sen van toen - die toch óók een bepa lend deel van het dorp waren - nog niet spreken. Museum Oud Soest aan de Steen- hoffstraat stelt regelmatig voorwer pen uit voorbije tijden ten toon, heeft meestal ook speciale exposities. Prentencabinet/Foto Astra bezit een grote verzameling foto's van het vroegere Soest, en ook het gemeen te-archief heeft tot doel de herinne ring aan het verleden niet verloren te doen gaan. Met name de foto's van deze drie instellingen geven een tref fend beeld van hoe het er hier vroe ger uit zag. Helaas blijkt echter bij in ventarisatie van de foto's, dat niet al tijd precies bekend is wat de foto voorstelt.Door publikatie in de Soester Courant willen we de hulp van de lezers inroepen de ontbreken de gegevens aan te vullen. Daarom zal de komende weken steeds een oude Soester foto op deze plek wor den afgedrukt, met wat er (eventu eel) over bekend is, in de hoop dat er lezers zijn die er meer licht over kun nen laten schijnen. Voor de toe komst zal het ook mogelijk zijn dat lezers foto's opsturen waarvan ze niet zeker zijn waar het precies om gaat.Uiteraard zal in een volgende editie bekend worden gemaakt wel ke informatie er bij de Soester Cou- rant is binnengekomen^^ aar, speelde jarenlang larvan ook de huidige Jos Veldhuizen deel iseerde in 'Zodiac' en er, die zijn auto vrij- uina Paulownalaan •ntdekte bij terug- kende dader de wa- aflopende deel van en had laten rijden, en lantaarnpaal ge- lar wel een deukje is het met de lan- - dubbel en brak af. lampje opengebro- rnmaker heeft be- de eigenaar deed wegens vernieling. De grafische bond CNV, afdeling Baarn/Soest, heeft vorige week een aantal afdelingsleden in het zonnetje gezet vanwege hun 40- resp. 25-jarig jubileum. Dat gebeurde woensdag avond ten huize van de voorzitter, F. van Mourik, in Soest. In zijn welkomstwoord trok Van Mou rik een vergelijking tussen de arbeids voorwaarden van 1951 en die van 1991 in het grafisch bedrijf. Hij kwam daarin tot de conclusie dat er - mede door het vakbondslidmaatschap van de jubilaris- Een inbreker heeft in de nacht van za terdag op zondag weinig succes ge boekt in Soest-Zuid. Aan de Vosse- veldlaan en de Hildebrandlaan werd aan woningen en één auto slechts scha de toegebracht. Vermoedelijk ging het in drie gevallen om dezelfde man. Aan de Hildebrand laan had hij de bedrading van een per sonenauto doorgesneden in een poging de wagen te stelen. De eigenaar zag 's morgens dat z'n wagen op de oprit van de overburen stond. In de auto lagen onder andere een radiocassette recor der en wat geld klaar om te worden meegenomen. De dader werd betrapt, waarna hij ontsnapte. Bij de voordeur werd een grote bijl ontdekt, die door hem was achtergelaten. Bij een nabijgelegen woning aan de Hil debrandlaan werden enkele deuren be schadigd. In de sauna achter de woning werden vier flesjes bier genuttigd. Ook aan een woning aan de Vosseveldlaan moest een aantal deuren het ontgelden. De inbreker slaagde er niet in het huis te betreden en nam de benen toen de be woners hem ontdekten. Een greep uit een kassa heeft een on bekende man 250 gulden opgeleverd. De dief was actief in een zaak aan de Beukenlaan. De politie van Soest heeft dinsdag morgen om zes uur een automobilist aangehouden. Hij had te veel drank op. De man werd staande gehóuden op de Nieuweweg. Hij kreeg een rijverbod opgelegd van zeven uur. Onbekenden hebben in de nacht van vrijdag op zaterdag zes auto's aan de Van Mecklenburglaan en de Korte Bergstraat bespoten met schuim uit twee brandblusapparaten. De blussers waren buitgemaakt aan de Julianalaan. Nee, een naam had ze nog niet voor hem, maar de 6-jarige Saskia Rebel van de Gerrit van der Veenstraat was wel dolblij met de levensgrote clownspop, die ze maandagmiddag in ontvangst mocht nemen bij de drogisterij van Su per van Doorn. Daar vond de prijsuit reiking plaats van de Zwitsal-Bassie Adriaan-actie, waarbij de makers van dé mooiste kleurplaten een kans maak ten op de bijna manshoge clown. Super-drogist Harry de Raaff moest zich door een berg kleurplaten heen- worstelen voordat hij de winnende plaat te pakken had. Heel wat artistiek begaafde Soestertjes bewerkten de te kening - van Bassie en Adriaan in bad - met krijt en kleurpotloden, maar de plaat van Saskia stak er boven uit. Alle tegeltjes waren bijvoorbeeld voorzien van een bloemetjesmotief. Met haar grote broer Wouter en haar vader en moeder kwam de pop halen en vol trots poseerde ze met drogist Harry de Raaff voor de fotograaf. Foto: Goos van der Wilt. De verdachte nam de benen, toen hij werd ontdekt. Hij vluchtte buiten op een roze fiets. Dat was maandagmiddag omstreeks drie uur. Uit een kinderdagverblijf aan de Bos straat werden twee recorders gestolen. Een veertigjarige man deed daarvan aangifte bij de politie. Omwonenden van een sportzaak aan de Van Weedestraat hebben een in braak verijdeld. Vier personen sloegen op de vlucht, toen de getuigen hun stem verhieven. De verdachten gooiden disndagmorgen om vier uur een straattegel door de eta lageruit om zich toegang tot het pand te verlenen. Toen ze in de gaten kregen dat ze waren gezien, vluchtten ze in een au to. Bewoners van de Noorderweg hebben maandagmiddag een dief in de kraag gevat. De achttienjarige Weesper had twee portefeuilles met geld uit een au to gestolen. Hij had zich verstopt in bosjes aan de Dr. Schoonebeeklaan. Een zoekactie vap buurtbewoners leidde ertoe dat de portefeuilles werden teruggevonden. Het geld was door de man onder de ach terbank van de politiewagen verstopt. Op de Van Goyenlaan is een auto gesto len, die eigendom is van een 39-jarige Soester. Het gaat om een grijze BMW 323 1 Alpina. De foto moet omstreeks 1930 in Soest gemaakt zijn, maar zijn er nog lezers die ons er wat meer over kunnen vertellen: Lezers die de ontbrekende infor matie over de foto,hebben, gezich ten herkennen worden uitgenodigd ons dat te laten weten, onder het motto "Verdwenen Soest", Soester Courant, Postbus 57, 3760 AB Soest. Bij voorbaat dank voor de medewerking! wie waren deze mensen, wat bracht hen bij elkaar, en: was het wel 1930? Met belangstelling wachten we uw reac ties af! Heerlijk even ontspannen in de mooie omgeving van Soest, misschien na een lange wandeling - al ziet het gezelschap daar niet helemaal naar uit.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1991 | | pagina 9