Verdwenen
Soest
22?°
K
'wMêêM Museum °ud Soest
Verdwenen Soest hervonden
1
jÖPSÖËST
Trouwen weer populair
PROGRAMMA-
overzicht
Historie landgoed De Paltz
Bflnio^w
WOENSDAG 15 JULI 1992
SOESTER COURANT
Rondje Soest
KRUIDENIERS
IN
SOEST
Weer minder
leerlingen in
basisonderwijs
.;j\
i'gSfè |Jp':
PAGINA 10
Koelewijn
Soest Monumentaal
vande ven
Country
door Arie Wandelaar
Wat Soest in politiek opzicht ook tot
een verrukkelijke en spraakmakende
gemeente maakt is het hardnekkige
misverstand dat wij, ook over zaken
waarover geen verantwoord inzicht
bestaat, moeten spreken en beslissen.
De ai of niet vestiging van heer Heijn,
in nieuwe stijl, aan de Van Weede-
straat, Koninginnelaan of elders in het
dorp dus.
Achttien jaar handelt het nu al over de
vraag: de nieuwe, aangepaste Heijn
komt er wel of niet. Achttien jaar lang
krijgen sommige van onze politieke
vertegenwoordigers in college en raad
bij het horen en uitspreken van de
naam Albert Heijn een heel onregel
matige ademhaling. Wat dit onder
werp betreft leven we in een dorp waar
politieke breukvlakken als een net
werk van schedelbasisfracturen voor
komen.
Het politieke spel rond de Zaanse
grutter is er een van zoals de wind
waait, waait mijn jasje en kent een ni
veau waartegen klassevertegenwoor
digers van de eerste de beste school
binnen het voortgezet onderwijs zou
den protesteren.
Model voor het naar alle windrichtin
gen wapperende jasje is de gemeente
lijke penningmeester, CDA-wethou-
der Jan Menne.
Met iets wat op een pokerface zou
kunnen lijken hield hij geruime tijd vol
van de Soester middenstand brede
steun te ontvangen voor het winkelbe-
leid dat een meerderheid van B en W
in de Structuurvisie heeft vastgelegd.
Brede steun, die zich bij nader inzien
evenwel beperkte tot supermarkton-
dernemers Super van Doorn en Ge-
mar. Begrijpelijk, want zij zijn om be
grijpelijke redenen de laatsten die ver
groting van het marktaandeel van Al-
bert Heijn toejuichen.
De invulling van het resterende deel
van de brede steun is volledig in tegen
stelling tot hetgeen de wethouder sug
gereerde. Het wegblijven van een Al-
bert Heijn nieuwe stijl in de Van Wee-
destraat wordt door de belangengroep
van winkeliers aldaar als een regel
rechte ramp gezien, het aanvaarden
van het door het college geformuleer
de winkelbeleid als "een grafrede voor
het winkelgebied Van Weedestraat".
Evenmin applaus voor de zienswijze
van wethoptier Jan Menne en zijn col
lega's vanuit het winkelgebied Hartje-
Zuid. Jan Wessels, woordvoerder van
de winkelkring Hartje-Zuid, liet we
ten dat wat de gemeente met Albert
Heijn aan de Van Weedestraat wil niet
kan. Voeg daaraan toe de op deskun
digheid beruste aanbevelingen van
vakbekwame experts, die stuk voor
stuk dit onderdeel van het Soester
winkelbeleid afwijzen, en iedere
grond voor het begrip "brede steun"
die de wethouder etaleerde is verdwe
nen.
En dan het niveau waarmee de politie
ke keuze tot stand is gekomen. Model
daarvoor staat de woordvoerder van
Gemeentebelangen, Harry Witte, die
zich als een projectontwikkelaar aan
diende door voor te stellen dat Albert
Heijn desnoods de supermarkt van
Jac. Hermans maar moest overnemen.
Geen Albert Heijn "nieuwe stijl" dus
aan de Van Weedestraat. Merkwaar
dig genoeg heeft dit onderdeel van wat
"een historisch besluit" wordt ge
noemd in geen enkel opzicht rekening
gehouden met de adviezen, inzichten
en belangen van een steeds groeiende
bevolkingsgroep: de ouderen.
Ouderen, rond 2000, een derde deel
van de Soester bevolking. Namens de
ouderen van vandaag en morgen heeft
de commissie Ouderenbeleid van de
gemeente Soest handenvol argumen
ten aangedragen om juist wèl Albert
Heijn "nieuwe stijl" in de Van Weede
straat toegang te verlenen. Een ge
hoor- gestoord college van b en w is er
in gezelschap van de meerderheid van
de Soester Gemeenteraad aan voor
bijgegaan.
Wat straks de werkelijke waarde van
dit onderdeel van de "historische be
slissing" zal zijn moet nog blijken. Er
zijn er in Soest die er niet meer dan een
trilling in een glas water in zien.
Buiten Soest, om precies te zijn in
Zaandam, heeft men gedurende een
periode van achttien jaar de bui, die op
9 juli jl. is losgebarsten, al zien aanko
men. Daarop vooruitlopend heeft men
het zeker voor het onzekere genomen,
is men overgegaan tot aankoop van
panden/pandjes of opties daarop. De
dag dat 's lands grootste grutter de
Soester politieke kruideniers op het
verkeerde been zet, is in aantocht.
Het mag en het kan nog even duren,
maar de uitslag van de wedstrijd Soest
- Albert Heijn wordt een andere dan
die reeds "historisch" is vastgesteld.
Dat het aantal leerlingen in het basis
onderwijs afneemt, is ook in Soest
waarneembaar. In 1991 stonden
3.590 basisscholieren geregistreerd.
Dat zijn er 122 minder dan in 1990.
De cijfers staan vermeld in het statis
tisch jaaroverzicht van de gemeente.
In 1971 kende het basisonderwijs, in
elk geval qua kwantiteit, een hoogte
punt met 4.112 scholieren. Toen
werden alleen nog de kinderen van
de lagere school (klas 1 tot en met 6)
geteld. Vanaf 1986 worden, in ver
band met de invoering van het basis
onderwijs, ook de kleuters meegere
kend. Dat verklaart dat het aantal
leerlingen in 1986 een sprong om
hoog maakte.
Een plechtige gebeurtenis, dat is wel
duidelijk - er is zelfs een hoge hoed bij.
Een tweetal heren vooraan op de foto,
apart gezeten, wat zitten die daar te zit
ten? En die overdekking, was dat de
Soester muziektent?
Onze schatting is dat het geheel zich af
speelde in de jaren twintig, begin jaren
dertig misschien. Maar wat de aanlei
ding was, is ons (nog) onbekend. - Kan
iemand ons helpen? En aanwijzingen
wie het waren, op de foto, zouden ons
heel welkom zijn. We hopen dat u ons
kunt helpen!
Het is al weer twee maanden geleden
dat we een foto lieten afdrukken van
een wat ongeorganiseerd brok metsel-
kunst, een "stenig geval". We schreven
erbij dat het nog niet helemaal "ver
dwenen Soest" was, maar dat dat niet
veel meer scheelde. Het maakte deel uit
"van een groter geheel", maar "dat zult
u niet meer vinden". Een soort raadsel,
dus.
Nu, we hebben veel reacties gehad, er
waren heel wat lezers die wisten wat de
foto voorstelde. Vaak kregen we ook
informatie die ons nog helemaal onbe
kend was. Dank u wel, dank u wel. Dat
het toch twee maanden heeft geduurd
voor we u hiervan op de hoogte stellen,
heeft te maken met de hoeveelheid van
de informatie, en ook een beetje met het
feit dat niet alle informatie gelijklui
dend was.
Het bouwsel dat u zag afgebeeld was
een grot, en die grot heeft het middel
punt gevormd van een doolhof, en die
doolhof is al meer dan honderd jaar ge
leden opgezet op het landgoed De
Paltz, ten noorden van de huidige vlieg
basis Soesterberg. In ieder geval is het
zo'n tijd geleden, dat het geheugen ons
allen parten kan spelen. We brengen u
het verhaal zoals we denken dat het de
feiten zo goed mogelijk weergeeft, maar
het is mogelijk dat er details wat anders
zijn geweest.
Wat u zag was dus het overblijfsel van
een gemetselde "grot", middelpunt van
een doolhof die omstreeks 1883 op
landgoed De Paltz is aangelegd. De ei
genaar van het landgoed, jonkheer Rut-
gers van Rozenburg, liet dit doen om
zijn gasten te amuseren en ook omdat
hij dacht dat zijn (vier) dochters het
leuk zouden vinden.
Het aanleggen van een doolhof was in
die tijd niet ongewoon, al was zo'n
doolhof niet iets wat je zomaar deed.
De hagen - meestal waren dat haagbeu
ken, zoals hier, maar het konden ook
coniferen zijn - hadden ettelijke jaren
nodig om de vereiste mate van dicht
heid en hoogte te krijgen, en ze moesten
al die jaren - hun hele leven, in feite -
zorgvuldig worden onderhouden. On
derschat u dat niet, want een beetje
doolhof had al gauw zo'n kleine kilo
meter haag om te snoeien. En de paden
geschoffeld!
Nu was een doolhof wel aardig, maar
doordat er wel meer buitens zo'n bij
zonderheid hadden, was het niet zó bij
zonder meer. Je moest als eigenaar van
zo'n brok amusement nog wel wat ex
tra's doen. Welnu, Rutgers van Rozen
burg liet in het midden van zijn doolhof
een grot bouwen. Daarmee was de kous
nog niet af, want in die grot zette hij ook
nog een monnik. Een stenen monnik,
welteverstaan, en ook dat is niet van
zelfsprekend want met name in Enge
land (waar doolhoven en grotten wat
meer voorkwamen dan in Nederland)
werden wel heuse mannen gehuurd om
in zo'n grot als monnik te figureren...
Soms met een contract van jaren - en al
die tijd mochten ze zich niet scheren, en
waarschijnlijk niet wassen ook.
In de grot op de Paltz zat dus een gemet
selde monnik, met een kruis om zijn nek
en een boek op schoot. Wie nu de Paltz
opgaat (waar u moet zijn vertellen we u
zo dadelijk) vindt in de grot nog wel de
monnik (hij is ook wel Mozes genoemd,
maar dat kan niet kloppen want die
droeg geen kruis, hij was geen christen),
met kruis, maar zonder hoofd en zon
der boek. Dat hoofd moet er al in de ja
ren dertig van af zijn geraakt, het boek
pas veel later.
Dat boek is een verhaal apart. Het luidt
dat de monnik altijd een bladzij om
sloeg als hij de kerkklokken van Soest
hoorde luiden - voor een stenen mon
nik natuurlijk geen gewone prestatie.
Het boek is, net als de monnik zelf, op
heel goedkope manier gebeeldhouwd:
uit gebruikte bakstenen met veel goed
kope cement, en het draagt een inscrip
tie die latijns aandoet maar dat niet is:
Sic traject gloria et monde. De gangbare
tekst is "Sic transit gloria mundi", ofte
wel: zo vergaat de glorie van de wereld.
Hoe weten we nu wat er op dat boek
staat, als het boek er niet meer is, kunt u
vragen. Goede vraag, maar dat boek is
er nog wèl, alleen is het niet meer op de
schoot van de monnik: het ligt ergens
anders in Soest. We hebben het gezien.
Maar het hóófd hebben ook wij niet
meer kunnen achterhalen.
Met die monnik in de grot was het ver
haal nog niet afgelopen want als échte
verrassing voor de bezoekers was er bo
ven de ingang van de grot nog een goot
aangebracht waar water naar toe kon
worden geleid. Dat water kon dan een
heel watergordijn vormen waardoor de
mensen binnen de grot gevangen
raakten. Het water kon, zo hebben we
begrepen, ook buitenom wórden geleid
waar het een waterval over de grot
vormde. Op de grot moet bovendien
nog een windharp hebben gestaan die,
als het waaide, een droevig soort mu
ziek ten gehore gebracht. Allemaal
voor het vermaak van de bewoners van
De Paltz en hun gasten.
Er zijn in Nederland (maar ook elders,
zeker ook in Engeland) heel wat bouw
werken tot stand gebracht met geen an
der doel dan om mensen te amuseren,
soms gewoon grillen van mensen met
veel geld. Er is tegenwoordig zelfs een
vereniging die die soort constructies be
studeert. Naar hun ervaring is de grot
(en de doofhof) op de Paltz op zich niet
héél erg bijzonder - er zijn er in Neder
land nog meer dan 25! - Maar door die
monnik is de Paltz-grot nu juist weer
wèl bijzonder, om die reden zou de grot
ook behouden moeten blijven.
En dat is nu juist heel onwaarschijnlijk.
De bomen van de doolhof zijn enkele
jaren geleden grotendeels gekapt, al is
nog wel te zien waar ze hebben gestaan.
Door gebrek aan onderhoud waren ze
helemaal uitgegroeid en ongeschikt als
hagen van een doolhof. De grot zelf is
ook nog wel als zodanig herkenbaar,
maar het dak is ingestort en de waterin
stallatie is onbruikbaar. In de zuidoost
hoek van de doofhof is een waterplas
gekomen, enkele jaren geleden gegra
ven ten behoeve van het jachtwild. Dat
er meer vijvertjes zijn geweest en meer
beelden, zoals sommige lezers ons heb
ben verteld, hebben we niet bevestigd
kunnen krijgen. Er zijn geen leden meer
van de familie Rutgers van Rozenburg
die ons verder hebben kunnen helpen -
trouwens, het landgoed is in 1922 over
gedaan aan de groot-houthandelaar
Van der Krol.
De grond waar de restanten van grot en
doolhof staan is voor het publiek toe
gankelijk (anders dus dan de delen van
De Paltz die aan anderen zijn verkocht),
maar met de auto kunt u er niet komen.
Het oude "grote huis" De Paltz (nu re
habilitatiecentrum, van de stichting In
de Ruimte) ligt aan de weg die van de
Van Weerden Poelmanlaan loopt naar
de Paltzerweg (noordrand van de vlieg
basis), rijkelijk voorzien van drempels
en gesloten voor verkeer. Als u het huis
(links) bent gepasseerd kunt u rechts,
voorbij het solide hek, een weggetje in.
Buig wat naar links, en u vindt midden
tussen de brandnetels, dat wat er nog
over is van vergane glorie. Een bladzij
uit de geschiedenis van een markant
stukje Soest. Met uw hulp voor ons
weer tot leven gekomen!
Trouwen wordt weer populair
onder Soesters. Die voorzichti
ge conclusie kan worden ge
trokken bij het zien van het sta
tistisch overzicht van de ge
meente.
In de trouwzaal van het gemeente
huis werden vorig jaar 201 huwelij
ken voltrokken. De laatste keer dat
meer dan tweehonderd echtparen
het raadhuis verlieten, was in 1984
(207).
In 146 gevallen kwam zowel de
bruid als de bruidegom uit Soest.
Tien keer was alleen de man Soester
en veertien keer kwam alleen de
vrouw uit Soest. In 31 gevallen be
trof het echtparen van elders.
Het hoogste aantal huwelijken van
de laatste jaren is 255. Dat was in
1974..
Het aantal echtscheidingen in Soest,
betrof 65, twee minder dan een jaar
daarvoor.
Vier echtparen besloten binnen een
jaar uit elkaar te gaan, vijf echtparen
hadden het dertig-jarig huwelijks
feest reeds achter de rug.
110 Monumenten
in beeld, tekst en
gedichten
Winkelcentrum "Hartje-Zuid" - Tel. 12419
Libris IV Complete Boekhandel.
VAN DONDERDAG Ï/M WOENSDAG
FM 105.9 MHz 97.0 MHz (kabel)
DONDERDAG 16 JULI
ZONDAG 19 JULI
08.00 GOEDEMORGEN SOEST
Met o.a. de VW. Presentatie: Mickey
van Gerven.
10.00 MUZIEKPALET
Presentatie: Elly Jansen van Galen.
11.00 ZOMERMIX
Zomers magazine. Presentatie: Fred
v.d. Pol.
12.00 PITTIG GEKRUID.
Presentatie: Con van Hattem.
13.00 EVERGREENS
Samenstelling en presentatie: Agnes en
Jan Palma.
14.00 GRAAG GEDAAN
Verzoekplaten voor zieken en ouderen.
Presentatie: Maria Drost. (Aanvragen:
postbus 3062, 3760 DB Soest).
15.00 Sluiting.
VRIJDAG 17 JULI
08.00 GOEDEMORGEN SOEST
Presentatie: Frank Verhoeven.
10.00 NEDERLANDS OP RADIO
SOEST
Nederlandse liedjes en conférences.
Presentatie: Thari Schröder.
11.00 ONTMOETING MET...
Elli Pliester in gesprek met Lenora
Crom over poëzie.
12.00 MUZIEKINJECTIE
Samenstelling: Jan Trimbos.
13.00 CD-NIEUWS
Presentatie: Fred van der Pol.
14.00 OM TE LUISTEREN...
Presentatie: Wim Leeuwenkamp.
15.00 Sluiting.
ZATERDAG 18 JULI
08.00 VAN HET RAADHUIS
PLEIN
Informatie van de gemeente Soest. Pre
sentatie: Ben van Os.
GOEDEMORGEN SOEST
Soester informatie en muziek. Presen
tatie: Thari Schröder.
10.00 HET HITMUSEUM
Hits uit de jaren '50, '60, '70 en '80. Uw
hitgidsen: Ron Bauer en Coen Pater.
11.00 ZATERDAG MIDI-MAGA-
ZINE
Met o.a. politienieuws, het bel-spel en
het asiel. Presentatie: Eef van der
Horst.
13.00 LICHT VERTEERBAAR
Interviews en veel muziek. Presentatie:
Ron Bauer.
14.00 DE LOKALE TOP-TIEN
Presentatie: Sander van Zweden.
15.00 SOEST SPORT
Nieuws uit de Soester sportwereld. Pre
sentatie: Loes Voet, Rob Joustra en
Elise van de Hel.
17.00 Sluiting.
10.00 MUZIEK ONDER KERKTIJD
Presentatie: Jaap Ribbens.
11.00 PINA COLADA
Speciaal voor de thuisblijvers in de
vakantie,
14.00 RELAXEN
Presentatie: Ger Roos.
15.00 JONG SOEST
Jongerenprogramma. Presentatie:
Franca Olthof en Jan Trimbos.
17.00 Sluiting.
MAANDAG 20 JULI
08.00 GOEDEMORGEN SOEST
Presentatie: Eef van der Horst.
10.00 MUZIEKPALET
Programma met vele klankkleuren.
Presentatie: Elly Jansen van Galen.
11.00 UIT DE KRANT GEKNIPT
Opmerkelijke berichtjes. Presentatie:
Elisabeth Hellebrand.
11.30 THAT'S JAZZ
Presentatie: Peter van der Weij.
12.00 RONDJE SOESTERBERG
Soesterbergs magazine. Presentatie:
Anneke Vestering.
13.00 UW FAVORIETE KEUZE
Verzoekplaten.
15.00 Sluiting.
DINSDAG 21 JULI
08.00 GOEDEMORGEN SOEST
Presentatie: Ties van Veelen.
10.00 RELAXEN
Presentatie: Ger Roos.
11.00 ONTDEKKINGSREIS DOOR
NEDERLAND
Con van Hattem neemt u mee naar
Groningen.
12.00 DE MUZIKALE GRABBEL
TON
Presentatie: Sander van Zweden.
13.00 MUSICALS
Presentatie: Thari Schröder.
15.00 Sluiting.
WOENSDAG 22 JULI
08.00 GOEDEMORGEN SOEST
Presentatie: Eef van der Horst.
10.00 BLOKUUR
Presentatie: Frank Köhlinger, Ron
Bauer en Thys Schlebaum.
11.00 NEDERLANDSTALIG WERK
Presentatie: Frank Verhoeven.
12.00 MET EEN KNIPOOG NAAR
TOEN
Presentatie: Con van Hattem.
13.00 BREEDUIT
Gevarieerde muziek. Presentatie: Ap
Kruitbosch.
15.00 Sluiting.
Het landgoed De Paltz is genoemd naar
de streek waarin het ligt en die onder die
naam in de volksmond bekend stond.
Volgens overleveringen slaat de naam
op Frederik V, Keurvorst van De Paltz,
die na zijn nederlaag bij Praag in 1620
via Noord-Duitsland naar Nederland
vluchtte waar hij als neef van Prins
Maurits gastvrijheid vond. Nadere ge
gevens over het verband tussen deze
keurvorst en de streek konden niet wor
den achterhaald.
Het terrein werd in 1867 door jhr. Ram
van de gemeente Soeste gekocht voor
de aanleg van een buitenplaats. De eer
ste steen van het huis werd op 1 mei
1867 gelegd door zijn zoon jhr.
J.A.P.L. Ram, oud 7 jaar.
Volgens een aankondiging te Utrecht
zou het landgoed op 5 oktober 1872 ge
veild worden. Of het toen gekocht werd
door jhr. Rutgers van Rozenburg is niet
bekend. In 1874 kwam hij voor het
eerst op het landgoed wonen. Het ont
werp en de aanleg van het park zijn van
de firma Copijn te Groenekan. De
meeste oude bomen rond het huis wer
den toen geplant en zijn thans dus ruim
100 jaar zoals o.a. de sequoia of wel-
lingtonia van de oprijlaan naar het huis
gezien rechts (de top is door bliksemin
slag ervan af). De oprijlaan volgend en
de eerste weg rechts ingaand, voert na
ong. 50 meter een pad naar een beuken
bosje. Dat was de doolhof. Hierin be
vindt zicht een kunstmatige grot waarin
zich het stenen beeld bevindt van een
heremiet. Door een waterleiding kon,
tot verrassing van gasten die zich in de
grot bevonden, voor de ingang een wa
tergordijn worden neergelaten. Ook
kon over de trappen rechts van de grot
een waterval in werking worden ge
steld. Op het hoogste punt was een eo-
lusharp geplaatst die, döor de wind be
speeld, een lieflijk klagend geluid liet
horen.
Ter verkrijging van een goede verbin
ding met Baarn, waar drie van zijn
zoons woonde, kwam jhr. Rutgers van
Rozenburg met de heer Amershof, di
recteur van de N.C.S. (Nederlandsche
Centrale Spoorwegmaatschappij)
overeen om de halte De Paltz aan te
legggen. Deze lag aan het einde van het
Berkenlaantje bij de Zoom. Op 20 de
cember 1897 werd van B. en W. van
Soest vergunning verkregen tot verhar
ding en beplanting van het laantje, dat
de verbinding vormt tussen het land
goed en de halte.
Het landgoed werd nog uitgebreid door
de aankoop van het terrein aan de west
zijde van de Paltzerweg, voorheen de
"Drift" genaamd. Dit deel heet "De
Kleine Paltz". Grote stukken waren
toen heidevelden waar de schaapskud
de graasde. Het "Herderhuis" aan her
innert hier nog aan.
In 1922 werd het landgoed verkocht
aan de heer J.v.d. Krol. Deze verhuurde
het aan de advocaat Fruyn uit Rotter
dam als zomerverblijf. Bij het uitbreken
van de oorlog ontruimde hij het.
Na de inval in Nederland werd het door
de bezetters gevorderd.
Soest, augustus 1978.
Deze historische gegevens werden in
dank ontvangen van enkele leden van
de familie Rutgers van Rozenburg (ge
schreven voor de Historische Vereni
ging Soest door de inmiddels helaas
overleden heer W. Klein).
Twee jaar ge/eden ging ik naar Tong
Berk directeur van platenmaatschappij
Dino en vertelde hem dat ik een goed
idee had Wat denk je van een sfeervol
le country CD met Gram Forsyth?',
vroeg ik'm. "Een klasse-vondst ant
woordde de platenbons.
Zoals bekendis Domtnic Gram en Jtdte
Forsvth liet echtpaar dat een hele tijd te
rug uit de zeer succesvolle groep Guys&
Polls is gestapt. De twee wilden als duo
een solo-carrière opbouwen, maar bui
ten een aardig hitje wilde dat nog metz0
eeod lukken. Het "idee" of concept ont
brak nog. Ik kende hen al jaren en wist
dat de potentie aanwezig was om in i
groot te kunnen scoren. En in l groot
bedoelen wij in de showbizz het verko-
pen van CD 's, want dat is natuurlijk veel
lucratiever dan het succes van wat
singles. "Prima", zei Tony dus. "Vol
gens mij is dat nou net wat die twee nodig
hebben. Ze zingen goed en met een cow
boyhoed op kunnen ze zó uit de Grand
Ole' Opry zijn gestapt". Met dat laatste
bedoelde hij het grootste vocale coun
try- gebeuren in Nashville. "Maar één
liedje moet er zeker op. Da 's "Somew-
here between Voor de rest maken jul
lie samen maar uit watje wilt opnemen
Dominic en Julie waren meteen enthou
siast over het idee van de country CD.
alleen zagen ze het favoriete liedje van
Berk niet zo zitten. Ze kenden het niet
eens (in Engeland is 't in tegenstelling
tot Amerika en Nederland, nooit een hit
geweest). Hier wel, van de Tumble-
weeds. Wateentakke-songisdat", vond
Dominic "maar als de directeur het wil,
wie zijn wij dan om 't niet te doen. Hij te
kent per slot van rekening alle bonnen
af'. Toen na de opnamen Dino ook nog
besloot om "Some
where between als eerste single uit te
brengen, overigens kwam die ook nog
behoorlijk hoog in de hitparade(J), wer
den de wenkbrauwen nog eens extra ge
fronst. Maar achteraf moest h et Engelse
echtpaar toegeven dat het inzicht van de
platenbons zo gek nog niet was. In veer
tien dagen tijd namen we de eerste
"Country Lovesongs" op, met fantas
tisch mooie liedjes als "Always on my
mind", "Sometimes when we touch",
"To know you is to love you en "Torn
between two lovers".
Daarvoor moest ik mij eerst verdiepen
in het country repertoire. Zelf had ik
niet zoveel platen op dat gebied, maar ik
wist dat Jan Rietman thuis ongeveer een
paar miljoen platen op elk gebied had
staan dus ben ik een dagje bij Jan in zijn
discotheek gaan grasduinen. Stapels
platen heb ik meegenomen en het be
luisteren van al die liedjes nam ook nog
een dag of wat in beslag. Aan het eind
van die luistersessie kende ik zo 'n beetje
het hele repertoire van giganten als Dol
ly Parton, Kenny Rodgers, Dotty West,
Willy Nelson, Hank Locklin en Merl
Haggard. Daarbij vroeg ik ook nog ad
vies aan de country-kenner bij uitstek:
Ruud Hermans. Hij bracht me op het
spoor van wondermooie liedjes als "No-
body loves me" en "I '11 still be loving
you". En met als arrangeur de Engelse
toetsenman Gary Hutchins, die ook sa
men met Grant Forsyth alle koortjes
deed, maakten we een CD waarvan er
inmiddels honderdduizend zijn ver
kocht! Door dat succes neman we vorig
jaar "Country Lovesongs part 2" op en
inmiddels zijn we daarmee de vijftigdui
zend stuks gepasseerd. Overigens is aan
ons voor deel 1 een platina- en voor de
follow-up een gouden plaat uitgereikt.
En vorige week zijn we begonnen met de
opnamen van de derde "Love songs".
En weer neemt de research veel meer tijd
in beslag dan die we in de studio door
brengen. Omdat het duo zoveel in Ne
derland is, bijna alle optredens doen
Grant Forsyth in de Benelux, hebben
ze een huis gehuurd in Hilversum en
's avonds zitten we met z 'n allen daar na
het werk wet eens wat na te borrelen.
Zoon Luky en de halfjaar oude dochter
liggen dan in bed en bij een fris glas
whisky komen soms de verhalen los. Ju
lie toonde mij eens een klein doosje met
daarin een peuk van een filtersigaret,
Niks bijzonders aan te zien. "What's
that?", vroeg ik verbaasd, want buiten
op straat vind je binnen een minuut een
paar honderd van die dingen. "Dat is
mijn dierbaarste trofee", vertelde ze. "In
de tijd van de Guys Dolls traden we in
Las Vegas een keer op in 't voorpro
gramma van Frank Sinatra. Als kind
was ik al een fan van die man. Hij ver
persoonlijkte voor mij zo 'n beetje het ul
tieme bereikbare in de showbusiness.
Nee, sterker nog. Hij was gewoon de
showbizz. Ik was doodnerveus toen ik
hem even tussen de coulissen zag kijken
naar ons. Toen hij opging, ben ik tussen
de gordijnen zijn hele show gaan bekij
ken. Op een gegeven moment stak hij
een sigaret op en na verloop van tijd
gooide 'ie het peukje achteloos weg. In
mijn richting. Maar het ding lag net een
metertje van mij vandaan op de bühne.
Ik móest 't hebben maar als ik 7 zou op
pakken, zouden die paar duizend men
sen in de zaal me die peuk zien oprapen.
Eerst heb ik een bezem gepakt en gepro
beerd zo dat stukje sigaret naar me toe te
harken maar dat lukte niet. Wél zag het
publiek een zwevende bezem uit het gor
dijn vandaan komen, dus er ging wat ge
grinnik op.
Wat kan 't mij ook schelen, dacht ik ten
eifJ^e rafd, ik wil dat aandenken van
The Voice en meteen dook ik tussen de
coulissen vandaan, griste de peuk weg
en flitste weer terug: Gelach alom na
tuurlijk en ik schaamde me rot. Maar ik
had m'n trofee. Na de show kwam ik
toevallig Sinatra tegen. "Wat gebeurde
daar allemaal? vroeg hij glimlachend.
Ik sta te zingen en plotsing zie ik m 'n
ooghoeken een blonde vamp tussen de
gordijnen vandaan springen en voor ik
wist wat er aan de hand was, bleek ze
weer verdwenen. Dat was jij hè?"
Met een vuurrooie kop stamelde ik dat
ik naar zijn show stond te kijken en toen
zo maar struikelde. Want ik kon toch
moeilijk zeggen dat ik per se een peukje
van m wilde oprapen? Misschien zou
kij me dan wel een ongelooflijke trut
vinden...!"
