Schmtemalwu
Verdwenen
Soest
c
■<4
lï
10.98
December-Aktie
cmofof
m
Verdwenen Soest hervonden
SILVER STAR!
groeibriljant
wordt"hals-zaak
iOP SOEST!
HALVE PRIJS.
Met de feestdagen
zit u goed bij
KALKOENFILET
ondje Soest
VARKENSHAAS
SSERETTE
KLAPT
Elk 2e artikel
Koelewijn
Boekje
Museum Oud Soest
'17.
HgHRÊSer
Sanitair
House-cd's weg bij
inbraak Wieksloot
Klachten bezorging
Soester Courant
SILVER STAR DOET MEER!
1993
(DIAMÖNDËJ
Royal Albert porselein
Tin - Barometers - Klokken
10 tot 20% korting
VLEES
1 kilo
WOENSDAG 16 DECEMBER 1992
SOESTER COURANT
PAGINA 21
door Arie Wandelaar
100 gram
f C, 711C
i1 -
Champagne
Veuve Clicquot
Brut/Demi-si
Een licht gouden I
wijn met een klas-I
sieke, zachtfrisse
smaak.
1990
Ch. Franc la Co|
Bordeaux AC
Volle, dieprode wijl
met een aan
genaam bouquet
van zwarte bessen
en een plezierige
zachte smaak.
-OTr
1987 Moulin-
a-Vent des
Hospices AC -
Bourisset
Stoere en stevige
Beaujolais in staal
tot lang rijpen.
een klein schriel vrouwtje, een
Ideurtje op leeftijd, met een moe
icht en daarin ogen als glasscher-
Mij oogde enkele jaren meer en ver-
J een motoriek van een voornia-
leester der cavalerie voor wie
idernis te hoog was geweest.
broze echtpaar, niet gehinderd
door een gehoorapparaat, ontplooide
in de wasserette een conversatie die de
^Hé-wassers, waaronder gehoor ge
sporde Arie, woord voor woord kon-
den volgen.
Dl eerste minuten werden, nadat de
Hpmachines in werking waren ge-
■m, besteed aan het doornemen van
Engelse koninklijke familie. Met
Jorten en stoten kreeg de omzittende
wasserette-familie te horen dat zij
Charles een viespeuk vond en zich
begaand toonde met Diana, de
gin zonder diploma. Hij daaren-
maakte er weinig woorden aan
en stelde vast dat waar er twee
iten er ook twee schuld hebben.
Na het uitstapje in het overzeese vor-
tenland kwam de kwaliteit van de Ne-
lerlandse televisie ter sprake, een on-
irwerp dat bij bladen als Privé een
f medewerkers brood met beleg
schaft, maar desalniettemin tot
iord en doodslag kan leiden. Zij liet
geen twijfel over bestaan dat, inet
(zondering van Mies Bouwman en
arco Bakker, de zenders 1,2 en 3
ichts pulp vertoonden. Hij gooide
ich met stemverheffing in de strijd
-oor André van Duin, Johnny Kraay-
imp en Paul de Leeuw. Naarmate er
leer namen vielen won het duel aan
rherpte en gaven ook enkele
tehoorders blijken van instemming
of afkeuring.
lrie bleef erbuiten en stelde vast dat
leide partijen hun gelijk wilden beha
gen en konsekwent weigerden ongelijk
Ie bekennen. Een huwelijk dat in dit
ipzicht te lang slecht was geweest om
log stuk te kunnen lopen,
oen ze geen Nederlandse artiesten en
jitels van t.v.-programma's meer ter
iieschikking hadden sprong het ge-
iprek, alsof het thuis voor vertrek naar
le wasserette was afgesproken, over
ip de hoge kosten van het tegenwoor-
lige levensonderhoud. Opnieuw ging
iet wassende echtpaar elkaar met
lardnekkig venijn te lijf. Wat hem be-
Itrof viel er, in relatie tot Somalië, Se-
jrajevo en andere onheilsplekken, wei
nig te klagen. Zij wenste deze buiten
plaatsen niet in de discussie te betrek
ken en stelde zeer eenzijdig vast dat al
leen huisvrouwen in deze tot oordelen
bevoegd zijn. Als hij niet altijd te be
roerd was geweest boodschappen in
huis te halen dan had hij er met inzicht
en kennis van zaken over kunnen mee
praten. Nu dus niet.
De man weigerde zich met deze opvat
ting monddood te laten maken en
sprak als zijn veronderstelling uit dat
je best een oordeel over muziek van
Mozart kunt hebben zonder piano te
kunnen spelen. "Wat kost het eten
nou helemaal?" wilde hij van haar we
ten. Uit de reactie die daarop volgde
konden de luisteraars opmaken dat zij
een dagelijkse warme maaltijd prefe
reerde en er niet van hield voor zijn
plezier vier avonden per week brood
te eten.
"Hij is altijd een dwarskop geweest",
bekende ze Arie. Ze sprak de conclu
sie met zo'n stelligheid uit dat zelfs
buitenstaanders konden vermoeden
dat dit huwelijk in al die jaren niet ge
heel geruisloos aan het echtpaar voor
bij was gegaan.
De twee wasmachines die zij tot hun
beschikking hadden waren inmiddels
tot stilstand gekomen. Tegelijkertijd
kwam er aan de veldslag een einde.
Samen plukten ze degelijk linnengoed
uit de machines en brachten, zonder
een letter tekst, de vouw in lakens,
handdoeken en ander Iinnenkastge-
rief.
De cavalerist propte met grote des
kundigheid een laatste stapeltje wit
gewassen zakdoeken in de resterende
ruimte van de wastas en richtte zijn
blik met een bijna koele afstandelijk
heid op zijn eega. "Zullen we maar
gaan?", luidde haar voorstel. Een ant
woord kwam er niet. "Was toch weer
gezellig", stelde ze geheel voor eigen
meerde de echtgenoot. "Dat het weer
gezellig was", herhaalde de fan van
Mies Bouwman en Marco Bakker.
"Dat is het toch altijd", sprak de oude
man. Er klonk veel berusting in zijn
SOESTERBERGSESTRAAT 49A - SOEST
TELEFOON 02155 - 2 35 84
«"■TTas.i
---Jpw
De briefkaart is afgestempeld in 1933
en waar het was, is ook al niet zo moei
lijk, - al zullen we de Molenstraat nu
niet zo gauw meer Soestdijk noemen.
De fiets werd nog gebruikt als bestel-
middel - Zo'n fiets met een mand voor
op kunt u nu in het museum aantreffen!
- Maar er waren natuurlijk ook al
vrachtauto's. En het fotograferen was
toch nog wel zo bijzonder, dat mensen
er voor bleven staan!
Onze vraag: herkent iemand van onze
lezers iemand op de foto? En: biedt dat
misschien een sleutel om nog wat nauw
keuriger te bepalen wanneer de foto is
genomen?
Het witte huis op de voorgrond staat er
nog. Molenweg 2, maar de bossen zijn
gerooid, wanneer? De gevelsteen is 14
december 1918 gelegd - zouden de bo
men tien jaar zijn geweest toen de foto
werd genomen?
Lezers die de ontbrekende infor
matie over de foto hebben, gezich
ten herkennen worden uitgeno
digd ons dat te laten weten, onder
het motto "Verdwenen Soest",
Soester Courant, Postbus 57,3760
AB Soest. Bij voorbaat dank voor
de medewerking!
en Dirk is degene die de sprookjestuin
heeft doen ontstaan. Hij had in de oor
log een zware hersenschudding opgelo
pen tijdens werk in het kolengat te Den
Dolder (bij de spoorlijn). Die hersen
schudding is toen verwaarloosd en het
droevige gevolg voor Dirk was, dat hij
nooit meer goed aan de slag is kunnen
komen. Het werken aan Sprookjesland
is daarna zijn lust en zijn leven gewor
den. In de sprookjestuin legde hij ook
vijvers aan, van gebroken glasplaten die
hij kreeg van de firma Brandsma. "Een
schitterend gezicht", vertelt zijn zuster
er nu van. Waarschijnlijk liggen de vij
vers (en de "waterval") er nog steeds,
onder het onkruid. Dirk had verschil
lende groepen gemaakt, o.a. een soort
prieel met Sneeuwwitje en de dwergen,
een gouden koets met Beatrix, Mar
griet, Pieter van Vollenhoven en een
Alice in Wonderland.
Dirk overleed in 1976 - zijn ouders wa
ren al eerder gestorven - en de eigenaar
van het pand heeft het laten slopen toen
hij geen toestemming kreeg er naar zijn
ideeën een dubbele woning te laten
bouwen. Waarmee weer een brokje
Oud-Soest werd afgesloten.
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
Telefoon (02155) -1 30 14
Een 38-jarige bewoonster van de
Wieksloterweg deed in het weekeinde
bij de politie aangifte van een inbraak.
De dader had een slaapkamerraam ge
forceerd en de woning overhoop ge
haald. De buit bestond uit 60 cd's met
house-muziek.
Woensdag 23 september 1987 ver
scheen mijn eerste column in deze krant.
Het was een verhaaltje over Johan
Cruyff, de man die daarna in de loop der
jaren af en toe opdook in mijn verdere
vertelsels. Ik heb, geloof ik, nooit ver
haald hoe dat schrijven voor de Soester
Courant is begonnen. In die tijd was ik
nog voorzitter van voetbalvereniging
SEC en als praeses van zo'n amateur
club bedenk je van alles om de vereni
ging op een hoger plan te brengen en
aangezien ik, zoals genoegzaam be
kend, na mijn HBS als journalist ben
begonnen, wilde ik iets op het schrij
vers vlak doen. De showbusiness in Ne
derland kende ik natuurlijk van haver
tot gort, dus die kon al veel stof opleve
ren en verder waren er nog andere on
derwerpen te bedenken om het geheel
interessant genoeg te maken voor deze
krant. Toen ik belde voor een afspraak
met de S.C., kreeg ik een St. Bernards-
hond aan de telefoon. Tenminste zo
klonk de stem van de redakteur. "Met
Aad Post", bromde het goedig door de
lijn "wat kan ik voor u betekenen?"
"Mijn naam is Peter Cornelis Koele
wijn, geboren Heezerweg 101 in Eind
hoven begon ik "maar al jaren woon ik
in Soest. Ben naast zanger, liedjesschrij
ver en nog een paar andere dingen ook
voorzitter van SEC en wil graag een ge
sprekje". Toen ik een paar dagen later
tegenover Aad zat, zag ik dat hij niet al
leen als een lobbes klonk, maar hij leek
er ook een beetje op. Een aardige gup,
bedachtzaam in zijn woordenkeus en
enigszins traag in zijn bewegingen,
kortom een man die je altijd als de ideale
oom had willen hebben. Maar achter die
Indien u op woensdag om 18.00 uur
de Soester Courant nog niet in uw
bezit heeft, kunt u tot 18.30 uur naar
ons kantoor bellen (tel. 14152). De
krant wordt dan dezelfde avond nog
nabezorgd.
DE GROOTSTE OP HET GEBIED VAN
VIDEOFILMVERHUUR. ALTIJD DE
NIEUWSTE FILMS IN GROTE AANTALLEN.
NU OOK VERHUUR VAN NINTENDO-SUPER NINTENDO
SEGA EN SEGA-zestienbitspelen (uiteraard ook de spelcomputer).
VERHUUR MOVIEBOXEN
EN DE GROOTSTE OP HET GEBIED VAN
COMPACT DISC VERKOOP
Meer dan 300 m2 kijk- en luisterplezier!
OPENINGSTIJDEN:
di. t/m do. 11.00-20.00 uur
zaterdag 10.00 - 20.00 uur
zondag 14.00 - 20.00 uur
maandag 13.00 - 20.00 uur
vrijdag koopavond
LET OP! GEWIJZIGDE
OPENINGSTIJDEN
I.V.M. DE FEESTDAGEN
1 e kerstdag 14.00 - 18.00 uur
2e kerstdag 11.00 - 20.00 uur
Banden retour vóór 17.00 uur
1 januari 1993 14.00 - 18.00 uur
MEDEWERKERS
VAN
SILVER STAR
wensen
iedereen
FIJNE
FEESTDAGEN
en een
GELUKKIG
EN GEZOND
SILVER STAR CD
SILVER STAR VIDEO
Dillenburglaan 12 - 3761 JA Soest Dillenburglaan 12 - 3761 JA Soest
Telefoon 02155 -1 23 40 Telefoon 02155 -1 23 40
Sneeuwwitje en de zeven dwergen -
ooit onderdeel van "Sprookjesland",
Schoutenkampweg 2
'Sprookjesland" stond er boven de in
gang en we vertelden u dat het aan de
Schoutenkampweg, bij de Kolonieweg
moest zijn geweest. Nu, het was aan de
Schoutenkampweg nr. 2 en het stuk
grond ligt er nog bij, ongeveer zoals de
slopers het in 1977 hebben achtergela
ten.
tenkampweg 2 was een soort boerderij
geweest met een grote schuur, en het
behoorde aan een Amerikaan die ook
eigenaar was van het fabriekje er achter
We weten dit allemaal van mevrouw
Wilhelmina Huurdeman die bijna ne
gen jaar was toen ze er kwam te wonen.
Wilhelmina had een oudere broer Dirk,
Bijna zestig jaar geleden werd de wo
ning betrokken door een echtpaar
Huurdeman met hun kinderen. Schou-
rt Baileyslrish Mansion Hous
De groeibriljant als ring is alom bekend. Velen weten nog niet dat er
ook fijne gouden hangertjes en oorknopjes zijn. Als groeibriljant dus
Gun haar hals nu zo'n karakter
vol accent. In kombinatie met
ring of oorknopjes. Of apart
Groeibriljant 3-set, weer bijzon
der goed van Diamonde
Kijk eens in onze etalages. Vraag
de fraaie gratis folder Pak eens
zo'n Diamonde sieraad
511RADEN MEI DIAMANT
Wegens reorganisatie ruimen wij op.
(niet op afgeprijst)
VAN
DER
HORLOGER - JUWELIER - OPTIEK
SOESTERBERGSESTRAAT 26 - SOEST
TELEFOON 02155 - 1 29 82
Steenhoffstraat 13
3764 BH Soest
Telefoon 02155 - 1 01 15
VERKOOP VAN
OCCASIONS
Schrijfmachines
Rekenmachines
Copieermachines
bijna Brabantse goedmoedigheid hield
hij een grote pienterheid in slagorde
klaar.
"Dat zou best eens aardig kunnen zijn
peinsde hij hardop toen ik het doel van
mijn komst had verteld, "maar dat moet
natuurlijk nog blijken. Schrijf eerst eens
wat van die verhaaltjes en dan kunnen
we zien of we er mee uit de voeten kun
nen". Toen hij een week later mijn
proefwerk had gelezen, leunde hij ach
terover in z'n stoel, keek me aan en
knorde: "Aardig. O.K., we doen 't.
Maar wat voor honorarium had je in ge
dachten? We zijn natuurlijk maar een
lokale krant, we werken hier allemaal
meer voor de lol dan voor de centen dus
je kunt begrijpen dat... "Hij deed het pri
ma. Hij kletste net zo als direkteuren van
platenmaatschappijen waarmee ik m 'n
hele leven te maken heb gehad. "Ja Pe
ter, je moet begrijpen, de business is nu
niet zo florissant, de rek is er uit, de koek
is op. We vinden je te gek, maar het moet
óf uit de lengte óf uit de breedte komen,
de tering naar de nering zetten, dus de
royalties kunnen niet zo hoog zijn En
zovoort. In m 'n beginjaren geloofde ik
dat meteen allemaal, maar toen ik het
zakenleven begon te snappen, hanteer
de ik de volgende taktiek. Ik trok een
glimlach, spreidde mijn handen op het
kolossale bureau en zei: "Ik wil niet in
halig of materialistisch overkomen. In
tegendeel. Ik ben een artiest en dienten
gevolge een gevoelig mens met begrip
voor de noden van anderen. Mijn con
tract met jullie moet gebaseerd zijn op
samenwerking en de wil elkaar te steu
nen bij de opbouw van wederzijdse car
rières. Daarom stel ik voordat u de ver
goeding die u voor mij al in gedachten
hebt, te halveren. Als u uw eigen salaris
bij de firma dan ook tot de helft terug
brengt, want dan is er weer extra finan
ciële ruimte voor de promotie van de
platen die ik voor u ga maken". Zo'n
bons keek me dan een paar seconden
uitdrukkingsloos aan en vijf minuten
later zaten we aan de champagne met
het door alle partijen getekende contract
tussen ons in. Zonder dat de directeur
z'n salaris had gekort natuurlijk. En ik
ook niet uiteraard. Maar bij A ad lag dat
anders. "Ik wil helemaal niks", vertelde
ik hem. "A lleen maar elke week een ad
vertentie, door mijzelf op te stellen, in de
Soester Courant, voor SEC". Aad en ik
hebben geen champagne gedronken.
Hij heeft alleen maar "top "gemonkeld,
want hij had het veel te druk met een ver
slag van een gemeenteraadsvergade
ring. Tot op de dag van vandaag werk ik
voor de S. C. op die basis. In die vijfjaar
heb ik meer dan honderddertig columns
geschreven. Een paar maanden geleden
kwam ene Ron Smit van uitgeverijZen-
dokan, een piepklein bedrijfje, naar me
toe met de mededeling dat hij graag een
boekje wilde uitbrengen met daarin een
collage van hetgeen ik in de Soester
Courant had geschreven. Ik stond daar
nogal sceptisch tegenover, want het ver
tellen van verhaaltjes in een krant is, in
mijn ogen, toch iets anders dan het laten
verschijnen van die dingen in boek
vorm. Het wordt meteen zo beladen, het
krijgt het stempel van eigendunk en je
staat dan ook bloot aan allerlei kritiek.
Het wordt eigenlijk officiële proza, ver
gelijkbaar met wat anderen op hetzelfde
gebied doen en dat is in oorsprong nooit
de bedoeling van die stukjesschrijverij
geweest. Anders gezegd: je stelt jezelf
kwetsbaar op en ik had niet zoveel zin
om het doelwit te zijn van criticasters die
mijn geschrijf onder de loep zouden ne
men. Ik zag het al voor me. "Die Koele-
wijn moet ook zo nodig en meer van die
opbouwende zinnen door lui die ver
knocht zijn aan Simon Carmiggelt,
Kees van Kooten, Boudewijn Büch, Ni
co Scheepmaker en meer van die kan
jers. O.K., laf gedacht van mij mis
schien, maar door mijn ervaring in de
showbusiness weet ik dat het niet alleen
blijft bij het simpel uitbrengen van een
boekje. Dan moet je er ook nog promo
tie voor bedrijven. Inmiddels heb ik er in
een paar radio- en televisieprogram
ma's over gesproken en echte rampen
zijn er nog niet gebeurd. Maar ik blijf op
m 'n hoede.
Vorige week werd ik uitgenodigd door
V&D Rotterdam om "Deksels, we heb
ben panne", want zo heet de bundel, te
signeren. (Dat ga ik ook nog doen in
hun vestigingen in Utrecht en Amster
dam). Ik was knap nerveus. Je kan mij
als artiest laten optreden voor tien of
tienduizend man. Daar zit ik niet mee,
dat heb ik in de hand, maar dit is toch
wel heel iets anders. Men had het daar in
Rotterdam prima geregeld. Een fantas
tische blow-up (kolossale uitvergroting
van de omslag) achter een tafeltje met
stoel, op de boekenafdeling. Recht te
genover de roltrap. Daar zat ik dan.
Honderden mensen trokken aan mij
voorbij en de meesten keken mij aan met
een blik van: "Peter Koelewijn? Wat
doet die hier". Want het gros van de
mensheid kent mij natuurlijk wel als
zanger, maar als schrijver? Ik heb toch
nog een redelijk aantal van "Deksels, we
hebben panne" kunnen signeren, maar
ik zat er niet echt op m 'n gemak.
Ik heb daar anderhalf uur, met naast me
een kerstboom, gezeten. Soms had ik
helemaal geen klanten. Op zo'n mo
ment kwam een allochtoon, een vrouw
uit India, meende ik, naar me toe. Had
natuurlijk nóóit van Peter Koelewijn
gehoord en dacht waarschijnlijk dat ik
van de informatie-service was. In ge
brekkig Nederlands vroeg ze me:
"Mijnheer, verkopen ze bij V&D nog
goudvissen. En op welke afdeling moet
ik dan zijn?" Ik heb m'n armen uitge
spreid en gezegd, terwijl ik naar de
kerstboom wees: "Mevrouw, ik weet het
niet. Ik ben de kerstman en ben hier
maar een paar dagen. Ik verkoop alleen
maar kerstballen en engelenhaar.
1
