K»
nieuws
Trema zet 300e cursist in de bloemen
'Met z'n drieën in een eigen flat,
daar mag je best trots op zijn'
Spullenhulp zoekt medewerkers voor
overgang naar nieuw kringloopcentrum
Grote verscheidenheid kenmerkt nieuwe
concertserie in Jazzclub Artishock
'Schilderend vergeet ik m'n verdriet'
ïwerk
PAGINA 19
Y olksuniversiteit
Soest/Soesterberg
Genealogie
Winkeldieven in
de kraag gegrepen
3AGINA 18
Jacqueline van Blokland doet Opstap-cursus
Van Arkel-bewoners leren zelfstandig wonen
SOESTER COURANT
WOENSDAG 3 FEBRUARI 1993
Dienstverlening wordt uitgebreid
Gezondheidszorg
ook onze zorg
Zaterdag 6 februari: Yuri Honing Trio
Elly Joosten exposeert in De Bundeling
aan Euro-
Dorselein,
ateel van
S.A. Brand-
lobach,
bronzen
ntein, oude
\oopte kle-
es,
sr lampen.
Ml:
achines,
entelevisies,
textiel,
?thoeken,
lozen met
gasfornuizen,
Steenhoffstraat 9a, tel. 22195
We vragen ons allemaal wel eens af wie
onze voorouders zijn, waar onze wor
tels liggen. Maar we weten niet of deze
te achterhalen zijn en, zo ja, hoe dat
moet. Gelukkig is in Nederland (ook in
het buitenland) zo veel archiefmate
riaal bewaard gebleven dat we na enig
onderzoek daadwerkelijk te weten kun
nen komen wie onze voorouders waren.
Het bijzondere is dat we niet alleen na
men en data van geboorte en overlijden
te weten kunnen komen maar ook veel
van wat mensen in vroeger tijd deden.
Zo hebben de kerken allerlei gegevens
over dopen, trouwen en begraven bijge
houden. Deze boeken zijn voor een
groot deel bewaard gebleven en zijn
door ons in te zien. Hierin kunnen we
lezen wat in die tijd van belang was. Fa
milie- en burenruzies worden daarin
vaak vermeld.
Ook de overheid bemoeide zich (net als
nu) met allerlei zaken. Belastingen, ver
koop van onroerende goederen lever
den geld op en werd dus genoteerd. Zo
kunnen we soms te weten komen in
welk huis onze voorouders geleefd heb
ben. En wat te denken van de vele ar
chieven van notarissen die bewaard ge
bleven zijn. Testamenten en huwelijkse
voorwaarden zeggen ons vaak veel over
de betreffende personen en hun familie.
Men begrijpt hieruit dat stamboomon
derzoek niet alleen een duffe opsom
ming van namen en jaartallen is, maar
dat vooral het zoeken naar de leefom
standigheden van onze voorouders het
belangrijkste onderdeel van het onder
zoek is. In deze cursus wordt geleerd
hoe men het beste kan beginnen en wel
ke bronnen voor genealogen het be
langrijkste zijn, waar ze zich bevinden
en hoe ze te raadplegen zijn. Aan de
hand van een voorbeeld-familie volgt
men de geschiedenis is omgekeerde
volgorde. Beginnend bij de 20ste eeuw
gaan we terug tot de 16de/17de eeuw.
In de laatste les komt ook het onder
zoek in het buitenland aan bod.
Aanvang cursus: maandag 1 maart,
20.35 - 22.05 uur. Docente: mevr. dr.
E. Elenbaas. Cursusadres: Mavo Soest,
Valeriaanstraat 167a. Aantal lessen: 6.
Cursusprijs: f 75,-.
Informatie en inschrijving bij de Volks
universiteit Soest/Soesterberg, Steen
hoffstraat 9a, tel. 22195; maandag en
woensdag 13.00 - 16.00 uur; dinsdag
en donderdag 10.00 - 13.00 uur.
Een zeventien-jarige man en een twin
tig-jarige vrouw uit Soest zijn zaterdag
avond in hun woning aangehouden op
verdenking van winkeldiefstal.
De man was 's middags in zijn kraag ge
grepen door personeel van een zaak aan
de Burgemeester Grothestraat. Met
trap- en slagwerk lukte het hem zich los
te rukken en te vluchten. Uit de winkel
had hij een een t-shirt gestolen. De poli
tie trof een tas aan, met daarin kledings
tukken die afkomstig waren uit een an
dere zaak. Ook die bleken te zijn gesto
len. Tijdens het onderzoek werd ook
een vrouw aangehouden. Zij zou twee
kinderpyjama's en drie kindersokjes
hebben gestolen.
m
Steenhoffstraat 9A, tel. 12075
Evenementen
Wisselende exposities in Museum
Oud Soest: C. van Dam, landschappen,
portretten en bosgezichten, zaterdag en
zondag 13.30-17.00 uur, Steenhoff
straat 46.
Pen- en papierknipkunst, Baarnse
kunstenaars, C-drie, dagelijks 8.30-
17.00 uur, Willaertstraat.
Beelden en sculptures Rien Jansen,
Djoe Postma en René Vaandrager, De
Hazelaar, t/m 26 maart 9.00-12.30 en
13.30-17.00 uur, zaterdag 10.00-12.00
uur, Bosstraat.
Theater-info
Nieuwe de la Mar-theater, Amster
dam: Berdien Stenberg, 22 februari;
Paul Haenen 10 t/m 21 maart; cabaret
Purper, 8 maart.
RAI, Amsterdam: Musical "Evita", 1
en 2 maart.
Concordia, Breda: Jenny Arean, 12
en 13 februari.
Concertgebouw, Nijmegen: Willy
deVille, 5 april.
Den Haag, Utrecht, Amsterdam: Pa-
olo Conté, in april.
Ahoy, Rotterdam: Hits uit de jaren
'60, 5 maart; Little Richard, 9 maart;
Vaya con Dios, 11 maart; Van Halen,
13 april.
Kijkje in VVV-winkel
Fietsroutes Gooi en Vechtstreek,
f 1,50.
ANWB-wegenatlas van Nederland
in boekvorm.
Wandelkaart Gooi en Vechtstreek,
met aangegeven wandelroutes.
Lange-afstandsroute Utrechtse Heu
velrug, wandeling.
IVN-wandelroutes, f 1,75.
Geschenkbonnen varlaf f 10,-, lan
delijk te besteden.
ANWB
Op 11 februari opent de VVV haar
deuren voor het ANWB-agentschap,
met o.a. reis- en kredietbrief, reisverze
kering, int. rijbewijs, int. kampeercar-
net, etc.
VW-Soest, Steenhoffstraat 9A,
maandag t/m vrijdag 9.30-16.30 uur.
"Een echte mijlpaal," zo noemde
adjunct-directeur Nelleke Streef
kerk van Trema '87 vorige week
donderdag de begroeting van de
300e cursist bij het gemeentelijk
centrum voor basis-educatie. Jac
queline van Blokland, die zich
aanmeldde voor de Opstap-cur
sus, werd in de bloemen gezet.
Trema '87 maakt een onstuitbare groei
door. Elke week komen er nu 300 Ne
derlandse en buitenlandse Soesters
naar het centrum om hun basis-vaar
digheden op diverse terreinen op te
bouwen en uit te breiden. Sommigen
komen iedere dag, andere een of twee
keer in de week. Het aantal Nederlan
ders dat gebruik maakt van het brede
pakket dat Trema biedt groeit eveneens
gestaag.
Jacqueline besloot zich onlangs in te
schrijven voor de Opstap-cursus, die
speciaal bedoeld is om mensen "bij te
spijkeren" voor de overstap naar een
baan of naar een opleiding. Haar voor
naamste motief: het schrijven van de
Nederlandse taal nog wat beter onder
de knie te krijgen. Of ze daarmee straks
op zoek gaat naar een betaalde baan of
een opleiding gaat volgen wist ze nog
niet precies.
De "Opstappers" doen uit allerlei over
wegingen mee aan de cursus. De een
ziet het als een vorm van omscholing
naar ander werk, een ander beschouwt
het als een "extraatje" bij haar huidige
baan. Sommigen komen speciaal voor
het onderdeel Engels, anderen probe
ren het nodige op te steken over de Ne
derlandse grammatica, wat vooral zin
vol is als Nederlands niet de moedertaal
Voor de meeste jongeren is zelfstandige woonruimte - of het nu een villa,
een rijtjeshuis of een huurflat is - een bereikbaar ideaal, dat na korte of
lange tijd doorgaans wel te verwezenlijken is. Wie een normaal inkomen
ter beschikking heeft mag met redelijke zekerheid verwachten dat hij
vroeg of laat een "eigen" dak boven zijn hoofd heeft en een zelfstandig
leven kan gaan leiden.
Er zijn ook jongeren voor wie dat lang niet zo (of helemaal niet) vanzelf
sprekend is. Ze wonen noodgedwongen in een tehuis en beginnen al met
een achterstand in het leven omdat ze niet in een "gewoon" gezin op
groeien, omdat ze gehandicapt zijn of omdat de thuis-situatie dat niet
toelaat. Ze raken daarom ook niet zo snel vertrouwd met de gedachte dat
ze ooit op zichzelf zullen wonen.
Zulke jongeren wonen bijvoorbeeld in
het Van Arkel-instituut in Soest. Dit is
een verhaal over drie van die jongeren:
Paul, Cees en Jacco, die na een behoor
lijk lange tijd in "het-van-Arkel" ten
slotte een forse stap verder hebben ge
zet op de weg naar zelfstandigheid.
Met z'n drieën wonen ze sinds oktober
in een vier-hoog flat aan de Dalweg.
Paul Schipper (22), Cees Roest (20) en
Jacco Kroon (18) hebben elk hun eigen
slaapkamer - er staat er nog een leeg, in
afwachting van de komst van een vierde
bewoner - die ze met hun eigen spullen
hebben ingericht, maar de huiskamer,
de keuken, de badkamer en de rest van
de flat delen ze met elkaar. Het huis
heeft geen speciale naam: "De Dalweg"
vinden ze al mooi genoeg. Of het huis
intussen ook hun "thuis" is, dat kunnen
ze nog niet zeggen. Daar is het ook alle
maal nog een beetje te nieuw voor.
De flat is nog niet lang geleden geschil
derd, behangen en nieuw ingericht - dat
zie je en dat ruik je. De flat verraadt ook
nauwelijks dat hier drie opgroeiende
jongens wonen, van wie je gezien hun
leeftijd best een beetje troep zou mogen
verwachten. Integendeel: de boel is aan
kant, nergens slingert rommel, de keu
ken glimt, koffie (en taart!) staan klaar
en worden op een manier die geen vol
leerde gastvrouw zou kunnen verbete
ren geoffreerd aan de bezoeker die een
kijkje komt nemen.
Er komt niet alle avonden iemand op
bezoek - anders was er ook vast en zeker
geen taart - maar bij de officiële ope
ning in december waren er zeker meer
vijftig mensen: ouders, groepsleiders
van het van Arkel-instituut, hun bazen
ook. Want Paul, Cees en Jacco hebben
alle drie werk, de één een echte baan, de
ander een stageplaats, de derde een
deeltijd-job.
Paul (uit Utrecht) werkt al een hele tijd
bij manege Eldorado en stalhouderij
Kraay aan de Bosstraat. Hij is gek op
paarden en helpt graag met het schoon
maken van de stal. Als het zo uitkomt
rijdt hij graag mee, bijvoorbeeld met de
koets, bij een trouwerij. Dan heeft-ie
ook een mooie hoed op.
Cees (uit Naarden) heeft een vaste baan
bij de Tomingroep en werkt in de
groenvoorziening, o.a. in Loosdrecht,
Hilversum en Naarden. Lekker buiten
werken, dat is wel wat voor hem, behal
ve natuurlijk als het regent of vriest,
maar dan kan hij zich thuis ook best ver
maken.
Jacco (uit Wilnis) gaat nog drie dagen
per week naar school - de Lazenberg,
op het Van Arkel-insituut - en werkt
daarnaast in de wasserij achter medisch
centrum Molendael. Dekens vouwen,
daar is hij goed in. Die komen van de
ziekenhuizen in Baarn, Soest en
Amersfoort.
Fasehuis
Alle drie hebben ze jarenlang op het
Van Arkel-instituut gewoond. Ze zijn
er - afgezien van weekend-bezoekjes
aan ouders of andere familie - opge
groeid. Maar nu ze - na een kort of lan
ger verblijf in het "fasehuis" aan de
Oranjelaan, waar de begeleiding al wat
minder intensief was en er het nodige
aan hun eigen inzicht werd overgelaten
- zijn uitverkoren voor het zelfstandig
wonen in de flat aan de Dalweg (die ei
genlijk een dependance van het fase
huis is), zijn ze hardstikke trots.
In hun eigen flat leren Paul, Cees en
Jacco de dingen zo zelfstandig mogelijk
te doen: om beurten koken, wassen, het
huis opruimen, boodschappen doen.
"Praktische vaardigheden", heet dat.
Op de dag van het bezoek heeft Jacco
gekookt: spinazie met hamburgers,
plus het inmiddels traditionele "Dal
weg-toetje" dat elke dag wel op het me
nu staat: custard-pudding, ditmaal met
chocoladesmaak.
Met z'n drieën zijn ze verantwoordelijk
voor het totaal-pakket van de huis-
houdboodschappen, dus niet alleen
zorgen voor de warme maaltijd, maar
ook voor al die andere dingen die in
huis nodig zijn: brood, wasmiddel,
tandpasta - dat soort zaken.
Oogje in het zeil
Hun kleren kopen ze ook zelf, daar krij
gen ze elke maand zakgeld voorop hun
eigen bankrekening gestort, en dat ha-
Als alle plannen die bij de ge
meente op de rails staan op tijd
worden uitgevoerd, zal Spullen-
hulp in de maand september een
nieuw, goed geoutilleerd kring
loopcentrum (van 500 vierkante
meter) aan de Schans betrekken.
Dat brengt een "aanloopfase" met
zich mee, waarbij heel wat komt
kijken.
Bestuur en vrijwilligers hebben beslo
ten de dienstverlening van het
kringloopcentrum, nu nog gevestigd
aan de Parallelweg 7, ter voorbereiding
op de stappen die komen gaan al vóór
die datum uit te breiden, zodat de over
gang zo soepel mogelijk kan verlopen.
Dat betekent dat er al op korte termijn
heel hard nieuwe vrijwilligers nodig
zijn. Er is van alles te doen bij Spullen-
hulp, en het is de moeite waard.
Ter ondersteuning van het overgangs
proces heeft Spullenhulp zich verze
kerd van het deskundig advies van Ka-
rel de Lange uit Baarn, die al jaren erva
ring heeft op kringloopgebied en die het
kringloopcentrum in de komende
maanden tijdelijk de helpende hand zal
bieden voor wat betreft de organisatie
en de coördinatie. Om meer continuï
teit te garanderen is er inmiddels ook
een fulltime banenpooler aangesteld:
Erik van Burken.
Vrijwilligers:
wie, wat en hoe?
Het kringloopcentrum zal het nu en
straks niet zonder de inbreng van vrij
willigers kunnen stellen. Van nieuwe
medewerkers wordt in de eerste plaats
een goede motivatie verwacht. Ze moe
ten goed kunnen samenwerken in een
groep en uiteraard belangstelling heb
ben voor onderwerpen als milieu en
kringloop. De minimale tijd-investe-
ring is één dagdeel per week. Uiteraard
ontvangen de vrijwilligers een onkos
tenvergoeding.
Wie belangstelling heeft wordt uitgeno
digd zich zo spoedig mogelijk op te ge
ven, graag met vermelding van naam,
adres, postcode, telefoon, leeftijd, ge
slacht, al dan niet in bezit van rijbewijs,
vakopleidingen en de beschikbare tijd
in uren of dagdelen, plus de dagen en
tijden waarop men beschikbaar zou
kunnen zijn.
Speciale taken
De gedachten gaan uit naar vrijwilligers
met belangstelling of kundigheid voor
speciale taken als het vervoer van spul
len, het sorteren van spullen en kleding,
de reparatie van huishoudelijke appa
raten, de winkelverkoop, kantoorwerk
zaamheden, schoonmaak en onder
houd.
Inlichtingen worden graag verstrekt
door Karei de Lange, tel. 02154-13223
('s avonds) of02154-21895 (overdag).
Wie zich wil opgeven kan daarvoor
schriftelijk of telefonisch terecht bij de
voorzitter van Spullenhulp, Aart van
Ginkel, p/a Steenhoffstraat 16, 3764
BL Soest, tel. 18540 (overdag) of
20541 ('s avonds).
De Protestants Christelijke Ouderen
Bond (PCOB) houdt over dit thema
een bijeenkomst op dinsdag 9 februari
in Groot Engendaal, Boekweitland
103, aanvang 14.30 uur. Drs. W. Arnt-
zen, lid van de landelijke commissie
volksgezondheid van de PCOB, zal het
thema inleiden.
In zijn inleiding zal hij zich beperken tot
de aspecten mondigheid en ethiek. Er is
ruimschoots gelegenheid tot discussie.
Iedereen is hartelijk welkom.
Voor vervoer kan men de ouderenbus
bellen, tel. 19190 (alle werkdagen van
9.30 uur tot 12.30 uur).
De belangstelling voor jazz is de
laatste jaren niet gering, wat onder
andere te merken is aan het ruime
aanbod van jazzconcerten in Ne
derland. Volgens een hardnekkig
vooroordeel moet je daar wel voor
naar De Grote Stad, want, zo zegt
men dan: "Bij ons in de buurt heb
je zoiets natuurlijk niet." Mensen
uit Soest en omgeving moeten be
ier weten: daar organiseert de
Jazzclub Artishock nu al voor het
zesde achtereenvolgende jaar con
certen die zeer de moeite waard
zijn.
Vanaf februari gebeurt dat op iedere
eerste zaterdag van de maand. Daar
naast is er de jazzclub op elke tweede
zaterdag met een optreden van de uit
Soest afkomstige groep Perron 5B, al of
niet met een door hen uitgenodigde
gastmuzikant. De aanvangstijd is in bei
de gevallen 21.30 uur, de entree voor
de jazzclub is gratis en bedraagt voor de
concerten slechts vijf gulden. Dit zou
niet mogelijk zijn zonder een provincia
le subsidie.
Wat meteen opvalt aan de voor dit jaar
geplande concertserie is dat de grote
verscheidenheid binnen de (Neder
landse) jazz hierin goed tot uiting komt.
Zonder nu meteen alles in hokjes in te
delen kan men toch zeggen dat sommi
ge groepen tamelijk conventionele jazz
maken, terwijl andere meer uit zijn op
experimenten. Er treden musici op die
al jarenlang actief zijn, maar er is ook
plaats ingeruimd voor jong talent.
Een aantal van de geprogrammeerde
groepen is (nog) onbekend, andere zijn
tot ver over de grens beroemd, zoals bij
voorbeeld het Ben van den Duygen-
Jarmo Hoogendijk Quintet. In 1984
begonnen zijn met een soort hard-bop
(ongeveer in de lijn van Art Blakey
the Jazz Messengers), waaruit een ge
heel eigen stijl ontwikkeld werd. Grote
bekendheid volgde: cd's, radio- en
TV-optredens, tournees, optredens op
bijna alle jazzfestivals van betekenis.
Op 1 mei is dit quintet te horen en te
zien in Artishock.
Op 5 juni is het de beurt aan het quartet
van pianist Misha Mengelberg met
drummer Han Bennink, Ernst Glerum
op bas en Ab Baars op klarinet en saxo
foons. Een veelbelovende gelegen
heidsformatie, die niemand mag mis
sen.
Yuri Honing Trio
Omdat het hier niet de plaats is voor een
volledig overzicht van de concerten die
t.z.t. worden aangekondigd, nu iets
meer over het concert door het Yuri
Honing Trio op 6 februari. Ditmaal be
treft fiet een drietal muzikanten die tot
het jong talent gerekend kunnen wor
den, hoewel zij al aardig op weg zijn
naar wat meer algemene bekendheid,
en terecht.
De groep is ontstaan uit een door Yuri
Honing in 1986 opgericht quintet en
bestaat nu al enige tijd uit Tony Over-
Het Yuri Honing Trio. V.l.n.r. Joost
Lijbaart, Yuri Honing en Tony Over-
water.
water op bas, drummer Joost Lijbaart
en de leider Yuri Honing op tenor saxo
foon. In deze bezetting maakten ze vo
rig jaar hun debuut-cd 'A Matter of
Conviction' (Art in Jazz-991 002-2)
die voor een deel bestaat uit opmerke
lijke eigen composities naast originele
interpretaties van stukken van uiteenlo
pende jazz-componisten als Thelo-
nious Monk, John Coltrane en Sam Ri-
Dit is overigens kenmerkend voor deze
groep: men kent de jazz-traditie, maar
beschouwt dit als een vertrekpunt voor
het creëren van een geheel eigen mu
ziek. Duidelijk te horen is, dat het hier
een goed ingespeeld trio betreft, waarin
goed naar elkaar geluisterd en op elkaar
gereageerd wordt, met als resultaat
spannende improvisaties.
Wie dit 'live' wil'meemaken komt zater
dag naar Artishock. Aanvang: 21.00
uur, entree: f 5,-.
In gezondheidscentrum De Bun
deling aan de Schoutenkampweg is
met ingang van deze week een ex
positie ingericht van schilderijen
van Elly Joosten. De werken - olie
verven, aquarellen, gouaches en
een enkel weefdoek - blijven tij
dens de openingsuren te zien tot
eind maart.
Elly Joosten is voor de meeste Soesters
bepaald geen onbekende. Ze timmerde
jarenlang flink aan de weg in Soest, o.a.
met Spullenhulp (waarvan ze een van
de oprichters is) aan de Veldweg. Ook
in de politiek weerde ze zich, bij Pro
gressief Soest. Daarnaast studeerde ze
bij het Humanistisch Verbond en was ze
ook nog manager van een jazzband.
Geen type om stil te zitten, Elly. Dat
leek anders te worden toen ze, nu zeve-
n-en-een-half jaar geleden, plotseling
werd getroffen door "die stomme her
senbloeding", zoals ze het noemt. Een
gebeurtenis die haar leven sinds die tijd
heeft beheerst en waarvan ze de gevol
gen nog ondervindt: afasie, wat wil zeg
gen dat ze moeite heeft met spreken.
"Het was een ontzettende klap," aldus
Elly. "Maar m'n kinderen, familie,
vrienden en Karin, m'n logopediste,
hebben me ontzettend geholpen. In het
begin was ik drie weken verlamd aan
m'n linkerkant, maar met veel therapie,
hard werken en een heleboel Iogope-
dielessen is het een stuk beter gewor
den. Ik kan nog steeds moeilijk praten,
maar daar kan ik nu mee leven."
Makkelijk is dat allemaal niet gegaan.
"Op een gegeven moment kom je toyh
•n een diep dal. Ik had veel hoofdpijn,
was ontzettend depressief en iedereen
tot last. Tot m'n zus Marchien tegen me
1 zei: 'Als je gaat schilderen kun je alles
vergeten; je hoeft niet te lezen of te pra
ten, alleen maar spelen met verf. Zo
kun je je verdriet en en je kwaadheid op
papier zetten'."
EUy volgde die goede raad op en ging
aan de slag met papier, doek en verf.
Hoewel afkomstig uit een familie die
grote kunstenaars heeft voortgebracht -
haar broers Ben en Herman schilderen,
evenals haar zus Marchien, Egbert is
beeldhouwer - had Elly zelf nooit iets
op kunstgebied gedaan. "Langzamer
hand begon ik er schik in te krijgen,"
vertelt ze. "Ik heb wel een paar lessen
gehad, maar ik ben eigenwijs en doe
toch gewoon wat ik wil, of het klopt of
niet. En iedereen was enthousiast over
mijn werk." Wat ze er zelf van vindt?
"Het is misschien niet het einde, maar
het meeste is wel leuk en vrolijk."
Ze zal nooit normaal kunnen spreken,
denkt ze. "Ik heb nog steeds logopedie.
Het is wel heel lastig, maar je kunt ook
wel lachen en ik zit er niet mee. Boven
dien heb ik een schat van een man." Vijf
jaar geleden ontmoette Elly haar huidi
ge echtgenoot, Ben Mol, met Kerst bij
vrienden. "Ben zat daar ook en hoorde
mij praten. 'Kom je uit Joegoslavië?'
vroeg hij. Hij vond dat ik wel interessant
Elly Joosten bij het schilderij "Chaos
en onmacht" in De Bundeling.
praatte, tsn zo is het gekomen..."
De schilderijen van Elly vallen op door
hun kleurigheid. Ze hebben allemaal
een titel en in de meeste gevallen ook
een duidelijk, soms actueel thema: "In-
dianenvallei", "Rode dame", "Verdriet
Bijlmer", geschilderd na de vliegramp
in de Bijlmermeer. "Ik was zo verdrie
tig," vertelt Elly. "Ik kon niet anders.
Als je zelf verdriet hebt voel je dat van
een ander ook..."
Een van de meest sprekende werken is
"Chaos en onmacht", waarin Elly haar
eigen gevoelens en ervaringen symbo
lisch heeft weergegeven. "Lezen kon ik
niet, pianospelen kon ik niet. Ik wou
dood. Ik voelde me uit-elkaar. Dat
schilderij heb ik echt uit kwaadheid ge
maakt. Schilderend vergeet ik m'n ver
driet..."
is. In alle gevallen gaat het in de Opstap-
cursus om het bijspijkeren van kennis,
o.a. ook rekenen, waardoor de kans op
een baan wordt vergroot en er een bete
re overgang mogelijk is naar het be
drijfsleven of een vervolg-opleiding.
Hoewel de cursus onder leiding van do
cente Maija Karstkarel in januari al van
start was gegaan kon Jacqueline er nog
wel bijEr zijn trouwens nog een of twee
plaatsen open, en anders kan men zich
in september weer opgeven voor het
brede cursuspakket van Trema '87.
Voor Jacqueline van Blokland en Nel
leke Streefkerk was er overigens sprake
Jacco, Cees en Paul hebben het reuze-
gezellig in hun eigen flat.
Jacqueline van Blokland (r.) kreeg als
300e cursist cadeautjes van adjunct-di-
rekteur Nelleke Streefkerk.
van een hernieuwde kennismaking,
omdat ze elkaar nog kenden van de
voormalige scholengemeenschap Eem-
land: de een als leerling, de ander als
docent.
Als 300e Trema-cursist kreeg Jacqueli
ne niet alleen een fraai boeket, maar
ook een map voor de cursuspapieren,
een Trema-tasje en een koffïebeker
overhandigd. En de hele groep smulde
tenslotte mee van de feestelijke taart.
len ze er zelf ook af, als dat zo te pas
komt. Alleen grotere uitgaven gaan al
tijd in overleg met de mentor of de
groepsleider. Tussen vier uur 's mid
dags en tien uur 's avonds komt die al
tijd een kijkje nemen, maar doorgaans
bemoeit hij zich niet al te zeer met de
gang van zaken en houdt alleen een
oogje, in het zeil. "Wij vinden het prima
zo," aldus Paul, Cees en Jacco. "We
doen alles zelf, en als er een probleem is
kunnen we altijd het fasehuis bellen,
maar we proberen het natuurlijk eerst
zelf op te lossen." En laat naar bed
gaan, dat doen ze niet. "Want we moe
ten er 's morgens meestal weer vroeg
uit." Uitslapen doen ze wel eens in het
weekend.
Voor de meeste van hun collega-Van
Arkel-bewoners is op zichzelf wonen
niet weggelegd. Na hun twintigste vin
den ze doorgaans onderdak in een ge
zinsvervangend huis, zoals Soest er ook
enkele kent. Maar Paul, Cees en Jacco
hebben de smaak van het op-zichzelf-
wonen intussen aardig te pakken gekre
gen, en dat biedt - wie weet? - op den
duur uitzicht op een nog verder reikend
ideaal: helemaal zelfstandig wonen, of
hoogstens met z'n tweeën: "Met ie
mand die je leuk vindt, samenwonen of
zo," zegt Paul. "En dat je dan bijvoor
beeld maar één keer in de week begelei
ding hebt," vult Jacco aan.
Eigen kamer
Zo ver is het nog niet, maar het samen
wonen met z'n drieën gaat tot nu uitste
kend. Het bevalt ze best, want ze kun
nen het samen goed vinden, al zien ze
elkaar soms alleen maar bij het eten,
want 's avonds zitten ze ook wel eens op
hun eigen kamer, naar muziek te luiste
ren, te schaken of televisie te kijken.
Maar als er voetballen is kijken ze wel
met z'n drieën in de huiskamer, waar
ook een televisie en een stereo staan.
Ze hebben het trouwens best druk in
hun vrije tijd. Jacco zwemt bijvoorbeeld
een paar keer per week en heeft ook een
vriendinnetje; Paul gaat op club en
speelt tafeltennis, maar
doet ook een kookcursus en is gek op
paardrijden; en Cees volgt in zijn vrije
tijd nog een opleiding, waar hij o.a. leert
lassen. Om sport geeft hij niet zoveel,
maar hij wil af en toe wel eens hardlo
pen.
Of ze intussen dikke vrienden zijn ge
worden? Jd, dat is zo. Ze hebben onder
ling best veel plezier, en als er iets is -
nou, dan komen ze er samen altijd wel
uit. Ze zijn tenslotte zelfstandig, of niet
soms?
