Harry van der Vis brengt bronzen plak mee naar Soest
Succes maakt monsterrit Parijs-Baarn
in 24 uur zeker prolongatie waard
Familie Van Drie met drie generaties
present bij Nijmeegse Vierdaagse
Sophie Alders gaat tennissen in Sofia
4'ff 6 flessen
Wisselend succes
Pijnenburg-atleten
Vereniging voor
rolstoelbasketbal
is initiatief van
Vincent Maassen
Successen op internationale rolstoelspelen
WOENSDAG 21 JULI 1993
SOESTER COURANT
PAGINA 9
Renners met groot feest verwelkomd
Dakwerken
Bericht aan alle jongens en meisjes van Soest
woensdagmiddag 18 augustus a.s.
Sportorganisatie SOEST
Bosstraat Oost
Naar Wereldspelen voor Doven
'rli venze*
van oor
I Zéér moe, maar ook zéér voldaan.
Dat waren de vijf Soester en
I Baarnse wielrenners die in het af
gelopen weekeinde hebben deel
genomen aan de 24 uurs-monster-
rit Parijs-Baarn bij hun aankomst,
I zondagmiddag om exact negen mi
nuten over vier op de Baarnse
Brink. Ze werden daar verwel-
komd met een groot feest, dat tot
in de avond enthousiast werd mee
gevierd door een paar honderd be
wonderaars.
Stef Smit, Ruud van Ginkel, Jurgen
Smink - de drie Soesters - en hun
Baarnse collega's Ewald van Hamers-
veld en Kees Rigter zijn inmiddels weer
thuis. De 525 kilometer zitten vermoe
delijk nog wel enige tijd "in hun benen",
maar die na-pijn wordt ruimschoots
verzacht door het enorme succes van
hun sportieve onderneming, die het
Rode Kruis waarschijnlijk wel de
beoogde 5000 gulden heeft opge
bracht.
Of dat bedrag inderdaad binnen is ge
komen op het speciale gironummer
I 60.100 valt nog niet precies na te gaan,
maar de renners en hun begeleiders
twijfelen er niet aan. De 30 bedrijven in
de regio die elk 250 gulden sponsorden
hebben de opbrengst - na aftrek van wat
kosten - vermoedelijk al een heel eind
in de goede richting opgestuwd.
Ook in zuiver sportief opzicht is het een
grandioos succes geworden. Vier van
de vijf renners volbrachten de rit; alleen
Ruud van Ginkel viel na 400 kilometer
uit omdat een oude knieblessure op
speelde. "Ik had er al rekening mee ge
houden, dus het was geen al te grote te-
i leurstelling," zegt hij na afloop.
Pasta-gerechten
I De renners kijken met plezier terug op
het evenement, dat vrijdagmorgen om
ll.00 uur eigenlijk al begon. Met de
"bus" - een oude leger brandweerwa
gen - ging het naar Parijs, waar het hotel
werd opgezocht. De renners stouwden
zich daar letterlijk vol, vooral met pas-
I ta-gerechten, omdat die voor het
"duurwerk" nu eenmaal de meeste
l energie (koolhydraten) geacht worden
te leveren.
Na een aangenaam verblijf op de Parij-
se terrassen klonk om 23.00 uur het
commando "Naar bed!en om 8.00 uur
de volgende morgen werkte het vijftal
opnieuw een fors ontbijt naar binnen,
om vervolgens nog een paar uurtjes te
gaan (voor)slapen. Er zou het komende
etmaal immers heel wat van hen ge
vergd gaan worden.
Om een uur 's middags reed de volgwa-
gen voor, en vandaar ging het naar de
Boulevard Périphérique, aan de rand
van Parijs. Starten op de Champs Ely-
sées zou wegens de gigantische ver
keersdrukte daar veel te riskant zijn ge
weest.
Dokters?
Veel plezier beleefden de renners op de
startplek, een park waar zich veel Parij-
se zwervers ophielden die hun ogen uit
keken. De witte t-shirts met het rode
kruis erop wekten enig misverstand: de
renners werden aangezien voor dokters
en een van de zwervers vervoegde zich
dan ook bij de équipe om zijn been even
te laten behandelen. Onder grote hilari
teit werd de man "professioneel" van
zijn klachten afgeholpen.
Om precies 18.00 uur werd het startsein
gegeven, en vanaf dat moment leverden
de vijf renners een titanengevecht,
slechts onderbroken door enkele stops:
bij Saint Quentin, bij de Belgische
grens, halverwege België nog een keer,
bij de Nederlandse grens - die met extra
gepaste vreugde werd begroet, maar die
voor Ruud van Ginkel de finish bete
kende - en vervolgens nog bij Werken
dam en De Bilt.
"Het laatste stuk was het zwaarste," al
dus Ruud. "Tot de Nederlandse grens
ging het allemaal perfect." De équipe
trok onderweg veel bekijks in de dorp
jes langs de route, een beetje vergelijk
baar met het Tour-de-France-spekta-
kel, zij het op wat kleinere Schaal. Als de
voorrijwagen met het gele zwaailicht
passeerde liepen de cafés uit, ook 's
nachts, en op een halve minuut volgden
dan de renners zelf, meestal in waaier
formatie.
Ware beproeving
Vooral de nachtelijke uren vormden
een ware beproeving. "Je krijgt slaap en
je kunt je op den duur in het donker heel
moeilijk concentreren," aldus Ruud
van Ginkel. "Je rijdt dicht op elkaar,
maar dan moet je extra goed uitkijken.
Je ziet de weg niet en je krijgt ook pas in
de gaten dat je tegen een heuvel oprijdt
doordat je dat in je benen merkt."
Halverwege de nacht-etappe werd nog
gestopt voor een extra portie kracht
voer, bestaande uit opgewarmde maca
roni, maar daarna ging het weer snel
door, richting Nederland. De laatste
loodjes bleken ook in Parijs-Baarn het
zwaarste te wegen, maar de vier overge
bleven renners arriveerden ruim op tijd
ter hoogte van paleis Soestdijk, waar ze
werden opgewacht door de reclameka
ravaan die ze in optocht naar de Brink
vergezelde.
Daar was het inmiddels een drukte van
belang. Honderden belangstellenden
waren uitgelopen om de renners in te
halen en konden zich intussen verma
ken met allerlei attracties, mede geor
ganiseerd door de hoofdsponsor, café
Kerkbrink: een barbecue op het grote
terras, maar ook spelletjes. Op een ho
metrainer kon wie dat wilde een echte
wedstrijd nabootsen, waarbij de verlie
zer werd onthaald op een emmer water.
Kinderen waagden zich aan de reuze-s
joelbak of konden zich laten schmin
ken, en dat alles werd omlijst door de
vrolijke klanken van de jazzband de
Onderlinge van 1975.
Tour-sfeer
Het publiek werd op de hoogte gehou
den van de vorderingen van de renners
via een live-verslag door de bekende
"speaker" De Vries uit Amersfoort, die
via de (auto)telefoon rechtstreeks ver
binding had met de équipe, zodat er een
optimale Tour-sfeer heerste in het cen
trum van Baarn. Toén de renners om 9
over 4 de Brink opreden ging er een
massaal gejuich op. Ze werden enthou
siast begroet en gehuldigd, met bloe
men, zoenen én een echte medaille.
"Na het eerste biertje werden we zelf
ook weer een beetje wakker," aldus
Ruud van Ginkel.
De organisatoren en de renners kijken
zeer tevreden terug op het spektakel.
Het staat wel vast dat er volgende jaar
een reprise komt, maar waarschijnlijk
zal dan Parijs niet het startpunt zijn.
"Het moet niet eentonig worden," zégt
Advertientie
De actie Parijs-Baarn, op 17 en
18 juli, ten bate van het Neder
landse Rode Kruis wordt door
de volgende bedrijven gespon-
serd:
Soester Courant, ESB Elektra Schuur-
kamp Baarn, International Assets Euro-
pe bv Baarn, Kooij Taxi- en Autobedrijf
Baarn, Van Wijnen Nederland nv Baarn,
Snackbar De Ronde Hoek Baarn, Hom
mes Wielersport Baarn, Strater Makela-
dij Soest, Installatiebedrijf gebr. Ouder
dorp bv Baarn, Grand Café De Kerk
brink Baarn, De Graafs Bakkerijen
(Oma's Cake) Bunschoten, Verdegaals
Bloemsierkunst Baarn, Opel Nefkens
Soest, Dactylo Uitzendbureau Soest,
Rabobank Baarn, Poelier Van den Bor
Soest. Autoschade Doesburg Soest, Da-
vo Ijzerwaren Soest, Deltatherm Kli
maatbeheersing Baarn, A&O Verzeke
ringen Amersfoort, Banketbakkerij
Oudwater Baarn/Soest, Restaurant
Greenfield's Baarn,- Centrum voor Re-
creatiewerk Amersfoort, De Wilde Me
taal Maartensdijk, Bosch Keuning
Baarn, De Trofee Sportprijzen Hilver
sum, Bloembinderij De Blauwe Druif
Baarn, Yves Rocher Nederland Soest,
Etalagebureau Fred Beerbaum Baarn,
Nutricia Extran Sportvoeding Zoeter-
meer, Reaal Verzekeringen (mevrouw
Kolsteeg) Soest, Babyion Bijous Leder
waren Baarn, Foto Profservice Baarn.
coördinator Rinus Bander.
Wat wél onomstotelijk bewezen is, is
het feit dat de 24 uursrit een enorm suc
ces is geworden. Dat maakt het evene
ment zeker een prolongatie waard.
"Rond Oud en Nieuw gaan we dat be
kijken, tijdens een groot feest," aldus
Bander, "op dezelfde manier zoals dit
idee geboren is,"
Komende dinsdagavond (27 juli) wordt
in café de Kerkbrink in Baarn een vi
deo-verslag van het evenement ver
toond, aanvang 20.00 uur. Alle betrok
kenen, met name ook de sponsors, zijn
daar van harte welkom.
Tijdens atletiekwedstrijden te Haarlem
liep Pijnenburgatleet Abdes Belarbi
een, gezien zijn lange afwezigheid we
gens ziekte, goede 800 meter in
1.56.98. Hij.bewees daarmee de weg
weer geheel terug gevonden te hebben.
Mark Hilberts liep de 3000 meter in
8.32.81, hetgeen voor hem een nieuw
persoonlijk record betekende.
De junioren Christiaan Gijtenbeek en
Sam Drost troffen het niet. In een te
langzaam gelopen serie kwamen ze niet
aan hun beste tijden toe. Sam Drost:
9.22.0 (beste tijd 9.14.0) en Christiaan
Gijtenbeek: 9.31.0 (beste tijd 9.15.8).
In het "aankondigende" artikel over
Harry van der Vis, in de Soester Cou
rant van vorige week, werd door een
misverstand gemeld dat hij in Soest be
zig is met de oprichting van een basket
balvereniging voor gehandicapten. Van
der Vis hecht eraan te benadrukken dat
niet hij, maar de Olympische zwem-
kampioen Vincent Maassen uit Soest
de initiator van deze vereniging is. Hij
werkt sinds een halfjaar aan het op po
ten zetten van de club. Waarvan akte.
33 en zolang de voorraad strekt j
Soest heeft opnieuw een interna
tionaal gelauwerde sporter binnen
zijn muren. Rolstoelbasketballer
Harry van der Vis behaalde vorige
week als deelnemer aan "Challen-
ge '93" - de internationale rol-
I stoelspelen voor oud-militairen in
Engeland - een bronzen medaille.
I De Nederlandse oogst bestond in
I totaal uit vier gouden, twee zilve
ren en twee bronzen plakken.
I Challenge '93, vorige week gehouden
I in het Engelse Stoke Mandeville, was
I de eerste aflevering van deze interna-
I tionale rolstoelspelen vooroud-militai-
I ren. De 49-jarige Soester is enthousiast
lover het evenement, al heeft hij niet
ivoor het eerst succes geoogst bij inter-
I nationale sport-ontmoetingen.
I Van der Vis deed in 1968 al mee aan de
I Paralympics in Israël. Hij kwam toen uit
I op het onderdeel boogschieten. In 1972
I nam hij - eveneens in Stoke Mandeville
I - deel aan de Wereldspelen voor gehan-
Idicapten, op het onderdeel rolstoel-
I basketbal. In 1976 was hij trouwens
■weer in de stad in Buckinghamshire,
p waar hij zich als tafeltennisser onder-
scheidde. Het bewijst wel dat Van der
I Vis een all-round sporter is, die zijn le-
l ven lang al gek is geweest op allerlei tak-
ken van sport, waarvan het basketbal
I hem trouwens zo'n beetje het meest na
aan het hart ligt.
USA-feam
De Soester kijkt met plezier terug op de
afgelopen week, die bekroond werd
met een (persoonlijke) medaille. "Daar
was het allemaal om begonnen," zegt
hij, inmiddels weer thuis. Van der Vis
1 haalde de bronzen plak overigens als lid
van het Amerikaanse basketbalteam,
want het aantal Nederlandse oud-mili
tairen dat bedreven is in rolstoelbasket
bal is niet groot. Ook voor een Benelux-
team, zoals aanvankelijk de bedoeling
was, waren er kandidaten te weinig.
Van der Vis en zijn collega Ron van
Gelderen uit Almere genoten daarom
"gastvrijheid" bij de Amerikanen.
Het USA-team speelde in totaal vier
wedstrijden. Eerst werd gewonnen van
de Polen, vervolgens van de Zuidafri
kanen. Tegen de Engelse ploeg ging het
mis, waardoor de kans op goud of zilver
verloren ging. Tegen Egypte was het
team - in de wedstrijden om de derde of
vierde plaats - echter weer succesvol. Er
werd met elf punten verschil gewonnen
en de bronzen medaille kon mee naar
huis.
Ingespeeld
Of er met meer in had gezeten dan .de
derde plaats weet de Soester rolstoel
basketballer niet. "We waren als team,
zeker in het begin, niet goed op elkaar
ingespeeld. We moesten ook vrijwel di
rect spelen, want de trainingsmogelijk
heden waren beperkt. Dat heeft waar
schijnlijk wel een rol gespeeld. Tegen
Egypte speelden we onze beste wed
strijd, maar toen waren we natuurlijk
ook wel goed op elkaar ingespeeld."
Harry van der Vis is uiteraard trots op
zijn eerste internationale medaille. Aan
Nederlandse eretekenen heeft hij in de
loop der jaren al het nodige binnenge
haald - veel tweede en derde prijzen bij
o.a. het boogschieten en vooral tafel
tennis - maar deze bronzen plak zal hij
nog lang koesteren.
Successen
De zes Nederlandse deelnemers waren
in Stoke Mandeville allemaal behoor
lijk succesvol. H. Hofmeester uit Doorn
haalde bij het handboogschieten twee
maal goud en eenmaal zilver; R. Slip
pens uit Doorn legde beslag op de 8e
plaats. Op het onderdeel atletiek sleep
te J. Spronck uit Eindhoven tweemaal
een 2e plaats in de wacht: met de kogel
en met de discus. Net als van der Vis
haalde R. van Gelderen uit Almere
brons bij het basketbal, maar bovendien
ook nog eens goud in de tafeltennispou-
le (open klasse) en zilver in de finale. H.
Kamps uit Amstelveen won goud in de
klasse masters van het onderdeel tafel
tennis.
Aan de "First International Ex-Service
Wheelchair Games" deden sporters
mee uit meer dan twintig landen, waar
onder wereldrecordhouders en Para-
lympics-kampioenen. De spelen wer
den georganiseerd door The Royal Bri-
tish Legion en het zes man sterke Ne
derlandse team wen) afgevaardigd door
de BNMO (Bond van Nederlandse Mi
litaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers),
in samenwerking met de NEBAS (Ne
derlandse Bond voor Aangepast Spor
ten. De reis naar Stoke Mandeville en
terug werd gemaakt per Fokker
Friendship van de Koninklijke Lucht
macht in Soesterberg.
Of Harry van der Vis al klaarstaat voor
een volgende sportieve uitdaging kan
hij nog niet met zekerheid zeggen.
"Misschien ben ik er over twee jaar
weer bij, als de spelen weer gehouden
worden. Dat gebeurt dan waarschijnlijk
in Polen."
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
Telefoon (02155) -1 30 14
Morgen stapt ze op het vliegtuig
naar Sofia, de 19-jarige Sophie Al-
ders uit Soest. Samen met 46 ande
re slechthorende Nederlanders
maakt ze deel uit van de Neder
landse dovensportploeg, die in de
Bulgaarse hoofdstad gaat mee
doen aan de 17e editie van de We
reldspelen voor Doven, die daar
van 24 juli tot en met 2 augustus
worden gehouden.
Sophie is een van de Nederlandse troe
ven bij het tennissen. Met twee andere
meisjes en drie jongens verdedigt ze de
vaderlandse kleuren in het dames-en
kel en het gemengd-dubbel. De ver
wachtingen daarover mogen best een
beetje hooggespannen zijn, want Sop
hie is een echte sportvrouw. Al vanaf
haar 1 le speelt ze bij LTC Soestdijk, en
sinds haar 15e is ze aangèsloten bij de
KNDSB, een aparte bond voor dove en
slechthorende sporters. Vorig jaar ze
gevierde ze tijdens de Nederlandse
Kampioenschappen bij de jeugd, en
legde ze bij de senioren beslag op de
tweede plaats.
Het "uitstapje" naar Sofia is overigens
niet haar eerste internationale ervaring.
Ze is al vaker over de grenzen geweest;
in mei deed ze, namens de Amsterdam
se club waarvan ze ook lid is, nog mee
aan een toernooi in München. Als
C-speelster traint ze minstens vier keer
per week en op de Wereldspelen heeft
ze zich o.a. voorbereid door trainingen
in Scheveningen.
De Wereldspelen voor Doven worden
net als de Olympische Spelen om de
vier jaar gehouden. De eerste keer ge
beurde dat in Parijs, in 1924. Toen de
den er negen landen mee met in totaal
133 sporters, waarvan 13 uit Neder
land. Amsterdam bood in 1928 onder
dak aan de sporters. De meest recente
spelen vonden plaats in het Nieuwzee-
landse Christchurch (1989).
In Sofia treden in totaal 2297 dove of
slechthorende sporters afkomstig uit 47
landen tegen elkaar in het strijdperk, in
15 verschillende takken van sport, va
riërend van atletiek en badminton tot
schieten, wielrennen, zwemmen, tafel
tennis, worstelen, basketbal, voetbal,
handbal en volleybal en zelfs waterpo
lo.
Laat je moeder of vader alvast op de kalender
zetten dat S.O. SOEST op
een open voetbalmiddag heeft
voor jongens en meis|es!
Van 13.30 - 15.00 uur tot 10 jaar,
Van 15.00 - 16.30 uur vanaf 10 jaar.
Dat het een gezellige middag wordt, hoeft niet opgeschreven te worden,
dat is vast wel bekend.
Dat er ook uit Soest dit jaar weer
een aantal wandelliefhebbers
deelneemt aan de beroemde Vier
daagse van Nijmegen is geen
nieuws. Maar dat drie generaties
uit één familie meedoen is best op
merkelijk.
Voor het eerst maken de Van Drie's,
onder aanvoering van mevrouw Truus
van Drie-Kaats (65) van de Staring-
laan, hun opwachting bij de start van
het wandel-evenement, dat gisteren
zou beginnen. Ze wordt vergezeld van
haar dochters Pamela en Yvonne, en
haar beide kleinzoons Michael en Jef-
frey, resp. 15 en 13 jaar. Het vijftal - van
wie Yvonne in Amsterdam woont - is
zaterdag j.1. al naar Nijmegen vertrok
ken, waar overnacht wordt in een cara
van en een tent.
Truus van Drie - volgens de rest van de
familie heel sportief (en ook beschik
kend over de beste conditie) - is zelf de
aanstichtster van de operatie. Ze was al
lang van plan ooit eens mee te doen aan
de Vierdaagse. "Een levenslange
wens," noemt ze het zelf. "Ik wilde zo'n
prestatie wel eens leveren, maar ik
kreeg nooit iemand mee."
Dat is dit jaar dan wél gelukt. Met twee
dochters en twee kleinzoons is ze al
sinds april in training geweest. In dat
verband hebben ze al enkele malen naar
Amsterdam (of terug) gelopen, een af
stand van zo'n veertig kilometer. Doch
ter Maja, de moeder van Michael en
Jeffrey, gaat trouwens ook mee, maar
dan als verzorgster.
Gebarentaal
Sportbeoefening voor doven is niet zo
simpel als het lijkt. De handicap is een
zware belasting, omdat het wezenlijk
element van geluid ontbreekt. De op
lossing ligt ook hier in het gebruik van
gebarentaal, en Sophie is zelf het leven
de bewijs van de stelling dat ook slech
thorenden op sportgebied tot uitste
kende prestaties kunnen komen. Die
"goodwill" kan de KNDSB best gebrui
ken, want de bond streeft naar meer be
kendheid en uiteindelijk naar integratie
van de dove sporters met dé "gewone"
sporters.
"Doof is nog niet stom" is een slogan
die op Sophie helemaal van toepassing
is. De 19-jarige leerlinge van de Labo-
ratoriumschool in Amersfoort - waar ze
een opleiding volgt voor analiste - is
vanaf haar geboorte slechthorend. Van
haar tweede tot haar achttiende ging ze
op een speciale school in Amsterdam.
Olympisch
Sophie is best trots op haar uitverkie
zing voor Sofia, waar de sporters een
onthaal wacht dat in alle opzichten ver
geleken kan worden met de Olympi
sche Spelen. Net als de andere Neder
landers is Sophie ook trots op het spe
ciale Olympische trainingspak, dat het
zelfde is als dat van de deelnemers aan
de Olympiade in Barcelona.Sophie's
verrichtingen in Sofia worden door
haar ouders zoveel mogelijk op de voet
gevolgd, maar ze blijven thuis in Soest.
Elke dag zijn de uitslagen in Nederland
te volgen via NOS-teletekstpagina 474.
