DAMES/HERENSALON Muziek in Soest begint meestal bij Yan Tol 'aan fuserei Koninklijk Journaal II kijkt verder dan de 'glamour' van het vorstenhuis daties uit Veel dank daarvoor. WIJ ZOEKEN VOOR WEDSTRIJDEN EN FOTOGRAFIE nghe l LA CARTi W. enP.H.vanTol VAN TOL - SOEST SoesterbergsestraatlO - Soest Telefoon 02155-18613 SOESTER COURANT 1 HANDEL WANDEL t PAGINA 11 Pianohandel bestaat vijftig jaar '-Groep WOENSDAG 17 NOVEMBER 1993 eluidsapparatuur i telefoon uit ito's gestolen 'ie wat te zeggen heel1 doet dat in de Soester Courant Herman en Ella van Dam volgen Oranjes in hun werk ghe ften"StldS bezoeken ™°r 50Jaar gaf U ons Uw vertrouwen. Wij hopen voor U te mogen blijven werken, zodat Uw en onze 'stemming' goed en zuiver blijft. m w PIANOHANDEL Stemmen Reparatie Verhuur In - en Verkoop jimmimii; PianohandeU.TOL Soest MODELLEN Of Soest zichzelf zou mogen aan prijzen als een muzikale gemeente is wellicht wat al te pretentieus, maar dat er in heel veel Soester ge zinnen "aan muziek" wordt ge daan staat wel vast. Die muzikale activiteit is voor een zeer belang rijk deel te danken aan de firma Van Tol, de bekende pianozaak in Soestdijk. In tientallen, honderden Soester huisgezinnen moet een in strument staan dat het bescheiden naamplaatje van de Van Tols draagt. Te zeggen "zonder Van Tol geen mu ziek in Soest" is misschien wat overdre ven, maar dat daar meestal de basis wordt gelegd voor veel actieve mu ziekbeoefening lijdt geen twijfel. Al vijftig jaar is de firma het adres in Soest en wijde omgeving waar men eertijds terecht kon voor een orgel of harmo nium, en tegenwoordig vooral voor een piano, en of het nu gaat om een eenvou dig studie-instrument of een fraaie vleugel, bij Van Tol kan men in diverse prijsklassen terecht. Momenteel zijn er eigenlijk vier Van Tols rechtstreeks be trokken bij de zaak: de heer en me vrouw \V. van Tol (senior, zogezegd) en Paul en Elly van Tol, de "tweede gene ratie", die eveneens beschikken over de nodige vakdiploma's. De ouders doen het intussen wat rustiger aan; Paul is vak op stap en zijn echtgenote Elly is dan ook meestentijds in de winkel te vinden. De geschiedenis van pianohandel Van Tol gaat terug tot het donkere oorlogs jaar 1943 als W. van Tol - na een ge dwongen "uitstapje" naar Vlaardingen en Schiedam - terugkeert naar Soest, waar zijn ouders wonen. Al voor de oorlog heeft hij zich warm gelopen voor de muziekhandel, zij het dat de belang stelling voor de piano van huis uit niet gestimuleerd wordt. In die jaren is het in protestantse kring immers het harmo nium - denigrerend wel eens de "psal- menpomp" genoemd - dat het muzikale beeld bepaalt. 'Werelds' instrument "Mijn vader was erg muzikaal," aldus Van Tol senior, "en hij was een echte orgelliefhebber. Zondags zongen we thuis bij het harmonium. Een piano vond hij ook maar niks. Dat was een veel te werelds instrument, dat je in die tijd vooral in cafés aantrof. Later, toen ik moest studeren, is hij wel bijgedraaid en kwam er toch een piano in huis." Van kindsbeen af is Van Tol bezeten geweest van (kerk)orgels. "Als kleine jongen wilde ik ze bouwen, maar dat werd me afgeraden. Er was immers geen droog brood in te verdienen. Als ik toch wat met toetsen wilde doen kon ik beter orgelles nemen. Nee, musicus ben ik gelukkig niet geworden. Dan moetje wel érg begaafd zijn, anders is 't een armetierig bestaan..." De eerste schreden in de muziekhandel brengen de jonge Soester o.a. naar het westen des lands, omdat de toestand in Soest niet meer veilig is. Ondergedoken in Vlaardingén (waar hij ook zijn latere vrouw leert kennen) gaat hij intussen "in de leer" bij een aantal vooraan staande zaken. De honger drijft hem echter terug naar Soest. "Er was hier gewoon meer te eten." In een werkplaatsje aan de Molenstraat begint hij nog in de bezettingstijd met wat inmiddels de gerenommeerde pia nowinkel van Soest geworden is. Zijn orgel- en pianolessen komen hem uiter aard goed van pas, en gedurende een reeks van jaren bespeelt hij als organist het orgel van de Julianakerk en - soms (bijna) tegelijkertijd - dat van de Wil- helminakerk. Het "te pas en te onpas" opdraven - soms 16 kerkdiensten ach ter elkaar in de kersttijd of de trouw- diensten "tussendoor" (beloond met een rijksdaalder) - wordt echter steeds moeilijker te combineren met het werk in de winkel. Ook de lessen die hij zelf geeft schieten er algauw bij in, al geeft hij nog jarenlang met veel plezier les aan leerlingen van het Van Arkel-instituut. 'De boer op' Aanvankelijk draait het werk vooral om orgels. Het duurt immers nog jaren voordat de piano "gemeengoed" wordt en Van Tols klantenkring houdt het in die tijd voornamelijk bij het vertrouwde harmonium. "Soest bulkte ervan." Met paard en wagen - geleend van hooihan- del Verweij - of gemotoriseerde bak fiets - van transportbedrijf Quick - gaat Van Tol soms letterlij k de boer op" om orgeltjes in te kopen, op te knappen en te verkopen, soms tot ver buiten Soest. Een belangrijk deel van het werk be staat uit repararaties. Je nacht van dinsdag pp woensdt i twee auto's opengebroken. Opé 'llegras raakte een 24-jarige SoeV rdoor een radio en zonnebrille Jt. twee geluidsboxen werden ui auto gestolen, die op het Minstreel I stond geparkeerd. Op de Oiii tdhuisstraat was dinsdagmiddag! ruitje van een auto ingeslagen. Dé lange eigenaar uit Laren ontdekt! een halfuur, nadat hij de wagen ha: aten. Hij merkte bovendien dat d( er de autotelefoon had meegeno de loop der tijd gemanifesteerd varing r een ruime keuze )2155-13331 IDICATOR ionjunctuur Indicator al rJllh nsadministra,ie Ra hl rawkleren Binnenland Rabobank Expert-systeem Bui en exem T ge" alle aanwe" en exemplaar van de brochure en Trends '93/'94' uitgereikt nkele jaren is 'Cijfers en Trends' ft uk"6 rrk"J8baar'Deze ver- als extra een rekenfaciliteit. e kunnen ondernemerseenvou- eigen jaarresultaten ver^lni^n -ecent onderzoek in het Neder- ednjfsleven blijkt, dat de bro- n hoge waardering krijgt en be- wordt als enig in zijn soort. 1 Trends (en eventueel de dis verkrijgbaar aan de bedrijven- Rabobank Soest, Kerkplein 9. Een "collector's item" van blijven de waarde, dat thuishoort in de verzameling van iedereen die het Nederlandse vorstenhuis een warm hart toedraagt. Zo mag de '{tweede editie van het "Koninklijk Journaal" genoemd worden, die .de Soester fotograaf/filmer Her- nan van Dam samen met zijn echt genote Ella Dekker onlangs op de ïarkt heeft gebracht. De video film geeft een boeiend beeld van liet doen en laten van de Oranjes, I die bij uiteenlopende gelegenhe- len op de voet worden gevolgd. 'iet tweede Koninklijk Journaal be strijkt de periode 1991-1993 en sluit dus nauw aan bij de eerste editie, die rlerman en Ella in 1990 het licht deden izien. Herman van Dam onderhoudt al sinds jaar en dag goede relaties met "Soestdijk", waar hij dikwijls opnamen [voor de privé-verzameling van prins en prinses maakt. Hij heeft dus een uitste kende entree bij de andere leden van pet koningshuis, waarvan ook het twee de "Koninklijk Journaal" getuigt. Voor het nieuwe Journaal moeten kilo meters videofilm "verschoten" zijn, naar de overblijvende tien procent die juiteindelijk is opgenomen vormt een boeiend relaas over een stukje "konink lijk leven" dat meestal (te) weinig aan dacht krijgt van de pers. "Bij allerlei [evenementen wordt er gauw een plaatje jgeschöten, en dan zijn de fotografen al weer weg. Wij kijken echter nog verder Jrond en besteden ook aandacht aan de ^onderwerpen zélf," aldus Herman en Ella. "Daar zit heel vaak ongelooflijk [veel interessant materiaal bij." I Context iWas "Koninklijk Journaal I" in de eer- |ste plaats een soort nadere kennisma- l king met de leden van de koninklijke fa- milie, in de tweede editie komt volgens de makers de "context" meer aan bod. K"Er zit altijd een verhaal achter, en dat proberen wij weer te geven. Het gaat F; verder dan een handdruk of een officië- jjle handeling. Wij kijken verder dan de ■'glamour'." ■Een voorbeeld: prinses Margriet be- p zoekt de 100-jarige Gazelle-fabriek, I-waar de 1 miljoenste fiets "van de band" loopt, en dan is in het Koninklijk Journaal óók te zien dat ze een cadeau I' voor het Rode Kruis in ontvangst mag j nemen. De videofilms worden uiter aard gekenmerkt door een zekere mate van "nieuwsgierigheid", die overigens nergens in botsing komt met de discre tie die nu eenmaal in de omgeving van de koninklijke familie voorgeschreven is. Toch zijn er ook huiselijke beelden te zien, zoals prins Bernhard die op Soest dijk de kerstboom optuigt. De film brengt daarbij ook de serie kerstkaarten in beeld die het prinselijke gezin de af gelopen jaren persoonlijk heeft ver stuurd. Leven en werk De ca. twintig verschillende onderwer pen - min of meer gelijkelijk verdeeld over de Oranje-gezinnen op Soestdijk, Huis ten Bosch en Het Loo - belichten het leven en werk van de koninklijke fa milie vanuit wisselende invalshoeken. "Het is niet één doorlopend verhaal," aldus Herman en Ella, "maar het zijn al- Een huiselijk tafereel: Kerst op Soest dijk. lerlei thema's. Je ziet prins Bernhard bijvoorbeeld in een helicopter van het paleis vertrekken, maar ook de voorbe reidingen voor Prinsjesdag in de ko ninklijke stallen, de lathyruskweek op Soestdijk, verzorgd door tuinbaas b.d. Van Laar, en de manier waarop met het servies wordt omgegaan dat koningin Beatrix en prins Claus als zilveren hu welijksgeschenk hebben gekregen." Andere onderwerpen zijn bijvoorbeeld prins- Willem-Alexander, die bij de Rijksmunt de speciale herdenkings- munt bij het zilveren huwelijk van zijn ouders slaat, het bezoek aan het RIVM in Bilthoven en aan de botanische tuin in Utrecht tijdens het Luxemburgse staatsbezoek, de beëdiging van prins Pieter-Christiaan als officier bij de Ko ninklijke Marechaussee. De onderwer pen zijn dus zeer gevarieerd en zeker in teressant voor een groot publiek. Meerwaarde Centraal staat de manier waarop de Oranjes met hun werk bezig zijn en de wijze waarop ze hun taken vervullen. "Koninklijk Journaal" toont wat de te levisie niet laat zien en voor de gemid- Herman van Dam en Ella Dekker, makers van het Koninklijk Journaal. delde tv-kijker is meer dan 90% dan ook helemaal nieuw. "Dat is de meer waarde van het Koninklijk Journaal," aldus Herman en Ella, die hun journa listieke positie omschrijven als "waar nemers" en inmiddels al weer bezig zijn met de opnamen voor deel 3, dat waar schijnlijk in de loop van 1994 zal ver schijnen. "Koninklijk Journaal II" duurt onge veer een uur. Het camerawerk is van Herman en Ella tekende voor de sa menstelling, de regie, de teksten en de montage. Het commentaar wordt ge sproken door Philip Bloemendal, de "stem" van het bioscoopjournaal. De film is voor f 59,90 verkrijgbaar bij Dekker Produkties, postbus 358, 3760 AJ Soest, maar ook door overmaking van het bedrag op giro 61.84.350 of ABN/Amrobank 46.83.19.859. Ook "Koninklijk Journaal I" is nog beperkt leverbaar voor de prijs van f 67,50. Bei de journaals samen kosten overigens f 114,90. De eerste piano's tikt hij op de kop tij dens veilingen bij Rasch (nu hotel de Buitenplaats), waar complete inboe dels onder de hamer komen. Algauw wordt de werkplaats te klein en volgt de verhuizing naar de Nieuweweg, waar ook een echte showroom wordt inge richt. De orgelhandel loopt dan nog ge woon door, niet het minst gestimuleerd door de watersnoodramp. "Veel Zeeuwse boeren, die als evacué in Soest verbleven, waren hun orgeltje kwijt, en ik ging soms met drie of vier orgels op de wagen naar Zeeland om ze een in strument te leveren." In die jaren wordt dan ook de eerste auto aangeschaft. Drie rechter handen Pas in de loop van de jaren vijftig breekt de piano door als muziekinstrument voor de "huiselijke kring". De eerste exemplaren komen uit China, later ook uit Japan, Korea en Duitsland. Het duurt dan niet lang meer of ook de tweede generatie Van Tol maakt zijn opwachting in de zaak, in de persoon van Paul van Tol, die volgens zijn vader "drie rechter handen" heeft en vanaf dat hij lopen kan niet uit de werkplaats is weg te slaan. Met zijn meubelmakers opleiding en zijn uitstekende muzikale gehoor is hij de aangewezen figuur voor de reparaties aan de instrumenten. De vraag naar piano's neemt inmiddels een grote vlucht en de firma Van Tol verkoopt grote aantallen, doorgaans "op afbetaling", want de aanschaf van wat dan inmiddels een echt statussym bool is geworden is voor velen toch nog een heel bedrag. De firma verhuist in de tussentijd (van wege de ambitieuze centrumplannen van Soest) van de Nieuweweg naar... ja, waar naartoe? Het vinden van een nieu we plek blijkt verre van eenvoudig, maar na veel gemeentelijke vijven en zessen wordt - het is inmiddels 1969 - de lokatie aan de Burgemeester Gro- thestraat betrokken. Daar heeft de pia nozaak van Soest zich de laatste jaren uitstekend kunnen ontplooien en levert piano's tot in de wijde omtrek. Zelfs op paleis Soestdijk hebben piano's van Van Tol hun klanken laten horen. )orn, Hilversum en Zeist n edsindeling sluiten deze 1 .ed aan op de (in oprichting0!?; rvoerregio s. Het totale )!1 rvoer zal worden uitgevo™ naam Midnet. rd 1 aast de openbaar vervoer unit ïdnet-groep bestaan uit- 21 Midnet-Tax, de taxi-unit i- aken de huidige dochterende.?"' n Scheldetax en Gooitax durf Midnet-Tours, de toer-unit Igende dochteronderneming'15 AD-Tours, KOVO, Ban 8 >urs en Bolderman; en Midnet-Techniek, het tech drijf dat o.a. verantwoordelijk,', t onderhoud van de eigen bussel' k contracten met derden udt. -erigens zal nog bekeken worde, huidige handelsnamen, zoal, lderman, KOVO en Banfiraa ndhaafd zullen blijven. I tciale gevolgen fusie tussen VXö en Centraal J rland zal geen gevolgen hebben,! werkgelegenheid van het direct! erend personeel. Doordat beide» memingen deel uitmaken vant -N-concern, zijn er nauwelijks l uilen in arbeidsvoorwaarden arzover er verschillen zijn, zijnd» :er overbrugbaar. Door de samf eging van de twee hoofdkantoren- relatief klein hoofdkantoor zal", ie voor het kantoorpersoneel 1 verschuiving van arbeidsplaat» i oorzaken. Door herplaatsing binj- nieuwe bedrijf en binnen N-concern zal dit niet tot ontslagen leiden. Geen luxe meer "Welnee, een piano is tegenwoordig echt geen luxe meer," benadrukt Van Tol senior. "Een auto of een bankstel zijn dat toch ook niet?" Een piano is voor nagenoeg iedereen bereikbaar, en bovendien: hij gaat een leven lang mee. "Vroeger hadden alleen de notabelen er een, nu vind je 'm overal." Van Tol maakt het de pianoliefhebbers gemakkelijk met de mogelijkheid om - voor het luttele bedrag van 75 gulden per maand - een piano te huren. Wie nog twijfelt over de definitieve aanschaf van het instrument kan er op die manier zonder al te hoge kosten mee kennis maken. Er zijn trouwens al gebruikte piano's te koop voor ca. 1000 gulden. "Maar Voor een redelijk goeie moet je toch wel rekenen op zo'n 1500 gulden," aldus de Van Tols. Op de muzikaliteit van het Nederlandse volk valt het nodige af te dingen - "er wordt op school gewoon te weinig aan gedaan" - maar de piano is langzamer hand aan z'n elitaire imago ontsnapt. "Je haalt ze nog steeds niet uit het rek bij V. D., maar nu verkopen we piano's aan de kinderen van de mensen die veertig jaar geleden hun eerst instru ment bij ons kochten." De heer en mevrouw W. van Tol (l. en Paul en Elly van Tol. Wat een piano absoluut nodig heeft is goed onderhoud. Minstens tweemaal per jaar moet het instrument gestemd worden, want een piano raakt - in te genstelling tot wat velen denken - óók ontstemd als hij niet bespeeld wordt. "En bovendien is het dan zwaarder werk," aldus Paul van Tol. "Je haar groeit ook door, of je 't wast of niet..." Voor een piano bestaat geen APK, maar veel instrumenten zouden niet door zo'n keuring heenkomen, onder streept hij. Pianohandel Van Tol bestaat inmiddels vijftig jaar. Een halve eeuw heeft de fir ma een niet te onderschatten rol ge speeld in de culturele ontplooiing van talloze Soesters. Van een eenvoudige orgel-reparatiewerkplaats uitgegroeid tot een vooraanstaande muziekwinkel is de pianohandel inmiddels het "ver trouwde adres" geworden voor al die Soesters die verknocht zijn aan een goed instrument. Het jubileum wordt zonder ophef gevierd, maar dat er nog lang "muziek" in de zaak zal klinken staat vast. Zelfs op Soestdijk hebben de piano's van Van Tol hun klanken laten horen. Burg. Grothestraat 20 3761 CM SOEST tel. 02155 -12968 b.g.g. 17517

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1993 | | pagina 11