Ronald
de Rooy:
'Back to
the Roots'
VOETBAL
"Afbouwen kan ik nog niet,
daar ben ik te fanatiek voor"
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1994
SOESTER COURANT/SPORTBIJLAGE
PAGINA 5
Hij weigert met een stok en een knapzak
voor het hek van SEC te poseren. Hij mag
dan een olifantenhuid hebben, hij ziet de
bui al hangen. "Kun je niks anders verzin
nen. Dat moet ik nog een half jaar horen.
Dan vergroten ze die foto en hangen ze
'em bij de post op. Sommige mensen heb
ben het nu nog over de verloren zoon."
Ronald de Rooy is terug bij de club, waar
hij op zeven-jarige leeftijd voor het eerst
officieel tegen een bal trapte. Het was niet
meer dan logisch dat hij als derde genera
tie het groene shirt met de witte 'V' over
zijn schouders trok, al toonde zijn begin
periode reeds de eerste grillige lijn in zijn
carrière. Op zaterdag verdedigde hij wel
iswaar de groen-witte kleuren, op woens
dagmiddag trainde hij met zijn vriendje
Peter van den Berg bij S.O. Soest om later,
in de voetsporen van opa Barend en pa
Leen, met het eerste zondagelftal van SEC
kampioen te worden.
Het moest er een keer van komen, dat De
Rooy (29) weer aan de Bosstraat-Wesl
zou gaan voetballen. In de vier seizoenen
dat hij bij NVC en HVC speelde, reser
veerde hij de meeste ruimte in zijn hart
voor SEC. "Ik heb altijd gezegd, dat ik te
rug zou gaan. Nee, ik ben niet op m'n re
tour, maar het is ook geen tien-jarenplan
meer. Op m'n 33ste vind ik het wel best.
Als ik dan nog de kar moet trekken, is er
iets mis."
In alle opzichten is De Rooy een
kleurrijke sporter. Hij is aanwe
zig in en buiten het veld, is zon
der meer een van de beste Soes-
ter voetballers van de laatste tien
jaar, heeft een pakhuis gele
kaarten verzameld, rende woe
dend achter de trainers Luc Rij
ker en Ernst Brandes aan en ach
tervolgde met zijn maatje Jos
Kramer ooit een scheidsrechter
die de boezemvrienden tegen
Soest uit het veld had gestuurd.
Dat laatste was in de periode dat De
Rooy door Bijker naar het eerste
werd gehaald. Het 'akkevietje' met
de scheidsrechter (die door Jos van
Rouwendaal werd 'gered') werd
door de KNVB beloond met een
schorsing van vier duels, het bestuur
van SEC maakte er zeven wedstrij
den van. Bijker regelde dat de A-ju
nior met zijn selectie mocht meetrai-
nen en van het een kwam het ander.
"Toen had ik al een grote bek en ik
dacht die bij het eerste ook even te
hebben. Dat was gauw afgeleerd, na
twee trainingen lag ik in het hek. Ie
dereen nam me te grazen. Jan van
Rees was er een kei in om jonge spe-
ie rs te begeleiden, Tim Torsing kon
het. Ik hoop dat ik er van geleerd heb
en dat nu ook kan doen."
Spelenderwijs brengt De Rooy zijn
rol bij SEC ter sprake. Van hem
wordt niet alleen verlangd dat hij
goed voetbalt. Van de 'linkspoot'
verwacht iedereen dat hij in de strijd
voorop gaat en de jonge garde de weg
wijst. De Rooy is niet de oudste van
het stel, maar beseft dat hij één van de
spelers is, die een onbeschreven lei
dinggevende functie hebben. "Ja, je
hoort me steeds. Zo ben ik altijd al
geweest. Dat weten ze ook. In het
veld worden er enkele hersencellen
uitgeschakeld. Daar kan ik wel wat
tegen doen, maar hooguit vijf minu
ten. Als je mij niet hoort, speel ik niet
goed. Het hoort bij me. Zelfs tijdens
een potje knikkeren kun je me nog
horen. Maar ik zeg niet alleen beroer
de dingen. Als een jongen iets goed
doet, vertel ik hem dat ook. Het inte
resseert me niet of de toeschouwers
dat in de gaten hebben, als die jongen
het maar hoort."
Net als zes anderen pakte hij vier jaar
geleden zijn biezen, hetgeen de ge
schiedenis inging als de grote
leegloop bij SEC. Niet iedereen nam
het hem in dank af, zelfs in familie
kringen werden de wenkbrauwen
gefronst, maar De Rooy vertrok, ook
al liet hij nog regelmatig zijn gezicht
zien bij de groen witten. "In het eerste
jaar keken sommigen me scheef aan.
Zelfs m'n vader keken ze niet meer
aan, terwijl hij gewoon bij SEC bleef
kijken als ik ergens anders voetbalde.
Daar moet ik niet meer te veel aan
denken. Maar daarna deden ze alle
maal weer leuk tegen me. Ik ben vaak
langs geweest."
Over de leegloop bij SEC wil hij niet
veel woorden meer vuil maken. Maar
de teleurstelling over het daarvooraf-
gaande seizoen blijft in de herinne
ring gegrift als een tatouage op de
huid. SEC had een 'wereldelftal' met
spelers als Luits Houkes, Jan van
Rees, Saban Aksit, Antek Wojtkows-
ki, Bert Holwarda en Raymond
Brandes. Soms danste de ploeg langs
de tegenstander, maar trainer Ernst
Brandes slaagde er niet in structuur te
brengen in de homogeniteit en koos
regelmatig voor een te behoudende
taktiek. SEC werd slechts derde in de
derde klasse. "Het kwam niet alleen
door Brandes. Dat elftal had geen
trainer nodig. We hadden gewoon
door moeten stoten. Het is eeuwig
zonde. We gingen er van uit dat we
voor het kampioenschap zouden
gaan. Zo'n elftal krijg je niet meer bij
elkaar. Bij Soest hebben ze nu zo'n
elftal."
Omdat hij het reizen naar en van
Naarden en zelfs Amersfoort beu
was, wilde hij sowieso weer binnen de
gemeentegrenzen gaan voetballen.
De keuze viel logischerwijze op SEC.
Maar als in het spoor van Saban Aksit
nog meer Seccers waren vertrokken,
had hij waarschijnlijk met een onder
tekend overschrijvingsformulier in
zijn hand op de deur van de bestuurs
kamer van Soest geklopt. "Toen ik
naar NVC ging, vonden ze het al niet
leuk. Als ik naar Soest was gegaan,
had ik gezeik gekregen. Niet van m'n
vader, maar ik denk dat ik niet veel
vrienden zou hebben gemaakt. De
echte SEC-mannen zouden daar
problemen mee hebben gehad, maar
dat is niet de reden geweest om niet te
gaan.
Soest. Meer dan eens werd de naam
van De Rooy in verband gebracht
met de overburen. Ruim een jaar ge
leden is er wel contact geweest, be
aamt hij. Maar de laatste verhalen
over een transfer naar Soest, die al
vanaf de afgelopen winter circuleer
den, zijn daarentegen uit de lucht ge
grepen, stelt De Rooy nadrukkelijk.
"Aan de overkant hebben ze kwali
teit, maar bij SEC is er nog sprake van
bijtwerk. Het is jammer dat Saban
weg is, hem kun je overal gebruiken.
Voetballend is hier niet veel te bele
ven, maar qua vechten en mentaliteit
en eenheid wint hier niemand. Bij
HVC was het lachen, gieren, brullen.
Daar was het echt een eenheid. We
gingen samen uit en samen eten. Als
we het veld opkwamen, dachten de
mensen wat is dat voor zooitje. Maar
we werdén vierde in de tweede klasse
op basis van vechten en alles wat God
verboden heeft."
De Rooy koos na één jaar Amers
foort echter weer voor NVC waar hij
al twee seizoenen had gespeeld. De
voornaamste reden was dat HVC-
trainer Nico van Miltenburg hem na
een blessure als linksback opstelde.
Bij NVC, dat in het afgelopen seizoen
degradeerde, werd er niet gebeukt,
maar iedereen was eikaars maatje.
Het wasrbijna verboden direct na de
training naar huis te gaan. Toch stap
ten in mei negen spelers op. Ook De
Rooy die na, naar eigen zeggen, leuke
jaren bij NVC en HVC zijn hart liet
spreken. "Je bent en blijft Seccer. De
familie was zeer verheugd. Voor die
'ouwe' vind ik het ook mooi. Je ziet
het niet aan hem, maar volgens mij is
hij zo blij als een kind. Hij was vroeger
rechtsback, een karakter voetballer.
Zijn tegenstanders hadden geen pret
tige middag, dat heb ik vaak gehoord
van mensen. Wat heeft hij gepro
beerd om me met rechts te leren
schieten. Moest ik met rechts tegen
een muurtje trappen. Hij heeft z'n
best gedaan, maar het lukte niet. Mijn
rechter been heb ik gekregen bij m'n
geboorte, maar hangt er alleen maar
bij. Als ik er mee moet schieten,
breekt 'ie af."
Knokken is het belangrijkste wapen
dat SEC in de strijd moet gooien. De
Rooy zal niet schromen het voor
beeld te geven, al weet hij zich om
ringd door andere bijters." "Marco
Mariens, Jos Kramer en Ronnie Da
selaar zijn natuurlijk wel 'boosters'.
Maar we zitten ook in een 'booster-
s'-poule, met al die Utrechtse clubs
zijn we beroerd ingedeeld", aldus De
Rooy die komend seizoen tweemaal
tegenover zijn oude trainer Bijker
(Fortitudo) komt te staan.
Met Antek Wojtkowski zal hij het
voetbal in de ploeg moeten brengen.
Remco van Veenendaal is een talent,
maar van een achttien-jarige voetbal
ler mag je, meent ook De Rooy, niet
verwachten dat hij de boel op sleep
touw neemt. Ramon 'Witte' Heynen
is weer beschikbaar op zondagmid
dag en wordt geacht de produktie op
gang te brengen. Nog onzeker is ol
Herbert Schalkwijk in actie zal ko
men ook al heeft de verdediger zich
laten overschrijven van Huizen naar
SEC, waar hij enkele seizoenen ook
al speelde.
Voor SEC blijft het jammer dat Aksit
heeft gekozen voor een functie als
spelende trainer bij derde klasser
HAS. Aksit gaat daarmee ver onder
zijn niveau acteren, maar de tech
nisch vaardige middenvelder was het,
zo heeft hij laten weten, zat. Özcan
Satikboga volgde zijn spoor. Ook
Bert Holwarda stapte op. De voor
malige topscorer van de Bosstraat-
West was één seizoen oefenmeester,
maar verkoos elders aan het werk te
gaan. Het bestuur van SEC legde na
diens besluit Ruud Maas vast.
De Leusdenaar was vier seizoener
niet onverdienstelijk trainer bij Eem-
dijk. Hij loodste de club, waar elk jaai
ontevréden 'rooien' en 'blauwen' aar
komen lopen, naar de derde klasst
KNVB zaterdag en hamerde altijd op
inzet en mentaliteit.
Wat dat betreft lijkt SEC de juiste
man te hebben aangetrokken. Dt
Rooy: "Je zal mij niet horen zegger
dat we kampioen worden. Maar twe(
jaar geleden verwachtte niemand he
en toen werd SEC op vechtlust tocl
kampioen. En zo slecht zijn we ni
ook weer niet."
Maas hoeft niet bang te zijn dat Dt
Rooy zijn voetbalschoen weer uit
trekt en hem op de vlucht doet slaan
Die tijd is geweest. "Hij is de traine
en hij is de baas. Als ik het niet me
hem eens ben, stap ik naar hem toe ei
zeg ik hem dat. Zo doe ik dat, nie
waar Jan en Alleman bij zit."
Hetgeen niet wegneemt dat De Roo^
nog steeds dezelfde dondersteen i:
van vijftien jaar geleden. "Afbouwei
kan ik nog niet. Daar ben ik te fana
tiek voor. Anders gaan ze mij uit
schelden. Niet fanatiek zijn, kan nie
bij mij. Dat is aangeboren, dat raak il
niet meer kwijt. Met kaarten kan il
nog niet tegen m'n verlies. Dan breel-
ik liever m'n poot. Als ik verlies, moe
je me tien minuten met rust laten, dar
gaat het wel weer, hoewel ik het dar
nog niet kwijt ben. Ja, als ik thuis koir
en die twee kleine komen op me af
dat scheelt wel. Dan sta je weer mei
beide benen op de grond. De vierde
generatie hè. Ik hoop dat ze gaar
voetballen, ook al is dat bij Soest. Dal
mag. Maar ik zal geen leider worden
daar ben ik te fanatiek voor."
Selectie: Mark Boetekees, Den-
nis Brons, Ron Daselaar, Jeffrey
Dorrestein, Rentco Dorresteijn,
Maarten van Paaien, Nando
Heijnen, Ramon Heijnen, Peter
de Jong, Jos Kramer, Dave Leij-
enkorst, Edwin JUiyteiaar, Edwin
van de Luitgaarden, Eric Looij-
sen, Marco Mariens, Mark Tim
mer, Antek Wojtkowski, Remco
Veenendaal, Ronald de Rooij,
Richard Steensma, Rick Neder-
sigt, Jasper Grendel, Marcel
Dorresteijn, Michel van de
Broek, Pierre Hoogers, Marko
Hagelen, Theo Altenaar.
Weg: Saban Aksit (HAS), Yoe-
soef Altuntas HAS), Öscan Sa
tikboga (HAS).
Trainer: Ruud Maas.
Vierde Klasse H KNVB:
WOM, Velox/SWU, WD,
Rivierwijkers, Sticbtse Boys,
SCH'44, Utrecht, SEC, Celeriti-
do, Brederodes, Fortitudo, HMS.
"Zelfs tijdens een potje knikkeren kun je me nog horen", zegt Ronald de
Rooij. Voor de Soester is een spelbepalende rol op het midden veld weggelegd.
