Midaanval knelpunt volleyballers
Judith Lazonder voelt geen druk
Buitenaanvalster na twee jaar eredivisie terug bij Stam/SoVoCo
VOLLEYBAL
"Ik ben één van de tien, we
moeten het als team doen"
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1994
SOESTER COURANT/SPORTBIJLAGE
PAGINA 7
Op haar tweeëntwintigste bedankte ze voor haar lidmaatschap bij
Stam/SoVoCo en vertrok ze naar eredivisionist Zaanstad. Het was
een logische stap van een goede volleybalster die op zoek is naar
haar sportieve grenzen. Twee seizoenen later is ze terug bij de Soes-
ter volleybalclub. Klinkt onlogisch. Of is er sprake van een mislukt
avontuur? Nee, Judith Lazonder was het reizen beu. Ze kon elders
aan de slag in de eredivisie, maar koos voor Stam/SoVoCo en hoopt
met haar club in de toekomst haar rentree in de hoogste volley
balklasse te vieren. "Misschien over een aantal jaren, nu ligt dat nog
niet voor de hand."
Er wordt veel verwacht van Judith
Lazonder, door de vijfde, maar ook
de zesde, zevende en achtste colonne.
De buitenaanvalster moet de ploeg
op sleeptouw nemen. Zij is de per-
soonlijking van de 'over-mijn-lijk'
mentaliteit. Zij is bestand tegen druk,
een eigenschap waarover niet veel
teamgenoten beschikken. Hedda
Meijer schijnt niet gevoelig te zijn
voor spanning, maar wie kan in dit
stadium al zeggen hoe de andere
nieuwkomer zich gaat profileren. Ire-
ne Koelewijn laat zich door niets en
niemand gek maken, is dan ook de
meest constante speelster, maar heeft
daar alleen zelf voordeel bij. Judith
Lazonder moet de druk van de ketel
halen, al beschouwt ze zich slechts als
één van de tien.
"De mensen moeten niet die druk op
mij leggen en van mij verwachten dat
ik het moet maken. Die druk voel ik
zelf niet, maar ik merk wel dat de ver
wachting er is. Daar heb ik bewust af
stand van genomen, gelukkig maar",
geeft ze ongemerkt aan dat ze tegen
druk is bestand. "We moeten het toch
als team doen. Ik ga me gewoon hon
derd procent inzetten, meer kunnen
ze niet van me verwachten. Misschien
dat ik iets extra's breng. Dan hoop ik
dat het effect heeft en dat iedereen
beter gaat spelen."
Ze laat haar hoofd vooralsnog niet op
hol slaan en wekt de indruk tot in haar
tenen gemotiveerd te zijn om een
goed seizoen te spelen en te scoren
met Stam/SoVoCo dat zich vorig sei
zoen moeizaam handhaafde in de
eerste divisie. "We zullen beter eindi
gen. Thuis hebben we het publiek als
zevende man, uit zullen we meer
wedstrijden moeten winnen."
Buiten de grenzen van Soest speelde
Stam/SoVoCo vorig seizoen weinig
klaar. Alleen van- de degradanten
Longa'59 en DIO/O werd nipt ge
wonnen. Juist op vreemde bodem
kan Lazonder van uitzonderlijke
waarde zijn. Drie seizoen geleden
was ze al één van de besten en in de
eredivisie is ze alleen maar beter ge
worden. Dat geldt volgens haar ook
voor de selectie van Stam/SoVoCo.
Selectie: Erna Boonzaayer, Ma-
rianne Goebertus, Petra Hen-
drikse, Irene Koelewijn, Judith
Lazonder, Hedda Meijer (Gemi-
ni/EIst), Laura Oostrom (Stam/
SoVoCo 2), Esther van der Spek,
Paulien Visser, Monica van der
Wal.
Weg: Heieen Hilhorst (Verenig
de Staten), Jolanda Sluys (ge
stopt).
Trainer/coach: Servaas Klute.
Eerste divisie A: Formido Hoo-
gezand/DAK, Piet Zoomers/
Dynamo, ATC, Amsterdam, Ar-
ke/Poflux 2, Avero/OS 2, Van
Calcar Lycurgus 2, Kuipers/
Zwolle, Zaanstad, Stam/SoVo-
Co, Bosta/The Smash, Abcoude.
"We hebben nu meer mogelijkheden
met wisselen. Doordat we meer gaan
trainen (vier keer per week-red.) zul
len de speelsters een hoger niveau be
reiken. Meer trainen betekent meer
vastigheid. En als iedereen sterker
wordt, krijg je meer concurrentie.
Dus gaan de mensen nog meer doen
om te mogen spelen."
Hoewel trainer/coach Servaas Klute
nog geen uitspraken heeft gedaan
over de basisopstelling, lijkt de plaats
van Lazonder reeds ingeruimd. Haar
eigen visie: "Je weet niet hoe anderen
zich ontwikkelen en misschien ga ik
zelf wel slecht spelen. Ik denk daar
echt niet ,te lichtzinnig over. Ook al
weet je dat je misschien beter bent
dan iemand anders, je kunt altijd nog
veel leren. Dat moet ook. De sprong
kracht kan altijd beter, al is die op
zich niet slecht. Mijn service is nog
niet constant en ik moet beter blok
keren. Omdat ik niet zo lang ben, kan
ik niet gokken. Want ik kan niet cor
rigeren met mijn armen. Ik moet dus
goed kijken wat de aanvalster gaat
doen. Wat dat betreft zou ik best vijf
centimeter langer willen zijn', zegt de
1.75 meter lange volleybalster over
zich zelf.
Ze heeft een beroerd jaar achter de
rug met Zaanstad. De club had geen
sponsor meer en won niet meer dan
twee magere setjes in achttien wed
strijden. "Tot de tien konden we
meekomen, zodra de vijftien in zicht
kwam, was het afgelopen. Soms wer
den we in drie kwartier weggeslagen.
Ik zat weieens te balen als ik weer in
de auto naar Zaanstad reed, maar
dan moet je je zelf moed in praten. Ik
wilde halverwege het seizoen wel
weg, maar als je eenmaal ergens aan
begonnen bent, moetje het afmaken.
Je kunt het team niet in de steek laten
en dan ga je meer voor jezelf spelen.
Als team lukte het niet. Er was een
meisje dat op de trainingen kon 'kil
len', in de wedstrijden niet. Dat is
druk, daar moet je mee kunnen om
gaan. Tot nu toe kan ik dat redelijk
goed. Het zijn ook leerzame jaren ge
weest. De laatste twee jaren hebben
niet slecht op me ingewerkt."
Mentaal nog sterker is Lazonder
weer neergestreken op het vertrouw
de nest in Soest. Over een nieuw"
avontuur in de eredivisie zal ze heel
goed moeten nadenken. Het liefst
duikt ze er met Stam/SoVoCo in. De
clubleiding neemt sinds vorig jaar
weer het woord eredivisie in de
mond, al is een tijdschema nooit dui
delijk geworden.
Lazonder: "Zoals de ontwikkelingen
nu zijn, kun je spreken van een stap in
de goede richting. Om in de eredivi
sie te willen spelen, moeten in ieder
geval de kleding en het schoeisel goed
geregeld zijn. En je moet iets te bie
den hebben om het voor speelsters
aantrekkelijk te maken om te komen.
Natuurlijk moet je ook je eigen
kweek in de gaten houden. Je kunt
niet alleen met vreemden spelen, er
moeten altijd mensen uitje eigen ver
eniging bij zijn. Daarom moeten ze
nu de jeugd er al bij betrekken. Laat
ze maar meetrainen en er aan ruiken.
Dat deden ze bij Zaanstad ook."
Zaanstad is dit jaar tegenstander van
Stam/SoVoCo. "Ik denk dat dat heel
raar zal zijn. Ik ken ze allemaal en zal
heel erg gemotiveerd zijn om te win
nen. Maar dat ben ik altijd. Ik denk
dat Zaanstad zeer sterk is. Het ver
schil tussen de eredivisie en de eerste
divisie is erg groot."
Lazonder acht het niet uitgesloten,
dat ze makkelijker zal scoren, omdat
ze zelf op een-lager niveau gaat spe
len. Of ze vatbaar is voor het risico
dat ze daardoor zelf ook achteruit
gaat, weet ze niet. Gezien haar wed-
Of ze het wil of niet, van Judith Lazonder wordt dit seizoen veel verwacht.
Met twee jaar eredivisie-ervaring in haar bagage moet zij voor Stam/So VoCo
de beslissende tik uitdelen. Ook wordt gehoopt dat zij, met name in vreemde
sporthallen, haar ploeggenoten over de drempel kan trekken.
strijdmentaliteit lijkt dat onwaar
schijnlijk. Bovendien voelt ze zich
vanaf het eerste moment weer thuis
bij Stam/SoVoCo. "Ik heb het naar
mijn zin. Je kent iedereen en dan val
je makkelijk in de groep. Ik heb in ie
der geval positieve reacties gekre
gen."
Over één punt zal Bram Muijs de
komende weken veelvuldig na
denken. De midaanval van
Stam/SoVoCo is onderbezet,
omdat Bas Hulshof niet alleen
zijn woning, maar ook zijn club
in Soest verliet. Muijs, de nieuwe
trainer van Stam/SoVoYo is niet
verontrust, maar vindt het ont
zettend jammer dat Hulshof er
niet meer bij is.
"Hulshof vind ik vreselijk goed. Je
ziet het meteen aan hem en hij heeft
natuurlijk niet voor niets in de eerste
divisie gespeeld", zegt de Wouden
berger die interim-trainer Ad van
Brummelen sr. en coach Frank Bre-
dius heeft opgevolgd.
Op het niveau van de promotieklasse
moet het vertrek van Hulshof worden
opgevangen. Jan Visser kan op die
plek spelen, maar hij volleybalt dit
jaar in het tweede.
"De midaanval is heel belangrijk en
kan beslissend zijn", geeft Muijs de
ernst van de situatie aan. Hij heeft
met zeven spelers evenwel niet zoveel
ijzers in het vuur. "Ik hoop dat San-
der Bosker bijtrekt. Hij kan het wel,
maar hij is nog jong", denkt Muiis
hardop over het nieuwe gezicht in de
selectie. Een andere optie is Ad van
Brummelen jr. "Desnoods moet ik
het oplossen via een switch. Ad zou
het zeker kunnen. Hij wil het liever
niet, maar als het appeleert aan het
teambelang, wil ik daar toch een bal
letje over opgooien. Het is niet ge
zegd dat ik tot die keuze overga. Het
gaat er vooral om dat we een uitgeba
lanceerd team hebben. Als je Ad van
buiten weghaalt, mis je hem daar. Ik
ga daarom ook kijken wat er in het
tweede speelt. Er moet minimaal één
speler bijkomen."
Ali Moghadassian en Roel Rich-
mond uit het tweede volgen voorlo
pig de oefeningen van Muijs die ver
der geen problemen ziet. Er moet
hier en daar nog wel hard aan worden
gewerkt, zoals de passing, maar hij
ziet het niet somber in.
"Ik heb bepaalde ideëen over sommi
ge spelers. Ik moet kijken of dat lukt.
Maar als ik kijk naar het niveau van
vorig jaar hebben we een groep die
zeker in de top moet kunnen mee
draaien. De meeste teams ken ik wel.
Eigenlijk is dit niveau te laag voor een
plaats als Soest. Maar ik heb gezien
dat daar wat aan wordt gedaan. Die
indruk heb ik ook na gesprekken met
het bestuur en de technische commis-
Muijs spreekt de wens uit dat Stam/
SoVoCo met de heren hoger komt te
spelen. Om zich voor dat doel hon
derd procent in te kunnen zetten, legt
hij volgende maand de voorzittersha
mer neer van volleybalclub Wouden
berg. "Anders krijg je misschien een
verstrengeling van belangen en dat
wil ik voorkomen."
De nieuwe trainer/coach kan het
beste worden omschreven als een
volleybaldier. Hij speelde met Voll-
kei ooit in de hoofdklasse, de voorlo
per van de eerste divisie en herinnert
zichzelf als een allround-buitenaan
valler. "Ik kan ze voordoen hoe het
moet, dat is heel belangrijk. Volley
bal is mijn lust en mijn leven. Ik hoef
het niet voor het geld te doen, want ik
heb een schitterende baan."
Het herenteam van Stam/SoVoCo
staat niet bekend als de meest 'ge
bruiksvriendelijke' groep. Muijs
stoort zich er niet aan: "Er waren
mensen binnen de regio die zeiden:
waar begin je aan. Ik weet waar ik aan
begin en zie het niet als een probleem.
Zestien jaar geleden heb ik Olympia
getraind, dat was ook geen makkelij
ke groep. Als er wat dreigt te gebeu
ren, zal ik een babbeltje niet uit de
weg gaan. Dat hoort er ook bij. Ik ben
als speler altijd karaktervol geweest,
als trainer ook. Ik leef heel erg mee en
probeer het zo reëel mogelijk te bena
deren. Dat verwacht ik ook van de
spelers."
Selectie: Ad van Brnmnielen jr.,
John van Brummelen, Arno van
Ekelen, Ron Goethals, Oscar van
Leeuwen, Sander Rasker (jeugd),
Coen Werkhoven.
Weg: Bas Hulshof (gestopt), Jan
Visser (Stam/SoVoCo 2).
Trainer/coach: Bram Muijs.
Promotieklasse: Alstavo, ESV,
Harderwijk 2, Huizen 2, SDS,
SSS 5, Zeewolde, Voilkei 3, Stam/
SoVoCo, Renswouw, NVC 2,
Woudenberg.
