l
Hockeydames innen eindelijk punt
De tijd vliegt voorbij
Ervaren OTTC te sterk voor Shot
Hees zit al op torentje
Bertus (Ben) Roest al decennia met bacil besmet
iSPORT!
woensdag"9"nqvèmbëWTqqJ"
SOESTER COURANT
Heren MHC Soest veroorzaken doelpuntenregen
PAGINA 23
HOCKEY
Van werkplaats tot clubgebouw
en/o»
en/of
Huizo" verkopon
Kopoo
^enStrater' enof!
WATERPOLO
Eerste punten voor
damesploeg van
De Duinkikkers
DAMMEN
DVSB blijft winnen
in landelijke klasse
SCHAKEN
SSC met invallers
onderuit tegen BSG
Koers gelopen voor tafeltennissers
TAFELTENNIS
Monsterzege op mede-koploper: 15-2
VISSEN
Marinus Brons vist
'goud' uit De Vecht
Sanitair
Postduivenmelkers vieren komende weken 75-jarig bestaan van De Zwaluw
De dames van Soest lijken met het
vertoonde spel van vorige week te
gen Qui Vive de gewenste weg te
hebben ingeslagen. Tegen Huizen
werd zondag het sterke spel voort
gezet. Het leverde ondanks een
veldoverwicht van Soest een punt
op. Het eerste herenelftal deed
goede zaken door bij Strawberries
uit IJmuiden vernietigend uit te
halen (3-6).
Bij damestrainer Frank de Laat kon
eindelijk een lichte glundering op z'n
gezicht worden waargenomen'. "Tegen
Huizen zat er meer in dan een punt.
Maar we zijn eindelijk de juiste weg in
geslagen," aldus de trainer in de spe
lershome van Soest na afloop van de
wedstrijd tegen Huizen.
Soest speelde zondag inderdaad een
sterke wedstrijd. Met name in de eerste
helft creëerden de Soester dames ge
noeg kansen om de wedstrijd naar zich
toe te trekken. Na de pauze kwam Hui
zen enigszins opzetten, maar doordat
Het gebeurt in de werkplaats van schoenmaker H. van Sitter aan de
Van Weedestraat. Enkele postduivenhouders steken de koppen bij
elkaar en even later is De Zwaluw opgericht. Voorzitter J.C. de
Bree wordt bijgestaan door secretaris H. Borgts en penningmeester
F. Heeremans. We schrijven 1919 als de eerste postduivenvereni
ging van Soest een vermelding in de boeken krijgt.
Voor de eerste vluchten, waarin de
duiven van De Bree, A. Dorrestein
en G. Rademaker het meest succes
vol zijn, wordt er ingekorfd bij café
Heeremans (tegenwoordig 't Luyk-
je). Kort na de Eerste Wereldoorlog
bedragen de vrachtprijzen zes cent
per duif. Als de vereniging er goed
tien jaar heeft opzitten, ontstaat er
onenigheid over het veranderen van
het inkorflokaal. Een aantal leden
verlaat De Zwaluw, al wordt dat
geen succes. Wel besluit De Zwaluw
de duiven voortaan in de garage van
café De Gouden Ploeg aan de Kerk
straat in te korfen en in 1932 opent
wethouder Peter van den Breemer
het eerste clubgebouw dat door de
leden achter het café is gebouwd.
Ondanks die vooruitgang wordt De
Zwaluw eind '37 opgeschrikt door
een scheuring en in 1938 richt oud-
voorzitter G. Teeken met de heren
Pot en Nieuwenhuis De Vriend
schap op. De Zwaluw verliest daar
door vijftien leden.
In de Tweede Wereldoorlog moeten
alle postduivenverenigingen zich
aansluiten bij het Nationaal Ver
bond. Velen willen daar niets van
weten en worden 'slapend lid'. Ge-
rarcjus Visser houdt 'op de achter
grond' De Zwaluw in stand. Hoewel
de Duitse bezetters het verbod af
vaardigen om duiven te houden,
bouwen H. Gorissen, C. van Soest
en de gebroeders Rijksen een onder
gronds duivenhok in het Bos van
Beckeringh. De 'ondergedoken'
duiven overleven de oorlog. Na de
bevrijding vult De Zwaluw het klei
ne aantal overgebleven duiven aan
met Engelse vogels die onder de le
den worden verdeeld. Er kan weer
worden gekweekt en gevlogen.
Het ledenaantal van De Zwaluw
groeit naar de honderd en het aantal
mutaties in het bestuur is groot. Tot
dat Joop van den Brakel in 1952 de
voorzittershamer in handen krijgt.
Hij hanteert dat stuk gereedschap
nog steeds.
Tijdens de viering van het veertig-ja
rig bestaan laat de eigenaar van De
Gouden Ploeg weten, dat hij andere
plannen heeft met zijn perceel. Hij
verzoekt De Zwaluw uit te zien naar
een andere locatie. Na overleg met
de gemeente krijgt de postduiven
vereniging naast de hockeyvelden
aan de Schrikslaan grond in erf
pacht. Geld voor een clubgebouw is
er niet, maar toch besluit de vereni
ging een onderkomen te realiseren.
O.L. Zimmerman schiet het geld
voor het materiaal voor en omdat de
club veel vakmensen herbergt kan
de bouw met eigen handen worden
uitgevoerd. Dat resulteert in januari
1966 in de opening van het clubge
bouw dat in Soest wereldberoemd
wordt onder de naam Duivezaaltje.
Jubilarissen passeren vervolgens de
revue. Een mijlpaal in dat verband is
het vijftig-jarig lidmaatschap van G.
Visser. Hij ondergaat een huldiging
in 1978. Negen jaar later ontvangt
Joop van den Brakel de gouden ere
medaille, verbonden aan de Orde
van Oranje Nassau. Bij die gelegen
heid kondigt burgemeester Paul
Scholten aan, dat De Zwaluw de
Schrikslaan zal moeten verlaten van
wege bouwplannen. De Zwaluw
heeft nog twee jaar recht op erf
pacht, maar treedt in contact met
bouwbedrijf G.W. van de Grift. Dat
blijkt een goede zet, want in juni
1989 slaat De Zwaluw haar vleugels
uit in een nieuw clubgebouw aan de
Koningsweg. Dat heuglijke feit is de
reden dat het zeventig-jarig bestaan
niet uitbundig wordt gevierd. Eerst
bouwen en sparen, dan feestvieren,
luidt het motto van De Zwaluw die
op zaterdag 12 november van 15.30
tot 17.30 uur een receptie houdt in
haar gebouw. De festiviteiten krij
gen op 19 november een vervolg in
de vorm van een feestavond. Ook
dan zal de tijd voorbij vliegen.
Bijna synchroon bewegen deze speel
sters zich over het veld. De stand bleef
wel exact gelijk: 0-0.
Soest over een goed georganiseerd
middenveld beschikte, werden de Hui-
zer aanvallen nog voor de 23-meterlijn
in de kiem gesmoord.
Ondanks verwoede pogingen van Soest
om de volle winst naar zich toe te trek
ken, waren de dames na zeventig minu
ten zichtbaar tevreden over het bereikte
'Van Turenhoutje' op het scorebord.
Toch zal trainer De Laat de komende
weken zijn speelsters laten oefenen om
de strafcorners wat doeltreffender te la
ten worden. Tegen Huizen werden die
scoringskansen volledig onbenut gela
ten.
Heren
In IJmuiden kreeg het eerste herenelftal
van Soest 'aardbeien met slagroom' op
gediend. Met een ongekende gretigheid
werden de Strawberries verorberd. Ste
ven Blommers opende via een strafcor-
ner de score. De IJmuidense ploeg
maakte gelijk toen de achterhoede van
Soest niet oplette. Daarna was het Soest
dat de wedstrijd naar zijn hand zette.
Voor de theepauze werd Strawberries
op een 1-4-achterstand gezet. Na de
hervatting maakte onverschilligheid
zich meester van de Soester achterhoe
de, hetgeen leidde tot nog twee tegen
treffers van Strawberries.
Het wasnan de aanval van Soest te dan
ken dat in de tweede helft nog twee
maal fortuinlijk uitgehaald kon wor
den. Door dit resultaat heeft de ploeg
van Henk Hugen definitief afscheid ge
nomen van de onderste regionen van
een sterk bezette eerste klasse.
Makelaardi o.g
Soesterbergsestraat 79, Soest. 02155-16151.
De dames van de Duinkikkers
hebben zondag de eerste twee
punten van het seizoen gehaald. In
een zeer goede wedstrijd werd
oud-badgenoot de Vuursche met
7-5 opzij gezet.
In de eerste periode waren de in een
hoog tempo spelende Soesters duidelijk
sterker wat slechts resulteerde in een
1-0-voorsprong via Petra Buist. In het
begin van de tweede periode was er
even sprake van verslapping wat direkt
twee tegendoelpunten opleverde. Maar
het was tweemaal P. Roetman en één
maal W. van Ruitenbeek die zorgden
dat de Duinkikkers toch met voor
sprong uit de tweede periode kwam:
4-3. In de derde periode was het weder
om Van Ruitenbeek die scoorde, waar
door de Soesters eindelijk afstand na
men: 5-3.
In de laatste periode schroefde het team
uit Soest nog even het tempo op en be
sliste via doelpunten van E. van Velzen
en weer P. Roetman de wedstrijd: 7-3.
De Vuursche kwam nog wel terug tot
7-5 maar de eerste overwinning van de
Duinkikkers kwam niet meer in gevaar.
Revin iaren dertig: Leden van De Zwaluw poseren trots voor hun nieuwe
clubfZuw achter café De Gouden Ploeg aan de Kerkstraat.
Ook in de vierde wedstrijd heeft
DVSB de koppositie kunnen behou
den. In Deventer werd van de gelijk
namige ploeg met 8-12 gewonnen.
Drie andere ploegen zijn eveneens on
geslagen.
Leo van der Laan haalde op bord twee
al snel de eerste punten binnen dank zij
een fout van zijn tegenstander. Invaller
Cees van Oosterom trok zich niets van
de reputatie van Deventer aan en scoor
de 0-4. Van Wijk blunderde daarna,
maar G. de Bruyn herstelde de marge
van vier punten. Die bleef intakt na
twee opeenvolgende remises, waarna
Tom van der Ploeg garant stond voor de
vierde partijzege.
Het werd nog even spannend toen Tjon
A Ong in een gewonnen stand onnodig
verloor door tijdnood. Maar Berend
Weistra en Jerry Nuyten hielden hun
hoofd koel en sleepten remise uit hun
partij.
Met twee invallers is de Soester
Schaakclub (SSC) er niet in geslaagd
te winnen van BSG 3. De wedstrijd in
de promotieklasse eindigde in een
5-3-zege voor de Bussummers.
Het werd een spannende wedstrijd,
waarin invaller Ben van Vlierden (voor
Marcel Nijman) na 25 zetten verloor.
Het duurde daarna nog lang, voordat
Koen Vegter remise overeen kwam. De
knappe winst van Erik Swinkels bracht
SSC langszij, maar in tijdnood werd Re-
né Molenaar mat gezet. Jan de Gier, die
aan bord 1 van de zieke kopman Gerrit
Muis had aangeschoven, won fraai.
De partijen van Hugo van Hengel,
Bram Otto en Van Aurich werden afge
broken. Het werd snel duidelijk dat al
leen Rob van Aurich uitzicht had op
een half punt. De overige twee moesten
zich gewonnen geven: 5-3.
Geen derde game kwam er aan te
pas in de tafeltenniswedstrijd tus
sen Shot en OTTC. De ervaren
gasten uit Oss maakten zeven par
tijen in twee games af. Shot volgde
dat voorbeeld in de drie overige
games.
H. Nelissen en W. Cuypers van OTTC
speelden nog niet zo lang geleden in de
eredivisie. De bagage die ze bij zich
hadden, was veel te zwaar voor Aksel
van Elteren, Berend Jonker en Martin
Fransen. Dus zou de ploeg uit Oss de
meeste aanspraak moeten kunnen ma
ken op de titel in de derde divisie.
Nee dus, de derde heer (R. Mooyman)
kan het niveau van zijn ploeggenoten
niet bijbenen en moest ook tegen Shot
zijn drie enkelspelen inleveren. Jonker
won met 21-10 en 21-17 van Mooy
man, Fransen met 21-15 en 21-17 en
Martin Fransen scoorde, evenals zijn
ploeggenoten, één keer punt.
Foto: Goos van der Wilt
Van Elteren met 21-6 en 21-17.
Daarmee was de koek op voor de Soes
ter ploeg. Spannend was het alleen in de
confrontatie tussen Fransen en Cuypers
(18-21,19-21) en in de eerste game die
Van Elteren tegen dezelfde Cuypers af
werkte (23-25). In de andere games
won OTTC met overwegend ruim ver
schil de games: 3-7.
De kriebels in de buikstreek van
Reijer Looijsen beginnen al te ko
men. Eigenlijk verwacht de coach
van Hees niets anders meer dan
dat zijn ploeg dit seizoen kam
pioen wordt in de tweede klasse.
De 15-2-zege op mede-koploper
RKZ heeft daar alles mee te ma
ken.
Hees werd aan de vooravond van het
derde seizoen in de zaalvoetbalcompe
titie in de breedte versterkt met Joop
Karssen en Stefan van Amerongen. Jan
Frommink die vorig seizoen al een aan
winst bleek, was er vorige week ook
weer bij.
"Het was een verademing om naar te
kijken. Alles lukte. Peter de Jong heeft
nog nooit zo goed gevoetbald," genoot
Looijsen hardop na. De Jong maakte
zes van de vijftien doelpunten voor
Hees dat in vijf .wedstrijden al 46 keer
raak schoot.
RKZ kwam met enkele invallers naar
Soest, want Looijsen miste Van Ame
rongen en doelman Pascal Kamerbeek,
maar de positie tussen de palen werd
moeiteloos ingenomen door Peter Ha-
ringsma. Binnen vier minuten was het al
2-0 en in de rust was er geen vuiltje
meer aan de lucht (7-2).
Looijsen: "We kunnen nu op een toren
tje gaan zitten, maar we blijven aanval
lend voetbal prefereren. Wij hebben
toch de ploeg niet om verdedigend te
gaan spelen." De overige doelpunten
van Hees kwamen op naam van Eric
Looijsen, Danny Brandenburg (beiden
drie), Frommink (twee) en Karssen.
SEC
Met SEC gaat het vooralsnog minder
goed. Zonder Hans Peter van Zoelen
en Richard de Bruin werd met 2-5 ver
loren van Laren, vorig seizoen nog hal
ve finalist in het bekertoernooi. Remi
van der Pol opende de score, daarna
had SEC weinig in te brengen. Veel bal
verlies was de oorzaak van het feit dat
de Seccers te dicht op of juist te ver van
elkaar stonden. De snelheid ontbrak en
dat brak de Soesters op tegen Laren dat
ervoor koos om na balverlies meteen te
storen. In de rust was het al 1-3 voor La
ren dat niet meer in de problemen
kwam.
Goud voor Brons. Dat gold zaterdag
aan De Vecht waar de tweede wed
strijd van de wintercompetitie werd
gevist. Marinus Brons won.
De 72 vissen die hij uit het water haalde,
hadden een totale lengte van 12.41 me
ter. Co Wijnans ving twee visjes minder
en bleef op 12.17 meter steken, goed
voor de tweede plaats. Derde werd
John Kasius die alles op de titel heeft
gezet. Ditmaal scoorde hij 11:53 meter.
Titelverdediger Jan Livestro eindigde
in de tweede wedstrijd als nègende. Met
een lengte van 49 centimeter haalde hij
wel de langste vis boven water, maar
zijn totaal stokte op 9.47 meter. Overi
gens ving ook Theo Bosman een vis van
49 centimeter. Mede daardoor werd hij
zesde met 10.14 meter.
Installatiebedrijf
j. cornelisse bv.
Telefoon (02155) -1 30 14
Zijn broer zag er niet zo veel aardigheid in, maar Bertus Roest wel en
nam de postduiven over. "Vanaf dat moment ben ik met het bacil besmet
gebleven," zegt Bertus die in postduivenkringen beter bekend is als Ben,
omdat iemand hem ruim veertig jaar geleden nu eenmaal zo noemde.
"De één vindt dit mooi, ik vind de duiven mooi," verklaart Roest, die
twee jaar geleden een koninklijke onderscheiding kreeg, het feit dat
hij al 42 jaar lid en 38 jaar penningmeester van De Zwaluw is.
Bij zijn woning aan de Nieuweweg
houdt hij ongeveer zestig duiven, praat
tegen ze en weet dat ze hem herkennen.
Om een uur of half vijf wachten ze hem
al op. Ze herkennen zijn stem en zijn al
lemaal binnen vijf minuten in het hok
om zich te laten voeren. Zo kan Roest
ook nagenoeg al zijn duiven van elkaar
onderscheiden, al ging hem dat vroeger
beter af dan tegenwoordig. Namen
geeft hij ze niet, dat heeft hij nooit ge
daan. "Maar als ik het over mijn 'tien'
heb, dan weten anderen welke duif ik
bedoel."
De hobby van de postduivenmelker is
tijdrovend. Buiten het vliegseizoen is
Roest tweemaal drie kwartier per dag
kwijt om de duiven te voeren en het hok
schoon te maken. Tijdens het vliegsei
zoen, van april tot oktober, steekt hij
twee keer zoveel tijd in de dagelijkse
verzorging. "Er zijn ook mensen met de
zogenaamde droge mest methode. Die
gebruiken stro of beukenschors, waar
de uitwerpselen in vallen. Maar ik hou
van een schoon hok."
Inkorfen
Dan moet hij bovendien elke vrijdag
avond aanwezig zijn bij het inkorfen in
het clubgebouw aan de Koningsweg.
Als penningmeester draagt hij de ver
antwoording dat elk lid voor elke deel
nemende duif de vrachtprijs afdraagt.
"Voor een vlucht vanuit België betaal je
vijftig, zestig cent per duif, voor Frank
rijk een gulden en voor de langste
vlucht, vanuit Bergerac, is de vracht
prijs 2,25 gulden per duif."
Zoals elke liefhebberij kost ook het
houden van postduiven geld, al hoeft
voor het lidmaatschap van De Zwaluw
(24 gulden per jaar) niemand het te la
ten. Roest is aan de verzorging onge
veer twintig gulden per week kwijt. Het
prijskaartje voor de vluchten wordt ui
teraard bepaald door het aantal duiven
dat een 'melker' inkorft.
Geld verdienen aan de duivensport is
er, in elk geval in Soest, niet bij. "Voor
jaren terug werd er nog wel eens ge
poold, maar tegenwoordig is dat niet
meer zo," verduidelijkt Roest. Hetgeen
niet wegneemt dat er nog wel eens prij
zen te verdienen zijn. Daarbij moet
worden gedacht aan taarten, bloempot
ten en andere artikelen. Het betreft dan
meer een veredelde loterij. Van te vo
ren wordt een aantal plaatsen op de
rangschikking aangewezen. Wiens duif
als dat nummer binnenkomt, krijgt een
prijs. Mits de betreffende eigenaar heeft
ingelegd natuurlijk.
Uitslagen
Op de vluchtdagen is Roest nog eens
vijf uur kwijt aan onder meer het ver
werken van de uitslagen, het vermenig
vuldigen en het verspreiden daarvan.
"We hebben nu 92 leden. Het zijn niet
allemaal vliegende leden, maar ze wil
len toch elke zaterdag de uitslagen heb
ben. Vroeger rekende je op elk briefje
de gemiddelde snelheid uit van een
duif. Vervolgens ging je de briefjes sor
teren en tikte je er de uitslagen één voor
één op. Met de computer gaat dat na
tuurlijk veel sneller."
Om bovenin het klassement te eindi
gen, moet een postduivenmelker niet
alleen heel veel kennis in huis hebben.
Hij moet er ook veel voor over hebben.
Roest: "Neem Stam (de keizer generaal
van De Zwaluw 1994-red.). Hij rijdt
soms vijf keer per week naar Brabant en
laat dan zijn duiven één voor één los.
Dat kost dus wel tijd en geld. Het is net
als met iedere andere sport. Zij die er
meer voor over (kunnen) hebben, boe
ken meer succes. Ik behoor zelf tot de
makkelijke categorie en heb het er niet
voor over om elke week een tank benzi
ne leeg te rijden. Het is pure liefhebbe
rij, maar voor wat betreft de verzorging
komen mijn duiven niets te kort."
Kennis van zaken is een andere vereiste
voor de postduivenmelker. Tijdens het
vliegseizoen worden jonge duiven van
het begin van de avond tot 's morgens
vroeg 'verduisterd'. Op die manier kan
de rui, waarin de duiven hun slagpen
nen om de beurt wisselen, worden ge
stuurd. Om oude duiven goed te kun
nen laten vliegen, moet worden voor
komen dat er te veel wordt gekweekt.
Spannend
Al met al beleeft de postduivenhouder
de meest spannende momenten als de
duiven binnenkomen van een vlucht.
Zodra ze binnen zijn, wordt het gummi
ringetje (met het nummer dat op de in-
korflijst is ingevuld) van het pootje ge
haald. Dat ringetje wordt dan in de
tijdklok gestopt en gedraaid, waarna op
de klokkeband (een soort van telrol) de
tijd van binnenkomst wordt vermeld.
Met die briefjes gaan de leden later naar
het clubgebouw en kan het klassement
van die dag worden opgemaakt.
Bij De Zwaluw wordt er niet gefrau
deerd, meent Roest. "En bij De Vriend
schap ook niet. Het zou kunnen dat ie
mand na het inkorfen stiekem zijn duif
uit het hok haalt en mee naar huis
neemt. Maar dat gebeurt niet. Je moet
ze ook niet de gelegenheid geven. Want
de gelegenheid maakt de dief. Soms
wordt er wel gecontroleerd. Je hebt na
tuurlijk wel eens een slechte binnenko
mer. Als het baasje hem de eerste keer
verkeerd beetpakt en hem pijn doet,
onthoudt een duif dat. Dan blijft 'ie de
volgende keer wat langer op het dak zit
ten. Maar meestal lopen ze zo binnen
hoor."
In de paardensport kunnen veulens van
winnaars veel geld opleveren, al moet
dan nog worden afgewacht of het veu
len hetzelfde talent als zijn vader en of
moeder heeft. In de duivensport is dat
niet het geval. Roest: "Je kunt geluk
hebben met kopen, maar je hebt eerder
geluk als je zelf een goede duif krijgt
door te kweken. We weten gelukkig
nog niet waar de goede duiven uitko
men. Anders zou een kleine groep alles
bepalen in het vliegseizoen."
Mede daarom blijft het leuk, meent
Roest. "Er zijn nog wel eens mensen die
stoppen, maar na een tijdje kunnen ze
toch niet zonder. Sommigen doen een
paar wedstrijden niet mee als ze een
aantal keren niet op de uitslagenlijst zijn
voorgekomen. Maar de meesten lopen
al te lang mee. Als ze er van jongs af aan
inzitten, blijven ze er altijd in."
Bertus aliasBen Roest temidden van zijn postduiven. "Het is als met iedere
sport. Zij die er meer voor óver (kunnen) hebben, boeken meer succes. Ikhoortotde
makkelijke categorie, maar voor wat betreft de verzorging komen mijn duiven niets
te kort.
Foto: Goos van der Wilt
