Geen bevriezin Christelijke gereformeerde kerk van Soest is voorlopig herderloos Openbare repetitie Soester Byzantijns koor Klant-van-de-maand bij 'Het Blauwe Druifje' Rutger Kopland opent expositie 'Tegen de tijd' Bevallen: positieve ervaring met elkaar en met het kind Theatersprookje 'Dag Monster NODIG? SOESTER COURANT pagina Avondvierdaagse één week naar voren gehaald Kwik blijft onder nul tijdens ijsberen weekeinde scouts WOENSDAG 31 JANUAR11996 Ds. Schoonderwoerd 'geroepennaar Maassluis Meningen van lezers Wie wat te zeggen heeft doet dat in de Soester Courant Kaapse eenden(4) Kaapse eenden(5) VRIJWILLIGERSHULP Spirit houdt morgen weer bijeenkomst In Kasteel Groeneveld Cursus psycho-profylaxe in Soest Woensdag 7 februari in C-drie worc worc ton) juist Soes Zate scho brui: Aan deze avoi ffikki deze nieuv klein is me voor word 'De curs dati het) ten weli jare best dele dez ook Bur De rest£ maa veel lijk kwa dure nam mist heel Centraal De avondvierdaagse wordt dit jaar een week eerder gehouden dan in voorgaande jaren. Mede op verzoek van de politie heeft de organisatie in haar agenda de periode 3 tot en met 6 juni gereserveerd. Het is de vijftiende keer dat de avondvierdaagse in Soest plaatsvindt en daarom is het de bedoeling er een bijzonder wandelfeest van te maken. Behalve de 5 en 10 kilometer kunnen de deelnemers op de drie eerste avonden desgewenst 15 kilometer afleggen. Daarna wordt bekeken of deze afstand voortaan elk jaar op het programma wordt gezet. De plaatselijke regelingscommissie heeft bepaald dat de wandelaars in juni door de paleisbossen, de polders en de Lage Vuursche zullen lopen. advertentie Hij heeft er lang op moeten wachten, maar eindelijk kon Hans Berg afge lopen zaterdag bij "Het Blauwe Druifje" dan toch de felbegeerde tegoedbon van 50 gulden in ont vangst nemen. Jacqueline van Knobelsdorff en Sandra Los, de beide bloembind- sters, hadden hem geheel willekeurig getrokken uit de stapel kandidaten voor de klant-van-de-maand. Hans neemt altijd graag een bloemetje mee voor zijn aanbedene, Rozemarijn Klifman, en zag die toewijding nu dus extra beloond. Elke maand maakt een klant, onge acht de hoogte van het bestede be drag, kans op zo'n tegoedbon. Op de laatste zaterdag vindt de uit reiking plaats. Op de foto: Hans en Rozemarijn (op de voorgrond) met Jacqueline en Sandra. "Een geweldige overstap". Zo noemt ds. J.W. Schoonderwoerd de overstap van Soest - waar hij de christelijke gereformeerde kerk vijf tien jaar ononderbroken heeft ge diend - naar Maassluis. De predi kant van de kleine kerk aan de Julianalaan 90 (niet te verwarren met de grotere Julianakerk aan de zelfde straat, die echter van de "ge wone" gereformeerden is) nam af gelopen vrijdag afscheid van Soest in een drukbezochte dienst. Een opvolger is er nog niet, zodat de ge meente voorlopig herderloos is. De 45-jarige predikant, die sinds fe bruari 1981 in Soest heeft gestaan (en de afgelopen negen jaar ook hulpdien sten verrichtte in Bunschoten-Spaken burg), vertrekt binnenkort naar Maas sluis. Dat betekent niet alleen een hele ingreep in het gezin Schoonderwoerd, waarvan de vier kinderen allemaal hier geboren en getogen zijn, maar ook voor de christelijke gereformeerde kerk van Soest zal het wennen zijn. Het gezin Schoonderwoerd nam al die vijftien ja ren immers een centrale plaats in. Voor ds. Schoonderwoerd staat vast dat hij werkelijk naar Maassluis "geroepen" is. "Ik ga met de vaste overtuiging dat het God zelf is die mij daarheen roept, dat het Zijn wil is." Hij maakt de over stap naar de kerk van Maassluis dan ook "in geloof', zoals hij het omschrijft, en met dezelfde overtuiging die hem destijds, als student, deed overstappen op de theologie. Dat hij predikant zou worden lag - menselijkerwijs gesproken - niet direct voor de hand. In tegenstelling tot veel collega's was ds. Schoonderwoerd niet afkomstig uit een predikantsgezin. "Ge lukkig niet!" laat hij zelfs met nadruk weten. Zijn vader was receptionist in een ziekenhuis in Den Haag en volgens ds. Schoonderwoerd hebben dominees kinderen - zoals hij in zijn eigen gezin ervaart - het niet altijd makkelijk met het beroep van hun vader. "Ze missen wel wat, denk ik. Ze kijken er natuur lijk ook anders tegenaan, en misschien hebben ze meer geloof nodig dan an dere kinderen, die meer 'op afstand' naar de dominee kijken." Onuitwisbare indruk De geboren Scheveninger, inmiddels 45 jaar, studeerde aanvankelijk wis- en na tuurkunde in Delft, waaraan hij overi gens al met de nodige twijfels begon. "Ik was er niet zeker van dat dit de juiste weg was en na een paar jaar werd het mij duidelijk dat ik een andere weg moest gaan." Hij weet nog nauwkeurig wanneer hij tot dat inzicht kwam en spreekt in dat opzicht dan ook zonder aarzeling van een bekering. "Het heeft een onuitwisbare indruk op mij ge maakt." Na dne jaar stapte hij van Delft over naar Apeldoorn, waar de Theologische Hogeschool (nu Universiteit) van de christelijke gereformeerde kerken in Nederland gevestigd is. In zijn verdere loopbaan heeft hij met zijn wiskundige achtergrond eigenlijk niet veel meer kunnen doen, "maar wellicht zijn er mensen die er nog wel iets van herken nen in mijn exacte benadering." Dat er een onoverbrugbare tegenstelling zou zijn tussen wis- en natuurkunde en de theologie weerspreekt hij trouwens met overtuiging. "Wat ik geloof staat min stens zo vast als de pretenties van de wetenschap, en bovendien: zelfs de wis kunde gaat uit van axioma's die niet te bewijzen zijn..." Zijn bèta-aanleg komt misschien nog het meest tot uiting in zijn speciale be langstelling voor de dogmatiek (de ker kelijke leer) en de exegese (de uitleg van de bijbel). "Ik wil altijd graag weten hoe het met de dingen zit: is 't zus, of is 't zo? Ik hou er niet van om een beetje om de dingen heen te draaien. Ik wil wéten wat er bedoeld wordt." Zijn roeping tot het ambt was overigens niet alléén maar uit belangstelling voor de theologie; hij wilde echt predikant worden en het Woord van God verkondigen. "Dat is het moeilijkste, maar ook het mooiste van dit ambt. Je staat er niet voor jezelf, maar als dienstknecht van God." Eigen plaats De christelijke (de "e" hóórt erbij) gere formeerde kerken nemen in het brede kerkelijk spectrum van Nederland een geheel eigen plaats in. Er zijn 187 plaat selijke gemeenten met in totaal 254 ac tieve predikanten. Historisch gezien vor men zij dat deel van "de kerk van de Reformatie" dat in 1834 bij de Afschei ding uit de hervormde kerk trad, maar zich niet verenigde met de Doleantie van 1886, waaruit zich in 1982 de ("ge wone") gereformeerde kerken vormden. De christelijke gereformeerden vormen, ook in Soest, geen gemeente die na drukkelijk aan de weg timmert. Dat ligt niet zo in hun aard, en dat geldt zeker ook voor ds. Schoonderwoerd. "We zijn nu eenmaal een kleine kerk en we ne men daardoor een bescheiden plaats in, maar van tijd tot tijd treden we echt wel naar buiten. Zo zijn we de laatste jaren altijd present op de Oranjemarkt en de Kerstmarkt." Volgens ds. Schoonderwoerd bestaat er zeker zoiets als een christelijke-gerefor- meerde identiteit. "In stilte getrouw je werk doen en in liefde wandelen, dat is onze roeping. Zo kun je als een zoutend zout in de samenleving dóórwerken. Wij willen óns niet typisch onderscheiden van anderen, maar er zijn natuurlijk wel belangrijke verschillen." Kontakten De christelijke gereformeerden hechten kampvuren, getooid in mutsen, gehuld in warme truien en voorzien van hand warmers kon er weinig gebeuren, al moeten de koffie, de thee en het ge kookte eitje 's morgens extra lekker heb ben gesmaakt. Het was de vijftiende keer dat de Hop man Masselman Groep scouts uit Soest en omgeving ontving voor het speciale weekeinde. Dat de organisatoren met de tijd mee gaan, bleek wel uit het feit dat scouts van te voren op Internet konden communiceren en via Emails aanwijzin gen konden vergaren voor een van de spelen. IJsberenkrant Tijdens het weekeinde werd ook hard gewerkt aan de traditionele IJsberen krant die dit jaar niet minder dan 28 A- viertjes besloeg. Met natuurlijk al een Ds. J.W. Schoonderwoerd. aan hun "eigenheid", maar in de loop der jaren zijn er ook wel kontakten ge legd met andere gemeenten van ortho doxe signatuur, zoals de Ichthuskerk (het onderdak van de "gereformeerde bonders" binnen de hervormde kerk), die niet alleen in geografische maar ook in theologische zin tamelijk dichtbij staat. Gezamenlijk werden bijvoorbeeld evangelisatiediensten gehouden en er waren ook incidentele kontakten tussen de jongerenverenigingen en de mannen- verenigingen van beide kerken. Dat de verstandhouding goed is mag blijken uit het feit dat de christelijke gereformeer den in de Ichthuskerk letterlijk onder dak vonden toen het dak van hun eigen kerkgebouw gerepareerd moest worden. Eerder was het de vrijgemaakt-gerefor- meerde kerk van Soest die toenadering zocht. Dat leidde tot een aantal gesprek ken, maar niet tot een "nadere band", aldus ds. Schoonderwoerd. "Er was wel een grote mate van overeenstemming, maar we stuitten toch ook op belang rijke theologische verschillen, bijvoor beeld over de doop." De kontakten kre gen dan ook geen vervolg. Met de ne- derlands-gereformeerde kerk - waarmee op landelijk niveau wél gesprekken plaatsvinden - hebben de Soester chris- telijk-gereformeerden geen kontakt ge legd. "Ze bestaan hier niet," aldus ds. Schoonderwoerd. Hij zou dat overigens ook niet toejuichen, want de christelijke gereformeerde kerk van Soest voelt zich - evenals hijzelf - toch wat meer thuis aan wat hij omschrijft als "de behou dende kant". Niet gemakkelijk Hoewel hij zich inderdaad naar Maas sluis geroepen weet, valt het afscheid van Soest hem zwaar. "We hebben hier zo lang gewoond. Natuurlijk, het is de wil van God, maar dat betekent niet dat het geen problemen geeft. De moeite van het afscheid ken ik wel. De laatste bezoeken doen soms ook pijn; er zijn echt momenten dat je gemoed volschiet. Ik hoop hier nog wel eens te preken, maar je laat de gemeente toch los, en dat is niet gemakkelijk..." Wat de plaats Soest (als burgerlijke ge meente) betreft kost het de predikant minder moeite om weg te gaan. "Ach, eerlijk gezegd heeft Soest voor mij nooit iets eigens gehad. Er is niets wat eruit- springt. Maassluis heeft in elk geval nog een mooie oude binnenstad, met de Vliet bijvoorbeeld..." Maar hij zal zeker dierbare herinneringen bewaren aan de kerk van Soest, die voor hem een echte leerschool is geweest. "Toen ik hier kwam had ik bijvoorbeeld nog nooit een kerkeraadsvergadering meegemaakt, dus ik werd meteen in het diepe ge gooid. In die tijd had je nog geen stages en je moest een heleboel zaken gewoon uit de praktijk leren. Dat kreeg je niet bij de theologische vorming. Daarom is het helemaal niet zo gek als een predikant zo lang in z'n eerste gemeente staat. De ervaring die je opdoet kun je dan in die gemeente zelf ook dienstbaar maken." Bij deze wilde ik Jan Visser bedanken voor zijn inzet om erachter te komen, wat er met de Kaapse eenden is ge beurd. Er zijn tenminste nog dier vriendelijke mensen in Soest. De heren van de gemeente moeten zich schamen om de Soester bevolking zo voor te lie gen. Om over de Dierenbescherming ook maar niet te spreken. Die heb ik 3 jaar geleden al afgeschreven na een zéér slechte ervaring. Als de heren Joustra en Meilof niks beter te doen hebben dan Jan Visser en de dierenvrienden hun mond te snoeren, heb ik een leuk klusje voor ze. Heren, gaan jullie zelf in het broedseizoen de eieren schudden, ik denk dat jullie tong op de hielen zal hangen. Ze krijgen van mij met dit koude weer, let wel: legvoer. Dan kunnen ze er straks goed tegenaan met eieren leggen. Ha, ha, veel succes! Y. Schlebaum-Vos Jan Visser staat helemaal niet alleen met zijn kritiek op de vangactie van de Kaapse eenden. Ik, en vele dierenvrien den in Soest, steunen hem onvoorwaar delijk. B. en W. van Soest hebben de Soester burgers om de tuin geleid, met mooie verhalen over parken in, o.a. Overijssel en Zuid-Holland, waar deze dieren een prima .bestaan zouden krijgen. Pure volks verlakkerij! Ze zijn vermoord! De vereniging tot bescherming van die ren, afdeling Soest, weet zelfs een vijf tal locaties aan te wijzen, waar alle Kaapse eenden veilig zijn onderge bracht, (zie de Soester dierkrant dec. 1995). Mijn dank gaat uit naar dierenvrienden Jan Visser, I. Boerma-Derksen, Mevr. J. Schlebaum en vele andere dierenvrien den, die de moord op de Kaapse eenden ten zeerste veroordelen! L.W. Rieff Vrijwifligershuip Soest - Soesterberg Hoewel de thuisblijver anders zou kunnen vermoeden, hadden de 350 scouts geen last van bevriezings verschijnselen. Het was koud tij dens het ijsberenweekeinde van de Hopman Masselman Groep, ijs koud zelfs, maar vrijwel iedereen had goed ingespeeld op het feit dat het kwik onder nul bleef. Kranten dienden als isolatiemateriaal onder de tweepersoonstentjes, waar de scouts met hun vieren inkropen om warm te blijven. Sommige deelnemers werden zaterdagmiddag naar huis ge stuurd om extra warme kleding te halen en enkele kinderen van tien, elf jaar slie pen in een clubhuis, omdat ze niet vol doende kampeerspullen hadden die hun tegen de lage temperaturen zouden be schermen. Eén van de leiders sliep ge woon buiten in zijn slaapzak, omdat zijn plekje in de tent was ingenomen en hij geen zin had om een andere slaapplaats te zoeken. Naar verluidt sliep hij zater dagnacht uitstekend. "Het was hééééél koud, maar we had den geen afvallers," zei Marjolein Sluijters na het geslaagde weekeinde. "Het was echt ijsberen, maar dat is juist de bedoeling. Dit was veel leuker dan vorig jaar. Toen regende het en daar is niets aan." Beweging Hoewel de scouts zaterdagavond tijdens de voorstelling in het openluchttheater een uurtje moesten stilzitten, waren ze voortdurend in beweging. Tijdens de looptocht, de zoektocht door de duinen, de disco en andere activiteiten waren ze volop in beweging. En iedereen had zo zijn eigen manier bedacht om de bevriezingsverschijnselen te voorkomen. Zo baarde de Prins Beatrix-groep opzien door vier kachels mee te nemen en hadden de Rooster- sherpa's zich tegen de kou gewapend met schapevelletjes. In de nabijheid van Ronald Groenesteijn van Centrum Spi rit verzorgt morgenavond zelf de inhoud van het programma van de bijeenkomst die om 20.00 uur in buurthuis De Eng aan de Albert Cuyplaan begint. De Soester zal helderziende waarnemingen verrichten, draait New Age muziek en komt met gedichten en affirmaties op de proppen. De zaal is open vanaf 19.15 uur. Belangstellenden die geen abonnee zijn, moeten 7,50 gulden entree betalen. Voor meer informatie, tel. 6021962. 'Tegen de tijd' is een tentoonstel ling, opgebouwd rond gedichten van Willem van Toorn en prenten van René Bakker. Het hoofdthema van hun gezamenlijk project, ge maakt in opdracht van het Amster dams Fonds voor de Kunst, is de manier waarop mensen omgaan met de aarde, de woonplaats die ze Het Soester Byzantijns Kamerkoor houdt op woensdag 7 februari een openbare repetitie. Belangstellen den kunnen tussen 20.15 en 22.15 uur binnenlopen en op die manier kennismaken met het koor, de mu ziek, de repetitiestijl, de koorklank én de dirigent. Aan het koor is ook een vaste zangpedagoge verbonden, die elke week telkens een andere stemgroep les geeft van 19.45-20.15 uur. Die mogelijkheid wordt ook geboden aan mensen die lid willen worden. Het koor hoopt vooral de interesse te wekken bij mannen met hoge stemmen (tenoren), daaraan is namelijk behoefte. Het repertoire bestaat uit liturgische muziek uit de Russisch-Orthodoxe kerk. Dit om misverstanden te voorkómen, want men spreekt in Nederland gauw van 'kozakkenkoor', wat iets héél anders is. Maar het blijft Slavische muziek in het kerkslavisch gezongen vanaf een fo netische tekst. Het SBK bestaat sinds december 1992 en is intussen een veel gevraagd koor. Het afgelopen jaar verzorgde het koor tien optredens, in onder meer Huizen, Amersfoort, Zeewolde, Soest en Am sterdam. Bijna iedereen kan leren zingen, zo heeft de ervaring geleerd. De openbare repetitie is op woensdag avond 7 februari van 20.15-22.15 uur in de Kapel van Onze Lieve Vrouwe, Heideweg 52, hoek Braam weg/Erica- weg te Soest-Zuid. Het koor is zelf standig en niet gebonden aan enige kerk of instelling. Informatie wordt gegeven door de dirigent, Frans-Joseph Wert- wijn, tel. 601 25 98. hebben geërfd en moeten doorge ven aan volgende generaties. Daarom speelt het reizen, het verkennen van de aarde, een belangrijke rol - van vroege reizigers als St. Brandaan, voor wie de wereld nog onbekend en vol wonderen was tot de moderne massa toerist die door zijn aanwezigheid land schappen onherkenbaar verandert - maar die toch ook met een droom op reis gaat. Over reizen en de stand van zaken in de wereld probeert de ik-figuur in de gedichten te vertellen aan zijn oude moeder, die haar laatste dagen slijt in de beslotenheid van een stille tuin. De titel 'Tegen de tijd' kan op twee ma nieren worden gelezen: tegen het voor bijgaan van de tijd, en tegen de geest van de tijd. Omdat ze zich verzetten te gen het voorbijgaan van de tijd laten mensen sporen na op de aarde, van krassen op de rots tot enorme bouwwer ken en monumenten, van vakantie kiekjes tot geschreven teksten in ontel bare talen en handschriften. Van reisver halen tot partituren die muziek behoe den tegen het voorbijgaan. Over de geest van de tijd stelt de moe der in de gedichten geheimzinnige vra gen: hoe staat het daar buiten haar tuin met de wereld? De prenten van René Bakker verkennen dezelfde thema's: de reis, het schrift, de tuin, de tekens waar mensen zich van bedienen om niet ver geten te raken. De tentoonstelling 'Tegen de tijd', te zien tot en met 1 september in Kasteel Groeneveld, wordt op vrijdag 2 februari geopend door de dichter Rutger Kop land. verslag van het hijsen van de vlag op h terrein aan de Sparrenlaan, berichte van verschillende groepen, een heut contactadvertentie voor een Fakké, draagster die volgens twee vriendinne best een beschuitje met een leuke joi gen zou willen eten én een column va Jan Mulder uit de Volkskrant ov< 'gevoelswarmte'. Veel scouts moete zich daarin hebben herkend, want vo( hun heeft de kou waarschijnlijk miné koud aangevoeld dan dat de meesi metereologen de laatste week hebbe willen doen geloven. De scouts zetten zaterdagmorgen hi tenten op. Voordat die werkzaamheé. achter de rug waren, hadden de organ satoren de eerste gevonden voorwerpen binnen. Fo(o; Mdo A(fess Bevallen doe je niet zo vaak in je le ven en het is een belangrijke en in grijpende gebeurtenis. Het is tegen woordig heel gewoon dat vaders in de kraamkamer aanwezig zijn. Ter wijl vrouwen met de bevalling bezig zijn, voelt de aanstaande vader zich echter vaak nutteloos. Maar het kan ook anders. Als hij maar weet hoe, kan bij zijn vrouw begeleiden en ondersteunen tijdens de bevalling. Het geeft rust en vertrouwen als ze tijd en aandacht besteden om zich samen voor te bereiden op het proces van de geboorte. Dat kan, als ze samen de cur sus psycho-profylaxe volgen. Gedurende acht avonden ontvangen de deelnemers veel informatie over allerlei zaken rondom bevallen. Er wordt veel belang gehecht aan ontspannings- en ademhalingsoefeningen. Ze leren het belang ervan kennen en het motiveert hen om samen te oefenen. Voor de vrouw is het een veilig gevoel te weten dat haar partner haar kan ondersteune en begeleiden. Tijdens de cursus ontstaat stapje voc stapje bij alle twee meer inzicht in hc verloop van de bevalling. Extra aan dacht wordt besteed aan de angst voo pijn die tijdens de bevalling op kan tre den. Hoe die ontstaat, waar die vandaa komt en vooral hoe je daar samen me om kunt gaan. Met angst kun je niet tijdens de bevalling, wel met begrip, in zicht, aandacht en vertrouwen in jezel en in elkaar. Als je samen oefent, ooi thuis, dan krijg je dat vertrouwen. gaat een team vormen waarbij je op el kaar kunt rekenen en ingespeeld raai op elkaar. De cursus begint rond de 28e week vai de zwangerschap. De groep is klein, (4 5 stellen) zodat er ook sprake kan ziji van een individuele benadering. Het v raadzaam zich tijdig aan te melden. Id formatie en opgave: Marleen van d< Poll-Kleijnen, Clauslaan 23, 3761 O Soest, tel. 603 13 96. 'Dag Monster' is een theater sprookje voor kinderen en volwas senen, geschreven door Pauline Mol naar het eeuwenoude verhaal van 'La Belle et la Béte'. De voor stelling is op woensdagmiddag 7 fe bruari te zien in C-drie. Het verhaal gaat over een vader met drie dochters, twee vieze en een mooie. En over een monster. Op zijn terugkeer van een lange, mislukte zakenreis, plukt de vader onderweg een roos voor zijn lievelingsdochter. Dat had hij beter niet kunnen doen. De roos komt uit de tuin van een monster en die vraagt een hoge prijs. Het mooie meisje moet met het monster trouwen om haar vader te red den van de dood. Soms wil een monster dan nog wel eens een prins worden. Maar de drie actrices die het verhaal spelen, ontdekken gaandeweg dat ze veel meer moeite hebben met het mon ster dan ze hadden gedacht. Zonder monster ook geen prins, zo zijn de re gels van het verhaal. Dus stappen ze in en uit het verhaal, wisselen ze van rol en proberen zo samen de weg te vinden o® met het monster te kunnen leven, en meer nog, om ervan te leren houden. 'Dag Monster' brengt spanning en teder heid samen, in een simpele vormgeving en een intense manier van spelen. Het is griezelig maar nooit te eng, het is lief lijk maar nooit te zoet. "Voor welk pU' bliek ook, deze nieuwe versie van Dag Monster bewijst het opnieuw: goed jeugdtheater is niet aan leeftijd gebon den." (De Volkskrant) De regie is to handen van Inèz Derksen. Voor iedereen vanaf 8 jaar. De toegang is f 7,50 (kinderen) en f 10,- (volwasse nen). Aanvang: 14.00 uur.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1996 | | pagina 10