Geen bevriezin
Christelijke gereformeerde kerk van
Soest is voorlopig herderloos
Openbare repetitie Soester
Byzantijns koor
Klant-van-de-maand bij
'Het Blauwe Druifje'
Rutger Kopland opent expositie
'Tegen de tijd'
Bevallen: positieve ervaring
met elkaar en met het kind
Theatersprookje 'Dag Monster
NODIG?
SOESTER COURANT
pagina
Avondvierdaagse
één week naar
voren gehaald
Kwik blijft onder nul tijdens ijsberen weekeinde scouts
WOENSDAG 31 JANUAR11996
Ds. Schoonderwoerd 'geroepennaar Maassluis
Meningen
van lezers
Wie wat te zeggen heeft
doet dat in de
Soester Courant
Kaapse eenden(4)
Kaapse eenden(5)
VRIJWILLIGERSHULP
Spirit houdt morgen
weer bijeenkomst
In Kasteel Groeneveld
Cursus psycho-profylaxe in Soest
Woensdag 7 februari in C-drie
worc
worc
ton)
juist
Soes
Zate
scho
brui:
Aan
deze
avoi
ffikki
deze
nieuv
klein
is me
voor
word
'De
curs
dati
het)
ten
weli
jare
best
dele
dez
ook
Bur
De
rest£
maa
veel
lijk
kwa
dure
nam
mist
heel
Centraal
De avondvierdaagse wordt dit jaar
een week eerder gehouden dan in
voorgaande jaren. Mede op verzoek
van de politie heeft de organisatie in
haar agenda de periode 3 tot en met
6 juni gereserveerd.
Het is de vijftiende keer dat de
avondvierdaagse in Soest plaatsvindt
en daarom is het de bedoeling er een
bijzonder wandelfeest van te maken.
Behalve de 5 en 10 kilometer kunnen
de deelnemers op de drie eerste
avonden desgewenst 15 kilometer
afleggen. Daarna wordt bekeken of
deze afstand voortaan elk jaar op het
programma wordt gezet.
De plaatselijke regelingscommissie
heeft bepaald dat de wandelaars in
juni door de paleisbossen, de polders
en de Lage Vuursche zullen lopen.
advertentie
Hij heeft er lang op moeten wachten,
maar eindelijk kon Hans Berg afge
lopen zaterdag bij "Het Blauwe
Druifje" dan toch de felbegeerde
tegoedbon van 50 gulden in ont
vangst nemen.
Jacqueline van Knobelsdorff en
Sandra Los, de beide bloembind-
sters, hadden hem geheel willekeurig
getrokken uit de stapel kandidaten
voor de klant-van-de-maand. Hans
neemt altijd graag een bloemetje mee
voor zijn aanbedene, Rozemarijn
Klifman, en zag die toewijding nu
dus extra beloond.
Elke maand maakt een klant, onge
acht de hoogte van het bestede be
drag, kans op zo'n tegoedbon.
Op de laatste zaterdag vindt de uit
reiking plaats.
Op de foto: Hans en Rozemarijn (op
de voorgrond) met Jacqueline en
Sandra.
"Een geweldige overstap". Zo
noemt ds. J.W. Schoonderwoerd de
overstap van Soest - waar hij de
christelijke gereformeerde kerk vijf
tien jaar ononderbroken heeft ge
diend - naar Maassluis. De predi
kant van de kleine kerk aan de
Julianalaan 90 (niet te verwarren
met de grotere Julianakerk aan de
zelfde straat, die echter van de "ge
wone" gereformeerden is) nam af
gelopen vrijdag afscheid van Soest
in een drukbezochte dienst. Een
opvolger is er nog niet, zodat de ge
meente voorlopig herderloos is.
De 45-jarige predikant, die sinds fe
bruari 1981 in Soest heeft gestaan (en
de afgelopen negen jaar ook hulpdien
sten verrichtte in Bunschoten-Spaken
burg), vertrekt binnenkort naar Maas
sluis. Dat betekent niet alleen een hele
ingreep in het gezin Schoonderwoerd,
waarvan de vier kinderen allemaal hier
geboren en getogen zijn, maar ook voor
de christelijke gereformeerde kerk van
Soest zal het wennen zijn. Het gezin
Schoonderwoerd nam al die vijftien ja
ren immers een centrale plaats in.
Voor ds. Schoonderwoerd staat vast dat
hij werkelijk naar Maassluis "geroepen"
is. "Ik ga met de vaste overtuiging dat
het God zelf is die mij daarheen roept,
dat het Zijn wil is." Hij maakt de over
stap naar de kerk van Maassluis dan
ook "in geloof', zoals hij het omschrijft,
en met dezelfde overtuiging die hem
destijds, als student, deed overstappen
op de theologie.
Dat hij predikant zou worden lag -
menselijkerwijs gesproken - niet direct
voor de hand. In tegenstelling tot veel
collega's was ds. Schoonderwoerd niet
afkomstig uit een predikantsgezin. "Ge
lukkig niet!" laat hij zelfs met nadruk
weten. Zijn vader was receptionist in
een ziekenhuis in Den Haag en volgens
ds. Schoonderwoerd hebben dominees
kinderen - zoals hij in zijn eigen gezin
ervaart - het niet altijd makkelijk met
het beroep van hun vader. "Ze missen
wel wat, denk ik. Ze kijken er natuur
lijk ook anders tegenaan, en misschien
hebben ze meer geloof nodig dan an
dere kinderen, die meer 'op afstand'
naar de dominee kijken."
Onuitwisbare indruk
De geboren Scheveninger, inmiddels 45
jaar, studeerde aanvankelijk wis- en na
tuurkunde in Delft, waaraan hij overi
gens al met de nodige twijfels begon. "Ik
was er niet zeker van dat dit de juiste
weg was en na een paar jaar werd het
mij duidelijk dat ik een andere weg
moest gaan." Hij weet nog nauwkeurig
wanneer hij tot dat inzicht kwam en
spreekt in dat opzicht dan ook zonder
aarzeling van een bekering. "Het heeft
een onuitwisbare indruk op mij ge
maakt."
Na dne jaar stapte hij van Delft over
naar Apeldoorn, waar de Theologische
Hogeschool (nu Universiteit) van de
christelijke gereformeerde kerken in
Nederland gevestigd is. In zijn verdere
loopbaan heeft hij met zijn wiskundige
achtergrond eigenlijk niet veel meer
kunnen doen, "maar wellicht zijn er
mensen die er nog wel iets van herken
nen in mijn exacte benadering." Dat er
een onoverbrugbare tegenstelling zou
zijn tussen wis- en natuurkunde en de
theologie weerspreekt hij trouwens met
overtuiging. "Wat ik geloof staat min
stens zo vast als de pretenties van de
wetenschap, en bovendien: zelfs de wis
kunde gaat uit van axioma's die niet te
bewijzen zijn..."
Zijn bèta-aanleg komt misschien nog
het meest tot uiting in zijn speciale be
langstelling voor de dogmatiek (de ker
kelijke leer) en de exegese (de uitleg van
de bijbel). "Ik wil altijd graag weten hoe
het met de dingen zit: is 't zus, of is 't
zo? Ik hou er niet van om een beetje om
de dingen heen te draaien. Ik wil wéten
wat er bedoeld wordt." Zijn roeping tot
het ambt was overigens niet alléén maar
uit belangstelling voor de theologie; hij
wilde echt predikant worden en het
Woord van God verkondigen. "Dat is
het moeilijkste, maar ook het mooiste
van dit ambt. Je staat er niet voor jezelf,
maar als dienstknecht van God."
Eigen plaats
De christelijke (de "e" hóórt erbij) gere
formeerde kerken nemen in het brede
kerkelijk spectrum van Nederland een
geheel eigen plaats in. Er zijn 187 plaat
selijke gemeenten met in totaal 254 ac
tieve predikanten. Historisch gezien vor
men zij dat deel van "de kerk van de
Reformatie" dat in 1834 bij de Afschei
ding uit de hervormde kerk trad, maar
zich niet verenigde met de Doleantie
van 1886, waaruit zich in 1982 de ("ge
wone") gereformeerde kerken vormden.
De christelijke gereformeerden vormen,
ook in Soest, geen gemeente die na
drukkelijk aan de weg timmert. Dat ligt
niet zo in hun aard, en dat geldt zeker
ook voor ds. Schoonderwoerd. "We zijn
nu eenmaal een kleine kerk en we ne
men daardoor een bescheiden plaats in,
maar van tijd tot tijd treden we echt wel
naar buiten. Zo zijn we de laatste jaren
altijd present op de Oranjemarkt en de
Kerstmarkt."
Volgens ds. Schoonderwoerd bestaat er
zeker zoiets als een christelijke-gerefor-
meerde identiteit. "In stilte getrouw je
werk doen en in liefde wandelen, dat is
onze roeping. Zo kun je als een zoutend
zout in de samenleving dóórwerken. Wij
willen óns niet typisch onderscheiden
van anderen, maar er zijn natuurlijk wel
belangrijke verschillen."
Kontakten
De christelijke gereformeerden hechten
kampvuren, getooid in mutsen, gehuld
in warme truien en voorzien van hand
warmers kon er weinig gebeuren, al
moeten de koffie, de thee en het ge
kookte eitje 's morgens extra lekker heb
ben gesmaakt.
Het was de vijftiende keer dat de Hop
man Masselman Groep scouts uit Soest
en omgeving ontving voor het speciale
weekeinde. Dat de organisatoren met de
tijd mee gaan, bleek wel uit het feit dat
scouts van te voren op Internet konden
communiceren en via Emails aanwijzin
gen konden vergaren voor een van de
spelen.
IJsberenkrant
Tijdens het weekeinde werd ook hard
gewerkt aan de traditionele IJsberen
krant die dit jaar niet minder dan 28 A-
viertjes besloeg. Met natuurlijk al een
Ds. J.W. Schoonderwoerd.
aan hun "eigenheid", maar in de loop
der jaren zijn er ook wel kontakten ge
legd met andere gemeenten van ortho
doxe signatuur, zoals de Ichthuskerk
(het onderdak van de "gereformeerde
bonders" binnen de hervormde kerk),
die niet alleen in geografische maar ook
in theologische zin tamelijk dichtbij
staat. Gezamenlijk werden bijvoorbeeld
evangelisatiediensten gehouden en er
waren ook incidentele kontakten tussen
de jongerenverenigingen en de mannen-
verenigingen van beide kerken. Dat de
verstandhouding goed is mag blijken uit
het feit dat de christelijke gereformeer
den in de Ichthuskerk letterlijk onder
dak vonden toen het dak van hun eigen
kerkgebouw gerepareerd moest worden.
Eerder was het de vrijgemaakt-gerefor-
meerde kerk van Soest die toenadering
zocht. Dat leidde tot een aantal gesprek
ken, maar niet tot een "nadere band",
aldus ds. Schoonderwoerd. "Er was wel
een grote mate van overeenstemming,
maar we stuitten toch ook op belang
rijke theologische verschillen, bijvoor
beeld over de doop." De kontakten kre
gen dan ook geen vervolg. Met de ne-
derlands-gereformeerde kerk - waarmee
op landelijk niveau wél gesprekken
plaatsvinden - hebben de Soester chris-
telijk-gereformeerden geen kontakt ge
legd. "Ze bestaan hier niet," aldus ds.
Schoonderwoerd. Hij zou dat overigens
ook niet toejuichen, want de christelijke
gereformeerde kerk van Soest voelt zich
- evenals hijzelf - toch wat meer thuis
aan wat hij omschrijft als "de behou
dende kant".
Niet gemakkelijk
Hoewel hij zich inderdaad naar Maas
sluis geroepen weet, valt het afscheid
van Soest hem zwaar. "We hebben hier
zo lang gewoond. Natuurlijk, het is de
wil van God, maar dat betekent niet dat
het geen problemen geeft. De moeite
van het afscheid ken ik wel. De laatste
bezoeken doen soms ook pijn; er zijn
echt momenten dat je gemoed volschiet.
Ik hoop hier nog wel eens te preken,
maar je laat de gemeente toch los, en
dat is niet gemakkelijk..."
Wat de plaats Soest (als burgerlijke ge
meente) betreft kost het de predikant
minder moeite om weg te gaan. "Ach,
eerlijk gezegd heeft Soest voor mij nooit
iets eigens gehad. Er is niets wat eruit-
springt. Maassluis heeft in elk geval nog
een mooie oude binnenstad, met de
Vliet bijvoorbeeld..." Maar hij zal zeker
dierbare herinneringen bewaren aan de
kerk van Soest, die voor hem een echte
leerschool is geweest. "Toen ik hier
kwam had ik bijvoorbeeld nog nooit een
kerkeraadsvergadering meegemaakt,
dus ik werd meteen in het diepe ge
gooid. In die tijd had je nog geen stages
en je moest een heleboel zaken gewoon
uit de praktijk leren. Dat kreeg je niet bij
de theologische vorming. Daarom is het
helemaal niet zo gek als een predikant
zo lang in z'n eerste gemeente staat. De
ervaring die je opdoet kun je dan in die
gemeente zelf ook dienstbaar maken."
Bij deze wilde ik Jan Visser bedanken
voor zijn inzet om erachter te komen,
wat er met de Kaapse eenden is ge
beurd. Er zijn tenminste nog dier
vriendelijke mensen in Soest. De heren
van de gemeente moeten zich schamen
om de Soester bevolking zo voor te lie
gen. Om over de Dierenbescherming
ook maar niet te spreken. Die heb ik 3
jaar geleden al afgeschreven na een zéér
slechte ervaring. Als de heren Joustra en
Meilof niks beter te doen hebben dan
Jan Visser en de dierenvrienden hun
mond te snoeren, heb ik een leuk klusje
voor ze. Heren, gaan jullie zelf in het
broedseizoen de eieren schudden, ik
denk dat jullie tong op de hielen zal
hangen.
Ze krijgen van mij met dit koude weer,
let wel: legvoer. Dan kunnen ze er
straks goed tegenaan met eieren leggen.
Ha, ha, veel succes!
Y. Schlebaum-Vos
Jan Visser staat helemaal niet alleen met
zijn kritiek op de vangactie van de
Kaapse eenden. Ik, en vele dierenvrien
den in Soest, steunen hem onvoorwaar
delijk.
B. en W. van Soest hebben de Soester
burgers om de tuin geleid, met mooie
verhalen over parken in, o.a. Overijssel
en Zuid-Holland, waar deze dieren een
prima .bestaan zouden krijgen.
Pure volks verlakkerij! Ze zijn vermoord!
De vereniging tot bescherming van die
ren, afdeling Soest, weet zelfs een vijf
tal locaties aan te wijzen, waar alle
Kaapse eenden veilig zijn onderge
bracht, (zie de Soester dierkrant dec.
1995).
Mijn dank gaat uit naar dierenvrienden
Jan Visser, I. Boerma-Derksen, Mevr. J.
Schlebaum en vele andere dierenvrien
den, die de moord op de Kaapse eenden
ten zeerste veroordelen!
L.W. Rieff
Vrijwifligershuip
Soest - Soesterberg
Hoewel de thuisblijver anders zou
kunnen vermoeden, hadden de 350
scouts geen last van bevriezings
verschijnselen. Het was koud tij
dens het ijsberenweekeinde van de
Hopman Masselman Groep, ijs
koud zelfs, maar vrijwel iedereen
had goed ingespeeld op het feit dat
het kwik onder nul bleef.
Kranten dienden als isolatiemateriaal
onder de tweepersoonstentjes, waar de
scouts met hun vieren inkropen om
warm te blijven. Sommige deelnemers
werden zaterdagmiddag naar huis ge
stuurd om extra warme kleding te halen
en enkele kinderen van tien, elf jaar slie
pen in een clubhuis, omdat ze niet vol
doende kampeerspullen hadden die hun
tegen de lage temperaturen zouden be
schermen. Eén van de leiders sliep ge
woon buiten in zijn slaapzak, omdat zijn
plekje in de tent was ingenomen en hij
geen zin had om een andere slaapplaats
te zoeken. Naar verluidt sliep hij zater
dagnacht uitstekend.
"Het was hééééél koud, maar we had
den geen afvallers," zei Marjolein
Sluijters na het geslaagde weekeinde.
"Het was echt ijsberen, maar dat is juist
de bedoeling. Dit was veel leuker dan
vorig jaar. Toen regende het en daar is
niets aan."
Beweging
Hoewel de scouts zaterdagavond tijdens
de voorstelling in het openluchttheater
een uurtje moesten stilzitten, waren ze
voortdurend in beweging. Tijdens de
looptocht, de zoektocht door de duinen,
de disco en andere activiteiten waren ze
volop in beweging.
En iedereen had zo zijn eigen manier
bedacht om de bevriezingsverschijnselen
te voorkomen. Zo baarde de Prins
Beatrix-groep opzien door vier kachels
mee te nemen en hadden de Rooster-
sherpa's zich tegen de kou gewapend
met schapevelletjes. In de nabijheid van
Ronald Groenesteijn van Centrum Spi
rit verzorgt morgenavond zelf de inhoud
van het programma van de bijeenkomst
die om 20.00 uur in buurthuis De Eng
aan de Albert Cuyplaan begint. De
Soester zal helderziende waarnemingen
verrichten, draait New Age muziek en
komt met gedichten en affirmaties op de
proppen. De zaal is open vanaf 19.15
uur. Belangstellenden die geen abonnee
zijn, moeten 7,50 gulden entree betalen.
Voor meer informatie, tel. 6021962.
'Tegen de tijd' is een tentoonstel
ling, opgebouwd rond gedichten
van Willem van Toorn en prenten
van René Bakker. Het hoofdthema
van hun gezamenlijk project, ge
maakt in opdracht van het Amster
dams Fonds voor de Kunst, is de
manier waarop mensen omgaan
met de aarde, de woonplaats die ze
Het Soester Byzantijns Kamerkoor
houdt op woensdag 7 februari een
openbare repetitie. Belangstellen
den kunnen tussen 20.15 en 22.15
uur binnenlopen en op die manier
kennismaken met het koor, de mu
ziek, de repetitiestijl, de koorklank
én de dirigent.
Aan het koor is ook een vaste
zangpedagoge verbonden, die elke week
telkens een andere stemgroep les geeft
van 19.45-20.15 uur. Die mogelijkheid
wordt ook geboden aan mensen die lid
willen worden. Het koor hoopt vooral
de interesse te wekken bij mannen met
hoge stemmen (tenoren), daaraan is
namelijk behoefte.
Het repertoire bestaat uit liturgische
muziek uit de Russisch-Orthodoxe kerk.
Dit om misverstanden te voorkómen,
want men spreekt in Nederland gauw
van 'kozakkenkoor', wat iets héél anders
is. Maar het blijft Slavische muziek in
het kerkslavisch gezongen vanaf een fo
netische tekst.
Het SBK bestaat sinds december 1992
en is intussen een veel gevraagd koor.
Het afgelopen jaar verzorgde het koor
tien optredens, in onder meer Huizen,
Amersfoort, Zeewolde, Soest en Am
sterdam.
Bijna iedereen kan leren zingen, zo heeft
de ervaring geleerd.
De openbare repetitie is op woensdag
avond 7 februari van 20.15-22.15 uur in
de Kapel van Onze Lieve Vrouwe,
Heideweg 52, hoek Braam weg/Erica-
weg te Soest-Zuid. Het koor is zelf
standig en niet gebonden aan enige kerk
of instelling. Informatie wordt gegeven
door de dirigent, Frans-Joseph Wert-
wijn, tel. 601 25 98.
hebben geërfd en moeten doorge
ven aan volgende generaties.
Daarom speelt het reizen, het verkennen
van de aarde, een belangrijke rol - van
vroege reizigers als St. Brandaan, voor
wie de wereld nog onbekend en vol
wonderen was tot de moderne massa
toerist die door zijn aanwezigheid land
schappen onherkenbaar verandert -
maar die toch ook met een droom op
reis gaat. Over reizen en de stand van
zaken in de wereld probeert de ik-figuur
in de gedichten te vertellen aan zijn
oude moeder, die haar laatste dagen slijt
in de beslotenheid van een stille tuin.
De titel 'Tegen de tijd' kan op twee ma
nieren worden gelezen: tegen het voor
bijgaan van de tijd, en tegen de geest
van de tijd. Omdat ze zich verzetten te
gen het voorbijgaan van de tijd laten
mensen sporen na op de aarde, van
krassen op de rots tot enorme bouwwer
ken en monumenten, van vakantie
kiekjes tot geschreven teksten in ontel
bare talen en handschriften. Van reisver
halen tot partituren die muziek behoe
den tegen het voorbijgaan.
Over de geest van de tijd stelt de moe
der in de gedichten geheimzinnige vra
gen: hoe staat het daar buiten haar tuin
met de wereld? De prenten van René
Bakker verkennen dezelfde thema's: de
reis, het schrift, de tuin, de tekens waar
mensen zich van bedienen om niet ver
geten te raken.
De tentoonstelling 'Tegen de tijd', te
zien tot en met 1 september in Kasteel
Groeneveld, wordt op vrijdag 2 februari
geopend door de dichter Rutger Kop
land.
verslag van het hijsen van de vlag op h
terrein aan de Sparrenlaan, berichte
van verschillende groepen, een heut
contactadvertentie voor een Fakké,
draagster die volgens twee vriendinne
best een beschuitje met een leuke joi
gen zou willen eten én een column va
Jan Mulder uit de Volkskrant ov<
'gevoelswarmte'. Veel scouts moete
zich daarin hebben herkend, want vo(
hun heeft de kou waarschijnlijk miné
koud aangevoeld dan dat de meesi
metereologen de laatste week hebbe
willen doen geloven.
De scouts zetten zaterdagmorgen hi
tenten op. Voordat die werkzaamheé.
achter de rug waren, hadden de organ
satoren de eerste gevonden voorwerpen
binnen. Fo(o; Mdo A(fess
Bevallen doe je niet zo vaak in je le
ven en het is een belangrijke en in
grijpende gebeurtenis. Het is tegen
woordig heel gewoon dat vaders in
de kraamkamer aanwezig zijn. Ter
wijl vrouwen met de bevalling bezig
zijn, voelt de aanstaande vader zich
echter vaak nutteloos.
Maar het kan ook anders. Als hij maar
weet hoe, kan bij zijn vrouw begeleiden
en ondersteunen tijdens de bevalling.
Het geeft rust en vertrouwen als ze tijd
en aandacht besteden om zich samen
voor te bereiden op het proces van de
geboorte. Dat kan, als ze samen de cur
sus psycho-profylaxe volgen.
Gedurende acht avonden ontvangen de
deelnemers veel informatie over allerlei
zaken rondom bevallen. Er wordt veel
belang gehecht aan ontspannings- en
ademhalingsoefeningen. Ze leren het
belang ervan kennen en het motiveert
hen om samen te oefenen. Voor de
vrouw is het een veilig gevoel te weten
dat haar partner haar kan ondersteune
en begeleiden.
Tijdens de cursus ontstaat stapje voc
stapje bij alle twee meer inzicht in hc
verloop van de bevalling. Extra aan
dacht wordt besteed aan de angst voo
pijn die tijdens de bevalling op kan tre
den. Hoe die ontstaat, waar die vandaa
komt en vooral hoe je daar samen me
om kunt gaan. Met angst kun je niet
tijdens de bevalling, wel met begrip, in
zicht, aandacht en vertrouwen in jezel
en in elkaar. Als je samen oefent, ooi
thuis, dan krijg je dat vertrouwen.
gaat een team vormen waarbij je op el
kaar kunt rekenen en ingespeeld raai
op elkaar.
De cursus begint rond de 28e week vai
de zwangerschap. De groep is klein, (4
5 stellen) zodat er ook sprake kan ziji
van een individuele benadering. Het v
raadzaam zich tijdig aan te melden. Id
formatie en opgave: Marleen van d<
Poll-Kleijnen, Clauslaan 23, 3761 O
Soest, tel. 603 13 96.
'Dag Monster' is een theater
sprookje voor kinderen en volwas
senen, geschreven door Pauline
Mol naar het eeuwenoude verhaal
van 'La Belle et la Béte'. De voor
stelling is op woensdagmiddag 7 fe
bruari te zien in C-drie.
Het verhaal gaat over een vader met
drie dochters, twee vieze en een mooie.
En over een monster. Op zijn terugkeer
van een lange, mislukte zakenreis, plukt
de vader onderweg een roos voor zijn
lievelingsdochter. Dat had hij beter niet
kunnen doen. De roos komt uit de tuin
van een monster en die vraagt een hoge
prijs. Het mooie meisje moet met het
monster trouwen om haar vader te red
den van de dood. Soms wil een monster
dan nog wel eens een prins worden.
Maar de drie actrices die het verhaal
spelen, ontdekken gaandeweg dat ze
veel meer moeite hebben met het mon
ster dan ze hadden gedacht. Zonder
monster ook geen prins, zo zijn de re
gels van het verhaal. Dus stappen ze in
en uit het verhaal, wisselen ze van rol en
proberen zo samen de weg te vinden o®
met het monster te kunnen leven, en
meer nog, om ervan te leren houden.
'Dag Monster' brengt spanning en teder
heid samen, in een simpele vormgeving
en een intense manier van spelen. Het
is griezelig maar nooit te eng, het is lief
lijk maar nooit te zoet. "Voor welk pU'
bliek ook, deze nieuwe versie van Dag
Monster bewijst het opnieuw: goed
jeugdtheater is niet aan leeftijd gebon
den." (De Volkskrant) De regie is to
handen van Inèz Derksen.
Voor iedereen vanaf 8 jaar. De toegang
is f 7,50 (kinderen) en f 10,- (volwasse
nen). Aanvang: 14.00 uur.