3*9IV ientale opkikker volleybalvrouwen
2.
2.
7.'»
98
Imeeing/BDC slikt bittere pil
KT
.AATS
Van Asch 'ziek' van gelijkmaker
'Algemeen belang boven clubbelang'
1
49
50
Rustperiode duurt te lang
Gevraagd
'12364
-f^ü^yjDENSDAG 6 MAART 1996
SOESTER COURANT
PAGINA 13
MU
i of nasi
IS
js, 1 Itr
vak Bosta/The Smash binnen het uur opgerold: 3-0
VOLLEYBAL
ART
<AAS
<T
ONZE LAAGSTE PRIJS
pafca V IV
500 m
Openingsfase tegen Laren (11-3) doorslaggevend: 19-16
- 6017469
Handbalsters uit normale doen
HOCKEY
Hockeysters hebben
meer verdiend dan
gelijkspel bij HBS
VASTE-, en
INVALLOPERS
Soester Courant
Aanmelden:
tel: 6014152
SEC levert in laatste minuut twee wedstrijdpunten in
VOETBAL zondag
fartin Huizinga van honk- en softbalvereniging De Knickerbockers:
n OPEL-0-
Lccommodaties
iorr
12.
SALLAND
KNAKWORSTJES
lenenvijftig minuten en vieren-
ltigenhalve seconde, maar dan
t geen tel langer, duurde de wed-
Kd tussen Stam/SoVoCo en
Ita/The Smash. De gasten uit
Itricum waren zaterdag zelfs
ha voor het donker thuis: 3-0
1-12,15-5,15-9).
I was de eerste keer dat het Soester
Lwenteam een wedstrijd zo snel en
Ider setverlies afsloot. Dat moet voor
lolleybalsters een mentale opkikker
I in de onveranderd kritisch gebleven
larie. Ook de concurrenten MLS/
|h, Set Up'65 en Gala/OS 2 krikten
I puntentotaal namelijk op.
(wedstrijd begon met strijd, waarin
i van beide teams het zich kon per-
[teren te verslappen. Bosta/The
fesh maakte die fout als eerste en ver-
r na 10-10 het contact. Na 21 minu-
I sloeg Esther van der Spek met een
We ace de eerste set binnen.
Ita/The Smash had in De Bunt de
ptste problemen met de opslag van
Jn/SoVoCo dat zich daardoor aan-
Bend kon uitleven en de gaten in de
■lediging blootleggen. Van der Spek
Inde vormbehoud, Kyra Enderink
^g ook door en zelfs vanuit het mid-
1 jenste Hedda Meijer de bal tegen de
jer. Kennelijk was Monica van der
■1 uit haar dipje, want zij speelde zo-
Hgebruikelijk minder opvallend, maar
Irsterk.
1*
Ema Boonzaayer, Marit Fakkeldij, Kyra Enderink en Esther van der Spek (v.l.n.r)
hebben reden om te juichen. Foto: Aldo Allessie
De meiden van Stam/SoVoCo konden
eindelijk weer eens een grijns van oor
tot oor tevoorschijn trekken en het zelf
vertrouwen groeide in de tweede set, die
niet eens vijftien minuten duurde en
waarin Stam/SoVoCo via 9-1 met 15-
5 won.
De tegenstand van Bosta/The Smash
had weinig inhoud. De voorsprong die
de gasten in de derde set namen (2-6 en
5-8) was daarom niet verontrustend.
Dat vonden de speelsters van Stam/
SoVoCo ook. Van der Spek gaf het
voorbeeld en niet veel later bekroonde
Van der Wal haar goede optreden met
de beslissende service.
De uitwedstrijd van zaterdag tegen
MLS/Flash, dat door de verrassende 1-
3-zege op Kuipers/Zwolle twee punten
voorsprong behield op het Soester team,
is er niet minder cruciaal om geworden.
De week daarna moet Stam/SoVoCo
naar Zwolle, waarna op 23 maart Set
Up'65 in De Bunt wordt verwacht
Daarna komen hekkesluiter Amsterdam
en koploper Zaanstad nog langs en
staan er zware uitwedstrijden tegen Piet
Zoomers/D en Set Up'65 op het pro
gramma. Het zijn de komende weken,
waarin de volleybalploeg het tien-jarige
verblijf in de eerste divisie moeten con
solideren.
Heren
"Hoewel we niet slecht speelden, heb
ben we over de hele wedstrijd gezien
EAW niet kunnen bedreigen." Bram
Muijs moest wel vrede hebben met de
3-0-nederlaag in Arnhem, omdat de
nummer twee gewoon te sterk was voor
Stam/SoVoCo. EAW maakte kundig
gebruik van de routine, de sterke
blokkering en de vlijmscherpe aanval. In
de tweede set zat er een Soester succesje
in, maar op 11-13 sloeg Stam/SoVoCo
een paar ballen verkeerd. Ook in de
derde set roken de volleyballers uit
Soest nog even aan een voorsprong (3-
7), maar ook daar werd EAW 2 koud
noch warm van: 15-7, 15-13, 15-9.
Veel belangrijker zijn de komende thuis
wedstrijden tegen Hoofddorp en SKV,
terwijl de heren ook nog tegen de drie
naaste concurrenten moet. "Zaterdag
moeten de punten komen, dan kunnen
we ons niet verstoppen. Doen we dat
wel, dan roep je het onheil over je af,"
meende Muijs.
De volleybaltrainer is blij dat Ron
Goethals weer van de partij is, al haalde
de herstellende aanvoerder misschien 75
procent van zijn normale niveau. Grote
tegenvaller is de blessure die de links
handige aanvaller Jaap van der Veer aan
zijn enkel heeft opgelopen. Als het
tegenzit, is hij enkele weken uitgescha
keld.
FORMELTA
KOFFIEMELK
telfwl, m 4%
gram m 0
fradden we maar op negentig pro
nt van ons kunnen gespeeld, dan
idden we het goed kunnen ma-
In," zei Arjan Roest. Maar
neeing/BDC bleef, uitgerekend
de immer beladen streekderby
gen Laren, te ver onder zijn nor-
ale niveau steken. De aanvoerder
|n zich niet herinneren ooit in
^mnes te hebben gewonnen en
bn dat nog steeds niet.
I sporthal De Hilt gelden andere wet
en en is niets of niemand veilig.
heeing/BDC zeker niet. "Als wij op
hzoek komen, zijn die jongens niet
pnderd, maar tweehonderd procent
notiveerd. Sommigen konden na af-
bp niet eens meer lopen, kennelijk
linnen ze dat tegen ons opbrengen,"
ek Roest terug,
bist omdat Smeeing/BDC het traditio
neel moeilijk heeft in Eemnes, wisten de
ndballers wat ze konden verwachten,
jan de motivatie lag het niet, maar ze
[aren in de beginfase niet voldoende bij
Be les. Na twintig minuten stonden ze
met 11-3 achter en dat was de omge-
- keerde wereld ten opzichte van een
week daarvoor toen Aalsmeer 4 in het
zelfde tijdsbestek op dezelfde achter
stand was gezet.
De lijstaanvoerders die zo graag naar de
lerste divisie terug willen, speelden
brampachtig en misten scherpte in de
fronding. Laren profiteerde veelvuldig
jpor de misplaatste ballen in de break-
pts mee te nemen en waande zich al
pel veilig.
ug kwam. Roest: "Ze speelden een
tioog tempo en we wisten dat ze dat niet
Tempo
ieeing/BDC meende nog kansen te
ibben, toen het voor rust tot 12-7 te-
inden volhouden. Conditioneel zijn ze
inder dan ons, maar ze speelden het
slim uit door het tempo uit het spel te
halen. Het duurde soms een halve mi
nuut voordat ze na een doelpunt weer
bij ons kwamen en ze kregen daarvoor
ook de tijd van de scheidsrechters."
Zonder ze als zondebok aan te wijzen,
was Roest niet te spreken over de
scheidsrechters die vooral in de begin
fase de Soesters zouden hebben bena
deeld. "Dit koppel heeft zendertjes in
hun oren en daar zijn ze zo druk mee
bezig, dat ze bepaalde dingen in het veld
niet zien. Ze hebben het er over gehad
om de zenders in te voeren in het be
taalde voetbal, maar ik kan het
afraden."
Hoewel Smeeing/BDC het verschil nog
verkleinde tot drie doelpunten en één
keer zelfs tot twee treffers, liep de ploeg
tegen haar derde nederlaag (de eerste in
negen duels) aan: 19-16. Toen de tijd
begon te dringen, werden de acties te
gehaast en te geforceerd uitgevoerd.
Daardoor hebben de Soesters net zoveel
verliespunten als Aristos dat niet in ac
tie kwam.
Een beslissingswedstrijd ligt dus in het
verschiet.
Drie weken pauze is kennelijk te
veel van het goede voor de dames
van Smeeing/BDC. De handbal
sters kwamen nauwelijks toe aan
datgene waarvoor ze naar sporthal
Beukendal waren gekomen.
HVN/Attila, dat nog meedingt naar het
kampioenschap, was beter in vorm en
behaalde een simpele overwinning: 5-
12. Smeeing/BDC scoorde drie keer uit
een strafworp. Die werden verzilverd
door Bianca van Hofslot. Verder gooi
den slechts Daniëlle Leek en Marja Sta
vast de bal eenmaal in het doel van de
Nieuwegeiners.
"Het was een rare, harde wedstrijd,
waarin wij weinig inbreng hadden," ver
klaarde Karin Bemer, de steun en toe
verlaat van de dames en rechterhand
van coach Hans Schwartz.
Voor de dames staan in de zaal
competitie nog twee duels op het pro
gramma. Een plaats in de middenmoot
is het hoogst haalbare voor Smeeing/
BDC dat zich aan de andere kant geen
zorgen hoeft te maken over degradatie.
Foto: Aldo Allessie
In de sport krijgt niet iedereen loon
naar werken. De hockeysters van
MHC Soest weten dat na hun be
zoek aan Bloemendaal, waar de
wedstrijd tegen HBS op 1-1 uit
draaide.
Eigenlijk hadden de Soesters twee pun
ten verdiend, maar het veldoverwicht in
de tweede helft werd door HBS met fy
siek geweld bestreden. De eindstand
was toen overigens al bereikt.
De gastvrouwen hadden de score geo
pend in de fase dat MHC Soest nog
zoekende was. Een aantal basisspeel
sters ontbrak, waardoor er enkele
uitzendkrachten moesten worden inge
huurd.
Nadat MHC Soest een achterstand had
opgelopen, werd Yvette Stavenuiter
naar het front gestuurd en daarmee
oogstte Soest succes. Op aangeven van
de opgekomen Muriël van Rensen zou
Stavenuiter de gelijkmaker voor haar
rekening nemen.
mt&m*
Het Moment. Edwin van de Luit-
gaarden vangt de bal en maakt de
laatste aanval van VVOG onscha
delijk. Naast hem valt Saban Aksit
die geblesseerd blijft liggen. Van de
Luitgaarden vraagt om verzorging,
maar scheidsrechter Zasburg ge
baart hem dat de bal uit het spel
moet zijn, voordat hij een vereorger
op het veld toelaat.
Enigszins geïrriteerd geeft Van de Luit
gaarden de bal een wilde trap, die niet
over de zijlijn verdwijnt, maar in het
veld blijft. De Harderwijkse verdediger
Beers brengt de bal terug, waar twee
ploeggenoten buitenspel staan. Denkt
grensrechter Mark Jansen van SEC. Hij
vlagt, maar Aksit ligt nog in het straf
schopgebied en Klaassen mag de bal
ongehinderd langs Van de Luitgaarden
schieten. Einde wedstrijd. Eindstand:
1-1.
"Dit is de eerste keer in dertien wedstrij
den dat ik ergens ziek van ben," rea
geerde trainer Henk van Asch. Assistent
Jos van Rouwendaal had zich toen, zon
der woorden uit de Dikke van Dale te
gebruiken, al op een niets aan duidelijk
heid overlatende wijze geuit.
"Ondanks dat we slecht speelden, had
den we de wedstrijd moeten winnen.
Een hele zure appel, als je ziet dat we
vijf reële kansen hebben gehad." Van
Asch overdreef niet. In de twaalfde mi
nuut liep verdediger Erik Boor de bal na
een voorzet van Marco Martens de bal
in eigen doel. Daarvoor had Peter van
den Berg de score al kunnen openen,
daarna kreeg hij nog twee mogelij khe-
den. En in de laatste tien minuten had
SEC drie keer de hoek voor het uitkie
zen, maar de afwerking was beneden-
maats. Bovendien weigerde Zasburg een
strafschop te geven toen Aksit op doel
man Jan Bruins afstormde en onder de
voet werd gelopen, vermoedelijk omdat
de voetballer daarvoor al enkele keren
te makkelijk tegen de vlakte was ge
gaan.
De slotfase was de enige periode,
waarin SEC gebruik maakte van de zee
van ruimte die WOG achter zijn laat
ste linie vrijmaakte. Na de 1-0 drongen
de Harderwijkers aan, maar dat leverde
slechts in de vijftigste minuut een ideale
scoringskans op.
SEC had de driehonderd toeschouwers
al lang op hun wenken kunnen bedie
nen, maar trapte te vaak in de
buitenspelval en beroerde de bal op de
wijze, waarmee iemand een harde klont
boter op een broos beschuitje smeert.
Gemiste kans
Door "Het Moment" verloren de
Soesters twee punten en lieten ze de
gelegenheid onbenut om zich op de
derde plaats, vlak achter koploper
Batavia'90 en APWC te nestelen. Nog
een gemiste kans.
Het slechte spel weet Van Asch aan de
lange winterstop, een excuus dat veel
trainers de komende weken nog wel
eens uit de kast zullen halen. "We heb
ben te weinig gebruik van de ruimte
René van den Deijssel knokt voor de
bal, terwijl de nieuwe vrije verdediger
Michael van de Broek zich op de achter
grond afvraagt of hij assistentie moet ver
lenen.
Foto: Aldo Allessie
kunnen maken, omdat we niet op de
combinaties hebben kunnen oefenen.
En de jongens die technisch wat meer in
huis hebben, heb ik vandaag niet ge
zien," aldus de trainer die na rust drie
wissels toepaste. Marcel Dorrestein
kwam in de ploeg voor Ron Daselaar,
Jeroen Dorrestein verving Remco Veen-
endaal en Jasper Grendel nam de plaats
in van Van den Berg.
De SEC-trainer presenteerde zondag
verder twee nieuwtjes in zijn achterste
linie. Dennis Melcherts, tijdens dit sei
zoen overgekomen van De Meern,
maakte tijdens oefenwedstrijden een
dusdanige indruk op Van Asch, dat hij
ten koste van Marcel Dorrestein een
basisplaats als linker vleugelverdediger
kreeg. Daselaar verhuiste daardoor naar
de rechter kant en Martens werd voorst
opper. "Hij heeft het redelijk gedaan,"
beoordeelde Van Asch het spel van de
nieuwkomer.
Michael van de Broek is de nieuwe vrije
verdediger bij SEC, hetgeen gevolgen
heeft voor Antek Wojtkowski. "Antek is
natuurlijk een goede voetballer, maar ik
heb het vertrouwen in zijn verdedigende
kwaliteiten opgezegd. Michael kan ook
voor de verdediging spelen, zoals ik wil
en hij heeft het goed gedaan. Hij blijft
staan."
ïpers en buitenspiegels in
pbare achterbankleuning
rs en Stationwagon-uitvoe-
Jpel Full-Size Airbag aan
tra, vanaf 28.950,-.
ht ra Season f753,-
iezuinigingen. Ook de Soester
lubs ontkomen er niet meer aan.
r vloeien minder harde guldens
'an Den Haag naar het
.aadhuisplein, dus moet ieder-
inleveren. Geld kan ook wor-
len bespaard door doelmatiger te
erk te gaan. Clustering van een
mtal veldsportaccommodaties is
aar een actueel voorbeeld van
;n moet ertoe leiden dat de ge-
ieente vanaf 1999 per jaar
:00.000 gulden minder hoeft uit
te geven.
In twee maanden tijd kwamen
vertegenwoordigers van voetbal,
hockey, honk- en softbal, jeu de
boule en boogschieten veertien
keer bij elkaar om het college een
voorzet te geven. Tot een eenslui
dend standpunt leidde dat nog
niet.
De Soester Courant laat elke
week iemand aan het woord die
namens zijn vereniging de discus
sies in de werkgroep taakstelling
clustering meemaakte. Martin
Huizinga van De Knickerbockers
opent vandaag de serie.
Alleen maar de conclusie trekken
dat er geen unanimiteit is bereikt,
doet afbreuk aan het resultaat van
het overleg dat de veldsportclubs
hebben gevoerd over de clustering
van hun accommodaties. Zegt
Martin Huizinga, voorzitter van de
honk- en softbalvereniging De
Knickerbockers.
"Er is in twee maanden tijd veel duide
lijk geworden. Wat mij betreft heeft de
politiek genoeg houvast gekregen om
een besluit te nemen. Dit is een hele
goede stap in een proces, waarin de
clubs bij elkaar moeten komen. Ze zijn
elkaar in de haren gevlogen, hebben el
kaar besnuffeld en betast. De ideeën zijn
er uit gekomen. We weten van elkaar
waar de gevoeligheden liggen, wat de
stokpaardjes zijn. Dat brengt je bij el
kaar en dat moet nu, denk ik, even be
zinken. Het laatste duwtje moet de po
litiek geven. Als die aangeeft of ze één
of twee voetbalaccommodaties wil, dan
weten wij waar we aan toe zijn en kun
nen we verder praten."
Ofschoon de neuzen niet allemaal in
dezelfde richting wijzen, wil Huizinga
nog niet van een gemiste kans spreken.
Veel zal volgens hem afhangen van de
voetbalverenigingen, met name van
VVZ'49 en S.O. Soest die hun club
belangen tot dusver zwaarder laten we
gen dan het algemene doel. "Zij willen
alleen meepraten als ze blijven waar ze
nu zitten," aldus Huizinga. Hij begrijpt
de voetballers niet. De jeugd zal de ko
mende jaren in aantal afnemen. De
ledenwinst die de ene club dan boekt,
betekent verlies voor de ander. Dat is
naar de stellige mening van Huizinga op
één accommodatie beter op te vangen
dan wanneer de clubs verspreid liggen.
Samenwerking
"SEC legt gewoon op tafel dat het een
verdergaande samenwerking wil met
WZ en Soest. Dat hoeft niet te bete
kenen dat je je clubbelangen verkwan
selt. Maar de arrogante houding van:
laat SEC zich maar opheffen en bij ons
aanmelden, zoals Soest al eens heeft
gezegd, past niet in dit proces. Je moet
elkaar serieus nemen en niet een
machtsspel spelen, waarbij je de zwakte
van een ander uitbuit. Juist als grotere
club moet je genereuzer zijn dan de klei
nere. De prijs die je daarvoor betaalt is
dat je de cultuurverschillen moet oplos
sen. Als ik nu elk jaar zie hoeveel spe
lers er over en weer overstappen, be
lemmeren ze elkaar in feite dat er in
Soest een club op hoog niveau komt. En
er is best een fundament gelegd voor de
voetbalclubs om te zeggen: we gaan om
de tafel zitten en kijken hoe we de sa
menwerking vorm kunnen geven. Dat
hoeft niet in één klap, maar kan een
groeiproces zijn. Het zou jammer zijn als
de conclusie is dat de voetballers niet
met elkaar kunnen praten. Dat is niet
zo, ze kunnen prima met elkaar praten."
Honkvast
De Knickerbockers zijn minder honk
vast, al betreurt Huizinga het dat zijn
club met negentig leden de Koningsweg
moet verlaten. Dat is echter geen reden
om de knuppel in het hoenderhok te
gooien. Met het oog op de achterban,
waarvan het grootste gedeelte in Over-
hees woont, de windgevoeligheid van
honk- en softbal en de bodemgesteld
heid is de Eemweg niet het eerste alter
natief waar hij voor opteert. Toch stel
len De Knickerbockers zich coöperatief
op.
Alleen model 4 stuit op weerstand van
De Knickerbockers. Die zouden dan de
Bosstraat-West moeten delen met SEC,
de club waaruit de honk- en softbal
vereniging ooit is ontstaan. De twee aan
elkaar 'geregen' velden die De
Knickerbockers nu hebben, zouden daar
los kunnen worden aangelegd, hetgeen
een behoorlijke ruimtebesparing zou
opleveren. Om ruimtelijke redenen zou
dat echter evengoed betekenen dat SEC
het hoofdveld en veld 2 moet opgeven
en naar achteren wordt gedrukt, aan de
zijde van het Eerste Heeserlaantje. "Dat
kunnen we SEC niet aan doen," ver
klaart Huizinga die wel met MHC Soest
naar West wil, hetgeen betekent dat
SEC met S.O. Soest op Oost komt te
zitten, hetgeen S.O. Soest weer niet zit
zitten.
Mqeilijk zullen De Knickerbockers in
elk geval niet doen als ze toch naar de
Eemweg moeten. Behalve als de voet
balclubs volharden in hun standpunt dat
ze op hun eigen stekkie willen blijven.
"Dan zeg ik dat we naar de Bosstraat
willen. Dat we bereid zijn van de
Koningsweg weg te gaan, vind ik dan al
een daad op zich. Als het straks puur
aankomt op het verschuiven van opper
vlaktes, willen we ook naar de Bos
straat. Maar als de gemeente aan de
Eemweg grond verwerft, creëer je
ruimte aan de Bosstraat en hou je in de
toekomst de mogelijkheid open om
handbal en korfbal op de Bosstraat on
der te brengen, zodat je van vijf naar
twee accommodaties terug kunt."
Politiek
"Ik heb het dan verder niet over de dis
cussies over de landbouw in de polder
of woningbouw op het SEC-terrein. Dat
Volgens Martin Huizinga, hier bij de nieuwe slagkooi van len sluiten en de clubbelangen niet té zwaar laten wegen. "La-
De Knickerbockers, moeten de veldsportclubs nu hun slag ten we proberen er allemaal beter van te worden.
slaan. Dat lukt volgens hem alleen als ze een compromis wil-
zijn politieke zaken. Het plan van het
CDA om alle veldsporten in de polder
te clusteren, is wat mij betreft absoluut
bespreekbaar. We hebben er ook over
gesproken, maar wij kunnen en willen
geen politieke afwegingen maken. Ei
genlijk is het CDA-plan een verder
gaand model van Model 1. Maar we
willen wel voorkomen dat wij als breek
ijzer dienen voor wat het CDA wil.
Waarschijnlijk is het CDA-plan de kap
stok voor de rondweg, ik wil niet het
argument daarvoor zijn."
In zijn dagelijkse werk onderhandelt
Huizinga vaak. Zijn ervaring is dat de
mensen die hun hakken in het zand zet
ten, uiteindelijk de verliezers zijn. "We
hebben dit overleg aan de gemeente
aangeboden, omdat we het initiatief in
handen wilden houden en niet iets op
gelegd zouden krijgen. Dan moet je niet
alleen het clubbelang in het oog hou
den, maar een compromis sluiten. Want
dat je een compromis nodig hebt, dat is
wel duidelijk."
"De politiek is bereid te investeren in
nieuwe clubgebouwen en ik proef zelfs
dat ze misschien een kunstgrasveld voor
de voetbalclubs willen aanleggen, mits
ze bij elkaar gaan zitten. Als wij het
zelfde stukje grond terugkrijgen met in
plaats van een houten een stenen club
gebouw, is dat natuurlijk prima. En als
we bij de hockeyers komen te zitten,
kruipen we gewoon in één gebouw, dat
voor 75 procent door de hockeyers en
voor 25 procent door ons wordt ge
bruikt. Daar is geen onduidelijkheid
over. Er gaat iets veranderen, laten we
dan proberen er allemaal beter van te
worden."
V
