Verdwenen Soest Het verhaal van Zonnegloren VIII: Van sanatorium naar ziekenhuis (2) Prettig is idea Verdwenen Soest hervonden IK PROGRAMMA OVERZICHT PAGINA 1; Museum Oud Soest WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1996 SOESTER COURANT TERUG NAAR AF...! WOENSDAG Zaterdag 7 Meer kans meer geld, bij Kapsalon Tielemans Soest in de Staatsloterij 'Ontmoeting met op Radio Soest Nationale Ziekendag op Radio Soest VAN DONDERDAG T/M WOENSDAG l g» In samenwerking met Fotoservice Willem van Oosten. m September. Leuk of niet, de dagen worden korter, de avonden beginnen vroeger, de duis ternis duurt langer. In het gunstigste ge val nog een restantje zomer, of wat daar in 1996 voor moest doorgaan, en we hebben het weer gehad. Er zijn mensen die beweren dat het weer gezellig gaat worden. Binnenshuis dan wel te verstaan. Bij ons in huis brengt even voor half negen het gele lamplicht het pluche tafelkleed weer tot leven en deelt Marie mede dat de koffie er aan komt. Gezellig zonder meer, al waakt Arie voor uitwassen. Hij vreest namelijk on aangekondigde visite en is er allerminst op gesteld zelf onaangekondigd ergens aan te bellen. Lijkt nogal formeel, is het niet. Wat is namelijk het geval? Nu de televi sie langzamerhand het aankijken niet meer waard is, sommige mensen niet de avonduren met een goed boek of een fijn stuk luistermuziek kunnen invullen, steekt een ander fenomeen de kop op: spelletjes. Als het klaverjassen betreft mogen ze Arie er desnoods 's nachts voor wakker maken, maar het betreft hier verpozing in de terug-naar-af-sfeer met als keur merk "gezelschapsspel". In dit kader is een bezigheid als ganzen borden en mens-erger-je-niet Arie een gruwel. Ganzenborden vond hij als kind meer tijdverspilling dan tijdverdrijf en ook het mens-erger-je-niet heeft hem zelfs na winst nimmer enig oprecht zielsgenot verschaft. Arie kende bij dit soort spelletjes slechts een grote vreugde: het eindsignaal. De afgelopen week kondigde Marie vol strekt onverwacht het beginsignaal aan. Daar kon ze niets aan doen, omdat vage kennissen, die ons verzekerden dat ze ons niet uit het oog verloren hadden, een Monopoly-spel op tafel uitstalden. "Voor de gezelligheid," luidde de toe lichting. Zo Arie had kunnen kiezen voor Sjors en Sjimmie als alternatief, hij had het gedaan. Marie wilde de binnenkomers echter niet voor het hoofd stoten en dus schoof Arie aan. Monopoly, nog nimmer is er zo'n ver schrikkelijk spel uitgevonden. Je wordt als speler omringd door lieden die het laagtste in een mens wakker maken: hebzucht Vrouwe Fortuna zij geprezen, binnen een uur was Arie compleet fail liet. De tegenpartij, zwemmend in hotels en kostbare Amsterdamse en Rotterdamse straten, sprak de failliet verklaarde met enige gevoelens van deelneming toe en zette de vijandelijkheden voort "Kan jij intussen voor een drankje en een hapje zorgen," stelde Marie tijdens een van de vele uitbetalingen voor. Tot na twaalven is Arie in de weer geweest met het verstrekken van drank en voed sel, tussen de bedrijven door de conver satie volgend over vraag en aanbod. "Hier komt geen eind aan," oordeelde Marie toen de nieuwe dag reeds dertig minuten geboren was. "Laten we het staan, gaan we morgen verder," stelde degene met het meeste kapitaal en on roerend goed voor," of hebben jullie morgenavond iets anders te doen?" "Dat hebben we," stelde Arie resoluut vast zonder daarover vooraf met Marie ruggespraak te hebben gehouden. De mededeling werd, zij het met enige spijt, dapper in ontvangst genomen, maar ontmoedigd was men niet. "Komen jullie de volgende keer naar ons toe, doen we het nog eens over. Spe len we geen Monopoly, doen we een spelletje blaasvoetbal. Kun je reuze mee lachen." Voor zichzelf sprekend deed Arie geen duidelijke toezegging, hield het gezel lige samenzijn in de toekomst voorals nog op een laag pitje. Het afscheid had met een rode kaart bestraft dienen te worden wegens nat rappen. "Van huizen heb je geen verstand en met geld kun je helemaal niet omgaan," stelde het vertrekkende echtpaar niet zonder leedvermaak vast. "Blijven stu deren Arie!" Tijdens de nachtelijke afwas, na een avondje pret moet bij Marie de boel al tijd aan kant zijn, stelde ze vast dat het toch gezellig was geweest. "Eigenlijk net als vroeger, toen de kinderen nog thuis waren." Arie vond de vergelijking wat ongeluk kig getroffen. Met het oog op de nabije toekomst mompelde hij vlak voor het slapen gaan: "Wat er gebeure, laat mij er voortaan buiten." Het antwoord bleef uit. Marie sliep. Waarschijnlijk dromend over de Kalverstraat en de Coolsingel. ARIE WANDELAAR Omdat Zonnegloren op 9 oktober definitief gesloten wordt, is de redactie van Informail - het personeelsblad van medisch centrum Molendael - nog één keer in de ge schiedenis van het Soester sanatorium en ziekenhuis ge doken. Zij verspreidde in juli een "Historische Courant" onder de (oud-)medewerkers. Omdat het wel en wee van Zonnegloren ook in Soest zélf de jaren door met grote be langstelling werd gevolgd laat de Soester Courant de le zers graag nog eens meegenieten van dit unieke stukje Soester geschiedenis. "Het verhaal van Zonnegloren" is de komende weken in 9 afleveringen in deze krant te le zen. Op 13 juli 1927 opende prof. dr. J.R. Slotemaker de Bruïne, minister van Handel, Arbeid en Nijverheid, in het bijzijn van Koningin-Moeder Emma het protestants-chris telijk sanatorium Zonnegloren met de woorden: "De zon moet gaan gloren over het leven van veel tuberculose-pa- tiënten". Voor veel medewerkers en patiënten brak een bijzondere tijd aan met leuke en minder leuke herinnerin gen. Dit "Verhaal van Zonnegloren" is gebaseerd op de herinneringen, ervaringen en anekdotes van de volgende oud-medewerkers: de heer N.J. Grift, onderhoudsmonteur (1941-1981); de heer ER. Sterenberg, kok (1945-1985); mevrouw L.E. Warnies, hoofdverpleegkundige (1951- 1983); de heer J.C. Rip, huisarts (1949-1980); de heer P.J. Bangma, arts-assistent en specialist (1954- 1957,1969-1987); de heer C.B. Sillèvis Smitt, specialist (1963-1993). De belangrijkste ontwikkeling in de pe riode dat Sillevis Smitt aan het zieken huis verbonden was, vindt hij de verdwijning van het sanatorium. "Lang zaam maar zeker nam het ziekenhuis de afdelingen van het sanatorium over. De specialisten wilden snel plannen maken en uitvoeren en waren zeer idealistisch. De directie van het sanatorium had ech ter de tijd. Zij zag het ziekenhuis als concurrent, omdat het steeds meer ruimte "afpakte". Het Emmapaviljoen bleef het langst gehandhaafd. Dat sloot in 1984. De vaste staf van het sanato rium verdween en het personeel ging over naar het ziekenhuis. Er waren toen ongeveer tien specialisten. Het zieken huis was klein en iedereen van de me dische staf kende elkaar," legt Sillevis Smitt uit. "Maar dat was nog maar het begin. De veranderingen bleven doorgaan. Door de samenwerking met Baarn werd de staf groter en nam de intolerantie toe. Ook moest het ziekenhuis geleidelijk aan commerciëler worden. Ik werd steeds realistischer en zag dat er concur rentie was. We moesten echt iets doen om ons als ziekenhuis te handhaven. In de loop der jaren is het contact met verpleegkundigen zakelijker geworden. Vroeger was het gemakkelijker iets van iemand gedaan te krijgen, de sfeer was amicaler. Het ziekenhuis was één grote familie, waar règelmatig een feestje werd gehouden, zoals het vijftigjarig bestaan en het afscheid van Berkelbach van der Sprenkel. En ook het jaarlijkse vol leybaltoernooi was toen al een happe ning." Tijdens de aanwezigheid van Sillevis Smitt in Zonnegloren deed hij ook de psychiatrie in het ziekenhuis. Dat was uniek. Toen hij in 1993 afscheid nam werd de psychiatrie overgenomen door de psychiaters van ziekenhuis Eemland. Verbouwingen In de sanatoriumtijd is altijd veel ver bouwd en alles werd zelf gedaan. Toen het sanatorium ook ziekenhuis werd, in de begin jaren zestig, werd de verbou wing voor het eerst uitbesteed. Het laat ste dat Co Grift en zijn collega's zelf verbouwd hebben is de kerkzaal zoals die nu nog is. Als onderhoudsmonteur ging hij nu meer reparaties doen en er kwam ook meer administratieve romp slomp bij kijken. Niet enthousiast Toen in 1962 bekend werd dat Zonnegloren een ziekenhuis zou wor den, waren de huisartsen in Soest niet echt enthousiast. Ook de ziekenhuizen in de omgeving vonden het maar matig. De jongere huisartsen verwezen wel door, maar vooral dokter Rip was erg moeilijk over de Zonneglorenstreep te trekken. Hij was geörienteerd op Amersfoort en de specialisten daar wa ren zijn vrienden. Dat kwam ook door dat hij na de oorlog assistent is geweest in het Elisabeth gasthuis. Ziekenhuis Maarschalksbos kende hij helemaal niet. "Maar het nam voor Zonnegloren al snel een gunstige wending," zegt Rip. "Dokter Buss en later dokter Looyer waren wel goede bekenden van me. Bovendien overleed één chirurg in Amersfoort en de ander werd ziek. Toen was het voor mij veel gemakkelij ker om over te stappen naar Soest." "En dat hebben ze gemerkt," vult Rip aan. "In die tijd werd namelijk al bijge houden hoe de verwijzingen van de huisartsen waren en ik schoot met sprongen omhoog. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik de sfeer in het ziekenhuis heel prettig vond. Dat kwam bijvoor beeld tot uiting in het eerste lustrum feest "Samen uit, samen thuis", dat een soort verbroedering was. En ook mijn vijfentwintigjarig jubileum als Soester huisarts was een teken van saamhorigheid. De specialisten van Zonnegloren sloofden zich enorm uit om er voor mij een onvergetelijk feest van te maken." Al met al heeft dokter Rip tot 1980 met plezier in het ziekenhuis gewerkt. "En ik heb er veel vrienden aan overgehou den." Hij weet ook nog te vertellen dat niet alleen de huisartsen in het begin wat aarzelend ten opzichte van het zie kenhuis waren. "Ook de patinten vroe gen zich weieens af of Zonnegloren als nieuw, onbekend en klein ziekenhuis bepaalde operaties wel aankon. Doordat de houding van de huisartsen veran derde, werd dat vooroordeel ook steeds meer weggenomen." Voorlichting In 1969 werd dokter Bangma de eerste longarts van Zonnegloren. Hij deed toen geen werk voor het sanatorium, dat hij nog uit zijn arts-assistenttijd kende, Gelukkig was er voor de verpleegkun digen ook wel eens tijd voor een korte pauze. want dat was dokter Douma's ver antwoordelijkheid. "Toen ik kwam bloeide het ziekenhuis goed op. Dat was mede te danken aan de inzet van de chi rurg Buss. Zelf had ik in mijn Utrechtse tijd (AZU) goede contacten met de huisartsen Kuipers en Tervoert, die veel astmapatinten doorverwezen. Die hoef den nu niet meer naar Utrecht." "In de loop der jaren werd meer aan dacht besteed aan de voorlichting van de patiënt. In de sanatoriumtijd was daar geen sprake van", gaat Bangma zijn verhaal verder. "Maar de ziekenhuispatiënten waren mondiger dan de sanatoriumpatiënten, zodat de artsen meer open moesten zijn. Zo doende werd er meer tijd besteed aan voorlichting. En ik vind dat een goede zaak." "Een ander verschil tussen het sanato rium en het ziekenhuis was de team geest", meent Bangma. "In het zieken huis had iedereen meer zijn eigen win kel. Er was in het ziekenhuis aanvanke lijk veel minder overleg tussen de spe cialisten onderling. Van een interdisci plinaire benadering van de patiënt was weinig sprake. Je besliste alles zelf. Te genwoordig ben je als arts, volgens mij, bijna verplicht te overleggen met colle ga's en dat is veel beter. Je houdt geza menlijke besprekingen, ook met artsen van andere disciplines. Daarnaast be spreek je de röntgenfoto's met de inter nist. Er is nu meer samenspel en samen spraak." Rond de eeuwwisseling moet in Soest de "rots- en rustiekwerker" J. van Dijk hebben gewoond. Hij mag gerust tot de kunstenaars van die tijd gerekend wor den. Waarschijnlijk verfraaide hij tuinen, landgoederen en buitenverblijven met kleine of grote rotspartijen, al naar ge- Ouae Utrechtseweg 57, tel. 035-6014462 In het Radio Soest-programma "Ont moeting met..." heeft Gerda Alders op donderdag 5 september (11.00 uur) een gesprek met dhr. G. Verborg, conserva tor van het Nationaal Ambachts museum in Utrecht. Hij bezocht onlangs de Gildefeesten en is druk bezig met de Monumentendag. De uitzending wordt herhaald op zondag 8 september (10.00 uur). Ter gelegenheid van de Nationale Ziekendag verzorgt de Ziekenomroep Baarn op zondag 8 september een twee uur durend verzoekplatenprogramma vanuit de hal van medisch centrum Molendael in Baarn, voor de patiënten van het ziekenhuis. De luisteraars kun nen via tel. 6020420 verzoekjes indie- Twee weken geleden vroegen we uw hulp: we zochten een foto van de was serij die gestaan heeft op de hoek van de Nieuwstraat en de Beetzlaan. Tot onze vreugde kregen we deze week een mooie briefkaart aangeboden van de woning die bij de wasserij hoorde. Dank u wel, dank u wel. De schoorsteen was iets minder imponerend dan we hadden verwacht, maar ja, het was onmisken baar een schoorsteen. Om het beeld wat te verlevendigen had de fotograaf wel de moeite genomen er een dubbeldekker vliegtuigje in te monteren, zó laag dat de vlieger er een flinke bekeuring mee zou hebben geriskeerd. Bij nadere beschou wing kwam het plaatje ons toch een beetje bekend voor en na enig zoeken hadden we het: in deel 2 van "Soest en Soesterberg in oude ansichten" heeft Ben van Os het opgenomen - we had den het kunnen (nee, moeten) weten, al staat er niet bij gemeld dat er daar een wasserij was gehuisvest. In zijn boekje memoreert Van Os dat het er op die hoek van Soest in 1940 "heel anders" uitzag dan "nu", waarschijnlijk 1982 toen het boekje werd uitgegeven: het exemplaar van de briefkaart dat we ten gebruike kregen is ongebruikt, geen stempel dus dat ons op dat stuk houvast zou kunnen geven. De bomen langs de Beetzlaan tonen wel dat de oorlog met zijn kaalslag nog niet was geweest (trou wens, het model vliegtuig is ook stellig vooroorlogs!), maar wat er op de foto aan verkeer is, wekt de indruk dat het wel enige jaren geweest kan zijn dan 1940. Op het moment dat dit verhaaltje al bij de redactie lag om in de kiant te wor den gezet, kregen we tot onze grote vreugde van Persbureau Eemland van Jan van Steendelaar nog een foto ter- beschikking van de wasserij in de jaren zeventig. Hierop is het wasserij-gedeelte duidelijk te zien. Waarschijnlijk is dit ook de enige plaat waarop dit brokje "verdwenen Soest" nog te zien is! Be dankt! Nu het verhaal van de wasserij. Dat be gon in 1923 toen ene W.J. Kuijer, af komstig uit Baarn, maar in Soest eige naar van café Soestdijk, het idee kreeg om in Soest een wasserij te beginnen. Van een echtpaar-op-jaren kocht hij het huis hoek Nieuwstraat/Beetzlaan en liet er naast een wasserij bouwen. Het be drijf voorzag in een behoefte - er werk ten op een goed moment wel 25 men sen. Toen Kuijer junior in 1953 trouwde betrokken hij en zijn vrouw het huis. Va der Willem overleed nog geen twee jaar later, waarna zoon Jan het bedrijf voort- zette. Kuijer junior zorgde ervoor dat de Wasserij Soestdijk een goed lopend, modern bedrijf bleef, maar halverwege de jaren zeventig vond hij het genoeg en vond een opvolger, genaamd Hafkamp. In die tijd begon het te spelen dat de wasserij - die overigens kon beschikken over een eigen grondwatervoorziening! - in een woonomgeving als storend werd ervaren. Ondanks het feit dat er olie (en geen steenkool) als brandstof werd ge bruikt, en het bedrijf over eigen grond water beschikte. De gemeente wüde ter plekke een aantal eenpersoonswoningen hebben. In 1984 werd het bedrijf aan de Nieuwstraat stilgelegd, het gebouw ge sloopt en de bron afgesloten. Als Was serij Hafkamp heeft het enige tijd ge werkt vanuit Bunschoten, maar nu is er opnieuw een Wasserij Soestdijk, onder leiding van een Hafkamp, gevestigd aan de Industrieweg in Soest. Ter plekke, tussen de Nieuwstraat en de Beetzlaan, herinnert weinig meer aan de wasserij behalve de naam "Bleekveld", een straatje langs de nieuwbouw. Wat oudere buurtgenoten zich nog herinne ren is de stoomfluit waarmee Kuijer voor het personeel de werktijden mar keerde, om half acht, twaalf uur, één uur en om vijf uur. In de periode voor 1970 werd dat niet als hinderlijk ervaren. In tegendeel, de "tuut van Kuijer werd ge mist toen modernisering van de instal latie maakte dat de fluit zo'n kwart eeuw geleden ophield het ritme van de dag aan te geven. lang de omvang van het terrein dat hem ter beschikking stond. Ook bouwde hij "tuinhuisjes" of schuilgelegenheden. Uit die tijd zijn enkele foto's bewaard geble ven, onder meer deze van een groots kunstwerk, dat hij speciaal vervaardigde ter opluistering van het koninginnefeest op 31 augustus 1908. Overigens is ons weinig bekend over de rots- en rustiek werker J. van Dijk. Zijn er inwoners die weten waar hij heeft gewoond, die werk van hem kennen of zijn er familieleden die hem misschien zelf hebben gekend? Werkte hij alleen of had hij personeel in dienst? Is er werk van hem bewaard ge bleven in of buiten Soest? Wie waren zijn opdrachtgevers? Kortom, allemaal vragen waarop wij graag een antwoord willen hebben. Ons "Nieuw Adresboek voor de ge meente Soest", met de bevolking op 31 december 1907 (5022 inwoners!), geeft ons verschillende van Dijken. Bijna al lemaal waren ze "landbouwer" (vier) of "weduwe" (ook vier), één was er we duwe én landbouwster, één was er sla ger, en twee waren er timmerman. Over die laatste twee moeten we het nog een keer hebben, maar voor zover we weten waren het geen rots- en rustiekwerkers. Kunt u ons verder helpen, dan graag een berichtje aan tel. 601 63 72. Kabel: FM 90.9 (mono) en FM 1079 (stereo); ether: FM 105.9. Elke dag nieuws op de hele uren DONDERDAG 5 SEPTEMBER 07.00 GOUD IN DE MOND pr. Jan Lagerwey. 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 SOEST AKTUEEL pr. Mieke Boon. 10.00 RADIO SOEST NON-STOP 11.00 ONTMOETING MET Gerda Alders in gesprek met dh. G. Verborg, conservator Nationaal Ambachtsmuseum. 12.00 MUSIC BOX pr. Sander van Zweden en Martijn Bax. 13.00 LUNCHROOM pr. Ruud van Vuuren. 14.00 OPERETTELAND Music from Broadway, deel 5; pr. Paul Sparnaaij. 15.00 NEDERLANDS OP RADIO SOEST pr. Thari Schröder. 16.00 SOEST AKTUEEL (H) 17.00 SCHIJVEN VOOR BEDRIJ VEN pr. Gerda Alders (H). 18.00 KLASSIEK NON-STOP 19.00 Sluiting. VRIJDAG 6 SEPTEMBER 07.00 GOUD IN DE MOND pr. Jan Lagerwey. 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 SOEST AKTUEEL pr. Miep Jansen. 10.00 RADIO SOEST NON-STOP 11.00 SOEST S5-PLUS pr. Miep Jansen en Rob Joustra. 12.00 MUSIC BOX pr. Sander van Zweden en Martijn Bax. 13.00 LUNCHROOM pr. Ruud van Vuuren. 14.00 UW FAVORIETE KEUZE Verzoekplatenprogramma; pr. Jap van Vuuren en Mieke Boon (Aanvragen: postbus 3062, 3760 DB Soest). 15.00 NEDERLANDS OP RADIO SOEST pr. Thari Schröder. 16.00 SOEST AKTUEEL (H) 17.00 RADIO SOEST NON-STOP 18.00 DIVERTIMENTO pr. Jacq. v.d. Griendt. 19.00 Sluiting. ZATERDAG 7 SEPTEMBER 07.00 GOUD IN DE MOND pr. Jan Lagerwey. 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 OUD GOUD pr. Ap Kruitbosch. 11.00 LOKAAL TOTAAL pr. Eef v.d. Horst. 13.00 COCKTAIL pr. Cock Schouten. 15.00 MUZIKAAL ALLERLEI 17.00 RADIO SOEST NON-STOP 19.00 Sluiting. ZONDAG 8 SEP TEMBER 07.00 RADIO SOEST NON-STOP 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 BAROK SERIEUS? pr. Jaap Gankema. 10.00 ONTMOETING MET... Herhaling van 5 september. 11.00 KRAKENDE CURIOSA pr. Tim de Wolf. 12.00 VAN HET RAADHUISPLEIN Herhaling van 4 september. 13.00 HET BOEK OPEN pr. Herman Spoor e.a. 14.00 NATIONALE ZIEKENDAG Uitzending vanuit m.c. Molendael Baarn door ziekenomroep Baarn. 16.00 SOMETHING ELSE Jazzprogramma; pr. Semmy Prinsen en Jelis Stam. 17.00 Sluiting. MAANDAG 9 SEPTEMBER 07.00 GOUD IN DE MOND pr. Jan Lagerwey. 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 SOEST AKTUEEL pr. Miep Jansen. 10.00 RADIO SOEST NON-STOP 11.00 RONDJE SOESTERBERG pr. Anneke Vestering. 12.00 MUSIC BOX pr. Sander van Zweden en Martijn Bax. 13.00 LUNCHROOM pr. Jan Lagerwey. 14.00 LISTEN TO A COUNTRY SONG pr. Gerard van Holland. 15.00 NEDERLANDS OP RADIO SOEST pr. Thari Schröder. 16.00 SOEST AKTUEEL (H) 17.00 THE POWER AGE Jongerenprogramma; pr. Ivo van Gurp. 18.00 TNC Top 15 Jongerenprogramma; pr. Martijn Bax. 19.00 Sluiting. DINSDAG 10.SEPTEMBER 07.00 GOUD IN DE MOND pr. Jan Lagerwey. 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 SOEST AKTUEEL pr. Anke v.d. Bos. 10.00 RADIO SOEST NON-STOP 11.00 SCHIJVEN VOOR BEDRIJ VEN pr. Gerda Alders. 12.00 MUSIC BOX pr. Sander van Zweden en Martijn Bax. 13.00 LUNCHROOM pr. Ada van Os. 14.00 MUZIKAAL intermezzo pr. Paul Sparnaaij. 15.00 NEDERLANDS OP RADIO SOEST pr. Thari Schröder. 16.00 SOEST AKTUEEL (H) 17.00 PARACONTACT pr. Ronald Groenensteijn. 18.00 MUZIEKPALET pr. Wim Leeuwenkamp. 19.00 Sluiting. WOENSDAG 11 SEPTEMBER 07.00 GOUD IN DE MOND pr. Jan Lagerwey. 08.00 GOEDEMORGEN SOEST pr. Eef v.d. Horst. 09.00 SOEST AKTUEEL pr. Rob Joustra. 10.00 RADIO soest non-stop 11.00 VAN het raadhuisplein Gemeentelijk voorlichtingsprogramma; pr. Ben van Os en Yvonne Dijkhuis. 12.00 MUSIC BOX pr. Sander van Zweden en Martijn Bax. 13.00 LUNCHROOM pr. Lonneke Meijer. 14.00 UW FAVORIETE KEUZE Verzoekplatenprogramma; pr. Jap van Vuuren en Mieke Boon (Aanvragen: postbus 3062, 3760 DB Soest). 15.00 NEDERLANDS OP RADIO SOEST pr. Thari Schröder. 16.00 SOEST AKTUEEL (H) 17.00 IN DE WIJNGAARD pr. Ad van Wijngaarden. 18.00 INTERLUDIUM pr. Willem Posthumus. 19.00 Sluiting. DeVolksuniver berg gunt deze haar tweede Orlando-gebot l pen jaar is gel t cursisten als dt den zijn over 1 meninOverhe de jaarlijkse vindt. Iedereen die bt het ook nu v cursusaanbod v; daar zaterdag 14.00 uur. De r soonlijk aanwe ven over de ni lijk kan er een de leslokalen, prettig zittende dekking - spei vorm van volu de sfeer van d goede komt. De aanvankel de weg naar schien wat mi kunnen vindt ambiance is i' dg om bier te stellen Volks Teuling en di Bolwegvast. hees is zelfc Volksunivet inschrijvinge hoger, waan de wat mind lijk niet zo t "Het gaat tc stelt Wil Te bekende 1 programma meer huis-a op de nodij kiijgbaar is: De schol gonneue scholiere de "warn leerjaar.1 "brugpie bare sch< digheid c waar het Degenen nieuwkor zin of mt derde of voort. 1 eindexar gaan ma Helaas b een groc met ziet op den men. Ot bij het opname examen lingen s kans o werkoj •welker en de Goed De erv brugkl begin 1 standi j kunne sissch groot reidin veran situat lijk n: i gen ii ren c schol ciale Een start voor stud venc stor best niet méé raai ren bak ene Gi y Fic

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1996 | | pagina 12