3-
7Wm
College doet het volgens IVN Eemland
zo slecht nog niet op milieu-gebied
Hans de Widt op bezoek in Tuzla
Rudo en Leidie Niemeijer uit Soest:
Kinderopvang in Tuzla is broodnodig'
60311 19*
'Zet TOUte
AGINA 8 1
bi
1A D10
a!
PAGINA
.OERTEGELS
19,95 mï
5-2-ro,-
D66 heeft spijt van krabbel onder beleidsprogramma
The Talk of
the Town
Eufemisme
VR1JWILL1GERSHULP
NODIG?
Klachten bezorging
"&et "ZVCtte ftyttcï
reserveren: 035-461 71 47
Birkstraat 138 - 3768 HN Soest
Joegoslavische
gerechten op
prijs gesteld
Burgemeester bezoekt militairen DuMoulin kazerne
Ooggetuigenverslag uit Tuzla (2)
MP
LHeur n-octs t~€ Wmr/aw^n<fm- ov-er
Soest voor Tuzla (6)
van de typi
ook eens het
Mercedes-Benz
Amersfoort,
4619056
nthousiaste
k en presentatie)
Radio Soest
pleiding krijgt.
3 bellen met
in in het weekend:
ierisje kans!!!
K-mma
qOBJASRS
WOENSDAG 7 MEI 1997
SOESTER COURANT
naf
3 Fax: 033-4655177
v.d. Heijden
iat 32 jaar.
iding krijgt u gedurende
prijs van f32,-per uur.
nd
gen f 1.650,- exD). examen.
-601 77 50
'etkuif-jaren stamt deze bec
H koelkast. Die 'met-de-b1
uden' greep. Er zijn er maal
t. Nijhof wist er een gering I
Kom in ieder geval even
at: 127x67x63cm. UiteraardI
s Bvsch wttttrkjoker
UT) «m- verokmsYrvti
IWt fit TUKW-V. C<t7V
ZUftlMlcUrt
In Soesland draaide het zondag,
middag om de vraag of het huidige
eollege de groene principes over
boord heeft gegooid. Na 1994 is een
aantal milieu-onvriendelijke be
sluiten genomen, dat daarop zou
kunnen wijzen. Het zit volgens wet
houder Ries van Logtenstein wel
snor met het milieubeleid.
Cannabis wordt sinds mensenheugenis
bijna over de gehele wereld verbouwd,
verhandeld en geconsumeerd, ook in
Nederland en dus ook in Soest. De
strijd die autoriteiten voerden en nog
steeds voeren tegen dit kruid en het ge
bruik ervan is tevergeefs gebleken en
overheden die niet voor schut willen
staan en nog enig gezag willen behou
den, kiezen dan de weg van de minste
weerstand en noemen dat, vindingrijk
als ze zijn: gedogen.
Op gemeente niveau hebben de autori
teiten op dit punt ook nog iets in de
melk te brokkelen en ons gemeentebe
stuur worstelt dan ook met de vraag of
die ene coffeshop die Soest rijk is ge
doogd moet worden of weg moet. De
verdeeldheid is maximaal, 50% wil ge
dogen en 50% kiest voor de nul-optie
(nul-optie, althans in onze gemeente
raad, is een eufemisme voor: sluiten die
tent). Het panel voor de verkiezing van
de politicus van het jaar, gehoord heb
bende alle argumenten voor en tegen de
coffeeshop, komt tot de conclusie dat er
op één uitzondering na in dezen geen
punten uit te delen zijn.
De uitzondering betreft raadslid Jous-
tra die er mee dacht te scoren het aantal
cannabiszakjes te noemen die hij per
soonlijk op een schoolplein had gevon
den, n.1. drie stuks. Tjonge jonge drie
cannabiszakjes maar liefst, weliswaar
leeg, maar toch. Raadslid Joustra op
werkbezoek de wijk in, cannabiszakjes
zoeken op het schoolplein, een wel zéér
eigentijdse variant van het spijkers zoe
ken op laag water. Deze inspanning
wordt beloond met een minpunt.
Een pluspunt heeft het panel echter ook
weg te geven en wel aan iemand die er
destijds al een kreeg voor zijn pogingen
om een aantal beuken voor kap te be
hoeden. Een pluspunt omdat het panel
van mening is dat de man die hem
krijgt, op een onorthodoxe manier het
raadlidmaatschap vervult, zich niet for
meel opstelt en niet schroomt ook bui
tenparlementair actie te voeren. En
zich, na gekozen te zijn, niet opsluit in
raads-, commissie- en fractievergade
ringen, maar die zich inzet voor wat hij
een goede zaak vindt en daarbij burgers
ondersteunt die het gevoel hebben niet
serieus genomen te worden door de po
litiek en die hun belangen en wensen
vermalen zien worden door politiek cy
nisme dat dan het algemeen belang
wordt genoemd.
Ik bedoel natuurlijk Harry Witte, het
raadslid die enige weken geleden 1600
bezwaarschriften tegen het bestem
mingsplan Soestdijk aanbood aan wet
houder Ten Hove. Met name de ontslui-
tingsweg voor de nieuw te bouwen AH,
zo vreest Witte, is de eerste aanzet tot
een rondweg door het poldergebied die
op den duur onvermijdelijk zal leiden
tot het volledig verdwijnen van de nu
nog bestaande dorpsrand. De rand die
weliswaar niet de allermooiste van Eu
ropa is, maar toch onze Soesterdorps-
rand is die het verdient te worden be
schermd.
Gelukkig is er nog een aantal raadsle
den dat dit inziet en Harry Witte is naar
onze mening hierin de meest volhar
dende die zich niet bij voorbaat gewon
nen geeft. Harry, hierbij opnieuw een
pluspunt en sinds één plus één twee is
voer je momenteel de lijst aan voor de
verkiezing van de politicus van het jaar.
Hans de Bruin
Zijn discussiepartners Harry Witte van
Gemeentebelangen Groen Soest, Rob
Maas van het IVN en voormalig
milieuwethouder Mieke Swinkels menen
dat er wel degelijk redenen zijn om je
zorgen te maken of groen en milieu bij
dit college in veilige handen zijn.
Onder leiding van Jacqueline Evelaar
passeerden verschillende bouwplannen,
verdelingsplannen en schietplannen de
revue. Het heropenen van de jacht op
vossen is volgens CDA-wethouder Van
Logtenstein wel degelijk nodig. "Wij
hebben signalen gekregen uit de bevol
king", verklaarde hij het besluit. "Het is
uitvoerig besproken en wij zijn tot de
conclusie gekomen dat er maatregelen
getroffen moeten worden.
Volgens Rob Maas van het IVN valt het
met de overpopulatie van vossen wel
mee. De 'dreiging' is afkomstig van on
geveer tien vossen, die in de Soester
bossen domicilie houden. "Die hebben
wel eens een kip gepakt" aldus Maas.
Witte wist dat er twee paartjes mogen
blijven. De rest moet weg. "Maar het is
niet zo dat de jacht op de vossen nu is
geopend. We proberen ze te vangen",
aldus de wethouder, die meldde dat dit
tot het takenpakket van de gemeentelij
ke jager behoort.
Van Logtensteins voorganger in milieu,
Mieke Swinkels van D66, zei niet ach
ter de beslissingen van het huidige col
lege te kunnen staan. "Wij hebben ons
tijdens de onderhandelingen over het
beleidsprogramma in 1994 teruggetrok
ken, omdat er een passage over het mi
lieu niet werd opgenomen." De krabbel
van D66 die uiteindelijk toch onder het
programma werd geplaatst, kan wat
haar betreft als niet gezet worden be
schouwd. "En dat hebben we ook laten
weten", aldus de politica.
Minder hard is het oordeel van het IVN
over de prestaties van dit college. "In de
kleine dingen doet het college het hele
maal niet zo slecht. De gemeente heeft
bijvoorbeeld het initiatief genomen voor
ondergrondse opslag van glas en textiel,
er wordt geen gif op straat gebruikt en
de milieu-educatie is goed. Maar dit
blijft kruimelwerk. De ruimte die wij
voor de natuur hebben, staat onder
druk. Over de grote lijnen maak ik me
zorgen", aldus Maas.
Tot een conclusie kwamen de milieu-ers
niet. Punt van strijd bleek ook de on
aantastbaarheid van bestemmingsplan
nen. "Waarom moet er steeds terugge
komen worden op een streekplan?"
vroeg Maas zich af. Ook Swinkels vond
dat er in veel te veel gevallen, en vol
gens haar op het laatste moment, toch
nog werd toegestemd in strijd met be
stemmingsplannen. "Een kwestie van
geld," denkt Witte, "De gemeente laat
zich onder druk zetten door aannemers.
De eerste vijf worden de deur gewezen.
Bij nummer zes denkt de wethouder,
nou vooruit dan maar".
Dezelfde Witte werd door panelvoorzit
ter Hans de Bruin geroemd om zijn on
orthodoxe inzet in de gemeentelijke
politiek. Dit leverde hem een pluspunt
op. Een minpunt kreeg Rob Joustra aan
zijn broek. Hij meende te kunnen sco
ren met een zoektocht naar cannabis
zakjes op het schoolplein. Helaas. Dit
'wijkbezoek' plaatst hem in de onderste
regionen van onze lijst, die wordt aan
gevoerd door de al eerder genoemde
Harry Witte. Hij staat onbedreigd aan
kop met twee punten. Het volledig ju
ryrapport is als Talk of the Town in deze
editie opgenomen.
In het voorprogramma praatte Guus
Kruis met Mayan Oomkes, de inmid
dels bekende 18-jarige Soester dichteres.
De leerlinge van het Griftland College
las in de uitzending het gedicht voor dat
door een landelijke jury uit vierduizend
inzendingen werd gekozen. Het voorle
zen ging haar prima af. Het was dan ook
niet de eerste keer, gaf zij toe. Vorige
week droeg zij het werk voor tijdens een
feestavond in Groningen. Een onderwij
zer had haar de voordrachtskunst bijge
bracht. "Hij had enorm veel kritiek. Het
draait allemaal om body-talk", vertelde
Mayan. Tot slot las zij op deze vierde
mei een toepasselijk gedicht voor dat
haar gevoelens weergeeft bij een bezoek
aan het voormalig concentratiekamp
Bergen-Belsen.
Centraal Meldpunt
VrijwiHigershulp
Soest - Soesterberg
Indien u op woensdag om 18.00 uur
de Soester Courant nog niet in uw
bezit hebt, kunt u tot 18.30 uur naar
ons kantoor bellen (tel. 6014152). De
krant wordt dan nog dezelfde avond
nabezorgd. Belt u woensdag na
18.30 uur, dan kunt u uw naam en
adres op de band van het antwoord
apparaat inspreken. De krant wordt
dan echter pas donderdagmiddag
nabezorgd.
Soesterberg
Voor de abonnees in Soesterberg is
het klachtennummer 035-6021841
(C. van Barneveld). Dat nummer
kan op woensdag tussen 18.30 en
19.30 uur worden gebeld voor
nabezorging op dezelfde dag. Belt u
later, dan wordt de Soester Courant
op donderdag nabezorgd.
Hotel restaurant
u bent er thuis
Aanstaande zondag mo&der verwennen met
een heerlijk etentje.
Bijvoorbeeld Hollandse asperges
traditioneel met boerenham, ei en botersaus.
Natuurlijk in
Vluchtelingen uit voormalig Joego
slavië hebben vorige week een
steentje bijgedragen aan de actie
voor Tuzla. Ze bereidden en ser
veerden gerechten uit hun ver
scheurde vaderland voor ruim veer
tig mensen.
Na een aperitiefje en een welkomst
woord van Ammy Langenbach van
de Stichting Vluchtelingenwerk
schoven ongeveer veertig personen,
onder wie burgemeester Hans de
Widt en zijn vrouw, donderdag
avond aan in het gebouw van de
Stichting aan de Smitsweg. En zij
smulden van de voortreffelijke
kookkunsten van de vluchtelingen.
Belangenloze medewerking aan de
gezellige avond verleende de volks
dansgroep Radost.
En: uiteindelijk was er nog sprake
van een opbrengst van bijna negen
honderd gulden. Iedereen die aan
tafel zat, had twintig gulden be
taald. Dit geld kon in de pot voor
Tuzla, omdat C1000, Slagerij Klas
horst en de slijterijen Van der Lin
den en Brouwer de ingrediënten,
eet- en drankwaren gratis beschik
baar hadden gesteld.
Tot nu is al meer dan tienduizend
gulden bijeengebracht. Dit bedrag
loopt ongetwijfeld hoger op, omdat
er nog meer acties op tafel staan,
zoals de modeshow bij Spullenhulp
en de huis-aan-huis collecte van
deze week. Het gemeentebestuur
zal de uiteindelijke opbrengst ver
dubbelen tot maximaal 40.000 gul
den. Vervolgens verdubbelt het mi
nisterie *van ontwikkelingssamen
werking dit bedrag nog eens.
Burgemeester Hans de Widt is gis
teren per militair vliegtuig gearri
veerd in Split, vanwaar hij is doorge
reisd naar Tuzla, de Bosnische stad
die zich momenteel gesteund weet
door verschillende inzamelingsac
ties die in Soest worden gehouden.
In Tuzla zal De Widt vier zogenoemde
'elfjes' overhandigen aan zijn ambtsge
noot in Tuzla. Het zijn vier van de 280
affiches die Soester scholieren in de af
gelopen weken hebben gemaakt. Eit
Algra en een aantal andere vrijwilligers
van het Vredesplatform Soest brachten
de 'elfjes' maandag naar het gemeente
huis, dat overigens was gesloten in ver
band met Bevrijdingsdag.
Een toepasselijke dag, vond Algra. Hij
hoopt dat de bevolking van Tuzla toch
een sprankje hoop krijgt op bevrijding
en er een einde komt aan de benarde
situatie waarin ze verkeren.
De Widt (op deze pagina staat ook een
colomn over Tuzla van hem afgedrukt)
sprak zelf van een 'steuntje in de rug'.
Voor zijn vertrek was hij nog niet op de
hoogte van het programma in Tuzla. In
elk geval zal hij de militairen van het 101
Tankbataljon van de Soesterbergse Du
Moulin kazerne bezoeken, die daar al
een half jaar zijn gestationeerd.
Enkele dagen daarvoor was de burge
meester naar de Bernhardkazerne ge
weest om militaire kledij te halen. De
oud-kaptein van het Nederlandse leger
is echter 'rangloos' in Tuzla en is de eni
ge burger van de delegatie. "Het is ge
bruikelijk dat de burgemeester van de
gemeente, waarin de kazerne van de
militairen staat, op bezoek gaat. Daar
om ben ik uitgenodigd," aldus de burge
meester die dinsdag vanaf vliegveld
Eindhoven koers zette richting Bosnië
en overmorgen terugkeert in Soest.
Eit A Igra van het Vredesplatform gaf
burgemeester Hans de Widt vier 'elfjes'
mee.
Foto: Goos van der Wilt
Deze maand voert het Vredesplatform Soest een grote actie voor het kinderop-
vangproject in Tuzla. Het Soester echtpaar Rudo en Leidie Niemeijer - hij is me
thodoloog/antropoloog, zij is psychologe - kent de Bosnische stad inmiddels uit
eigen ondervinding en schreef voor de Soester Courant een ooggetuigenverslag
van de situatie die ze er aantroffen. Deze week het tweede deel.
Als psycholoog, gaf ik in het kader
van de zomeruniversiteit twee work
shops van elk vijf dagen aan onder
wijzers, therapeuten, psychiaters,
artsen en verpleegkundigen. Vorige
maand gaf ik een follow-up training.
Er bleek een grote behoefte te zijn
aan training om op noodzakelijke
wijze oorlogsslachtoffers te kunnen
begeleiden. Het was noodzakelijk
om met de deelnemers, zelf getrau
matiseerd door de oorlog, persoon
lijk begeleidingwerk te doen.
Er was niemand in mijn groepen die
niet zelf op meer of minder afschuwe
lijke wijze met de oorlog in contact ge
komen was. Veel artsen en verpleegkun
digen hadden aan het front gezeten en
het maar nauwelijks overleefd. Bijna alle
deelnemers hadden zeer persoonlijke
verliezen geleden. Sommigen waren ge
vlucht uit hun woonplaats en na veel
omzwervingen in Tuzla terecht geko
men. Vaak was niet bekend of familie
leden nog leefden of vermoord waren.
Er was niemand die geen vrienden of
familie verloren had.
Ik werkte in een vluchtelingen-opvang
huis, dat met hulp van geld uit Noorwe
gen was opgezet. Ook hun kinderen
worden daar overdag verzorgd en zij
hebben een 24 uur beschikbaarheids-
dienst opgezet. Vrouwen, wier mannen
meestal vermoord zijn, wordt een moge
lijkheid geboden wat geld te verdienen
via weven, breien en het leren van het
kappersvak. Er is een winkel opgezet
waarin hun producten verkocht worden,
de kinderen hoorde ik vaak beneden
zingen en spelletjes doen, terwijl ik bo
ven in het gebouw aan het werken was.
De sfeer en liefdevolle wijze waarop de
staf met iedereen omging raakte mij. Ik
vond het heel leuk daar te werken en
zoveel enthousiasme tegen te komen in
mijn groepen om maar iets te kunnen
bijleren over het begeleiden van bijvoor
beeld oorlogsgetraumatiseerde kinde
ren.
'Verhalen'
Wat ik vooral merkte was dat ouders,
zoals ook in ons land na de Tweede
Wereldoorlog, veelal denken dat zij met
hun kinderen maar beter niet over de
oorlog kunnen praten, dat kinderen
maar beter zo gauw mogelijk hun ver
moorde ouders en de oorlogsellende
kunnen vergeten. Traumatische ervarin
gen van vluchten en getuige zijn van
martel- en moordpartijen zijn zaken
waarover volwassenen zelf het al heel
moeilijk vinden te praten, laat staan dat
zij er met hun kinderen over praten.
Alleen door eerst zelf uiting te geven
aan eigen verlies en woede kunnen ze
kinderen begeleiden met het verwerken
van verdriet, angst en woede. Ik kon een
sfeer van vertrouwen creëren en in die
sfeer durfden verschillende deelnemers
"hun verhaal" aan elkaar te vertellen.
Een veel gehoord commentaar uit de
groep naar bekende collega's was, "ik
wist wel stukjes en beetjes van je ver
haal, maar nooit hoe het was en het hele
verhaal met jouw gevoel erbij". In deze
sfeer van vertrouwen kwamen ook de
verhalen los over hun kinderen en de
kinderen die sommigen van hen bege
leidden.
Ik denk aan een moeder die vertelde,
dat zij zich schaamde voor haar tranen
ten opzichte van haar kind, toen zij haar
tranen niet houden kon, toen haar zoon
tje van 3 op zijn eigen verjaardag een
brief aan papa wou schrijven. Papa
hoort bij de vermiste mensen, waar
schijnlijk gedood door de "Cetniks"
(Bosnische Serviërs). Aangezien veel
mensen in massagraven zijn gedumpt en
veel vrouwen niet eens zeker weten of
hun man vermoord is, of misschien nog
leeft en ergens in een mijn in Servië
werkt, had deze moeder aan haar kind
verteld dat papa er nog niet was, maar
later zou komen. Deze papa was (zoals
veel anderen) vrijwillig als arts aan het
front gegaan. Ik heb haar aangeraden
haar kind maar te vertellen, dat moeder
niet weet of pappa nog leeft of niet, be
ter dan het kind te willen laten geloven
wat moeder en grootmoeder hopen,
namelijk dat hij nog leeft, terwijl de kans
groot is dat hij vermoord is.
Rouwen
Ik denk aan verhalen over kinderen
waarvan de volwassen begeleiders den
ken, dat zij maar beter niet meer met de
kinders over hun ouders en hun vroege
re leven thuis praten, zodat de kinders
snel wennen in hun nieuwe omgeving en
hun nieuwe verzorgers. Hetzelfde dacht
men zoals ik al zei, vroeger hier. Dit is
een grote misvatting. Kinderen hebben
juist nodig hun eerdere leven een goe
de plek te geven in hun herinnering en
te kunnen rouwen over hun verlies.
Een ander belangrijk aspect is, de vre
selijke onmenselijke gebeurtenissen die
vele kinderen hebben meegemaakt, ver
krachting en soms vermoorden van hun
zus of moeder, doodschieten en of mar
telen van hun vader enz. Het ervaren
van al dit geweld veroorzaakt gewoon
lijk een verlies van veiligheid, vertrou
wen in hunzelf en de wereld. Er is veel
geduld en consistente, consequente lief
de en aandacht nodig om dat vertrou
wen te herstellen. Daarvoor is een lief
devolle consequente kinderopvang van
levensbelang. Een dergelijke opvang
kan ook gelegenheid geven voor die
kinderen die dat nodig hebben om op
therapeutisch verantwoorde wijze hun
woede en haat, angst en verdriet naar
buiten te brengen.
Leidie Niemeijer
svsamma
De nostalgische buitenlamp
'Venetië'. Een serenade in
helder glas en groen gelakt
aluminium. Italiaanse elegan
tie voor een oer-Hollands
hartenwensprijsje.
Achtruits stompe bin
nendeur 'Texas'. Wit
voorbehandeld zodat u
de deur meteen de
kleur van uw keuze
kunt geven. Voorzien
van een stevig slot en
versierd met een heer
lijk hartenwensprijsje.
Prachtkast voor de baUkamer. Drie-deurs spiegelkast in
wit met artistieke verchroomde accenten. Voorzien
van originele koof en met liefst twee halogeen spotjes.
Kortom, een kast die haast "Goedemorgen" zegt.
Afmeting: 68x103x23 cm (hxbxd).
nuho
Minervaweg 3, 3741 GR Baarn, (035) 54 86 111
Openingstijden: Maandag t/m zaterdag 9.00-18.00 uur Koopavonden: Woensdag t/m vrijdag tot 21.00 uur Hemelvaartsdag en 2e Pinksterdag: 10.00-17.00 uur
Draagvlak en spanwijdte
Deze twee woorden zijn de kernen van
deze column. De laatste in de serie, die
door de leden van het Comité van Aan
beveling van het Soester Vredesplat
form geschreven is. Ter aanmoediging
van de actie Soest voor Kinderopvang in
Tuzla.
Draagvlak is het eerste kernwoord. Een
woord, wat aangeeft in welke mate een
onderwerp bij de bevolking leeft en op
instemming mag rekenen. Grote zaken
kunnen alleen maar echt van de grond
komen, wanneer grote groepen uit de
bevolking zich daarbij betrokken voe
len. Wanneer brede instemming heerst
met betrekking tot de aanpak van die
zaak. Het vredesplatform is erin ge
slaagd om de moeilijk te bevatten on
derwerpen als wederopbouw en vredes
werk "handen en voeten" te geven. Vre
deswerk, iets waar wij immers allen vóó
zijn, maar wat zo ontmoedigend moei
lijk om te zetten in daden. Overtuiging,
heldere en bevattelijke omvang van de
actie, vertrouwen van de organisaties en
instellingen waren kennelijk in een juis
te verhouding gebracht. Het geheim van
,het scheppen van een groot draagvlak!
We kunnen dus wel degelijk iets voor de
vrede doen! Een zorg, bijna een gevoel
van onmacht, kan worden omgezet in
een moeilijkheid tot handelen, tot een
daad! Het Vredeswerk is, door de acti
viteiten van het Vredesplatform, mid
den in de Soester samenleving terecht
gekomen! Een compliment hiervoor!
Spanwijdte is het tweede begrip. Hoe
ver reikt de actie? Wie hebben er be
lang, dan wel voordeel bij? En wat is dan
de inhoud van dal voordeel? Gaat het
alleen om Tuzla, of gaat het ook over en
om ons, burgers van deze gemeente?
We kunnen het begrip spanwijdte zowel
bezien vanuit de techniek, bijv. het vlie
gen, als vanuit maatschappelijk ge
zichtspunt. Bezien vanuit het vliegen,
de vredesduif, is spanwijdte het begrip
waarmee aangegeven wordt, dat er een
nauwkeurig beschreven verhouding be
staat tussen belastingen, snelheid en ef
ficiency van het vliegen. En dit alles te
gen de achtergrond van het doel van de
vlucht en de afstand tot dit doel.
In het project Kinderopvang in Tuzla en
de manier waarmee daar in, en vanuit,
Soest aan gewerkt wordt, zijn de over
eenkomsten met deze uitleg van span
wijdte duidelijk te vinden. Voor de win
ter begint, moet er wat gerealiseerd zijn.
Er moet wat staan! Het kinderopvang-
werk moet gestart worden. Samenwer
kend binnen Soest vergroot de doelma
tigheid van de actie. Het delen van de
actie met andere gemeenten vergroot
óók de spanwijdte van het project.
Zo komen we aan de maatschappelijke
betekenis'van spanwijdte. Inzet van
mensen hier in Soest en daar in Tuzla!
Doordat wij iets doen, hier en nu, in
onze gemeente, verandert er 1500 km
van ons gelegen iets. Iets wat tot nu daar
en hier niet kon en dus niet gebeurde,
kan dus wél! Gevers en begunstigden
worden allebei ontvangers! Hier, in
Soest en Soesterberg, collecteren en ge
ven, helpt dus niet alleen daar, maar
ook hier! Een enorme spanwijdte! Niet
alleen de guldens zijn veel waard, nuttig
en nodig, maar ook het vergroten van
verbondenheid tussen hen daar en wij
hier. En de positieve gevolgen voor onze
beide samenleving.
Tot slot: duidelijk is dat, populair ge
zegd, iedere rijksdaalder en tientje
waard wordt. Let U er wel op dat dit al
leen maar geldt voor de guldens die ge
geven worden??? Geef dus!
Ten eerste de omvang van het project in
Tuzla. Een nieuw te realiseren kinder
opvang in die gemeente. Bouwen dus
aan de toekomst. Een project waarvan
de gemeente Soest niet alles voor haar
rekening kan nemen. Samenwerking is
dus geboden. Voor Tuzla is opgericht de
Stichting Kinderopvang Tuzla. Een
Stichting waarin samenwerken plaatse
lijke vredesgroepen uit Soest, Almere,
Dordrecht en Vlaardingen. Uit andere
gemeentes wordt belangstelling ge
toond. De avond van 21 april toonde
dit.
De duif, rondcirkelend boven Soest en
Soesterberg, zoekt naar de juiste ther
miek, voorzien van energie, zo mogen
we de giften die in deze week ingeza
meld worden toch bezien, gaat binnen
kort weg. Op weg naar Tuzla. Naar
niets, Naar niets? We kunnen de dona
tie daar ook vanuit een ander invals
hoek beziën. De invalshoek aangebo
den door de bekende song "You never
walk alone". Wat doen we dan wel hier
in Soest en Soesterberg? De afgelopen
maanden is gebleken, dat vertrouwen
een vernieuwende rol kan spelen. Ver
trouwen overigens gekoppeld aan ver
antwoording afleggen, maar ook waar
verantwoording geven.
Soest, wij allen gefeliciteerd met ons
platform. Geef! Geef gul! Geef met ge
voel en verstand. Verstand dat van Uw
riks een tientje maakt. Gevoel dat uw
portemonnee of giroblok doet openen.
Of anders gezegd op weg naar mensen,
vrouwen en kinderen vooral, slachtof
fers. Wat een fantastisch beeld.
En meer dan dat, door de werkwijze van
het Vredesplatform hebben zij veel or
ganisaties en instellingen ervan kunnen
overtuigen, dat deze aanpak werkt!
Het bestuur van de gemeente heeft be
sloten iedere gulden, die U geeft, te ver
dubbelen. De Minister van Ontwikke
lingssamenwerking heeft op zijn beurt
gezegd, dat iedere Soester gulden ook
door hem verdubbeld zal worden. Iede
re rijksdaalder wordt dus een tientje en
ga zo maar door!!!
De burgemeester van Soest,
J. de Widt
J
