"Dit was de reis van ons leven"
J
Vijfde keer diefstal van kabouter
Honderd kilometer in 24 uur lopen
6251
I
Trouwbelofte ingelost
Ons Kent Ons
'AGINA 10
eten
ze
0%
WOENSDAG 20 AUGUSTUS 1997
Winnaars van actie winkelcentrum Hartje-Zuid naar Indonesië
Mevrouw Hartman doet beroep op baldadige jongelui
2
Wie vergelijkt
leest de Soester Courant
Jeugd dooft vuur
regelt 't
Nachtvliegen was
'geruisloos'
Recreantentoernooi
KVO met deelname
uit Duitsland
Kerkdiensten
Medische dienst
Bnrgerlijk^itandj|
HuIpverleninj^J
Verenigingsagenda
S'bergkoor van start
Bieb Soesterberg
dicht tijdens
verbouwing
Soesterbergse dames springlevend na Belgische Dodenmars
De wandelaars
De Spit is nog
steeds niet beter
Meningen 1
^^^^raiUezerJ
Slecht beleid Soest
oorzaak van slecht
aanzien Soesterberg
Agenda
R
cm.
orting
oopavond.
E»I rnn
Inn gratis
exemplaar
ETERS
akelaardij
>r wonen in de groene zone
potheekadvies-
■eau F.W. van Gelder
gt niet alleen voor de
ïrlaagste rente, maar
uctie die renteschom-
oleemloos opvangt,
de laagste rente
i met de grootste
alweer 10 jaar! Dat
mgemerkt voorbij
ens vrijblijvend
lieuwe of
ek.
Correspondentie-adres:
P. Taai, Van Maarenplein 1,
3769 EN Soesterberg f
Klachten bezorging:
C. van Barneveld,
Molenstraat 112, Soest
tel. 035 - 602 18 41
De winkeliersvereniging Hartje
Zuid Soest hield onlangs een actie
waarin de P van parkeren centraal
stond en die men voor de ramen
kon hangen. Het echtpaar Gerssen
was een van de velen die de P aan
het raam hing en won een reis naar
Indonesië. Het werd de reis van hun
leven.
De vliegreis naar Djakarta duurde zes
tien uur. De heer Gerssen (70): "Voor
mij was dat een weerzien omdat ik van
1947 tot 1950 daar als dienstplichtig
militair van de 31e Hulpverbandplaats-
afdeling als kok werkzaam was. Ons
onderdeel lag in Salatiga aan de voet
van de Morapiberg in Java. Terug in
Nederland bleef een gevoel van heim-
wee naar het land met de mooie palmen
en heerlijke warmte. Maar we waren
nooit in de gelegenheid terug te keren,
tot we deze reis kregen aangeboden."
"Zestien dagen lang trokken we met 23
Nederlanders door Java. Elke morgen
gingen we in de bus die ons via veel be
zienswaardigheden naar het volgende
overnachtingsadres bracht. We hebben
i intens genoten van deze prachtige reis.
Wat een land en wat een mooie natuur,
geweldig. We stonden bij de koffie-,
thee, cacao- en rubberbomen en de ver-
werking daarvan. We zagen dat jonge
mannen in de bomen klommen om ko
kosnoten te oogsten. Opvallend was de
grote armoede die daar heerst. Veel
mensen leven daar nog zeer primitief.
We zagen onder andere dat men een
dijk verhoogde door elkaar in rieten
mandjes aarde naar boven door te ge-
I ven. Én als je dan weet dat elk mandje
een gewicht heeft van ongeveer 50 kilo,
dan is dat ook nog heel zwaar werk.
Weet je wat zo opvallend was, dat wij
beiden tijdens de hele reis bijna of geen
last hadden van onze ziektes. Daardoor
konden we alles ook zo goed meema
ken. De overnachtingen waren in luxe
hotels en de overige verzorging was uit
stekend," aldus Gerssen die met zijn
vrouw te gast was bij de sultan van Solo.
"Na deze trip zijn we nog een week op
Bali geweest, een plaats helemaal gespe
cialiseerd op toerisme. Opvallend waren
de vele tempeltjes die daar zijn en de
gekste plaatsen waar geofferd werd. 's
Avonds moest je goed uitkijken om niet
op geofferd etenswaren te trappen. De
wilde zwerfhonden, die daar als heilig
worden beschouwd, deden zich aan
Het echtpaar Gerssen werd in Indone
sië ontvangen door de sultan van Solo.
deze vele offers tegoed. De mensen zijn
daar erg kunstzinnig en maken de on
mogelijkste dingen zo met de hand."
De heer Gerssen kon zich niet zoveel
meer van vroeger herinneren, omdat
heel veel dingen erg waren veranderd.
Zo was het verkeer veel drukker gewor
den, maar wel was de armoe nog het
zelfde als in 1947. De mensen, jong en
oud, die bedelen of hun spullen aan je
willen verkopen. Het echtpaar Gerssen
zijn de winkeliersvereniging van Hartje
Zuid Soest zeer erkentelijk voor de reis
maar en de goede verzorging die ze
daarbij hebben gekregen.
'Als gehandicapte is mijn kabouter
tuintje mijn hobby geworden, waar
ik vooral veel kinderen een plezier
mee doe. Maar nu dronken jongelui
's nachts voor de vijfde keer een
kostbaar beeldje eruit hebben ge
haald, begint het leuke eraf te gaan'.
Mevrouw Hartman van de Generaal
Winkelmanstraat is intens verdrietig,
maar ook boos omdat dronken jongelui
nu voor de vijfde keer in een periode
van een jaar een kabouterbeeldje uit
haar voortuin hebben gehaald. Toen ze
zich niet meer zo goed kon voortbewe
gen en het lopen met krukken volgde,
was'ze genoodzaakt meer thuis te blij
ven.
Op zichzelf was dat voor haar geen pro
bleem, want een vrouw met zoveel hu
mor en interesse had genoeg omhanden.
Haar voortuintje, maar nog meer de
achtertuin was haar hobby geworden.
Het begon met het plaatsen van een
kaboutertje en die kreeg kort daarop
heel wat 'broertjes en zusjes'. Familie,
vrienden en kennissen wisten dat ze
haar blij konden maken met een derge
lijk beeldje en zo groeide het uit als een
hobby. De voortuin werd omgezet in
een kabouterverblijf, tot groot plezier
van menig ouder, maar vooral kinderen.
Op hun knietjes liggen ze soms een hele
tijd te kijken naar al die leuke gezicht
jes en gaan er veel verhalen in hun kop
jes rond. Opa's en oma's worden over de
straat getrokken, want voor ze naar huis
gaan, moeten de ukkies eerst de kabou
tertjes bekijken. Vanuit haar kamer
volgt mevrouw Hartman glimlachend al
dat bekijks en wie nog meer wil zien,
moet even aanbellen. De achtertuin is
nog mooier en groter, voorzien van wa
tervalletjes en grappige huisjes.
Diefstal
De belangstelling voor de kabouters
trekt ook figuren die er andere bedoe
lingen mee hebben. Mevrouw Hartman:
"Het laatste jaar worden wij als bewo
ners van deze straat, maar ook elders in
het dorp, nogal geconfronteerd met bal
dadige jongelui. Nu hoort baldadigheid
bij de jeugd en ook wij hebben die'tijd
meegemaakt. Het verschil van toen en
Brandweer en politie werden vorige
week donderdagavond gealarmeerd we-
I gens een brandje op het tennispark in
Soesterberg, dat kennelijk was aangesto-
i ken. Toen de politie arriveerde waren de
daders gevlogen, maar kinderen uit de
buurt hadden het vuur intussen geblust.
3, 3760 DD Soest
16824
1. Dinsdag 12 augustus stond gepland
I voor het nachtvliegen van de Chinook
en Cougar helicopters. Bekende en min-
der bekende critici hadden op voorhand
- hun misnoegen hierover nogal luid en
duidelijk geventileerd. Het was ook nog
op een avond van een snikhete dag,
- waarop velen in de tuin verkoeling zoch-
ten.
j. Om 21.20 uur werd de eerste Chinook
gehoord en zag men deze dubbele wen-
telwieker ten zuidoosten van Soester-
berg bijna onopgemerkt wegvliegen. De
jk tweede werd gehoord en gezien om
21.50 uur en daarna werd ook vanwe-
ge de invallende duisternis niets meer
gezien. Wel begon om 21.55 uur het
geluid van warm draaiende motoren en
kon niet worden vastgesteld, welke ma
chines dit nu produceerden. Omstreeks
22.15 uur was ook dit voorbij en werd
daarna in het geheel niets meer ge
hoord.
Een duidelijk bewijs dat de grote Chi
nooks ook bijna geruisloos op hun nest
kunnen terugkeren. Majoor Jan Rijn-
hart, hoofd van het Basis Informatie
Centrum (BIC) deelde desgevraagd
mede dat het grondlawaai afkomstig
was van enkele Apache helicopters die
bepaalde mankementen vertoonden. Dit
kon alleen worden vastgesteld door de
gevechtshelicopters op volle toeren te
laten draaien, een geluid dat als hinder
lijk kon worden aangemerkt. Om die
reden waren vooral uit de richting Bilt-
hoven en Den Dolder 25 klachten bin
nen gekomen.
Op 5 en 6 september wordt de
spiksplinternieuwe groene grasmat van
KVO in het Sportpark aan de Kerklaan
ingewijd met het zevende recreanten-
toernooi van deze korfbalvereniging. In
de loop van vrijdag 5 september worden
de deelnemers van de diverse binnen-
en buitenlandse clubs op ludieke wijze
door KVO ontvangen. Onder hen de
winnaar van het vorig jaar, T.V. Ensen
uit Keulen, en Adler, eveneens uit
Duitsland.
De organjsatoren kunnen overigens nog
wel wat oud-spelers van KVO gebrui
ken. Op vrijdagavond is het feest en zal
de band Quiznix uit Den Haag voor een
goede stemming zorgen.
nu is dat wij 's nachts niet liepen te brul
len en te gillen en van andermans spul
len afbleven. Het was een tijd dat je de
deur gerust open kon laten staan, want
men had respect voor elkaar. Kennelijk
is ook dat niet meer bij onze jeugd te
vinden, want onlangs werd in een perio
de van nog geen jaar een vijfde kabou
terbeeldje uit mijn voortuin gehaald. De
kleine beeldjes kosten gemiddeld zo'n
50 gulden per stuk dat ik ook met spa
ren bij elkaar tracht te krijgen. De
beeldjes staan niet in beton, want ik ver
ander het regelmatig. Van donderdag
tot en met zondag is het elke nacht van
01.00 tot 05.00 uur raak. Dronken jon
gelui gaan brullend en tierend over de
straat en richten een spoor van vernie
lingen aan. Uiteraard doe ik dan die
nachten geen oog dicht, omdat je bang
bent dat ze weer eens in je tuin zullen
huishouden. Sommigen herken je die zo
te keer gaan, maar je kunt er niets tegen
doen. Want als je ageert, dan weetje dat
je tuin de volgende keer helemaal plat
ligt. Daarom verzoek ik de betrokken
jongelui nu op deze wijze heel beleefd
of ze de gestolen beeldjes alsjeblieft
weer terug willen brengen en in het ver
volg deze niet meer uit mijn tuin weg te
halen of vernielingen aan te richten. Als
iets mooi is, moet je het ook mooi laten.
En als je het niet mooi vindt, dan zijn
er zoveel anderen die het wel mooi vin
den. De ontvreemde beeldjes kunnen
ook midden in de nacht in de voortuin
worden geplaatst. Voor de eerlijkheid en
sportiviteit(?), bij voorbaat hartelijk
dank!"
'Manon, ik weet dat je een hele tijd
hierop heb gewacht. Wantsamen hebben
we immers een huis gekocht. Ik ben echt
niet van plan om daarin alleen te gaan
wonen. Lieve Manon, wil je met me
trouwen?'Het was donderdag 3 oktober
1996, toen op een mooie nazomeravond
een muziekgezelschap de grote laan van
Egghermonde inliep. Een lange jonge
man maakte zich uit het muziekgezel
schap los en liep met een grote bos bloe
men naar het bordes van het prachtige
landhuis. Eén van de verbaasde toe
schouwers was toen Manon Minning, de
dochter van 'de Heer van Egghermode'.
En tot haar grote schrik, die direct om
sloeg in een laaiend enthousiasme, zag
ze haar verloofde Peter Mikkers naar
voren komen.
Zoals het mogelijk vroeger ook in dit
landhuis werd gedaan, knielde hij op de
trappen neer en vroeg Manon ten huwe
lijk. Zaterdag 16 augustus werd de belof
te omgezet in een huwelijk. Het hek, de
laan en het landhuis waren versierd met
vlaggen, wimpels en bloemen met nu
geen rijtuigen en trappelende paarden,
maar glimmend gepoetste auto's. Om
kwart voor drie gingen zij aan de kop van
een sliert auto's op weg naar Zeist waar
ze opnieuw 'ja'tegen elkaar zeiden.
Zondag 24 augustus
ROOMS-KATHOLIEKE KERK
Caroluskerk, Rademakerstraat 75
Voorganger: zr. M.A. v. Erven
Zaterdag 19.00 cantores
Zondag 10.30 gemengd koor
Cenakël, Amersfoortsestraat 18
Zondag 09.00 eucharistieviering; ande
re dagen 07.30; gebedsdiensten: dage
lijks 12.15, 15.30 en 18.00 uur. De ka
pel is de hele dag open.
HERVORMDE GEMEENTE/
GEREFORMEERDE KERK
Kerkelijk centrum
Generaal Winkelmanstraat 99-101
10.00 ds. M.A.A. Nawijn
STERRENBERG
't Lichtpunt, Huis ter Heide
10.30 mevr. A. Visser
Huisarts
Vrijdag 18.00 - maandag 08.00 uur:
P.L. Galjart,
Prof. Lorentzlaan 21, tel. 351200.
Tandarts
Spreekuren 13.00 en 19.00 uur:
eigen tandarts bellen; dan hoort men
wie er dienst heeft.
Dierenarts
H.J.M. Tonino en P.B.E. Toninb-van
Schieveen,
Kampweg 50, tel. 352467; weekend
dienst na afspraak; in andere gevallen
hoort men via het antwoordapparaat
wie er dienst heeft.
GEHUWD
16 augustus: Manon Minning en Peter
Mikkers, Banningstraat 6, Egghermon
de
Opgaven: tel. 351252.
Hulp
Centraal Meldpunt Vrijwilligershulp en
Rode Kruis
Werkdagen 09.30-11.00 uur, tel. 035-
6031119.
Stichting Hulpdienst Soesterberg
Hulp aanvragen: dagelijks 09.00-10.00
uur, tel. 351789, b.g.g. 351658 of
351437.
Kruiswerk
Stichting Kruiswerk N.O. Utrecht
24 uur per dag bereikbaar onder tel.
0900-8344* (20 ct. per minuut).
Maatschappelijk werk
Stichting Thuiszorg en Maatschappelijk
Werk N.O. Utrecht
Generaal Winkelmanstraat 103, tel.
352606, elke dinsdag en woensdag
09.30-10.30 uur.
Politie
Veldm. Montgomeryweg 2 (Kon. Mare
chaussee); werkdagen 12.00-13.00 uur;
centrale meldkamer: tel. 035-5487411;
alarmnummer: 1.1.2.
Grof vuil
Tel. 035-6093666.
Dit is de laatste oproep voor de 'vere
nigingsagenda 1997/1998'. Opgave
vóór 24 augustus met naam, adres en
activiteiten per week, maand of jaar, op
het adres Van Maarenplein 1.
Het S'bergkoor begint op donderdag 21
augustus met de zangavonden. Bij deze
nieuwe start zijn nieuwe leden van har
te welkom. Elke donderdagavond kan
men het koor van 19.45 tot ongeveer
22.00 uur zien en horen in de grote zaal
van het dienstencentrum De Drie Ei
ken.
Op maandag 15, woensdag 17 en
vrijdag 19 september is de biblio
theek in Soesterberg wegens de ver
bouwing en herinrichting gesloten
voor publiek. Op zaterdag 20 sep
tember is de feestelijke heropening,
en dan is iedere inwoner van Soester
berg van 11.00 uur tot 13.00 uur van
harte welkom om de nieuwe biblio
theek te bezichtigen. Ook kunnen de
bibliotheekleden hun boeken komen
ruilen.
In de week voorafgaand aan de slui
ting, op woensdag 10 en vrijdag 12
september, zijn er schilders bezig.
Desondanks is de bibliotheek dan
geopend en kan iedereen er gebruik
van maken.
Vanaf de heropening op zaterdag 20
september zal er een kleine depen
dance van boekhandel van de Ven in
de bibliotheek ingericht zijn. De col
lectie van de boekhandel zal vooral
bestaan uit populaire romans en stu
dieboeken, de betere kinderboeken
en Top 10-boeken.
Ook heeft de bibliotheek ruimte ge
geven aan kunstwerken van de
Kunstuitleen Soest, die in Soester
berg geleend kunnen worden. Een
lidmaatschap van de Kunstuitleen
kost 125 gulden per jaar, bibliotheek
leden krijgen een tientje korting.
'We hadden elkaar nog nooit ge
zien. Ik kwam bij haar aan de deur
met de collectebus van de Hart
stichting. Ik loop straks 15 koilome-
ter voor het Rode Kruis, zei Jenny.
Ik heb de vierdaagse al drie keer ge
lopen, reageerde Elly. En als ik nog
wat wil, dan de 100 kilometer van
België. Dan doe ik niee, was Jenny's
antwoord.
Jenny Kurvers (57) en Elly Hoekstra
(52) zitten met hun echtgenoten in de
fraaie tuin van de familie Hoekstra bij
te komen van de Dodenmars. Het is
zondagmiddag 17 augustus. Nog geen
24 uur geleden kwamen ze meer strom
pelend dan lopend het Belgische dorp
je Bomem binnen, na een slopende
mars van honderd kilometers.
Elly: 'Het begon tijdens de laatste vier
daagse in Nijmegen. Ik zag daar een
paar Belgen lopen met een t-shirt waar
op de Dodenmars stond vermeld. Ze
vertelden me dat elk jaar in augustus
deze mars wordt gelopen voor alleen
'professionals' en daarbij keken ze mij
nogal wat geringschattend aan. De vier
daagse heb ik nu drie keer gelopen, zon
der problemen en was daar ietwat op
uitgekeken.
Uitdaging
Jenny: 'Of ik eerder heb gelopen? Nee,
nog nooit, ja dagelijks wat in de mode
zaak waar ik werk, maar meer niet. Ik
wilde die uitdaging wel aan. Mijn man
verklaarde mij voor gek. Wie gaat nu
100 km in 24 uur lopen en dat ook nog
als je nog nooit gelopen hebt. Ik sloeg
voor deze keer zijn raad in de wind en
begon met Elly te trainen. Op Hemel
vaartsdag van dit jaar zijn we begonnen
en elke keer liepen we langere afstan
den, een keer zelfs 73 kilometer op een
dag. Dat ging prima, maar wat wil je
met een doorgewinterde loopster als
Elly naast je."
"En toen was het vrijdag 15 augustus
1997, de start van de Belgische Doden
mars. Het was vroeg op en naar Bornem
rijden, route verkennen en eindelijk 's
avonds om negen uur gingen we van
start met nog 5.467 andere deelnemers.
Het was prachtig weer, maar wel snik
heet. Gelukkig zaten er geen bergen in
het parcours, maar de wegen waren over
het algemeen bar slecht. Loop maar
eens over oneffen zandpaden langs
maïsvelden en door bossen, terwijl het
nacht is en je weinig kunt zien. Na ruim
60 kilometer hadden we het moeilijk
vanwege slaap en vermoeidheid. Ver
geet niet dat we toen al meer dan der
tig uur op de been waren. Het wordt
dan stil en je vecht met jezelf. Maar je
zet de knop van normaal denken af en
je schakelt over op automatisch hande
len. Nee, helemaal geen onderlinge ver
wijten, ben je mal. Natuurlijk werden we
stil, je weet ook niet meer wat je moet
zeggen."
Brandende zon
"Nadat de nacht voorbij was, dachten
we dat het wel beter zou gaan, maar
toen kwam de brandende zon ons van
heel dichtbij bekijken. Het was soms
meer dan dertig graden en 'daar liepen
we met ons goede gedrag. Echt, het was
puur afzien. Maar ineens zagen we een
jongeman die het nog veel moeilijker
had dan wij en dat geeft gek genoeg
weer moed. Vooral toen we hoorden dat
hij ook nog bij de mariniers was ge
weest. Wat dacht je, we hebben hem er
doorheen gesleurd, wij jonge meiden
van het vliegdorp Soesterberg.
"We keken steeds uit naar de plaatsen
waar we zouden rusten en Henk Hoeks
tra klaar stond met alles wat we nodig
hadden. Als hij er niet was geweest, dan
hadden we het niet gehaald. Toen bra
ken de laatste 20 kilometers aan. Het
werd een marteling over gloeiende zwar
te sintels en in een brandende zon. En
ineens was daar op zaterdagavond kwart
over acht de finishvlag, we hadden het
gehaald. De emoties werden mij toen
even teveel. We keken elkaar aan. Meid,
we hebben 100 kilometer in 24 uur ge
lopen, kun je het voorstellen. We heb
ben elkaar toen maar even geknuffeld'.
Moeilijke opgave
Elly: 'Het was inderdaad een heel moei
lijke opgave en we waren erg blij dat we
nog binnen de tijd waren. Het eerste
Mogen zij zich even aan u voorstel
len? Rechts Gertrand de Lange en
links Henk Hooft, beiden bijna 80
jaar, respectievelijk wonende in de
flat van de Prof. Lorentzlaan en in
Huis ten Halve. Ongetwijfeld zal
men deze beide heren wel eens heb
ben gezien op de vele wandelwegen
rondom het vliegdorp.
Het was 10 september 1953 toen De
Lange vanuit het Overijsselse Vollenho-
ve naar Soesterberg verhuisde. Hij was
belast met de verzorging van zijn
ouders, die bij hem inwoonden en dat
heeft hij tot hun dood gedaan. Eerst
woonden ze aan de Veldm. Montgo
meryweg en in 1965, toen de grote flat
aan de Prof. Lorentzlaan in gebruik
werd genomen, verhuisde hij met zijn
toen reeds demente moeder naar deze
nieuwe woning. Enkele jaren daarna
kwam het echtpaar Hooft naast hem
wonen en leerden ze elkaar kennen. Nu
zeventien jaar geleden begonnen zij met
hun hobby: elke dag een fikse wande
ling maken.
Wandelen
De Lange en Hooft: 'Het begon als een
aardigheid, even een stukje met elkaar
lopen. Maar al snel was dat onze dage
lijkse gewoonte geworden en liepen wij
per dag zo'n twintig kilometer. Als je
dat bij elkaar optelt kom je ruwweg op
zo'n 120.000 kilometer. Het heeft ons
wel heel wat schoenen gekost. Vroeger
liepen we soms twintig kilometer of wel
eens meer, bijvoorbeeld even heen en
terug naar Amersfoort. We proberen
wel zoveel mogelijk door de bossen te
lopen, dus naar Amersfoort via de Vlas
akkers. Volgens ons hebben we alle
paadjes rondom het dorp meer dan eens
gelopen. Elke dag maakten we onze
wandeling, met uitzondering van de
zondag dan was het ook onze rustdag'.
Twee jaar geleden werd Hooft ziek en.
werd zelfs even in ziekenhuis De Lich
tenberg opgenomen. Hij kreeg het ad
vies het wat kalmer aan te doen en da
gelijks niet meer zoveel te lopen. 'Maar
ja, als je zoveel jaren met elkaar aan de
wandel bent, dan zit dat in je bloed. We
hebben ons toen maar een fietsbrommer
aangeschaft. Een prachtige uitvinding,
maar niet leuk als het koud is. Ten eer
ste slaat hij dan moeilijk aan en als-tie
loopt krijg je het tijdens de rit ook nog
behoorlijk koud. Voor de rest gebruiken
we hem veel en komen we nu wel heel
wat verder.
Als je eens wist hoeveel mooie routes
hier in de omgeving zijn, dan ging je
nooit meer met vakantie naar het bui
tenland. Het lopen zijn we nog niet ver
leerd, maar dat doen we nu in en direct
rond het dorp. Onze vaste trip is bij
voorbeeld even naar de paarden van
Belinda Tolboom, aan de overkant van
de Amersfoortsestraat. De beestjes ken
nen ons en beginnen al te hinniken als
ze ons zien aankomen. Vaak hebben we
brood bij ons en dat hebben ze goed
door. En als we soms niets bij ons heb
ben, verneem je dat aan hun gedrag.
Nee, dat vinden ze helemaal niet leuk.
We praten veel met elkaar onderweg en
er is altijd wel iets om over te praten.
Sinds deze krant er is hebben we heel
wat gespreksvoer. We hebben wel eens
gezegd, wie weet komen wij nog wel
eens in de krant. Hoe is het mogelijk...
Ja, heel veel mensen kennen ons en
spreken ons aan. En dan heb je weer
stof om over te praten. Nee, niet over
politiek, dat is toch geen onderwerp om
over te praten...
Weet je waar we ook veel komen? Op
de Spottershill, de uitkijkplaats aan de
Van Weerden Poelmanweg. Vooral toen
de Amerikanen er nog waren was het
daar elke dag vrij druk en er was veel te
zien. Vaak zoeken we de stilte op van de
natuur, zoals richting Wallenburg, ach
ter het Kamp van Zeist. Daar kun je nog
in de hei liggen en hoor je alleen de vo
gels. Ook liepen we veel op de Leusder-
heide, op de plaatsen waar je vrij mag
lopen. Ja, we'houden van de natuur,
daarom vinden we de uitbreiding van
Soesterberg met die nieuwe wijken maar
niks. Het Soesterberg van vroeger was
veel mooier.'
Hooft: 'Als geboren en getogen Soester-
berger heb ik het vliegdorp van vroeger
gekend. Ik woonde aan de Verlengde
Oude Tempellaan, ja precies, in de
buurt van de paarden. Ik vind het heel
erg dat zoveel mooi bos is omgekapt
voor woningbouw.'
Het gesprek vond in de kamer van De
Lange plaats, een ruimte die vol staat en
hangt met allerlei voorwerpen. De Lan
ge: 'Toen we begonnen te lopen had je
rondom Soesterberg diverse zandgaten,
waarin men alle soorten vuilnis stortte.
Ik heb daar heel wat mooie spulletjes
uitgehaald. En dat maak ik allemaal zelf
schoon. Omdat ik voor mijn ouders
moest zorgen, ben ik nooit getrouwd
geweest. Wat dacht je, dat ik dan al die
spulletjes hier kon bergen? Reken maar
van niet. Nou, dan ben ik maar liever
niet getrouwd. Kijk nu eens naar dit ra
diootje. Dat is er één van kort na de
oorlog en het speelt ook nog. En dat
gooien ze weg, niet te begrijpen. En dan
dit....'
En zo bleef hij een poosje doorgaan en
noemde alle spullen waar en wanneer
gevonden. Een heerlijk huis met zijn
geheel eigen sfeer. 'Maar we dwalen af.
We waren bij het lopen. Wat denk jij
Hark, we blijven lopen en fietsen.' En ze
besloten samen dat te doen zolang ze
allebei kunnen, en om dat te bekrach
tigen werden enkele kleine glaasjes uit
de kast gehaald en gevuld met vocht dat
ijs en ijskoud was. Heren, proost! Op
een lange wandel- of fietstoekomst.
was de schoenen en sokken uit en je
brandende voeten even op de koude
vloer zetten, heerlijk. Als beloning kre
gen we een simpele medaille met een
diploma. De leiding en verzorging was
prima, maar nee, nooit geen Belgische
Dodenmars meer'. De schade die de
beide dames hebben opgelopen, is
slechts één kleine blaar en nog zijn het
twee hartsvriendinnen gebleven.
Kon onlangs met veel plezier worden
aangekondigd dat de Spit weer beter is,
de realiteit stelt dat 'ie nog ziek is. Aan
gekondigd was dat hij na vele maanden
rust zaterdag weer eens op zijn beken
de wijze door de wolken zou rollen en
buitelen. Het wachten was slechts op de
andere motor uit Engeland, maar door
diverse omstandigheden werd het trans
port vertraagd.
Erger nog, de motor is nog steeds niet
aangekomen. Toch verwachten de mon
teurs deze week, dan wel de volgende
week het hart van de Spit in ontvangst
te mogen nemen. Maar dan begint de
klus om het pasklaar te monteren. Heel
wat gaten liggen bij de nieuwe motor
anders dan bij de oude, dus wordt het
echt passen en meten.
Ze kunnen vanwege andere werkzaam
heden er alleen zaterdags aan sleutelen,
dus kan het flog wel een paar zaterda
gen duren voordat hij vliegklaar is. Be
langstellenden die persé de eerste vlieg
bewegingen van de oude Spitfire willen
zien, kunnen het best telefonisch con
tact opnemen met het Basis Informatie
Centrum (BIC) van de vliegbasis
Soesterberg, tel. 336101.
Onlangs heeft het College van B. en W.
van Soest de heer Raatjes, wonende op
het Soester Hoogt, een standje gegeven
omdat hij met onkruidverdelging had
gespoten. De heer Raatjes had geen
standje moeten hebben, maar een gro
te pluim op zijn hoed. Het College van
B. en W. verdient een schrobbering te
krijgen voor het onjuiste beleid dat zij
voert ten aanzien van onkruidbestrij-
ding.
Maakt u eens een wandeling door
Soesterberg. Dan zult u zien dat het
meer dan ergerlijk is hoe de trottoirs in
dit vliegdorp er uitzien. Tegels zijn veel
al niet meer te zien en de trottoirs zien
er op vele plaatsen uit als bospaden.
Voor de honden een aangename plaats
om hun behoefte te doen.
Radio Soest is druk bezig zich te promo
ten en in andere gemeenten reclame te
maken voor Soest. Folders worden uit
gereikt om het toerisme naar Soest te
bevorderen. Het zou goed zijn tijdens de
promotie ook een video-opname te la
ten zien hoe wij in Soest en Soesterberg
de trottoirs en plantsoenen onderhou
den. Maar dat zou natuurlijk niet bevor
derlijk zijn voor de werving van toeris
me. Het is nog erger als zij nu komen en
dit zien, dat is geen reclame voor Soest.
Vakantiegangers en andere toevallige
bezoekers wijzen nu al naar de plaatsen
waar het onkruid welig over de tegels
groeit.
Jaren geleden hebben de inwoners van
Soest een schrepeltje gekregen om zelf
de trottoirs schoon te maken. Geacht
College, gaat uzelf eens uren lang met
uw hoofd tussen de enkels staan om dit
onjuiste werk uit te voeren. Dit is geen
goed beleid, want inmiddels zijn er op
de markt milieu-vriendelijke onkruidbe
strijdingsmiddelen te verkrijgen, die het
onkruid ook voor langere tijd vernieti
gen. Maar kennelijk is dat bij de ge
meente Soest nog niet doorgedrongen.
Vreemd dat andere gemeenten in de re
gio dit wel gebruiken en met succes.
Daarom geacht College, kom tot inkeer
en doe er iets aan. Hij die zichzelf over
wint, is sterker dan die een stad in
neemt. Dus, geacht College, volg het
voorbeeld van de heer Raatjes!
P.C. Pieren
Woensdag 20 augustus
09.00 tennis clubkamp jeugd, Sportpark
Donderdag 21 augustus
09.00 tennis clubkamp jeugd, Sportpark
19.30 Esbergkoor, Drie Eiken
Vrijdag 22 augustus
09.00 tennis clubkamp jeugd, Sportpark
Zaterdag 23 augustus
09.00 tennis clubkamp jeugd, Sportpark
Zondag 24 augustus
10.00 tennis clubkamp jeugd. Sportpark
Dinsdag 26 augustus
09.00 tennis grabbelochtend, Sportpark
Opgaven: tel. 351252.
