6 Eet-villa Van Den Brink%
een familiair genoegen.
KERST 1997
24, 25 en 26 december
's avonds geopend
vanaf 19.00 uur
Soesterbergsestraat 122:
De 'bemanning' van vandaag
én morgen.
TERUG NAAR SOEST
WOENSDAG 22 OKTOBER 1997
SOESTER COURANT
likS,
vJdbn brink
VAN DEN BRINK
Ons kerstmenu wordt u op (telefonische)
aanvraag toegestuurd.
Tevens Montignac-kerstmenu.
VAN DEN
BRINK
Lunchen, dineren
en/of vergaderen bij
Van den Brink
De pers, Van den Brink
en Montignac.
Menu
ln het kader van het 75-jarig
jubileum van De Soester Cou
rant werd een prijsvraag voor
adverteerders uitgeschreven.
Om in aanmerking te komen
voor een van de drie prijzen,
een gratis pagina in de krant,
werd gevraagd een zogeheten
"Nostalgisch boodschappen
lijstje' met prijzen van artike
len van 75 jaar geleden in te
vullen en in te zenden. Notaris
Bokdam bepaalde wie het
dichtst bij de uitkomst, na op
telling van de prijzen, was ge
komen. Restaurant Van den
Brink is de eerste van de drie
winnaars die met de hele
pagina verschijnt.
HOTH. HSVtmjRViT
v/d. feRINK.
Yergaderaccornmodatie
RESTAURANT
Soesterbergsestraat 122
3768 EL Soest
Telefoon 035.6012706
Fax. 035. 6019718
Restaurant 'a la Carte'
Eigen Wijnkleder
Bosterras
Lunches(zaken)
Diners(zaken)
Banketten
Recepties
Vergaderingen en Conferenties
(2-50 personen)
Bruiloften en Partijen
Op verzoek: High Tea
Ruime Parkeergelegenheid
Uw gastvrouw: Claudia Ott
Uw gastheer: Stephan Ott
Ter gelegenheid van de opening van
Hotel-, Caié-, Restaurant v. d. BRINK
SOESTERBERGSESTRAAT 122 - SOEST-ZUID
RESTAURANT
Bij ons bent u uit en toch thuis.
Soesterbergsestraat 122
3768 EL Soest
Tel. 035 - 601 27 06
De bemanning
v.l.n.r. Sebastian Ott, Daniël van de Kant, Peter Spier, Claudia Ott, Stephan Ott en Niels t Hart.
Eetvilla Van Den Brink. Ze hebben het niet zelf bedacht. Het stond in De Telegraaf, want zover hebben ze het aan de Soesterbergsestraat wel geschop
wil wat zeggen: besproken worden in een groot landelijk dagblad, dat is toch een soort van erkenning al is het dan geen Michelin-ster. 'Dat hoett oo ni
roept Claudia Ott. Ze is de enthousiaste dochter van Lies en Charlie Ott, haar moeder en vader en voorgangers op dit fameuze, culinaire adres in Soes j
hebben Stephan en Peter en een hartstikke goeie kok. En daar komen de mensen steeds meer op af. Gezelligheid in de zin van een ongedwongen sfeertje. L -
ker zitten in een goed stoeltje aan een welvoorziene dis. Hoe zeg ik dat? Dat is wat de mensen willen. Zichzelf kunnen zijn en dat proberen wij voorelkaar
krijgen. We hadden een vijfjarenplan, daar zijn er nu drie van om. Onze streefgetallen hebben we al gehaald. Zien we er niet tevreden uit. Claudia gaat ko -
fie halen.
Koken is een kunst. Het succes van
ieder restaurant hangt voor een be
langrijk deel af van de kok. De man
of vrouw die te vaak op de achter
grond blijft. In zijn of haar domein:
de keuken. Warm en altijd druk in
de weer.
Bij Restaurant Van den Brink is die
man die u niet te vaak ziet Daniël van
de Kant, geboren in 1970, getrouwd
met de zuster van de vrouw van Step
han Ott. Familie dus. Uitstekend op
geleid, veel ervaring: 'Wilhelmina-
park' Utrecht, 'Oud London' Zeist,
'De Kloosterhoeve' Harmeien, 'De
Kastanjehof' Lage Vuursche, allemaal
zgn. 'leerbedrijven' voor Daniël, later:
Chef de partie in datzelfde 'De Kas
tanjehof' in de Lage Vuursche, daar
leerde hij ook Stephan Ott beter ken
nen, Sous-chef in 'Kasteel Montfoort'
in Montfoort en sinds een paar jaar
Chef-kok bij Restaurant Van den
Brink. 'Koken is in die zin een kunst'
vindt Van de Kant, 'dat je constant
moet blijven proberen zo creatrief
mogelijk te zijn. Combineren, praten
met elkaar, ideeën opdoen als je op
reis bent. Niet uit kookboeken copië-
ren. Dat is niet verboden, want daar
zijn die boeken voor, maar je bereikt
er niks eigens mee en dat is nou juist
wat wij hier met z'n allen nastreven:
een zo uniek mogelijke culiniare iden
titeit, waarvan het resultaat ook nog
'ns betaalbaar blijft. Wij zitten qua
prijzen nog onder de middenklasse,
wist u dat? Het lukt goed. We kun
nen hier prima met elkaar, we staan
open voor alle bedenksels. Ze zijn da
gelijks met één dame en drie heren.
Claudia Ott, Stephan Ott, Daniël van
de Kant en Peter Spier. Hij is de laat
ste die erbij kwam. Als kind al gek
van de Horeca. Na zijn opleidingen
eerst bij zijn oom in 'De Winsderhof'
in Landgraaf, daarna naar 'De Lage
Vuursche'. Hij kwam later terug in dat
rustieke dorp, in 'De Kastanjehof',
maar pas nadat hij eerst nog wat er
varing had opgedaan bij Hotel 'Hei-
depark' in Bilthoven. En ook hij ont
moette Stephan bij die roemruchte
Kastanjehof en ook hij kon de verlei
ding van de overstap naar Soest niet
weerstaan: 'Ongelooflijk fijn werken
hier, samen bouwen aan iets nieuws,
heb ik altijd gewild'. Claudia en Step
han Ott hebben een mooi team samen
kunnen stellen. Straks komt ook nog
broertje Sebastian erbij. Die obert nu
nog bij 'De Generaal' in Baarn. Alle
'Otten' hebben zich tot het uiterste in
gespannen om te leren en te leren en
te leren. Stephan wertke bij 5 topres
taurants: 'Oud London' Zeist, 'Coro
na' Den Haag', 'De Hoefslag' Bosch
en Duin, 'De Swaen' Oisterwijk en
'Parkzicht' onder de Rotterdamse
Euromast. Ook nog een poosje in de
'Grande Boeuf', het restaurant in
Soest dat vijf jaar geleden aan over
verhitting ergens in de keuken ten on-
Koude Beekforel
Sc. Canadienne
Heldere Kippensoep
Ossenhaas garni
Verse Aardappelen
Fruitsla slagroom
Ze praat gemakkelijk en ze weet best
wat ze wil: 'Laten we niet teveel over
vroeger schrijven. Dat is al zo vaak
gedaan. Het gaat om vandaag en
vooral om morgen. We willen graag
een heel goed, druk bezocht restau
rant worden. Ook regionaal georiën
teerd. Dat gebeurt nu al. We worden
regelmatig gebeld door mensen uit
een wijde omgeving. Da's toch leuk?'
De eenvoud straalt van de derde ge
neratie Ott-Van den Brink af. Dat
lijkt ook hun kracht. De tijd van de
ober met het hagelwitte, strak gevou
wen servet over de haaks gehouden
arm lijkt hier zeker voorbij. Ze gaan,
weliswaar goed opelkaar afgestemd,
maar toch zeer onconventioneel ge
kleed. Peter draagt een gouden ringe
tje in zijn linkeroor. Waarom niet!
Toch had je daar zo'n vijf, tien jaar
geleden in hetzelfde etablissement wat
minder makkelijk mee om kunnen
gaan. Van den Brink was echt een
sjieke tent, met een duur, decent ima
go-
Modern
Charlie Ott, die een kopje koffie met
ons meedrinkt, wil best bekennen dat
die zogenaamde deftigheid in de laat
ste jaren van zijn tijd eigenlijk al niet
meer werkte: 'Maar wij konden die
switch niet meer maken; zie jij mij
met een trui en een tamelijk noncha
lante broek de soep opdienen? Maar
zij doen het en de mensen vinden het
enig! Het past bij ze, zoals zij bij deze
tijd passen. In het begin heb ik er wel
eens wat benauwd naar zitten kijken.
Hoe Stephan losjes uit de pols de boel
op de tafels zette. Maar wel secuur
toch, doeltreffend, meteen goed op de
juiste plaats, met een leuke opmerking
erbij en geen buiginkje voordat'ie
wegloopt. Dat deed ik nog wel eens.
Beetje Duits misschien, weet niet.
Hoeft allemaal niet meer. De jongens
van vandaag hier worden door de gas
ten op handen gedragen. Omdat ze zo
lekker gewoon doen. Maar pas op!
Op de een of andere manier stralen ze
vakmanschap uit. Stuk voor stuk en
de mensen zien dat, voelen dat. Daar
door komt het. Ze zijn bezig met een
geheel nieuwe klantenkring op te
bouwen. Hoewel, we zien de vaste
klanten die ook bij ons kwamen, net
zo goed regelmatig. Kwestie van met
de tijd meegaan. Als de vaart erin
blijft zitten zoals het laatste jaar het
geval is geweest, dan wordt het hier
binnen de kortste keren een geweldi
ge drukke boel, let maar 'ns op mijn
woorden'.
Familie
Claudia kan het wel willen, maar he
lemaal voorbijgaan aan de historie
lijkt haast niet mogelijk. Ze jubileren
zelfs dit jaar. Nog maar één lustrum
en de halve eeuw is vol. De Van den
Brinken zijn echte horeca-mensen.
Opa en Oma begonnen met 'De Bos-
vijver', waar later de 'Grande Boeuf'
voor enige collegiale concurrentie
zorgde. Daar staan nu vier magnifie
ke villa's, waarvan Claudia terloops
opmerkt dat ze daar best zou willen
wonen. Enig gevoel voor traditie kan
haar derhalve toch niet worden ont
zegd... Restaurant Van den Brink op
de huidige plek is ooit ook hotel ge
weest. Bescheiden van omvang, twee
kamers slechts, die nu, samen met de
grote ruimte aan de andere kant van
de corridor op de eerste verdieping,
intensief in gebruik zijn als verga
derruimten. Van den Brink heeft door
al die jaren heen heel veel banden we
ten te leggen met het zakenleven. Een
belangrijke situatie die vanzelf uit
mondt in een altijd druk bezocht res
taurant. Die formule zal ook zeker
door dejonge garde in stand worden
gehouden. Helemaal bovenin in het
zo Engels aandoende pand hebben
Lies en Charlie Ott hun eigen optrek.
Een prachtige ruime woning met alle
comfort van vandaag en een benij
denswaardig uitzicht op de bosrijke
omgeving. Er wordt op die tweede
verdieping regelmatig opgepast op de
vierde generatie. Nog heel klein, maar
de tijd ijlt, en voor we het in de ga
ten hebben is pok die stap gezet!
Claudia en Stephan zijn vreselijk blij
met die oppas-activiteiten van Opa en
Oma. Vooral Opa is er ongelooflijk
druk mee. Ze zouden het onregelma
tige leven, dat nu eenmaal onveran
derbaar aan het horeca-bestaan lijkt
te zijn gekoppeld, niet kunnen lijden
als ze niet zeker waren van een paar
liefdevolle herders over hun schaap
jes. Herders die maar al te goed we
ten hoe de zaken op de begane grond
en de eerste etage inelkaar zitten. Nog
doen broer en zus Stephan en Clau
dia het samen, met de absoluut on
misbare assistentie van de nijvere
Peter, de evenknie van Stephan. Die
twee regelen alles, leggen de contac
ten met klanten die willen eten, maar
die ook willen vergaderen. Ze kopen
in, ze plannen, kortom, met Stephan
voorop, vormt dat duo het manage-
ment-team van het zo snel in popula
riteit groeiende Restaurant Van den
Brink. Binnenkort komt de jongste
zoon Ott er nog bij: Sebastian. Nu
nog ober bij 'De Generaal', langs het
spoor in Baarn. Daar 'bedient' de
vrouw van Stephan trouwens ook. De
familiebanden strekken zich verder
uit: de zuster van de vrouw van Step
han is getrouwd met Daniël van de
Kant en hij is de miraculeuze kok die
al het lekkers op de tafels tovert.
Alleen de man van Claudia, die doet
iets anders. Die heeft een eigen zaak
in elevators, samen met zijn broer...
Is het zo vreemd dat alles wat met de
familie te maken heeft heftig in de lift
zit?
Lies Ott-van den Brink en Charlie Ott wonen boven het restaurant en passen voor
al ook op de vierde generatie.
Verbouwen
Wie de smaakvol uitgevoerde kaart
bekijkt krijgt onmiddellijk trek. Er is
iedere dag iets anders. Er worden
steeds 5 nieuwe gangen bedacht. En
dan mag u kiezen: 2, 3, 4 of 5. Al
naar gelang uw honger groter of klei
ner is en wie een fervent aanhanger
van de revolutionaire heer Montignac
is, komt bij Van den Brink voor de
volle 100% aan zijn of haar trekken.
Er wordt op dat vlak volledig mee-ge-
dacht. Elke variant is mogelijk. De
keuken staat creatief en professioneel
tot uw dienst. Maar er is meer: een
verrassingsmenu van liefst zes gangen
en als u 'aan het wild wilt' krijgt u te
maken met hert, patrijs, fazant (met
zuurkool en puree...), wilde eend of
een stoofpotje van wildzwijn met rode
kool en spazli. Desgewenst wordt het
wild aan tafel gesneden en kunt u al
genieten voordat u nog maar één hap
hebt kunnen nemen. Van den Brink
doet er echt alles aan om de gasten
optimaal van dienst te zijn. Hoe laat
het wordt, maakt ze niet uit. Ze be
schouwen het als een compliment als
hun cliënten lang blijven natafelen.
Teken van tevredenheid. Volgend jaar
wordt er verbouwd als de plannen
goedgekeurd zijn en de bank er ook
brood in ziet.
Waar nu nog, aan de zijkant, het ter
ras is gesitueerd, staat een zomer- en
winter-erker gepland. Kan open en
dicht. Claudia: 'Daar kunnen we die
oer-gezellige Zuid-Afrikaanse
'Braai's' op touw zetten. Doen we nu
bij mooi weer in de tuin en op het ter
ras. Een feest is dat altijd. Iedereen
maakt zijn eigen potje klaar. Een
soort barbecue, maar dan op zijn
Zuid-Afrikaans. Binnen doen we dat
niet. Fondue ook niet. Wij vinden dat
je dan eigenlijk voor een perfecte af
zuiging moet zorgen en dat gaat een
beetje moeilijk in ons pand'. Een
tweede ingrijpende verandering is de
bouw van een mooie bar. Die komt
helemaal achterin, waar nu de open
slaande deuren nog zitten. Hij zal aan
sluiten op de erker van straks. Stap
voor stap is de jonge familie bezig met
het profileren van een unieke eetge
legenheid in Soest. De statige pergo
la buiten, die naar de ingang leidt,
blijft. 'Stijlvol herkenningspunt', vindt
Stephan, 'en heel mooi voor foto's, als
we bruidjes hebben bijvoorbeeld. Fo
tografen zijn gek op dat ding',
Cabaret en theater
Anders. Dat is een woord dat door de
Otten en de Van den Brinken en aan
verwanten wordt gekoesterd. Met veel
succes voegden ze een vermakelijke
dimensie toe aan hun toch al zo ver-
ukkelijke product: ze organiseerden
cabaret/theater/dineravonden. Tus
sen de vier gangen door trad of een
cabaretière of een klein theatergezel
schap op. Eerst twee gangen lekker
eten en dan smullen van een goed
optreden. 'Cultureel eten' noemt Peter
het. Ze gaan er zeker mee door. De
prijzen vallen alles mee. Wie zich een
hele avond lang zowel culinair als cul
tureel wil laten bezighouden betaalt,
zonder de drankjes, slechts f.87,50.
'Dat kost een theaterstoel, zonder
eten en drinken, ook en dan zit je er
lang niet zo mooi dichtbij', vindt Step
han. Of het 45-jarige jubileum op de
een of andere manier wordt gevierd?
Het jonge team houdt het nog even
geheim. 'Wie weet', oppert Claudia,
'wie weet, maar dan bellen we je wel'.
We zijn benieuwd. Wie de familiezaak
aan de Soesterbergsestraat op num
mer 122 van nabij wil blijven volgen,
moet er gewoon af en toe eens gaan
eten. 's Woensdags niet, dan hebben
de harde werkers vrij. Dat mag, den
ken we.
Soesterbergsestraat 122, Soest. Hotel Van den Brink.
De stijl van het wat Engels aandoende pand is altijd overeind gebleven
der ging. Stephan oberkelnerde vier
jaar in 'De Kastanjehof' waar hij zijn
vrienden van nu vandaan wist te krij
gen, nadat hij met zijn zus de zaken
van Pa en Ma had overgenomen. Zus
Claudia is al even bedreven als broer
tje. Met de Middelbare Hotelschool
als basis kun je haar eigenlijk voor al
les mee-inzetten: inkoop, de marke
ting én Claudia doet de hele boek
houding. Daarnaast is ze moeder van
een zoon en over een paar maanden
nog een keer.
Van den Brink is een behoorlijk
compleet servicebedrijf. Naast de
functie van een 'a la Carte'-restau-
rant kunt u bij Van den Brink te
recht om er te vergaderen of bijeen
komsten te houden. U kunt beschik
ken over twee kleine zalen en een
grotere. De capaciteit ligt tussen 2
en 50 personen.
Zaal 1 en twee zijn 24m2, zaal drie
50m2. In de grootste kan een theater
opstelling worden gebouwd voor 35
tot 40 personen. De kleinere ruimten
kunnen heel handig zijn in U-vorm-
opstelling. Maar ook hier is een thea
teropstelling voor 18 personen ge
makkelijk realiseerbaar. Van den
Brink zorgt, indien gewenst, voor ap
paratuur. U kunt een overheadprojec
tor huren en er is een flipover ter be
schikking. Van den Brink bemiddelt
overigens graag als er behoefte mocht
bestaan aan andere accessoires, zoals
filmprojectors, video's, monitoren,
T.v.'s, computers etc. Geluidsinstalla
tie is aanwezig, u kunt fotokopieën
maken en de fax en de telefoon ge
bruiken. Voor lunch- en dinercombi
naties zijn speciale arrangementen sa
mengesteld. Op verzoek stuurt Van
den Brink u graag een opgave met
prijzen en mogelijkheden.
Het allereerste menu in 1952
De media hebben er de mond vol
van: Montignac. In de strijd tegen de
zwaarlijvigheid, veelal mede veroor
zaakt door het eten van de verkeerde
dingen op de verkeerde momenten, is
Montignac een gezond idee. Zoveel
staat wel vast. Nogal wat landelijke
kranten besteden er aandacht en het
is voor Restaurant Van den Brink be
paald verheugend te kunnen consta
teren dat de pers het Soester restau
rant ook op dat vlak heeft gesigna
leerd. Wie bij Van den Brink komt
lunchen of dineren kan er voluit op
rekenen dat er alles aan wordt gedaan
om degeen die dat kenbaar maakt,
volledig tegemoet te komen op het
gebied van Montignac-wensen. De
kok en de keuken zijn er volledig op
ingericht!
20 DECEMBER 1952
SPECIAAL AANBEVOLEN
