Volgend jaar jaagpad langs Eem
toegankelijk voor wandelaars?
Gemeentelijke organisatie Soest
speelt positief in op klachten
Gemeente gaat zorgvuldig
om met resterende heide
DAT SCHEELT WEER EEN
Soest gebruikt meer groen glas dan wit
PAGINA 2 WOENSDAG 22 OKTOBERÏ997
OP 'T HOOGT
PAGINA 3
1-1-2 DAAR RED JE LEVENS MEE
ictuele
atie
Geen antwoord meer
in Op 't Hoogt op
vragen inwoners
Overleg
Gelezen: 'Winkels aan de Van
Weedestraat goed bereikbaar'.
- Dat is pas nieuws!
Al voordelig GSM-tikken op de kop
kunnen tikken?
Gehoord, gesprek tussen jongeren:
"Puberteit is wanneer je ouders moei
lijk beginnen te doen".
Fiets als 'n vorst,
fiets verlicht.
De Soester klachtenregeling heeft in de periode augustus 1996 tot en met juli
1997 in positieve zin haar bestaansrecht bewezen. De gemeentelijke orga
nisatie speelt er positief op in en werkt in dezelfde geest mee aan het afwik
kelen van de klachten over gemeentelijk handelen. Het is dan ook niet no
dig de regeling te wijzigen. Deze conclusie trekt mr. G. B. Spruit, de onafhan
kelijk voorzitter van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften. Ove
rigens neemt het aantal klachten jaarlijks toe. Waren het er in de periode
1993/'94 nog maar elf, een jaar later waren het er dertien en in de periode
1995/'96 twintig. Over de afgelopen periode waren het er 22.
De heer Spruit heeft in gesprekken
die hij voerde in het kader van de af
handeling van klachten geconstateerd
dat de toetsing van een kwestie door
een onafhankelijk persoon (de voor
zitter zelf) als laatste mogelijkheid
wordt gewaardeerd. Er was echter
sprake van een uitzondering: één kla
ger vindt dat de heer Spruit nog on
partijdiger/kritischer naar het ge
beurde moet kijken.
In het jaarlijks verslag over de toe
passing van de Verordening Klach
tenbehandeling stelt de heer Spruit
vast dat bemiddeling bij problemen
die burgers ondervinden enige perso
nele capaciteit vergt om klachten bin
nen de gestelde termijn te kunnen af
handelen. Naar zijn mening moet
hiervoor ook in de toekomst, de
noodzakelijke ruimte blijven. Bemid
deling is bij de klachtenafwikkeling
een positief middel, concludeert hij.
Het verheugt hem te kunnen vaststel
len dat uit de reacties van enkele ge
meentelijke afdelingen blijkt dat zij op
een zeer positieve wijze met de klach
ten zijn omgegaan en er ook lering uit
hebben getrokken.
Tenslotte pleit de heer Spruit ervoor
de hoofden van de afdelingen te vra
gen binnen een termijn van vier we
ken (de bij de gemeente gebruikelij
ke periode) schriftelijk op brieven te
reageren indien de afwikkelingstermijn
door omstandigheden overschreden
zal worden. De reactie kan desnoods
een -beargumenteerde- melding zijn
dat de echte afdoening nog enige tijd
zal vergen. Burgemeester en wethou
ders hebben naar aanleiding hiervan
de organisatie gevraagd te handelen
op de wijze zoals de heer Spruit
heeft voorgesteld.
Goede verstandhouding
Het uitgangspunt van de Soester
klachtenregeling is dat de voprkeur
uitgaat naar een interne behandeling
van een klacht, gericht op het (weer)
bereiken van een goede verstandhou
ding. De heer Spruit spreekt zijn
waardering uit over de wijze waarop
(de leiding van) de afdelingen en het
management van de organisatie kans
zagen in de meeste zaken tot een goe
de oplossing te komen. Daardoor
bleven er voor zijn bemiddeling drie
klachten over.
In het verslagjaar kwamen 22 formele
klachten bij de gemeente binnen.
Daarnaast komen ook andere klach
ten/problemen/vragen van burgers
bij de klachtencoördinator binnen.
Door diens bemiddeling zijn daar
voor oplossingen gerealiseerd met als
resultaat dat de formele klachtenpro
cedure niet gevolgd hoefde te wor
den.
De formele klachten betroffen onder
meer de behandeling bij de aanvraag
van een 65 plus-kaart; de uitvoering/
opvolging van een besluit van burge
meester en wethouders; de behande
ling door een wethouder; de behan
deling van een bezwaarschrift; de te
neur van een brief; de manier waar
op een ambtenaar een inwoner te
woord stond; de gevolgde procedure
bij het afgeven van een milieuvergun
ning; het niet nakomen van beloften;
het niet tijdig afdoen van een brief;
het gedrag van een medewerker tij
dens een ambtelijk bezoek; de werk
en handelwijze van de afdeling Socia
le Dienstverlening; het niet nakomen
vaneen toezegging, en het niet ont
vangen van gemeentelijke informatie.
Periodiek onderhoudt de gemeente
de nog resterende heideterrein door
deze af te plaggen. Dat is onlangs op
twee van de drie heidevelden, aan de
Monnikenbosweg en tussen de spoor
lijnen Soestduinen-Utrecht en Soest-
Zuid/Den Dolder gebeurd. Volgens
Alice van Halsema van de afdeling
Groen en Milieu is onderhoud nood
zakelijk "omdat je anders op den
lange duur geen heide meer over hebt.
Heideplanten moeten begraasd of af-
geplagd worden. Als je dat niet doet,
ontstaat er bos".
Grote delen van de uitgestrekte na
tuurgebieden van Soest in de vorige
eeuw bestonden uit heidevelden. Die
zijn opgeslokt door bebouwing of
door gebrek aan onderhoud door
begroeiing veranderd in bosgebied.
Soest telt nu nog slechts enkele klein
schalige heideterreinen: nabij de
Zoom, het Berkenlaantje en de Mon
nikenbosweg. Heidevelden leverden
in de vorige eeuw en incidenteel ook
nog in het begin van deze eeuw de
grondstof voor de bijvoorbeeld de
bezembinders in Soest. Overigens
waren de heidevelden vooral bekend
doordat ze werden begraasd door
schaapskudden. De gebieden in Ne
derland waar die nu nog zijn te zien,
zijn op de vingers van één hand te
tellen. Ook Soest kende vroeger
schaapherders. De laatste was Wil
lem van de Bremert, die aan de Beu
kenlaan woonde. Hoewel het uit re
creatief oogpunt aantrekkelijk is hei
develden te laten begrazen, is dit zelfs
op uitgestrekte terreinen nauwelijks
nog economisch verantwoord, laat
staan in Soest.
Dankzij het regelmatig afplaggen kan
in het volgend zomerseizoen jonge
heide ontstaan. Dat is nu dus het ge
val nabij de Monnikenbosweg en 't
Berkenlaantje. Het gaat om in totaal
5,5 hectare, te vergelijken met twee
voetbalvelden. Het afplaggen gebeurt
machinaal. Niet alleen de heide zelf
i
wordt verwijderd, ook zo'n 5 tot 6
centimeter grond wordt meegeno
men. De wortels van de planten en
de zaden moeten blijven zitten, want
deze zorgen voor de aanwas van
nieuwe heide. Al het plagsel moet
zorgvuldig worden weggehaald omdat
anders de jonge heideplanten niet ont
kiemen.
Na het afplaggen is de heide na een
jaar of drie weer volgroeid. Dat is
goed te zien op het Soester Hoogt,,
waar een jaar of vier geleden het hei-
degebiedje werd aangepakt. Daar
bloeit de heide inmiddels weer volop.
Bij onderhoudswerk aan de heide
worden informatieborden geplaatst
om bezoekers het waarom van de
maatregelen uit te leggen. Ook wordt
hun verteld waarom het belangrijk is
om de afgeplagde gebieden niet te
betreden: anders komt nieuwe be
groeiing niet tot stand.
Overigens wordt nooit het hele ter
rein afgeplagd, vertelt Alice van Hal
sema. Er blijven stroken gespaard,
zodat de insecten en de kleine zoog
dieren mogelijkheden tot overleving
hebben.
Het vrijkomende heideschraapsel
wordt niet weggegooid. Het wordt
gebruikt voor het verstevigen van de
ruiterpaden in de bossen. "We zitten
hier op zandgrond. Die wordt altijd
losgewoeld. Door het te mengen met
de heide ontstaat een stevige struc
tuur, waar de paarden en de ruiters
plezier van hebben. Alleen in het be
gin zal de ondergrond nog erg los
zijn. Dat zullen de ruiters wel verve
lend vinden, maar na een week of
drie is dat voorbij en zullen ze wel
tevreden zijn".
1-12
SECONDE
n het college van
ethouders en/of
dert in het open-
taand, op de eer-
De vergaderin-
tt tien 's morgens
>nier van het ge-
nonitor in de hal
kamer. Wie een
onen, is van har-
is ongedwongen
mg is één van de
l het spreekrecht
publieke tribu-
e ter sprake ko-
'gal. Ze hangen
"et de leef- en
t de ouder wor-
"e in relatie tot
verheid.
t zijn:
't (1 loket) voor
hulp; men kan
tuiszorg; Ver-
naaltijdvoorzie-
ts, Wet Voorzie-
Pten (WVG) en
:nbaar vervoer/
:n;
liorenwoningen
baar bouwen en
en van bestaan-
ria het adverten-
:ren;
n een betere in-
:ren met betrek-
weer verande-
iver de Algeme-
et (AOW); Al-
aanden Wet
2 Wet Bijzonde-
(AWBZ); Wet
jehandicapten
jebonden Bud-
itelijke voorzie-
r Radio Soest
s actuele ge-
tie beluisteren.
0.9 (mono) en
:r 105.9 MHz.
wordt iedere
den van 11 tot
i volgt op zon-
12 uur.
Tot ver in de vorige eeuw kende Soest nog uitgestrekte heidevelden. Die zijn grotendeels verdwenen door
(bouw)in,grepen en overwoekering door bomen en struiken. Op de resterende heidegebieden is de gemeente zuinig.
Ze worden dan ook met enige regelmaat afgeplagd.
Vraagje: Moet je bij kans op een
plasbrand (aan de Eikenlaan) nu de
brandweer bellen of toch maar lie
ver de dokter?
Geen weg over de Eng. Nee, maar
we hebben toch maar wel ons Brem
eentje.
Wordt er in de toekomst nog meer
bos van Soestduinen overgeplaatst
naar de Haarlemmermeer?
Wilhelminalaan: autoschade op be
stelling.
Flat. Joh. Poststraat: daar moet toch
iemand getikt zijn.
Kop: 'Scholieren zwemmen voor
schoon water in Malawi'.
- Dat moet toch zeker zijn 'door'.
Van Straelenlaan: scheuren door te
scheuren?
Kop: 'Slachtofferhulp zoekt nog
steeds nieuwe vrijwilligers'.
- Wij dachten dat die slachtoffers al
tijd al vrijwillig hulp zochten.
Lawaai van treinen bij kruising
Grote Melmweg/Lange Brinkweg
niet verminderd.
- Nee, maar van die moestuin heeft
straks niemand meer last.
Bijna vier jaar bestaat de mogelijk
heid om door het insturen van de
bon op de voorpagina van Op 't
Hoogt vragen te stellen aan het col
lege van burgemeester en wethou
ders. In de volgende uitgave van
deze gemeentelijke voorlichtings
krant stond dan het antwoord, zij
het dat de naam van de vragenstel
ler wegbleef.
Met ingang van dit oktober-num-
mer van Op 't Hoogt wordt het sys
teem van vragen en antwoorden
anders. Dit is een gevolg van het feit
dat door bezuinigingen in 1998 de
omvang van de voorlichtingskrant
van vier pagina's wordt terugge
bracht tot twee pagina's. Dit bete
kent onder meer dat de vragen
meer beantwoord worden in Op
Hoogt, tenzij het een algemene zaak
betreft die voor een grotere groep
inwoners belangrijk kan zijn.
De vragen die sinds 17 september
gesteld zijn, worden doorgestuurd
naar het Meldpunt Woonomgeving
voor registratie. Medewerkers van
het meldpunt coördineren de beant
woording. Dit houdt in dat de mees
te vragenstellers telefonisch ant
woord krijgen.
In de recreatienota 'Soest naar bui
ten' (1990) staat onder meer het
voornemen om het jaagpad langs de
Eem toegankelijk te maken voor
wandelaars (dus niet voor fietsers!).
Het ligt tussen de Verlengde Hooi-
weg bij de Kleine Melm en de grens
met Amersfoort. Het gemeentebe
stuur van Soest is momenteel bezig
met pogingen om het voornemen uit
te voeren. "We hopen de route vol
gend jaar in gebruik te kunnen ne
men", zegt Alice van Halsema van de
gemeentelijke afdeling Groen en Mi
lieu.
Voordat het zover is, moet er nog
enig overleg plaatsvinden. Het Water
schap Eem en Vallei heeft inmiddels
al toestemming verleend om onder
een aantal voorwaarden wandelaars
over de dijk te laten lopen. De ge
meente moet na nog met de pachter
tot overeenstemming zien te komen.
Hij heeft schapen aan de Eem-oever
lopen, zodat er in ieder geval stren
ge regels moeten komen voor wan
delaars die de hond meenemen.
Het overleg met het Waterschap is
trouwens nog niet helemaal afgerond.
Er wordt nog gesproken over het
gedeelte van de wandelroute nabij
Amersfoort. "Je kunt wel langs de
Eem lopen en vervolgens via indus
trieterrein van Amersfoort terug naar
Soest, maar dat is niet zo leuk", zegt
Alice van Halsema. "Het waterschap
heeft een rioolwaterzuivering ge
bouwd op de grens van Amersfoort
en Soest, net binnen de gemeente
Amersfoort. Er is een mogelijkheid
om vlak langs de waterzuivering een
wandelroute te leggen die uitkomt
de A. P. Hilhorstweg. Dit is inmid
dels in het college van burgemeester
en wethouders onderwerp van ge
sprek". Als deze rondwandeling in
derdaad gerealiseerd kan worden,
ontstaat een -waarschijnlijk net als op
andere wandelroutes door gekleurde
paaltjes gemarkeerde- route van zes
kilometer.
Doorgetrokken?
Als de route kan worden doorgetrok
ken naar de A. P. Hilhorstweg, komt
hij uit bij het bosje dat daar ligt. Er
wordt volgens Alice van Halsema
over gedacht om daar poelen en na
tuurlijke oevers aan te leggen, "zodat
er wat meer natuur tot ontwikkeling
kan komen dan er nu is".
Het jaagpad dateert nog van de vori
ge eeuw. Toen had het een belangrij
ke functie voor het scheepvaartver
keer van Amersfoort naar de Zuider
zee. Het'werd gebruikt om de sche
pen voort te trekken of te 'jagen' die
niet op eigen kracht in Amersfoort
konden komen. De Eem was name
lijk te ondiep om de motor te gebrui
ken. De schepen zouden dan binnen
de kortste keren vast komen te zit
ten. Daarom moesten ze getrokken
worden. Meestal gebeurde dit door
menskracht. De enkele schipper die
het zich kon veroorloven, huurde een
paard.
Overigens bestaat het oorspronkelij
ke jaagpad niet meer. Dit lag aan de
voet van de dijk. Het trekken van een
schip ging natuurlijk veel gemakkelij
ker wanneer men zoveel mogelijk op
gelijke hoogte met het schip liep. Het
laag liggende pad is inmiddels omge
vormd tot een natuurlijke
(dras)oever.
Een wandeling over het oude jaagpad
is dus niet meer mogelijk. Wande
laars die van de omgeving willen ge
nieten, zullen echter niet geneigd zijn
aan de voet van de dijk te gaan lopen.
Zij willen óp de dijk lopen, dus voor
hen is het juist aantrekkelijk dat het
echte jaagpad er niet meer is.
Als het jaagpad inderdaad voor de
natuurliefhebbende wandelaar kan
worden opengesteld, zullen er vol
gens Alice van Halsema in ieder ge
val borden moeten worden geplaatst,
"want de toegangsregels zullen duide
lijk kenbaar moeten zijn voor ieder
een". Die hebben betrekking op bij
voorbeeld de openingstijden van de
wandelroute, het meenemen van
honden en het onderweg afsluiten
van de route. De gedachten gaan na
melijk uit naar een wandelpad waar
bij men over of langs de bestaande
hekwerken moet. Daar moet nog een
oplossing voor gevonden worden.
Men denkt hierbij aan klaphekjes of
overstapjes. Ook moet gedacht wor
den aan maatregelen om vervuiling
van de route tegen te gaan doordat
de gebruikers achteloos afval achter
laten.
Of er ooit een verbinding komt met
de andere 'paaltjesroutes' in Soest,
bijvoorbeeld met die in de Korte Dui
nen, is nu nog niet aan de orde. "Er
is een verbinding tussen de Birkstraat
en de Peter van den Breemerweg.
Daar loopt een karrenspoor. De ge
meente zou dit graag verhard zien,
zodat het als fietspad gebruikt kan
worden. Maar het is particulier ei
gendom en de eigenaar heeft tot nu
tóe geen toestemming gegeven om het
pad te verharden. Als gemeente heb
ben wij geen mogelijkheid om dat af
te dwingen".
In het oktober-nummervan 'Nieuws
uit de glasbak', een uitgave van de
landelijke Stichting Promotie Glas
bak, wordt aandacht besteed aan het
feit dat Soest hard werkt aan het ver
beteren van de glasinzameling. He
gescheiden inzamelen op kleur in de
ondergrondse containers op het mi
lieu-eiland bij het winkelcentrum
Soest-Zuid heeft een verrassende
constatering opgeleverd: inwoners van
Soest gebruiken, in vergelijking met
de gemiddelde Nederlander, bijna
tien procent meer groen glas dan wit.
Milieu-wethouder R. van Logten-
stein: "Dat zegt wel wat over de
wijnconsumptie in onze gemeentel".
Het gevolg hiervan was dat de stan
daardcontainers vervangen moesten
worden door containers met een aan
gepaste verhouding voor wit en groen
Hoewel de resultaten op Soest-Zuid
goed zijn, kiest Soest er niet voor om
overal 'ondergronds' te gaan. Direc
teur Milieu- en Stadsbeheer J. van
Gent:
"Om financiële redenen doen we dat
gefaseerd. Aan het eind van dit jaar
hebben we op nog twee lokaties on
dergrondse containers: bij de nieuwe
Albert Heijn die nu nog aan de
Burg. Grothestraat in aanbouw is en
aan de ingang van de nieuwbouwwijk
Boerenstreek".
In juni vorig jaar werd het milieu-ei
land feestelijk in gebruik genomen,
een redelijk uniek project omdat
Soest hier op relatief grote schaal on
dergrondse containers heeft geplaatst.
Het 'eiland' heeft dan ook veel be
langstelling van buiten de gemeente
getrokken, zelfs uit het buitenland.
Wethouder Van Logtenstein: "Er is
zelfs een Oostenrijkse delegatie op
bezoek geweest. De mensen stonden
versteld van de toeloop van het pu
bliek. Ze dachten in eerste instantie
dat wij dat in scène hadden gezet om
hen te imponeren!".
Dat was absoluut niet het geval. Het
geeft wel aan dat het op kleur ge
scheiden inzamelen van glas in Soest
is aangeslagen. Alleen al vorig jaar is
in de vier glascontainers ruim 60.000
kilo glas ingezameld. Van Logten
stein: "Een prachtig resultaat toch?".
Een tekening uit omstreeks 1800 van de rivier De Eem. Links ziet men nog een klein gedeelte van het jaagpad, dat
werd gebruik om door mens- of paardenkracht de schepen voort te trekken. Nu werkt de gemeente aan een plan tot
openstelling van het jaagpad.
straten naar
jkt vrij spora-
Voor zover dit
1, zijn er naar
in onder meer
it, Venlo en
an deze eeuw
even met een
- banden is de
Soest, van be
ng van en ach-
aet instructie-
aeeft gestaan,
Ie naamgeving
en Renatushof
geweest. Bij het
geslachten aan
iter steeds vol-
tsnaam zonder
t. Daarom heeft
in dit geval de
an Chalonhof
