Ton Reichgelt maakt het Soester
archief 1812-1928 toegankelijker
komst bieden
Snel het laatste nieuws van de gemeente?
»g
Inventarisatie 'met tussenpozenna zes jaar voltooid
Soesa
AGINA 2
WOENSDAG 19 NOVEMBER 1997
OP 'T HOOGT
PAGINA 3
ti
lengd
mvraag
ie
-
sp:
EEN BETER MIUEU BE6INT Bil JEZEIF 0
zal misschien
gssysteem ge
in grote lijnen
i op de manier
zal de eerst-
meling in mei
en. De tweede
r. Hieraan zal
iciteit worden
'oners tijdig op
e door de ge-
ststof zak ruim-
e wordt opge-
Wie tegen die
vegdoen dan in
t extra zakken
itehuis of eigen
eze informatie
zal ook in de
lie de gemeente
ituurt.
ommel van het
ksgezondheid,
ing en Milieu
oten de indie-
t aanvragen van
mgen. Men kan
ot 1 december
n de indienings-
binet dat ieder-
'P huursubsidie,
dt aangespoord
vragen. De ge-
rder verstrekken
ïuursubsidie. In
entehuis aan het
lest liggen gratis
■subsidie,
ij wel in aanmer-
mrsubsidie, kan
an een aanvraag
:t de heer J. de
ite. Hij is coördi-
m is elke morgen
0 93 411 bereik-
voorden van vra-
'Og- U£££
OAfT *100/
hvit/T
Als voorbeeld
e melkboer die het
lwerken omdat de
tpermarkt gaan en
p de hoek die niet
;en het winkelcen-
nen is.
lie een beroep kan
uit Bijstandsverle-
:n zijn de 'beëindi-
;n'. Hiertoe worden
die een niet-levens-
lebben. Zij krijgen
taal twaalf maanden
n aanvullende uitke-
en op het levens-
e wordt volgens
'erleend om het be-
tfbouwen; de voor-
n, een product af te
i van het land te ha
ken".
;r nog meer regelin-
n/zelfstandigen. De-
ver informatie wil en
:p willen doen op het
ich hiervoor melden
rciale dienstverlening
:e. Men kan hier van
0 terecht in het ge-
het Raadhuisplein.
als 'n vorst,
verlicht.
maar er is geen dag geweest dat hij er met te
genzin aan begon. Ton Reichgelt, de gemeentelijk archiefbeheerder, heeft na
zes jaar een deel van het gemeentelijk archief geïnventariseerd en vastgelegd
,nde Inventaris van de archieven van de gemeente Soest 1812-1928'. Het
boekwerk is inmiddels officieel aangeboden aan burgemeester i. de Widt. Dit
moment was voor Reichgelt de afsluiting van een lange periode waarin hij
80 meter archiefstukken doorworstelde.
Zes jaar is hij ermee bezig geweest.
Daarbij moet worden aangetekend
dat hij drie dagen in de week als ar
chiefbeheerder in Soest werkzaam is.
Bovendien kon hij niet doorlopend
met de inventarisatie bezig zijn. Hij
moest immers ook vragen van be
zoekers en van de gemeentelijke or
ganisatie zelf beantwoorden. Ook
moest hij onderzoekers bijstaan, on
der meer met het beschikbaar stellen
van (kopieën van) door hen gewens
te stukken. "Dan kom je aan de in
ventaris niet meer toe. Het is dus niet
zo geweest dat ik er ongestoord aan
heb kunnen werken," zegt Reichgelt.
Zijn 'Inventaris' is zowel voor de ge
meentelijke organisatie als voor de
onderzoeker werkelijk een uitkomst
en bespaart hen urenlang zoeken.
Degene die wil weten of er stukken
zijn over het onderwerp dat hem in
teresseert en stukken wil inzien die hij
eventueel kan gebruiken, heeft
voortaan een 'makkie'. Dat was voor
Reichgelt bepaald niet bet geval. Hij
heeft gedurende de inventarisatie alle
stukken in handen gehad en doorge
nomen. Soms was hij er zo mee
klaar. Bijvoorbeeld met de ingeko
men stukken uit de vorige eeuw. "Die
werden vaak ingebonden. Ze werden
in chronologische volgorde bijgehou
den in een agenda en ook werd bij
gehouden wat men ermee deed. Het
is ondoenlijk om ai die stukken af
zonderlijk te gaan beschrijven. Dan
zou ik zestig jaar in plaats van zes
bezig zijn geweest. Aan het stuk voor
stuk beschrijven heeft ook niemand
iets, want die stukken zijn al te vin
den door middel van de agenda. Ik
heb wel gekeken of er geen grote hia
ten waren en of de materiële toestand
goed was (geen schimmels of afbrok
kelend papier etc.)."
Anderzijds vergde het doornemen
van de 'losse mappen', onder meer
met de commissie-archieven, veel
tijd. „Bij de stukken die daarin waren
opgeborgen, zat verder niets. Dan
moet je je eerst grondig verdiepen in
de inhoud om te weten waar het
over gaat en wat die stukken met el
kaar te maken hebben. Daar gaat
veel tijd in zitten".
Andere cultuur
Hoe het kijkje in de keuken van het
oude dorpsbestuur hem is bevallen?
"Toen ik vroeger op school zat, ging
mijn voorkeur uit naar zeventiende
eeuw, de Tachtigjarige Oorlog en de
Gouden Eeuw; later ook naar de
middeleeuwen. De negentiende eeuw
vond ik vroeger nooit zo interessant.
Die tijd was eigenlijk te modern.
Maar ik moet zeggen dat ik bij het
inventariseren het enorme verschil
heb ervaren in mentaliteit en cultuur.
De standenmaatschappij, de onder
danigheid, de geringe inkomsten van
de meeste mensen, vaak onregelma
tig, soms zelfs helemaal niet... De af
standen die ze moesten afleggen...
Dat verschil tussen die tijd en nu is
voor mij eigenlijk nu pas duidelijk ge
worden. In die oude stukken kun je
soms best nog wel dingen van Soest
herkennen, maar het is toch een heel
andere cultuur. Het gaat ineens alle
maal leven als je die stukken door
kijkt. Dan word je je toch meer be
wust van de situatie in die tijd dan
wanneer je je beperkt tot de geschie
denisboeken; dan pas komen de
enorme verschillen aan de dag."
"Door stukken uit die tijd te lezen,
word je als het ware geconfronteerd
met de situatie van alle dag. En bij
voorbeeld met het gegeven dat in de
vorige eeuw tachtig procent van de
bevolking nog niet eens kon lezen en
schrijven. Dat blijkt bijvoorbeeld uit
het feit dat mensen de huwelijksakte
niet konden ondertekenen. Vóór
1812 waren er zelfs schepenen die een
merkteken zetten in plaats van een
handtekening. Dan mag je veronder
stellen dat de schout een machtig ie
mand moet zijn geweest als hij zo
ongeveer als enige kon lezen en
schrijven. Dan kan hij de anderen
natuurlijk een hoop wijs maken!"
Toen Reichgelt in 1991 voor drie da
gen in de week bij de gemeente Soest
kwam werken, was net de verhuizing
van het oude naar het nieuwe ge
meentehuis achter de rug. "Overal
stonden nog verhuisdozen in het de
pot. Ik ben gelijk aan de inventarisa
tie begonnen. Ik heb eerst echt tus
sen de dozen door moeten kruipen
om te kijken wat er allemaal was. Ik
heb een jaar nodig gehad om een
beetje zicht te krijgen op wat er aan
archief stond en wat niet compleet
was."
Kopie uit 1596
Er zijn overigens oudere archieven,
namelijk van voor 1812, van het
plaatselijk bestuur (schout en schepe
nen). Het oudste stuk in het Soester
gemeente-archief is een kopie uit
1596 van een opgave van toen be
staande verordeningen en reglemen
ten. Die werden in 1569 op last van
Alva op schrift gesteld. Het stuk is
opgenomen in de 'Inventaris van het
Oud-Archief van de gemeente
Soest', daterend uit 1893. Daarin zijn
de oudste stukken beschreven die in
het gemeentehuis te vinden zijn. Het
Oud-Archief werd opgemaakt door
R. Fruin, een illuster figuur in dienst
van de provincie. Hij heeft in de hele
provincie de archieven van vóór 1812
(van de plaatselijke besturen geïnven
tariseerd. Fruin is later rijksarchivaris
in Zeeland geworden.
Reichgelt begon de inventarisatie van
de stukken vanaf 1812. Hij maakte
daarbij dankbaar gebruik van de in
ventarisatie van ingekomen stukken
die zijn voorganger J. Haanstra over
periode 1914-1928 had gemaakt. "Ik
kon zijn beschrijvingen goed gebrui
ken en aanpassen, zodat deze in de
nieuwe 'Inventaris' is verwerkt." De
oude is daarmee vervallen, anders
zou het probleem zijn ontstaan dat er
naast de inventaris-Reichgelt een in
ventaris-Haanstra had bestaan, ter
wijl het doel van Reichgelt's werk juist
was om tot één complete inventaris te
komen.
Voor Reichgelt was het werk een uit
daging, ook al had hij hetzelfde eer
der al voor de gemeente Woudenberg
gedaan. Dat was tien jaar geleden,
nadat hij als leraar was gestopt en
zich tot archiefambtenaar had laten
omscholen. Via de Stichting Archief
verzorging, die mensen inschrijft en
aan werk probeert te helpen die net
van de archiefschool zijn gekomen
kwam hij in Woudenberg terecht.
Ook daar is hij werkzaam als archief
beheerder.
Wat het leukste van de klus was?
"Om een stapel archiefstukken te
pakken waarvan je niet weet wat erin
zit en die te lezen. Het inpakken en
V*"~
Gemeentelijk archiefbeheerder Ton Reichgelt met de tekening die behoort bij
een brief uil 1856. Deze was afkomstig van het Provinciaal Gerechtshof en
had betrekking op een vermoedelijke overtreding van het processieverbod in
Soesterberg. In de vorige eeuw waszo'n verbod nog van kracht voor de rooms-
katholieken.
opbergen vond ik ook niet erg. Dan
zie je het tastbare resultaat van het
werk. Het ligt niet meer allemaal
door eikaar, zoals de aanvankelijk fi
nanciële administratie en alle kasboe
ken".
Wat hij het vervelendst vond was in
de laatste fase het corrigeren, het na
lopen in de inventaris. Maar dan
dacht hij maar weer eens aan al die
leuke dingen die hij was tegengeko
men. "Bijvoorbeeld de corresponden
tie tussen de gemeente en de com
missie van weldadigheid die zich on
der beschermheerschap van bewo
ners van Soestdijk, eerst Anna Pau-
lowna, later Prins Hendrik, weer la
ter koningin Emma, met liefdadigheid
bezighield. Hij weet daar nu kostelijke
verhalen over te vertellen en is van
plan daar binnenkort over te schrij
ven. Want ook dat is voor het nu vol
tooide monnikenwerk een prima uit
laatklep!
i k
H..;
«SS!
V.*' T
Het zal je maar gebeuren. Ineens raak je door ziekte of een ongeval gehan
dicapt. Dan kom je opeens voor veel dingen te staan waar je vroeger niet aan
dacht. Soms is het noodzakelijk de woning aan te passen. Het kan om klei
neaanpassingen gaan, bijvoorbeeld het verwijderen van drempels of het aan
brengen van een intercom bij de buitendeur, maar soms zijn grotere aanpas
singen nodig. Dan kan het bijvoorbeeld gaan om het installeren van een trap-
lift of het vergroten van de woonkamer. Het kan ook zijn dat het vervoer of
jezelf verplaatsen een probleem wordt. Het zijn allemaal problemen waar
van de oplossing veel geld kost. Gelukkig is er in Nederland een subsidiere
geling waarvan men in deze gevallen gebruik kan maken: de Wet Voorzie
ningen Gehandicapten (WVG).
Coördinator WVG op de gemeente
lijke afdeling Publiekszaken die zich
bezighoudt met vervoersvoorzienin
gen, rolstoelvoorzieningen en woon
voorzieningen, is Yvo Wijnhoud. Hij
vertelt dat in de categorie vervoers
voorzieningen de meest voorkomen
de aanvraag het betalen van taxikos
tenvergoeding betreft. Hiervoor geldt
een maximum bedrag van bijna 250
gulden per maand. De mensen krij
gen dit maandelijks uitgekeerd. On
der deze voorzieningen vallen een
fiets met hulpmotor of een elektri
sche scootmobiel. Als die worden
verstrekt, worden ze volledig ver
goed.
Voor het honoreren van een aanvraag
is een medische grondslag noodzake
lijk. Anders gezegd: de aanvrager zal
om medische redenen geen gebruik
moeten kunnen maken van het open
baar vervoer. Dit kan bijvoorbeeld
zijn het niet kunnen instappen in de
bus of een te grote loopafstand van
woonhuis naar de bushalte.
Bij het toekennen van een financiële
vergoeding wordt er gekeken naar
het inkomen. Om ervoor in aanmer
king te komen, geldt ruwweg als
norm een inkomen van anderhalf
keer de bijstandsnorm (afhankelijk
van de gezinssituatie, bij een echtpaar
is dat 2.700 gulden netto per
maand). Boven dat bedrag wordt de
vergoeding gekort met het bedrag
dat -in dit geval- de 2.700 gulden
overschrijdt.
Wijnhoud geeft een voorbeeld: de
vervoersvoorziening bedraagt 250
gulden. De overschrijding van ander
half keer de bijstandsnorm bedraagt
bijvoorbeeld 100 gulden. In dat geval
krijgt de aanvrager geen vergoeding
van 250 gulden maar van 150 gulden.
Dit gaat door totdat hetoverschrij
dingsbedrag1 het maximum bedrag
van de vergoeding overschrijft. Dan
ontvangt men geen vergoeding meer.
"We gaan er van uit dat iemand met
een inkomen hoger dan anderhalf
keer de bijstandsnorm voor een
groot gedeelte zelf in zijn vervoersbe
hoefte kan voorzien. Is het inkomen
nog hoger, dan is er geen financiële
noodzaak voor een vergoeding".
Rolstoelen
De rolstoel wordt volledig vergoed,
met dien verstande dat deze niet wor
den overgedragen maar eigendom
blijft van de gemeente. De gebruiker
tekent een bruikleenovereenkomst.
Daar staat in dat de volledige be
schikking over de rolstoel overgaat
op de gebruiker totdat de medische
noodzaak niet meer aanwezig is of
men geen gebruik meer van de rol
stoel maakt.
Er zijn afspraken met de leveranciers
dat bij mankementen aan de rolstoel
de gebruiker zelf contact kan opne
men met een leverancier. "De ge
meente krijgt de rekening en zorgt er
uiteraard voor dat die betaald wordt."
Men krijgt niet zonder meer een
elektrische rolstoel. In de WVG staat
dat de gemeente zorgplicht heeft
maar ook dat ze de meest adequate
en tegelijk goedkoopste voorziening
moet verstrekken. "Als een handbe-
wogen rolstoel voldoende is, dan zul
len we die verstrekken. Als iemand
niet in staat is daarvan gebruik te
maken, dan kunnen we overwegen
om een elektrische rolstoel beschik
baar te stellen."
Voor het gebruik van een rolstoel
hoeft men op dit moment niets te
betalen. De WVG biedt wel de mo
gelijkheid om een eigen bijdrage in
rekening te brengen, maar de ge
meente Soest heeft besloten om dat
niet te doen.
De eerste stap voor het verzoek om
een voorziening is het indienen van
het aanvraagformulier bij de gemeen
te. Men kan dit afhalen bij de balie in
de hal van het gemeentehuis aan het
Raadhuisplein in Soest en in Soester
berg in de dependance Publiekszaken
in het Dorpshuis aan het Dorpsplein.
Op telefonisch verzoek krijgt men
het thuisgestuurd. "Na ontvangst stu
ren wij het formulier door naar GGD
Amersfoort die de medische nood
zaak beoordeelt en vaststelt. Naar
aanleiding van het advies neemt de
gemeente een beslissing over het al
dan niet verstrekken van de gevraagd
de voorziening," aldus Wijnhoud.
Omdat, zoals hij zegt, "elke aanvraag
te lang duurt," streeft de gemeente
ernaar een rolstoel binnen acht we
ken te verstrekken. "Het is in geval
len waarin dat echt noodzakelijk is
mogelijk om direct een tijdelijke voor
ziening te verstrekken in afwachting
van een definitieve voorziening. Er is
altijd een oplossing te vinden," zegt
Wijnhoud.
Woonvoorzieningen
Wat de woonvoorzieningen betreft
zijn er twee categorieën: de aard- en
nagelvaste (voorzieningen die in de
woning aangebracht worden bijv.
door middel van een schroef; voor
beeld: een verhoogd toilet, een vast
douchezitje, een traplift) en de losse
voorzieningen, bijvoorbeeld een toi
let- of po-stoel en een tillift. "Het
gaat om het realiseren van een ade
quate voorziening op een zo goed
koop mogelijke manier. De luxe
voorzieningen vergoeden we niet. Wij
voeren sober doch doelmatig uit.
Dat betekent dat we bijv. bij verbouw
van bad- of doucheruimte witte tegels
vergoeden. Als hierdoor kleurverschil
ontstaat, kunnen we wel iets doen,
V él
maar het is niet zo dat we op wens
van de betrokkene een kleurtje aan
brengen. Dat mag wel, maar dan zijn
de meerkosten voor rekening van de
gehandicapte zelf."
De aanvragen betreffen hoofdzakelijk
de simpele voorzieningen zoals een
douchezitje, een verhoogd toilet en
optrekbeugels. "De laatste tijd krijgen
we nogal veel aanvragen voor het aan
passen van de douchegelegenheid en
het aanbrengen van anti-slipvloeren.
Trapliften komen de laatste tijd ook
wat vaker voor," zegt Wijnhoud.
Ook voor woonvoorzieningen geldt
dat deze moeten worden aangevraagd
bij de gemeente, die de aanvraag
doorstuurt naar GGD. "Bij woning
aanpassingen komt er meestal ie
mand van de GGD thuis kijken, een
arts of een ergotherapeut (iemand die
in staat is om te beoordelen of ie
mand binnen de woning belemmerin
gen ondervindt en die vaststelt welke
voorzieningen er nodig zijn om die
belemmeringen op te heffen), afhan
kelijk van de aard van de aanvraag",
vertelt Wijnhoud over de procedure.
Hoge kosten
Het installeren van een lift kost onge
veer 10.000 gulden. Daarom zijn bij
woningaanpassingen twee grenzen
belangrijk, vertelt Wijnhoud. "De eer
ste is 15.000 gulden. Als een voorzie
ning duurder wordt, bekijken we of
het niet voordeliger is de betrokkene
te laten verhuizen. Een absolute bo
vengrens voor de WVG is 45.000
gulden. Daarboven kan de gemeente
niet meer subsidiëren. Zo'n aanvraag
moet doorgezonden worden naar de
Ziekenfondsraad. Dat is een moeilij
ke procedure, die toch meestal tot
een verhuizing leidt," aldus Wijnhoud.
Evenals bij de rolstoelen wordt bij
woningaanpassingen niet gekeken
naar het inkomen en evenmin wordt
een eigen bijdrage gevraagd.
In dien een gehandicapte uit een aan
gepaste woning naar een andere ge
meente verhuist, gelden krijgt hijzij
daar niet zonder meer opnieuw een
subsidie voor dezelfde aanpassingen
als in de vorige woning. "De meeste
gemeenten hebben in een verorde
ning bepaald dat woningaanpassingen
één keer in de zeven jaar gesubsidi
eerd kunnen worden. Als iemand op
vrijwillige basis binnen die periode
verhuist, kan er geen subsidie worden
verleend om de woning aan te passen.
Zou er een medische noodzaak zijn
(bijvoorbeeld omdat de woning niet
langer geschikt is) dan is het wel mo
gelijk om te verhuizen en ook voor
de nieuwe woning subsidie te krij
gen."
Tenslotte zegt Wijnhoud desgevraagd
dat men bij niet honoreren van de
aanvraag hiertegen beroep kan aante
kenen. "Bij elke beslissing die de ge
meente neemt, is binnen zes weken
een bezwaarschriftenprocedure mo
gelijk als men het niet met de beslis
sing eens is. In de brief die de aan
vrager ontvangt, wordt altijd op deze
mogelijkheid gewezen."
In de praktijk kan het voorkomen
dat de WVG-voorzieningen per ge
meente verschillen. Weliswaar is een
groot deel van de WVG door de
rijksoverheid is vastgesteld, maar ie
dere gemeente heeft een stuk beleids
vrijheid. "Dat heeft er helaas in gere
sulteerd dat er inderdaad verschillen
zijn," zegt Wijnhoud. Wie wil weten
hoe de WVG in een bepaalde ge
meente is geregeld, kan tegen kopie-
kosten een lijstje met voorzieningen
aanvragen die door die gemeente
worden verstrekt. Voor inwoners van
Soest geldt dat zij desgevraagd deze
lijst in het gemeentehuis kunnen in-
Kop in de Soester Courant: 'Al vijf
honderd flats in Smitsveen binnen
opgeknapt'.
- Het moet wel een hele grote loods
zijn waar dat gebeurt.
Radiodebat: "Elk medium moet de
vrijheid hebben ons te beoordelen
zonder afhankelijk te zijn van ons
geld", aldus de burgemeester.
- Goed, maar je kunt ook zeggen:
"Elk medium moeide vrijheid heb
ben inwoners te beoordelen zonder
afhankelijk te zijn van hun geld.
Gelezen over Soesterberg: 'Vliegbe
wegingen in avonduren.'
- Vooral goed voor de spieren van
schouders en bovenarmen.
NS met trillingen bij Molenstraat
nog niet op het juiste spoor.
Raad overwegend tegen sluiten over
wegen.
WD: Plompverloren.
Kandidatenlijst GroenLinks/Pro-
gressief Soest: Er staat toch nog een
mann bij de eerste drie!
Als Zeist al jaren zonder treinverbin
ding zit, kan Soestduinen tegenover
de NS toch niet echt een vuist maken.
Kop: 'Hulpverleners bij geënsceneerd
verkeersongeluk.'
- Zijn er dan in werkelijkheid al niet
meer dan genoeg?
Wie het kleine niet eert, is geen groot
glasweerd.
Jongens spuiten traangas: om te
huilen.
Heel apart, zelfs in 'Soest Natuur
lijk': oversteekplaatsen in herfstkleu-
Wel eens onzichtbare politiesurveil
lanten gezien?
SEClustering.
Welleman/Nietesman.
Sinterklaas komt vijf kwartier later.
- 't Is een vreemd'ling zeker, die ver
dwaald is zeker...
Slogan: Alle glas HOORT in de
glasbak.
- Vraag maar aan de omwonenden.
En: Soest gebruikt meer groen glas
dan wit.
- Ja, en dus meer 'blauw'op straat.
Wanneer u snel het laatste nieuws van
de gemeente wil hebben, dan heeft u
drie mogelijkheden.
TELETEKST
Op kanaal 6 van de kabel (frequen
tie 661,75 MHz) vindt u de zender
'Service TV van de Remu'. Achter
deze zender kunt u met gebruik van
teletekst-apparatuur (afstandsbe
diener) informatie van de gemeente
Soest krijgen. U moet hiervoor
paginanummer 150 intoetsen. U krijgt
dan het beeld van de gemeente te zien
met inhoudsopgave (index). Daarna
kunt u een keus maken uit de ver
schillende onderwerpen. Zo vindt u
op pagina 151 het 'laatste nieuws' met
onder meer de wekelijkse besluiten
van het college van burgemeester en
wethouders en de persberichten.
INTERNET
Sinds enkele maanden is op Internet
het digitale gemeentehuis van Soest te
vinden. In het digitale gemeentehuis
is een veelheid aan gemeentelijke in
formatie te vinden, zoals persberich
ten, besluiten van het college van bur
gemeester en wethouders, Op 't
Hoogt Actueel en werkzaamheden
aan wegen.
Het Internet-adres van de gemeente
is: WWW.SOEST.NL.
RADIO
Wekelijks heeft de gemeente een ei
gen voorlichtingsprogramma op de
lokale omroep Radio Soest.
Elke woensdag tussen 11 en 12 uur
wordt het programma 'Van het
Raadhuisplein' uitgezonden. De her
haling hiervan volgt de zondag erop
volgend, ook tussen 11 en 12 uur. In
dit programma vertellen medewerkers
van de centrale Voorlichting welke
besluiten het college van burgemees
ter en wethouders in die week heeft
genomen.
Verder biedt men de luisteraar door
middel van interviews achtergrondin
formatie over allerlei gemeentelijke
zaken.
Op de kabel is dit programma te be
luisteren via 107.9 MHz en via de
ether (bijvoorbeeld de autoradio) via
105.9 MHz.
