Bas en Eduard van de Hoef:
>5?°
lo Ms, jcse
§oo 99 C£/v/
HERIN
lenrijs
ntrum
De huisstijl van
Van de Hoef
£/\y dii onze &joeciftLe
fifiH&idcJlNgEN ylooR dé FEEslcjfQEN J
C)BO{e NbUeL - WfrflBppEi
Hanalgkê- CLanand/Mes -lotdaH ftd
%Q shks, 5.3(9
-§**£* JQ ^éc/rs. §.9<9
OjRoie - ELsifiR- FHf/e -
ft fjtLo 5 60
Ifijo £.3(9
EUxa - Jtööi- U/7 j Zo 7"
pRfic.//i - Ai/ocftdo 's
fie/t - sM - £9 gyit
t/gflsf-êioolyeErtiie* - lil- e7$en - fcuteF
IJense Etiilno Mini fad s -
Exiftfl kensl bisdiNq
Fru/1 sc.}JmL BedeUeN fdumd BeUe*
CjBMNÉ 1/0M da lidet. Msi deertkotii
biNsdftBuJec H°Dpndtfiicl. 2fii.&d£c. opéa van 1
PAGINA 26
SOESTER COURANT
PAGINA 27
WOENSDAG 17 DECEMBER 1997
Biologisch,
natuurlijk goed!
ZUKI
)n hei kader van het 75-jarig
jubileum van De Soester
Courant werd een prijsvraag
voor adverteerders uitge
schreven. Om in aanmerking
te komen voor één van de
drie prijzen, een gratis pagina
in de krant, werd gevraagd
een zogeheten 'Nostalgisch
boodschappenlijstje' met prij
zen van artikelen van 75 jaar
geleden in te vullen en in te
zenden. Notaris Bokdam be
paalde de wie het dichtst bij
de uitkomst, na optelling van
de prijzen, waren gekomen.
Eduard van de Hoef, in
'groenten en fruit' in het
Winkelcentrum 'Overhees' is
van de drie winnaars de
tweede die met zijn hele pa
gina verschijnt.
De manier waarop Bas van dc
Hoef zijn advertenties inrichtte
- cn Eduard heeft dat keurig
overgenomen - was uniek te
noemen. Maken professionele
ontwerpers van dat soort recla
me-uitingen het liefst gebruik
van mooie, strakke of speelse
lettertypes, zo niet de familie
Van de Hoef. De redenering is
daarbij overigens heel logisch
en dus acceptabel: bij groeten-
winkels bevinden de producten
zich meestentijds in kisten, krat
jes of dozen die vaak schuinop-
lopend achterelkaar en vaak
ook buiten op straat, staan uit
gestald. Een echte groentenman
prijst zijn waar aan door middel
van prijskaarten die je 'op stok'
zo tussen de prei, de appels,
kool of peultjes prikt en waar
op met quasi nonchalante pen
seelstreken de prijs, de soort en
de kwaliteit of de mate van
smakelijkheid staan aangepre
zen. Groot en duidelijk, voor
binnen- en buitenlander. 'Waar
om', zo redeneerde Bas ooit
voor de hand liggend,'zou ik
dat dan ook niet doen in mijn
advertenties...'. Consistent den
ken is zeker niet de slechtste ei
genschap van een reclameman
en daarom: wie zal de logica
des groentenmans, zonder op
het mooi of lelijk van de uitvoe
ring te letten, willen bestrijden?
De consument zeker niet, die
heeft alleen maar baat bij elke
vorm van helderheid. Van de
Hoef heeft er in de loop der ja
ren een geheel eigen, opvallend
gezicht mee in de krant ge
creëerd. Elke week werd en
wordt er een uurtje uitgetrok
ken om de aanbiedingen met
viltstift in voorgedrukte adver
tentiekaders te schilderen. Niks
zetwerk, niks dure ontwerpkos-
ten, gewoon het velletje meege
ven aan Ageeth en klaar is
Kees. Hiernaast de allerlaatste
creatie van Eduard, speciaal ge
maakt voor deze hele pagina
'Van de Hoef' in het Winkel
centrum Overhees, Tamboerijn
21. U bent er welkom!
1 i/oLop- - 1/ftucAA/v Snlnde-en \Jeme
E<^< s<A \IrucHIgn - -SaWc- CW/V \fMS- W
£>OaI£Hi'n<) itJ &ÏNN£N £ai Huilenl/Htc/i
Ffiuil £n ExotE/V. oniü
Uil tijtUïNq in dë Jftak
\]f)H tin, Sfdec. ioïUi c/ecdMé^t
Hij ff RN liooj=> VRn JS £ulc/em of
sfola Mrti/el Siwaasappth - QAdi's
u J Sóo -iit ZV.OJ uwi
T7l=/?de* uJfNsd* uitf idden F3*e teen <j,-
£N t'fw doof Spoedig JSdioNol f
17i ■Z/f/vS Qf di; ~77)nioëi<$)M U<C. Oüdft HftrS
tje, tomaatje met j
isperge. sardines,
m preiselbeeren,
an gerookte forel
alm, ardennerham
Zo vader, zo zoon in
aardappelen, groenten
en fruit
De slagzin is bekend, de T.V.-commercial drukt ons er bijna dagelijks
met de neus op. We worden steeds milieuvriendelijker en dat geldt
ook voor de manier waarop we met onze gewassen omgaan. Geen
giften meer op de velden, geen spuitbussen die hinderlijke insecten
verdrdrijven, maar slimme technieken die langs andere wegen de
groenten en het fruit van schadelijke invloeden vrijwaren. 'Biologisch'
heet dat of wel 'onbespoten' en de vraag ernaar neemt met de dag
toe. Niet verkeerd en we zouden geen Nederlanders zijn als er niet
iemand een gat in de markt mee had ontdekt. Ook bij Eduard Van
de Hoef is de milieuvriendelijke wind een tijdje geleden flink gaan
waaien. Wie op de dinsdagen in zijn winkel staat, zal met de regel
maat van de klok een klant binnen zien komen die haar of zijn bio
logische zak komt ophalen. Nou is 'zak' geen smakelijk woord, dus
heet het 'pakket', maar wie er eenmaal aan meedoet gaat wel dege
lijk met een kleurig bedrukte recyclebare bruine draagtas naar huis.
Daar kan of een inhoud ter waarde van f.10,- of van f.17,50 inzitten,
respectievelijk voor een huishouden van 2 of 4 personen. Je doet een
kleine week met de inhoud van zo'n tas. Een mooi assortiment verse
groenten die een lust voor het oog is. De belangstelling ervoor groeit
als kool. Waren het bij het prille begin slechts 6 klanten die zich aan
het onbespoten avontuur waagden, nu staan er iedere dinsdag al zo'n
115 pakketten klaar om te worden afgehaald. Er blijft er bijna nooit
een achter. De bestellingen moeten vier weken van tevoren worden
opgegeven, het is een abonnement voor vier weken tegelijk, maar je
kunt ook voor alle vier de seizoenen tegelijk intekenen en Van de Hoef
is een 'afhaalpunt'. Zo noemt 'Odin' dat. 'Makelijk, Gezond, Vers en
Betaalbaar'. Een fraaie kleurenfolder vertelt er alles over. Bij iedere
nieuwe portie zit een foldertje, het 'Odin-Nieuws', dat vol staat met
tips, nieuwtjes-uit-Onbespoten-land en recepten. Ook de inhoud van
de week staat er in. We lezen: rode bieten, aardperen, spruiten, wit
lof, bloemkool en sjalotten in het grote pakket. In het kleine vinden
we spruiten, paksoi of andijvie (dat is dus even afwachten), prei, rode
bieten en sjalotten. Er staat mooi bij vermeld waar al dat heerlijks
vandaan komt. Er zijn. al vijftig Odin-boeren in ons land. Dus als u
op een vrije dag of tijdens het week-end niet weet waar u eens naar
toe zult rijden, dan kunt u gaan kijken bij bijvoorbeeld 'De Vijfsprong'
in Vorden, bij Hans Eijkelenburg in Gemert of bij 'De Kiem' in Kaster-
lee... Ga zo'n Odin-folder maar eens halen bij Eduard, laat u er alles
over vertellen en wie eerst letterlijk op proef iets wil ondernemen kan
dat terstond aan Eduard kenbaar maken. Dan zit u er maar vier week
jes aan vast. Even het bonnetje ingevuld (zit in die folder) en voor u
het weet behoort u tot een snel groeiend legertje gezonde vers-onbe-
spoten-biologische-groen-eters in Soest. Biologisch, natuurlijk goed!
Ze lijken zo op het eerste gezicht niet op elkaar.Vader Bas, groen
tenman in ruste, en zoon Eduard, die het estafettestokje heeft over
genomen en nu in zijn eentje de goede naam van de familie van de
Hoef hooghoudt aan de Tamboerijn 21 in het Soestse Overhees.
Trots staan ze, zij aan zij, onder het zo typerende reclamebord bo
ven de ingang van de ruime winkel: 'Bas van de Hoef en zoon'. Maar
Bas heeft zich onlangs wijselijk teruggetrokken, het bord wordt ze
ker veranderd 'als dat eens 'n keer zo uitkomt'. De zaak gaat gewoon
'Eduard' heten. Voor de rest bijft al het andere voorlopig bij het
oude.
ookte paling,
I Je kunt de familie Van de Hoef een gro-
I te dosis aan ervaring in het vak zeker
j niet ontzeggen: ze verkeren al meer dan
1 tachtig jaar tussen de aardappelen, de
I groenten en het fruit. Niet alleen is er nu
I voor de tweede keer sprake 'van vader
1 op zoon', ook een paar broers van Bas
I bemoeien zich al sinds jaar en dag met
I deze zo broodnodige en gezonde tak
1 van voedselvoorziening voor het Neder-
I landse volk. Opa is ermee begonnen.
I Kleine Basje rende al jong tussen de kis-
1 ten door in winkels in Hilversum, Bus-
j sum en Baarn. Honkvast zijn de Van de
1 Hoefen nooit zo geweest. Ze trokken
I makkelijk naar elders. Na Het Gooi in
I de richting Den Haag bijvoorbeeld, om
Ier een groothandel in groenten en fruit
lover te nemen en uit te breiden. Bas
I weet eigenlijk niet meer precies waarom
Ier voor Den Haag werd gekozen. Hij
Iheeft er niks Haags aan overgehouden,
Ivinden wij: 'Ik denk dat daar gewoon
leen mogelijkheid lag om het roer eens
flink om te gooien. Pa was er misschien
jaan toe, hoewel'ie na die groothandel
[toch weer de detailhandel opzocht. We
Thadden op een gegeven moment zelf
Irie winkels in Den Haag. Het trok 'm
neer vermoed ik, dat directe contact
net de klanten. Iets wat ook wij altijd
i prettig hebben gevonden. Die gezel
ligheid van een eigen detailzaak, je vaste
danten, meedenken over wat 'ze willen
[eten vanavond' en altijd maar streven
r 'zo vers mogelijk'. Die twee dingen:
lersoonlijke aandacht en kwaliteit, dat
5 de basis waarop een groentenwinkel
vrouw, en we besloten die sprong te
wagen. We kochten het pandje op de
hoek van de Eikenlaan en de Soester-
bergsestraat. Van deweduwe Van Nes.
Die verkering ging uit, ze deed niet
meer mee, mij een biet verder, het is al
lemaal perfect voor elkaar gekomen. Ik
heb met mijn vrouw daar op die hoek
37 prachtige jaren gehad. Eduard werd
er geboren, de troonopvolger, en zijn
twee zusjes, waarvan de één hoofd
agente van politie is in Utrecht en bin
nenkort in Veenendaal en de ander als
verpleegkundige werkt in Molendael in
Baarn. Bas kijkt met genoegen terug op
zijn rijke groetenboerenleven in Soest.
Nou maar een mooi poosje freewhee
len...
Bas met de Vut
Bas heeft er met zijn nog maar 59 jaren
natuurlijk nog steeds een goede kijk op.
Per slot is 'ie er pas maar een paar
maanden geleden mee gestopt. Eduard
luistert aandachtig mee, hoewel hij Pa
Bas' ondernemersfilosofieën maar al te
goed moet kennen. Pa praat graag, weet
precies wat'ie vroeger wilde. Dat kan
Eduard ook nu goed gebruiken, zeker
weten. Het stel is uitstekend op elkaar
ingespeeld. Trouwens: Bas woont vlak
in de buurt op een mooie flat en het
bevalt 'm volgens eigen zeggen 'meer
dan 100%'. Het bloed kruipt toch waar
het niet gaan kan en als je naar die zo
typisch verse geur, die er altijd in een
goede groentenzaak hangt, hunkert, is
&ns maakt om deze hectische tijden te
Herleven'. Waren er ooit 20 groenten-
'i ®ken in Soest, de hand- en fietskarren
JRennen we Lammert van Ginkel nog?
- en de paard en wagens meegerekend,
pp zijn het er nog maar vier: Dasselaar,
De Goudreinet, Van de Hoef en Kooi-
jan, de laatste een klein gezellig halle-
aan de Julianalaan. De Goudreinet in
tórtje-Zuid is er één uit een keten van
Been in de regio.
ïersfoort
fa Den Haag werden de steven gewend
lar Amersfoort en dat is de plek waar
ft voor Bas allemaal wat meer vorm
»on te krijgen. Het vertrek uit Den
rag had vast iets te maken met het feit
lt Bas in dienst moest. Bas: 'Zonder
iu te willen overdrijven was het wel zo
lt ik er in Den Haag als jongeling vro
lijk hard aan heb lópen trekken en
m ik in dienst moest vielen er een
ir PK's weg..., vandaar Amersfoort
»ik ik. Terug naar vroeger een beetje
k. Bas z'n vader kocht een groeten-
ikel aan de Amersfoortseweg op
mmer 45, dat is nu een kapperszaak,
e militaire dienst heb ik maar een jaar
even doen, ik was mess-bediende, ik
i daar in dat jaar 35 pond aangeko-
ïn, kon nergen afblijven en, ik zweer
je, ik heb het er nooit meer afgekre-
i! Bas slaat op zijn imposante buik
der een strak staande trui. Na die
nst heb ik twee jaar lang een filiaal in
Hobbemastraat in Amersfoort ge
ld. Daarna zijn we, in 1961 om pre-
s te zijn, naar Soest getogen. Ik wil-
ook wel 'ns helemaal zelf wat. Ik had
rkering, nee niet met mijn huidige
Bas, Eduard en Wijnie een paar jaar ge
leden op het oude adres aan de Soester-
bergsestraat.
het gemakkelijk als je daar niet te ver
voor hoeft te gaan. Bas helpt Eduard
graag af en toen en brengt van tijd tot
tijd eens een bestellinkje weg; het lijkt
er zelfs op dat 'ie daar een andere auto
voor heeft aangeschaft. Hij stapte van
uit zijn luxe Chrysler Saratoga over in de
praktische Suzuki Baleno stationwagen,
waar je de 'kissies' lekker makkelijk in
kan schuiven. Sjouwen doet'ie nog
steeds graag, hoewel de dokter vindt dat
dat toch niet te best voor 'm is. Maar ja,
een mens z'n lust is een mens z'n leven.
De dokter knijpt ook wel 'ns 'n oogje
toe...
Toekomst
Eduard heeft altijd graag de zaak van pa
Bas over willen nemen: 'Nooit aan ge
twijfeld. Ik heb het altijd leuk gevonden.
Mooie frisse, gezonde producten, waar
je wel veel voor moet doen overigens.
Vind ik heerlijk, weetje dat? 's Morgens
om kwart over zes, half zeven begint de
dag. Voorbereiden, voorraden op peil
brengen. De groothandel, die elke dag
om een uur of vier telefonisch mijn be
stellingen opgeef, zorgt steeds voor aan
vulling. Komt uit Amersfoort. Daar
heeft mijn oom een groot bedrijf 'Van
de Hoef-Rijn', ken je zeker wel, van die
grote auto's, rijden af en aan hier in de
regio. Prima spul en altijd mooi op tijd.
Goeie samenwerking.'
Bas en Eduard denken, ze zeiden het al
eerder, dat kwaliteit en persoonlijke
aandacht voor de klant twee ijzersterke
uitgangspunten zijn en zullen blijven om
te overleven. Ze geloven zeker dat er
altijd wel behoefte aan speciaalzaken zal
blijven. Eduard: 'Naturlijk hebben we
concurrentie van de supers. De mens is
op gemak uit, al was ik het zelf. We be
grijpen dat best, de markt is altijd in
beweging, daar moet je je ogen niet
voor sluiten. We hebben bijvoorbeeld
naast ons eigen vers-assortiment ook
klant-en-klare zakken met verse biolo
gische groente. Prima onbespoten waar.
We zijn een poosje geleden begonnen
met 6 bestellingen op die zakken, de
mensen moeten opgeven wat ze willen,
er zijn twee keuzes, en die komen ze dan
op dinsdag afhalen. Dan is het hier de
hele dag beredruk want inmiddels heb
ben we al 115 klanten die daarop ge
abonneerd zijn. Elke week groeit die
kring. En misschien gaat het ooit wel
eens helemaal die kant uit. Wat te den
ken van kant-en klare maaltijden?
Waarom zouden we daar ook niet ooit
eens op inspelen? Ik heb er wel oren
naar hoor. Ik ben niet doof voor wat de
markt wil. Goed blijven kijken, luisteren
en je boeltje aanpassen, dan zie ik het
allemaal wel zitten tot aan mijn 65ste'.
Eduard heeft nog een mooi poosje te
gaan. De jonge groetenspecialist is dui
delijk enthousaisten dat moet Bas en
zijn vrouw, die regelmatig thuis voor
heerlijke aanbiedingen gestoofde peer
tjes zorgt, toch veel voldoening geven.
Bas: Natuurlijk is het leuk als je ziet
dat het werk waaraan je zoveel jaren
hebt lopen bouwen door je eigen fami
lie wordt voortgezet. Doet me erg goed
en dat weet Eduard best. Zo lang ik kan
en zo lang hij dat wil blijf ik 'm een
beetje helpen'.
Assistent scheidsrechter
De familie Van de Hoef is een verras
send geheel. Bas stamt uit een gezin met
elf kinderen, 7 jongens, 4 meisjes. Als
je hun beroepen naloopt stuit je vier
keer op aardappelen, groeten en fruit,
maar er is ook een huisarts bij, in Alme
lo, en een physiotherapeute, Bas noemt
dat 'Mensendiek', een studierichting. Er
is een bloemenhandelaar, een zus met
een sigarenzaak en nog een zus die al
les weet van aluminium puien...We vra
gen maar niet naar al hun hobby's, maar
die van Bas en Eduard willen we wel
noteren. Kenners weten maar al te goed
dat Bas een beste biljarter is en twintig
jaar in het provinciale bestuur van de
Bond heeft gezeten. Ook daar is'ie net
mee gestopt. Biljarten blijft'ie doen, al
zal hij er geen pondje van afvallen... Die
35 opgelopen militaire dienst-kilo's blij
ven hem parten spelen. Anders ligt dat
voor Eduard: die rent zijn eventuele
overgewicht er iedere zondag af bij de
populaire voetbalclub S.O.Soest. Daar
treedt hij trouw op als assistent scheids
rechter, langs de lijnen, uit en thuis.
Gediplomeerd en wel en streng. De vlag
is twee maal driekwartier zijn corrige-
STEL TIJDIG!
idwarsstraat 15
(035) 541 40 13
Bas, Eduard, Saskia en Nel
voor de winkel in het Winkelcentrum
Overhees, Tamboerijn 21.
op goede smaak uitzijnde Soesters. Sa
men met Nel en de jeugdige Saskia, die
tussen het praten door af en toe vraagt
of ze even verse sla mag snijden en dan
één van de moderne snijmachines Iaat
zoeven, zet Eduard van de Hoef, welis
waar op een ander adres, de gezonde
voedselzaken van vader Bas voort. Het
oude vertrouwde pand op de hoek Ei-
kejfilaan/Soesterbergsestraat zal tot kan
toor worden omgebouwd. Boven komt
een woning. De 'kop' van de Soester-
bergsestraat is een Bas armer, Overhees
is een Eduard rijker.
4EN VÓÓR
ING
&HHERS
rende gereedschap, anders dan de door-
de-weekse weegschaal, maar niet min
der nauwkeurig en effectief. Zondags
laat'ie het voetbal letterlijk aan zich
voorbijgaan. Door de week kan dat ze
ker niet gezegd wórden van zijn meer
dan overheerlijke verse artikelen, die
dagelijks kleurrijk en uitnodigend aan
de Tamboerijn 21 liggen te wachten op
de boodschappentassen van steeds meer
Eduard langs de lijn bij S. O. Soest.
